Jeśli interesujesz się polityką, albo studiujesz politologię znajdziesz w tym dziale informacje o współczesnym świecie. Obszerna literatura naukowa, różne publikacje i elementy wiedzy politologicznej, najważniejsze zagadnienia i pojęcia z politologii, kontrowersyjne książki polityczne, powieści polityczne, nauki polityczne. Najlepsze książki społeczno-polityczne, bestsellery polityczne, książki o polityce, które warto przeczytać - zapraszamy po lekturę na Dobreksiazki.pl
Symbolem jesiennego dnia 11 listopada 1918 roku stał się powrót Piłsudskiego do Warszawy. Na łamach ówczesnej prasy pojawiły się niezwykle znamienne tytuły, m.in. w krakowskim „Czasie” można było przeczytać: Piłsudski w Warszawie i Koniec okupacji niemieckiej.
Jak żyli nasi rodacy u progu niepodległości? W trzydziestu rozdziałach będących odrębnymi esejami Autor przybliża różne zagadnienia ważne w kilku pierwszych latach niepodległej Polski. Wyzwaniem było wtedy scalenie kraju w jeden sprawnie funkcjonujący organizm, a wymagało to przezwyciężenia trudności wynikających z dysproporcji między trzema dawnymi zaborami. Autor opowiada m.in. o różnych systemach prawnych, odmiennych problemach społecznych, ogromnych zniszczeniach wojennych, o trudnościach w podróżowaniu czy stanowisku mniejszości narodowych wobec Niepodległej.
Dowiadujemy się, co działo się w największych miastach - Lwowie, Wilnie Warszawie, Krakowie, Poznaniu - oraz na Śląsku.
Poznajemy warunki życia ludności, życie społeczne, nowe polskie uczelnie, organizacje kobiece, stowarzyszenia, salony literackie. Autor kreśli portrety pierwszych reprezentantów narodu w Sejmie Ustawodawczym oraz najważniejszych postaci niepodległej Polski. Odpowiada także m.in. na pytania: czy w Polsce w 1918 roku była realna rewolucja? Jak przebiegała w odradzającej się Polsce pandemia grypy hiszpanki, która na całym świecie pochłonęła miliony ofiar?
Mimo piętrzących się trudności, pierwszą reakcją na Niepodległą był ogromny entuzjazm rodaków. Cytując słowa Jędrzeja Moraczewskiego należy podkreślić, że „Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął.(…) Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo!”
Tekst uzupełniają liczne ilustracje.
Milcząco przyjmowane założenie, że wiemy, o czym mowa, kiedy w debacie publicznej pojawiają się słowa: „religia”, „Kościół” czy „wiara”, osłabia możliwość zakwestionowania dominujących artykulacji poprzez ich naturalizowanie. Maskowany jest fakt, że wypełnienie pojęcia „religia” treścią zależy od kontekstu, sytuacji i aktorów dokonujących artykulacji, a więc nie może ono być naturalizowane ani przyjmowane jako dane. Zaletą tej książki jest pokazanie, że zawartość pojęcia „religia” w debacie publicznej jest zmienna – i jest zawsze konstrukcją.
Z recenzji dr hab. Anny Horolets, prof. UG, Uniwersytet Gdański
Książka Katarzyny Zielińskiej stanowi przykład rzetelnej hermeneutyki z zakresu sfery publicznej, opartej na solidnym warsztacie metodologicznym. Praca dostarcza frapującego i rozległego materiału empirycznego, a uważny czytelnik znajdzie w niej wiele ciekawych obserwacji i ustaleń. (…) Autorce udało się niezwykle jasno, a przy tym precyzyjnie przedstawić nawet bardzo wymagające intelektualnie koncepcje filozoficzno-społeczne. To sprawia, że pozycję można z czystym sumieniem polecić czytelnikowi nieobeznanemu z meandrami teorii współczesnej humanistyki.
Z recenzji dra hab. Andrzeja Bukowskiego, Uniwersytet Jagielloński
Pytanie o obecność religii w sferze publicznej współczesnych społeczeństw liberalnej demokracji od kilku dekad stanowi ważny wątek debat filozoficznych oraz badań społecznych. Dyskusje na ten temat mają też lokalny wymiar – spory o akceptowalne miejsce i funkcje religii w polskim życiu publicznym pozostają nieodłącznym elementem politycznych oraz akademickich dyskusji na temat postkomunistycznej rzeczywistości naszego kraju. Książka przybliża zawiłości tego sporu. Autorka wykorzystuje teorię dyskursu Chantal Mouffe i Ernesta Laclaua do analizy plenarnych debat sejmowych z lat 2002–2015. Pokazuje, że sposób artykułowania znaczenia, funkcji i miejsca religii w Sejmie jest de facto przejawem hegemonicznych walk o skonstruowanie dominującej, uznawanej za oczywistość i wykluczającej inne ujęcia, wizji współczesnego polskiego państwa, narodu oraz demokracji.
Katarzyna Zielińska – socjolożka, pracowniczka Instytutu Socjologii UJ, od wielu lat współpracuje także z Instytutem Europeistyki UJ. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień relacji między religią a polityką we współczesnej Europie oraz problematyki społeczno-kulturowej konstrukcji płci w Europie Środkowo-Wschodniej.
Autor dokonał ogromnego wysiłku intelektualnego, wnikając w meritum problemu i rekonstruując poglądy wybranych przedstawicieli ponowoczesnej/postmodernistycznej filozofii politycznej i prawnej na istotę i funkcję społeczno-polityczną oraz ideologiczną praw człowieka.
Prof. dr hab. Wiesław Bokajło
Jądro ciemności/Heart of Darkness Josepha Conrada to publikacja stworzona dla osób, które chcą poznać jedną z najważniejszych i najczęściej czytanych angielskich powieści wszech czasów. Została ona zekranizowana przez Francisa Forda Coppolę w 1979 roku pod tytułem Czas apokalipsy.Tekst powieści został zaadaptowany do poziomu B1/B2, zachowano jednak styl charakterystyczny dla Conrada, dzięki czemu docenisz jego literacki kunszt, i to w języku angielskim. Adaptacja łączy przyjemność lektury z solidnym treningiem leksykalno-gramatycznym na poziomie średnio zaawansowanym. Praca z kursem pozwala poznać bogate słownictwo oraz konstrukcje gramatyczne w kontekście, czyli w sposób najbardziej sprzyjający zapamiętywaniu.Angielski. Heart of Darkness:trzymająca w napięciu opowieść o przeprawie przez afrykańską dżunglę,tłumaczenia trudniejszych słów na marginesach,angielskie słownictwo na poziomie średnio zaawansowanym,klucz odpowiedzi i praktyczny słowniczek60 różnorodnych ćwiczeń leksykalnych i gramatycznych.
Rozważania nad możliwością charakterystycznej dla współczesnych społeczeństw zachodnich emancypacji od władzy. Autorka koncentruje się na właściwym dla tej koncepcji sposobie łączenia namysłu nad dotychczasowymi dziejami (dociekania genealogiczne) z refleksją dotyczącą możliwej formy uwalniania się od określonych typów zależności i tego, jakie grupy emancypacyjne byłyby w stanie zrealizować to zadanie.Perspektywa sformułowania pozytywnej propozycji przebudowy świata polityki, ekonomii czy przekształcenia relacji społecznych bywa podawana w wątpliwość przez niektórych współczesnych filozofów. Ci zaś, którzy są przekonani, że współczesne myślenie nie utraciło zdolności tworzenia takich projektów, przyznają samej emancypacji dość szczególny status, nieporównywalny z jej miejscem w dawniejszej filozofii.Autorka nie tylko dokonuje przeglądu aktualnych poglądów filozoficznych, lecz także wskazuje na silne zależności istniejące między danym sposobem ujmowania historii a odpowiadającym mu typem myślenia o emancypacji i właściwym jej podmiocie. Wyjątkowe miejsce współczesnego dyskursu emancypacyjnego, a przede wszystkim nierozerwalny związek dzisiejszej myśli emancypacyjnej z bardzo szczególnym rodzajem refleksji nad przeszłością, czyli genealogią, stanowi główny obszar jej zainteresowań.
Niniejsza publikacja zespołu autorów, uczestników konferencji naukowej, przybliża treści dotyczące stanu wiedzy z obszaru pozamilitarnych przygotowań obronnych państwa realizowanych przez administrację publiczną oraz przedsiębiorców. Poza tym autorzy wymienili problemy, sposoby ich eliminacji oraz określili kierunki zmian dotyczące przygotowań obronnych Polski.
Fakty ciekawsze niż tajemnice
Jarosław Kaczyński zawładnął Polską, zaś Antoni Macierewicz władał Polakami. Kontrowersyjny człowiek misji i wyrachowany polityczny gracz decydował o tym jak żyją i w jaką wersję rzeczywistości wierzą.
Oto inwigilacja życiorysu ministra obrony oparta na teczkach IPN, nieznanych depeszach amerykańskiej ambasady i na rozmowach z dziesiątkami osób, które poznały go na różnych etapach działalności. Antoni Macierewicz wierzy, że jest na celowniku rosyjskich agentów. W 1992 tajne służby przedstawiły mu jego sobowtóra, dlatego nieustannie obawiał się zamachu. Ministra owładniętego paranoją i obsesją na punkcie spisków chronią jednocześnie jednostki BOR, funkcjonariusze UOP-u i komandosi GROMU-u. Macierewicz nie ufa nikomu. Służby nie wiedzą, że wspólnie pilnują jednego człowieka. Dwa razy niemal dochodzi do strzelaniny.
Zobacz, jak wiele twarzy pokazuje i ukrywa Antoni Macierewicz. Przede wszystkim jednak dowiedz się jakim jest człowiekiem kiedy nie jest politykiem. Nieautoryzowana biografia dogmatyka religii smoleńskiej poszukuje odpowiedzi na dręczące wszystkich pytanie - czego bał się Macierewicz i dlaczego tym strachem zaraził cały naród?
To nie tylko kryminał! To powieść społeczna o tym, jak młoda jest nasza poprawność polityczna. - Marcin Wroński
W 1993 roku zabójstwo przewodnika sudeckiego Tadeusza Stecia jest sensacją. Cała Jelenia Góra plotkuje o skarbach, które zgromadził, i o przyjaźni z zamordowanym byłym premierem Piotrem Jaroszewiczem. Dla policji kluczem do sprawy jest jednak homoseksualizm ofiary. Tymczasem dochodzi do kolejnych zagadkowych morderstw, a śledztwo prowadzi w góry, do karkonoskich schronisk i tropem przemytników na przejścia graniczne. Czy w grę wchodzi przemyt, a może powiązania z Jaroszewiczem, tajne archiwa i złoto, które Niemcy wywieźli z Wrocławia w ostatnich dniach wojny? Gdy podejrzanego udaje się w końcu namierzyć w środowisku homoseksualistów, wtedy okazuje się, że…
Osnuta na faktach powieść doskonale ukazuje też społeczną rzeczywistość czasów przemiany ustrojowej, kiedy to milicja z dnia na dzień stała się policją, dawni funkcjonariusze służb bezpieczeństwa nadal mieli wiele do powiedzenia, a zwykli ludzie starali się znaleźć swoje miejsce w nowym systemie.
Książka uhonorowana nagrodą księgarzy francuskich: Prix des Libraires 2006 i nominowana do prestiżowych nagród literackich: Prix Goncourt, Prix de l'Academie i Prix Femina.Na podstawie książki w 2012 roku powstał film nagrodzony m.in. na międzynarodowym festiwalu filmowych w San Sebastian oraz w Marakeszu, gdzie zdobył Grand Prix. Obraz został zakazany w państwach arabskich ze względu na sceny kręcone w Izraelu.Dr Amin Dżaafari, Arab izraelskiego pochodzenia, pracuje jako chirurg w szpitalu w Tel Awiwie. Jest oddany swojej pracy, szanowany i podziwiany przez kolegów i społeczność. Nauczył się żyć w owładniętym chaosem i przemocą mieście. Kiedy dochodzi do zamachu bombowego w wypełnionej dziećmi restauracji, pracuje niestrudzenie, aby pomóc zszokowanym pacjentom z izby przyjęć. W pewnym momencie identyfikuje szczątki własnej żony i dowiaduje się, że to ona była zamachowcem samobójcą. Nie może i nie chce uwierzyć, że kobieta, z którą żył i którą kochał, była kimś zupełnie innym, osobą zdolną do zamordowania dzieci. Wiele ryzykując, postawania dowiedzieć się prawdy o osobie, z którą spędził ostatnie piętnaście lat
Książka poświęcona została zjawisku protestacyjnych samospaleń i wybranym dziełom, które się do nich odnosiły. Protestacyjne samospalenia to dobrowolne, manifestacyjne i radykalne wystąpienia perswazyjne, które podejmowane są w imię wartości uznawanych przez osobę decydującą się na taką formę sprzeciwu za godne tego, aby poświęcić za nie życie. Są oglądane (na żywo i z odtworzenia) i mają być oglądane, gdyż zakładają wystąpienie przed innych i przed innymi, aby językiem cierpienia ciała i żywiołu ognia wyrazić niezgodę i/lub żądać zmiany.
W drugiej połowie dwudziestego wieku, po głośnym samospaleniu wietnamskiego mnicha buddyjskiego Thích Qu?ng Đ?ca w 1963 roku, protesty samobójcze w ogniu weszły do arsenału pokojowych działań protestacyjnych i kojarzone są z walką bez przemocy (przemoc oczywiście występuje w nich, lecz kieruje się ją przeciwko sobie samemu, a nie innym). Trzon publikacji stanowią szczegółowe studia sześciu przypadków samospaleń dokonanych z różnych przyczyn przez następujące osoby: Thích Qu?ng ??c (1963), Norman Morrison (1965), Ryszard Siwiec (1968), Jan Palach (1969), Chun Tae-il (1970), Mohamed Bouazizi (2010).
Zostały one poprzedzone uwagami natury ogólnej, tworzącymi teoretyczną podstawę dla rozważań szczegółowych. Pomiędzy nimi znajduje się kalendarium w formie krótkich not i mikrostudiów wzbogaconych o informacje na temat dzieł poświęconych danemu przypadkowi. Pozwala ono zobaczyć globalny wymiar zjawiska, jego skalę oraz spektrum spraw, o które upominały się swoimi radykalnymi działaniami osoby protestujące.
Patriarchatu dawno miniona chwała to potoczysta, epicka opowieść o doświadczeniach środkowo-wschodnich Europejczyków - Ukraińców, Czechów i Niemców. Jej głównymi bohaterami są mężczyźni rodu Berezinków: świetnie wystylizowany na mitycznego patriarchę Ukrainiec Jefim Berezinko, jego syn Teodor, dalej syn Teodora Roland i wreszcie syn Rolanda Włodzimierz. Wędrujemy z nimi po Europie, rozpoznając mechanizm ludzkiego losu i przemijania, spotykając tragikomiczne postaci i zjawy niczym z nocnych koszmarów.
Młody Józef Piłsudski w okowach Syberii
Najnowsza powieść historyczna Tomasza Łysiaka
Koniec XIX wieku, Wilno. Dwudziestoletni Piłsudski nieświadomie pomaga zamachowcy przygotowującemu spisek na życie cara. Zostaje aresztowany i przewieziony do więzienia w Petersburgu. 1 maja 1887 roku zapada straszliwy wyrok – pięcioletnie zesłanie w głąb Rosji. Rozpoczyna się niebezpieczna podróż przyszłego Marszałka przez syberyjskie „więzienie bez dachu”.
Jak Syberia wpłynęła na losy Piłsudskiego? W jaki sposób wydarzenia na Dalekim Wschodzie zaważyły na jego poglądach?
Najnowsza książka Tomasza Łysiaka, dziennikarza i autora powieści historycznych, to fascynująca i metafizyczna historia o mniej znanym okresie życia Józefa Piłsudskiego. Tajemniczym narratorem jest rosyjski urzędnik, który zafascynowany postacią Naczelnika szczegółowo odtwarza jego rosyjską tułaczkę i plastycznie portretuje napotkane przez niego postacie, zarówno historyczne, jak i fikcyjne: polskich powstańców, wojskowych, poetów, szamanów, a także pierwszą wielką miłość Marszałka.
Sybir. Zesłanie Józefa P. to również przejmujący portret tysięcy Polaków z Syberii, którzy nigdy nie zapomnieli o kraju swego pochodzenia.
Tomasz Łysiak (ur. 1970 w Warszawie) – dziennikarz, pisarz, scenarzysta. Jest autorem cyklu książek historyczno-awanturniczych – Kroniki Szalbierskie: Szalbierz (2007), Bliznobrody (2008), Psy Tartaru (2010); powieści osadzonej w czasach powstania styczniowego Cytadela (2013); zbioru esejów historycznych Medalion na pancerzu (2015).
Prezentowany tom studiów zawiera opracowania na temat postprawdy w różnych jej kontekstach. Są to na ogół opinie sceptyczne, zarówno co do zasadności używania tego terminu, jak i jego znaczenia jako zjawiska społecznego. Zasadniczą motywacją do wydania niniejszej publikacji jest ogromny i wciąż postępujący deficyt prawdy w dyskursie publicznym. Ginie ona w natłoku redundantnego jazgotu zmediatyzowanego i zmedializowanego świata. Odbiorca pozostaje bezbronny w obliczu infoataku na niespotykaną dotąd skalę. Mediatyzacja i medializacja sprawiają, iż rzeczywistość niedostrzegalnie przeplata się z jej konstruktami medialnymi, które tworzą tzw. „hiperrzeczywistość”. Tak budowane „obrazy w głowach” pozbawione są mocnego zakorzenienia w rzeczywistości, a więc i w prawdzie. Stwarza to pole do różnego rodzaju nadużyć oraz niebezpieczeństwo polegające na niewierności uczestnika dyskursu publicznego prawdzie i jej etycznym oraz moralnym wymogom. Jest to nasze wspólne zmartwienia i troska jednocześnie o to, jak przywrócić etos prawdy w komunikacyjnych relacjach międzyludzkich.
Lord Acton nazywany jest często historykiem wolności, a niekiedy nawet najbardziej wybitnym historykiem wolności. Istotnie, wśród wielu zainteresowań i dążeń, wolność była jego życiową pasją oraz centralnym tematem jego pisarstwa. To prawda, że jego wieloletni projekt napisania historii wolności nie został nigdy zrealizowany i, jak określił to pewien złośliwy obserwator, stał się „najwybitniejszą książką, której nigdy nie napisano”. Prawdą też jest to, że na przestrzeni prawie pięćdziesięciu lat działalności naukowej i publicystycznej Acton pisał na wiele tematów, ale nie stworzył żadnej książki. Prawdą jest jednak również i to, że we wszystkim, co tworzył, a zdołał napisać setki pomniejszych prac – artykułów, esejów, recen¬zji książek i listów – wolność zawsze stanowiła albo punkt centralny, albo ideę jednoczącą wszystkie inne tematy. Niezależnie bowiem od deklarowanego tematu – historii, polityki, filozofii i religii; Kościoła, państwa lub stosunków państwo¬-Kościół; absolutyzmu, nacjonalizmu, demokracji czy liberalizmu; problemów ewolucyjnego rozwoju czy rewolucyjnych zmian – wolność zawsze pozostawała punktem odniesienia. Inne tematy albo służyły naświetleniu różnych odcieni wolności, albo były rozpatrywane jako elementy historii wolności. Bez popadania w przesadę można by zatem powiedzieć, iż wszystkie badania i całość pisarstwa Actona służyły w ten czy inny sposób wolności.
Tematem niniejszej książki jest ścisły związek pomiędzy niektórymi międzynarodowymi firmami bankowymi z Nowego Yorku a komunistycznymi rewolucyjnymi ruchami, które przejęły władzę w carskiej Rosji i doprowadziły do ustanowienia Związku Radzieckiego.
Na podstawie dokumentacji z amerykańskiego archiwum Departamentu Stanu autor odtwarza działania głównych rewolucjonistów i bankierów oraz kluczowe transfery finansów, bez których komunistyczna rewolucja nie miałaby szans powodzenia. W odpowiedzi na wsparcie finansowe rewolucyjne władze wyeksportowały większość carskiego złota do międzynarodowych banków oraz ustanowiły relacje handlowe, które pozwoliły na monopolistyczną eksploatację sowieckiego rynku przez największe amerykańskie korporacje.
Przymierze rewolucyjne pomiędzy komunistami, takimi jak Trocki czy Lenin oraz szefami największych domów finansowych, tj. Rockeffeler, J.P. Morgan czy Bank Rezerwy Federalnej doprowadziło do sukcesu Rewolucji Bolszewickiej i jej ekspansji na cały świat.
Chantal Delsol celnie zauważa, ze Vladimir Tismneanu kiedy mówi o diable, nie personifikuje zła, lecz ujmuje je w całej głębi jako zło ontologiczne. Systemy totalitarne zmuszały ludzi by żyli w jakimś sztucznym świecie, gdzie nie było możliwe porozumienie nawet z bliskimi, gdzie nie było miejsca na wolność myśli i sumienia. Autor stosuje tu pojęcie nihilizmu i jest przekonany, że jest to nihilizm diaboliczny, radykalnie negujący podstawy człowieczeństwa. To zbrodnia ontologiczna, diaboliczne pogwałcenie bytu.Autor wyciąga wnioski z potworności tej zbrodni: sądzi, że kategoria totalitaryzmu obejmuje zarazem nazizm i komunizm; ten ostatni, jako wcześniejszy w historii, był inspiracją pierwszego. A prawdziwym jego prekursorem był Lenin, a nie Stalin.Tismneanu doskonale uchwycił też to, co stanowiło istotę rewolucji 1989 w krajach zdominowanych przez komunizm. Wówczas to społeczeństwa totalitarne zorganizowały anty-utopijną rewolucję, która postawiła sobie za cel powrót do stanu przed-utopijnego - powrót do rzeczywistego życia, ""powrót do historii"".
Główny bohater, Gaponia, jest zausznikiem dyktatora rządzącego upadłym państwem. Zdemoralizowany na tyle, by nie przeciwstawiać się nowym porządkom i wszechogarniającemu chaosowi, pamięta jednak zalety minionych czasów. Groteskowy introwertyk, choć cyniczny, nie jest idealnym funkcjonariuszem reżimu opierającego się na legionach krótkoszyich "patriotów" - ma wątpliwości, myśli samodzielnie, zadaje pytania. W końcu odsunięty od wpływów udaje się na wewnętrzną emigrację i osiada nad Bugiem, gdzie angażuje się w namiętny, choć w istocie zimno wykalkulowany związek z młodą prostytutką.
Tymczasem kraj staje się "przestrzenią gwałtu, przemocy, brutalności". Rozpada się w przenośni i dosłownie - „do brudnych czynów i myśli dołączył brud materii”. Zaraza, która dopada ludność, może być rozumiana dosłownie, ale też każe myśleć o Dżumie Alberta Camus. Rzeczywistość traci kontury, znikają zasady - jest wina i jest kara, ale te dwie rzeczy w świecie opisanym przez Rylskiego rzadko mają ze sobą związek.
Czyta Krzysztof Gosztyła
„Zdaniem wielu naukowców niewyjaśnione przypadki zgonów mężczyzn w wieku czterdziestu lat spowodowane są monotonią ich życia seksualnego”, donosi prasa w Pokraju. Inżynier Sebastian Rawa ma do czterdziestki trzy tygodnie i – czyż można mu mieć to za złe? – nie chce umierać. Dlatego za namową swojego serdecznego przyjaciela, Adasia Rembelskiego, umawia się przez internet z dwudziestoletnią czarnoskóra? ekspedientką Anita? Bułas, która marzy o karierze aktorskiej. Choć świat filmu jest mu całkowicie obcy, inżynier Rawa, namówiony przez przyjaciela, udaje przed dziewczyną reżysera filmowego. Jednak perfekcyjnie zaplanowana randka błyskawicznie wymyka się? spod kontroli, wciągając inżyniera Rawę w wielopiętrową intrygę, w której ścierają się najpoważniejsze siły polityczne jego rodzinnego kraju.
Dwie uniwersalne idee, które rozkwitły w Polsce w XX w.
Dziesiąty numer „Teologii Politycznej” został poświęcony dwóm najważniejszym ideom, jakie rozkwitły w XX-wiecznej Polsce – solidarności i miłosierdziu.
Choć mają one charakter uniwersalny, to zarazem wytyczyły specyficznie polską drogę zmagań z XX-wiecznymi kataklizmami. W numerze liczni autorzy rozważają znaczenie tych dwóch pojęć oraz zastanawiają się nad ich wewnętrznym związkiem; publikacja zawiera również także teksty poświęcone tym aktorom naszych najnowszych dziejów, dzięki którym te idee w tak wielkim stopniu wpłynęły na kształt polskiego XX wieku – świętej siostrze Faustynie Kowalskiej oraz ruchowi społecznemu „Solidarność”.
W skład numeru wchodzi piętnaście artykułów oraz dwanaście recenzji. Wśród autorów tego numeru znaleźli się: prof. Marek A. Cichocki, dr Dariusz Karłowicz, prof. Chantal Delsol, ks. prof. Jacek Salij OP, prof. Zbigniew Stawrowski, Tomasz Herbich, dr hab. Paweł Skibiński, dr Paweł Jarnicki, Paweł Grad, ks. prof. Jacek Grzybowski, dr Izabela Rutkowska, dr Izabella Andrzejuk, dr Ewa K. Czaczkowska, ks. prof. Jan Sochoń, prof. Manfred Spieker, Mikołaj Marczak, Michał Rzeczycki, Maciej Jesionkiewicz, Paweł Rzewuski, Krzysztof Tyszka-Drozdowski, Juliusz Gałkowski, Piotr Górski, Bartłomiej Malik, Natalia Alicja Szerszeń, Katarzyna Górska-Fingas, Jakub Pyda.
Dziesiąty numer "Teologii Politycznej" został dofinasowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowe Centrum Kultury, firmę Cedrob oraz wielu darczyńców indywidualnych. Serdecznie dziękujęmy!
Lustracja, teczki, rekompensata za doznane krzywdy, zbrodnie komunistyczne i nazistowskie, stosunki polsko-żydowskie, rozliczenie, przebaczenie, pojednanie, sprawiedliwość. Od kiedy Polska wkroczyła w 1989 r. na drogę demokratycznej transformacji, te związane z rozliczeniem trudnej przeszłości pojęcia były powtarzane dziesiątki razy. Co jednak znaczy rozliczenie z przeszłością? W jaki sposób radziły sobie z nim inne kraje i jak Polska prezentuje się na tym tle?
Niniejszy tom jest pierwszą częścią dwutomowego opracowania, zawierającego najważniejsze teksty na temat rozliczenia trudnej przeszłości w perspektywie polskiej i międzynarodowej. Zawarty w nim zbiór artykułów, w znakomitej części dotąd niepublikowanych po polsku, dostarcza wartościowego źródła do porównań polskiego procesu rozliczeń z dokonaniami innych krajów. Złożyły się na niego teksty Adama Czarnoty, Jona Elstera, Cynthii M. Horne, Samuela Issacharoffa, Martina Krygiera, Jarosława Kuisza, Tricii D. Olsen, Leigh A. Payne, Evy-Clarity Pettai, Vella Pettaia, Andrew G. Reitera, Istvána Réva, Wojciecha Sadurskiego, Ruti G. Teitel, Aviezera Tuckera i Karoliny Wigury.
Karolina Wigura jest adiunktem w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego i współdyrektorką programu „Knowledge Bridges: Poland – Britain – Europe” w St Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim, którego opiekunem naukowym jest Timothy Garton Ash. Szefowa Obserwatorium Debaty Publicznej „Kultury Liberalnej”. Studiowała na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium. Stypendystka m.in. wiedeńskiego IWM i GMF. Opublikowała książkę Wina narodów. Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki (WN Scholar 2011), wyróżnioną nagrodą im. J. Tischnera.
Jarosław Kuisz jest adiunktem na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego i współdyrektorem programu „Knowledge Bridges: Poland – Britain – Europe” w St Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim, którego opiekunem naukowym jest Timothy Garton Ash. Redaktor naczelny istniejącego od 2009 r. polityczno-kulturalnego tygodnika internetowego „Kultura Liberalna”. Chercheur étranger associé w Institut d'histoire du temps présent w Paryżu. W latach 2016–2018 Marie Skłodowska-Curie Fellow w SAXO Institute na Uniwersytecie Kopenhaskim. Wydał m.in. książkę Charakter prawny porozumień sierpniowych 1980–1981 (Trio 2009) oraz wspólnie z Markiem Wąsowiczem dwa zbiory szkiców Prawo i literatura. Szkice (WN Scholar 2015, 2017).
Wojciech Sadurski jest profesorem na Uniwersytecie w Sydney i Uniwersytecie Warszawskim, a w trymestrze wiosennym 2018 również profesorem wizytującym w Yale Law School. Wykładał także w New York University School of Law, Cardozo Law School, Cornell Law School, National University of Singapore oraz na Uniwersytecie w Trydencie. Ostatnio opublikował książki: Constitutionalism and the Enlargement of Europe (OUP 2012), Equality and Legitimacy (OUP 2008) oraz Rights before Courts (Springer 2005, 2014). Obecnie pracuje nad książkami na temat kryzysu konstytucyjnego w państwach Europy Środkowej i Wschodniej, ze szczególnym uwzględnieniem Polski, a także konstytucyjnego rozumu publicznego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
