W swoim nowym tomie Jarosław Mikołajewski rozważa upływ czasu, pustkę, mierzy się z nadchodzącą starością. Publicystyka schodzi na dalszy plan: istotne wydarzenia ostatnich miesięcy są tu ukazane z bardzo osobistej perspektywy – jako fakty przeżyte i przetworzone w myśl, nieraz uporczywą i nieznośną. W wielu wierszach powraca motyw miłosny, ale miłość równie często jest tu obserwowana, jak i odczuwana. Ważnym tematem jest również śmierć: bliskich, przyjaciół, ukochanych zwierząt, a także własna – majacząca gdzieś na horyzoncie.
EX POST
dotrzymał słowa lecz nie
jego treści
kochał tak
że był pewny będzie kochał
do śmierci
nie mógł przewidzieć
że śmierć przyjdzie od środka
więc będzie dla ludzi
niezauważalna
Być może najcelniejszym opisem tej poezji są słowa, jakie autor umieścił w wierszu zatytułowanym Ćwiczenia z nieważkości: „sztuka unoszenia się w połowie drogi pomiędzy rozpaczą a wielkim olśnieniem”.
Helenka, Marta, Mary, Olga, Patricia, Rita... Sześć dziewcząt z sześciu różnych krajów, sześć charakaterów. To aniołki kota Cagliostro, znane już z książek Uśmiech Bambola, Szklane oczy, Zwycięski koń, Syreni śpiew i Kot w worku.
Tym razem Cagliostro zwołuje swoje detektywki do najpiękniejszego miejsca w Warszawie, jakim są Łazienki Królewskie. Zaintrygowane dziewczęta słuchają z zapartym tchem opowieści o królu Stanisławie Auguście, mecenasie sztuki, który ponad dwa i pół wieku temu zbudował tę rzydencję. A zadanie, które zlecił im rudy kot, jest niezwykłe - mają odnaleźć kogoś, kto zniknął w tajemniczych okolicznościach. Razem z panią kustosz stają więc przed ryciną...
Helenka, Marta, Mary, Olga, Patricia, Rita... Sześć dziewcząt z sześciu różnych krajów, sześć charakterów. To aniołki kota Cagliostro, znane już z książek „Uśmiech Bambola”, „Szklane oczy” i „Zwycięski koń”.
Dziewczynki, przyzwyczajone do rozwiązywania zagadek detektywistycznych we Włoszech, tym razem zostają wezwane przez kota Cagliostro do... Warszawy. Z nowego zadania cieszy się Marta, licząc na to, że przy okazji pokaże swoim przyjaciółkom stolicę, z której jest dumna. Cagliostro przydziela im dość tajemniczo brzmiące zadanie: „A teraz siadajcie na murku i obserwujcie”. Co z tego wyniknie?
Lampedusa. Włoska wyspa, choć bliżej stąd do Afryki niż do Włoch. Dwadzieścia kilometrów kwadratowych lądu na Morzu Śródziemnym. Najwyższe wzniesienie: sto trzydzieści trzy metry. Drzew prawie nie ma. Ptaki tylko przelatują nad wyspą: jesienią z Europy do Afryki, wiosną - z powrotem. Żyją tu żółwie, króliki i ogromne psy. Oraz sześć tysięcy czterystu Lampedusańczyków, przez których życie przewinęło się około ośmiuset tysięcy uchodźców uciekających przed wojną i ubóstwem. Ich łódki rozbijają się u wybrzeży Lampedusy. Morze wyrzuca na plaże buty, puszki z jedzeniem, dziecięce zabawki...
Książka Jarosława Mikołajewskiego to opowieść o wyspie i jej mieszkańcach - lekarzu, księdzu, miejscowym artyście, opiekunce żółwi, profesorze, który kopiuje obrazy Caravaggia - którzy na co dzień obcują z tragedią ludzi przychodzących z morza.
Wszyscy dziś jesteśmy Lampedusańczykami.
Notes podróżny do prowadzenia prywatnych zapisków, ilustrowany zdjęciami Wojciecha Plewińskiego i zapiskami Jarosława Mikołajewskiego, w wyborze Marka Zagańczyka. Strony numerowane, notes z indeksem ułatwiającym porządkowanie dokonanych wpisów.
24 wywiady.
Aktorzy, dziennikarze, sportowcy, pisarze, ludzie biznesu, podróżnicy, artyści...
W rozmowach, mówią o tym, jaki wpływ na ich życie miały pierwsze przeczytane samodzielnie książki.
Ale nie tylko.
Każde z kilkunastu opowiadań składających się na ""Dolce vita"" dotyka rzeczywistości w inny sposób, każde wydobywa z niej inny ukryty szczegół, nieznany wcześniej fenomen - i mówi o tym osobnym, własnym językiem.Autor reprezentuje wysoką kulturę literacką i swobodnie operuje różnymi konwencjami. Potrafi budować intrygującą narrację, wciągającą fabułę i posługiwać się barwną anegdotą. Ta proza to szansa na zatrzymanie się w galopie. I obietnica czasu tylko dla siebie.Jarosław Mikołajewski - ur. w 1960 r., wybitny poeta, prozaik, dziennikarz ""Gazety Wyborczej"", tłumacz z języka włoskiego. Wydał dziewięć tomów poetyckich, w tym zbiór wierszy pod tytułem ""Zbite szklanki"" (2010), za który został uhonorowany Nagrodą Literacką m.st. Warszawy. Jest ponadto laureatem nagród literackich imienia: Kazimiery Iłłakowiczówny, Świętego Brata Alberta, Barbary Sadowskiej, oraz Nagrody Nowej Okolicy Poetów. Otrzymał też nominację do Nagrody Literackiej ""Nike"" za książkę pt. ""Rzymska komedia"" (2011). Pisze i tłumaczy również książki dla dzieci.
Profesor Jerzy Bralczyk lubi suchary, ale nie jada chrupek, Zbigniew Zapasiewicz kocha jolkę, Marek Niedźwiedzki był kiedyś Hindusem, a Piotr Najsztub rzadko się zachwyca.
"Męski zmysł" to zbiór rozmów, które Jarosław Mikołajewski pierwotnie publikował w "Wysokich Obcasach" - sobotnim magazynie "Gazety Wyborczej". Ich cechą jest swobodny ton, dowcip i tytułowy męski zmysł, który w rozmaitych formach łączy dziennikarza i jego bohaterów.
W gronie rozmówców, oprócz wymienionych, są też m.in. Janusz Zaorski, Stanisław Mikulski, Jarosław Abramow-Newerly, Jan Kanty Pawluśkiewicz, Ryszard Kapuściński, Donald Tusk i Krzysztof Kowalewski.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
