Opis Kiedy Rosa Montero odkrywa pamiętnik Marii Curie-Skłodowskiej, który ta zaczęła pisać po śmierci męża, Pierre'a, w słowach Marii odnajduje echo własnego smutku. Na przestrzeni czasu obie kobiety doświadczają tego samego bólu w obliczu niewyobrażalnej straty. Ich głosy mieszają się ze sobą, by opowiedzieć historię odradzania się do życia. Bo życie jest tak potężne, że od pierwszych chwil rozpaczy pozwala się cieszyć chwilami radości. Rosa Montero za książkę Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę została uhonorowana nagrodą Premio de la Crtica de Madrid 2014. Rosa Montero pisze, jakby siedziała obok nas i rozmawiała z każdym z osobna. To nie jest jednak rozgadana, konfesyjna opowieść, chociaż intymna i bezwarunkowo szczera. To przecież esej, który łączy to, co najważniejsze w tym gatunku: wiedzę, przystępność, indywidualną perspektywę i jeszcze jeden, niezbędny składnik: "brokatowy pył" literatury. Refleksja o miejscu kobiet i zmieniających się czasach, które, chociaż przyniosły emancypację, to czasem wciąż przypominają XIX wiek. To również piękny list miłosny do tych, których już z nami nie ma. Siłą tej książki jest niezwykle wrażliwy język, który sprawia, że każda historia zapada w sercu i nie daje o sobie zapomnieć. Sylwia Chutnik
Czy to możliwe, by stracić mężą w publicznym szalecie? Owszem - jeśli toaleta mieści się na międzynarodowym lotnisku, oblężonym przez wylatujących na sylwestra podróżnych, a mąż jest wysoko postawionym urzędnikiem strategicznego ministerstwa. Żona zaginionego Lucia Romero, czterdziestojednoletnia autorką książeczek dla dzieci, musi sobie teraz odpowiedzieć na kilka fundamentalnych pytań: ""Czy na pewno chcę go odzyskać?"" albo ""Czy już jestem chodzącym trupem?"", albo ""Dlaczego w ogóle robię to, co robię?"". W poszukiwaniach, zarówno męża, jak i sensu w życiu, pomaga jej niezwykła para: dwukrotnie od niej młodszy muzyk i dwukrotnie od niej starszy eks-toreador i eks-anarchista. We troje zapełniają karty powieści Rosy Montero swoimi niezwykłymi historiami, prowadząc nas przez mroczny świat madryckiego podziemia i przez zagadki ludzkiego życia. Przyjrzyjmy się hiszpańskiej Bridget Jones - dziesięc lat później.
Stany Zjednoczone Ziemi, Madryt, rok 2109. W dziwnych okolicznościach tracą życie kolejni replikanci, wcześniej popadając w obłęd. Detektyw Bruna Husky ma za zadanie zbadać, co kryje się za falą zbiorowego szaleństwa w społeczeństwie na skraju kryzysu. Jednocześnie anonimowa ręka dokonuje zmian w dokumentach centralnego Archiwum Ziemi fałszując historię ludzkości. Odważna, samotna, zdystansowana detektyw Bruna Husky, wciągnięta w światowy spisek, zmaga się z podejrzeniami o zdradę bliskich jej osób, podających się za jej sojuszników. Towarzyszy jej paru dziwaków, bo tylko oni zachowują zdrowy rozsądek i prawdziwie ludzkie uczucia pośród rozpętanych prześladowań.To historia o przetrwaniu, moralności w polityce i indywidualnych zasadach etycznych, o miłości i potrzebie bliskości, o pamięci i tożsamości. Rosa Montero opowiada o śledztwie bohaterki w wyobrażonym świecie złowrogiej przyszłości, opowiada z pasją, snując karkołomną intrygę nie pozbawioną humoru, niezbędnego w zrozumieniu tego świata.Rosa Montero urodziła się w Madrycie w 1951 roku. Studiowała dziennikarstwo i psychologię, pracowała w różnych czasopismach (Hermano Lobo, Posible, Fotogramas i in.). Obecnie współpracuje z dziennikiem El País. W 1978 roku zdobyła Premio Mundo za najlepszy wywiad, w 1980 roku hiszpańską Nagrodę Prasową i w 2005 roku Nagrodę Rodríguez Santamaría przyznawaną przez Stowarzyszenia Dziennikarzy w Madrycie. Niedawno została uhonorowana doktoratem honoris causa Uniwersytetu w Puerto Rico. Jest autorką powieści Crónicas del desamor (1979), La función Delta (1981), Te trataré como a una reina (1983), Amado amo (1988), Temblor (1990), Bella y oscura (1993), Córka kanibala (1997, Premio Primavera), Stąd do Tartaru (2001), La loca de la casa (2003, nagroda miesięcznika Qué Leer oraz Nagroda Grinzane Cavour 2005), Historia del rey transparente (2005, nagroda miesięcznika Qué Leer), Instrukcja jak ocalić świat (2008) oraz zbioru opowiadań Amantes y enemigos (1998), książek poświęconych dziennikarstwu i wreszcie książki dla dzieci El nido de los sue?os (1991) i serii, której bohaterką jest Bárbara. Jej twórczość została przetłumaczona na ponad dwadzieścia języków.
Trzecia - po "Córce Kanibala" i "Stąd do Tartaru" - książka hiszpańskiej autorki wydana w wydawnictwie Muza
"Życie jest piękne, pogmatwane i pełne cierpienia. Ta baśń dla dorosłych próbuje cieszyć się pięknem, nazwać cierpienie i pośmiać się z tego przepięknego obłędu, w jakim żyjemy".
Cztery postaci zanurzone w apokaliptycznej nowoczesności wielkiego miasta odkryją, jak skrzyżuje się ich przeznaczenie. Owdowiały taksówkarz, który nie potrafi poradzić sobie z utratą żony, rozczarowany życiem lekarz, afrykańska prostytutka wbrew wszystkiemu radząca sobie w życiu, oraz stara kobieta naukowiec, to główni bohaterowie tej powieści. W tle zaś pojawią się: seryjny morderca, sadomasochistyczne kobiety dominy, odrobina ekstrawagancji i kilka maleńkich cudów. Oto opowieść o nadziei, tragikomedia, która raz bawi, raz porusza. Intensywna historia hipnotyzująca czytelnika od pierwszej do ostatniej strony.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
