Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Nierówności są z nami od zawsze: archeologowie znajdowali ich ślady na prehistorycznych stanowiskach, w starożytnej republice rzymskiej senatorzy bogacili się kosztem niewolników i podbitych terytoriów, w czasach reformacji w niemieckich miastach współczynnik Giniego szybował do niebotycznych poziomów. Czy skoro po tylu latach reform, wojen i postępu wciąż nie poradziliśmy sobie z tym, że jedni mają więcej a inni mniej, problem w ogóle da się rozwiązać?Anthony B. Atkinson, jeden z najważniejszych badaczy zajmujących się nierównościami, twierdzi że tak, choć będzie to wymagało reform bardziej wyszukanych niż zwykłe podwyższenie podatków dla bogatych i szeregu kompleksowych zmian w dziedzinach zatrudnienia, technologii, ubezpieczeń społecznych, dystrybucji kapitału i opodatkowania.
Studia nad miejscem i rolą kobiet w sferze publicznej mają charakter interdyscyplinarny, czego odzwierciedleniem jest m.in. struktura niniejszej publikacji. Analizy dotyczące sposobu prezentowania kobiet w mediach, stereotypów związanych z płcią, ról społecznych, aktywności zawodowej czy politycznej kobiet są dowodem na obszerność i wielowymiarowość poruszanej tematyki. Wartością publikacji jest różnorodność podejść i perspektyw badawczych. Autorzy przybliżają ustalenia teoretyczne, uwarunkowania historyczne, społeczne, kulturowe wybranych problemów, prezentują także wyniki badań empirycznych oraz analizy, dane statystyczne, teksty medialne, stanowiące praktyczny aspekt zagadnień.
Fragment Wstępu
Powieść Josepha Conrada Jądro ciemności należy do kanonu literaturyangielskiej i światowej. Utwór jest w dużej mierze inspirowany osobistymidoświadczeniami i wrażeniami autora z podróży do belgijskiego Kongo w czasachgłębokiego kolonializmu u schyłku dziewiętnastego wieku. Narratorem i bohaterempowieści jest Charles Marlow, kapitan statku parowego przewożącego na rzeceKongo kość słoniową i inne cenione towary afrykańskie. Marlow otrzymuje misjędotarcia do stacji handlowej w głębi dżungli, prowadzonej przez wyjątkowosprawnego agenta handlowego Kurtza. Po wielu trudach podróży, która obnażaokrutną rzeczywistość kolonialną, Marlow dociera do bazy Kurtza. Handlarz jestzupełnie zmieniony psychicznie, wydaje się, że otaczająca go przyroda uwolniła wnim najgorsze instynkty. Stał się kimś w rodzaju guru dla tubylców i grupybiałych wielbicieli, z którymi urządza szaleńcze ceremonie i nad którymisprawuje despotyczne rządy. Jednak Kurtz jest ciężko chory, co pozwala Marlowowiwywieść go podstępnie na swoim statku. Droga powrotna stanie się okazją dodługich rozmów o niezrealizowanych planach Kurtza i o namiętnościach duszystojących u korzeni snów o potędze i sławie.Jądro ciemności stało sięinspiracją dla wielu twórców i artystów. Najbardziej znanym dziełem jestadaptacją filmowa Francisa Forda Coppoli z 1979 roku Czas Apokalipsy, w którymakcja została przeniesiona z dziewiętnastowiecznej Afryki w czasy wojny wWietnamie.Lektura dla szkół średnich
Książka prezentuje doświadczenia badaczy zajmujących się relacjami demokracji i nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Dotyczy zjawiska, które określić można mianem netodemokracji (neologizm powstały z kontaminacji trzech słów: ang. net – sieć, oraz dwóch znanych powszechnie i pochodzących ze starogreckiego: demos, oznaczającego grupę, dużą liczbę osób, stale dzielących coś wspólnie, rozumianą ówcześnie jako ogół obywateli jednostki osiedleńczej oraz krateo, oznaczającego sprawowanie władzy, rządzenie). Termin netodemokracja z jednej strony odsyła nas do czasów demokracji ateńskiej, akcentując model władzy opartej na powszechnym uczestnictwie obywateli w procesie podejmowania decyzji o charakterze publicznym. Z drugiej zaś zdecydowanie koncentruje się na współczesności, a dokładnie na tym okresie, w którym upowszechniły się media społecznościowe, funkcjonujące dzięki Internetowi rozwijającemu się w szybkim tempie od początku lat 90. XX wieku.
Lord Jim to opowieść o usilnych próbach przekraczania granic własnej wytrzymałości, o pokonywaniu słabości i walce z samym sobą. To również opowieść o najwyższej wartości w życiu człowieka – honorze.
Tytułowego Jima poznajemy w różnych momentach jego życia – jako młodzieńca, który kształtuje swoje zasady moralne, a następnie jako dorosłego mężczyznę, którego doświadczenia weryfikują przyjęte przez niego wartości.
***
Grupa przyjaciół wyrusza na wyprawę po Tamizie. W drodze zaczynają snuć opowieści dotyczące ich morskich przygód. Szczególnie interesującą historią dzieli się ze współtowarzyszami Charles Marlow – narrator powieści – który jako kapitan małego statku parowego popłynął rzeką Kongo w głąb afrykańskiej dżungli.
Jądro ciemności jest po części zapisem osobistych doświadczeń Conrada z jego podróży po Afryce.
***
Jądro ciemności oraz Lord Jim uznawane są za najważniejsze dzieła w dorobku Josepha Conrada. Doczekały się licznych adaptacji filmowych i stały się inspiracją dla wielu twórców.
W czerwcu 1941 roku Niemcy dokonują zbrojnej napaści na Związek Radziecki. Armia Czerwona cofa się; panuje chaos, całe oddziały poddają się, dochodzi do masowych dezercji. Zagrożona jest Moskwa.
Stalin apeluje do sumień rodaków, odwołuje się do patriotyzmu, zwraca wolność więzionym w łagrach dowódcom. Wśród nich jest Nikita Gradow, odarty z młodzieńczych ideałów i rewolucyjnego romantyzmu. Radziecka ojczyzna żąda jednak od żołnierza Armii Czerwonej kolejnych poświęceń w strasznych wojennych latach, które odciskają się bolesnym piętnem na losach Gradowów i całego narodu.
Wasilij Pawłowicz Aksionow urodzony 20 sierpnia 1932 w Kazaniu, zmarł 6 lipca 2009 w Moskwie. Jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy rosyjskich – prozaik, dramaturg, scenarzysta. Syn Jewgieniji Giznburg, autorki "Stromej ściany".
W czerwcu 1941 roku Niemcy dokonują zbrojnej napaści na Związek Radziecki. Armia Czerwona cofa się; panuje chaos, całe oddziały poddają się, dochodzi do masowych dezercji. Zagrożona jest Moskwa.
Stalin apeluje do sumień rodaków, odwołuje się do patriotyzmu, zwraca wolność więzionym w łagrach dowódcom. Wśród nich jest Nikita Gradow, odarty z młodzieńczych ideałów i rewolucyjnego romantyzmu. Radziecka ojczyzna żąda jednak od żołnierza Armii Czerwonej kolejnych poświęceń w strasznych wojennych latach, które odciskają się bolesnym piętnem na losach Gradowów i całego narodu.
Wasilij Pawłowicz Aksionow urodzony 20 sierpnia 1932 w Kazaniu, zmarł 6 lipca 2009 w Moskwie. Jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy rosyjskich – prozaik, dramaturg, scenarzysta. Syn Jewgieniji Giznburg, autorki "Stromej ściany".
Polskie wydanie kontrowersyjnej książki o islamie, która bije rekordy popularności w Norwegii i na Islandii.
Tytuł obowiązkowy dla osób interesujących się tą religią, zwłaszcza problematyką imigracyjną, perspektywami (lub ich brakiem) dialogu międzykulturowego, a także trudną sytuacją kobiet i dzieci z rodzin muzułmańskich.
Rok 2015 to czas kryzysu imigracyjnego. Jesteśmy świadkami dramatycznej wędrówki ludów z Bliskiego Wschodu, Afryki i Azji do krajów europejskich. Wbrew politycznej poprawności, ideom dialogu i otwartości, trzeba wreszcie stanąć przed trudnym do zaakceptowania faktem, że europejska wolność jest zagrożona. Trudnym zwłaszcza dla ludzi, którym bliska jest idea liberalizmu i tolerancji.
Coraz bardziej odczuwalny jest brak poszanowania naszych wypracowanych przez lata wartości przez obcą Zachodowi kulturę islamu. Olbrzymia cześć jego wyznawców znajduje się na stopie wojennej z kobietami, Żydami, homoseksualistami, a nawet z liberalnymi muzułmanami oraz każdym, kto nie chce się poddać doktrynom „religii totalnej”. Mieszkańcy kontynentu nie bez powodu martwią się o swoją przyszłość…
W 1948 roku Norbert Wiener, inżynier pracujący w Instytucie Technologicznym w Massachusetts, opublikował pracę pod tytułem Cybernetics: Or Control and Communication in the Animal and Machine, rozpoczynając tym samym nowy okres w rozwoju zarówno komunikologii, jak i nauk o zarządzaniu, klasyfikowany dzisiaj jako szkoła cybernetyczna. Przedmiotem jego zainteresowań były dynamiczne systemy sterowania, realizowane w żywej przyrodzie, jak i w technice oraz w społeczeństwie. Wiener wskazywał wówczas na ogromne znaczenie informacji w społeczeństwach, które proroczo nazwał informacyjnymi. Kontynuatorami tego nurtu stali się kilka lat później dwaj twórcy z ośrodka naukowego w Toronto: Harold Innis i Marshall McLuhan. Głównym założeniem reprezentowanego przez nich paradygmatu było stwierdzenie, że wszystkie zjawiska społeczne i kulturowe warunkowane są czynnikami technologicznymi. […]
Jeśli chodzi o teorię zarządzania, to dotychczasowy rozwój nauki w tej dziedzinie przebiegał w kilku etapach: szkoła klasyczna, z dwoma nurtami – naukowe zarządzanie (tayloryzm i fordyzm) oraz zarządzanie administracyjne (Henri Fayol); szkoła stosunków międzyludzkich (human relations), nazywana szkołą behawioralną lub psychologiczną; szkoła ilościowo-systemowa, na którą składają się ilościowe teorie zarządzania oraz analiza systemowa. Obecnie mówimy o podejściu integracyjnym jako najbardziej charakterystycznym dla współczesnego zarządzania. Dostrzegalna jest tendencja wskazująca na powstanie tzw. „nowej fali” w naukach o zarządzaniu, a mianowicie zarządzania wiedzą.
Publikacja niniejsza jest prezentacją tekstów wybitnych teoretyków i praktyków z dziedziny zarządzania, co wzmacnia jej walor pragmatyczny.
Syzyfowe prace – inspirowane po części autobiograficznymi wspomnieniami Stefana Żeromskiego, są powieścią należącą do kanonu literatury polskiej. Autor maluje w swoim utworze obraz szkoły polskiej w czasach zaboru rosyjskiego. Skupiając się na historii jednego z uczniów gimnazjum, Marcina Borowicza, Żeromski wprowadza nas w realia ówczesnej szkoły i stosunków pomiędzy nauczycielami i ich podopiecznymi, pozwala nam zrozumieć, na czym polegał proces rusyfikacji, obnaża pogardliwy stosunek Rosjan do Polaków i ich uczuć religijnych, mówi wreszcie o trudzie walki, jaką część polskiej młodzieży podejmowała z wynarodowieniem. W powieści nie brakuje innych wątków, przede wszystkim opowieści o pierwszej miłości głównego bohatera do Anny Stogowskiej – „Biruty” czy historii jego przyjaźni z Andrzejem Radkiem. Wielki talent Żeromskiego nadaje powieści wymiar wielkiej literatury, w której nie brakuje fascynujących postaci, emocji i głębokiego przesłania moralnego.
Lektura dla klasy VIII i szkół średnich
Brawurowy esej o relacjach pomiędzy współczesną popkulturą a polityką. Analiza najgłośniejszych zjawisk medialnych, seriali filmowych, postaci celebrytów i stylów muzycznych pod kątem kształtowania świadomości zbiorowej i podporządkowania jej regułom konsumpcji i akumulacji kapitalistycznej.
Mocna, poruszająca opowieść o przyjaźni, pasji, strachu i zakazanej miłości na tle pięciu burzliwych dekad irańskiej historii, od rewolucji z 1979 roku, przez czasy Republiki Islamskiej aż po dzień dzisiejszy.
Irański bestseller sprzedany do 24 państw!
Masuma to teherańska nastolatka, zwyczajna dziewczyną, która uwielbia się uczyć. Pewnego dnia w drodze do szkoły spotyka mężczyznę, w którym się zakochuje. Niestety gdy jej bliscy odkrywają pisane przez ukochanego listy, oskarżają ją o zhańbienie rodziny. Masuma zostaje ciężko pobita przez brata, a rodzice szybko aranżują ślub z nieznanym jej mężczyzną. Żyjąc w małżeństwie bez miłości, bez żadnych szans na wykształcenie, dziewczyna pogrąża się w rozpaczy. Jedynie sąsiadka próbuje ją przekonać, aby zaakceptowała istniejący stan rzeczy: „Każda z nas zna swoje przeznaczenie, więc po co z nim walczyć?“.
Lata następujące po ślubie Masumy okazują się przełomowe dla Iranu. Harrid, mąż Masumy, jest politycznym dysydentem i stanowi zagrożenie dla opartego na ucisku reżimu szacha. Gdy zostaje aresztowany przez agentów tajnych służb, dla Masumy rozpoczyna się najtrudniejszy okres w życiu. Do tej pory jej życie opierało się na lojalności wobec rodziny oraz tradycji, teraz będzie zależeć od zmiennych losów jej kraju...
„Jedna z tych cennych książek, które przybliżają nam świat“. Irish Examiner
„Irański bestseller wszech czasów. Niezwykła historia zakazanej miłości“. The Sunday Telegraph
Punkty za pochodzenie to książka o projekcie socjalistycznego uniwersytetu. Ujmując powojenną odbudowę Polski jako modernizację, śledzi próby otwarcia szkolnictwa wyższego dla klas pracujących. Traktuje o nauce i polityce, ale i zmianie społecznej: rozbudzonych nadziejach, reformach i ich społecznych konsekwencjach.
Praca Agaty Zysiak jest wyjątkowo bogata i ambitna. Odnosi się ona nie tylko do tego, jak myślimy o tym konkretnym uniwersytecie czy uniwersytetach w rządzonej przez komunistów Polsce w ich historycznych i socjologicznych kontekstach, ale porusza także ogólniejsze pytanie o rolę uniwersytetów w zmianie społecznej, zwłaszcza w XX wieku. (...) Kiedy rozważam jakość pracy naukowej, staram się brać pod uwagę nie tylko bogactwo materiału empirycznego oraz naukową i teoretyczną głębię badania, które to elementy są obecne w recenzowanej pracy. Mam przed wszystkim nadzieję dowiedzieć się czegoś ważnego. W przypadku końcowych ustaleń pracy uważam, że mamy do czynienia z tego typu istotnym i empirycznie udokumentowanym odkryciem naukowym.
Z recenzji prof. Michaela D. Kennedy'ego
W książce Agaty Zysiak dostrzegam krytycyzm w postrzeganiu rzeczywistości społecznej powojennej Polski, co pozwoliło Autorce na postawienie wielu celnych pytań. Zaowocowało to walorami dzieła: wskazaniem luk w badaniach powojennych dziejów Polski, próbą wypełnienia tych luk, pokazaniem sprzeczności i wielowymiarowości dokonujących się procesów modernizacyjnych, na co nie zdobyła się dotąd historiografia, przynosząca spłaszczony obraz rzeczywistości.
Z recenzji prof. dr. hab. Włodzimierza Wincławskiego
Antologia ma na celu przybliżenie polskim czytelnikom problematyki oporu – jego różnorodnych, indywidualnych i zbiorowych, strategii i form – w perspektywie nauk społecznych, w szczególności antropologii społecznej. Choć tematyka ta od kilku dekad cieszy się bardzo dużą popularnością wśród badaczy społecznych na całym świecie, w Polsce znanych i dostępnych jest stosunkowo niewiele prac na ten temat. Dzięki starannemu doborowi tekstów antologia nie tylko przybliża polskim czytelnikom prace wybitnych badaczy, ale i wskazuje możliwości porównań i otwiera perspektywę dialogu pomiędzy różnymi stanowiskami teoretycznymi, metodologicznymi i odmiennymi kontekstami społeczno-politycznymi. Tym, co czyni zebrane w antologii prace szczególnie ważnymi, jest wartość i użyteczność proponowanych przez nich narzędzi analitycznych i koncepcji teoretycznych dla zrozumienia zachodzących w Polsce przemian oraz dla samej refleksji na temat – obarczonego wieloma (niefortunnymi) konotacjami – pojęcia „oporu”.
Książka zawiera piętnaście tekstów, podzielonych na trzy części i poprzedzonych wstępem. Adresatami antologii są pracownicy naukowcy, wykładowcy akademiccy i studenci antropologii kulturowej, socjologii, historii, kulturoznawstwa, literaturoznawstwa. Antologia będzie stanowić doskonały podręcznik podczas kursów poświęconych, między innymi, zagadnieniom: ruchów społecznych, stosunków etnicznych i narodowych, konfliktów, tożsamości klasowej, kwestii gender, a także samej metodologii badań, konstrukcji problemów i kategorii badawczych.
"Antologia jest wysoce pożądana i na czasie. Jak słusznie zauważają redaktorki tomu, rozumienie oporu w polskiej tradycji nie tylko politycznej, lecz także i naukowej jest jednoznacznie kojarzone z oporem czynnym, zorganizowanym czy wręcz z ruchem oporu. Tymczasem w literaturze światowej, w szczególności antropologicznej, pojmowanie oporu jest wiele bardziej złożone, konceptualnie wysublimowane (…) Warta podkreślenia jest także zasada doboru tekstów. Temat oporu ilustrowany jest przykładami pochodzącymi z różnych kontekstów kulturowych; owe studia przypadku analizowane są w kontekście historycznym i społecznym. Daje im to cenny walor bycia badanami konkretu przy zachowaniu cechy ogólności. Studia przypadku stają się podstawą do formułowania wniosków teoretycznych".
Z recenzji prof. dr. hab. Michała Buchowskiego
Od końca wojny w byłej Jugosławii Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża otrzymał informacje o ponad trzydziestu tysiącach zaginionych osób. Do tej pory udało się zidentyfikować jedynie około piętnastu tysięcy.
Jest to kanwa opowieści Anny Kim: młody mieszkaniec Kosowa poszukuje zaginionej żony, wprowadzając bohaterkę, pracowniczkę Biura Poszukiwań, w skomplikowaną sytuację polityczną, która doprowadził do tego traumatycznego zdarzenia. Poznaje ona nie tylko codzienne życie w albańsko-serbskich strefach skonfliktowanego Kosowa, ale także szokującą pracę archeologów, lekarzy sądowych i antropologów.
Autor analizuje zakres obowiązywania zasad sprawiedliwości w stosunkach międzynarodowych. Bada struktury argumentacyjne liberalnych koncepcji sprawiedliwości międzynarodowej, rekonstruując postulowany przez nie zakres praw i obowiązków, jakie powinny obowiązywać aktorów stosunków międzynarodowych. Teorie te zakładają odmienne ontologie i aksjologie (indywidualne lub grupowe) i udzielają różnych odpowiedzi w kwestii dystrybucji praw i obowiązków w stosunkach międzynarodowych.
Marzenia, batalie, wielkie miłości w niewydanych dotąd listach legendarnej dziennikarki.
„Pisanie jest dziwacznym procesem twórczym. Obsesją, rodzajem szaleństwa, ale tak właśnie jest”.
Korespondencja zebrana w książce Strach jest grzechem stanowi świadectwo życia kobiety, która zaznała takich samych udręk, jak inni. Kobiety rozdartej między pragnieniem niezależności a potrzebą znalezienia oparcia w innych, między przyjemnością, jaką daje pasjonująca praca, a lękiem, że obowiązki zawodowe pochłoną czas prywatny. Te listy są również nadzwyczajną lekcją sztuki pisania nawet wtedy, gdy zawierają tylko prośby o książki albo gdy jest w nich mowa o puszkach sardynek.
Oriana Fallaci nienawidziła pisania listów, bo kradły jej cenny czas niezbędny do pracy nad książkami. A jednak nikt bardziej od niej nie związał swojego nazwiska z epistolografią. Od czasów dziennikarskiego debiutu prowadziła intensywną korespondencję, publiczną i prywatną, z ważnymi politykami, ludźmi kultury, publicystami, od Andreottiego do Nenniego, od Ingrid Bergman do Shirley McLaine, od Henry’ego Kissingera do Fidela Castro. Za każdym razem list poprzedzały trzy, cztery brudnopisy, niemal zawsze podpisane, ponieważ pragnęła mieć jasne wyobrażenie o tym, co zobaczy jej rozmówca, kiedy otworzy kopertę. Brudnopisy przechowywała, aby zostawić jakiś ślad wymiany listów. Dzięki nadzwyczaj starannej archiwizacji prywatnych zapisków, spośród setek listów pisanych do przyjaciół i kolegów, rodziny i polityków, wybrano te najbardziej znaczące, które pozwoliły opowiedzieć życie Fallaci za pośrednictwem jej żywego głosu.
Oriana Fallaci (1929-2006), urodzona we Florencji, „jeden z najbardziej czytanych i kochanych autorów na świecie”, jak określił ją rektor Columbia College of Chicago, który przyznał jej doktorat honoris causa w dziedzinie literatury. Przeprowadziła wywiady z wielkimi tego świata i jako korespondentka wojenna śledziła najważniejsze konflikty naszych czasów, od Wietnamu po Bliski Wschód. Jej książki, tłumaczone są na całym świecie. W Polsce ukazały się m.in.: Penelopa na wojnie, Wściekłość i duma, Siła rozumu, Wywiad z samą sobą: Apokalipsa, Wywiad z historią, Wywiad z władzą, Inszallah, Podróż po Ameryce, List do nienarodzonego dziecka.
Jeśli znasz i cenisz traktat Sztuka wojny autorstwa Sun Zi (Sun Tsu), tą książką będziesz zachwycony.
Motto książki: Broń to tylko przygodne narzędzie, które ma zmusić przeciwnika do zmiany zamiarów. Jedynym polem bitwy jest umysł. Wszystko inne to nieistotny szum.
— Lois McMaster Bujold, Gra
Wojny i konflikty toczą ludzie. Pierwszorzędnym celem jest umysł przeciwnika. Według starożytnych chińskich ideałów, zwycięski dowódca steruje poczynaniami bądź armią przeciwnika z równą swobodą, co swoimi własnymi. Tak pojmowana sztuka wojenna jest więc z samej swojej natury gałęzią psychologii.
Książka 36 forteli to nie tylko zbiór forteli i podstępów. To międzykulurowy poradnik psychologii konfliktu i kompendium praktycznych porad, jak radzić sobie w sytuacjach rozbieżności interesu — od sytuacji z życia codziennego zaczynając, a na formułowaniu doktryn wojennych kończąc. Zawiera około dwieście ilustracji historycznych i anegdot, wraz ze zwięzłymi analizami opartymi na współczesnej psychologii poznawczej i traktacie Sztuka wojny Sun Tzu (Sun Zi).
Książkę 36 forteli polecam w szczególności żołnierzom sił i służb specjalnych, które z założenia realizują swoje misje w nieprzewidywalnym środowisku wysokiego ryzyka. Taktykom i strategom odpowiedzialnym za odnajdywanie dróg wyjścia z beznadziejnych sytuacji, ale i ku przestrodze w obliczu pozornie słabego i przez to lekceważonego przeciwnika.
— generał Roman Polko, były dowódca jednostki GROM, autor m.in. książki RozGROMić konkurencję
36 forteli to znakomity międzykulturowy, okraszony dziesiątkami anegdot almanach psychologii konfliktu, w którym chiński dorobek opisany jest językiem Zachodu, a dorobek zachodni — językiem starożytnych Chin. Gorąco polecam.
— dr Jacek Bartosiak, ekspert geopolityk, autor książki Pacyfik i Eurazja. O wojnie
PRZEPEŁNIONA NIEZWYKŁYM ŁADUNKIEM EMOCJONALNYM KSIĄŻKA, KTÓRA RZUCA ŚWIATŁO NA TRUDNĄ SYTUACJĘ KOBIET W KULTURZE AFGAŃSKIEJ
Autorka Afgańskiej perły i Kiedy księżyc jest nisko powraca z najnowszą powieścią.
Chociaż Ziba od lat prowadzi życie kochającej żony, cierpliwej matki i spokojnej mieszkanki wsi, los okrutnie kpi z jej statecznej sytuacji. Mąż kobiety, Kamal zostaje zamordowany siekierą i znaleziony na ich podwórzu. Ziba jest w ogromnym szoku, więc nie potrafi wyjaśnić, co robiła w momencie zabójstwa. Dzieci zarzekają się, że ich matka nigdy w życiu nie dopuściłaby się takiego czynu. Jednak członkowie rodziny Kamala są przekonani o jej winie i domagają się sprawiedliwości.
Cudem unikając publicznego zlinczowania, Ziba zostaje zabrana do aresztu i uwięziona. Oczekując procesu, przebywa w grupie kobiet, które nieszczęście również zaprowadziło do celi. Wśród jej nowych towarzyszek znajduje się trzydziestojednoletnia Nafisa, dla której więzienie było ocaleniem. W innym przypadku dokonano by na niej honorowego zabójstwa. Ziba mieszka również z ciężarną i niezamężną Mezghan, która ma zaledwie dziewiętnaście lat. W odizolowaniu ma czekać, aż rodzina jej kochanka zdecyduje, że powinni wziąć ślub. Jeśli w ogóle.
Więzienie dla każdej z nich staje się paradoksalnie bezpiecznym azylem i okrutną karą. Usunięte z brutalnej i pozbawionej umiejętności wybaczania społeczności, próbują zmagać się z sytuacją, tworząc trwałe i przypieczętowane ciężkim losem zgromadzenie.
Do tego zamkniętego świata przybywa Yusuf, prawnik Ziby. Mężczyzna jest afgańskiego pochodzenia, ale został wychowany w Ameryce. Jego zaangażowanie w kwestię praw człowieka i tęsknota za rodzimym krajem przywiodły go do Afganistanu. Wie, że los jego klientki zależy od niego. Odkrywa, że zarówno Afganistan, jak i Ziba kryją w sobie wiele tajemnic.
Czy Ziba jest pozbawioną sumienia morderczynią? Czy tak jak inne więźniarki padła ofiarą naruszenia surowych zasad społecznych?
PORUSZAJĄCY WGLĄD W ŻYCIE WSPÓŁCZESNYCH AFGAŃSKICH KOBIET
___
Niebywały portret honorowej kobiety w otoczeniu mężczyzn obdartych z honoru – „Kirkus Reviews”
—–
O AUTORCE: Stojąc u progu kariery lekarskiej, Nadia zdecydowała się na pierwszą podróż do Afganistanu. Poznanie kraju przodków oraz doświadczenia i wychowanie autorki zaowocowały rozwinięciem pasji pisarskiej. Nadia Hashimi urodziła się i wychowała w Nowym Jorku, dokąd wyemigrowali jej rodzice we wczesnych latach 70. ubiegłego wieku. Przywiązanie do orientalnej kultury wyniosła z rodzinnego domu, przesyconego duchem opowieści o kraju przodków snutych przez liczne ciotki, wujków i kuzynów.
Heidegger nigdy nie przestał utrzymywać bliskich kontaktów (także uczuciowych) z Żydami, nigdy też nie nawoływał do stosowania jakkolwiek pojmowanej przemocy. Schwarze Hefte, owiane złą sławą Czarne zeszyty, nie pozostawiają jednak wątpliwości – Heidegger był antysemitą. Ich publikacja wiosną 2014 roku zapoczątkowała dyskusję zogniskowaną wokół pytania: Dlaczego Heidegger zdecydował się opublikować swoje zapiski w niezmienionej formie, skoro ujawniają one jego związki z antysemityzmem?
„Heidegger, myśliciel wydarzenia, oddany jednej – jedynej, zwykł podkreślać – myśli transponder zapomnianej istoty bycia, we własnym mniemaniu filozof bez biografii, sam już dawno temu stał się trwale kontrowersyjnym wydarzeniem w intelektualnej historii Zachodu – tyleż jako filozof, co jako człowiek, postać, figura (boleśnie fałszywego) zaangażowania”.
Arkadiusz Żychliński
Miała to być pierwsza powieść Gabriela Garcíi Marqueza. Dzięki swym dziadkom znał od dziecka historię Macondo i dzieje rodziny Buendía, prześladowanej fatum kazirodztwa. Świat, w którym rzeczy nadzwyczajne miały wymiar szarej codzienności, zwyczajność zaś przyjmowana była jak zjawisko nadprzyrodzone; świat bez czasu, gdzie wiele rzeczy nie miało jeszcze nazw, był też jego światem. Potrzebował aż dwudziestu lat, by wreszcie spisać te rodzinne opowieści z całym dobrodziejstwem i przekleństwem odniesień biblijnych, baśniowych, literackich, politycznych; uświadomił nam, że „plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
