Dani ma szesnaście lat. Jest przeciętnym uczniem przeciętnego liceum, który kibicuje Barsie, świetnie gra na gitarze i chciałby mieć dziewczynę. Dani porusza się też na wózku inwalidzkim, mieszka z matką i nie zna swojego ojca.
Gdy pewnego dnia ojciec pisze do niego wiadomość, gdy chłopaka zaczyna uwierać w szczegółach zaplanowane życie – po awanturze w szkole i w domu – wpada na szalony pomysł. Podkrada kartę kredytową matki, kupuje bilet lotniczy i… zamiast do szkoły wyrusza do Monachium, spotkać się z ojcem. Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem…
Nogi za pas to niebanalna i skonstruowana z wielkim wyczuciem stylu opowieść dla każdej osoby, która skończyła 14 lat. Zarówno dla rodziców, jak i nastolatków – o szczerości, partnerstwie i wadze rozmowy. O niezależności, świadomości swojej wewnętrznej siły, wolności wyboru własnej ścieżki życiowej. Przeczytajcie tę historię, ponieważ w ten czy inny sposób jest ona również o was.
Pierwszy dzień w szkole, w dodatku bez ulubionej przytulanki, niesie ze sobą dużo stresu. Bohaterka tej książeczki nie może się jednak doczekać, aż pozna nowych przyjaciół. Ale to okazuje się trudne, bo na jej ramieniu siada ptak nieśmiałości, lęku, niepewności i braku wiary w siebie. Uniemożliwia rozmowy, rozprasza podczas lekcji, odbiera przyjemność i zadowolenie ze wszystkiego, co dzieje się w szkole. Następne dni wcale nie okazują się łatwiejsze. Jak bawić się z innymi dziećmi i słuchać, co mówi nauczycielka, kiedy na ramieniu siedzi takie ptaszysko? Bohaterka tej książeczki z pomocą koleżanki Zosi znajduje na to sposób.
„Ptak na ramieniu” mówi o dzieciach zmagających się z lękiem, nieśmiałością, brakiem wiary w siebie; pokazuje im, że nie są same w swoich doświadczeniach; uczy, że mogą sobie poradzić z takimi problemami. Zarazem książeczka uwrażliwia na dzieci ciche, niepewne, trzymające się na uboczu – niejednej dziewczynce i niejednemu chłopcu może podsunąć myśl, by do nich podejść, porozmawiać, zaprzyjaźnić się z nimi, wciągnąć do zabawy, wesprzeć je.
Wzruszająca opowieść o empatii, zrozumieniu i akceptacji, otwierają serca młodych osób na różnorodność ludzkich doświadczeń. Tata Linette uległ wypadkowi, a jej mama, zrozpaczona tym, co się wydarzyło, nie znajduje słów, by z nią o tym porozmawiać.Zostawia ją na dzień u wujka Jacquesa, zwanego wujkiem Wariatuńciem. Kiedy ten stara się rozweselić dziewczynkę, bez zapowiedzi zjawia się u niego przyjaciel. Linette odkrywa sprawy, które były przed nią zatajane. Postanawia, że czas rozwikłać skomplikowaną sieć rodzinnych sekretów, znaleźć słowa, by nazwać trudne emocje i uchwycić życie, które płynęło dotychczas jakby obok niejOpowieść Anne Loyer pokazuje, jak ważne są otwarta komunikacja, zaufanie i szczerość, ale też jak trudno znaleźć czasem własny głos w chaosie dnia codziennego, wśród tajemnic i sekretów łączących i dzielących bliskie sobie osoby. Słowa, których brakuje to świetne narzędzie dla dorosłych ułatwiające poruszenie kwestii ważnych rozmów w rodzinie.Książka pokazuje, że obok słów w życiu powinno być też miejsce na ciszę oraz okrzyki radości, uświadamia przy tym, że z dziećmi trzeba rozmawiać i traktować je poważnie.
Olbrzym i rycerz to piękna i mądra opowieść o prawdziwej przyjaźni, wierności i troskliwości, o braterstwie tak głębokim jak więzy rodzinne. Więź łącząca olbrzyma MiMa i rycerza MreRa rozwija się wraz z ich kolejnymi przygodami. Bohaterowie wspólnie chodzą na plażę, by podziwiać zachody słońca, dzielą sympatię do chleba z pieca i mleka prosto od krowy, snują także plany na przyszłość, pełne marzeń i nadziei.
Kiedy jednak nad ich światem zbierają się chmury wojny, krajobraz dynamicznie się zmienia. Konflikt między olbrzymami a rycerzami okazuje się poważną próbą dla przyjaźni. MiM i MreR muszą podjąć decyzje, które zaważą na ich przyszłości. Kiedy świat wokół nich rozpada się, obaj starają się ocalić to, co najcenniejsze – łączącą ich więź.
Olbrzym i rycerz włoskiego autora Michele Marchitto, z przepięknymi ilustracjami Eriki De Pieri, to wzruszająca baśń nie tylko dla dzieci, która pokazuje, że prawdziwa przyjaźń przetrwa każdą, nawet największą próbę. Olbrzym i rycerz mówi o tym, jak ważne jest, aby stać po stronie dobra, nawet gdy wszystko dookoła zdaje się mówić inaczej.
Książka stanowi cenne narzędzie dla rodziców, wsparcie podczas rozmowy o emocjach, wartościach i zawiłościach ludzkich relacji.
Z jednej strony… Z drugiej strony… Może, a może raczej nie.Królik Bob zastanawia się, co może znajdować się po drugiej stronie drzewa. Kiedyś prawie tam był, ale zjawił się jakiś pies i musiał uciekać. Wciąż pociąga go myśl o tej drugiej stronie, ale nie jest pewien, czy tam pójdzie. A zresztą może aż tak bardzo nie chce tam pójść? Mógłby zadowolić się opowieścią Hilberta, ale tak do końca wcale nie jest pewne, czy ten wie, o czym mówi.Książki obrazkowe Bárðura Oskarssona są proste i dowcipne, choć nie udzielają prostych i jednoznacznych odpowiedzi na pytania, do których postawienia prowokują. Ich bohaterowie zmagają się z egzystencjalnymi, moralnymi i poznawczymi niepewnościami. Abstrakcyjny i pełen absurdu humor łączy się tutaj z wielką wrażliwością.Drzewo nie jest pod tym względem wyjątkiem. To z przytupem opowiedziana historia między innymi o wysiłku, jaki wkładamy w zrozumienie świata i innych.Oskarsson operuje minimalistycznym stylem. Duże, prawie monochromatyczne powierzchnie pozwalają mu wydobyć to, co niekoniecznie wypowiedziane oraz narysowane, podkreślić niuanse i zachować zarazem ciszę, spokój.
Nikt nie zauważa Jeremiego. Jeśli ktoś na niego wpadnie, nie przeprasza. Jeśli macha, to do kogoś za nim. Chłopiec czuje się, jakby był niewidzialny. Aż któregoś dnia jego życie odmienia Marysia. Dziewczynka zaprzyjaźnia się z nim. Pyta go o opinię, dzieli się z nim różnymi rzeczami. Oboje bawią się, żartują. Aż któregoś dnia Jeremi uzmysławia sobie, że również mógłby pomóc komuś, tak jak on do niedawna, niedostrzeganemu przez otoczenie. Zauważa Pawełka…
Ta książka powstała, by nauczyć dzieci, że są wśród nich osoby ciche, nieśmiałe, a przez to niedostrzegane, i uwrażliwić na ich obecność. Jest adresowana także do dzieci, które czują się, jakby były niewidzialne, oraz do tych, które potrafią przekazać drugiej osobie dar empatii i przyjaźni. Wszyscy potrzebujemy czuć się dostrzegani, słuchani, ważni dla kogoś drugiego. Każda i każdy z nas może też rozejrzeć się wokół, dostrzec tę cichą osobę z tyłu i spróbować zaprzyjaźnić się z nią.
Adam Wallace, autor bestsellerowego How to Catch an Elf, stworzył Niewidzialnego Jeremiego na podstawie własnych doświadczeń, sam w dzieciństwie był równie nieśmiałym chłopcem, niezauważanym przez nikogo. Ta historia przeniknęła na strony książki prosto z serca i doświadczeń autora.
„Mały świat” dzieci to tak naprawdę ogromna przestrzeń doznań, wiedzy przekazywanej przez dorosłych i spostrzeżeń filtrowanych przez dziecięcą wyobraźnię. Jak przełożyć na słowa i obrazy ten bezmiar przeżyć, wyobrażeń i emocji? Czy bujna wyobraźnia może być powodem do niepokoju?
Narratorką książki jest dziewczynka, którą niepokoją dziwne sny i wrażenia wzrokowe: czasem wydaje jej się, że przedmioty wokół zmieniają rozmiary i kształty, czasem – że to ona jest większa lub mniejsza od samej siebie. Zaniepokojeni rodzice zabierają ją na konsultację do lekarza, który po wysłuchaniu jej proponuje, by zapoznała się z książką Lewisa Carrolla, której główną bohaterką jest niejaka Alicja… Dziewczynce łatwo przyjdzie zidentyfikować się z tą bohaterką, dzięki czemu poczuje się mniej samotna i odosobniona. Dzięki czemu znajdzie słowa i obrazy, by wyrazić swoje przeżycia. Strach podsycany jeszcze wczoraj przez to, co obce, nieznane, dziś ustąpi miejsca ponownie odkrytemu spokojowi.
Doświadczenia bohaterki rozpatrywane są przez pryzmat syndromu Alicji w Krainie Czarów, charakteryzującego się zaburzeniami w percepcji własnego ciała, przestrzeni i czasu. To niegroźne zaburzenie często pojawia się u dzieci i najczęściej zanika w okresie dojrzewania. Doświadczył go m.in.
Lewis Carroll i było ono pierwszym źródłem jego inspiracji do opisania przygód Alicji. Warto wspomnieć, że również książka W moim małym świecie narodziła się z dziecięcych przeżyć jej autorki.
Pełen wrażliwości, poetycki tekst Sandrine Bonini uzupełnia bajeczna oprawa graficzna. Technika barwionego piaskiem tuszu, zastosowana przez ilustratorkę Élodie Bouédec, nadaje walorów poetyckości i niesamowitości, a także wspaniale odzwierciedla kruchy i nieco przytłaczający bohaterkę jej mały świat.
Lektura W moim małym świecie, poza innymi, oferuje dwie ważne lekcje: że nie trzeba się bać wizyt u specjalisty i warto z nim porozmawiać, a także, że książki dają nam szereg sposobów do nazwania i wyrażenia naszych najgłębszych, zdawałoby się niewyrażalnych, emocji i przeżyć.
Już od najmłodszych lat dzieci tworzą swoje „małe światy”, bo rzeczywistą przestrzeń, zachowania i słowa innych filtrują przez swoją dziecięcą wyobraźnię.
„Małe światy” przedstawiają całą, różnorodną gamę bohaterów, którzy takie właśnie światy zbudowali.
W nich swobodnie bawią się, rozwijają własną tożsamość i uczą się rozumieć innych.
Książka Collet zachęca do ożywionych rozmów między dziećmi i ich rodzicami i przypomnienia sobie przez tych starszych swoich małych światów z dzieciństwa, a nawet powrotu do nich.
Kiedy nadchodzą wakacje, uczennice i uczniowie zazwyczaj odpoczywają. Ale tym razem wakacyjne Wiry nie są zwyczajne, lecz wymuszone, spowodowane wybuchem wojny. Razem z rodzicami i młodszym bratem dziewczynka przenosi się do piwnicy wieżowca, gdzie kryją się przed ostrzałami. Zwykły świat ulega zniszczeniu i wydaje się, że można go odbudować tylko w wyobraźni lub grze komputerowej. Można też poszukać w sobie takiego świata, którego rakiety nie dosięgną. Ale można również wspierać tych, które i którzy są wokół, by razem przetrwać najtrudniejsze chwile.
Mama mówi dziewczynce, że nie zobaczy bólu taty, ponieważ jest on wewnątrz jego głowy.
Jedna na pięć dorosłych osób doświadcza w swoim życiu depresji. Małe dzieci często nie rozumieją, dlaczego mama lub tata nie mogą się z nimi bawić jak kiedyś.
„Razem” to książka, która pomoże im zrozumieć, dlaczego.
Kiedy Tabitha wstaje z łóżka lewą nogą, zauważa tuż obok siebie dużą, deszczową chmurę. Natychmiast zdaje sobie sprawę z tego, że to będzie jeden z tych niemiłych dni, kiedy nic nie idzie zgodnie z planem.
„Tabita w deszczowej chmurze” to opowieść o odporności psychicznej, optymizmie i wytrwałości. Utwór przypomina, że wszyscy przechodzimy przez „burzowe dni”. Ważne byśmy potrafili w trudnych chwilach dostrzec, że za chmurami skrywa się Słońce. Tańcząc w deszczu możemy sprawić, że szybciej pojawi się ono na naszym nieboskłonie.
„Ziemia może być Twoją przyjaciółką. Stąpaj po niej lekko jak inne stworzenia”. Ty również bądź przyjaciółką/przyjacielem jedynej planety, jedynej natury, jaką mamy. Ta książka przypomina, byśmy traktowały/-li świat wokół nas z szacunkiem i troską, na jakie zasługuje. Rzeki, jeziora, łąki, lasy, pustynie, nawet niebo nad nami – te wszystkie formy środowiska naturalnego, jeśli tylko zechcemy ich wysłuchać, mają nam coś do powiedzenia.
Krótkie i sugestywne frazy zachęcają do doświadczania Ziemi w rozmaitych jej odsłonach i “chodzenia po niej lekko, jak to robią inne stworzenia”. Poetyckie wersy Lewisa skłaniają do refleksji, wskazują, że, wiele mądrości możemy zaczerpnąć od natury: „Od morza ucz się, jak stawiać czoła temu, co nieustępliwe”, “Niech rzeka przypomni ci, że wszystko przemija”, “Niech jezioro uczy cię ciszy i spokoju”. Bór może być twoją “ostoją spokoju”, a lasy deszczowe „oazą nadziei”. Niektóre sugestie zdają się nieuchwytne, stawiają przed nami pytania. Dlaczego warto „iść o zmierzchu na spotkanie z mokradłami”? I co może oznaczać, że “pustynia szepcze wieczności «Szszszsz»“?
Ilustracje Anny i Eleny Balbusso łączą poetyckość, realizm i fantazję, rezonując z tym, jak J. Patrick Lewis migruje między światami natury i kultury. Razem, pomieszczone między okładkami słowa i obrazy są dla nas lekcją, jak mądrze i dobrze żyć, czerpiąc garściami z mądrości natury i szanując ją jednocześnie.
"Co to jest migracja" to książka, która w przystępny sposób analizuje zjawisko migracji. Autor odsłania jej różnorodne aspekty: historyczne, społeczne, ekonomiczne oraz kulturowe. Publikacja nie tylko opisuje przyczyny i skutki migracji, ale również ukazuje jej wpływ na światową dynamikę społeczną. Poprzez bogactwo faktów i perspektyw, autor w przejrzysty sposób opisuje złożoność i różnorodność tego zjawiska, co czyni lekturę interesującą zarówno dla specjalistów, jak i szerokiego czytelnika. Co to jest migracja? jest częścią Kolekcji Mój Świat adresowanej dla dzieci w wieku szkolnym, której celem jest dostarczenie im wszystkich informacji potrzebnych do zrozumienia złożoności świata, w którym żyjemy.
Don Kichot, szlachcic z hiszpańskiej wioski uważany przez rodzinę i sąsiadów za niespełna rozumu, wyrusza z giermkiem Sancho Pansą w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż, której celami są pomoc bezbronnym, zdobycie serca pięknej damy Dulcynei z Toboso oraz przywrócenie złotej epoki błędnych rycerzy. Bohaterowie będą musieli stawić czoła olbrzymom, czarodziejom, balwierzom i innym rycerzom, spotkają na swojej drodze piękne damy, książęta i księżne, przemierzą dalekie krainy, odwiedzą gospody i zamki. Czy Don Kichot zwycięży przeciwników w kolejnych potyczkach? Czy odnajdzie swoją Dulcyneę? Czy uda mu się przywrócić czas szlachetnych rycerzy? Don Kichot to opowieść o odwadze, waleczności i przyjaźni, a nadto podręcznik sztuki marzenia. Powieść traktująca o skarbach, jakie nasza wyobraźnia może znaleźć w czytanych przez nas książkach, i mówiąca o niebezpieczeństwach związanych z nazbyt żarliwą lekturą ulubionych historii. Pozwól, by błędny rycerz i Ciebie zabrał w ekscytującą podróż po meandrach wyobraźni. Ta pełna uroku i wierna oryginałowi adaptacja opracowana przez profesor Rosę Navarro Durán skierowana jest do młodych czytelniczek i czytelników. Pozwoli im zapoznać się z klasycznym dziełem literatury hiszpańskiej i światowej, utworem, od którego zaczyna się historia europejskiej powieści. Informacje o autorce: Rosa Navarro Durán jest filolożką, profesorką literatury hiszpańskiej na Uniwersytecie w Barcelonie. Zasiadała w jury ważnych hiszpańskich nagród literackich (Premio Príncipe de Asturias de las Letras, 2000–2014; Premio Princesa de Asturias de las Letras, 2015-2016, 2019-2020; Premio Miguel de Cervantes, 2012). Jest autorką m.in. cenionych i popularnych adaptacji klasycznych dzieł literatury powszechnej kierowanych do dzieci i młodzieży. Spośród nich Wydawnictwo No Bell – w serii Klasyka literatury nie dla dorosłych – opublikuje również Iliadę, Odyseję i Eneidę. Informacje o ilustratorze: Francesc Rovira studiował w Escuela de Artes y Oficios de Barcelona [Szkole Sztuki i Rzemiosła w Barcelonie]. Zilustrował dziesiątki utworów, jego prace pojawiały się w książkach, czasopismach i gazetach. Miał wystawy indywidualne i zbiorowe, został uhonorowany m.in. prestiżowymi nagrodami CCEI (2003, 2004; w 2016 roku jego nazwisko umieszczono na Liście Honorowej CCEI) oraz Premio Sant Joan de Déu (2003)
Wydawnictwo No Bell – w serii Klasyka literatury nie dla dorosłych – opublikuje również zilustrowane przez niego Iliadę, Odyseję i Eneidę.
Niestety to, co dzieje się w Europie niemal każdego dnia konfrontuje dzieci ze słowem “wojna”. Słowo to pada w przekazach medialnych, rozmowach. Nasze dzieci, rzadko kiedy nie mają w swoim otoczeniu ukraińskich koleżanek i kolegów. Jak wyjaśnić im, przed czym uciekają, dlaczego były zmuszone opuścić swoją ojczyznę? To naprawdę trudne. Brakuje nam bowiem prostych słów na wyjaśnienie skomplikowanych tematów.
Co to jest wojna? syntetycznie, za pomocą krótkich informacji historycznych i konkretnych przykładów, wyjaśnia, jakie są przyczyny wojen, o co w nich chodzi, jakie są ich możliwe rozwiązania i konsekwencje oraz – co najważniejsze – jak ich uniknąć. Oferuje odpowiedzi na wszystkie pytania, które mogą zadać dzieci, słysząc o wojnie lub konflikcie zbrojnym.
Co to jest wojna? jest częścią Kolekcji Mój Świat adresowanej dla dzieci w wieku szkolnym, której celem jest dostarczenie im wszystkich informacji potrzebnych do zrozumienia złożoności świata, w którym żyjemy. Kolejne tomy podejmują temat: polityki, migracji i ekonomii. Jest to cudownie pouczająca, pięknie ilustrowana seria, która nawet nam, dorosłym, pozwoli w pełni zrozumieć i wyjaśnić naszym pociechom te trudne tematy. Te hiszpańskojęzyczne książki zostały przetłumaczone na wiele języków, m. in: angielski, niemiecki, czeski, francuski, kataloński i koreański
Okruszek dostaje zadanie pilnowania domu na wypadek, gdyby przyszedł złodziej. Ale jak sprawiać wrażenie wielkiego i groźnego, kiedy jest się małym, słodkim pieskiem? Na szczęście nasz bohater jest naprawdę pomysłowy. Tylko czy uda mu się uchronić dom przed zagrożeniem? Który z jego sposobów okaże się skuteczny? No i co, jeśli żaden
Nie jest łatwo być smokiem i spędzać życie na pilnowaniu skarbu. Tak, niełatwo spać na górze złota… Po czymś takim wszystko cię boli. Masz zesztywniały kark i pogięty kręgosłup. Do tego ci żądni przygód i chwały rycerze, czarodzieje i gobliny łasi na twoje bogactwa. To przygnębiające i trudne. Ach, jeszcze złoty pył wdzierający się do nozdrzy i monety utykające pomiędzy łuskami, które zostawiają paskudne ślady. A wiesz, że smoki często mają alergię na skarby?
Nie jest też łatwo być małą księżniczką, która wszystko, czego dotknie, zamienia w złoto. Trudno jest nie mieć nikogo, komu można by zwierzyć się ze swoich niecodziennych problemów.
Przyjaźń między tymi dwojgiem wydawałaby się absolutnie naturalną drogą rozwiązania ich wszystkich bolączek, ale… Jak tu nawiązać przyjaźń, jeśli całe życie mówiono ci, że księżniczki są niekończącym się źródłem kłopotów, jeśli tysiące razy słyszałeś: “Nigdy, przenigdy nie zbliżaj się do córki króla ani królowej”? Jak przezwyciężyć swoje lęki i uprzedzenia?
Uciążliwy skarb to bajeczna, momentami filozoficzna, ilustrowana opowieść o pięknej i pełnej wzruszeń przygodzie, skłaniająca do refleksji nad bogactwem – rozumianym jako posiadanie dużego majątku, ale przede wszystkim jako bogactwo życia, przyjaźni, zrozumienia i otwartości na drugą istotę
Często zadajemy sobie pytania, nie znając na nie odpowiedzi. Zastanawiamy się, czy skoro wszystko wokół się zmienia, to my też; dlaczego nasionko, które wsadziliśmy do ziemi, nie rośnie; czy jeśli przez kilka dni nie wyjdziemy z domu, to całkowicie znikniemy… Z takich małych myśli niekiedy rodzą się pomysły… – na nas, na dalsze życie, na opowieść.
Ta poetycka książka otwiera nieoczywiste horyzonty wielu, wydawałoby się, prostych pytań, skłania do refleksji nad światem, nadzieją, przemijaniem. Mówi też o miłości do nas samych oraz o miłości do innych istot, a nade wszystko o tym, że małe zachwyty i małe wzruszenia stanowią wartość samą w sobie.
„Ten album nigdy by nie powstał, gdyby nie Valéria, redaktorka Grasset Jeunesse. To przypadek, że wydawnictwo przyjęło format komiksu: aby wysłać grafiki e-mailem, wygodnie było skompresować historię w jednym obrazie. Wyobraziłam więc sobie więc małą, bardzo prostą postać (króliczka, psa, świstaka?) skonfrontowaną z różnymi sytuacjami i ewoluującą wraz z rytmem pór roku. Chciałam, aby ten album był uporządkowany (inspirowany jest japońskimi grafikami), a teksty i ilustracje były ściśle powiązane. Istotne było też dla mnie, by książkę można było czytać na kilku poziomach: po prostu patrząc na ilustracje i śledząc działania oraz emocje postaci, móc dopowiedzieć sobie ich historie; albo czytać razem z tekstem, który nadaje wszystkiemu inny wymiar i odzwierciedla nasze codzienne życie” – mówi Sandrine Kao. Jej subtelne, minimalistyczne ilustracje, jakkolwiek jest w nich nutka orientalnych wpływów, zachowują wymiar uniwersalny.
Książka posiada pięknie tłoczoną okładkę (jej autorką jest Alice Nussbaum), która – rezonując z treścią zawartych tu opowieści, scen, sytuacji – nawiązuje do cienkiej granicy między widzialnym a niewidzialnym.
Adresowane zarazem do młodszych i dorosłych osób, Oczarowania dają możliwość odkrycia w sobie wewnętrznych przestrzeni ciszy, spokoju, harmonii. Warto wziąć w dłonie ten album i zanurzyć się w urokliwych olśnieniach każdej strony.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
