W Europie żyje około 250 milionów użytkowników języków słowiańskich. To ponad jedna trzecia ludności kontynentu. Co to oznacza dla naszego rozumienia europejskiej kultury i historii? Czy słowiańskojęzyczna ludność Europy ma jakąś szczególną „słowiańską” tożsamość, specyficzną „słowiańską” kulturę i historię?
Obierając te pytania za punkt wyjścia, Eduard Mühle na nowo opowiada historię Słowian w średniowieczu. W oparciu o wnikliwe badania źródłowe roztacza przed czytelnikiem podwójną perspektywę. Z jednej strony opisuje realne struktury, które skrywają się za historycznym zjawiskiem Słowian – począwszy od wczesnosłowiańskich grup ludności i ich pierwszych władztw od VII do IX w., przez słowiańskojęzyczne państwa i nationes od X do XII wieku, aż do późnośredniowiecznych społeczeństw od XIII do początku XV wieku. Z drugiej strony bada postrzeganie ludów słowiańskich w źródłach bizantyjskich, łacińskich i arabskich, przedstawia także własną historyczną autopercepcję Słowian, by pokazać, jak wizerunki te począwszy od VI wieku służyły projektowaniu lub też „wyobrażaniu” Słowian jako konstruktu kulturowego i już w średniowieczu stawały się narzędziem polityki historycznej, wykorzystywanym w różnych kontekstach i do różnych celów.
Książka ukazuje ponad tysiącletnią historię polityczną, gospodarczą i społeczną Wrocławia, jak również różne oblicza tego miasta. Opowiada o jego dziejach - od archeologicznie uchwytnych początków u zarania X w. aż do współczesności.
Autor skupia się na zasadniczych cechach struktury Wrocławia i najistotniejszych aspektach jego historii, przedstawiając je na przykładzie najważniejszych budowli i osobistości z danej epoki. Każdy rozdział przybliża daną epokę najpierw przez spojrzenie na jeden z wrocławskich zabytków architektury, a następnie przez objaśnienie jej najważniejszych cech i omówienie. Opis zostaje pogłębiony przez przypomnienie życia i dokonań wybranej postaci historycznej.
Książka porusza także złożone kwestie tożsamości zarówno samego miasta, jak i jego mieszkańców. „Po 1945 r. było ono bardzo zniszczone, a jego ludność w latach 1945-1948 uległa kompletnej wymianie, nie oznacza to jednak, że należy wątpić w jego tożsamość historyczną - jakkolwiek mogły to sugerować indywidualne historie migracji niemieckich „starych wrocławian” i polskich „nowych wrocławian” w latach 1945-1990 (a nawet jeszcze później). Już przed 1945 r. historię Wrocławia znaczyły radykalne cezury – zniszczenia, nowe założenia topograficzne, migracje, zmiany władzy, transformacje gospodarcze i społeczne. Wszystkie one w dużym stopniu zmieniały oblicze miasta. A jednak zachowało ono nie tylko swoje miejsce, ale i swoją tożsamość”.
Eduard Mühle (ur. 1957) profesor historii. Studia ukończył w 1986 r., pracę doktorską obronił na westwalskim uniwersytecie Wilhelman w Münster w 1990 r. gdzie pełnił funkcję profesora historii Europy Środkowowschodniej i Wschodniej oraz dyrektora Wydziału Historii Wschodnioeuropejskiej. Dyrektor Instytutu Herdera w Marburgu w latach 1995-2002. Dyrektor Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie od 2008 r. W 2014 r. otrzymał nagrodę za zasługi dla współpracy polsko-niemieckiej. Jest autorem wielu publikacji dotyczących historii Europy Środkowo-Wschodniej, w szczególności historii niemieckiej historiografii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
