„Nie chce mi się spać!” „Zrobisz mi kanapkę?” „Chcę siku!” „Przeczytaj mi jeszcze jedną bajkę…” Im bardziej trzeba iść spać, tym Lucka nachodzi większa ochota na zabawę, jedzenie czy wygłupy – nieokiełznane Dziki Nieśpiki szaleją w najlepsze. Rodzicom łatwo się mówi: „Lucek, przestań dzikować”, „Lucek, uspokój się”, ale Nieśpiki są trzy, a Lucek tylko jeden. Co może zrobić jeden chudziutki prawie sześciolatek ze stadkiem Dzików Nieśpików? Jak się okazuje – zaskakująco dużo. Ten domowy rozgardiasz staje się punktem wyjścia do historii opowiedzianej z humorem, empatią i ogromnym zrozumieniem dla emocji dziecka. Na końcu książki dorośli znajdą podpowiedzi, jak wspierać dziecko w wyciszaniu się, jak pomóc mu rozpoznać, że emocje zaczynają się rozkręcać, a wieczór przypomina dziką jazdę bez trzymanki. Dzieci nie lubią nudnych rozmów o emocjach i nie przepadają za analizą wszystkiego, co się w nich kłębi. Ale wspólne przyjrzenie się, czego dziś potrzebują Dziki Nieśpiki, to całkiem inna sprawa. Ciepła i bardzo zabawna opowieść o tym, jak wspaniałą przygodą dla kilkulatka może być tropienie pomysłów na wyciszenie dzików, tfu, to znaczy rozbrykanych emocji.
Kosma ma prawie osiem lat, poczucie humoru i wyjątkowy zmysł obserwacji. Zna się na emocjach (nie tylko swoich). Wie, co zrobić, gdy jest za głośno albo gdy siedzenie bez ruchu staje się torturą. Pewnego dnia w jego życiu pojawia się pies. To dzięki niemu Kosma poznaje Sandrę, która gryzie swój warkocz, gdy się denerwuje, i ma zadatki na najlepszą przyjaciółkę – taką, z którą buduje się bazy, biega po lesie i marzy o... leśnej szkole. Kiedy dzieci postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce, wszystko jest możliwe. „Kosma, Kopacz i leśna szkoła. Trudne początki” to opowieść o świecie, w któ-rym każdy znajduje się u siebie. Przewodnikiem jest Kosma – chłopiec z ADHD, którego spostrzeżenia intrygują i wzruszają. W otoczeniu Kosmy każdy okazuje się „jakiś”. Dzięki temu jest różnorodnie i interesująco. Opowieść o Kosmie i Kopaczu to debiut pisarski Agnieszki Misiak – psycholożki dziecięcej, która wspiera dorosłych w „zaglądaniu pod podszewkę” trudnych dziecięcych zachowań. Wiedza, doświadczenie i poczucie humoru autorki gwarantują przemyślaną i zabawną opowieść.
Pomiędzy grupą dzieci nie sprawiających większych trudności a dziećmi z ADHD funkcjonuje grupa określana mianem dzieci nadpobudliwych. Zalecenia do pracy z takimi dziećmi mogą wydawać się niejasne, bo skoro dziecko nie ma ADHD - to problem jest, czy go nie ma? Czy takie dziecko powinno traktować się inaczej?
Książka jest próbą odpowiedzi na to pytanie. Rozwiązania i metody zawarte w publikacji przeznaczone są dla rodziców i dzieci czekających na zakończenie procesu diagnostycznego, ale także tych, które są po prostu nadpobudliwe - może bardziej niż inne dzieci w tym samym wieku, choć ich objawy nie są na tyle nasilone, aby móc jednoznacznie stwierdzić, że mają ADHD.
W poradniku przedstawione są propozycje rozwiązań różnych codziennych problemów, nad którymi pracują rodzice dzieci nadpobudliwych i z którymi spotkają się nauczyciele w szkole. Wszystkie sugestie Autorek zostały przećwiczone w życiu codziennym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
