Hubert Meyer popełnił błąd w profilu i porzucił pracę w policji. Stary przyjaciel prosi go o pomoc w przesłuchaniu młodej kobiety, w związku z zaginięciem jej 9-letniej córki. Policjanci próbują łączyć tę sprawę z bestialskim zabójstwem 11-letniego Amadeusza, którego matka jest szanowaną w mieście florystką. Okazuje się, że była ona ostatnią osobą, która widziała Zosię żywą.?
Florystka początkowo pomaga w poszukiwaniach, ale gdy ciało dziecka odnajduje się na tym samym cmentarzu, gdzie pochowano Amadeusza, staje się główną podejrzaną.
Warszawa, lato 1944 roku, na ulicach okupowanego miasta czuje się napięcie. Do Wisły zbliżają się wojska sowieckie, hitlerowscy żołnierze z obawą patrzą na wschód. Dwaj nieznający się bohaterowie, Polak i Niemiec, ostatniego dnia lipca rozpoczynają prywatne śledztwa. Starszy strzelec Klaus Enkel usiłuje rozwiązać zagadkę samobójstwa swojego przyjaciela, a adwokat Antoni Chlebowski, członek Armii Krajowej, wyjaśnia okoliczności śmierci radiotelegrafistki. Obaj bohaterowie w swoich przełożonych mają raczej wrogów niż sprzymierzeńców i bardzo wiele ryzykują, a tymczasem w Warszawie wybucha powstanie.
Najnowszy kryminał Bartłomieja Rychtera to dynamiczna opowieść z walczącym miastem w tle. Ostatni dzień lipca łączy w sobie solidną dawkę historii, intrygującą fabułę, realizm psychologiczny i zaskakujący finał.
Koniec XIX wieku na wschodnich krańcach monarchii austro-węgierskiej. Pionierskie czasy przemysłu naftowego. W tej scenerii toczą się losy Borysa Pasternaka
Borys zostawia całe swoje dotychczasowe życie i rusza na poszukiwanie kobiety, którą kocha. Ślad urywa się w Drohobyczu, a jedyną wskazówką jest rozmowa z konduktorem, który zapamiętał dwie samotnie podróżujące kobiety. Borys zatrudnia się jako nauczyciel, za dnia pracuje, wieczorami zaś przeszukuje przytułki, przykościelne noclegownie, domy publiczne i karczmy. Po kilku tygodniach dostaje krótki list: imię i nazwisko, adres majątku gdzieś pod Stryjem i dopisek, iż tam właśnie znajdzie to, czego szuka. Ślad prowadzi do Stojanowa, sporego majątku ziemskiego, którego zasadniczą częścią jest kopalnia ropy naftowej.
Kiedy padający śnieg i trzaskające mrozy odetną Stojanów od świata, Borys Pasternak będzie musiał zmierzyć się z tajemnicą, której tak naprawdę nie chce poznać.
Czwarty tom ze stołecznej serii kryminałów: współczesna Warszawa, skomplikowane śledztwo z wątkiem sekty, zdrady i zemsty. Ważny pracownik banku zostaje zamordowany, nie mija wiele czasu, a ktoś znajduje zwłoki młodej dziewczyny. Okazuje się, że obie ofiary pracowały w tym samym biurowcu.
Komisarz Nowak bada kilka wątków, najbardziej obiecujący wiąże się z tajemniczym światem sekt i duchowych hochsztaplerów. Na tym grząskim gruncie – zbywany przez księży i niemający jasnych wyników – Nowak, agnostyk i sceptyk, nie czuje się pewnie…
Tomasz Konatkowski po kilku latach milczenia wraca z wyśmienitą powieścią, najlepszą w jego stołecznym cyklu: pełną napięcia i mroku, precyzyjnie odmalowującą pracę śledczych, wreszcie: zaskakującą w finale.
Na pętli motorniczy znajduje w wagonie ugodzonego nożem mężczyznę. Wkrótce na końcowym przystanku innej linii tramwajowej ktoś dusi sznurem pijaka. Do akcji wkracza komisarz Adam Nowak, zgorzkniały rozwodnik przed czterdziestką, kibic warszawskiej Polonii, koneser rocka z lat 70. i 80.
Kolejne zabójstwo popełnione w podobnych okolicznościach upewnia policjantów z Komendy Stołecznej, że mają do czynienia z seryjnym mordercą, próbującym nawiązać z nimi makabryczny dialog. Tropy prowadzą w najróżniejszych kierunkach - pracownicy ZTM-u, grafficiarze, miłośnicy komunikacji miejskiej, goście portalu randkowego. Morderca zostawia znaki i wskazówki, wysyła maile z anonimowych serwerów, zadaje zagadki...
A wszystko to w scenerii współczesnej Warszawy, którą trudno pokochać, miasta tętniącego życiem i pełnego śladów dramatycznej przeszłości.
Młody SS-man, szef posterunku Kripo we wcielonym do Prus Zachodnich Rypinie, zostaje wciągnięty w poszukiwania domniemanego skarbu pozostawionego przez zamordowanych właścicieli majątku Lipiany. Stopniowo orientuje się, w jaką sieć krwawych intryg został wplątany, lecz kiedy cała prawda do niego dociera, jest za późno. Przepowiednia dotycząca jego losu musi się spełnić.
SĄ GRANICE, ZA KTÓRYMI ROZCIĄGA SIĘ TYLKO PUSTKA
Transprussia to powieść oparta na faktach. Większość jej bohaterów miała swoje rzeczywiste pierwowzory, także kryminalny i sensacyjny wątek autor oparł na prawdziwych wydarzeniach. W 2014 r. książka zakwalifikowała się do Nagrody Literackiej Europy Środkowej ANGELUS.
Zbigniew Zbikowski (1952) – po studiach na Uniwersytecie Opolskim podjął pracę jako nauczyciel fizyki, ale szybko porzucił szkołę na rzecz dziennikarstwa. Zaczynał od prasy studenckiej i lokalnej, później publikował w tytułach krajowych i emigracyjnych. Przeszedł wszystkie szczeble dziennikarskiej kariery, począwszy od korespondenta terenowego po redaktora naczelnego.
W latach 2005–2012 prowadził zajęcia z dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. W 2012 r. ukazała się drukiem jego powieść Berlin Blue, a rok później Transprussia, która w 2015 r. znalazła się w polskim finale Europejskiej Nagrody Literackiej. W 2015 r. wydana została też powieść Berlin Indigo – druga pozycja zzamierzonej przez autora Trychromii berlińskiej.
W Berlinie zostaje zamordowany polski pisarz, przy którym policja odnajduje maszynopis
nieukończonej powieści kryminalnej. Krótko potem lekarz sądowy Daniel Eden, współpracujący z prowadzącym śledztwo komisarzem Adlerem, znajduje w swoim samochodzie tajemniczą kobietę. Początkowo podejrzewa ją o chorobę psychiczną, gdyż Agata utrzymuje, że pochodzi z innej fabuły. W dodatku twierdzi, że Daniel nie jest samodzielnym, wolnym w swoich decyzjach mężczyzną, tylko bohaterem wymyślanym przez jakiegoś twórcę, w pełni od niego zależnym. Jakież jest zdziwienie doktora, gdy imię tej kobiety odnajduje w ostatnich zdaniach nieukończonej powieści w nieznanym mu języku… Rozpoczyna się zaskakująca, pełna zwrotów i nowych zagadek wędrówka obojga – Daniela i Agaty – w poszukiwaniu zabójcy pisarza, będąca w istocie drogą w poszukiwaniu własnej tożsamości.
ZBIGNIEW ZBIKOWSKI od debiutu prozatorskiego w końcu lat siedemdziesiątych do wydania drukiem ponad trzydzieści lat później swojej pierwszej powieści Berlin Blue (2012) pracował głównie jako dziennikarz i redaktor cudzych tekstów. Berlin Indigo to druga ozycja z zaplanowanej przez autora Trychromii berlińskiej. Pisarz wydał też drukiem powieść Transprussia (2013), która w 2015 roku znalazła się w polskim finale Europejskiej Nagrody
Literackiej.
Jakub Kubacki, były emigrant, wraca po latach do Berlina. Nie będzie to jednak zwykła podróż sentymentalna. Niebawem ginie dwóch mężczyzn w jakiś sposób związanych z Jakubem. Okazuje się, że dawne podejrzenia, nieufność i teorie spiskowe są wciąż żywe, a mur berliński nie tylko istniał fizycznie, lecz nadal istnieje w świadomości ludzi.
"Berlin Blue" to nie tylko powieść sensacyjno-obyczajowa o wpływie historii na życie bohaterów. To przede wszystkim kompozycja złożona z sekwencji emocjonalnych, sensacyjnych i politycznych, a nutami są ludzie. Powieść o skomplikowanej przeszłości i jej teraźniejszych reperkusjach, o więzach i pętlach, przyjaźni i nienawiści oraz nieporozumieniu. Jakub staje się ofiarą niedokończonych spraw z przeszłości, nie wie, komu może zaufać w sytuacji ciągłego zagrożenia, w której się znalazł. Nie pozostaje mu nic innego, jak wziąć udział w wyścigu, w którym stawka jest wysoka, ale zwycięzcy nie będzie.
Kryminalna intryga i seria bandyckich wyczynów na ulicach Warszawy. Jest grudzień 1957 roku, brawurowy napad na sklep jubilerski to zapowiedź dużo poważniejszego skoku. Komisarz Ryszard Wirski organizuje obserwację banków i urzędów pocztowych w sylwestrową noc. Niestety, nie udaje mu się zapobiec kolejnemu wyczynowi bezwzględnych i sprytnych złodziei. Tymczasem Wirski bada również sprawę domniemanego samobójstwa dyrektora banku i poznaje okupacyjną historię przedwojennego kasiarza, najwyraźniej związanego z serią napadów. Niespodziewanie major spotyka Tanię Rypnis. Jego przyjaciółka lęka się o bezpieczeństwo pułkownika Mikołaja Kowadły, z którym jest związana, a którego prześladuje jego przyrodni brat, Aleksander, ktoś bardzo, ale to bardzo niebezpieczny.
Czy Ryszard Wirski i Mikołaj Kowadło, dawni wrogowie, teraz zachowają się jak starzy dobrzy znajomi? Przyjdzie im bowiem stawić czoła arcytrudnemu przeciwnikowi, gdy komisarz Wirski połączy wszystkie wątki śledztwa…
Warszawski profesor historii autorem pasjonującego kryminału! Akcja Morderstwa w alei Róż toczy się w 1954 roku w Warszawie. Tamte czasy mało kto już pamięta i wspomina, rzadko kto potrafi dziś tak plastycznie i sugestywnie odmalować ich atmosferę.
Ryszard Wirski, funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczej śmierci sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR - Bogusława Szczapy. Sytuacja jest trudna, nic nie jest jasne i niczego nie można być pewnym. Kapitanowi Wirskiemu depcze po piętach oficer UB - Mikołaj Kowadło. Okazuje się, że niepowodzenie Wirskiego ma przynieść jego przeciwnikowi, oprócz uznania przełożonych, także korzyści osobiste. Do odnalezienia „nowego, lepszego mordercy" droga będzie daleka...
Tytułowa aleja Róż - ulubione miejsce zamieszkania wysokich rangą urzędników PZPR - powstające kino „Moskwa", a przede wszystkim plac budowy Pałacu Kultury i Nauki to newralgiczne miejsca stolicy, z których niejedno stanie się grobem dla ludzi i tajemnic. Tadeusz Cegielski - historyk, wielbiciel kultury popularnej i znawca dziejów Warszawy - zadbał o realizm językowy, nastrój niejednoznaczności, napięcie i dynamiczne dialogi, stopniowo odsłaniające tajemnicę morderstwa i motywacje bohaterów.
Kryminalna intryga i seria bandyckich wyczynów na ulicach Warszawy. Jest grudzień 1957 roku, brawurowy napad na sklep jubilerski to zapowiedź dużo poważniejszego skoku. Komisarz Ryszard Wirski organizuje obserwację banków i urzędów pocztowych w sylwestrową noc. Niestety, nie udaje mu się zapobiec kolejnemu wyczynowi bezwzględnych i sprytnych złodziei. Tymczasem Wirski bada również sprawę domniemanego samobójstwa dyrektora banku i poznaje okupacyjną historię przedwojennego kasiarza, najwyraźniej związanego z serią napadów. Niespodziewanie major spotyka Tanię Rypnis. Jego przyjaciółka lęka się o bezpieczeństwo pułkownika Mikołaja Kowadły, z którym jest związana, a którego prześladuje jego przyrodni brat, Aleksander, ktoś bardzo, ale to bardzo niebezpieczny.
Czy Ryszard Wirski i Mikołaj Kowadło, dawni wrogowie, teraz zachowają się jak starzy dobrzy znajomi? Przyjdzie im bowiem stawić czoła arcytrudnemu przeciwnikowi, gdy komisarz Wirski połączy wszystkie wątki śledztwa…
W Nieborowie, dawnej arystokratycznej posiadłości, gdzie znajduje się muzeum z kolekcją rzeźb antycznych, odbywa się międzynarodowa konferencja naukowa. Mario jest tam jako naukowiec, spec od budowy ludzkiego ciała, w jakim jednak charakterze pojawiła się tam jego dawna koleżanka, Juliana. Pierwszej nocy zostaje zamordowana artystka fotografująca zabytkowe dzieła sztuki – zabójca odciął jej głowę i przymocował do popiersia jednej z rzeźb. Bez wątpienia sprawcą jest ktoś z naukowców; przerażeni organizatorzy proszą profesora Ybla, by uspokoił gości zapewnieniem, że odcięta głowa to… fragment manekina. Policja nie może dotrzeć na miejsce zbrodni, nikt też nie zdoła się z Nieborowa wydostać. Ciągle padający śnieg sprawia, że nie ma żadnej łączności ze światem. Mija nerwowa noc, a groza narasta, gdy w pałacu zostają znalezione zwłoki kolejnego uczestnika konferencji, zagadkowo przypominającego antyczną rzeźbę z nieborowskich zbiorów. Mario i Juliana usiłują dociec prawdy, ale przede wszystkim muszą pozostać bezpieczni…
źródło opisu: Wydawnictwo WAB, 2013
W Nieborowie, dawnej arystokratycznej posiadłości, gdzie znajduje się muzeum z kolekcją rzeźb antycznych, odbywa się międzynarodowa konferencja naukowa. Mario jest tam jako naukowiec, spec od budowy ludzkiego ciała, w jakim jednak charakterze pojawiła się tam jego dawna koleżanka, Juliana. Pierwszej nocy zostaje zamordowana artystka fotografująca zabytkowe dzieła sztuki – zabójca odciął jej głowę i przymocował do popiersia jednej z rzeźb. Bez wątpienia sprawcą jest ktoś z naukowców; przerażeni organizatorzy proszą profesora Ybla, by uspokoił gości zapewnieniem, że odcięta głowa to… fragment manekina. Policja nie może dotrzeć na miejsce zbrodni, nikt też nie zdoła się z Nieborowa wydostać. Ciągle padający śnieg sprawia, że nie ma żadnej łączności ze światem. Mija nerwowa noc, a groza narasta, gdy w pałacu zostają znalezione zwłoki kolejnego uczestnika konferencji, zagadkowo przypominającego antyczną rzeźbę z nieborowskich zbiorów. Mario i Juliana usiłują dociec prawdy, ale przede wszystkim muszą pozostać bezpieczni…
źródło opisu: Wydawnictwo WAB, 2013
Rok 2010. W okolicach Dworca Wschodniego Jacek Kos, piłkarz polskiej kadry, rzuca się pod pociąg. Dwa tygodnie później do Katowic przybywa Józef Heinz, trener piłkarski,
i prosi syna, którego nie widział od wielu lat, by pomógł mu wyjaśnić powody samobójstwa zawodnika. Rudolf Heinz jest właśnie na urlopie, ale podejmuje dochodzenie i wpada na trop powiązań z dawną sprawą o kryptonimie ZZZ.
OKRUCHY PRAWDY
Zanim znowu zabiję (2012) to trzeci kryminał z profilerem Rudolfem Heinzem, który zmuszony jest tu zmierzyć się nie tylko z ponurą zagadką kryminalną, ale i z bardzo osobistymi emocjami rodzinnymi.
W kanale ciepłowniczym w Warszawie znaleziono kolejną ofiarę seryjnego zabójcy. Sprawca, nazwany przez policję Doktorem Śmierć, zabija bezdomnych zastrzykiem w serce, a następnie odcina denatom dłonie.
Profiler Rudolf Heinz zostaje wysłany do stolicy, by pomóc w śledztwie. Okazuje się, że sprawa ma związek z tajemniczym zgonem znanego przedsiębiorcy. Wszystko wskazuje na to, że jej źródeł należy szukać w dalekiej przeszłości, gdy biznesmen prowadził fabrykę nielegalnie zatrudniającą imigrantki ze Wschodu. Tymczasem ze szpitala psychiatrycznego na Śląsku ucieka Inkwizytor – morderca, który wiele lat temu omal nie pozbawił życia Rudolfa Heinza. Obydwaj mężczyźni mają ze sobą niewyrównane rachunki…
"Wiosna 2007. W okolicach Centrum Olimpijskiego w Warszawie znaleziono zwłoki dwóch młodych kleryków z żoliborskiego seminarium. Z powodu makabrycznych szczegółów zbrodni oraz symboli narysowanych szminką przez mordercę policja powołuje specjalną grupę operacyjną do rozwiązania zagadki. Dołącza do niej Rudolf Heinz – specjalista do opracowywania portretów psychologicznych przestępców. W kręgu podejrzanych są osoby szanowane i wpływowe. ŚMIERĆ TO DOPIERO POCZĄTEK
21:37 (2008) to pierwszy kryminał z profilerem Rudolfem Heinzem. W tym cyklu ukazały się dotychczas cztery tytuły.
Mariusz Czubaj (1969) – należy do ścisłej czołówki autorów powieści kryminalnych w Polsce. Z Markiem Krajewskim napisał dwa kryminały: Aleję samobójców (2008) i Róże cmentarne (2009). Potem rozwinął autorski cykl kryminalny z profilerem Rudolfem Heinzem: 21:37 (2008), Kołysanka dla mordercy (2011), Zanim znowu zabiję (2012), Piąty beatles (2015). Martwe popołudnie (2014) rozpoczyna nowy cykl powieściowy z ekspertem
do spraw bezpieczeństwa i specjalistą od poszukiwań zaginionych, Marcinem Hłaską. Czubaj jest laureatem Nagrody Wielkiego Kalibru 2008 za najlepszą powieść sensacyjną i kryminalną (21:37). Jego książki zostały przetłumaczone m.in. na język angielski i niemiecki."
"W Lublinie na początku września 1938 roku policja znajduje zwłoki młodej służącej. Przed zamordowaniem zgwałcono ją, zostawiając na ciele dziwną wydzielinę. Równo rok później, kiedy miasto atakują wojska hitlerowskie, w podobny sposób ginie inna kobieta. Niewyjaśniona zbrodnia nie daje spokoju komisarzowi Zygmuntowi Maciejewskiemu. Żeby móc zbadać sprawę, wstępuje w szeregi niemieckiej policji. Polskie podziemie uznaje go za zdrajcę, więc Maciejewski musi działać ze zdwojoną ostrożnością. Zwłaszcza że ostatnie morderstwo nie oznacza końca tej serii...
Bombardowania, hitlerowcy, getto i obóz koncentracyjny na rogatkach - to wojenny krajobraz Lublina. Mimo wszystko miasto podskórnie tętni rozrywką i erotyką. Na posterunku pozostaje komisarz Maciejewski. Sprawiedliwości szuka nawet w czasach, w których zbrodnia jest na porządku dziennym. A na imię jej będzie Aniela, trzecia i najmroczniejsza powieść z retrokryminalnego cyklu Marcina Wrońskiego, zaskakuje więc i poraża. Koniec przedwojennego Lublina i zagłada Żydów zostały w niej przejmująco odmalowane i stanowią bardzo ważny element fabuły.
Komisarz Maciejewski to oczywiście cykl retrokryminałów lubelskich, ale to także przedwojenna Polska statystyczna, taka, co to nie jest ani stolicą, ani kresami. Bawię się w nim historią i kryminalną fabułą, osobiście jednak szukam pretekstu do grzebania w przeszłości i odkopywania własnych korzeni. Szukam tego polsko-żydowskiego miasta, którego nie dane mi było zobaczyć, a dzięki temu, że o nim piszę, odnajduję równie zafascynowanych Czytelników, historyków, badaczy amatorów... To oni przekonują mnie, że warto dalej pisać, więc piszę, bo wiem, że mam dla kogo.
Marcin Wroński"
1945. Niemcy przegrywają wojnę, każdy myśli tylko o sobie. Generalny Gubernator Hans Frank ukrywa najcenniejsze łupy, a wraz z nimi bezcenny sekret, który ma zapewnić mu nietykalność po wojnie. Skarb ginie bez śladu w tajemniczych okolicznościach.
1946. Do Polski powracają zrabowane dzieła sztuki z "Damą z gronostajem" Leonarda da Vinci na czele. Brakuje "Portretu Młodzieńca" Rafaela Santi, który od tej pory pozostaje najcenniejszym zaginionym na świecie dziełem sztuki i symbolem grabieży dokonanych w czasie II wojny światowej. W Muzeum Czartoryskich w Krakowie od ponad sześćdziesięciu lat na Rafaela czeka pusta rama.
Współcześnie. Doktor Zofia Lorentz, historyk sztuki i urzędniczka Ministerstwa Spraw Zagranicznych, próbująca sprawić, aby do Polski wróciło choć kilka z ponad 60 000 zaginionych dzieł, zostaje wezwana do kancelarii premiera. Sprawa jest pilna i ściśle tajna. Arcydzieło Rafaela zostało w końcu namierzone, a ona musi odzyskać je dla Polski. Legalna droga nie wchodzi w grę. Jedynym możliwym sposobem jest kradzież. Zofia podejmuje się zadania. Do jej zespołu dołączają cyniczny młody marszand, świeżo emerytowany oficer służb specjalnych i legendarna szwedzka złodziejka, specjalnie w tym celu wyciągnięta z więzienia.
1945. Niemcy przegrywają wojnę, każdy myśli tylko o sobie. Generalny Gubernator Hans Frank ukrywa najcenniejsze łupy, a wraz z nimi bezcenny sekret, który ma zapewnić mu nietykalność po wojnie. Skarb ginie bez śladu w tajemniczych okolicznościach.
1946. Do Polski powracają zrabowane dzieła sztuki z "Damą z gronostajem" Leonarda da Vinci na czele. Brakuje "Portretu Młodzieńca" Rafaela Santi, który od tej pory pozostaje najcenniejszym zaginionym na świecie dziełem sztuki i symbolem grabieży dokonanych w czasie II wojny światowej. W Muzeum Czartoryskich w Krakowie od ponad sześćdziesięciu lat na Rafaela czeka pusta rama.
Współcześnie. Doktor Zofia Lorentz, historyk sztuki i urzędniczka Ministerstwa Spraw Zagranicznych, próbująca sprawić, aby do Polski wróciło choć kilka z ponad 60 000 zaginionych dzieł, zostaje wezwana do kancelarii premiera. Sprawa jest pilna i ściśle tajna. Arcydzieło Rafaela zostało w końcu namierzone, a ona musi odzyskać je dla Polski. Legalna droga nie wchodzi w grę. Jedynym możliwym sposobem jest kradzież. Zofia podejmuje się zadania. Do jej zespołu dołączają cyniczny młody marszand, świeżo emerytowany oficer służb specjalnych i legendarna szwedzka złodziejka, specjalnie w tym celu wyciągnięta z więzienia.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
