Każde dziecko, począwszy od narodzin, spontanicznie (samorzutnie) dąży do ochrony własnego istnienia, sygnalizuje o własnych potrzebach i domaga się ich zaspokojenia, podejmuje aktywność by czuć się dobrze. Już jako małe dziecko dąży do samodzielności, pragnie panować nad własnym ciałem i otaczającą go rzeczywistością, orientować się w niej i ją poznawać. Jeśli nie podejmuje inicjatywy, to z powodu nadmiernych ograniczeń, jakie stawiać może organizm (np. z powodu choroby organizmu) i/lub otoczenie zewnętrzne.
To spontaniczne i nieświadome ukierunkowanie stanowi nie lada wyzwanie, jeśli weźmiemy pod uwagę stan organizmu dziecka i jego możliwości na progu życia. Jednak niezwykle szybko, całkowicie zależny od otoczenia noworodek staje się dzieckiem dokonującym ekspansji w najbliższym otoczeniu. W najwcześniejszych okresach życia wymiary, masa, proporcje ciała, ulegają przemianie na tyle intensywnej, że już organizm 7-letniego dziecka uznaje się za względnie samodzielny, bo mogący zabezpieczyć własną egzystencję.
Autorzy niniejszego opracowania koncentrują swoją uwagę na możliwościach, ograniczeniach i potrzebach niedojrzałego lecz intensywnie rozwijającego się organizmu dziecka i jego psychiki w najwcześniejszych okresach życia – w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie. Przybliżają pracę organizmu dziecka i wskazują na konieczność tworzenia odpowiednich warunków, aby potencjał rozwojowy mógł się ujawnić i realizować. Podkreślają szczególne wymagania, jakim muszą sprostać opiekunowie chcąc wspomagać rozwój dziecka. Niekiedy przywołują konkretne zalecenia ekspertów, wytyczne, jakimi należy się kierować w opiece nad dzieckiem, a innym razem wskazują działania, których należy unikać, aby rozwój dziecka przebiegał prawidłowo.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
