Susanna Isern dorastając w otoczeniu Pirenejów, jak sama przyznaje, od najmłodszych lat biegała po okolicznych lasach i podpatrywała życie małych zwierząt. Tę fascynację i umiejętność zgrabnej antropomorfizacji widać też w jej najnowszej książce – „Siedem łóżek malutkiej Popielicy”.
To zdecydowanie książka z przekazem i całość snutej opowieści kończy się odkryciem, które będzie bliskie dla małych dzieci. To bowiem idealna książka dla dzieci bojących się spać samemu. Opowiada o malutkiej Popielicy, która każdej nocy, po cichutku zakrada się do domów swoich przyjaciół i zajmuje ich miejsca do spania. Początkowo ani Jeleń, Żółw, Mysz, a nawet Niedźwiedź nie rozumieją, co kieruje ich małą przyjaciółką. Dziecko podczas słuchania opowieści też początkowo nie wie, czemu Popielica tak usilnie pragnie spać w czyimś łóżeczku, a jej desperacja kieruje ją ostatecznie do skarpety złego Wilka. Dopiero gdy przyjaciele postanawiają porozmawiać ze swoją przyjaciółką, na jaw wychodzi, że mała Popielica po prostu rozpaczliwie obawia się spać sama. Całość opowieści jest tutaj na tyle zgrabnie napisana, że jest w stanie zaciekawić naszego malucha i tym samym wciągnąć go w opowieść. Jednocześnie opisywaną sytuacje może ono łatwo odnieść do siebie i swoich własnych zachowań. Tym samym książka ta jest polecana zwłaszcza dla tych dzieci, które wielokrotnie z podobnych, co Popielica powodów, nie chcą rezygnować ze spania z rodzicami i być może nawet mają podobne czy te same lęki i obawy, jakie ma bohaterka naszej książki?
Kiedy Wiewiórka się budzi, dzień trwa już w najlepsze. W naczyniu z orzeszkami laskowymi znajduje tajemniczą kopertę. Czyta list… i po chwili pędem wybiega z domu. Mknie ile sił w łapkach, ale w drodze przez łąki i las, co chwilę zatrzymują ją przyjaciele, którzy potrzebują pomocy. Co robić? Mimo pośpiechu Wiewiórka nikomu nie odmawia. Zastanawia się tylko, czy zdąży na czas, czy aby nie zjawi się w nieodpowiednim momencie. Gdy w końcu dociera na miejsce, coś sobie przypomina i zamiera jak sparaliżowana: zapomniała o prezencie! Wsadza łapkę do plecaka, choć wie, że przecież niczego tam nie znajdzie. Ku jej zaskoczeniu z plecaka wysypują się jednak: kwiaty, szalik, brzoskwinia… Wiewiórka aż podskakuje z radości. Przez cały dzień przyjaciele z wdzięczności za pomoc wsuwali jej do plecaka różne cudeńka, a ona, zabiegana, nawet tego nie zauważyła. Ale dokąd właściwie zmierza Wiewiórka? Dlaczego się tak spieszy? I dla kogo ten prezent? Piękna i wzruszająca opowieść o przyjaźni, wdzięczności i bezinteresownej pomocy. Najnowsza książka autorów innych uwielbianych przez dorosłych i dzieci tytułów kolekcji OQO – Siedem łóżek malutkiej Popielicy, Nie trzeba słów, Najlepsza zupa na świecie, Niedźwiedź – łowca motyli.
Malutka Popielica każdej nocy zakrada się do domu któregoś z przyjaciół i wypróbowuje różne łóżka: pojemnik na marchew Królika, szufladę z krawatami Rudzika, poroże Jelenia, but Niedźwiedzia, etui na okulary Żółwia, zegar z kukułką Myszy, pozytywkę Wiewiórki. Pewnego dnia zmęczone jej zachowaniem zwierzęta postanawiają z nią porozmawiać. Proszą, żeby nie robiła zamieszania i trzymała się własnego legowiska. Nie wiedzą, że tak naprawdę malutka Popielica boi się spać sama i zrobi wszystko, żeby tylko mieć w nocy towarzystwo – zdesperowana nie zawaha się nawet przenocować w skarpecie złego Wilka. Co zrobią przyjaciele Popielicy, gdy się o tym dowiedzą? Czy mała wiercipięta już zawsze będzie sypiać poza domem?
Ciepła i przejmująca opowieść o potrzebie bezpieczeństwa i otaczania opieką słabszych. Idealna dla małych czytelników i czytelniczek, którzy nie chcą zrezygnować ze spania w nie swoich łóżkach.
Książka autorów innych uwielbianych przez dorosłych i dzieci tytułów kolekcji OQO – Nie trzeba słów, Najlepsza zupa na świecie, Niedźwiedź – łowca motyli.
Dotyk jako wyraz czułości ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju emocjonalnego: daje poczucie bezpieczeństwa, jest fundamentem tworzenia zaufania do siebie i innych, wspiera poczucie własnej wartości. Autorzy książki „Nie trzeba słów” skupiają się na tym aspekcie więzi rodzinnej. Ukazują bohaterów podczas codziennych zabaw.
Wszyscy komunikują się za pomocą głosu: ludzie mówią, koty miauczą, psy szczekają, ptaki śpiewają . I tylko żyrafa oraz jej dziecko nie porozumiewają się werbalnie. Potrafią za to wyrażać emocje w inny sposób: gestem i dotykiem. Mała żyrafa, która bardzo lubi ten rodzaj czułości, postanawia nauczyć przyjaciół przytulania. Wkrótce wszyscy jej znajomi przekonują się, że nie trzeba słów, by powiedzieć „kocham cię”.?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
