Do tego działu zapraszamy zwolenników medycyny konwencjonalnej. Jest bardzo wiele chorób, z którymi nie wygralibyśmy bez leków farmakologicznych, czy też radioterapii. Dlatego, aby zgłębić swją wiedzę z zakresu medycyny konwencjonalnej zapraszamy po podręczniki, poradniki, publikacje, altasy, literaturę medyczą dla uczniów, studentów, lekarzy i nie tylko. Chirurgia, terapia laserem, anatomia, piwrwsza pomoc, fizjologia i patofizjologia ambulatoryjna i kliniczna, diagnostyka neurologiczna, otolaryngologiczna, audiologiczna i radiologiczna i wiele innych.
Praca zbiorowa, w której ukazane są podstawowe zagadnienia dotyczące medycyny estetycznej w formie praktycznych informacji wynikających z wieloletniej pracy autorów. Książka adresowana jest do lekarzy zainteresowanych lub zajmujących się tematyką medycyny estetycznej w codziennej praktyce lekarskiej. Przeznaczona również dla kosmetologów pracujących w gabinetach medycyny estetycznej i studentów medycyny zainteresowanych tym tematem.
Celem książki jest umożliwienie lekarzom pierwszego kontaktu, a także specjalistom z różnych dziedzin medycyny poznanie specyfiki zaburzeń erekcji, ich przyczyn oraz metod diagnostycznych i leczniczych.
Praca ma charakter interdyscyplinarny, praktyczny i jest przewodnikiem po leczeniu zaburzeń erekcji, a także innych, często im towarzyszących zaburzeń seksualnych.
Zaburzenia erekcji dotyczą około 10% populacji mężczyzn w Polsce i są jednym z najczęściej występujących u nich zaburzeń seksualnych.
Książka na temat farmakoterapii. Jednak wśród innych dostępnych na rynku pozycji poświęconych tej tematyce jest ona szczególna. Grono lekarzy praktyków opisało w sposób uporządkowany i przejrzysty poszczególne grupy terapeutyczne, konkretne leki, a także badania, prowadzone zgodnie z zasadami EBM, które zmieniały standardy postępowania. Uwzględniliśmy (na tyle, na ile było to możliwe w tego typu publikacji) najnowsze odkrycia i badania naukowe, na przykład te omawiane w ostatnim Kongresie Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego w Sztokholmie.
Samo przedstawienie tego typu informacji uznaliśmy za niewystarczające. Jako lekarze praktycy wiemy, że w wielu przypadkach przełożenie zaleceń towarzystw medycznych i wniosków sformułowanych na podstawie badań przeprowadzonych w warunkach kontrolowanych prób klinicznych na nasze codzienne kontakty z pacjentami może być trudne. Dlatego zdecydowaliśmy się zawarte w naszej książce informacje opatrzyć fachową analizą i omówieniem zastosowań w codziennej praktyce lekarskiej, Liczymy na to, że w ten sposób pomożemy Państwu wdrożyć w życie najbardziej aktualne ustalenia naukowców i towarzystw naukowych oraz że przyczyni się to do osiąganaia jeszcze lepszych wyników leczenia.(...)
Praca zbiorowa, w której ukazane są podstawowe zagadnienia dotyczące medycyny estetycznej w formie praktycznych informacji wynikających z wieloletniej pracy autorów. Książka adresowana jest do lekarzy zainteresowanych lub zajmujących się tematyką medycyny estetycznej w codziennej praktyce lekarskiej. Przeznaczona również dla kosmetologów pracujących w gabinetach medycyny estetycznej i studentów medycyny zainteresowanych tym tematem.
Z prawdziwą przyjemnością pozytywnie odpowiedzieliśmy na propozycję napisania kolejnej książki dla serii Biblioteka Kardioprofilu, chociaż mieliśmy na uwadze, że bardzo interesująca formuła 33 pytań i odpowiedzi może być dla nas dużym wyzwaniem, bowiem przedstawienie w tak zwartej formie problematyki niewydolności serca jest przedsięwzięciem ryzykownym. Staraliśmy się zwięźle, a zarazem prezyzyjnie odpowiedzieć na tytułowe 33 pytania. Jednak nie ukrywamy, że ważnych pytań dotyczących niewydolności serca mogłoby być znacznie więcej - co najmniej kolejne 33 pytania. Musimy się jednak zastanowić, czy znamy kolejne 33 odpowiedzi. Seria Biblioteka Kardioprofilu skierowana jest przede wszystkim do lekarzy praktyków. Książki w niej publikowane mają zatem w zwięzły sposób odpowiadać na najczęściej stawiane pytania i rozwiewać wątpliwości. W ostatnich latach wiedza dotycząca patofizjologii chorób układu krążenia poczyniła kolosalne postępy, między innymi, a może przede wszystkim, dzięki dominującej pozycji EBM (ang. Evidence Based Medicine, medycynie opartej na dowodach naukowych).
Wybór pytań jest oczywiście subiektywny. Liczymy na szeroki odzew i kolejne 33 pytania, tym razem sformułowane przez naszych Czytelników - z radością postaramy się na nie odpowiedzieć. Mamy nadzieję, że niniejsza monografia będzie początkiem serii kolejnych, obszerniejszych publikacji traktujących o fascynującym, ale trudnym do leczenia zjawisku, jakim jest niewydolność serca.
Pamięć fascynuje badaczy od wielu wieków, gdyż jest jednym z najważniejszych procesów związanych z ludzką egzystencją.
W ostatnich latach, dzięki dynamicznemu rozwojowi nowoczesnych technik badawczych, obserwujemy ogromny postęp w poznaniu tego fenomenu, tak w ujęciu neuropsychologicznym, jak i neurobiologicznym. Pozwoliło to na usystematyzowanie wiedzy na temat istoty pamięci, jej poszczególnych aspektów, związku z czynnością kluczowych dla nich obszarów mózgu oraz na temat znaczenia zaburzeń pamięci w chorobach neurologicznych, w których zaburzenia pamięci są jednym z podstawowych objawów klinicznych choroby.
Szczególne zainteresowanie badaczy skupiło się ostatnio na możliwościach badania wczesnych etapów chorób przebiegających z otępieniem, m.in. na zjawisku tzw. łagodnych zaburzeń poznawczych (MCI, ang. mild cognitive impairment). Zaburzenie to stanowi pośredni etap pomiędzy naturalnym osłabieniem funkcji poznawczych związanych z wiekiem a otępieniem, chociaż etiopatogeneza MCI nie jest jeszcze w wystarczającym stopniu poznana.
Warto więc przybliżyć Czytelnikowi najważniejsze informacje na temat funkcjonowania procesów poznawczych, zwłaszcza pamięciowych, na temat ich znaczenia w etiopatogenezie i w obrazie klinicznym chorób neurologicznych, podstawowych metod rozpoznawania zaburzeń w tym zakresie oraz przedstawić najnowsze dane na temat możliwości poprawy funkcji kognitywnych za pomocą metod farmakologicznych i pozafarmakologicznych.
Książka poświęcona ostrym zespołom wieńcowym. To niezmiernie ważny temat,, gdyż jak się szacuje, co roku w Polsce występuje ponad 200 tysięcy takich incydentów. Pomimo nowoczesnej strategii, opartej na skojarzeniu leczenia inwazyjnego z odpowiednią farmakoterapią, rokowanie u tych chorych pozostaje poważne. W dalszym ciągu nagły zgon sercowy w przebiegu ostrego incydentu występuje u 30% pacjentów. Nadal u dużego odsetka chorych rozwijają się odległe powikłania, uniemożliwiające powrót do aktywności zawodowej.
Evidence Based Medicine na przykładzie badań z lekami hipolipemizującymi - 44 pytania i odpowiedzi jest podstawowym, miejscami wręcz studenckim omówieniem głównych zagadnień związanych z medycyną opartą na dowodach (EBM). Autorzy, odpowiadając na 44 pytania o podstawowe tematy dotyczące EBM, podają przykłady zaczerpnięte z przeprowadzonych w ostatnich latach badań z zastosowaniem leków hipolipemizujących - jedną z najintensywniej badanych grup leków kardiologicznych.
Skurczowe ciśnienie tętnicze (SBP) wykazuje wyraźną, liniową, wprost proporcjonalną zależność od wieku chorego. Zdecydowanie największym problemem terapeutycznym z nim związanym są jego podwyższone wartości u pacjentów powyżej 50. roku życia, bardzo często przybierające postać izolowanego nadciśnienia skurczowego (ISH). Trzeba zaznaczyć, na podstawie dużych projektów epidemiologicznych (NHANES III, WISHE, WHO MONICA), że problem ten dotyczy blisko 65% ogólnej populacji chorych na nadciśnienie tętnicze niedostatecznie leczonych i aż 80% pacjentów po 50.roku życia. W patogenezie wzrostu składowej skurczowej nadciśnienia wraz z wiekiem podstawowe znaczenie przypisuje się narastającej sztywności dużych naczyń tętniczych (aorty i rozgałęzień), upośledzonej wazodylatacji w odpowiedzi na stymulację receptorów beta-adrenergicznych, przy zachowanej reakcji na stymulację receptorów alfa uszkodzeniu śródbłonka i związanym z wiekiem zmianom w nerkach. Wyniki wieloletnich obserwacji epidemiologicznych, m.in. z badania Framingham czy projektu Monica, wykazały wprost proporcjonalną zależność między ciśnieniem skurczowym a powikłaniami sercowo-naczyniowymi i niewydolnością nerek już od wartości powyżej 115 mmHg (...)
Album zawiera podstawowe informacje o roślinach, których alergeny odgrywają największą rolę w etiologii schorzeń alergicznych dróg oddechowych. Omówione zostały aspekty botaniczne, aerobiologiczne i alergeny poszczególnych gatunków roślin. Charakterystyczną cechą schorzeń alergicznych wywołanych przez alergeny pyłku roślin jest sezonowość występowania objawów, zależna od obecności uczulającego pyłku w atmosferze. Informacje o stopniu ekspozycji na aeroalergeny pozwalają na właściwą diagnostykę, profilaktykę oraz ocenę skuteczności leczenia. Wymaga to zarówno od lekarza, jak i chorego umiejętności identyfikacji podstawowych źródeł aeroalergenów w otoczeniu. Fotografie ilustrujące poszczególne rozdziały pozwolą na łatwiejszą identyfikację alergogennych rodzajów i gatunków roślin. Do siążki dołączono płytę CD zawierającą 1512 kolorowych zdjęć
Publikacja zawiera najnowsze, wyczerpujące informacje współczesnej kardiologii, niemalże wszystko, co kardiolog chciałby wiedzieć o profilaktyce chorób układu krążenia. Adresowana jest do specjalistów, jednocześnie zrozumiała dla lekarzy POZ i lekarzy rodzinnych.
Opracowanie w sposób rzetelny, a jednocześnie jasny wskazuje, jak czynniki społeczne, genetyczne, płciowe czy psychologiczne wpływają na zwiększenie ryzyka zachorowalności na choroby układu krążenia. Pokazuje, jak w prosty sposób zminimalizować ich znaczenie, by możliwe było ograniczenie roli kardiologii inwazyjnej i farmakologii w walce z nimi.
Celem opracowania jest przedstawienie współczesnego stanu wiedzy na temat inhibitorów konwertazy angiotensyny w postaci problemów klinicznych, które mają największe znaczenie dla lekarzy praktyków.
Inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę są jedną z najczęściej stosowanych grup leków kardiologicznych. Pierwszy inhibitor konwertazy ? kaptopril, został opracowany przed ponad 30 laty, a od tego czasu do praktyki klinicznej wprowadzono już kilkanaście leków należących do tej grupy.
W ciągu tych kilku dekad przeprowadzono też wiele badań, które wykazały skuteczność, przydatność i bezpieczeństwo inhibitorów konwertazy angiotensyny w wielu różnych sytuacjach klinicznych.
Azotany to leki działające objawowo, które nie doczekały się weryfikacji w badaniach klinicznych oceniających rokowanie. Są lekami poprawiającymi komfort życia, redukują ilość bólów wieńcowych, wpływają na poprawę wydolności fizycznej oraz zmniejszenie duszności. Niepodważalne w tym zakresie zalety decydują o ich stałym powodzeniu wśród lekarzy i pacjentów.
Oddając Państwu do rąk monografię poświęconą azotanom, przekazujemy zbiór najważniejszych współczesnych danych, opinii i informacji na temat leków, które mają ugruntowaną pozycję w światowej kardiologii.
Opracowanie jest połączeniem wiedzy płynącej z badań klinicznych i wieloletniego doświadczenia lekarzy praktyków. Autorzy przedstawiają różne aspekty leczenia diuretykami. Diuretyki odgrywają kluczową rolę w terapii chorób układu sercowo-naczyniowego. Stanowią niezbędny element skojarzonego leczenia nadciśnienia tętniczego, potencjalna zaleta leków moczopędnych polega na przywracaniu fizjologicznego profilu dobowego ciśnienia u chorych bez nocnego obniżenia ciśnienia.
Książka Dydaktyczne i pozadydaktyczne uwarunkowania efektów nauczania indywidualnego dzieci przewlekle chorych (z badań uczniów klas III szkół podstawowych) jest próbą ukazania problemów dotyczących kształcenia tej grupy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Stąd w pierwszej części książki zawarto koncepcje choroby w odniesieniu do jej wpływu na funkcjonowanie człowieka oraz strategię radzenia sobie z nimi. Zwrócono również uwagę na psychologiczne następstwa choroby w kontekście potrzeby projektowania działań terapeutycznych wspomagających rozwój i funkcjonowanie psychospołeczne dziecka. Opisano tu uwarunkowania związane ze środowiskiem rodzinnym, które w sytuacji nauczania indywidualnego często pozostaje głównym źródłem doświadczeń socjalizacyjnych i edukacyjnych, oraz uwarunkowania związane ze środowiskiem pozarodzinnym, ze szczególnym uwzględnieniem grup rówieśniczych, formalnych i nieformalnych. Centralnym punktem zainteresowania był rozwój kompetencji społecznych ucznia, który w sytuacji izolacji edukacyjnej, w tym rówieśniczej, może ulegać zaburzeniom. Uwzględniając fakt, że nauczanie indywidualne jest specyficzną formą kształcenia oferowanego ściśle określonej grupie uczniów, warto zadać pytanie o jego efektywność. Z jednej strony należy wziąć pod uwagę, że zaplanowano działania edukacyjne gwarantujące realizację obowiązku nauczania również dzieciom przewlekle chorym, które czasowo bądź długotrwale muszą pozostawać poza szkołą, z drugiej zaś należy poszukiwać optymalnych rozwiązań w tym zakresie.
"Powiecie państwo, że choroba jest niewolą. W pewnym sensie tak ? kto o tym wie lepiej ode mnie, po tylu atakach niedowładów i innych przykrych przygodach. Choroba na pewno stwarza nieraz straszliwe ograniczenia. Ale chciałabym się niezbyt uprzejmie i prosto z mostu zapytać: no to co? To już mamy zapomnieć, że jesteśmy obdarzeni duszą i możliwością myślenia? Mamy może popaść w prawdziwą i całkowitą niewolę jakichś pozbawionych rozumu wirusów albo własnych mięśni czy lekarstw hormonalnych? Ona ? choroba ? nie powinna z nas zrobić rzeczy, nawet gdy nie możemy się wcale ruszać. Jeśli jakiś system leczenia lub ktoś traktuje was jak rzecz, nawet nieumyślnie, nie pozwalajcie na to. W imię bycia człowiekiem, ze względu na waszą duchowo-cielesną całość nie możecie do tego dopuszczać. Przede wszystkim jednak nie możecie tak traktować sami siebie. Nie powinniście się kłaść, gdzie stoicie, i ze swym ciałem i duszą czekać na ?naprawienie? przez lekarza. Wasza całość musi brać w leczeniu czynny udział. Nie tylko leczenie kogoś, ale leczenie się, leczenie siebie wymaga siły woli i odpowiedzialności, które nigdy nie bywają przymiotami rzeczy"".
Małgorzata Baranowska, fragment rozdziału To wasze życie
"To jest wasze życie to książka o naszym życiu, o nas wszystkich. Ciągle do niej wracam. Dlaczego? Bo chcę zrozumieć, jak sobie można poradzić z życiem i nie utracić siebie, swojej niepowtarzalności. Małgorzata Baranowska od trzydziestu lat jest ciężko chora i przez cały ten długi czas ma wokół siebie przyjaciół, których obdarowuje pasją życia, ciekawością świata i ludzi. Nie wszyscy mogą się z nią spotkać, ale każdy może przeczytać tę książkę. Dla mnie jest ona niezwykłym świadectwem. Mówi o tym, jak można oderwać się od myślenia o sobie i chcieć innym pomóc, to znaczy przekazać swoje doświadczenie pokonywania choroby"".
Maja Komorowska"
Przez czternaście miesięcy, od momentu zdiagnozowania choroby aż do śmierci, Anatole Broyard prowadził dziennik, którego fragmenty wraz z wcześniejszym, również autobiograficznym szkicem ""Co powiedział cystoskop"", oraz literackimi tekstami o śmierci złożył się na niewielki, lecz poruszający tom esejów Upojony chorobą. ""Język śmierci rozczarowuje banałem. Wydaje się, że umieramy, powielając klisze"", napisał. W swojej własnej walce z chorobą ? a wkrótce także z nieuchronnie zbliżającą się śmiercią ? udało mu się jednak zdobyć na intelektualną dyscyplinę, dzięki której odrzucone zastało tak rozczarowanie, jak i stereotyp. Broyard do końca pozostaje przenikliwy, ironiczny, uważny. ""Nie jestem lekarzem, w rolę pacjenta także dopiero się wprawiam. Ale jestem krytykiem i jako chory w stanie krytycznym, powinienem spożytkować mój zawód"". Upojony chorobą nie jest głosem rozpaczy, niezgody i gniewu, nie jest też ckliwą, pełną męczeństwa pochwałą rezygnacji. Jest zapisem tego, jak spokojny umysł zwraca się przeciwko bolesnej surowości i pośpiechowi śmierci.
""Nie znam równie szczerych tekstów o chorobie, tak głębokich, inteligentnych, refleksyjnych, doniosłych ? Broyard bowiem niczego nie unika i nie tuszuje, pisze bez sentymentalizmu i bez upiększeń. Czujemy, że ten człowiek ? który do końca pozostaje krytykiem i pisarzem ? dzierży pióro z niebywałą siłą, że w swych zmaganiach z chorobą jest w pełni zdeterminowany, że w paszczę śmierci chce zajrzeć żywy, jako sprawozdawca i komentator. Pióra nie wypuszcza rąk niemal do samego końca. Jego ostatnie zapiski w dzienniku powstały parę dni przed śmiercią. (...) Upojony chorobą to książka cudownie bezczelna: pełna zadufania, charakterna, prowokacyjna, harda; Broyard jest na wskroś żywy, jest całkowicie sobą, nawet gdy umiera ? dowcip i tupet nie opuszczają go do ostatka"".
Oliver Sacks, ze ""Słowa wstępnego""
""Notatki Broyarda, jego odwaga oraz prowokacyjna, ale jednocześnie oczyszczająca szczerość biorą się z przekonania, że może on ? albo nawet musi ? umrzeć, nie tracąc klasy. (?) To cenna książka, która nie tylko upamiętnia mądrego człowieka, ale także przeciera ważne szlaki"".
""Publishers Weekly""
""'Groźna choroba podnosi poziom adrenaliny'. Pojawia się zaskakujący stan zmienionej świadomości i przyzwolenie na rodzaj szaleństwa. Życie zmienia się nie do poznania (autor zaczął uczyć się stepować). Sytuacje skrajne każą nam tworzyć historie. Pisarz, taki jak Anatole Broyard, czuł się zmuszony pisać o chorowaniu na raka i śmierci swego ojca i swojej. Bo język, narracja broni naszego człowieczeństwa. Autor twierdzi, że każdy chory musi wytworzyć własny styl chorowania. Ma ambicję zostania sprawozdawcą nawet swego umierania - 'być żywy, umierając'.
PS
Jakby mimochodem Broyard zanotował świetny zestaw lektur. Serdecznie radzę je przeczytać, a potem jeszcze raz Upojonego chorobą, także wstęp Olivera Sacksa.
Małgorzata Baranowska"
Daniel Tammet urodził się 31 stycznia 1979 roku. W środę. Dla zwykłego śmiertelnika nie jest to szczególnie ważna informacja, ale Daniel cierpi na zespół Aspergerera i zaburzenie zwane synestezją, które sprawiają, że liczby wywołują w nim szczególne skojarzenia i emocje. Widzi ich kolory, kształty i faktury, które w jego umyśle układają się w przedziwne, harmonijne krajobrazy. Dlatego data jego urodzin jest niebieska, a cyfry, które ją tworzą, kształtem przypominają gładkie otoczaki. Daniel potrafi dokonywać obliczeń, których wynik możemy sprawdzić jedynie za pomocą komputera. Liczby są od najmłodszych lat jego najwierniejszymi przyjaciółmi. Dostrzega ich odmienne charaktery i osobowości. Najbardziej lubi cyfrę cztery, podobnie jak on ""cichą i nieśmiałą"".
Daniel Tammet nie jest jednak oderwany od rzeczywistości. Opowiada o swoim niełatwym dzieciństwie i dorastaniu, a także problemach, z którymi styka się na codzień jako dorosły człowiek. Urodziłem się pewnego błękitnego dnia daje czytelnikowi klucz do niezwykłego umysłu człowieka dotkniętego autyzmem i szansę spojrzenia na świat jego oczami.
"Daniel Tammet potrafi wykonywać w pamięci najbardziej złożone obliczenia matematyczne i w tydzień nauczyć się nowego języka. Każdego ranka zjada na śniadanie dokładnie 45 gramów owsianki i zanim wyjdzie z domu, liczy wszystkie rzeczy, które na siebie zakłada. Jego niezwykła książka to poruszające spojrzenie do wnętrza człowieka cierpiącego na niezwykle rzadką i wciąż tajemniczą chorobę".
"Independent"
"Danniel Tammet jest człowiekiem o niezwykłym umyśle. Dlatego tym bardziej godne podziwu są jego skromność i prostoduszność, które przebijają z tej arcyciekawej książki. Jeszcze do niedawna ludzie tacy jak on nazywani byli ‘idiotami-sawantami’, ale na szczęście cząstka ‘idiota’ została słusznie odrzucona. W tym człowieku nie ma bowiem nic idiotycznego".
"Sunday Times"
"Urodziłem się pewnego błekitnego dnia jest przypuszczalnie pierwszym raportem z wnętrza umysłu sawanta (...). W Tammecie zdumiewająca jest przede wszystkim nie tyle niezwykłość jego umysłu, ile fakt, że potrafi nam o nim opowiedzieć"
"Daily Mail"
"Można powiedzieć, że Tammet powrócił z podróży w świat autyzmu, miejsca niemal niedostępnego dla naukowców i rodziców".
"ABC News"
Dlaczego ""choroba nie zajęła wraz z miłością, orężem i zazdrością miejsca pośród głównych tematów literatury""? Pytanie zadane przez Virginię Woolf w 1925 roku do dziś nie straciło na aktualności. Dlaczego wciąż nie doczekaliśmy się powieści o grypie, poematu o tyfusie czy ody do zapalenia płuc? Dlaczego pisarze próbują nas przekonać, że dusza ludzka jest ważniejsza niż ciało, które pozostaje konieczną, ale nieinteresującą powłoką?
Nieobecność zwykłej ludzkiej fizyczności i choroby jest w literaturze uderzająca i niezrozumiała, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, jak wiele w życiu chorujemy. Choroba ? zdaniem pisarki temat niedoceniany ? wymaga nowego, specjalnego języka, ""pierwotniejszego, bardziej zmysłowego, bardziej wulgarnego"". Choroba zmienia nasze postrzeganie, pozwala ""dezerterować z armii wyprostowanych"" i przyglądać się światu z innej perspektywy. Nikt nie umiałby opisać problemu piękniej i przenikliwiej niż Woolf, która przez całe życie zmagała się z psychicznymi i fizycznymi objawami choroby.
""Wspaniały, płynący jak zastęp zmiennokształtnych chmur, esej Virginii Woolf wznosi nas na wyżyny sztuki. Mówi o paradoksie, na którym zbudowana jest wielka sztuka: o życiu i śmierci, o lekturze kontemplacyjnej, o gorączkowym fantazjowaniu. Wreszcie o łóżku - jako źródłowym obiekcie kultury, ustawionym w pozycji horyzontalnej, między niebem a ziemią"".
Grażyna Borkowska"
Siła dla Jego ludu - książka szczególnie pomocna dla rodzin i przyjaciół osób chorych psychicznie, a także dla duchownych i terapeutów.
Autor porusza wiele uniwersalnych prawd, które można odnieść także do innych przewlekłych schorzeń, jak choćby: upośledzenie umysłowe, choroba Alzheimera czy niepełnosprawność.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
