Co naprawdę wydarzyło się w ostatnich tygodniach trwającej dziesięć lat wojny trojańskiej? Dlaczego Apollo zesłał zarazę na armię Achajów? Jak zakończył się pojedynek Parysa z Menelaosem? Dlaczego Achilles odmówił Agamemnonowi walki na polach Troi? Kogo kochała Helena i jaki był los Bryzeidy?Ludzkość przez tysiąclecia przechowała pamięć o konflikcie Trojan i Achajów, o Helenie, Menelaosie i Parysie, o Achillesie, Patroklesie i Hektorze. O Agamemnonie i Priamie. O odwadze, sprycie i waleczności, honorze, wielkoduszności i podłości. „Iliada. Wersja nie dla dorosłych” w przystępny sposób przybliża młodym czytelnikom i czytelniczkom historię wojny trojańskiej, a tym samym jeden z najważniejszych utworów literatury europejskiej.„Iliada” to klasyczne dzieło, które fascynuje czytelników już od ponad 2500 lat. Jej nowa, ilustrowana edycja będzie doskonałym punktem wyjścia do rozmów z dziećmi na temat wad i zalet ludzkiej natury.Adaptację „Iliady” w wersji nie dla dorosłych opracowała znana i ceniona profesorka uniwersytetu w Barcelonie – Rosa Navarro Durán. Jej wersja zrodziła się z szacunku i miłości do oryginału, zachowuje też wierność jego treści. Szata graficzna jest zaś dziełem znanego ilustratora Francesca Roviry, który za pomocą akwareli z pietyzmem odtworzył szczegóły tej barwnej opowieści.„Iliada” w adaptacji prof. Rosy Navarro Durán to drugi po „Don Kichocie” tytuł, który ukazuje się w serii Klasyka Literatury Wydawnictwa No Bell. Książki należące do tego cyklu zostały już przetłumaczone na osiemnaście języków i dotychczas sprzedały się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy.Dla kogo jest ta książka?● dla dzieci w wieku 10+,● dla rodziców, nauczycieli i bibliotekarzy poszukujących wartościowych, ponadczasowych lektur dla młodych czytelników,● dla miłośników klasyki literatury.
„Cisza Emmy” Dóry Gimesi to przepięknie ilustrowana opowieść dla dzieci, która porusza temat wrażliwości, osamotnienia i przezwyciężania własnych lęków. Przedstawiona tu historia siedmioletniej dziewczynki w spektrum autyzmu będzie niezwykle wartościowym narzędziem w pracy rodziców, psychologów, nauczycieli i edukatorów.Emma ma siedem lat, dwa miesiące i siedemnaście dni. Do szkoły chodzi od dwóch tygodni, trzech dni i dziesięciu minut. Różni się od dzieci w klasie – jest osobą w spektrum autyzmu, ma nadwrażliwość słuchową i boi się mówić przy innych ludziach. Przez to wszystko dotykają ją różne problemy w szkole. Ale dobrze czuje się w towarzystwie zwierząt. Rozumie wieloryby, delfiny, rekiny, manaty, morsy, narwale, kraby, gąbki i rozgwiazdy. Cały wolny czas spędza w oceanarium, gdzie pracują jej rodzice.Pewnego dnia do szpitala dla zwierząt trafia mała, osłabiona orka, która nie może znaleźć swojego miejsca między innymi zwierzętami w akwarium, a weterynarz uważa, że nic jej nie jest. Emma to jedyna osoba, która rozumie orkę, wie, co jej dolega, i może jej pomóc. Ale żeby to zrobić, musi odważyć się mówić. Bo przecież ktoś musi w końcu zacząć przemawiać w imieniu zwierząt wodnych, byśmy wszyscy nauczyli się choć trochę rozumieć ich sytuację. Dla kogo jest ta książka?dla dzieci w wieku 7+,dla rodziców, edukatorów i psychologów poszukujących książek dla dzieci na temat, osób w spektrum,dla miłośników książek o ekologii i środowisku naturalnym,książka dla wszystkich, którzy pracują z dziećmi w wieku szkolnym, zwłaszcza z tymi, które mają trudności w relacjach społecznych, komunikacji lub są nadwrażliwe na bodźce. O autorkach:Dóra Gimesi – węgierska pisarka, pedagożka, związana m.in. z Państwowym Teatrem Lalek w Budapeszcie oraz Uniwersytetem Sztuki Teatralnej i Filmowej. Specjalizuje się w adaptacji literatury dla teatru lalkowego, prowadzi warsztaty dla nauczycieli i pedagogów, a jej twórczość dla dzieci wielokrotnie zdobywała nagrody i uznanie. Autorka m.in.: „Csomótündér”, „Macskaherceg kilencedik élete”, „A tündér csizmája”, a także cyklu powieściowego „Goniec czasu” o podróżach w czasie.Mari Takács – znana węgierska ilustratorka i graficzka, specjalizująca się w książkach dla dzieci. Ukończyła Uniwersytet Rzemiosła Artystycznego i Wzornictwa w Budapeszcie. Jej prace cechuje subtelność, barwna wyobraźnia i umiejętność oddawania emocji bohaterów. W swoim dorobku ma liczne publikacje, cenione zarówno przez dzieci, jak i dorosłych odbiorców.
„Ja+drzewo” to poetycka, przepięknie zilustrowana książka obrazkowa o samotności, migracji i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie.
Dziewczynka, która od niedawna jest w mieście i nikogo nie zna, znajduje na placu zabaw stary pień po ściętym drzewie. Przytula się do niego, opowiada mu o swoim domu, rodzinie, dzieli się z nim radością, smutkiem i tęsknotą. Pień – uważny słuchacz – odwzajemnia się darem życia. „Ja+drzewo” to opowieść o tym, że umiejętność i możliwość dzielenia się swoją historią, uczuciami, przeżyciami, umiejętność słuchania i gotowość do rozumienia drugiej istoty mają moc uzdrawiania. Szczególnie, gdy doświadczamy trudnych sytuacji takich jak migracja czy uchodźstwo.
Wielobarwne, pełne znaczeń ilustracje Anny i Eleny Balbusso to fascynująca przygoda dla wyobraźni, zarówno młodych, jak i dorosłych czytelników i czytelniczek. Każda kolejna rozkładówka tej książki zaskakuje i prowokuje do myślenia. To prawdziwa wizualna uczta.
„Urocza – doskonały punkt wyjścia do rozmów z dziećmi o samotności, empatii, uchodźcach i nie tylko” (Kirkus Review)
Dla kogo jest ta książka?
- dla dzieci w wieku 6+,
- dla rodziców i edukatorów chcących rozmawiać z dziećmi o empatii, nadziei,
migracjach i kryzysie uchodźczym,
- dla rodziców i edukatorów poszukujących ciekawych, niesztampowych picture booków, które rozwijają wyobraźnię dziecka,
- dla dorosłych kolekcjonerów sztuki, artbooków i picture booków,
- dla wrażliwych na książkę jako piękny przedmiot,
O autorkach:
Alexandria Giardino jest autorką książek dla dzieci, eseistką, tłumaczką, założycielką
organizacji Storytime Friends. Napisała m.in. Ode to an Onion oraz The Good Song.
Bliźniaczki Anna i Elena Balbusso to wielokrotnie nagradzane włoskie artystki,
które zilustrowały ponad 40 książek, m.in. opublikowaną przez nasze wydawnictwo
Niech Ziemia będzie ci przyjaciółką. Ich twórczość była prezentowana na licznych wystawach i w galeriach na całym świecie, a także została doceniona przez takie organizacje jak Society of Illustrators.
„Po falach” to poetycki komiks Sandrine Kao, wielokrotnie nagradzanej francuskiej ilustratorki pochodzenia tajwańskiego.
Książka jest kontynuacją historii dwojga uroczych bohaterów, znanych z „Oczarowań” Kao, którzy po burzy trafiają na nieznaną wyspę. W nowym, nieodkrytym świecie uczą się współpracy, akceptacji i odnajdywania radości w byciu razem. Wyspa, choć początkowo wydaje się pusta, okazuje się miejscem pełnym piękna i wielu możliwości — te udaje się odkryć tylko dzięki bliskiej współpracy i przyjaźni obojga bohaterów.
Sandrine Kao z wyjątkową wrażliwością pokazuje, jak ważne są marzenia, empatia i obecność drugiego człowieka. Bohaterowie przechodzą przez trudne chwile – muszą schować się przed burzą czy pokonać samotność, by na nowo odkryć siłę wspólnoty i bliskości. Minimalistyczny tekst i delikatne, inspirowane japońską estetyką ilustracje tworzą atmosferę spokoju i refleksji, czyniąc z książki idealną propozycję do wspólnego czytania i rozmów o emocjach, relacjach oraz codziennych wyzwaniach.
Książka została wyróżniona nagrodą specjalną Bologna Ragazzi Award 2023 w kategorii Comics Early Reader – to jedno z najważniejszych międzynarodowych wyróżnień dla książek dziecięcych, przyznawane za innowacyjność i wyjątkową jakość artystyczną.
Dla kogo jest ta książka?
● dla dzieci w wieku 6+,
● dla wszystkich miłośników picture booków, niezależnie od wieku,
● dla miłośników kultury japońskiej,
● dla rodziców, nauczycieli i edukatorów poszukujących książek, które mogą stać się punktem wyjścia do rozmów na temat wartości bycia razem oraz relacji rodzinnych
O autorce:
Sandrine Kao to francuska autorka i ilustratorka książek dla dzieci pochodzenia tajwańskiego. Od 2008 roku tworzy autorskie albumy ilustrowane, komiksy oraz powieści dla młodszych i starszych czytelników. Studiowała na Uniwersytecie Paris X, ilustrację w École supérieure d’art d’Épinal oraz literaturę dziecięcą na Uniwersytecie Cergy-Pontoise. W 2017 roku znalazła się w gronie 39 najbardziej obiecujących europejskich autorów literatury dziecięcej (Aarhus 39), a jej album „Après les vagues” („Po falach”) otrzymał wyróżnienie specjalne Bologna Ragazzi Award 2023 w kategorii Comics early reader. W swojej twórczości czerpie inspirację z kultury azjatyckiej, zarówno w warstwie wizualnej, jak i tematycznej. Jej książki cechuje subtelność, poetyckość i głęboka wrażliwość na codzienność oraz relacje międzyludzkie.
„Biały miś i brązowy miś” to pełna humoru opowieść o przygodach dwóch pluszowych misiów rywalizujących o uwagę kilkuletniej Alicji. Książka w przystępny sposób uczy, jak wielką siłę może mieć współpraca oparta na przyjaźni i empatii.
Podczas lektury „Białego misia i brązowego misia” dzieci poznają przygody dziewczynki, która otrzymuje w prezencie od babć dwa misie: jednego białego i jednego brązowego. Obie zabawki zaczynają rywalizować o jej sympatię, każda chce być tą najważniejszą. Zabawna, a jednocześnie pouczająca historia w prosty sposób pokazuje najmłodszym, że odmienności między nami nie musimy postrzegać jako dzielących różnic, lecz jako okazję do wzajemnego dopełniania się i łączenia sił, dzięki którym można pokonać nawet najtrudniejsze przeszkody.
Tekst Svetlany Petrovic oraz ilustracje Vincenta Hardy’ego doskonale oddają emocje bohaterów i atmosferę historii, która dzieje się w pokoju dziewczynki. To tutaj, do świata pełnego kolorów i zabawek, trafiają dwa pluszowe misie. Utrzymane w ciepłych, pastelowych barwach ilustracje są idealnie dopasowane do percepcji najmłodszych dzieci. Dzięki nim książka staje się nie tylko wartościową lekturą, ale i prawdziwą wizualną przygodą dla najmłodszych.
Dla kogo jest ta książka?
- dla przedszkolaków w wieku 3-6 lat,
- dla rodziców poszukujących wartościowych książek dla dzieci,
- dla nauczycieli przedszkolnych i wychowawców jako materiał do zajęć o emocjach, przyjaźni, radzeniu sobie z zazdrością oraz o zyskach, jakie płyną ze współpracy.
O autorce:
Svetlana Petrović to serbska autorka, pedagożka i edukatorka, aktywnie zaangażowana w rozwój edukacji oraz wsparcie nauczycieli i uczniów. Z wykształcenia jest specjalistką w zakresie mediacji. Pracuje jako doradczyni szkolna, wspiera nauczycieli w rozwijaniu ich kompetencji pedagogicznych, prowadzi szkolenia, webinaria i warsztaty z zakresu komunikacji, zarządzania stresem oraz nowoczesnych metod nauczania. Jest autorką wielu materiałów edukacyjnych oraz uczestniczką międzynarodowych projektów edukacyjnych.
Ilustrator:
Vincent Hardy to belgijski autor komiksów, ilustrator i wydawca. Studiował w Instytucie Saint-Luc w Mons. Karierę rozpoczął w 1978 roku, publikując pierwsze krótkie komiksy w magazynie „Spatial”. Jego najbardziej znaną serią komiksową jest „Ashe Barrett”, wydana przez Vents d’Ouest, wyróżniająca się oryginalnym humorem i nowatorskim podejściem graficznym. Poza komiksami zajmuje się także malarstwem. Ilustrował książki takich autorów jak Laurence Bourguignon, Fatima Sharafeddine czy Svetlana Petrovic.
Czy kiedykolwiek czułeś się, jakbyś żył życiem kogoś innego? Wydawało ci się, jakbyś była nie na miejscu? W świecie Rachmistrza Fasoli (nr 1138) wszystkim rządzą liczby, ale on w głębi duszy czuje, że jest kimś więcej niż tylko księgowym. Szczęśliwie pewnego dnia odkrywa magiczne miejsce, które otwiera przed nim nowe horyzonty – księgarnię.
Ta współczesna przypowieść o odnajdywaniu siebie pośród kart czytanych książek to zachęta, byśmy nigdy nie przestawali marzyć i odważnie snuli własną opowieść. Cieszymy się, że wydaliśmy w No Bell Niezłą historię, bo wiemy, że czytane przez nas książki – jak te odkryte przez Rachmistrza Fasolę o nim – niejednokrotnie mówią coś przede wszystkim właśnie o nas i jest to wspaniałe.
Informacje o autorze tekstu i ilustracji:
Zack Rock jest amerykańskim pisarzem i ilustratorem, absolwentem Akademii Sztuki w Cambridge w dziedzinie tworzenia ilustracji dla dzieci. Jego prace pojawiają się w wielu magazynach, prasie codziennej i komiksach, na okładkach albumów oraz w grach komputerowych. Jest laureatem prestiżowej nagrody Folio Book Illustration Award (2024). Jego prace były publikowane w renomowanych czasopismach, takich jak Communication Arts, 3x3, Spectrum, American Illustration, ImagineFX, a także podczas Targów Książki Dziecięcej w Bolonii. Mieszka w Berlinie.
Zanurz się w świecie słonych wód – w pięknie poezji Walta Whitmana i niesamowitych obrazach ilustratora Jamesa Christophera Carrolla. Pod powierzchnią oceanu rozejrzyj się powoli i uważnie, by dostrzec i odkryć bujność, nieskończoność i złożoność tego świata, często ukrytego przed ludzkim wzrokiem. Znajdziesz tam stworzenia odmienne, choć jednocześnie nie tak bardzo różne od lądowych (i od nas samych), i niezwykłe, oszałamiające rośliny. Zachwyć się głębią oceanu i jednocześnie odkryj, jak wspaniale wiersz XIX-wiecznego poety osadzony jest w magicznych ilustracjach XXI-wiecznego artysty Carrolla.
Zdarza się, że szept morskich i oceanicznych głębin mówi o nas więcej niż bylibyśmy skłonni przyznać; bywa, że odmienność stworzeń zamieszkujących inne światy jest synonimem naszego podobieństwa do nich – pamiętaliśmy o tym, wydając w No Bell tę książkę.
Dani ma szesnaście lat. Jest przeciętnym uczniem przeciętnego liceum, który kibicuje Barsie, świetnie gra na gitarze i chciałby mieć dziewczynę. Dani porusza się też na wózku inwalidzkim, mieszka z matką i nie zna swojego ojca.
Gdy pewnego dnia ojciec pisze do niego wiadomość, gdy chłopaka zaczyna uwierać w szczegółach zaplanowane życie – po awanturze w szkole i w domu – wpada na szalony pomysł. Podkrada kartę kredytową matki, kupuje bilet lotniczy i… zamiast do szkoły wyrusza do Monachium, spotkać się z ojcem. Nie wszystko jednak idzie zgodnie z planem…
Nogi za pas to niebanalna i skonstruowana z wielkim wyczuciem stylu opowieść dla każdej osoby, która skończyła 14 lat. Zarówno dla rodziców, jak i nastolatków – o szczerości, partnerstwie i wadze rozmowy. O niezależności, świadomości swojej wewnętrznej siły, wolności wyboru własnej ścieżki życiowej. Przeczytajcie tę historię, ponieważ w ten czy inny sposób jest ona również o was.
Czy łazienka, klasa, biblioteka czy autobus mogą stać się dżunglą? Czy nawet najbardziej zwyczajny dzień każdego dziecka może być pełen barw i przygód? Tak! Każda strona tej zabawnej, tętniącej życiem i pulsującej kolorami książeczki zaprasza nas do świata dziecięcych dżungli – świata niezwykłych fantazji i marzeń wplecionych w codzienność. Dajcie się zaskoczyć obfitości szczegółów do wspólnego poszukiwania, a każda chwila z tą książką będzie przygodą!
Pierwszy dzień w szkole, w dodatku bez ulubionej przytulanki, niesie ze sobą dużo stresu. Bohaterka tej książeczki nie może się jednak doczekać, aż pozna nowych przyjaciół. Ale to okazuje się trudne, bo na jej ramieniu siada ptak nieśmiałości, lęku, niepewności i braku wiary w siebie. Uniemożliwia rozmowy, rozprasza podczas lekcji, odbiera przyjemność i zadowolenie ze wszystkiego, co dzieje się w szkole. Następne dni wcale nie okazują się łatwiejsze. Jak bawić się z innymi dziećmi i słuchać, co mówi nauczycielka, kiedy na ramieniu siedzi takie ptaszysko? Bohaterka tej książeczki z pomocą koleżanki Zosi znajduje na to sposób.
„Ptak na ramieniu” mówi o dzieciach zmagających się z lękiem, nieśmiałością, brakiem wiary w siebie; pokazuje im, że nie są same w swoich doświadczeniach; uczy, że mogą sobie poradzić z takimi problemami. Zarazem książeczka uwrażliwia na dzieci ciche, niepewne, trzymające się na uboczu – niejednej dziewczynce i niejednemu chłopcu może podsunąć myśl, by do nich podejść, porozmawiać, zaprzyjaźnić się z nimi, wciągnąć do zabawy, wesprzeć je.
Wzruszająca opowieść o empatii, zrozumieniu i akceptacji, otwierają serca młodych osób na różnorodność ludzkich doświadczeń. Tata Linette uległ wypadkowi, a jej mama, zrozpaczona tym, co się wydarzyło, nie znajduje słów, by z nią o tym porozmawiać.Zostawia ją na dzień u wujka Jacquesa, zwanego wujkiem Wariatuńciem. Kiedy ten stara się rozweselić dziewczynkę, bez zapowiedzi zjawia się u niego przyjaciel. Linette odkrywa sprawy, które były przed nią zatajane. Postanawia, że czas rozwikłać skomplikowaną sieć rodzinnych sekretów, znaleźć słowa, by nazwać trudne emocje i uchwycić życie, które płynęło dotychczas jakby obok niejOpowieść Anne Loyer pokazuje, jak ważne są otwarta komunikacja, zaufanie i szczerość, ale też jak trudno znaleźć czasem własny głos w chaosie dnia codziennego, wśród tajemnic i sekretów łączących i dzielących bliskie sobie osoby. Słowa, których brakuje to świetne narzędzie dla dorosłych ułatwiające poruszenie kwestii ważnych rozmów w rodzinie.Książka pokazuje, że obok słów w życiu powinno być też miejsce na ciszę oraz okrzyki radości, uświadamia przy tym, że z dziećmi trzeba rozmawiać i traktować je poważnie.
Olbrzym i rycerz to piękna i mądra opowieść o prawdziwej przyjaźni, wierności i troskliwości, o braterstwie tak głębokim jak więzy rodzinne. Więź łącząca olbrzyma MiMa i rycerza MreRa rozwija się wraz z ich kolejnymi przygodami. Bohaterowie wspólnie chodzą na plażę, by podziwiać zachody słońca, dzielą sympatię do chleba z pieca i mleka prosto od krowy, snują także plany na przyszłość, pełne marzeń i nadziei.
Kiedy jednak nad ich światem zbierają się chmury wojny, krajobraz dynamicznie się zmienia. Konflikt między olbrzymami a rycerzami okazuje się poważną próbą dla przyjaźni. MiM i MreR muszą podjąć decyzje, które zaważą na ich przyszłości. Kiedy świat wokół nich rozpada się, obaj starają się ocalić to, co najcenniejsze – łączącą ich więź.
Olbrzym i rycerz włoskiego autora Michele Marchitto, z przepięknymi ilustracjami Eriki De Pieri, to wzruszająca baśń nie tylko dla dzieci, która pokazuje, że prawdziwa przyjaźń przetrwa każdą, nawet największą próbę. Olbrzym i rycerz mówi o tym, jak ważne jest, aby stać po stronie dobra, nawet gdy wszystko dookoła zdaje się mówić inaczej.
Książka stanowi cenne narzędzie dla rodziców, wsparcie podczas rozmowy o emocjach, wartościach i zawiłościach ludzkich relacji.
Z jednej strony… Z drugiej strony… Może, a może raczej nie.Królik Bob zastanawia się, co może znajdować się po drugiej stronie drzewa. Kiedyś prawie tam był, ale zjawił się jakiś pies i musiał uciekać. Wciąż pociąga go myśl o tej drugiej stronie, ale nie jest pewien, czy tam pójdzie. A zresztą może aż tak bardzo nie chce tam pójść? Mógłby zadowolić się opowieścią Hilberta, ale tak do końca wcale nie jest pewne, czy ten wie, o czym mówi.Książki obrazkowe Bárðura Oskarssona są proste i dowcipne, choć nie udzielają prostych i jednoznacznych odpowiedzi na pytania, do których postawienia prowokują. Ich bohaterowie zmagają się z egzystencjalnymi, moralnymi i poznawczymi niepewnościami. Abstrakcyjny i pełen absurdu humor łączy się tutaj z wielką wrażliwością.Drzewo nie jest pod tym względem wyjątkiem. To z przytupem opowiedziana historia między innymi o wysiłku, jaki wkładamy w zrozumienie świata i innych.Oskarsson operuje minimalistycznym stylem. Duże, prawie monochromatyczne powierzchnie pozwalają mu wydobyć to, co niekoniecznie wypowiedziane oraz narysowane, podkreślić niuanse i zachować zarazem ciszę, spokój.
Nikt nie zauważa Jeremiego. Jeśli ktoś na niego wpadnie, nie przeprasza. Jeśli macha, to do kogoś za nim. Chłopiec czuje się, jakby był niewidzialny. Aż któregoś dnia jego życie odmienia Marysia. Dziewczynka zaprzyjaźnia się z nim. Pyta go o opinię, dzieli się z nim różnymi rzeczami. Oboje bawią się, żartują. Aż któregoś dnia Jeremi uzmysławia sobie, że również mógłby pomóc komuś, tak jak on do niedawna, niedostrzeganemu przez otoczenie. Zauważa Pawełka…
Ta książka powstała, by nauczyć dzieci, że są wśród nich osoby ciche, nieśmiałe, a przez to niedostrzegane, i uwrażliwić na ich obecność. Jest adresowana także do dzieci, które czują się, jakby były niewidzialne, oraz do tych, które potrafią przekazać drugiej osobie dar empatii i przyjaźni. Wszyscy potrzebujemy czuć się dostrzegani, słuchani, ważni dla kogoś drugiego. Każda i każdy z nas może też rozejrzeć się wokół, dostrzec tę cichą osobę z tyłu i spróbować zaprzyjaźnić się z nią.
Adam Wallace, autor bestsellerowego How to Catch an Elf, stworzył Niewidzialnego Jeremiego na podstawie własnych doświadczeń, sam w dzieciństwie był równie nieśmiałym chłopcem, niezauważanym przez nikogo. Ta historia przeniknęła na strony książki prosto z serca i doświadczeń autora.
Bohater tej książki nie czuje się dobrze we własnym ciele, tak jak nie może odnaleźć swojego miejsca w świecie. Jest postrzegany przez pryzmat narysowanego ciała, lecz nieustannie oceniany jak ktoś inny. Postać wędruje tam i z powrotem po stronach zaskakująco dziwnej książki, w której wiele się wydarza historii – tych niezrozumiałych, dziwacznych oraz tych śmiesznych. Może dlatego utwór intryguje, fascynuje, ale też irytuje i drażni intelektualnie – czytelników, czyli nastolatków i dorosłych rzecz jasna!
„Mały świat” dzieci to tak naprawdę ogromna przestrzeń doznań, wiedzy przekazywanej przez dorosłych i spostrzeżeń filtrowanych przez dziecięcą wyobraźnię. Jak przełożyć na słowa i obrazy ten bezmiar przeżyć, wyobrażeń i emocji? Czy bujna wyobraźnia może być powodem do niepokoju?
Narratorką książki jest dziewczynka, którą niepokoją dziwne sny i wrażenia wzrokowe: czasem wydaje jej się, że przedmioty wokół zmieniają rozmiary i kształty, czasem – że to ona jest większa lub mniejsza od samej siebie. Zaniepokojeni rodzice zabierają ją na konsultację do lekarza, który po wysłuchaniu jej proponuje, by zapoznała się z książką Lewisa Carrolla, której główną bohaterką jest niejaka Alicja… Dziewczynce łatwo przyjdzie zidentyfikować się z tą bohaterką, dzięki czemu poczuje się mniej samotna i odosobniona. Dzięki czemu znajdzie słowa i obrazy, by wyrazić swoje przeżycia. Strach podsycany jeszcze wczoraj przez to, co obce, nieznane, dziś ustąpi miejsca ponownie odkrytemu spokojowi.
Doświadczenia bohaterki rozpatrywane są przez pryzmat syndromu Alicji w Krainie Czarów, charakteryzującego się zaburzeniami w percepcji własnego ciała, przestrzeni i czasu. To niegroźne zaburzenie często pojawia się u dzieci i najczęściej zanika w okresie dojrzewania. Doświadczył go m.in.
Lewis Carroll i było ono pierwszym źródłem jego inspiracji do opisania przygód Alicji. Warto wspomnieć, że również książka W moim małym świecie narodziła się z dziecięcych przeżyć jej autorki.
Pełen wrażliwości, poetycki tekst Sandrine Bonini uzupełnia bajeczna oprawa graficzna. Technika barwionego piaskiem tuszu, zastosowana przez ilustratorkę Élodie Bouédec, nadaje walorów poetyckości i niesamowitości, a także wspaniale odzwierciedla kruchy i nieco przytłaczający bohaterkę jej mały świat.
Lektura W moim małym świecie, poza innymi, oferuje dwie ważne lekcje: że nie trzeba się bać wizyt u specjalisty i warto z nim porozmawiać, a także, że książki dają nam szereg sposobów do nazwania i wyrażenia naszych najgłębszych, zdawałoby się niewyrażalnych, emocji i przeżyć.
Już od najmłodszych lat dzieci tworzą swoje „małe światy”, bo rzeczywistą przestrzeń, zachowania i słowa innych filtrują przez swoją dziecięcą wyobraźnię.
„Małe światy” przedstawiają całą, różnorodną gamę bohaterów, którzy takie właśnie światy zbudowali.
W nich swobodnie bawią się, rozwijają własną tożsamość i uczą się rozumieć innych.
Książka Collet zachęca do ożywionych rozmów między dziećmi i ich rodzicami i przypomnienia sobie przez tych starszych swoich małych światów z dzieciństwa, a nawet powrotu do nich.
Kiedy nadchodzą wakacje, uczennice i uczniowie zazwyczaj odpoczywają. Ale tym razem wakacyjne Wiry nie są zwyczajne, lecz wymuszone, spowodowane wybuchem wojny. Razem z rodzicami i młodszym bratem dziewczynka przenosi się do piwnicy wieżowca, gdzie kryją się przed ostrzałami. Zwykły świat ulega zniszczeniu i wydaje się, że można go odbudować tylko w wyobraźni lub grze komputerowej. Można też poszukać w sobie takiego świata, którego rakiety nie dosięgną. Ale można również wspierać tych, które i którzy są wokół, by razem przetrwać najtrudniejsze chwile.
Mama mówi dziewczynce, że nie zobaczy bólu taty, ponieważ jest on wewnątrz jego głowy.
Jedna na pięć dorosłych osób doświadcza w swoim życiu depresji. Małe dzieci często nie rozumieją, dlaczego mama lub tata nie mogą się z nimi bawić jak kiedyś.
„Razem” to książka, która pomoże im zrozumieć, dlaczego.
Kiedy Tabitha wstaje z łóżka lewą nogą, zauważa tuż obok siebie dużą, deszczową chmurę. Natychmiast zdaje sobie sprawę z tego, że to będzie jeden z tych niemiłych dni, kiedy nic nie idzie zgodnie z planem.
„Tabita w deszczowej chmurze” to opowieść o odporności psychicznej, optymizmie i wytrwałości. Utwór przypomina, że wszyscy przechodzimy przez „burzowe dni”. Ważne byśmy potrafili w trudnych chwilach dostrzec, że za chmurami skrywa się Słońce. Tańcząc w deszczu możemy sprawić, że szybciej pojawi się ono na naszym nieboskłonie.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
