Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Doktor Gary McHugh, znany lekarz waszyngtońskiej elity politycznej i finansowej, dzwoni do swojego przyjaciela Lou Welcome’a. Jest przerażony. Informuje go, że za chwilę zostanie aresztowany pod zarzutem morderstwa. Znaleziono go zamroczonego alkoholem w rozbitym samochodzie, gdy wracał od pacjenta, Eliasa Colstona, przewodniczącego Komisji Sił Zbrojnych w Izbie Reprezentantów. Wkrótce po wyjściu lekarza, w domu pojawiła się żona kongresmena i znalazła w garażu zwłoki męża. Zmagający się z alkoholizmem McHugh, zupełnie nie pamięta, co się stało, zanim jego samochód zderzył się z drzewem. Policja uznaje go za głównego podejrzanego i nikt poza przyjacielem nie wierzy w jego niewinność. W miarę jak na światło dzienne wychodzą nowe fakty, a McHugh wyznaje, że był kochankiem żony zamordowanego kongresmena, nawet Lou Welcome zaczyna mieć wątpliwości co do niewinności przyjaciela. Mimo to postanawia mu pomóc. Próbując wyjaśnić okoliczności zbrodni, trafia na trop niejasnych powiązań i układów wojskowo-politycznych sięgających szczytów władzy. Drążąc zdobyte informacje, sam może się znaleźć w niebezpieczeństwie.
Polityczny żywot Pawła Kukiza składa się ze sprzeczności. Był za Platformą, a teraz przeciw niej. Był przeciw PiS, a teraz PiS wspiera. śpiewał Ukraińcom na Majdanie, a dziś domaga się neutralności wobec konfliktu na Wschodzie. Kiedyś gorący zwolennik integracji z Unią Europejską, teraz zachodnie korporacje są dla niego wcieleniem zła. Pisał antydysktyminacyjne protest songi, dziś podsyca nastroje przeciw imigrantom. Taki jest właśnie Paweł Kukiz. Co chwilę, to inny muzycznie i politycznie, ale zawsze przeciw jakiemuś "systemowi", za którego ofiarę uważa siebie i Polskę. Przeciw Jaruzelskiemu, przeciw Kaczyńskiemu, przeciw Komorowskiemu. Fragment książki
Czwarta powieść czołowego postmodernisty wśród amerykańskich pisarzy. Wydana w 1990 roku, dwadzieścia lat po legendarnej TĘCZY GRAWITACJI. Akcja książki rozgrywa się w 1984 roku w Kalifornii w fikcyjnym miasteczku Vineland. Poprzez retrospekcje sięga jednak wstecz, do lat sześćdziesiątych – czasów młodości bohaterów, wtedy wolnych i zbuntowanych. Przez pryzmat losów głównych postaci Pynchon opisuje dwadzieścia lat największych przemian społecznych w Stanach Zjednoczonych, poczynając od niemal faszystowskich rządów Nixona, a na reelekcji Ronalda Reagana kończąc. VINELANDJEST BEZKOMPROMISOWĄ SATYRĄ NA AMERYKAŃSKIE SPOŁECZEŃSTWO XX WIEKU
Przedmiotem niniejszej pracy jest funkcjonowanie różnych sposobów i form reprezentowania interesów oraz możliwości ich wykorzystania przez poszczególnych reprezentantów interesów grupowych. Zorganizowane interesy grupowe stanowią obok partii politycznych podstawową instytucję polityczną będącą siłą napędową demokratycznego systemu politycznego, stanowiąc niezbędne uzupełnienie procesu decyzyjnego w ramach systemu opartego na partiach politycznych i zorganizowanej opinii publicznej.
W obcym domu to historia opowiadająca dalsze losy bohaterów Rozdroży, powieści wydanej przez wydawnictwo Muza w październiku 2014.Jest rok 1945, wojna dobiegła końca. Przychodzi czas oczekiwania na powracających mężczyzn. Czas gojenia ran.Trudno jest odnaleźć się w powojennej rzeczywistości, bez względu na pochodzenie, na wyznawane zasady. Znów historia zmusza do dokonania wyborów, znów należy stanąć po którejś ze stron.Zosia i Władek, główni bohaterowie książki, w tych pierwszych, powojennych latach, muszą odnaleźć coś jeszcze siebie. Pobrali się w maju 1939 roku, więc nie mieli czasu na własne szczęście.Czy uda im się walka o miłość, której tłem jest szara i niejednokrotnie smutna codzienność?Książka porusza tematy, o których jeszcze do niedawna nie wolno było mówić: obóz na Zgodzie, wywózki górników w głąb ZSRR, to tylko niektóre z tragedii tamtych czasów.
Gustave Le Bon należy do klasyków psychologii społecznej. Jego ""Psychologia tłumu"" to dzieło do dziś niezwykle często przypominane w analizach społecznych. Nieco mniej znaną, choc równie ważną pracą francuskiego myśliciela jest właśnie ""Psychologia rozwoju narodów""Omawia w tej pracy tak doniosłe tematy jak podstawy idei równości oraz jej psychologiczne następstwa oraz wpływ na życie różnych społeczności. bada także jak poszczególne instytucje społeczne wpływają na zakorzenienie się, będź nie, w danej społeczności. często porusza - juz dziś może nieco nowocześniej formulowany - problem ras ludzkich. Omawia problem terroryzmu - i tu jego rozważania mimo upływu lat ciągle przystają do rzeczywistości. Zajmuje sie także przeobrażeniami rzeczywistości społecznej, przeobrażeniami w dziedzinie nauki, sztuki. Stawia wreszcie kontrowersyjną tezę o wpływie historii na charakter narodowy. Cóż, nie jest to dzieło które w obecnej rzeczywistości można uznać za ""poprawne"" politycznie, ale może właśnie ta kontrowersyjność jest tej ksiązki atutem.
Otchłań cywilizacyjnego pęknięcia, który odsłania ta książka, nie może pozostawić jej czytelnika obojętnym. Autorka precyzyjnie pokazuje, jak to pękniecie jest od lat poszerzane żyletką rajfurów pokomunistycznej władzy, ale też jak wpisane jest głęboko w projekt liberalnej nowoczesności, jak dewastuje pojęcia rodziny, patriotyzmu, tradycji. Pisana na chłodno, ta książka brzmi jak „ostatni krzyk”: krzyk przestrogi przed przepaścią, której żaden most już nie połączy.
prof. Andrzej Nowak
Dlaczego my, Polacy, tak bardzo jesteśmy podzielni? Dlaczego w Polsce toczy się tak zacięty spór? Autorka pokazuje, że nie jest to spór doraźny, partyjny, czy tylko medialny. Dzisiejsze podziały i kontrowersje mają korzenie historyczne. Chodzi w nich o sprawy zasadnicze, o wartości fundamentalne. Jest to książka o polskiej tożsamości i jej ścisłym związku z religią, z katolicyzmem, a także książka o współczesnej kulturze i współczesnym barbarzyństwie, ukazująca uniwersalny charakter polskiego sporu. To lektura, którą gorąco zalecam tym wszystkim, którzy chcą być świadomymi obywatelami i Polakami.
prof. Zdzisław Krasnodębski
Ta książka to brawurowa analiza przemian i prób destrukcji polskiego patriotyzmu. Wojna kulturowa w Polsce odbija w pastiszowym krzywym zwierciadle spory światopoglądowe w świecie zachodnim, zastępując dawne spory ideologiczne. Zmiany wnoszone przez globalizację najbardziej dramatycznie dekonstruują sferę kultury. Powodują korozję tożsamości - zbiorowej i indywidualnej. Destrukcja metafizyki ułatwia przekształcanie ludzi w nastawione tylko na konsumowanie tryby globalnej maszynerii.
Prof. Jadwiga Staniszkis
Książka Barbary Stanisławczyk jest przejmująco opowiedzianą historią polskiego doświadczenia narodowego od demokracji szlacheckiej do dzisiejszego społeczeństwa masowego - z jego wulgarnością, rozpadem więzi między ludźmi i pogardą dla wysokich ideałów. Opowiedziana historia jest gorzka, lecz pod nią tkwi mocne pozytywne przesłanie, mówiące o potrzebie nieustannej troski obywatelskiej o wspólnotę narodową, o suwerenność państwową oraz o wartości duchowe, bez których nie przetrwalibyśmy jako wspólnota i których dzisiaj znowu wypada nam bronić.
prof. Ryszard Legutko
Poszukujecie namysłu, który podtrzymuje wartości? Namysłu, który tu-i-teraz każdego z nas osadza w wielkiej tradycji Cywilizacji Zachodu, który polskość chroni i zarazem szlifuje ją do konfrontacji z wyzwaniami współczesności, to… nie wypuśćcie niniejszej książki ze swoich rąk, zanim jej nie przeczytacie.
prof. Andrzej Zybertowicz
Tworząc ten numer myśleliśmy o mężczyźnie. I o tym, że jedyne, co może go uratować to powrót do kształtowania charakteru.
Mamy blok z Nowakowskim i o Nowakowskim. Z wcześniej niepublikowanym opowiadaniem, ale i z dwoma pisarskimi trybutami dla mistrza. Ofiarowali je Łukasz Orbitowski i Piotr Gociek. Przypominamy też laudację, jaką prof. Włodzimierz Bolecki wygłosił w związku z pośmiertnym przyznaniem Nowakowskiemu Nagrody im. Lecha Kaczyńskiego.
Co więcej? Prawdziwie męskie pogaduchy z Orbitowskim. Bloki o Afryce. Tej czarnej, która fascynowała europejskie malarstwo, ale i tej dziś prześladowanej, Afryce chrześcijańskiej. Piszemy wreszcie o jednym z największych skandali naszych czasów. Niekończącym się handlu ludźmi, zwłaszcza kobietami z naszej części Europy.
W numerze sporo znakomitej literatury. Nowe utwory prezentują: Marek Kochan, Wacław Holewiński i Jarosław Jakubowski. Drukujemy też wiersze zwycięzcy naszego slamu w Cafe Niespodzianka. Wszystko to w imię naszego hasła, że nie oddamy kultury walkowerem.
Inicjatorzy akcji 'Ratuj Maluchy' ujawniają jej kulisy. Czy dwoje młodych ludzi ze zwykłego blokowiska, wychowujących siedmioro małych dzieci, może zagrozić rządzącym i wywołać ferment na politycznej scenie? Okazuje się, że tak. Akcja 'Ratuj Maluchy' stała się dla władz tym, czym lustro dla Bazyliszka – doprowadziła do drastycznego spadku poparcia koalicji rządzącej. Niezgoda Elbanowskich na przymusowe posyłanie sześciolatków do szkół zmobilizowała do protestów tysiące rodziców. Ratuj Maluchy to porywająca opowieść o obywatelskiej walce z systemem. 'Zdolności organizacyjnych mogłaby im pozazdrościć niejedna profesjonalna partia polityczna i korporacja. Ich nieustępliwości – większość służb specjalnych świata. Ich zdolności mobilizacji współpracowników – niejeden Kościół'. Tygodnik 'Wprost' z okazji przyznania inicjatorom akcji 'Ratuj Maluchy' tytułu 'Człowieka Roku 2014'
"Gracz" to kolejna po „Biurku”, wydana przez Poradnię K książka Aleksandra Potiomkina.
Ostra satyra na jelcynowską Rosję lat dziewięćdziesiątych a zarazem powrót do popularnego, a ostatnio niesłusznie zapomnianego gatunku – powieści łotrzykowskiej. Młody człowiek - Jurij Ałtynow - notoryczny hazardzista i blagier jedzie nocnym pociągiem relacji Rostów-Moskwa. Pociąg pędzi przez kraj, w którym bieda aż piszczy, a pasażerowie oddają się hazardowi, w którym stawki sięgają tysięcy dolarów.
Po 5 latach pisarskiego milczenia Orhan Pamuk powraca ze wspaniałą epicką opowieścią (700 stron!) o Stambule i jego mieszkańcach, ich miłościach, troskach i marzeniach. Uczta dla tych, którzy kochają dobrą literaturę i zatęsknili za dziełami tureckiego noblisty.
Uliczny handlarz, wędrujący w zimowe wieczory po nędznych, zaniedbanych ulicach Stambułu, to rzadkość. Mevlut Karataş jest jednym z ostatnich i coraz mniej mieszkańców miasta otwiera okna i drzwi na jego rzewne zawołanie: 'Buzaa!' Za dnia ima się rozmaitych dorywczych prac: sprzedaży jogurtu, pilawu albo kelnerowania, za to nocą bierze wózek z butlami tradycyjnego tureckiego napoju, a nogi same niosą go przed siebie. Buza jest spuścizną po przodkach, przypomina ludziom o dawnych czasach i Mevlut nie wyobraża sobie życia bez niej, bez żartów z klientami i bez Stambułu, jego krętych uliczek, zakamarków, dzielnic, które zna jak własną kieszeń. Te długie wędrówki czynią Mevluta szczęśliwym, jednakże nie pozwalają zabezpieczyć bytu jego rodziny. A tę biedny Mevlut kocha ponad wszystko. Ma dwie śliczne córeczki i żonę Rayihę, którą poślubił wskutek pomyłki, porywając z małej wioski w Konyi nie tę dziewczynę, którą zamierzał...
Dziwna myśl w mej głowie to historia wielopokoleniowej rodziny przybyłej do Stambułu z biednej wsi na prowincji, a zarazem drobiazgowa kronika życia w mieście nad Bosforem w latach 1969–2012. Wraz z Mevlutem, jego ojcem, wujostwem, kuzynami i pozostałymi członkami stopniowo powiększającej się rodziny obserwujemy Stambuł na przestrzeni kilku dziesięcioleci i jesteśmy świadkami fascynujących przemian, jakim podlegała metropolia. Śledzimy następujące po sobie pucze wojskowe, zamachy bombowe w redakcjach gazet, korupcję urzędników, przemiany obyczajowe, plotki, marzenia i lęki, którymi żyją stambulczycy i widzimy, jak w miejscu dawnych gecekondu, prowizorycznych chatek wzniesionych przez ubogich imigrantów bez pozwoleń budowlanych na bezprawnie zasiedlonych działkach wyrastają wielkie wieżowce, a szerokie aleje wypierają stare kamienice. Miasto umiera i odradza się, a żyjący w nim ludzie wypełniają je swoimi opowieściami – o nieodwzajemnionych miłościach, aranżowanych małżeństwach, rodzinach, które raz są szczęśliwe, a raz nie, marzeniach o lepszym życiu, przyjaźni i nienawiści.
Interesuję się w szczególności; historią, polityką, astrofizyką i sztuką. Nie znam w historii żadnej wielkiej rewolucji społecznej – począwszy od: francuskiej, radzieckiej, polskiej, czy pozostałych, które by z czasem nie zakończyłyby się – prostytucją, nie tylko polityczną! Obserwując postępujący upadek etyki politycznej i społecznej, postanowiłem na swoim blogu www.nwaldi.blog.onet.pl – odkłamać prawdę!
Tytuł książki «SEX, REWOLUCJA – PROSTYTUCJA» jest wysoce adekwatny do rzeczywistości – ukazuje skryte mechanizmy prostytuowania się życia nie tylko politycznego, ale i społecznego. Niestety, Polacy – kiedyś wielcy, – dziś raczej nie mają powodu – ze swojej winy do dumy z siebie zaprzedanego, rozkradzionego i niebotycznie zadłużonego kraju. W końcowym rozdziale zamieszczam zaawansowane przemyślenia dotyczące astrofizyki, które wysłałem do czołowych pism naukowych jak: Nature, Science, czy Polskiej Akademii Nauk. Niestety w nadmiarze zainteresowań, zaniedbałem kontynuacji sztuki, która przez wiele lat cieszyła się znaczącym zainteresowaniem! Poniżej przedstawiam dwie prace z wielu zamieszczonych w blogu.
Z czystym sumieniem polecam przeczytanie tej książki, która na pewno nie będzie nudna i miałka – zapewniam czytelników!
'Limassol' to fascynująca powieść szpiegowska o patriotyzmie, zdradzie i niemożliwej miłości. Bohaterem tej pasjonującej i przewrotnej powieści jest bezimienny funkcjonariusz izraelskiej Służby Bezpieczeństwa Ogólnego (Szin Bet). Jego głównym zadaniem jest udaremnianie samobójczych zamachów terrorystycznych na terenie Izraela. Poświęca się temu bez reszty, co doprowadza do kryzysu w jego małżeństwie. I właśnie wtedy zostaje mu powierzona nowa i bardzo nietypowa misja. Pod pozorem pobierania lekcji kreatywnego pisania ma dotrzeć do telawiwskiej pisarki i działaczki ruchu pokojowego, która może go naprowadzić na ślad groźnego terrorysty. Dość szybko angażuje się w jej powikłane życie: z jednej strony syn narkoman, a z drugiej – palestyński artysta z Gazy, nieuleczalnie chory na raka. To właśnie jego syn jest niebezpiecznym terrorystą, który działa na całym Bliskim Wschodzie i od dawna wymyka się izraelskim służbom. Celem operacji jest jego likwidacja. Dopiero na miejscu realizacji misternie przygotowanego planu w cypryjskim Limassol bohater powieści musi wybierać między lojalnością wobec służby, państwa, dawnych kolegów a nowymi przyjaźniami.
Serhii Plokhy ? głos, o który upomina się współczesna Ukraina Czy Stanom Zjednoczonym naprawdę zależało na upadku ZSRS? Na ile dzisiejsza sytuacja na Ukrainie ma związek z wydarzeniami z 1991 roku? Boże Narodzenie 1991 roku. Miliony widzów na całym świecie oglądają opuszczaną nad Kremlem czerwoną flagę z sierpem i młotem. Michaił Gorbaczow ustępuje ze stanowiska prezydenta ZSRS. Imperium upada. Takiego gwiazdkowego prezentu nikt się nie spodziewał. Kilka godzin później prezydent George H.W. Bush wygłasza historyczne przemówienie o końcu zimnej wojny. Trzykrotnie podkreśla zwycięstwo Stanów Zjednoczonych w walce z komunizmem. Ale to amerykański punkt widzenia. Serhii Plokhy – uznany ukraiński historyk i wykładowca Uniwersytetu Harvarda – zdradza kulisy politycznej gry o sowieckie imperium. Gry, w której intrygi i walka o władzę na najwyższych szczeblach przeplatają się z konfliktami etnicznymi i pragnieniem wolności. Pierwsze skrzypce grają jednak nie Stany Zjednoczone, lecz Rosja i Ukraina. Plokhy pierwszy dotarł do niepublikowanych dokumentów i świadków, dzięki którym mógł prześledzić utajnione dotąd zakulisowe decyzje. Opisuje pięć ostatnich miesięcy istnienia sowieckiego kolosa i obala wiele mitów. To klucz do zrozumienia współczesnego konfliktu między Rosją i Ukrainą.
Niedościgniony ideał czy źródło rozczarowań?
Demokracja ginie na naszych oczach. Dlaczego jest z nią tak źle, skoro uważa się ją za dobrodziejstwo? Może potrzeba radykalnych rozwiązań, aby ją uleczyć? Uznany profesor mierzy się z klasycznym problemem i udziela inspirujących odpowiedzi.
Marcin Król, wykładowca i nietuzinkowy publicysta, pisze o demokracji z całą świadomością wywoływanej przez nią nieufności, ale też niewypalającego się nigdy ideału, który mimo rozczarowań ciągle chcemy wcielać w życie.
Pora na demokratyzację to książka o polityce, która nie musi deprawować i filozofii, która nie jest jedynie nużącymi formułami. To także historia samego autora, który nieustępliwie buduje w Polsce demokrację od ponad 25 lat.
Marcin Król – filozof i historyk idei politycznych. Założyciel i redaktor naczelny opozycyjnego, liberalnego pisma „Res Publica” (obecnie działającego jako „Res Publica Nowa”). Wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim, był dziekanem Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych. Ostatnio opublikował: Europa w obliczu końca (2012) i Byliśmy głupi (2015).
Gniewna rewizja słynnej powieści Alberta Camusa Obcy. Narratorem książki jest Harun, brat Araba zamordowanego przez Meursaulta na rozpalonej słońcem algierskiej plaży. Siedząc w barze i rozmawiając z nieznajomym, Harun próbuje zrekonstruować wydarzenia sprzed ponad siedemdziesięciu lat i odpowiedzieć na pytanie, jak doszło do zabójstwa i jak to możliwe, że w powieści Camusa słowo ""Arab"" pada 25 razy, a imię jego brata, Musy, ani raz. To symboliczne przemilczenie staje się impulsem do opowiedzenia własnej wersji wydarzeń i spojrzenia na historię zapisaną w Obcym z innej perspektywy. W rwanym, emocjonalnym monologu Harun mówi o losach swojej rodziny, a także o burzliwej przeszłości i smutnej współczesności Algierii. Kraju, który kocha, ale który go rozczarował i wciąż napełnia goryczą.Podejmując dialog z Albertem Camusem, Kamel Daoud nie kwestionuje wartości jego pisarstwa; przeciwnie, oddaje mu hołd, subtelnie nawiązując nie tylko do Obcego, ale też do innych jego dzieł, jak Upadek. Nie naśladuje stylu Camusa, pisze barwnym, emocjonalnym, poetyckim językiem. Intertekstualna gra nie jest tu chwytem z podręcznego zestawu postkolonialnych praktyk, służy raczej badaniu granic fikcjonalności i samego statusu powieści.Kamel Daoud otrzymał za tę powieść wiele nagród: był finalistą Nagrody Goncourtów, laureatem Nagrody Goncourtów za pierwszą powieść, laureatem Prix des Cinq Continents etc. Prawa do książki zostały sprzedane do blisko trzydziestu krajów.
Wielka powieść o Stalinie pióra znanego historyka, pisarza i dramaturga. Narratorem powieści jest człowiek, który znał Stalina od dzieciństwa i przeżył w jego cieniu całe życie. Chronił go, działał jako osobisty agent Stalina a także agent sowieckiego wywiadu w całej Europie, z prawem do zabijania. Napisana z pasją historyka i talentem dramaturga Apokalipsa Koby jest jednocześnie, podobnie jak wcześniejsza biografia Stalin Radzińskiego, znakomitym freskiem epoki. W powieści autor pokazuje ją z perspektywy człowieka, który był lustrzanym odbiciem Stalina i który próbuje wyjaśnić samego siebie z dawnych lat. W Rosji powieść stała się bestsellerem.
Jedna z najlepszych powieści Grahama Greene’a oparta na prawdziwej historii przyjaciela autora, słynnego kreta KGB, Kima Philby’ego. Sensacyjna fabuła jest pretekstem do gorzkiej refleksji nad losem jednostki uwikłanej w zmagania dwóch potężnych organizacji.
Maurycy Castle, stateczny sześćdziesięciolatek, i Arthur Davis, dandys i gracz, pracują razem w jednej z sekcji wywiadu. Podczas rutynowej z pozoru kontroli jeden z nich zostaje przyłapany z tajnym raportem w teczce. Rozpoczyna się bezwzględne polowanie na zdrajcę. Wkrótce Castle i Davis przekonają się, że uleganie jakimkolwiek uczuciom — miłości, nienawiści, strachowi — jest w tej grze bardzo ryzykowne. Może kosztować wolność, a nawet życie...
Bestsellerową powieść Greene’a przeniósł na ekran Otto Preminger. W rolach głównych wystąpili Richard Attenborough, John Gielgud i Derek Jacobi.
Powieść Amira Tadż as-Sirra Łowca larw (oryg. ???? ???????), to historia Abdallaha Farfara, który postanawia zostać pisarzem. Farfar to może nie najlepszy pretendent do pozycji cenionego literata. To dawny agent służb specjalnych, zmuszony do przejścia na emeryturę po wypadku, wskutek którego stracił nogę. Nigdy w życiu nie przeczytał powieści, zaś jego najbliższym kontaktem ze środowiskiem literackim było donoszenie rządowi o wybrykach jego przedstawicieli. Jednak pomimo tych przeszkód jego życiową misją jest - zrodzone z nudów lub iluzji wielkości - napisanie powieści. W tym celu udaje się do kawiarni uczęszczanej tylko przez intelektualistów i dysydentów chcąc zbliżyć się do słynnego pisarza A.T., aby poznać sekrety jego rzemiosła. W ten sposób rozpoczyna się, wśród zwątpień i niepewności, polowanie na historię i bohaterów.
Amir Tadż as-Sirr sporządza wyśmienity, ironiczny portret paranoi aparatu bezpieczeństwa państwa, które widzi zagrożenie wszędzie i usiłuje zadusić każdą przestrzeń wolności i kreatywności, szpiegując intymność obywateli i osadzając ich w więzieniach bez dochodzeń i procesów. Niemniej w oskarżeniu Taga Elsira nie ma żadnego patetyzmu. Sarkazm i ironia obnażają głupotę reżimu, który boi się nawet własnego cienia. Ta powieść to także słodko-gorzka satyra na świat intelektualistów.
W książce o bardzo małych rozmiarach (148 stron w oryginale arabskim) autor zawarł tak wiele zagadnień i problemów, że czynią one z niej wielką powieść.
Pewnej grudniowej nocy na tyłach starej kamienicy w centrum Sztokholmu zostaje zamordowany młody socjolog, Thomas Heber. Jedynym świadkiem morderstwa jest kilkuletni chłopiec. Policja rozpoczyna śledztwo. Okazuje, że zamordowany infiltrował środowiska lewicowe, sprawą zaczynają interesować się służby bezpieczen´stwa. Sprawa staje się naprawdę poważna, gdy pojawiają się pogłoski, że wkrótce ma dojść do kolejnego zabójstwa na tle politycznym...
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
