Atutem pracy jest połączenie w jedną spójną całość najnowszych światowych trendów w myśleniu o mózgu (przede wszystkim teorii mikrogenetycznej) wraz ze specyficznymi wskazówkami, jak prowadzić diagnozę i terapię neuropsychologiczną chorego po urazie mózgu. Autorzy porządkują tu najnowsze osiągnięcia teoretyczne i kliniczne neuropsychologii. Przyjęty przez nich nowy paradygmat pracy mózgu oparty na teorii mikrogenetycznej umożliwił ukazanie struktur i procesów psychicznych w sposób dynamiczny. Oznacza to nowe pojmowanie neuropsychologii klinicznej jako nauki. Główna część podręcznika poświęcona jest analizie zaburzeń świadomości, procesów poznawczych, emocjonalnych i zachowania, ze szczególnym uwzględnieniem dynamiki i przenikania objawów. Dzięki temu wprowadza nas ona, w profesjonalny a zarazem przystępny sposób, w złożone problemy, z jakimi borykają się osoby z uszkodzeniem mózgu. Każdy rozdział wzbogacono analizą przypadków z praktyki autorów lub nową interpretacją przypadków klasycznych. Książka przeznaczona jest dla studentów psychologii i innych, pokrewnych kierunków, a także specjalistów, którzy zajmują się badaniami naukowymi i opieką chorych z uszkodzeniami mózgu.
Nowoczesny i przekrojowy wykład o diagnozie i rehabilitacji neuropsychologicznej osób po urazie mózgu! Atutem pracy jest połączenie w jedną spójną całość najnowszych światowych trendów w myśleniu o mózgu (przede wszystkim teorii mikrogenetycznej) wraz ze specyficznymi wskazówkami, jak prowadzić diagnozę i terapię neuropsychologiczną chorego po urazie mózgu. Zakres tematyczny książki obejmuje: kompleksowe podejście do diagnozy zaburzeń poznawczych (w tym językowych), emocjonalnych i behawioralnych; szczegółowe, oparte na bogatym doświadczeniu klinicznym autorki, opisy technik, metod, programów i podejść terapeutycznych. Problematyka kliniczna jest zaprezentowana w każdym rozdziale zgodnie z przejrzystym i logicznym układem: teoretyczne wprowadzenie, metody diagnostyczne, ukierunkowana terapia. W tomie drugim autorka omawia problemy związane z wyższymi funkcjami, takimi jak myślenie, mowa i język, tożsamość i osobowość oraz trudności z reintegracją pacjenta po urazie mózgu w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym. Wskazuje także na najpilniejsze potrzeby oraz na kierunki dalszych badań w zakresie diagnozy i rehabilitacji neuropsychologicznej osób po urazach mózgu. Książka przeznaczona jest głównie dla studentów psychologii, neuropsychologii, logopedii i neurologopedii, a także terapeutów i psychologów specjalizujących się w terapii poznawczej.
Nowoczesny i przekrojowy wykład o diagnozie i rehabilitacji neuropsychologicznej osób po urazie mózgu! Atutem pracy jest połączenie w jedną spójną całość najnowszych światowych trendów w myśleniu o mózgu (przede wszystkim teorii mikrogenetycznej) wraz ze specyficznymi wskazówkami, jak prowadzić diagnozę i terapię neuropsychologiczną chorego po urazie mózgu. Zakres tematyczny książki obejmuje: kompleksowe podejście do diagnozy zaburzeń poznawczych (w tym językowych), emocjonalnych i behawioralnych; szczegółowe, oparte na bogatym doświadczeniu klinicznym autorki, opisy technik, metod, programów i podejść terapeutycznych. Problematyka kliniczna jest zaprezentowana w każdym rozdziale zgodnie z przejrzystym i logicznym układem: teoretyczne wprowadzenie, metody diagnostyczne, ukierunkowana terapia. Tom pierwszy obejmuje takie problemy, jak zaburzenia funkcji poznawczych i emocjonalnych, w tym: świadomości, orientacji, percepcji, pamięci, uwagi oraz emocji; zaburzenia celowego ruchu zwane apraksją; zaburzenia tzw. funkcji wykonawczych. Książka przeznaczona jest głównie dla studentów psychologii, neuropsychologii, logopedii i neurologopedii, a także terapeutów i psychologów specjalizujących się w terapii poznawczej.
Praca podejmuje zagadnienia związane z zaburzeniami organizacji funkcji w korze mózgowej zwanymi afazją, problematykę zjawisk afatycznych, struktury procesu terapeutycznego oraz metody rehabilitacyjne, w tym także nowatorskie, autorskie programy rehabilitacyjne.
Monografia Ja utracone i odzyskane prezentuje nowe spojrzenie na istotę Ja. Naszym celem jako jej autorów jest połączenie w jedną spójną całość najnowszych światowych tendencji w myśleniu o istocie Ja (przede wszystkim teorii mikrogenetycznej) z opartym na własnym bogatym doświadczeniu klinicznym ujęciem Ja jako ucieleśnionego bytu biologicznego (organizm) i psychicznego (wewnętrzny świat umysłu), poznawanego i poznającego zarazem, emocjonalnego i społecznego, rozszerzonego na świat zewnętrzny – przyrodę, społeczeństwo i kulturę, czyli Ja tworzonego przez pracujący mózg (zagnieżdżonego w kolejnych piętrach struktury mózgu) w interakcji z ciałem i umysłem człowieka oraz otoczeniem fizycznym, społecznym i kulturowym. [...]
Monografia buduje mosty między biologicznie zorientowanymi naukami o ludzkim mózgu a naukami humanistycznymi. Może więc być przydatna zarówno dla humanistów, którzy świat kultury i świat społeczny mogą tu oglądać przez pryzmat jego znaczenia dla kształtowania się umysłu człowieka, jak i dla neurouczonych, mogących swoją wiedzę o mózgu i jego funkcjonowaniu osadzić w rzeczywistości społeczno-kulturowej, w której ten człowiek jest zagnieżdżony.
Rozszerzenie koncepcji Ja zagnieżdżonego w kolejnych piętrach struktury mózgu i wyjście w budowaniu teorii tożsamości poza organizm pojedynczego człowieka – na co pozwala metafora zagnieżdżenia w społeczeństwie i kulturze – dają neuropsychologii nowe szanse. Spośród wielu funkcjonujących dziś koncepcji kultury wybraliśmy teorię Pietraszki (2012) opartą na fundamencie aksjologicznym. Kultura jest w tej teorii „sposobem życia podług wartości”, co oznacza, że prawidłowo funkcjonujący, zdrowy człowiek posiada zinternalizowany system wartości, stanowiący swoisty drogowskaz na drogach jego życiowych wyborów, co pozwala mu być pełnowartościowym członkiem społeczności i uczestnikiem kultury przez tę społeczność wytworzonej.
Przedstawione w monografii materiały zostały tak przygotowane, aby mogli z nich korzystać nie tylko studenci psychologii i innych pokrewnych kierunków, lecz także specjaliści: neuropsycholodzy, psycholodzy kliniczni i neurologopedzi oraz lekarze i fizjoterapeuci zajmujący się długofalową opieką nad chorymi z różnorodnymi uszkodzeniami mózgu, u których pojawiły się zaburzenia tożsamości i/lub nastąpił rozpad systemu Ja.
Należy też wspomnieć o dwóch ważnych elementach konstrukcji tej monografii, istotnych z uwagi na jej cele naukowe i przewidywane pożytki dydaktyczne.
Pierwszy to wnikliwe opisy wielu przypadków klinicznych, ilustrujące podejmowane w pracy problemy i pozwalające dopełnić dyskurs teoretyczny wglądem w rzeczywiste sytuacje ludzi, których dotknęły dramatyczne wydarzenia rujnujące ich dotychczasowe życie i niekorzystnie wpływające na ich osobowość i poczucie własnego Ja. Jak wiadomo, stan psychiczny człowieka nie jest obojętny dla zdrowia organizmu i odwrotnie: ból, dyskomfort, dysfunkcja w dowolnej części ciała prawie zawsze prowadzą do utraty równowagi emocjonalnej, niekiedy do zaburzeń poznawczych i zaburzeń zachowania, jak również do zaburzeń oraz rozpadu Ja. W tym ostatnim przypadku terapia neuropsychologiczna jest nieodłącznym elementem kompleksowej rehabilitacji. Płynie stąd konieczność współpracy całego zespołu rehabilitacyjnego, w którego skład wchodzą również pacjent i jego rodzina.
Drugi zaś element sprawiający, że książka może być bardzo przydatna i atrakcyjna dla odbiorcy, to liczne rysunki, tabele i fotografie. Ale nie tylko o podniesienie atrakcyjności czytelniczej tu chodzi, lecz także o to, że szata graficzna, zwłaszcza rysunki objaśniające omawiane w książce zjawiska i procesy, pozwala lepiej zrozumieć wykład, ze swej istoty skomplikowany i niełatwy do zrozumienia przez nie zawsze dostatecznie przygotowanego Czytelnika. A przecież i do takich Czytelników (np. studentów czy osób zainteresowanych problematyką, lecz nieposiadających specjalistycznego przygotowania) książka ta zapewne trafi.
Neuropsychologia tożsamości to nauka zajmująca się wzajemnymi powiązaniami mózgowia z systemem Ja oraz tworzoną przez ten system tożsamością indywidualną, społeczną i kulturową w celu pomocy osobie chorej. Z perspektywy teoretycznej nauka ta bada związek struktur i połączeń mózgowych z procesami poznawczymi, emocjonalnymi i zachowaniem oraz systemem Ja ściśle związanym z tożsamością. Z perspektywy klinicznej opracowuje metody diagnozy i ocenia efektywność rehabilitacji chorych z niedokształceniem i/lub destabilizacją systemu Ja oraz zaburzeniami tożsamości.
Monografia „Neuropsychologia tożsamości” to dzieło nowatorskie i niezwykłe – oryginalne w podejściu do problematyki tożsamości, nowoczesne w wymiarze teoretyczno-metodologicznym, erudycyjne i znakomicie napisane. Dzieło oparte na dorobku światowej nauki oraz wynikach własnych badań, pogłębione analizą przypadków klinicznych pacjentów z najczęstszymi uszkodzeniami mózgowia, potwierdzone neurofizjologicznymi markerami (tzw. medycyna faktów), inspiruje do stawiania pytań o złożoność fenomenu ludzkiego istnienia, wciąż poznawanego i nadal nie w pełni poznanego.
Prof. zw. dr hab. n. med. Bożena Grochmal-Bach
Doświadczeni Autorzy, mający w swym dorobku liczące się monografie naukowe, uczynili tu przedmiotem opisu tożsamość człowieka, a ściślej mówiąc, możliwe powiązania biologiczne i fenomenologiczne tożsamości ze sferą opisu neuropsychologicznego. Z dzieła tego wyłania się nowe spojrzenie na sposób uprawiania neuropsychologii, wyznaczone przez szeroki humanistyczno-społeczny horyzont wzbogacający zorientowane dotychczas medycznie spojrzenie na opis zachowań ludzkich. Trzeba więc było wniknąć w strukturę Ja człowieka, by zrozumieć fenomen jego społecznego i zarazem kulturowego funkcjonowania, co Autorom monografii w pełni się udało.
Prof. zw. dr hab. lek. med. Waldemar Tłokiński
Nowatorskie podejście Autorów do problematyki tożsamości każe przeformułować podstawowe założenia neuropsychologii, przede wszystkim zaś widzieć ją jako obszar integrujący wyniki poszukiwań prowadzonych na przecięciu dróg neuronauk medycznych i społecznych. Dzieło to buduje mosty między biologicznie zorientowanymi naukami o ludzkim mózgu a naukami humanistycznymi. Jest adresowane do szerokiego kręgu odbiorców, do którego – oprócz specjalistów – należeć będą studenci psychologii i innych kierunków, zarówno medycznych, jak i humanistycznych, a także wszyscy zainteresowani człowiekiem i jego funkcjonowaniem w społeczeństwie i kulturze.
Dr hab. Mariusz Gajewski
Podręcznik Neuropsychologia kliniczna. Od teorii do praktyki porządkuje najnowsze osiągnięcia neuropsychologii klinicznej, wprowadza w złożone problemy, z jakimi borykają się osoby z uszkodzeniami mózgu. Główna część książki została poświęcona analizie zaburzeń świadomości, procesów poznawczych, emocjonalnych i zachowania, ze szczególnym uwzględnieniem dynamiki i przenikania objawów. Przyjęty przez Autorów nowy paradygmat pracy mózgu, oparty na teorii mikrogenetycznej, umożliwił ukazanie struktur i procesów psychicznych w dynamiczny sposób. –Podręcznik został wzbogacony analizami przypadków z praktyki Autorów oraz nowymi interpretacjami przypadków klasycznych.
Postaramy się udzielić odpowiedzi wiele pytań, jakie rodzą się w procesie diagnozy i leczenia osób ze zróżnicowanymi uszkodzeniami mózgu. Naszym celem jest podniesienie poziomu wiedzy i kompetencji specjalistów w zakresie nowych (i sprawdzonych) paradygmatów badawczych oraz wynikającego z nich podejścia procesowego do diagnozy i terapii pacjenta. Prezentowane wyniki badań uzyskaliśmy najczęściej wykorzystując nowe neurotechnologie, co powinno przyczynić się do lepszego zrozumienia istoty spektrum zaburzeń, jakie powstają w następstwie zróżnicowanych uszkodzeń mózgu. Mamy nadzieję, że sprostamy wyzwaniom tej nowej ery w lecznictwie.
Z Wprowadzenia
Bardzo rzadko w neuronaukach głębokie myślenie teoretyczne na temat mózgu, jego struktury i funkcji łączy się z bogatym doświadczeniem oddanego swojej pracy klinicysty. W tym jednak podręczniku znajdzie Czytelnik dowód na to, że takie połączenie wiedzy z praktyką jest nie tylko możliwe, lecz konieczne.
Skuteczny program terapii - dostosowany do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta z uszkodzeniem mózgu - nie powstaje w podręczniku, lecz w relacji terapeuta - pacjent. Zatem zgodnie z podejściem heurystycznym lansowanym przez autorkę niniejszy podręcznik rehabilitacji neuropsychologicznej nie stanowi "książki kulinarnej", lecz w pełnym sensie tego słowa - przewodnik w pewnej trudnej, ale jakże ważnej podróży. Będzie on przydatny zarówno studentom i nowym adeptom neuropsychologii, jak i klinicystom, którzy na co dzień zmagają się z tymi problemami.
Prezentowana książka spełnia w zupełności współczesne standardy tego typu publikacji pod względem doboru treści, formalnej organizacji zagadnień swoistych dla dyscypliny oraz układu wyróżnionych kategorii [...]. Czytelnik znajdzie tu szczegółowe - oparte na bogatym doświadczeniu klinicznym autorki - opisy technik, metod, programów i podejść terapeutycznych.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Danuty Kądzielawy
Nowoczesny i przekrojowy wykład o diagnozie i rehabilitacji neuropsychologicznej osób po urazie mózgu!
Atutem pracy jest połączenie w jedną spójną całość najnowszych światowych trendów w myśleniu o mózgu (przede wszystkim teorii mikrogenetycznej) wraz ze specyficznymi wskazówkami, jak prowadzić diagnozę i terapię neuropsychologiczną chorego po urazie mózgu.
Zakres tematyczny książki obejmuje:
kompleksowe podejście do diagnozy zaburzeń poznawczych (w tym językowych), emocjonalnych i behawioralnych;
szczegółowe, oparte na bogatym doświadczeniu klinicznym autorki, opisy technik, metod, programów i podejść terapeutycznych.
Problematyka kliniczna jest zaprezentowana w każdym rozdziale zgodnie z przejrzystym i logicznym układem: teoretyczne wprowadzenie, metody diagnostyczne, ukierunkowana terapia.
W tomie drugim autorka omawia problemy związane z wyższymi funkcjami, takimi jak myślenie, mowa i język, tożsamość i osobowość oraz trudności z reintegracją pacjenta po urazie mózgu w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym. Wskazuje także na najpilniejsze potrzeby oraz na kierunki dalszych badań w zakresie diagnozy i rehabilitacji neuropsychologicznej osób po urazach mózgu.
Książka przeznaczona jest głównie dla studentów psychologii, neuropsychologii, logopedii i neurologopedii, a także terapeutów i psychologów specjalizujących się w terapii poznawczej.
Bardzo rzadko w neuronaukach głębokie my?lenie teoretyczne na temat mózgu, jego struktury i funkcji łšczy się z bogatym do?wiadczeniem oddanego swojej pracy klinicysty. W tym jednak podręczniku znajdzie czytelnik dowód na to, że takie połšczenie wiedzy z praktykš jest nie tylko możliwe, lecz konieczne. Skuteczny program terapii - dostosowany do indywidualnych potrzeb każdego pacjenta z uszkodzeniem mózgu - nie powstaje w podręczniku, lecz w relacji terapeuta-pacjent. Zatem zgodnie z podej?ciem heurystycznym lansowanym przez autorkę niniejszy podręcznik rehabilitacji neuropsychologicznej nie stanowi ,,ksišzki kulinarnej", lecz w pełnym sensie tego słowa - przewodnik w pewnej trudnej, ale jakże ważnej podróży. Będzie on przydatny zarówno studentom i nowym adeptom neuropsychologii, jak i klinicystom, którzy na co dzień zmagajš się z tymi problemami. Prezentowana ksišżka spełnia w zupełno?ci współczesne standardy tego typu publikacji pod względem doboru tre?ci, formalnej organizacji zagadnień swoistych dla dyscypliny oraz układu wyróżnionych kategorii. Czytelnik znajdzie tu szczegółowe - oparte na bogatym do?wiadczeniu klinicznym autorki - opisy technik, metod, programów i podej?ć terapeutycznych.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
