Błyskotliwa nowa powieść amerykańskiego mistrza, autora Ragtime`a, Księgi Daniela, Billy`ego Bathgate`a oraz Marszu, zabiera nas na szaloną wyprawę w głąb umysłu człowieka, który ma to do siebie, że nieopatrznie sprowadza nieszczęście na swoich bliskich. `Powieści Doctorowa oddziałują z wielką siłą na każdej swej płaszczyźnie... Jego wrażliwość na język jest doskonale zrównoważona, a dopełnią ją wizja o ogromnym rozmachu.` - JENNIFER EGAN `E. L. Doctorow to narodowy skarb, w szczególnym tego słowa znaczeniu: Zawdzięczamy mu budowany przez czterdzieści pięć lat twórczej pracy wizerunek nas samych, obraz tego, kim jesteśmy jako naród, obraz tchnący `reformatorskim zacięciem`, jak można by to ująć - postrzega nas bowiem z całą jaskrawością i zarazem czułością takimi, jakimi jesteśmy, ale sięga też wzrokiem dalej, ujawniając drzemiący w nas wielki potencjał.` - GEORGE SAUNDERS Zwracając się w nieokreślonym miejscu do nieokreślonego rozmówcy, Andrew zastanawia się, wysławia się, snuje opowieść o swoim życiu, o miłości, i o tragediach, jakie przywiodły go do tego miejsca i tego punktu w czasie. A jego wyznania, odsłaniając kolejne warstwy tej niesamowitej opowieści, skłaniają nas do zakwestionowania naszej wiedzy na temat prawdy i pamięci, mózgu i umysłu, osobowości i losu, tego, co wiemy o innych i o sobie samych. Ujmująca głębią psychologiczną i liryczną starannością przekazu, ta trzymająca w napięciu i nowatorska powieść stanowi prawdziwy głos naszego czasu - zabawny, badawczy, sceptyczny, szelmowski, wnikliwy. To zaskakujący zwrot i szczególne osiągnięcie w karierze pisarza, którego proza ma moc tworzenia swego własnego pejzażu i którego przewodnim tematem jest, jak stwierdził Don DeLillo, właściwy dla Ameryki `kompas możliwości, w ramach którego zwyczajne życie nabiera historycznego wydźwięku.`
Literacki testament Carlosa Fuentesa Ze swego balkonu w hotelu Metropol Fryderyk Nietzsche, który wraca do współczesności ze swoimi starymi wątpliwościami i wyrzutami sumienia, zasypuje pytaniami Fryderyka Nietzschego na balkonie obok. Carlos Fuentes z kolei wypytuje znajdującego się na sąsiednim balkonie Carlosa Fuentesa. Wywiązuje się gra lustrzanych odbić, odzwierciedlających postaci i epoki. Carlos Nietzsche i Fryderyk Fuentes rozmawiają o władzy, miłości i sprawiedliwości, wprowadzając na scenę ekstrawaganckich i zarazem paradygmatycznych bohaterów rewolucji, w trakcie której pospadają głowy. Oto historia ludzkiej ambicji, zrodzonych z niej intryg, podłych zdrad i szaleństwa wiodącego do zbrodni, albowiem władza wymaga pociągania za ukryte sznurki i wywierania nacisku na innych. 'Nietzsche na balkonie' to ostatnia, wydana pośmiertnie powieść Carlosa Fuentesa, jednego z najważniejszych autorów prozy meksykańskiej. Carlos Fuentes (1928-2012), wybitny intelektualista i jeden z najważniejszych autorów prozy meksykańskiej. Ma w swoim dorobku powieści, opowiadania, sztuki teatralne i eseje. Nakładem Świata Książki ukazały się m.in.: Lata z Laurą Diaz, W to wierzę, Instynkt pięknej Inez, Wszystkie szczęśliwe rodziny, Adam w Edenie.
Opublikowana w 1977 roku Pieśń Salomonowa jest trzecią z kolei powieścią Toni Morrison. Szybko zwróciła na siebie uwagę jako pierwsza „książka miesiąca” pióra czarnego pisarza. Zdobyła National Books Critics Award, a także przyczyniła się do przyznania autorce literackiej Nagrody Nobla w 1993 roku.
Opowiedziana pięknym poetyckim językiem saga rodu czarnych Amerykanów pokazuje trudny awans społeczny pewnej rodziny od niewolnictwa do klasy średniej. W książce nie występuje ani jeden biały bohater. Żywy, realistyczny obraz świata czarnych Amerykanów jest pełen baśniowych wątków zaczerpniętych z folkloru, anegdot i nieoczekiwanych zwrotów akcji.
Pieśń Salomonowa zmusza do refleksji i trzyma w napięciu jak najlepsza powieść przygodowa z elementami kryminału.
Urzekająca powieść. Nazwać ją poezją byłoby niedomówieniem, bo to również wstrząsająca historia. Pełna skomplikowanych i niejednoznacznych postaci, z których nawet te najbardziej marginalne zapadają w pamięć.
Anne Tyler, „Washington Post Book World”
Znakomicie skonstruowana opowieść czerpiąca z mowy codziennej oraz tradycji i języka literackiego, od Biblii począwszy, a na Faulknerze skończywszy.
„The Hudson Review”
Artystyczna wizja składająca hołd dziedzictwu jednostki i całego narodu.
„Time”
Toni Morrison – amerykańska powieściopisarka i eseistka, laureatka literackich nagród Pulitzera i Nobla. Debiutowała powieścią Najbardziej niebieskie oko (1970, po raz pierwszy wydana w Polsce nakładem Świata Książki w 2014). Była dyrektorem nowojorskiej oficyny wydawniczej Random House, wykładała na Princeton University. W serii Mistrzowie Prozy ukazały się również: Dom, Miłość, Umiłowana.
Jedna z najważniejszych powieści w dorobku Dawida Grosmana i dziejach współczesnej literatury hebrajskiej.Rok 1967, Bejt ha-Kerem, Jerozolima. W oddali pobrzmiewają odgłosy Historii i wojny sześciodniowej, lecz Aharon Kleinfeld ich nie słyszy. Czternastolatek, drugie z kolei samotne dziecko w rodzinie imigrantów żydowskich pochodzących z Polski, niedawno świętował swoją bar micwę, a teraz zamyka się w sobie, uciekając przed groźnym światem. Codziennie uważnie słucha i obserwuje, jednak w swoim otoczeniu dostrzega tylko brzydotę. Zmaga się też z popędami nieodłączną częścią rozbudzonej młodzieńczej seksualności. Odmawia sobie rośnięcia i ucieka w świat ""gramatyki intymnej"", którą buduje tak, aby przeżyć swoją historię, z każdym dniem coraz bardziej oddalając się od świata dorosłych.Zaskakująca, wzruszająca powieść zekranizowana przez Nira Bergmana i nagrodzona Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Tokio w 2010 roku.Po wydaniu Patrz pod: Miłość Dawida Grosmana porównywano do Kafki, Grassa, Marqueza i Joyce'a. Jego gramatyka intymna przemówi do każdego, kto skończył dwanaście lat.The Boston GlobeGrosman jest mistrzem przenikliwego opisywania ludzkich doświadczeń.Chicago TribuneKsięga gramatyki intymnej to stylistyczna siostra-bliźniaczka Patrz pod: Miłość. Obie w równym stopniu oszołamiają pięknem i inteligencją. Znakomite połączenie psychologicznego portretu dziecka popadającego w obłęd i zjadliwie komicznego obrazu żydowskiej rodziny, doprawione szczyptą realizmu magicznego.The New York Times Book ReviewDawid Grosman (ur. w 1954 r. w Jerozolimie) - jeden z najważniejszych pisarzy izraelskich. Dziennikarz, autor książek dla dzieci. W 1991 r. otrzymał nagrodę Nelly Sachs za dokonania literackie. W Polsce nakładem Wydawnictwa Świat Książki ukazały się: Patrz pod: Miłość, Tam, gdzie kończy się kraj, Poza czasem i Bądź mi nożem. Kolejne powieści w przygotowaniu.
Mroczna, zabawna, zachwycająca. Książka napisana tak wyjątkowo piękną i klarowną prozą, że każda jej strona zadziwia i podnosi na duchu. „The Times” Tego lata przeczytałem dwie wybitne powieści. Oto jedna z nich. Moim zdaniem należy do dwunastu najlepszych dzieł całej dekady, a może nawet kilku. „Spectator” Myślę, że Nieskończoności to najlepsza książka Banville’a. Jak zwykle u tego autora, jest to doskonała proza, w której liczy się każde słowo, ale tym razem opowieść dodatkowo skrzy się humorem i puszcza do czytelnika oko. „Observer” Życie starego Adama Godleya zbliża się do końca. Żona i dzieci, obecni w rodzinnym domu i żegnający odchodzącego seniora, nie zdają sobie sprawy, że nie są jedynymi, którzy przybyli, aby być świadkami jego umierania. Krążą bowiem wśród nich złośliwi i swawolni greccy bogowie. Kiedy napięcie i pożądanie sięgają zenitu, niewinne podglądanie zmienia się w jawne najście, to zaś prowokuje boską interwencję; w tym kalejdoskopie zdarzeń życie śmiertelników tu i teraz podlega raptownym zmianom, będącym ponad ich siły. W swej poruszającej rodzinnej historii Banville z błyskiem w oku każe bohaterom snuć wspomnienia i wchodzić w skomplikowane relacje, pozwalając sobie przy tym na odrobinę sprośnego humoru. Nieskończoności to zarówno lekka, skrząca się opowieść, jak i przenikliwe studium przerażającego, wspaniałego i nieodwracalnego losu człowieka. John Banville – urodzony w 1945 r. irlandzki pisarz, dziennikarz, zdobywca Nagrody Bookera (2005 r. za powieść Morze) oraz Nagrody Franza Kafki (2011 r.), uważany za jednego z najbardziej przewrotnych i pomysłowych współczesnych pisarzy, którego powieści cechują czarny humor i celne obserwacje. Do tej pory w Polsce wydano: Księga zeznań, Morze, Mefisto, Zaćmienie, Tajemnica Chrstine Falls, Niedotykalny. Wkrótce nakładem Świata Książki ukaże się jego kolejna powieść Ancient Light.
„Nie obawiaj się – nie chcę się z Tobą spotkać ani przeszkadzać w Twoim zwyczajnym życiu, chciałbym jednak, abyś zgodziła się otrzymywać ode mnie listy” – tak po raz pierwszy pisze Jair do nieznanej sobie Miriam, którą dostrzegł na zjeździe szkolnym i jej widok przeszył mu serce. Powieść , której tytuł Dawid Grosman zaczerpnął z Franza „Bądź mi nożem” „Listów do Mileny” Kafki, opowiada o niezwykłym, łamiącym wszelkie stereotypy romansie. W swym liście Jair proponuje Miriam wolny związek, pozbawiony otoczki życia codziennego, równolegle do ich życia u boku współmałżonków i dzieci. Upiera się jednak, aby związek ten istniał wyłącznie w formie pisanej. Jego propozycja, niemal desperacka, przeszywa ją w sposób jej nieznany; odpisuje mu, lecz ma nadzieję, że uda jej się przemienić słowo pisane w rzeczywiste, żywe ciało – jej pojmowanie intymności jest prostolinijne, bardziej zasadnicze. I tak oboje odkrywać będą rolę wyobraźni w związku międzyludzkim oraz seksualność ukrytą w słowach. Pytanie dlaczego zaangażowali się w taki związek otrzymuje wciąż na nowo różne odpowiedzi od każdego z nich. Indywidualne zmagania kochanków przeradzają się w odrębne, osobiste opowieści. Oboje piszą, aby być.
Mężczyzna wstaje nagle od nakrytego do kolacji stołu, rozstaje się z żoną i rusza w drogę, żeby odszukać zmarłego syna. Dzień za dniem kroczy uparcie przed siebie, zataczając kręgi z wolna ogarniające całe miasto. Do wędrowca dołączają ci spośród mieszkańców, którzy tylko czekali na to, by ktoś mocą wielkiego pragnienia ośmielił się podważyć granicę pomiędzy „tu” a tym, co jest drugą stroną, negatywem życia...
Jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy, autor monumentalnych, egzystencjalnych powieści, swą najnowszą książką zaskoczył wszystkich – niewielką, oryginalną i porażającą w swej wymowie, bo jest w istocie lamentem rodziców po śmierci ukochanego dziecka. Napisana po części białym wierszem, rozpisana na dialogi, monologi i narrację Miejskiego Kronikarza, który „może do woli podglądać piekło innych”, jest pozycją wyjątkową we współczesnej literaturze. Książce Grosmana, który sam stracił syna w tzw. drugiej wojnie libańskiej, patronują Beckett ze swymi lapidarnymi dialogami i francuski realizm poetycki, a polski czytelnik odnajdzie tu frazy godne najlepszego Różewicza. Groteska i poezja spajają się w opis egzystencjalnego tragizmu o niebywałej intensywności, który wciąga niepokojącym rytmem, urzeka urodą i przenikliwą mądrością.
„Niezwykle oryginalna opowieść, w której Grossman bada granice dzielące życie od śmierci i normalność od szaleństwa” – The Booklist
„Po części dramat, a po części poemat epicki, miejscami przybierający charakter dzieła religijnego lub mistycznego. Głęboko osobiste dzieło, którego wartości nie sposób przecenić.” – The Guardian
Głośna debiutancka powieść amerykańskiej noblistki, nigdy wcześniej nie publikowana w Polsce, to wnikliwe studium obsesji współczesnego społeczeństwa na tle piękna. Toni Morrison stawia poruszające pytania na temat rasy, klasy i płci, z subtelnością i wdziękiem, nieodłącznymi wyznacznikami jej pisarstwa. Pecola Breedlove, czarnoskóra dziewczynka, pragnie normalnego życia i co noc modli się o urodę. Jej marzeniem są niebieskie oczy, ponieważ wtedy inne dzieci przestaną jej dokuczać z powodu brzydkiego wyglądu i wreszcie ją zaakceptują. W miarę jak marzenie Pecoli staje się coraz bardziej gorączkowe, jej życie pod wpływem wrogości, jaka ją spotyka, oraz różnych przeciwności losu, zaczyna się rozpadać. „Toni Morrison to być może ostatni klasyk literatury amerykańskiej. Doskonale wpisuje się w tradycję, którą wyznaczają dzieła Poego, Melville'a, Twaina i Faulknera” – Newsweek
Nowa powieść jednej z najwybitniejszych amerykańskich pisarek opowiada o wysokiej cenie sukcesu, o pierwszej w historii kobiecie na stanowisku rektora elitarnego uniwersytetu, którą dopadają demony przeszłości.
Matka porzuca dziecko w błotnistym zalewisku rzeki. Zrządzeniem losu dziewczynka przeżywa. Pełne dobrych chęci małżeństwo, które ją adoptuje, stara się ukryć zatruwającą jej duszę historię za pozornie szczelnym murem systemu wartości klasy średniej. Murem, który zadziwiająco łatwo kruszy się pod naporem przeszłości... Wybitna powieść psychologiczna, zaliczana do największych osiągnięć autorki, w której odważnie i w przejmujący sposób opowiada o napięciu między dzieciństwem a dorosłością, prawdą a wyobrażeniem, sferą publiczną i prywatną, czyli o życiu wewnętrznym współczesnej kobiety.
„Nie sposób pomylić prozę Joyce Carol Oates z czyjąkolwiek inną. Rozpoznawalnymi czynią ją nie tylko mistrzowskie prowadzenie narracji, lecz także aura zagrożenia. Mistrzyni w budzeniu grozy, dorównująca pod tym względem Edgarowi Allanowi Poe. Nieustraszona eksperymentatorka, zmuszającą czytelnika do brnięcia naprzód z nożem przyłożonym do szyi.” – The Los Angeles Times
„W tej wyjątkowo gęstej, przejmującej, refleksyjnej powieści mrożące krew w żyłach archetypowe tajemnice ścierają się z płomiennym potępieniem wojny, akademickich i korporacyjnych nadużyć oraz degradacji środowiska. Po mistrzowsku przeplatając koszmary senne z rzeczywistością, Oates stworzyła śmiały, przenikliwy dramat o głębokim przywiązaniu do miejsca, uporczywym trwaniu przeszłości i wewnętrznej walce. Ważna, kontrowersyjna powieść autorstwa proteuszowo zmiennej Oates.” – The Booklist
Joyce Carol Oates zaliczana jest go grona największych pisarek amerykańskich XX wieku, od lat wymieniana jest wśród faworytów do Nagrody Nobla. W swej ojczyźnie otrzymała wiele prestiżowych wyróżnień literackich, w tym National Book Award, National Book Critics Circle Award, National Medal of Humanities oraz PEN Club/Malamud Award for Excellence in Short Fiction, trzykrotnie nominowana była do Nagrody Pulitzera. W 2003 roku wyróżniono ją Commonwealth Award za zasługi w dziedzinie literatury, a w roku 2006 nagrodą Chicago Tribune za całokształt twórczości. W jej bogatym dorobku prozatorskim są takie bestsellery, jak „We Were the Mulvaneys”, „Moja siostra, moja miłość”, „Blondynka” i „Wodospad”, za który zdobyła w 2005 roku Prix Femina. Jest profesorem na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu w Princetown, a od 1978 roku członkinią Amerykańskiej Akademii Literatury i Sztuki.
Pod koniec października 1936 roku hiszpański architekt Ignacio Abel przybywa do Nowego Jorku, by rozpocząć ostatni etap swojej długiej podróży. Jej początkiem była ucieczka do Francji przez jeden z frontów wojny domowej, za którym pozostawił żonę i dzieci. Podróż wypełniają mu wspomnienia sekretnego romansu z kobietą, która była miłością jego życia, a także konfliktów i wstrząsów poprzedzających bratobójcze walki w Hiszpanii.Największy współczesny pisarz hiszpański mierzy się w tej powieści z największą traumą swej ojczyzny - hiszpańskiej wojny domowej. Opowiada o latach 1933-1936, które doprowadziły do krwawego, bratobójczego konfliktu. W powieści przewijają się postaci realnie istniejące (Negrín, Moreno Villa, Bergamín...) i fikcyjne. Tworzą one kontekst życia głównego bohatera, a zarazem sieć wątków zamieniających powieść w symfonię obrazów i skojarzeń oddających klimat epoki. Wyszukany styl, wspaniała historia miłosna i wnikliwy obraz przemian, które nieubłaganie kształtują ludzkie życie i przeznaczenie - epicki rozmach jest tu doprawdy imponujący.,,Dzieło wybitne, łączące w sobie historię miłosną z barwnym portretem trawionego wojną narodu"" - Kirkus Review,,Molina wreszcie zaczyna zdobywać międzynarodowy rozgłos, na który niewątpliwie zasługuje."" - The Booklist,,""Wojna i pokój"" hiszpańskiej wojny domowej, opisująca czasy spokojnej rutyny i groteskowej brutalności"" - Publishers Weekly,,Nakreślony po mistrzowsku i z dbałością o najdrobniejszy szczegół portret Hiszpanii, łączący prawdziwą historię z literackim wyobrażeniem, pokazujący napięcie między poddaniem się miłości i sztywnymi regułami wojny. Powieść Moliny to jeden z najbardziej imponujących pomników hiszpańskiej wojny domowej w dziejach literatury."" - The Washington Post
Powieść składa się z kilku misternie powiązanych części. Pierwsza opowiada o dzisiejszym Izraelu, widzianym oczami dorastającego chłopca, Momika. Bohaterem drugiej jest Bruno Shulz. Narrator przyjeżdża do Polski w okresie ""Solidarności"" w celu poszukiwania zaginionej powieści swego duchowego mistrza. W tej części wyobraźnia Grossmana wznosi się na wyżyny, które każą stawiać go obok pisarzy tej miary, co Salman Rushdie czy Milan Kundera. Kolejna część rozgrywa się w obozie koncentracyjnym podczas drugiej wojny światowej. Pisarz Anszel Wasserman, dziadek Momika, z tajemniczych powodów nie umiera w komorze gazowej. Książkę zamyka encyklopedia wyrażeń hebrajskich, stanowiąca kodę całości.Ostatnie zdanie: ""O tak niewiele prosiliśmy: niech na świecie będzie jeden człowiek, który przeżyje życie od początku do końca, nie wiedząc nic o wojnie"" nabrało nowego wyrazu w 2006 roku, kiedy syn Grosmana zginął w Libanie.
Billa Coseya, nieżyjącego właściciela luksusowego hotelu, kochało wiele kobiet. Dla każdej z nich był kimś innym: kochankiem, opiekunem, mężem, ojcem, dziadkiem, pracodawcą... Gdy wiele lat temu Heed została jego drugą żoną, wnuczka Christine musiała opuścić dom. Teraz obie, stare i pełne wzajemnej nienawiści, mieszkają razem i walczą o majątek. Jednak "historia o tym, jak bezwstydne kobiety potrafią doprowadzić do upadku dobrego mężczyznę" niepostrzeżenie zmienia sens, bo Bill nigdy nie był tym, za kogo go uważały. Wybitna psychologiczno-obyczajowa powieść, w której prawd jest tyle, ile bohaterek
?Pisarz o olśniewającym talencie i niewyczerpanej wyobraźni.? Joyce Carol Oates
Zbiór błyskotliwych, zaskakujących opowiadań o ludziach, którzy ? jak zaznacza w przedmowie autor ? ?nie pasują do otoczenia, pozostają w swoistym konflikcie z przytłaczającym ich światem?.
Pewien mężczyzna po kolejnym zwykłym dniu pracy porzuca żywot przedstawiciela wyższej klasy średniej i zmienia się w kloszarda.
Absolwent koledżu z kaprysu podejmuje pracę na zmywaku, po czym wikła się w aferę kryminalną, poślubiwszy piękną imigrantkę w zamian za korzystną ofertę pieniężną.
Mechanik samochodowy tworzy sektę religijną, której członkowie poddawani są ?praniu mózgu?.
Mieszczuch wybiera się na poranną przebieżkę i dochodzi do wniosku, że metropolia, którą znał od urodzenia, zmieniła się w całkiem inne miasto.
To tylko niektóre z historii zawartych w tym kapitalnym zbiorze, pełnym napięcia, tajemnic i dociekań moralnych, jakie cechują całą twórczość E.L. Doctorowa.
W powieściach charakteryzujących się siłą wizji literackiej i wartości poetyckich Morrison przedstawia najważniejsze problemy amerykańskiej rzeczywistości."" Z uzasadnienia Akademii Szwedzkiej ""Urzekająca. Morrison opisuje życie swoich bohaterów z liryczną precyzją. Dom łączy w sobie tematy, które stanowią sedno jej twórczości, począwszy od The Bluest Eye, aż po olśniewające arcydzieło, jakim jest Umiłowana."" The New York Times Weteran wojny koreańskiej Frank Money wraca do rasistowskiej Ameryki po traumie na froncie, skąd wyniósł blizny nie tylko na ciele. Złość, poczucie winy i nienawiść do samego siebie topi w alkoholu. Paraliżującą apatię przerywa dopiero konieczność ratowania zatrutej lekami młodszej siostry, która padła ofiarą eksperymentów medycznych. Frank wraca do rodzinnego miasteczka w stanie Georgia, którego nienawidził całe życie. Wspomnienia z dzieciństwa i wojny sprawiają, że odkrywa w sobie odwagę, którą - jak sądził - na zawsze utracił. Poruszająca opowieść o człowieku na pozór pokonanym, który odnajduje swoją męskość, dobro, a wreszcie i dom.
Głośna powieść jednego z największych pisarzy izraelskich, w której wątki historyczne, polityczne i osobiste tworzą odę na cześć życia wbrew wszelkim przeciwnościom. Na wieść o tym, że syn wyruszył na front, Ora opuszcza dom, by czasem nie otrzymać żadnej złej wiadomości o jego losie. Piesza wędrówka przez Galileę, w której towarzyszy jej dawny kochanek, sam niegdyś okrutnie doświadczony przez wojnę, staje się dla obojga niezwykłym doświadczeniem. Odbędą oczyszczającą wyprawę w przeszłość, podróż po meandrach wspomnień o normalnym, a przecież nienormalnym życiu w cieniu wiecznego niebezpieczeństwa. Z bólu, wspomnień i nadziei rodzi się więź silniejsza niż śmierć. Grosman o miłości, macierzyństwie, konsekwencjach trafnych i nietrafnych wyborów, o doświadczeniach, które kształtują nas na sposób, jakiego sobie nie życzymy. Powieść we Francji zdobyła Prix Médicis étranger, w Anglii - JQ Wingate Prize, a w Stanach Zjednoczonych była nominowana do prestiżowej National Book Critics Circle Award.
Nowa powieść wybitnego albańskiego powieściopisarza, laureata Międzynarodowej Nagrody Bookera w roku 2005, zaczyna się od dziwnego wypadku taksówki na autostradzie pod Wiedniem. Daje on początek nie mniej tajemniczemu śledztwu, w którym co rusz pojawiają się nowe tropy i domysły. Co łączyło dwie śmiertelne ofiary wypadku, albańskich emigrantów: specjalistę ds. bałkańskich w Radzie Europy i pracownicę Instytutu Archeologii? Ich związek osobisty (romans?) wydaje się nie mniej burzliwy i niejasny, jak historia ich politycznego zaangażowania w konflikt na Bałkanach i jego konsekwencje. Czy na pewno zginęli w wypadku? Może był to zamach? A może podwójne samobójstwo? Ismail Kadare - ur. 1936 r., pisarz albański, pracował jako dziennikarz, był także deputowanym do parlamentu albańskiego. Pierwsza powieść ,,Generał martwej armii"" przyniosła mu sławę w kraju i uznanie międzynarodowe. W 1990 roku opuścił Albanię i uzyskał azyl polityczny we Francji. Obecnie mieszka w Paryżu i Tiranie, jego żona Elena również jest pisarką. W Polsce ukazały się: ,,Generał martwej armii"", ,,Krew za krew"", ,,Kto przyprowadził Daruntinę"", ,,Akta sprawy H."", ,,Potwór"", ,,Pałac snów"", ,,Następca"", ,,Ślepy ferman"", ,,Córka Agamemnona"".
Najnowsza powieść laureata Nagrody Bookera za „Angielskiego pacjenta”.
"Ondaatje ma niesamowity dar narracji. To proza piękna i czysta niczym deszczówka. Jego wirtuozeria ujawnia się w swobodzie opowiadania, zmyśle do tworzenia suspensu oraz budowania postaci, których losy wstrząsają niczym śmierć w rodzinie" – The Globe
Epicka, malownicza powieść psychologiczno-obyczajowa.
Początek lat pięćdziesiątych XX wieku. Michael, jedenastoletni Cejlończyk, wchodzi na pokład liniowca płynącego do Anglii, gdzie czeka na niego dawno nie widziana matka. Statek o nazwie "Oronsay" w ciągu trzech tygodni przemierza wody Oceanu Indyjskiego, Morze Arabskie, Morze Czerwone, Kanał Sueski i Morze Śródziemne, a Michael oraz dwaj jego koledzy przeżywają w tym czasie niezwykłe przygody i przekraczają granicę między światem dzieciństwa i światem dorosłych, wysłuchując opowieści współpasażerów o jazzie, kobietach, literaturze, arrasach, gołębiach i madonnach. Kuzynka bohatera powieści, piękna Emily, staje się jego powierniczką i pozwala mu przeżyć pierwsze fantazje erotyczne.
Po części autobiograficzna, piękna, dająca do myślenia proza.
,,Mój brat ocean"" jest młodzieńczą, nigdy wcześniej niepublikowaną powieścią Jacka Kerouaca (1922-1969). W 1942 roku pisarz odbył rejs na jako marynarz okrętu handlowego SS Dorchester, a doświadczenia zebrane podczas podróży stały się kanwą powieści. Pierwowzorem jednego z dwóch bohaterów był serdeczny przyjaciel Kerouaca, Sebastian Sampas. Prócz powieści w skład tomu wchodzi dziennik, krótkie teksty Kerouaca (m.in. pełen osobistych wspomnień ,,Dziennik egotysty"", opowiadanie kryminalne ,,Bracia"", czy nigdzie dotąd niepublikowana jednoaktówka ,,Przenoszę się do innego baru""), wiersze oraz zdjęcia i rysunki. Niezwykle ważną część stanowi korespondencja między pisarzem a Sebastianem Sampasem oraz garść wierszy tego ostatniego. ,,Mój brat ocean"" ma wielką wartość nie tylko jako uzupełnienie twórczości autora ,,W drodze"". Pozwala wejrzeć w rodzący się warsztat pisarza, jest świadectwem dojrzewania w czasach Wielkiego Kryzysu i wojny. Pojawiają się w niej motywy znane z klasycznych dzieł Kerouaca: poszukiwanie duchowego znaczenia w materialistycznym świecie, spontaniczna podróż stanowiąca prawdziwą drogę ku wolności, nocne rozmowy, rozpaczliwa potrzeba ucieczki od społeczeństwa i tragiczne piękno samotności. To również wzruszający zapis przyjaźni dwóch młodych idealistów, z których jeden poległ młodo w bitwie pod Anzio, drugi zaś został jednym z najważniejszych artystów pokolenia beatników i jest czytany do dziś, głównie przez młodych poszukujących ludzi, na całym świecie. ,,Fascynująca zapowiedź późniejszej twórczości Kerouca. Badacze i wielbiciele jego talentu będą zachwyceni""
Pogodna, pełna witalności i często wesoła książka o życiu, które ciągle jeszcze warte jest tego, by żyć, i które być może niewiele się różni od tego, jakie wszyscy na co dzień prowadzimy. Podobno ten, kto umie czekać, może zostać królem. Do głębi poruszająca historia o człowieku, którego żywotność i mądrość nie zniknęły wraz ze starością i chorobą Alzheimera. Syn, dzięki opiece nad ojcem, na nowo odkrywa to, co w życiu ważne. Wspomina własne dzieciństwo i młodość spędzone w rodzinnym domu na wzgórzu. Ponownie zawiera przyjaźń z ojcem, towarzysząc mu w chorobie i próbując zrozumieć jego często oryginalne wypowiedzi. Odkrywa przy tym, że ojciec nadal wszystko ma: wdzięk, pewność siebie i poczucie humoru oraz że człowiek zawsze pozostanie człowiekiem - ze swoją przeszłością, indywidualnością i godnością.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
