Dziecko to nie segregator biurowy, do którego można wkładać dawki wiedzy niczym zapisane kartki papieru. Ironia współczesnego systemu edukacji polega na tym, że powstał on na długo przed tym, zanim zaczęliśmy badać możliwości i ograniczenia ludzkiego mózgu. Aby stworzyć nową, efektywną szkołę, powinniśmy oprzeć się na aktualnych odkryciach naukowych i zaakceptować fakt, że relacje między uczniem a nauczycielem oraz przyjazne środowisko szkolne, są podstawą dobrze funkcjonującej edukacji. Profesor Joachim Bauer dowodzi, że szkoła może stać się miejscem przyjaznym dla wszystkich uczestników procesu edukacyjnego. Kooperacja nauczycieli z uczniami to nie jedyny warunek efektywnej pracy edukacyjnej - równie ważne jest współdziałanie szkoły i rodziców. Autor stawia pytanie, czy rodzice zdają sobie sprawę ze znaczenia własnej roli w tym procesie i związanych z nią wielkich szans, a także czy czują się na siłach, by wypełniać ją świadomie i z szacunkiem. Celem tej publikacji jest wsparcie uczniów, rodziców, nauczycieli oraz tych wszystkich, którym dobro młodych ludzi i całego systemu szkolnictwa leży na sercu. Książka dostarcza praktycznych wskazówek pomocnych w przygotowaniu gruntu, na którym mogą rozwijać się takie wartości, jak umiłowanie życia, motywacja i radość uczenia się. PIERWSZE WYDANIE KSIĄŻKI UKAZAŁO SIĘ POD TYTUŁEM: "Co z tą szkołą?"
"Dziecko niekoniecznie musi dostawać to, czego chce. Ale w szkole musi bezwzględnie dostać to, czego potrzebuje".
Szkoła powinna zapewnić młodym podopiecznym oparte na zaufaniu relacje z ludźmi , którzy w nich wierzą, wspierającą społeczność oraz wyzwania odpowiadające ich dojrzałości i zainteresowaniom, dzięki którym uczą się samodzielnego myślenia, wymiany poglądów i współdziałania. Uczniowie powinni też mieć możliwość nabywania tych kompetencji, które przygotują je do dorosłości i życia zawodowego.
Daniel Hunziker w zrozumiały sposób wyjaśnia społeczne, psychorozwojowe i neurobiologiczne aspekty uczenia się zorientowanego na kompetencje. Przedstawia sprawdzony schemat zawierający 64 podstawowe kompetencje dla uczniów wszystkich lat obowiązkowego nauczania.
Ta książka ma dodać szkołom odwagi, żeby przyjrzały się zmianom, przemyślały je i śmiało przystąpiły do dzieła. Nie chodzi tylko o stworzenie możliwości działania dzieciom i młodzieży, lecz także nauczycielom oraz dyrekcji szkół.
Czy chcielibyście być uczniami we własnych klasach? Czy Was samych wciągnąłby sposób, w jaki przekazujecie wiedzę? A może tak samo z utęsknieniem czekacie na koniec lekcji jak Wasi słuchacze znudzeni tematem?Pernille Ripp w książce Uczyć (się) z pasją. Jak sprawić, by uczenie (się) było fascynującą podróżą pokazuje początkującym oraz doświadczonym nauczycielom, jak przekształcić swoje klasy w miejsca przyjazne i sprzyjające twórczej pracy, w których uczniowie współdecydują o procesie nauczania. Proponuje wprowadzenie fundamentalnych zmian w funkcjonowaniu klasy, dzięki którym nauka z frustrującego obowiązku zmieni się w podniecające wyzwanie.Autorka odwołuje się w publikacji do swoich doświadczeń uczennicy, nauczycielki i matki. Otwarcie opisuje przemianę, którą sama przeszła, i dokładnie pokazuje, na czym polegają codzienne zmagania każdego pedagoga. I chociaż jest to książka dla wszystkich uczestników szkolnego życia, szczególnie skorzystają z niej właśnie nauczyciele, którzy stając każdego dnia przed swymi uczniami, próbują przekazywać wiedzę w sposób angażujący i pełen uwagi.Uczyć (się) z pasją to książka o tym, jak jej autorka przestała być nauczycielką realizującą program, a stała się nauczycielką wspierającą rozwój swoich uczniów.dr Marzena Żylińskazajmuje się metodyką i neurodydaktyką; jest współzałożycielką ruchu Budząca się Szkoła
Czy chcielibyście być uczniami we własnych klasach? Czy Was samych wciągnąłby sposób, w jaki przekazujecie wiedzę? A może tak samo z utęsknieniem czekacie na koniec lekcji jak Wasi słuchacze znudzeni tematem? Pernille Ripp w książce Uczyć (się) z pasją. Jak sprawić, by uczenie (się) było fascynującą podróżą pokazuje początkującym oraz doświadczonym nauczycielom, jak przekształcić swoje klasy w miejsca przyjazne i sprzyjające twórczej pracy, w których uczniowie współdecydują o procesie nauczania. Proponuje wprowadzenie fundamentalnych zmian w funkcjonowaniu klasy, dzięki którym nauka z frustrującego obowiązku zmieni się w podniecające wyzwanie. Autorka odwołuje się w publikacji do swoich doświadczeń uczennicy, nauczycielki i matki. Otwarcie opisuje przemianę, którą sama przeszła, i dokładnie pokazuje, na czym polegają codzienne zmagania każdego pedagoga. I chociaż jest to książka dla wszystkich uczestników szkolnego życia, szczególnie skorzystają z niej właśnie nauczyciele, którzy stając każdego dnia przed swymi uczniami, próbują przekazywać wiedzę w sposób angażujący i pełen uwagi.
Ogromna część absolwentów opuszczających placówki edukacyjne nie nabywa w nich żadnej z tych cech, które przygotowują człowieka do życia: wiary w siebie, wewnętrznej motywacji, solidnej wiedzy oraz kompetencji społecznych i emocjonalnych. Badacz mózgu, lekarz i psychiatra, Joachim Bauer, pokazuje siedem nowych perspektyw, dzięki którym szkoła może stać się miejscem przyjaznym dla wszystkich uczestników procesu edukacyjnego. Uczniowie mogą odnaleźć w szkole 'drugi dom', nauczyciele zadowolenie i spełnienie w zawodzie, a rodzice nie muszą dłużej tkwić w roli wiecznych wrogów systemu i mogą czynnie uczestniczyć w życiu szkolnym swoich dzieci.
W ostatnim czasie dostrzegamy wzrost zainteresowania psychologów i pedagogów wynikami badań mózgu przy użyciu nowoczesnych technik neuroobrazowania – zwłaszcza funkcjonalnego rezonansu magnetycznego i tomografii komputerowej. Na podstawie tych wyników zmierza się do weryfikacji dotychczas stosowanych metod nauczania i uczenia się. Możliwość bezinwazyjnego monitorowania pracy mózgu podczas uczenia pozwala niejako „zobaczyć”, „jak uczy się mózg”, i określić, co należy zrobić, by edukacja szkolna była bardziej „przyjazna neuronom”.
W książce podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy nowa wiedza o mózgu jest na tyle wiarygodna i wystarczająca, żeby na jej podstawie stworzyć nową strategię nauczania w szkole.
Presja osiągania jak najlepszych wyników i nieustanny stres zabijają motywację i chęć do nauki, odbierają radość uczenia się i niszczą wrodzoną potrzebę odkrywania otaczającego świata.
Tymczasem nasz mózg najlepiej rozwija się dzięki kreatywności i entuzjazmowi. To właśnie one powodują, że lepiej przyswajamy wiedzę, potrafimy wykorzystywać nasze możliwości, a co za tym idzie, dostrzegamy sens uczenia się.
Niestety nasza kultura, nastawiona na wyścig i dążenie do sukcesu za wszelką cenę, odrzuca możliwość działania innego niż nastawionego na cel. Nie dziwi zatem, że najbardziej rozpowszechnione choroby naszej cywilizacji to wewnętrzne wypalenie, depresja i demencja.
Znany niemiecki neurobiolog, Gerald Hüther, proponuje radykalną zmianę myślenia. W oparciu o wyniki badań nad mózgiem stawia prowokującą – i dla wielu mocno deprymującą tezę: Większość z nas to „niedorozwinięte wersje” własnych potencjałów i możliwości.
W książce „Kim jesteśmy – a kim moglibyśmy być” Hüther pokazuje z neurobiologicznej perspektywy, w jaki sposób każdy może stać się tym, kim naprawdę mógłby być, gdyby wykorzystał predyspozycje, jakimi rzeczywiście dysponuje.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
