Pewnego szarego, chłodnego dnia mrówkojad wpada na świetny pomysł: wybiorą się z orzesznicą w podróż! Jednak po dłuższym namyśle stwierdza, że to dość kłopotliwe. A gdyby tak wyruszyć w podróż bez wyjeżdżania?- To coś bardzo wyjątkowego - tłumaczyła orzesznica. - Taka podróż w głąb samego siebie. Doprawdy trudno sobie wyobrazić większą podróż.- Ale zastrzyków brać nie trzeba? - zapytał mrówkojad.Orzesznica zaśmiała się.- Nie trzeba - odpowiedziała. - Ani mapy, ani kąpielówek.- I pewnie podróżna suszarka do włosów też się nie przyda?- W szczególności nie suszarka - przyznała orzesznica.Dowcipna i mądra opowieść o tym, jak podróżować, nie ruszając się z domu.Do czytania samodzielnie lub całą rodziną.Polecamy również inną opowieść o mrówkojadzie i orzesznicy pt. ,,Dziwne zwierzęta"".
Stina spędza lato u dziadka na wyspie. Łowią razem ryby, a Stina zbiera patyki, piórka i inne ciekawe rzeczy, które morze wyrzuciło na brzeg. Czasem wokół wyspy szaleje sztorm, a wtedy dobrze, że w pobliżu jest dziadek.Na wyspie mieszka też Bujda, dobry przyjaciel dziadka. Bujda opowiada niesamowite historie o katastrofach morskich i innych niezwykłych zdarzeniach. Ach, jak Stina uwielbia ich słuchać!Ilustracje Leny Anderson przepięknie oddają klimat wakacji na wyspie, a tekst pełen jest ciepła i dyskretnego humoru.
Gospodyni, jak co wieczór, czyta wszystkim bajkę na dobranoc. Jednak Matylda nie może zasnąć. Czy przytulić się do gospodyni? Przycupnąć obok kur? Ten pomysł nie wzbudza powszechnego entuzjazmu. Matylda robi wkoło dużo zamieszania. Łóżko gospodyni zarywa się, a kurze grzędy są kompletnie zdewastowane, po tym, jak Matylda usiłuje się na nie wdrapać. Na koniec nie śpi już cała wieś.
Dziesięć opowiadań o nietuzinkowej parze przyjaciół - Mamie Mu i Panu Wronie - czyli dużo czytania i jeszcze więcej śmiechu! Powolutku, gałąź po gałęzi, Mama Mu wchodziła coraz wyżej. W końcu wspięła się prawie na sam czubek. Obok drzewa przelatywał właśnie Pan Wrona. - Tutaj, Panie Wrono! - zawołała Mama Mu. - Tu jestem! Pan Wrona zawrócił momentalnie, przysiadł na drzewie i zaczął wpatrywać się w Mamę Mu osłupiały. - Jak to? Jak tu wlazłaś? Jak to zrobiłaś? - Wdrapałam się - odparła Mama Mu. - Ale dobrze, że przyleciałeś, bo Linus nie powiedział mi wszystkiego. - Czego na przykład? - Jak się schodzi. Muu! Polecamy również książki obrazkowe: ,,Mama Mu na huśtawce"", ,,Mama Mu na sankach"", ,,Mama Mu sprząta"", ,,Mama Mu buduje"", ,,Mama Mu nabija sobie guza"" i ,,Mama Mu czyta"", zbiór opowiadań ,,Mama Mu na rowerze i inne historie"", a także ,,Kolorowankę Mamy Mu i Pana Wrony"". Smakowite dialogi, szybkie zwroty akcji, niebanalny humor i świetna konstrukcja postaci - tak pisze Jujja Wieslander. Bogate w szczegóły, genialne ilustracje Svena Nordqvista, znanego również z książek o Pettsonie i Findusie, pełne są niespodzianek dla spostrzegawczych i wspaniale oddają charaktery obu bohaterów - Mamy Mu, dla której nie ma rzeczy niemożliwych, i Pana Wrony, który zawsze musi trochę ponarzekać i pokrakać.
Dzieci często zadają pytania mające naturę pytań filozoficznych. Dlaczego ludzie umierają? Dlaczego muszę słuchać rodziców? Dlaczego na świecie są wojny? Wobec takich pytań dorośli niejednokrotnie czują się bezradni. Nie wiedzą, w jaki sposób rozmawiać z dziećmi na trudne tematy, jakich udzielić odpowiedzi. Bo też czy istnieją jednoznaczne odpowiedzi?
Seria DZIECI FILOZOFUJĄ skonstruowana jest w formie rozmowy dzieci i dorosłych. Wykorzystując naturalną prostotę dziecięcych pytań i odpowiedzi, otwiera drzwi do odwiecznych filozoficznych problemów, takich jak znaczenie życia, etyka, emocje, tożsamość czy świadomość.
Każdy tom zawiera sześć ważnych pytań. Każde pytanie prowadzi do sześciu możliwych odpowiedzi, których mogłoby udzielić dziecko. Z kolei każda odpowiedź prowadzi do kilku nowych pytań, które w jakiś sposób podważają wcześniejszą odpowiedź. A wszystko to w odniesieniu do codziennego życia dziecka.
Charakterystyczne ilustracje oparte na koncepcji żartu rysunkowego pomagają spojrzeć na omawiany problem w sposób humorystyczny, delikatny, poetycki czy nawet nieco wywrotowy - wszak myślenie to świetna zabawa!
Książki Oscara Brenifiera wspierają naturalną skłonność dzieci do zadawania pytań o siebie, życie i świat, kształtując u nich tym samym analityczny i abstrakcyjny sposób myślenia.
Tytuły rozdziałów w tomie ŻYCIE, CO TO TAKIEGO?:
- Co może sprawić, że będziesz szczęśliwy?
- Czy będziesz kiedyś mistrzem?
- Dlaczego życie bywa ciężkie?
- Dlaczego istnieje człowiek?
- Dlaczego i po co żyjemy?
- Dlaczego umieramy?
Polecamy również: UCZUCIA, CO TO TAKIEGO?
W przygotowaniu: DOBRO I ZŁO, CO TO TAKIEGO?
Joanna Olech o serii Dzieci Filozofują: Skoro filozofia polega na zadawaniu pytań, to dzieci z natury są filozofami. Autor tej kapitalnej serii, wzorem dzieci, zadaje trudne pytania. I nie zadowoli się gładkim komunałem, jaki podsuwa ci wytresowany sufler w głowie. Będzie drążył i pytał dalej... Nie po to, aby uzyskać odpowiedź. Ale żeby poruszyć w twojej głowie nieużywane trybiki, przewietrzyć rozum, rozpoznać uczucia. To jest pyszna lekcja dla raczkujących i ząbkujących filozofów. Dla tych niezmordowanych, małych PYTALSKICH, z których wyrastają rozumni dorośli.
Zabawny i mądry komentarz do życia (nie tylko słoni!) - dla dzieci i dorosłych. Świetne ilustracje Benjamina Chauda, którego znamy z książek o Bincie, Lalo, Babo i Yeti.W tym tomie: paski: 10 g, spadanie: 25 g, nieistniejące zwierzęta: 30 kg, błękit: wedle upodobań, warzywa: 3,5 t, niejasności: 15 g, Pomelo: bez ograniczeń!
Wampir Władek ma pewien kłopot: stępiły mu się kły.A bez ostrych kłów nie może wbijać się w smakowite szyjeani nie wzbudza strachu...Ciężkie jest życie wampira!
Zebraliśmy w jednej książce to, co z polskiej literatury pozostaje w trwałej pamięci pokoleń, co opiera się zapomnieniu, to, do czego powracają dziadkowie, rodzice i sami młodzi i najmłodsi czytelnicy. Tak narodził się ten tom, w którym obok baśni znalazły się opowiadania realistyczne, dzieła dawne z bardzo współczesnymi, poważne ze śmiesznymi. Najstarszy z zamieszczonych tu utworów ogłoszono drukiem w latach osiemdziesiątych XIX wieku, utwory najmłodsze – w sto lat później. Przez to długie stulecie jak w kalejdoskopie zmieniały się tematy, zmieniał się język, formy, problemy, obyczaje… Jedno pozostawało niezmienne: czytelnicza żywotność. Czemu zawdzięczają te utwory łaskę czytelników, ich przychylną ocenę? Na pewno artystycznej sile wyrazu, ale także czemuś więcej: prawdzie o życiu, której dotykają, odrobinie refleksji, do której skłaniają, sile wyobraźni. Są to doprawdy utwory niezapomniane. Mamy nadzieję, że przygotowana przez nas książka będzie towarzyszyła dzieciom i młodzieży w ich wzrastaniu, będzie przewodnikiem podpowiadającym kierunki dalszych, własnych już poszukiwań lekturowych. Wszystkie zamieszczone teksty – zarówno fragmenty książek, jak i noty biograficzne – przetłumaczono na język niemiecki. Każda strona tekstu w języku polskim odpowiada stronie w języku niemieckim, co ułatwia porównywanie i naukę obcych słówek.
SPIS TREŚCI
1) Julia Duszyńska – Cudaczek-Wyśmiewaczek (Spottvogel)
2) Maria Kownacka – Plastusiowy pamiętnik (Knetmännchens Tagebuch)
3) Joanna Papuzińska – Nasza mama czarodziejka (Unsere Mama, die Zauberin)
4) Jan Brzechwa – Na straganie (Am Gemüsestand)
5) Maria Krüger – Karolcia (Karolinchen)
5) Julian Tuwim – Lokomotywa (Lokomotive)
6) Janina Porazińska – Szewczyk Dratewka (Schuster Pechdracht)
7) Jan Antoni Grabowski – Puc, Bursztyn i goście (Puc, Bernstein und die Gäste)
8) Kornel Makuszyński – Awantura o Basię (Aufregnung um Basia)
9) Cecylia Niewiadomska – Podanie o Lechu (Die Sage von Lech)
10) Anna Kamieńska – Dom w domu (Das Haus im Haus)
11) Jan Brzechwa – Akademia pana Kleksa (Die Akademie des Herrn Klecks)
12) Wojciech Żukrowski – Porwanie w Tiutiurlistanie (Entführung in Tjutjurlistan)
13) Ludwik Jerzy Kern – Ferdynand Wspaniały (Ferdinand Fabelhaft)
14) Maciej Wojtyszko – Bromba i inni (Bromba und andere)
15) Jerzy Broszkiewicz – Mój księżycowy pech (Mein kosmisches Pech)
Niespodziewane zastępstwo i lekcja przyrody przewracają życie Kari do góry nogami. Bo to, że sześcioletni Szczurek jest rodzinnym pupilem i rodzice dzielą jego miłość do wszystkich zwierząt jest oczywiste. Ale żeby z tego powodu dom opanowały kurczęta, a ona musiała prowadzić dziennik inkubacji - to się po prostu nie mieści w głowie! Co robić?! Druga część zabawnych perypetii rodzinnych. Kari walczy o szóstkę z przyrody, Edka przygotowuje bliskim niezwykłą niespodziankę, Szczurek i tata niespodziewanie jadą do Płocka, a mama rwie włosy z głowy. Wszystkim spędzają sen z powiek awarie prądu, a w domu wciąż słychać tajemniczy szum. Klują się!!!
Sara Bernard przewraca się na lodowisku i łamie nogę. W szpitalu podają jej środki przeciwbólowe i zakładają gips. Kiedy Sara dochodzi do siebie, orientuje się, że nie ma swoich złotych kolczyków. Nie ona jedna została okradziona w szpitalu, lecz jak dotąd nie udało się odnaleźć zaginionych kosztowności. Lasse i Maja wpadają na pomysł, jak złapać złodzieja.
Kolejne tytuły serii Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai od kilku lat wybierane są książką roku przez szwedzkie Jury Dziecięce, czyli niemal 50 000 głosujących dzieci, a tym samym nie schodzą w Szwecji z list bestsellerów. W Polsce również cieszą się dużą popularnością.
Akcja książek rozgrywa się w małym szwedzkim miasteczku Valleby i jego okolicach. Główni bohaterowie, Lasse i Maja, chodzą do tej samej klasy i wspólnie prowadzą małe biuro detektywistyczne.
Książki świetnie nadają się dla dzieci, które właśnie zaczynają samodzielnie czytać. Duża czcionka, duża ilość charakterystycznych czarno-białych ilustracji oraz trzymająca w napięciu akcja sprawiają, że nawet najbardziej oporni mali czytelnicy czytają je z wypiekami na twarzach.
Znów będzie o Duni. Tej, która jest taka szczęśliwa! Ale ostatnio Dunia ze smutkiem patrzy na puste krzesło obok w ławce. Siedziała na nim Frida, zanim wyprowadziła się do Uppsali. Dunia nie pozwala nikomu zająć tego miejsca, bo gdzie usiądzie Frida, kiedy wróci?
- Frida nie wróci - próbuje jej tłumaczyć pani.
- Nigdy nic nie wiadomo - szepcze Dunia.
Bo Dunia nigdy nie traci nadziei, nawet jeśli wszystko wydaje się beznadziejne…
O przyjemnych, ale też trudnych chwilach w szkole i wśród rówieśników z perspektywy pierwszoklasistki.
W sam raz dla początkujących czytelników nie tylko ze względu na treść, ale i formę. Czytanie ułatwiają prosty język, duża czcionka, przejrzysty układ strony i świetne rysunki Evy Eriksson.
O Duni przeczytacie również w książce „Moje szczęśliwe życie”.
Trzy sympatyczne jeżopiski, niezadowolone z objaśnień starszyzny i dostępnej im wiedzy teoretycznej, ruszają w nieznane z żelaznym postanowieniem, aby ustalić, skąd się biorą słowa. Wyprawa staje się okazją nie tylko do poznania nowych słów, ale także świata pełnego baśniowych stworów, lądów, tajemnic i czarodziejskich mocy. Żądza wiedzy zostanie jeżopiskom szczodrze wynagrodzona. Przede wszystkim nauczy ich mierzenia się z nieznanym i pokaże, jak ważna jest przyjaźń.
Aby się z nimi dogadać, lepiej ich poznać, zrozumieć, Paca musi użyć całej swej wyobraźni, sprytu, humoru, a czasem nawet tupnąć ze złością.
Książka dla dzieci w wieku 6-9 lat
Przewrotna i arcyciekawą Mama bohatera nie jest zwykłą bajką chociaż nie brakuje w niej króla, rycerzy, troli, goblinów i magii. Prawdziwym bohaterem opowieści okazuje się pewna nieprzeciętna mama, która wyrusza ze swoim synem (najlepszym szermierzem w królestwie) do Czarnego Kawalera, by w imieniu króla negocjować z nim rozłożenie pewnego długu na dogodne raty... Oto komiczna i niepowtarzalna historia o sile matczynej miłości. Genialnie opowiedziana i zilustrowana. W brawurowym przekładzie Filipa Łobodzińskiego.
Śnieżek - kot i pies Węgielek jak dawniej mieszkają w swoim domku, wiodąc spokojne życie. Nadszedł jednak czas na nową Przygodę. Po podróży w daleki kosmos nasi przyjaciele wyruszają tym razem nieco bliżej, do wspaniałej Puszczy Amazońskiej. Co ich tam czeka?
Tomek nie widzi kolorów.
Są one dla niego tysiącami smaków, zapachów, dźwięków i emocji.
Pogrążony w mroku chłopiec zaprasza nas, byśmy spróbowali odkrywać je tak jak on: wcale ich nie widząc.
"
Podobno yeti mieszka w Himalajach.
A co, jeśli żyje sobie w grocie gdzieś blisko nas?
I to w dodatku nie sam?
Kiedy Uno i Mati poszli pojeździć na desce,
trochę się zgubili w ośnieżonym górskim lesie.
Czy domyślacie się, kogo spotkali?
Przeczytajcie o ich niezwykłej przygodzie!
Una i Matiego spotkacie również w książce „Duch z butelki”.
Eva Susso i Benjamin Chaud to autorzy uwielbianych przez maluchy książek:
„Binta tańczy”, „Lalo gra na bębnie” i „Babo chce”."
Historie opowiedziane w tej książce wydarzyły się bardzo dawno temu, kiedy w Grecji, na górze Olimp żyli jeszcze bogowie. Dlatego żaden człowiek nie śmiał zdobyć szczytu tej góry. Bogowie już od dawna nie mieszkają na Olimpie. Dokąd odeszli? Nie wiadomo. W owych czasach oprócz bogów byli też półbogowie i bohaterowie, istniały potwory i postacie baśniowe. O nich wszystkich opowiada ta książka.
"Albert szykuje się do przedszkola.
– Jesteś gotowy? – woła tata z kuchni.
– Jeszcze tylko sweter – mówi Albert i bierze sweter z krzesła.
O, tu leży bluzka Lisy! Lisa to lalka Alberta. Ona też się przecież musi ubrać!
– Albercie, idziesz? – woła znowu tata.
– Tak, tylko jeszcze…"
Fragment książki
Albert Albertson to kilkuletni chłopiec, który chodzi do przedszkola i mieszka z bardzo miłym tatą. Dzieci rozpoznają w Albercie swoje zachowania i emocje – radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.
Książki o Albercie, tłumaczone na kilkadziesiąt języków, rozeszły się dotąd w niemal ośmiomilionowym nakładzie w Szwecji i poza jej granicami, a na ich kanwie powstały liczne spektakle teatralne i filmy animowane. W Szwecji to już kultowa seria, licząca około trzydziestu tytułów. Jej autorka i ilustratorka, Gunilla Bergström, otrzymała za swoją twórczość wiele nagród i wyróżnień, włącznie z wyborem jej książki na książkę roku 1997 przez szwedzkie Jury Dziecięce.
W 2012 roku mija 40 lat od ukazania się pierwszej historii o Albercie Albertsonie, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg. Jubileusz jest tam hucznie obchodzony, a sprawczyni całego zamieszania, Gunilla Bergström, uhonorowana została przez szwedzki rząd medalem Illis quorum za "nowatorską twórczość literacką i ilustratorską oraz niezwykłą umiejętność przyjmowania dziecięcej perspektywy".
Nie mamy wątpliwości, że zaprzyjaźnicie się z Albertem Albertsonem i jego tatą od pierwszego czytania!
"Kiedy tatusiowie chcą mieć spokój, nie za bardzo przejmują się tym, co robią dzieci.
Dziś tak właśnie jest. Tata czyta gazetę.
– Mogę się pobawić skrzynką z narzędziami? – pyta Albert.
– Mmm – mówi tata. – Ale uważaj na piłę."
Fragment książki
Albert Albertson to kilkuletni chłopiec, który chodzi do przedszkola i mieszka z bardzo miłym tatą. Dzieci rozpoznają w Albercie swoje zachowania i emocje – radość zabawy, ciekawość świata, nieograniczoną fantazję, ale też złość, zazdrość czy strach.
Książki o Albercie, tłumaczone na kilkadziesiąt języków, rozeszły się dotąd w niemal ośmiomilionowym nakładzie w Szwecji i poza jej granicami, a na ich kanwie powstały liczne spektakle teatralne i filmy animowane. W Szwecji to już kultowa seria, licząca około trzydziestu tytułów. Jej autorka i ilustratorka, Gunilla Bergström, otrzymała za swoją twórczość wiele nagród i wyróżnień, włącznie z wyborem jej książki na książkę roku 1997 przez szwedzkie Jury Dziecięce.
W 2012 roku mija 40 lat od ukazania się pierwszej historii o Albercie Albertsonie, który w Szwecji nazywa się Alfons Aberg. Jubileusz jest tam hucznie obchodzony, a sprawczyni całego zamieszania, Gunilla Bergström, uhonorowana została przez szwedzki rząd medalem Illis quorum za "nowatorską twórczość literacką i ilustratorską oraz niezwykłą umiejętność przyjmowania dziecięcej perspektywy".
Nie mamy wątpliwości, że zaprzyjaźnicie się z Albertem Albertsonem i jego tatą od pierwszego czytania!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
