W monografii omówiono wyniki badań naukowych w odniesieniu do stresu, strategii radzenia sobie i jakości życia podczas pierwszych miesięcy pandemii COVID-19. Redaktorzy i autorzy poszczególnych rozdziałów przyjmują perspektywę psychologiczną w analizie doświadczeń Polaków. Czytelnik może zapoznać się z wynikami badań, które pozwolą odpowiedzieć m.in. na następujące pytania: Jak Polacy radzili sobie ze stresem? Czy w pierwszej fali pandemii zamartwiali się w sposób szczególny? Jak radzili sobie podczas obowiązkowej kwarantanny? Jakim doświadczeniem okazało się noszenie masek ochronnych? Jakie zmiany wynikały z pracy zdalnej? Jak na pandemię zareagowały kobiety ciężarne? Czy doświadczenie pandemii może prowadzić do pourazowego zaburzenia stresowego? Książka obejmuje 21 rozdziałów skomponowanych w trzy części: 1. Stres pandemiczny i radzenie sobie; 2. Doświadczanie pandemii a jakość życia; 3. Zmiany wynikające z ogłoszenia pandemii.

Kolejna, XXVII edycja. Przewodnik zawiera informacje na temat stosowania antybiotyków w lecznictwie otwartym. Książka prezentuje kryteria doboru antybiotyków w kilkudziesięciu jednostkach chorobowych (z podaniem opcji terapeutycznych i standardowego dawkowania), a także opis błędów i przyczyn niepowodzeń w antybiotykoterapii oraz interakcji antybiotyków z innymi lekami.

Autor pokazuje, po czym możemy rozpoznać, że mamy do czynienia z psychopatą. Wyjaśnia, dlaczego to zaburzenie osobowości zazwyczaj dotyka mężczyzn oraz podpowiada, jak należy postępować, gdy mamy styczność z psychopatą.Freestone przybliża sylwetki siedmiu przestępców cierpiących na zaburzenia psychiczne. Na konkretnych, z życia wziętych, przykładach pokazuje, jak trudnym i złożonym problemem jest psychopatia oraz jakie nastręcza trudności w diagnozowaniu i leczeniu.Autor trzyma się faktów, szczegółowo analizuje przypadki przemocy, okrucieństwa i sadyzmu. Książka ma charakter empiryczny, ale autor zadbał też o zaplecze teoretyczne, wplata również osobiste wątki (wspomina o własnych fobiach i pracy nad serialem Killing Eve itd.

Praktyczne rady, jak dbać o kręgosłup (m.in. jak prawidłowo siedzieć, dźwigać i przesuwać przedmioty, wsiadać do samochodu, wstawać z łóżka) i zwalczać różne rodzaje bólu. Czytelnik znajdzie tu ćwiczenia na odcinek szyjny kręgosłupa – opisane krok po kroku, opatrzone licznymi zdjęciami.

Pojęcie sztuki babienia niewątpliwie należy do zagadnień o wyjątkowo szerokim zakresie. Sztuka babienia bowiem to umiejętność odbierania porodów, opieki nad matką i jej nowo narodzonym dzieckiem, sztuka wymagająca dużych umiejętności i medycznej wiedzy. Niniejsza książka jest opowieścią o poziomie tej sztuki w Polsce II połowy XVIII w., etapach jej rozwoju i zajmujących się nią osobach. Jednocześnie stanowi analizę wydawanych w tym okresie poradników medycznych – analizę, która z jednej strony zwraca uwagę na zjawisko kształtowania się kultury medycznej w czasach rządów Stanisława Augusta Poniatowskiego, z drugiej, pozwala przyjrzeć się roli, jaką w tym procesie odegrała kobieta. To ona – jako położnica – pacjentka, matka, położna – baba, akuszerka, mamka – staje się tu kluczową postacią. W książce znajduje się nie tylko charakterystyka każdej z jej ról, ale rozważania na temat osiemnastowiecznego piśmiennictwa medycznego – układu zawartych w poszczególnych dziełach treści i widocznych w owym czasie tendencji wydawniczych. Podjęta próba rekonstrukcji poziomu opieki okołoporodowej w Polsce II połowy XVIII w. jest więc rozprawą z pogranicza literaturoznawstwa, kulturoznawstwa i historii medycyny. Połączenie tych elementów daje szansę uchwycenia różnorodności problemów i opisania zjawisk, które mimo iż naturalnie od zawsze obecne i determinujące ludzką egzystencję, mogą po prostu fascynować.

Omówienie najważniejszych zagadnień związanych z praktycznymi zasadami diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego. W pierwszej części przedstawiono zarówno różne metody oceny pomiaru ciśnienia tętniczego i zasady ich interpretacji, jak i kolejne etapy diagnostyki biochemicznej oraz obrazowej chorego na nadciśnienie tętnicze, stanowiące podstawę do potwierdzenia pierwotnego charakteru nadciśnienia tętniczego i wykluczenia jego wtórnych postaci. W części dotyczącej terapii nadciśnienia tętniczego oparto się na współczesnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego i Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2019 r. oraz Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z 2019 r., przedstawiających obowiązujące zasady postępowania w różnych stopniach zaawansowania nadciśnienia tętniczego i sytuacjach klinicznych.

Fundamentals of Anaesthesia is the gold standard text for the Primary FRCA, encapsulating the basic principles of modern anaesthesia in one easily accessible volume. Written and edited by experts with extensive FRCA examination experience, this text deliberately blends the expertise of invited authors in an unrivalled consistency of style more akin to that of a single author text. All of the subject matter required to pass the exam is condensed into an easy-to-read format. This fully updated fourth edition includes new guidelines, an improved chapter structure, and a new section on clinical ultrasound. The generous use of summary boxes, bullet points, tables and diagrams creates a text that is clear, concise and easy to navigate. Each section covers one of the four components of the SOE. This is a unique revision aid for the Primary FRCA and an essential companion for all exam candidates.

Monografię można podzielić na dwie części, których wspólnym elementem jest zjawisko rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2 oraz jego wpływu na otaczającą rzeczywistość.Pierwsza część monografii obejmuje wpływ pandemii wirusa SARS-CoV-2 na zmiany w systemie prawa, które jednocześnie przełożyły się na sytuację przedsiębiorców. Natomiast druga część obejmuje rozważania autorów odnoszące się do możliwości podejmowania określonych działań w czasie wzmożonego rozprzestrzeniania się wirusa SARS-CoV-2.Wyrażamy nadzieję, że książka spotka się z zainteresowaniem szerokiego grona Czytelników.Anna SzyszkaRobert Frey

Książki te umożliwiają interaktywną naukę za sprawą sztuki kolorowania, dzięki której zapamiętanie kluczowych pojęć, zrozumienie rozmaitych procesów oraz poznanie poszczególnych struktur jest łatwiejsze i bardziej zajmujące. Każdej ilustracji towarzyszy zwięzły i przejrzysty opis, a dobór i układ treści oraz grafiki do pokolorowania sprawiają, iż książki te stają się doskonałym uzupełnieniem wielu podręczników.

Czy można dosłownie umrzeć z samotności? Czy istnieje połączenie między zdolnością wyrażania emocji a chorobą Alzheimera? Czy można zdefiniować „osobowość nowotworową”? Opierając się na dogłębnych badaniach naukowych, doktor Gabor Maté udziela odpowiedzi na pytania dotyczące połączenia umysł–ciało. Przedstawia dowody naukowe na to, jaką rolę odgrywają stres i emocje w występowaniu szeregu powszechnych chorób takich jak zapalenie stawów, nowotwory, cukrzyca, choroby serca, zespół jelita drażliwego czy stwardnienie rozsiane. Na podstawie dziesiątek studiów przypadków i historii takich osób jak Ronald Reagan (alzheimer) czy Lance Armstrong (rak jąder) Gabor Maté ujawnia Siedem zasad zdrowienia, czyli reguł pomagających uchronić się przed ukrytym stresem. Kiedy ciało mówi nie to międzynarodowy bestseller przetłumaczony na piętnaście języków, propagujący uczenie się i leczenie poprzez dostarczanie transformującego wglądu w to, w jaki sposób choroba może być sposobem na odrzucenie przez organizm tego, czego umysł nie może lub nie chce uznać. Ludzie zawsze intuicyjnie czuli, że ciało i umysł są niepodzielne. Współcześnie doszło jednak do niefortunnego rozłamu między tym, co podpowiada nam organizm, a tym, co umysł uważa za prawdę. Ku własnej zgubie, zwykle kierujemy się drugim z tych dwóch źródeł informacji. Dlatego za przyjemność i przywilej uważam przedstawienie Czytelnikowi odkryć nowoczesnej nauki, potwierdzających intuicję odwiecznej mądrości. Stanowiło to mój nadrzędny cel podczas pisania tej książki. Innym było odsłonięcie zwierciadła, w którym przegląda się nasze napędzane stresem społeczeństwo – w odbiciu tym widzimy, jak na niezliczone mimowolne sposoby pomagamy powstawać nękającym nas chorobom. Gabor Maté Dr Gabor Maté jest emerytowanym lekarzem, który przez 20 lat najpierw pracował w przychodni rodzinnej, a potem na oddziale opieki paliatywnej. Następnie przez ponad dekadę zajmował się osobami uzależnionymi od narkotyków i chorymi psychicznie w dzielnicy Downtown Eastside w Vancouver. Napisał cztery książki wydane w 25 językach. Jest również popularnym mówcą cenionym ze względu na swoją wiedzę na temat uzależnień, traumy, rozwoju dzieci oraz powiązań między stresem a chorobami.

W polskim systemie opieki zdrowotnej opieka nad pacjentem ze zdiagnozowaną przewlekłą chorobą nerek (PChN) na etapie leczenia zachowawczego oraz nerkozastępczego jest rozproszona, gdyż jest realizowana na poziomie opieki podstawowej, specjalistycznej i wysokospecjalistycznej, w trybie ambulatoryjnym i stacjonarnym. Obecnie nie ma mechanizmów regulujących zarządzanie i koordynację opieki nad chorym z PChN. Zadanie koordynacji procesu diagnostyki i leczenia w znacznym stopniu jest przeniesione na samego chorego. Badanie, przedstawione w tej książce, przeprowadzone na grupie 767 pacjentów hemodializowanych z województwa kujawsko-pomorskiego wskazuje na potrzebę objęcia tej grupy chorych opieką koordynowaną.

Co czwarty Polak w jakimś momencie życia miał kłopoty ze zdrowiem psychicznym – wynika z badania dotyczącego kondycji psychicznej mieszkańców Polski. To znaczy, że ponad osiem milionów osób w naszym kraju doświadczało lub doświadcza zaburzeń psychicznych. Ale z powodu słabej dostępności pomocy – i uprzedzeń wobec ludzi chorych – do psychologa lub psychiatry trafiło zaledwie szesnaście procent. Problem chorób i zaburzeń psychicznych dotyka osób w każdym wieku, od dzieci po ludzi starszych. Cierpią między innymi na schizofrenię, depresję, uzależnienia, zaburzenia odżywiania czy zaburzenia rozwojowe. Często kłopoty sprawia już postawienie diagnozy, leczenie jest jeszcze większym wyzwaniem. To proces, który może trwać latami, wymaga cierpliwości, elastyczności, wytrwałości – tak pacjenta, jak i lekarzy. Wymaga też dobrego planu – i pieniędzy. Jak to wygląda w Polsce? Aneta Pawłowska-Krać rozmawia z pacjentami i ich rodzinami, z psychiatrami, pielęgniarzami i pielęgniarkami i kreśli obraz polskiej psychiatrii, niestety w ciemnych barwach. Pacjenci są hospitalizowani za późno, zostają w szpitalach za długo, nie mają tam odpowiedniego wsparcia i opieki, są faszerowani lekami i wypuszczani z oddziałów bez wskazówek, jak radzić sobie dalej. Trudno jednak całą winą obarczać personel szpitali i poradni – jest tak nieliczny i przeciążony, że zwyczajnie nie może poświęcić pacjentom tyle uwagi, ile potrzebują. Czy jest wyjście z tej sytuacji? Autorka przygląda się rozwiązaniom przyjętym w innych krajach, analizuje wdrażaną obecnie z pewnym trudem reformę psychiatrii. I choć widać światełko w tunelu, nie sposób stwierdzić, czy to wyjście, czy może rozpędzony pociąg, który zbliża się w naszym kierunku i już za późno, by uniknąć kolizji.

Książka ukazuje skomplikowany mechanizm nerwicy, rozmaite jej rodzaje i wskazuje na sposoby jej leczenia.Nerwica, jedna z najpopularniejszych chorób naszego wieku, jest zaburzeniem psychicznym, które charakteryzuje się występowaniem lęków i środków obronnych stosowanych przeciwko nim oraz poszukiwaniem rozwiązań kompromisowych w sytuacjach konfliktowych; jest zaburzeniem stosunku jednostki do siebie samej oraz otoczenia. Horney w swej książce pokazuje cały skomplikowany mechanizm nerwicy, rozmaite jej rodzaje, a poprzez wskazanie sposobów wyleczenia ułatwia czytelnikowi wejrzenie we własną psychikę. Zachęca do analizy swego postępowania i uczy, że człowiek może się naprawdę rozwijać tylko wówczas, gdy przyjmie całkowitą odpowiedzialność za siebie.

Jak zapobiegać dolegliwościom kręgosłupa? Jak sobie z nimi radzić? Wskazówki opracowane przez zespół specjalistów fizjoterapeutów pomogą opracować właściwą strategię rehabilitacji.

W poradniku podajemy przepisy na potrawy o niskim IG. Bardzo przydatna jest tabela zawierająca wartości indeksu glikemicznego poszczególnych produktów.

(...) Rodzaj przewodnika po poszczególnych działach tworzących nowy wizerunek higieny. Pokazuje, jak szeroki i rozległy jest zakres jej zainteresowań, jaką rolę ma w niej do odegrania lekarz rozumiejący zakres medycyny profilaktycznej.Autorzy uatrakcyjnili swoje dzieło informacjami dotyczącymi historii rozwoju myśli higienicznej, a poprzez własną narrację spowodowali, że podręcznik nie jest dla czytelnika nużący, a wręcz nie można się od niego oderwać. Z pewnością przysporzy to popularności tej pozycji. Ważnym atutem podręcznika jest skład autorski, który określa się jako My, doświadczeni długą praktyką lekarską i długim życiem lekarze, chcielibyśmy niejako zarazić młodych myśleniem i działaniem profilaktycznym.prof. dr hab. med. Elżbieta Krajewska-Kułak

Pełnokrwisty utwór, chwilami brudny, często brutalny, zawsze prawdziwy. Książka, której nie da się streścić. Ją trzeba przeczytać. „(…) wyłkała na oko sześcioletnia dziewczynka, z nadzieją w oczach chwytając lekarza za rękaw fartucha. Córka pacjenta. Pacjenta, który leżał teraz przed nami na stole. Ojca z rozpłatanym brzuchem i ojca, w którego wnętrznościach nurzaliśmy ręce. Chwilami aż po łokcie.(…)” „(…) zaraz po krótkim i dość cichym „kurwa!”, które wypluł z na wpół zaciśniętych ust, jednocześnie rozrywając jednorazowy jałowy fartuch. Jałowy jeszcze parę godzin temu. Teraz przesiąkający pokrywającą jego powierzchnię grubą warstwą cuchnących, zgniłych wydzielin z ciała pacjenta. Czyściliśmy temu człowiekowi trzewia bite dwie godziny. Dorobił się zapalenia trzustki w najgorszej postaci. Narząd strawił sam siebie. Martwe tkanki zżerane przez bakterie. Pacjent zaczął gnić od środka. I to na własne życzenie. „(…) drapią się bez opamiętania. Do krwi. Nie potrafią przestać. Nawet kiedy rozorana pazurami skóra zaczyna wyglądać jak po torturach grabiami. Przeczosy dodają upiornego wyglądu choremu ciału. Żółte, nieraz niemal brązowe białka oczu, poprzecinane krwistą siateczką drobnych żyłek. Załzawione od choroby, wyczerpania i bólu. Skóra żółta w tych miejscach, w których nie szpecą jej czerwone, krwawiące rany i nieco ciemniejsze, brązowe strupy. Resztki wyrwanych kawałków ciała pod paznokciami (…)” „(…) ludzie gnieceni poddaństwem czy przez grawitację. Niewolnicy bez łańcuchów, bez liny, kroczący karnie szpalerem… Stop! Teraz to już nie niewolnictwo. Co to, to nie. Teraz mamy cywilizację. Oni idą do pracy. Znienawidzonej. Instytucji, korporacji, urzędu… nieistotne. W czasie, który tam spędzają, liczą się tylko pieniądze. Człowiek znika. Pieniądze dla zarządu, dla dzierżących lejce władz, dla pana. Reszcie marne ochłapy. Wikt i opierunek. Na tyle wystarczy. I bezpieczeństwo. Względne. Dla tego, kto wciąż się nadaje. Przynosi zyski. Wyźrebione klacze, każdy zajeżdżony wałach – na rzeź. Ogier wypucowany, dopieszczony. Dopóki jest potrzebny. Bawi. Daje się ujeżdżać, ciesząc oko, rozpalając zmysły władców. Trzymają go na szczycie, aż wysączą do ostatniej kropelki, jak przez słomkę, to, co podnieca, co najbardziej żywe. Piękno dzikości. Potem utną mu łeb i przerobią go na kiełbasę. Ale najpierw jaja. Utną je przy samej dupie i pozapinają w breloki, które będą nosić, ociekając cudzym blaskiem we własnej imaginacji chwały. – Kurwa! Nie udźwignę. Ten świat jest popierdolony – wymruczał wariat i zasnął, otumaniony lekarstwami. (…)” „(…) po przewiezieniu chorego ciała na blok i ułożeniu na stole operacyjnym wpadło ono na inny pomysł – wysiadam. Organizm się poddał. Anestezjolog nie zdążył jeszcze wepchnąć do gardła rurki intubacyjnej. Serce odmówiło posłuszeństwa. Na monitorze pojawiła się nierówna, szarpana linia. Rytmiczne „pik, pik” już nie przerywało ciszy. W takich chwilach nie ma czasu się zastanawiać. Człowiek instynktownie reaguje tym, czego przez lata go uczyli. Lewa dłoń na mostek. Prawą dociśnij u góry. Łokcie prosto, zablokowane. Uciskaj miarowo. Szybko. Bez przesady. Mocniej. Równo. Nie trać panowania. Wdech. Wydech. Myśl o czymś przyjemnym. To nie jest człowiek. Masujesz serce. Jesteś tym sercem. Jesteś tym sercem całą sobą. Pompujesz krew. Ściskasz. Wtłaczasz. Gnieciesz. Uderzasz, by zmusić do uderzenia tamto. Musisz przywrócić mu życie. Walczysz o jego życie. Sto razy w ciągu minuty wbijasz pięści na kilka centymetrów w głąb klatki piersiowej. (…)” „(…)Z ust pacjenta wypłynął zielonobrunatny, cuchnący potok. Wprost na moje nogi. Odór uderzył mnie w nozdrza i zakręcił mi w głowie.(…)” „(…) słyszę, że mam służyć, być na czyjeś usługi, że ktoś czegoś żąda, wtedy myślę: „Po co mi to?”. Nigdy nie chciałam się szmacić. Kiedyś miałam ideały. Stanęłabym wbrew całemu światu, gdybym miała pewność, że walczę o sprawiedliwość i prawdę. A teraz robię to, w co wierzę, i nieraz czuję się jak zwykła ściera – kto chce, proszę bardzo, może się podetrzeć. (…)” „(…) Każdy naród, każde stado ma swojego królewicza. Słucha go ślepo i idzie jak w ogień za jego słowem. Choćby jedyne, co dawał, to możliwość walki o wódę, choćby produkował przegranych i przegranych. A ty bij się ku uciesze panów, należy im się. Każdy swoim życiem gra jakąś rolę. Okej, kto woli grać sobą żołnierza – niech gra.(…)” „(…) – Ha, ha! – krzyczał jeden. – Jestem medykiem. Jak na wojnie. Nurzam się w trzewiach dwadzieścia dwa lata. – W zwycięskim geście wymachiwał odpowiednio zgiętą ręką. – Ha, ha! – krzyczał drugi. Reszty wypowiedzi, która brzmiała mniej więcej: „A ja mam takiego!”, po czym nastąpiło urwane plaśnięcie towarzyszące szybkiemu zgięciu kończyny w łokciu albo „mrauu” – gardłowe mruknięcie triumfu – nie jestem pewna. Trudno rozróżnić dźwięki przy tym wyciu silnika wśród kłębów spalin i pisku opon ruszającego z impetem AMG. (…)” „(…) Człowierze szli. Jeden za drugim. O wyznaczonych godzinach. Z pracy do pracy. Z pracy do domu. Z domu do fury. Byle zarobić na dom, w którym nie ma się czasu przebywać. Cudownie czysty. Czasem ma kto sprzątać. Zazwyczaj nie ma kto brudzić. Ludzie wyzuci z emocji. Już nie ludzie. Człowierze. Każdy jest sobie człowie… rzem. Odizolowany od stada. Stado to ludzie. Odizolowany od ludzi. Plan, jak zmienić człowieka w maszynę. Wykończyć lud. Pozamykani w domach. Pourywane korzenie. Nie wolno nikogo zmieniać, bo to nie będzie już ten sam człowiek. Nie wolno do niczego zmuszać. Kto się zgodzi, w którymś momencie zapomni o sobie. Zatraci siebie. Stanie się robotem. Śmieszne maszyny tłuką się między sobą. Pieprzą. Chleją. Tak samo ci w bramach i ci w garniturach, uniformach. Każdy jest niewolnikiem. To go najbardziej niewoli, a przynosi chwilową ulgę. Narkotyk. Powoli wlewany do żyły. Wtłaczany do płuc. Rozgryzany. Tłoczony. Lizany. Pieprzony. Oblepiany w lukrze. Ssany. Eksplozją smaków rozpływający się w jamie ustnej. Połykany. Przenikający. Wchłaniany porami skóry. Wszystko, co nas otacza. Rzuć to. Przeciwstaw się systemowi. By zacząć być zdrowym. (…)”. Jak tytuł wskazuje książka jest o chirurgii. Dokładniej o drodze jaką przechodzi rezydentka by otrzymać papier chirurga. W szpitalu pracuje na oddziale chirurgicznym. Leje się krew, ludzie chleją zamiast żyć w zgodzie ze sobą, trafiają do szpitali często z własnej głupoty. Byśmy potem jako lekarze musieli walczyć o ich życie. Jest o seksizmie, o myleniu relacji uczeń - pracodawca z zależnością niewolnik - władca. Nieco o cierpiących nastolatkach, próbach „S”, pedofili, niebezpiecznym seksie, chorym systemie, narkotykach, policji…

Prezentowana praca wpisuje się w nową historię polskiej polityki zdrowotnej, związanej z pandemią choroby COVID-19. Odsłania problemy nurtujące społeczeństwo w czasie niepewnym, gdy wszelkie prognozy okazują się jedynie myśleniem życzeniowym. [...] marginalizowane grupy społeczne, takie jak seniorzy, nie są w stanie ocenić swojej bezradności. Liczne choroby współistniejące u seniorów stają się tłem nieszczęść obrazujących rosnącą niewydolność opieki zdrowotnej. Systemowa niedomoga służby zdrowia konkuruje z postawami społecznymi negującymi osiągnięcia naukowe. Monografia przedstawia ten krajobraz wciąż jeszcze w czasie bitwy, jest dokumentem refleksyjnym, który winien posłużyć kształtującym polską politykę zdrowotną. Ukazuje postawy mało gniewnych, doświadczonych przez własne historie seniorów, których roszczeniowość o własne prawa w czasie pandemii jest jeszcze wyraźnie złagodzona. Niestety, nieprzewidywalne nieszczęście dopiero przed nimi.Książka, wzbogacona przeglądem aktualnej literatury światowej, napisana językiem narracji naukowej, dostępnym także dla nieprofesjonalnego czytelnika, jest interesującym dokumentem ważnym dla dyskusji o aktualnej polskiej polityce zdrowotnej, ze szczególnym uwzględnieniem seniorów.Z recenzji prof. dr hab. Elżbiety Trafiałek

Redakcja Foreign Languages Press - Chińska walka z koronawirusem. Dziennik

Niniejsza książka dokumentuje trudny okres dla China, podczas którego walczyły z wybuchem epidemii koronawirusa. Jest efektem naszych starań, aby zapewnić czytelnikom w kraju i za granicą pełen obraz chińskiej walki przeciwko wirusowi.Książka zawiera materiały pochodzące z różnych źródeł medialnych, dokumetujące historie o odwadze i determinacji: zwykłych mieszkańców, którzy zostali w Wuhanie na czas lockdownu; ludzi, którzy kontynuowali swoją pracę, aby podtrzymać normalne funkcjonowanie miasta; pracowników służby zdrowia pochodzących z całych Chin, którzy stawiali czoła zagrożeniu ze strony wirusa, aby ratować życia innych.Książka jest również zapisem słów motywacji i wsparcia humanitarnego, które napłynęło do Chin z całego świata. Jest to hołd dla wszystkich tych, którzy dołączyli do walki z wirusem.