Dwanaście prostych historii o rzeczach najważniejszych
Mijamy ich codziennie. Jedni od razu przyciągają naszą uwagę, inni przechodzą niemal niezauważeni. Młodzi i starzy. Bogaci i biedni. Piękni i odpychający. Każdy niesie ze sobą jakąś opowieść. Trzeba niezwykłej odwagi, by dać się wpleść w historię, której koniec jest zupełnie nieoczywisty.
Sentymentalny wdowiec, kwiaciarka z zaburzeniami osobowości, miłośnik egzotycznych zwierząt – to tylko niektórzy bohaterowie barwnych opowiadań Iwony Partyki. Z drobnych, pozornie banalnych fragmentów codzienności autorka stworzyła fascynujące historie o zwykłych-niezwykłych ludziach. Czy w którejś z nich odnajdziesz siebie?
Iwona Partyka potrafi nie tylko z lekkością zmieniać frazę, budować różne rodzaje napięcia i przykuwać uwagę na kilka sposobów. Opowiada przede wszystkim o tym, że życie jest pewnym kalejdoskopem doznań, w którym nie musimy się odnajdywać, ale warto dojrzeć jak najwięcej jego kolorów. Także tych mrocznych, bliskich czerni. One wszystkie tworzą różnorodność świata. Tego świata, z którym ktoś się żegna, a ktoś wita. Wciąż trwającego bez względu na ludzkie dramaty i prywatne apokalipsy. Ważne jest również to, że Partyka pozostawia spory margines interpretacji przy każdym z opowiadań. Świetnie pisze o tym, jak człowiek może być silny i słaby jednocześnie. Udowodniła to w powieści, tym razem udowadnia nieco inaczej w opowiadaniach. Historiach zmyślonych o prawdziwej goryczy życia, z którego musimy wydobyć to, co najlepsze, by potem wiedzieć, co godnie pożegnać.
Jarosław Czechowicz, „Krytycznym okiem”
Teodor Hoppe idzie do nieba, bo gdzie indziej miałby wędrować, skoro pcha go do tego miłość i obowiązek? Niezwykła historia spisana przez Iwonę Partykę pełna jest cudowności i oryginalnego, kaszubskiego realizmu magicznego.
Nie egzotyczne lwy i antylopy towarzyszą Teodorowi a świnia i ptak, nie pustynię przemierza a leśne trakty i nadmorskie plaże, a mimo to czytając ją mamy wrażenie niezwykłości i tajemniczości pokazanego nam świata.
Kaszuby Partyki to świat swojski i obcy, niepospolity i zwyczajny zarazem. To miejsca nabrzmiałe pamięcią pokoleń, źródło bolesnych wspomnień, niecodziennych wyborów, wydarzeń pamiętanych z lekcji historii i pokazanych w perspektywie lokalnej codzienności. Zresztą pamięć to temat przewodni tej powieści, jej spiritus movens, autorkę wyraźnie intrygują meandry pamięci, nasze życie z własnymi wspomnieniami, wymazywanie i przywracanie wypartych zdarzeń, pamięć chwil szczęśliwych i bolesnych.
W końcu książka Partyki to także historia miłosna, arcyhistoria, w której garbus zakochuje się w olbrzymce. Ale miłość rozpatrywana jest tu bardzo szeroko, bo to też opowieść o miłości do przyrody i Boga, życiu w harmonii ze światem natury, o akceptacji inności i przebaczeniu. Przeboleniu i przyjęciu świata w jego złożoności i migotliwej, nieuchwytnej prawdzie.
Powieść o Todorze Hoppe jest jednocześnie liryczna, refleksyjna i zabawna. Pełna komicznych scen i filozoficznych nienachalnych refleksji. Jak połączyć to wszystko w jednym?
Zapytajcie Iwonę Partykę, ona tę umiejętność posiadła doskonale.
Jak wielka historia odbija się w pamięci osobistej człowieka? Jak się kształtuje pamięć zbiorowa? Teodor Hoppe idzie do nieba, czyli wędrówka do źródeł wypartej historii.
Na jednym z osiedli domków szeregowych dochodzi do niecodziennego zdarzenia. W sklepie spożywczym umiera na zawał człowiek. Jego zwłoki zostają zaciągnięte na zaplecze, aby kontynuować sprzedaż. Klienci wiedzą, że jest to zachowanie naganne, a jednak nikt się temu nie przeciwstawia. Każdy kontynuuje zakupy.
Po niedługim czasie od feralnego zdarzenia, na murze jednego z szeregowców pojawia się pisany farbą duży napis: „Dzień sądu nie ominie żadnego z nas”.
Mieszkańcy podświadomie łączą wydarzenie w sklepie z bluźnierczymi napisami, które raz po raz pokazują się na murach. Zaczynają podejrzewać się o wypisywanie oszczerstw oraz żyć w coraz większym niepokoju.
Książki, które prowokują, niepokoją i nie przystają do znanego nam świata, zasługują na uwagę. A takie, które podśmiewują się z nas samych, z lekkością i czułością opowiadają o swoich bohaterach, tym bardziej. Ta książka, doprawiona szczyptą ironii, poczucia humoru i przenikliwego spojrzenia, w satyrycznym świetle pokazuje skomplikowane relacje międzyludzkie. Co może łączyć brazylijski tasiemiec i mieszkańców osiedla na peryferiach miasta? Odpowiedzi jest wiele – wystarczy sięgnąć po „Mroczna tajemnica Don Orestesa Gonzagi Greco”.
Karolina Macios – redaktorka i autorka książek
„Mroczna tajemnica Don Orestesa Gonzagi Greco" jest powieścią prowokacyjną i prześmiewczą; oryginalną w formie, wciąż na nowo stymulującą wyobraźnię, prowadzącą przez wiele stylów i formuł opowiadania o fatalnej ludzkiej kondycji. Rzecz świadcząca o wybornym poczuciu humoru autorki, ale jednocześnie o jej możliwościach i potencjale, które umożliwiają swobodną wędrówkę po stylach i tonacjach, jakie budują wieloznaczną prozę.
Jarosław Czechowicz – autor bloga literackiego „Krytycznym okiem”
Iwona Partyka - urodzona w 1970 roku w Gdyni, absolwentka filologii angielskiej UG, autorka powieści pt. Faber, która w 2010 roku wygrała konkurs na najlepszą powieść www.org-pisarze.pl.
Przez niemal dwa lata była regularnym recenzentem książkowym BiblioNetki.
W wolnych chwilach prowadzi swój własny blog pt. Życiodajnia (iwopartyka.blogspot.com).
Publikowała m.in. w takich magazynach literackich jak: Odra, Szafa, Dove Tales – An International Journal of the Arts, Conceit – The Bracelet Charm Quarterly, The Ultimate Writer, Chiron Review.
Zamieszkującego stary jacht Fabera odwiedza dziewczyna zjawa. Spotkanie staje się pretekstem do uruchomienia machiny wspomnień. Są w nich obrazy przedwojennej Gdyni, pierwsza fizyczna fascynacja bohatera, obóz koncentracyjny, największa miłość oraz inne epizody z jego życia. Pewnego dnia gość ujawnia swą cielesną postać. Między bohaterami rodzi się uczucie...
Faber to nietypowa powieść o konstrukcji szufladkowej, która wymaga od Czytelnika pewnej koncentracji. Tekst został napisany z pomysłem i konsekwentnie zrealizowany. Na skutek celowego mieszania miejsc, czasu, a nawet gatunków, uzyskano tajemniczy, rozchwiany i piękny klimat, podobny do tego z najlepszych utworów latynoamerykańskich. Obecność głównego bohatera w zasadzie w tle pozwala łączyć odległe zdarzenia w jedno ujęcie pamięciowe.
Marek Wawrzkiewicz
Prezes Związku Literatów Polskich
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
