Cechą dialogu jest interakcyjność biorących w nim udział podmiotów (osób i instytucji).
Drugą część opracowania konstytuuje orientacja podmiotowa, wskazująca nadawcę/nadawców przekazu, jest kontynuacją prezentacji wyników badań empirycznych (analiza formalna) i zawiera: składy rady redakcyjnej i zespołu redakcyjnego w 30 badanych latach; listę autorów co najmniej czterech publikacji z wyodrębnieniem nazwisk operujących w latach 90. pojęciami polsko-niemieckiego pojednania i porozumienia; wykaz polskich i niemieckich instytucji publicznych i samorządowych, które reprezentowali autorzy tekstów DIALOGU; opis sylwetek laureatów przyznawanej przez redakcję „Nagrody magazynu DIALOG”; charakterystykę czasopisma: pisarzy, polityków i naukowców, którzy publikowali w dialogu; listę bohaterów publikacji, w tym działaczy samorządowych i parlamentarzystów, będących twórcami międzykulturowego dialogu.
Wychodzę z założenia, że zarówno autorów analizowanych tekstów, bohaterów publikacji, jak i laureatów „Nagrody magazynu Dialog” – łączą pewne cechy, będące efektem wspólnego kultywowania pluralizmu i kulturowej różnorodności. Tych wszystkich uczestników międzykulturowego dialogu, dosłownie i metaforycznie osoby żyjące i przemieszczające się po obu stronach Odry i Nysy, określam mianem grenzgänger i kulturträger. Ich życie, doświadczenie i twórczość wypełnia wszystkie atrybuty międzykulturowych przestrzeni: fizycznej (przekraczanie granic), relacji (mającej wymiar aksjologiczny) oraz zakresu (sygnowanymi polami aktywności i „granicami zasięgu” tworzonych znaczeń) (Korporowicz, 2017, s. 70–71).
Z wprowadzenia
Pogranicze jest pojęciem, które stanowi przedmiot intensywnych badań wielu dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych od początku lat dziewięćdziesiątych. W konsekwencji skłania także medioznawców do zajmowania się problemami funkcjonowania mediów na pograniczach oraz do badania pogranicza w różnych mediach.
Prezentowana monografia jest zaproszeniem do zapoznania się z powyższymi problemami
w ujęciu interdyscyplinarnym. Składa się więc z dwóch części: Pogranicze w mediach i Media na pograniczu. Taki podział uwarunkowany jest szerokim spektrum eksploracji rozumienia pogranicza, które postrzegane jest tradycyjnie jako obszar geograficzno-przestrzenny, bądź też symbolicznie, gdzie traktowane jest bądź jako kontakt społeczno-kulturowy między dwoma lub więcej narodami, albo grupami etnicznymi, bądź też jako miejsce kształtowania się nowego człowieka i jego kultury.
Na opracowanie składa się dwadzieścia jeden artykułów, których autorzy za bazę swych rozważań obrali różne rozumienie pojęcia pogranicza. Każdy z nich starał się wskazać pewien istotny aspekt medialnego procesu społecznego komunikowania. Wychodzimy bowiem
z założenia, że media stanowią nie tylko istotny kanał komunikacji, ale i podmiot kształtujący obrazy różnych państw, narodów, kultur. Środki masowego przekazu utrwalają lub obalają stereotypy, przyczyniając się do procesów homogenizacji i heterogenizacji globalnej kultury.
W procesach tych biorą udział zróżnicowane media globalne, krajowe, regionalne i lokalne. W tomie zaprezentowane są więc rozważania dotyczące mediów mających stanowić punkt odniesienia w sytuacji zróżnicowania i wielości definiowania pograniczy.
Ze wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
