"Moje dokumenty i zbiory przeznaczyłem w ostatniej woli do Zakładu Narodowego im. Ossolińskich" – napisał Jan Nowak-Jeziorański w liście z 25 marca 2002 roku. Bogaty zbiór dzieł sztuki nazwany został przez darczyńcę „Kolekcją Jana i Jadwigi Nowak-Jeziorańskich”. W niniejszym katalogu przedstawiamy obrazy, miniatury, akwarele i rysunki. Jeziorańscy kolekcjonowali także grafikę – jej poświęcona jest osobna publikacja.
"Utopiona w Bosforze" Jana Matejki, "Loża" Józefa Czapskiego, "Okolice Bystrej" Juliana Fałata, "Scena z powstania 1963" Antoniego Piotrowskiego – to tylko niektóre z prezentowanych dzieł. W sumie mamy tu trzydzieści jeden obrazów, trzy pastele, czterdzieści pięć akwarel i rysunków oraz trzynaście miniatur. Reprodukcjom towarzyszą szczegółowe opisy. Sporządzając je, autorzy katalogu sięgali m.in. do korespondencji Nowaka-Jeziorańskiego z historykami sztuki.
Właściwą część katalogu poprzedzają biografia darczyńcy oraz ogólna charakterystyka i historia kolekcji.
"Bardzo lubiłem chodzić po antykwariatach! Bywałem na licytacjach, zamawiałem przedmioty z katalogów. Nawet lekarz powiedział, że z uwagi na ogromne napięcie towarzyszące mojej pracy powinienem mieć formę relaksu zupełnie niezwiązanego z pracą."
Jan Nowak-Jeziorański
Leszek Machnik (1956) – absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, historyk sztuki, starszy kustosz Gabinetu Grafiki Muzeum Książąt Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Autor i współautor kilku katalogów zbiorów i wystaw, m.in. "Fotografie powstańców styczniowych", "Początki Muzeum Lubomirskich", "Drużniacy – Strzelcy – Leguny".
Beata Długajczyk (1956) – absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, historyk sztuki, starszy kustosz Gabinetu Grafiki Muzeum Książąt Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Współautorka prac poświęconych rysunkom Feliksa Lachowicza ("Drohobycz", "Szkice syberyjskie") oraz katalogu "Początki Muzeum Lubomirskich".
Beata Długajczyk / Leszek MachnikMuzeum Lubomirskich 18231940. Zbiór malarstwaMuzeum Lubomirskich, będące pierwszym muzeum publicznym w Galicji, zgromadziło w ciągu niespełna stu pięćdziesięciu lat istnienia ponad tysiąc trzysta obrazów. Kolekcję stanowiły dzieła dawne i nowe, prace twórców obcych i rodzimych, portrety i widoki, sceny religijne, historyczne i rodzajowe, płótna o znacznych walorach artystycznych i nieledwie amatorskie, składane do muzeum dary oraz obiekty kupowane z myślą o pomnożeniu zbioru.Niniejsza książka jest pierwszym monograficznym opracowaniem historii Muzeum Lubomirskich z okresu jego istnienia we Lwowie. Autorzy skupiają się na zbiorze malarstwa. Korzystając z dostępnych archiwaliów, starają się dowiedzieć, skąd pochodziły poszczególne obrazy i jakimi drogami docierały do placówki, jaki program gromadzenia realizowali kolejni kuratorzy zbioru, jakimi kryteriami posługiwali się przy wyborze dzieł oraz jak przez lata zmieniały się koncepcje i kształt ekspozycji.Wiele miejsca poświęcono również sposobom prowadzenia ksiąg inwentarzowych i katalogów, warunkom przechowywania czy metodom konserwacji, słowem: autorzy próbowali podpatrzeć funkcjonowanie muzeum także od kuchni.Myśl wcale szczęśliwa utworzenia w sali wielkiej galerii doborowej przedmiotów sztuki malarskiej, na co się zupełnie zgadzam.Jerzy Lubomirski, Wiedeń 1871
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
