Flores astrologie Albumasara były jednym z najbardziej popularnych dzieł do nauki astrologii tego autora, powielanym tak w wersjach rękopiśmiennych, jak i drukowanych w Europie XV i XVI wieku. Po wielokroć odwoływali się do niego średniowieczni astrologowie wywodzący się z kręgu kultury chrześcijańskiej. Flores astrologie vel Liber florum, ukazało się drukiem po raz pierwszy w roku 1488 w Wenecji przez znakomitego drukarza i wydawcę Erharda Ratdolta. Ponowny dodruk miał miejsce w roku 1495. Do roku 1506 opublikowano kolejne 3 wydania już w wersji starodruku. Drukarze chętnie podejmowali się druku tego dzieła, gdyż cieszyło się ono niesłabnącą popularnością. Świadectwem tego jest znaczna liczba zachowanych po dziś dzień egzemplarzy starodruków, przechowywanych w europejskich, a więc również w polskich zbiorach bibliotecznych. Niniejsze polskojęzyczne tłumaczenie Flores Astrologie stanowi cenne źródło dla historyków, historyków nauki, ponadto dla badaczy historii kultury życia codziennego w średniowieczu, jak również dla kulturoznawców, badaczy kultury islamskiej i filozofów przyrody.
Publikacja poświęcona jest Albumasarowi i jego dziełu Ysagoga minor zwanym również Mniejszym wprowadzeniem do astrologii. Utwór znany jest w kręgach kultury łacińskiej w tłumaczeniu na język łaciński dokonany przez Adelarda z Bath i stanowi podręcznik wiedzy astrologicznej będącej skróconą wersją Wielkiego wprowadzenia do astrologii, które w XV w. zostało opublikowane drukiem. Ysagoga minor znana była jedynie w wersjach rękopiśmiennych, spośród których zachowało się do naszych czasów tylko kilka. Dzieło to było powszechnie wykorzystywane przez cały okres wieków średnich przez miłośników nauki o oddziaływaniu ciał niebieskich, również na uniwersytecie krakowskim, albowiem w sposób kompleksowy, przystępny i przejrzysty prezentowało najistotniejsze prawidła wiedzy astrologicznej. Monografia ta wzbogacona o edycję krytyczną dzieła zamieszczoną w formie aneksu, adresowana jest nie tylko do historyków, ze szczególnym uwzględnieniem historyków nauki i kultury, ale również uczonych zajmujących się dziejami, nauką i kulturą muzułmańską, ponadto do czytelników zainteresowanych dziejami astrologii.
Studium peryferii artystycznych świata.Ostatnie dzieło wybitnego historyka sztuki o wielkiej wrażliwości społecznej to studium peryferii artystycznych świata, wykluczeń z głównej historycznoartystycznej narracji. Autor szuka metod odwracania, podważania tejże narracji, ujawniając przy tym artystyczne (i nie tylko) praktyki wykluczania. Studium oparte na porównawczej, horyzontalnej metodzie pozwala spojrzeć na kultury pozostające poza głównym nurtem jak na całość zjawiska peryferii ? nawet jeśli nie po to, by zmieniać świat, to przynajmniej aby go zrozumieć. Oto przesłanie, w którego realizację Mistrz swoimi dziełami (m.in. Awangarda w cieniu Jałty, REBIS 2005, Znaczenia modernizmu, REBIS 1999, Agorafilia, REBIS 2010) wniósł niezwykle cenny wkład.
Do lektury tej książki można z całego serca zachęcić nie tylko psychologów i astrologów, ale wszystkich inteligentnych Czytelników, w pierwszym rzędzie tych, którzy pragną przemiany paradygmatu aktualnej nauki akademickiej i wzbogacenia jej oraz pogłębienia o tę cudowną zdolność ludzkiego umysłu, jaką jest wyobraźnia. Książka Autora bowiem jest jedną z tych prac, które zbliżają nas do urzeczywistnienia tego pragnienia. Fragment przedmowy : Jerzy Prokopiuk
Kontynuacja Awangardy w cieniu Jałty, uhonorowanej nagrodą im. J. Długosza oraz Premiera RP za wybitne osiągnięcia naukowe.Agorafilia to słowo klucz do analizy kultury artystycznej Europy, jaka się ukształtowała po zimnej wojnie i upadku komunizmu. Autor opisuje procesy artystyczne i konkretne dzieła sztuki twórców, których ambicją było i jest uczestnictwo w tworzeniu demokracji. Analiza prowadzona jest zarówno w perspektywie historycznej, w odniesieniu do tradycji artystycznej tej części Europy sprzed 1989 roku, jak też w synchronicznym porównaniu doświadczeń kulturowych różnych krajów dawnej Europy Wschodniej. Nie jest to systematyczny wykład historyczno-artystyczny, raczej studium konkretnych zjawisk, układające się jednak w zwartą propozycję wizji historii sztuki czasów transformacji. Konkretne analizy takich zagadnień, jak: topografia artystyczna, gender, biopolityka, pamięć, presja nacjonalizmów, cenzura polityczna, nowe muzea itp., poprzedza próba teoretycznego uporządkowania terenu badawczego, skupiona wokół wielowymiarowego rozumienia roku 1989 w badaniach historyczno-artystycznych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
