Spacer z motylem powstał trzy lata po tragicznej i nieoczekiwanej śmierci mojej piętnastoletniej córki Julii jako wyraz bólu, cierpienia i żałoby rodziny dotkniętej stratą. Historia opowiedziana przez matkę, to historia prawdziwa i bardzo osobista, z której nic nie ujęto, ani nic do niej nie dodano. To historia porażająca autentycznością. Obnaża drastycznie najskrytsze emocje najbliższych członków rodziny, od momentu wypadku, poprzez pobyt w szpitalu, pogrzeb dziecka oraz uczenie się życia w nowej, trudnej rzeczywistości. Jako matka mierząca się z własnym bólem i pragnąca scalić oraz ocalić szczątki każdego z uczestników tej traumy, przerywam impas, opowiadając krok po kroku, jak strata zmienia człowieka, jakie wyrządza szkody oraz czy da się posklejać ruiny opatrunkiem, znaleźć sens dla swojego życia z rozpierającą tęsknotą i pomimo pokrętnego losu? Czy jest nadzieja, aby przetrwać po stracie? Swoją opowieść uzupełniłam Poradnikiem Po stracie, czyli jak się nie zachowywać i jak się zachować oraz jak skutecznie pomóc rodzicom pogrążonym w żałobie mam nadzieję, że razem z moją historią pomoże innym dotkniętym stratą.
Za każdą twarzą kryje się historia, której nikt nie zna.
Cecylia żegna despotycznego męża, Olga ucieka z ogarniętego pożarem domu, Kasia wraca z prochami córki, walcząc z własnym szaleństwem. Każda z bohaterek tych jedenastu opowiadań stoi na granicy – między bólem a nadzieją, przeszłością a przyszłością, upadkiem a siłą, której istnienia nawet nie podejrzewały.
Alkoholizm, zdrada, rozpacz, miłość i heroizm splatają się tu w opowieści o kobiecej odwadze. Ale to nie tylko historie o cierpieniu – to także świadectwo niezwykłej siły, jaką w sobie nosimy. Siły, która pozwala się podnieść, odnaleźć światło w ciemności i uwierzyć, że zawsze jest droga do nowego początku.
To książka, w której każda kobieta może się przejrzeć i odnaleźć – nie sama, lecz wśród tych, które też walczą, kochają i nie poddają się.
Sztuka pisania opowiadań zanika. Może dlatego, że to trudna forma literacka. No bo jak na kilku ledwie stronach zamknąć całą historię, opowiedzieć czyjś los czy choćby tylko opisać najważniejszy moment życia? Autorce tego zbioru się to udało. Każda opowieść jest pełna, skończona, kryje w sobie wiele więcej niż tylko to, co zapisane w słowach. Opowiadania są szczere, niekiedy głęboko poruszające i – co dla mnie szczególnie cenne – „filmowe”, bo gdy czytamy nie mamy żadnego problemu z wyobrażeniem sobie tych opowieści na ekranie. Polecam z całego serca ! Ilona Łepkowska, scenarzystka.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
