Charakterystyczną cechą rozwoju Unii Europejskiej jest tocząca się od lat tzw. "wojna sędziów". Jej istotą jest kwestia rozstrzygnięcia fundamentalnego zagadnienia dotyczącego określenia kierunku i intensywności integracji europejskiej. Z czasem państwa członkowskie dostrzegły bowiem konieczność wskazywania granic wkraczania w trwale określony zakres ich władzy suwerennej. Spór o przekazane kompetencje polega na kwestionowaniu zasady pierwszeństwa prawa europejskiego przez sądy konstytucyjne z zastosowaniem rozmaitych figur prawniczych, wśród których zarzut działania ultra vires stawiany instytucjom Unii Europejskiej jest argumentem podstawowym. W książce przedstawiono relacje prawne zachodzące między sądami konstytucyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej a Europejskim Trybunałem Sprawiedli wości, ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa niemieckiego Federalnego Sądu Konstytucyjnego. Dla polskiego czytelnika zrozumienie problematyki działań ultra vires może mieć duże znaczenie praktyczne, ponieważ polski Trybunał Konstytucyjny podąża w podobnym kierunku - korzysta z dorobku niemieckiego, aby jednocześnie przeciwstawić się orzecznictwu TSUE (a także ETPCz) w sprawie niezależności sądownictwa. Książka zainteresuje prawników, polityków, a także wszystkich obywateli, którzy chcieli by lepiej zrozumieć relacje prawne między sądami krajowymi a Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości oraz kierunki i mechanizmy działania integracji europejskiej.
Republika Weimarska była jednym z najbardziej skomplikowanych i burzliwych okresów niemieckiej historii. Jej ostateczny upadek przypieczętowało wprowadzenie do Prus rządów komisarycznych w lipcu 1932 r. Działanie to miało charakter sprzecznego z konstytucją zamachu stanu. O legalności akcji rządu Rzeszy rozstrzygnąć miał Trybunał Państwa z siedzibą w Lipsku. Przedstawiciele strony rządowej (Schmitt, Jacobi, Bilfinger) dowodzili zgodności z konstytucją działań podjętych w stosunku do Prus, przytaczając argumenty jednocześnie, że jedynie silne rządy prezydenckie są w stanie zapewnić krajowi spokój i uchronić od chaosu. Strona pruska (Giese, Anschütz, Peters, Nawiasky, Heller) dowodziła żywotności liberalnego konstytucjonalizmu, rządów parlamentarnych i państwa prawa. Autor sytuuje proces lipski w jego kontekście historycznym, bada instytucje, prawo i myśl polityczną Republiki Weimarskiej. Historia sporu konstytucyjnego Rzeszy i Prus z roku 1932 może stanowić punkt odniesienia do wyzwań dzisiejszej demokracji konstytucyjnej, stanowiąc część wieku XX, jest jednocześnie niespodziewanie współczesna, będąc elementem fundamentalnej dyskusji o treść rządów prawa i granice dziś stawiane władzy.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?