Harpagon - ojciec Kleanta i Elizy - jest znany ze skąpstwa. Trudni się lichwą, a po mieście krążą plotki, że wręcz podkrada owies własnym koniom. O swoich dzieciach myśli jako o darmozjadach i obawia się, że mogą nastawać na jego majątek. Zajmuje go tylko to, by znaleźć im odpowiednich - pod względem finansowym - małżonków, nie bacząc na uczucia.Komedia Moliera, po raz pierwszy wystawiona w 1668 roku, piętnuje cechy społeczeństwa współczesnego autorowi.W opracowaniu znalazły się następujące elementy:notka o autorzestreszczenia: krótkie (całego utworu) i szczegółowe (kolejnych rozdziałów lub części)plan wydarzeńcharakterystyka bohaterówproblematyka utworugatunek i rodzaj literackiznane cytatymotywy literackiegeneza utworu i/lub wyjaśnienie tytułuprzykładowe tematy wypracowańprzykładowe zadania egzaminacyjne
Skąpiec jest prozatorską komedią w pięciu aktach francuskiego dramaturga Moliera, należącą do kanonu literatury barokowej. Utwór prezentuje gatunek komedii charakterów. Jej główny bohater, Harpagon, jest typem karykaturalnego chytrusa, kierującego się w swoim postępowaniu wyłącznie pazernością i szukaniem korzyści materialnych. Bogaty, nielojalny i nieufny wobec wszystkich, nie wyłączając własnych dzieci, ma trzy obsesje: lichwę, wydanie swojej córki za mąż za bogatego wdowca i zapewnienie bezpieczeństwa ukrytej szkatule złota. Sztuka ukazuje z przymrużeniem oka, w jaki sposób namiętność do bogactwa przemienia i oddala od szczęścia zarówno głównego bohatera, jak i całe jego otoczenie. W dzisiejszym goniącym za pieniądzem świecie śmiejemy się z komedii Moliera przez łzy. Nigdy molierowska denuncjacja chytrości jako zła nie była równie aktualna i potrzebna. Pierwsza inscenizacja Skąpca miała miejsce w 1668 roku w Paryżu z Molierem w roli Harpagona. Od tego czasu, sztuka doczekała się licznych przedstawień teatralnych, także w Polsce. Lektura dla klasy VIII i szkół średnich
Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.
Klasyka literatury polskiej i światowej w starannym wydaniu z przypisami to książka, którą warto mieć w swojej domowej biblioteczce i do której warto wracać. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury.
Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce - dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.
Klasyka literatury polskiej i światowej w starannym wydaniu z przypisami – to książka, którą warto mieć w swojej domowej biblioteczce i do której warto wracać. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury.
Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce – dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.
Skąpiec to klasyczna komedia, napisana prozą, w pięciu aktach. Została tutaj zachowana jedność czasu i miejsca, ale nie akcji. Najważniejsze problemy poruszane w utworze to krytyka skąpstwa, lichwiarstwa i tyranii oraz charakterystyka stosunków rodzinnych panujących w XVII-wiecznej Francji. Dramat jest doskonałym przykładem komedii obyczajowej i komedii charakterów, farsy oraz satyry na ludzkie przywary.Molier (Moliere) (1622-1673) właśc. Jean-Baptiste Poquelin, najwybitniejszy komediopisarz francuski, pochodzący z szanowanej paryskiej rodziny mieszczańskiej. W dzieciństwie otrzymał gruntowne wykształcenie, a jego największą pasją był teatr. Jako aktor był uwielbiany przez wyższe sfery, a nawet doceniany przez samego króla, zyskał miano bawiciela dworu. W życiu osobistym Molier nie zaznał szczęścia. Zmarła dwójka z trojga jego dzieci, a sam dramatopisarz chorował na gruźlicę. Zmarł, wskutek krwotoku, na scenie podczas spektaklu Chory z urojenia. Poza Skąpcem do jego najwybitniejszych dzieł należą: Świętoszek, Don Juan czy Mizantrop.
Świętoszek jest komedią w pięciu aktach francuskiego dramaturga Moliera, należącą do kanonu literatury światowej. Główny bohater Tartufe głosi wszem i wobec, że jest człowiekiem głęboko moralnym i szlachetnym. Taka postawa ułatwia mu manipulowanie i wykorzystywanie otoczenia dla własnych egoistycznych celów i korzyści. Jego ofiarą pada dworzanin Orgon, który tak dalece zawierza fałszywej uczciwości i pobożności Tartufe’a, że widzi w nim swojego powiernika i doradcę. Hojnie obdarowuje go majątkiem, a nawet proponuje mu oddać swoją córkę za żonę. Hipokryzja Tartufe’a zostaje zdemaskowana dzięki genialnemu podstępowi zastawionemu przez żonę Orgona.
Pierwsza inscenizacja Świętoszka miała miejsce w 1664 roku w obecności króla Ludwika XIV i jego dworu. Krytyka hipokryzji możnych tego świata zawarta w utworze wywołała wielki skandal, tym bardziej że w XVII-wiecznej Francji kreowanie się na człowieka uczciwego łączyło się z fałszywą dewocją. Molier musiał napisać nową, mniej prowokacyjną wersję swojej sztuki – tę, którą znamy dzisiaj, a która po raz pierwszy została wystawiona w Paryżu w 1669 roku.
Lektura dla szkół średnich
Harpagon - paryski mieszczanin - znany jest ze swojego chorobliwego skąpstwa. W mieście mówią nawet, że każe drukować specjalne kalendarze, w których zwiększa liczbę dni postnych, a własnym koniom podkrada owies. Rozpaczą napawa go myśl, że ma w domu dwoje ,,darmozjadów"" - syna i córkę, oboje na wydaniu. Chytry starzec układa korzystne dla swojej sakiewki plany matrymonialne. Czy los uchroni Elizę i Kleanta od niechcianych małżeństw?
Świętoszek to utwór, który powstał jako sprzeciw wobec mentalności paryskich elit, krytykujących zawodowe i prywatne poczynania Moliera. Po raz pierwszy komedię wystawiono w ogrodach Wersalu 12 maja 1664 r., z okazji wielkiego otwarcia pałacu i ogrodów wersalskich po remoncie. Celem autora było wyjawienie całej prawdy o człowieku, o jego istocie, motywacjach i skutkach postępowania, napiętnowanie ułomności ludzkich przejawiających się w chciwości i kłamstwie.
Wartka akcja, często zmieniające się wątki pomogły autorowi zaprezentować swoich bohaterów w wielu sytuacjach z życia przeciętnej rodziny swojej epoki, a groteskowe połączenie patosu wypowiedzi Tartufe`a ze scenami komicznymi pozwala czytelnikowi na własną ocenę zachowania bohatera.
Dzięki serii ""Lektura z opracowaniem"" będziesz zawsze dobrze przygotowany do: lekcji, sprawdzianu, klasówki i matury!Tekst: najważniejsze momenty akcji, obyczaje, charakterystyka postaciOpracowanie: biografia autora, kalendarium, omówienie lektury, ważne fragmenty
Harpagon - paryski mieszczanin - znany jest ze swojego chorobliwego skąpstwa. W mieście mówią nawet, że każe drukować specjalne kalendarze, w których zwiększa liczbę dni postnych, a własnym koniom podkrada owies. Rozpaczą napawa go myśl, że ma w domu dwoje ,,darmozjadów"" - syna i córkę, oboje na wydaniu. Chytry starzec układa korzystne dla swojej sakiewki plany matrymonialne. Czy los uchroni Elizę i Kleanta od niechcianych małżeństw?
Skąpiec jest prozatorską komedią w pięciu aktach francuskiego dramaturga Moliera, należącą do kanonu literatury barokowej. Utwór prezentuje gatunek komedii charakterów. Jej główny bohater, Harpagon, jest typem karykaturalnego chytrusa, kierującego się w swoim postępowaniu wyłącznie pazernością i szukaniem korzyści materialnych. Bogaty, nielojalny i nieufny wobec wszystkich, nie wyłączając własnych dzieci, ma trzy obsesje: lichwę, wydanie swojej córki za mąż za bogatego wdowca i zapewnienie bezpieczeństwa ukrytej szkatule złota. Sztuka ukazuje z przymrużeniem oka, w jaki sposób namiętność do bogactwa przemienia i oddala od szczęścia zarówno głównego bohatera, jak i całe jego otoczenie. W dzisiejszym goniącym za pieniądzem świecie śmiejemy się z komedii Moliera przez łzy. Nigdy molierowska denuncjacja chytrości jako zła nie była równie aktualna i potrzebna. Pierwsza inscenizacja Skąpca miała miejsce w 1668 roku w Paryżu z Molierem w roli Harpagona. Od tego czasu, sztuka doczekała się licznych przedstawień teatralnych, także w Polsce.
Lektura dla klasy VIII i szkół średnich
Lektura z opracowaniem to znakomita pomoc i inspiracja dla uczniów oraz nauczycieli. Tekst opatrzono wskazówkami interpretacyjnymi i hasłami ułatwiającymi nawigację po książce dzięki nim łatwo znaleźć potrzebny w trakcie omawiania lektury fragment, zgromadzić materiały do wypracowań i ustnych wypowiedzi, zapamiętać najważniejsze informacje i utrwalić znajomość lektury. Zamieszczone na końcu książki opracowanie podporządkowano podstawie programowej. Zawiera ono ciekawy biogram autora, streszczenie, mapę mentalną, najważniejsze zagadnienia omawiane na lekcjach, a także wiele inspirujących informacji, podpowiedzi i zadań, dzięki którym czytanie lektury staje się twórczą przygodą.
Skąpiec to klasyczna komedia, napisana prozą, w pięciu aktach. Została tutaj zachowana jedność czasu i miejsca, ale nie akcji. Najważniejsze problemy poruszane w utworze to krytyka skąpstwa, lichwiarstwa i tyranii oraz charakterystyka stosunków rodzinnych panujących w XVII-wiecznej Francji. Dramat jest doskonałym przykładem komedii obyczajowej i komedii charakterów, farsy oraz satyry na ludzkie przywary.Molier (Moliere) (1622-1673) właśc. Jean-Baptiste Poquelin, najwybitniejszy komediopisarz francuski, pochodzący z szanowanej paryskiej rodziny mieszczańskiej. W dzieciństwie otrzymał gruntowne wykształcenie, a jego największą pasją był teatr. Jako aktor był uwielbiany przez wyższe sfery, a nawet doceniany przez samego króla, zyskał miano bawiciela dworu. W życiu osobistym Molier nie zaznał szczęścia. Zmarła dwójka z trojga jego dzieci, a sam dramatopisarz chorował na gruźlicę. Zmarł, wskutek krwotoku, na scenie podczas spektaklu Chory z urojenia. Poza Skąpcem do jego najwybitniejszych dzieł należą: Świętoszek, Don Juan czy Mizantrop.
Skąpiec jest prozatorską komedią w pięciu aktach francuskiego dramaturga Moliera, należącą do kanonu literatury barokowej. Utwór prezentuje gatunek komedii charakterów. Jej główny bohater, Harpagon, jest typem karykaturalnego chytrusa, kierującego się w swoim postępowaniu wyłącznie pazernością i szukaniem korzyści materialnych. Bogaty, nielojalny i nieufny wobec wszystkich, nie wyłączając własnych dzieci, ma trzy obsesje: lichwę, wydanie swojej córki za mąż za bogatego wdowca i zapewnienie bezpieczeństwa ukrytej szkatule złota. Sztuka ukazuje z przymrużeniem oka, w jaki sposób namiętność do bogactwa przemienia i oddala od szczęścia zarówno głównego bohatera, jak i całe jego otoczenie. W dzisiejszym goniącym za pieniądzem świecie śmiejemy się z komedii Moliera przez łzy. Nigdy molierowska denuncjacja chytrości jako zła nie była równie aktualna i potrzebna. Pierwsza inscenizacja Skąpca miała miejsce w 1668 roku w Paryżu z Molierem w roli Harpagona. Od tego czasu, sztuka doczekała się licznych przedstawień teatralnych, także w Polsce.
Lektura dla klasy VIII i szkół średnich
Skąpiec jest prozatorską komedią w pięciu aktach francuskiego dramaturga Moliera, należącą do kanonu literatury barokowej. Utwór prezentuje gatunek komedii charakterów. Jej główny bohater, Harpagon, jest typem karykaturalnego chytrusa, kierującego się w swoim postępowaniu wyłącznie pazernością i szukaniem korzyści materialnych. Bogaty, nielojalny i nieufny wobec wszystkich, nie wyłączając własnych dzieci, ma trzy obsesje: lichwę, wydanie swojej córki za mąż za bogatego wdowca i zapewnienie bezpieczeństwa ukrytej szkatule złota. Sztuka ukazuje z przymrużeniem oka, w jaki sposób namiętność do bogactwa przemienia i oddala od szczęścia zarówno głównego bohatera, jak i całe jego otoczenie. W dzisiejszym goniącym za pieniądzem świecie śmiejemy się z komedii Moliera przez łzy. Nigdy molierowska denuncjacja chytrości jako zła nie była równie aktualna i potrzebna. Pierwsza inscenizacja Skąpca miała miejsce w 1668 roku w Paryżu z Molierem w roli Harpagona. Od tego czasu, sztuka doczekała się licznych przedstawień teatralnych, także w Polsce.
Harpagon, paryski mieszczanin, ojciec dwojga dorosłych dzieci, jest chorobliwie skąpy. To śmieszne i tragiczne zarazem, bo jego domownicy nie tylko cierpią niedostatek, ale są przez niego dręczeni okrutnymi decyzjami, które mogą im złamać życie. Molier każe nam się śmiać ze swojego bohatera i my się śmiejemy. Skóra nam tylko cierpnie na myśl, że moglibyśmy spotkać takiego człowieka na swojej drodze.Mistrzowska komedia genialnego dramaturga i aktora do dziś bawi i przeraża. To wydanie zostało przygotowane z myślą o gimnazjalistach, dla którychSkąpiecto lektura obowiązkowa. Znajdą tu rzetelne opracowanie, dokładne streszczenie komedii, ciekawie napisaną biografię twórcy, a na marginesach przydatne komentarze tekstu utworu. Polecamy!
Książka zawiera: starannie przygotowany tekst utworu, opatrzony na marginesach ojaśnieniami i komentarzami (oznaczony symbolami garficznymi), życiorys autora, streszczenie lektury, dokładne omówienie problematyki utworu i plany przykładowych wypracowań związanych z tematyką omawianej lektury. Harpagon - paryski mieszczanin - znany jest ze swojego chorobliwego skąpstwa. W mieście mówią nawet, że każe drukować specjalne kalendarze, w których zwiększa liczbę dni postnych, a własnym koniom podkrada owies. Rozpaczą napawa go myśl, że ma w domu dwoje ""darmozjadów"" - syna i córkę, oboje na wydaniu. Chytry starzec układa korzystne dla swojej sakiewki plany matrymonialne. Czy los uchroni Elizę i Kleanta od niechcianych małżeństw?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
