"Dzwony Nagasaki" to zapiski w formie pamiętnika japońskiego lekarza, który jako jeden z nielicznych przeżywa wybuch bomby atomowej w Nagasaki, spisane po.Jedyna chrześcijańska dzielnica miasta - Urikami, zostaje zmieciona z powierzchni ziemi, a grupa ocalałych lekarzy niesie rannym i umierającym pomoc. Wstrząsający obraz śmierci, który staje się symbolem odkupienia win za grzechy wojny.Mieszkańcy Urikmi jako ofiara przyjęta przez Boga. Książka ta to próba zrozumienia sensu cierpienia, walka o zachowanie człowieczeństwa w momencie, kiedy z dnia na dzień umiera wszelka nadzieja. Historia przesiąknięta głębokim symbolizmem i mądrością, którą posiąść może tylko człowiek prawdziwie doświadczony przez los.Opowieść szalenie wzruszająca i głęboka, którą warto przeczytać.
„Podróże z Badziczem” to pełna ciepła, humoru i dystansu opowieść o życiu w podróży – zarówno tej dalekiej, międzykontynentalnej, jak i tej codziennej między jednym przystankiem a drugim. To zbiór autentycznych, facebookowych relacji z wypraw, które zamieniły się w książkę pełną zabawnych anegdot, zaskakujących przygód, kulinarnych odkryć i przemyśleń snutych między jednym biletem a drugim talerzem. Do tego autorka przemyca też opowieści z dzieciństwa i młodości – pokazując, jak rodzi się pasja do odkrywania świata i opowiadania historii. To lektura idealna na wakacje, na długie wieczory i dla każdego, kto choć raz spakował plecak z myślą: a może by tak gdzieś pojechać… Zaraża miłością do podróży. Wzrusza i rozśmiesza. Bez lukru, ale z sercem. Barbara Szydłowska – podróżniczka, restauratorka i autorka. Od lat wspólnie z mężem Jackiem eksploruje świat, czerpiąc z podróży kulinarne inspiracje, które przenosi do swojej restauracji Forum Kulinarne we Wrocławiu. Jej ukochanym miejscem jest Afryka, do której regularnie powraca. Z wykształcenia biotechnolog i dietetyk, przez wiele lat pracowała w korporacjach, by w końcu oddać się pasji podróżowania, gotowania i pisania. Swoje przygody relacjonuje na Facebooku, a teraz opisała je w książce, która zabiera czytelników w niezapomnianą podróż pełną smaków i niezwykłych historii.
Paryż 1919. W wieku trzydziestu sześciu lat Coco Chanel jest już ikoną stylu, a wszystkie kobiety rywalizują o jej odważne kreacje, symbol nowoczesnej kobiety, zmysłowej nawet w spodniach. Udało się stworzyć znakomicie prosperujący dom mody, którego klientkami są najznamienitsze damy z najwyższych kręgów towarzyskich. Lata ubóstwa, w których Coco była tylko Gabrielle, sierotą porzuconą w klasztorze, wydają się bardzo odległe, ale jej niskie pochodzenie wciąż ją prześladuje - wielka miłość jej życia, angielski arystokrata Boy Capel, choć także ją kocha, nie rezygnuje z małżeństwa z interesu. Kiedy Boy ginie w tragicznym wypadku, Coco wpada w depresję.Podczas podróży do Wenecji rosyjski impresario podaje jej chusteczkę, która pachnie najbardziej odurzającymi perfumami, jakie kiedykolwiek czuła: stworzoną dla rodziny carskiej esencję, która stała się nieosiągalna po rewolucji.Coco nie ma wątpliwości: to zapach, który chce odtworzyć na pamiątkę po swoim kochanku. Kiedy wraca do Paryża, nawet najwspanialsze przyjęcia nie są w stanie oderwać jej obsesji. Poszukując odpowiedniego zapachu, spotyka charyzmatycznego księcia Dymitra Romanowa, bratanka zamordowanego cara Mikołaja II, który pomaga jej zrealizować marzenie. Czy szukając zapachu miłości, Chanel No 5, potknie się o inną miłość?
Szczera relacja z burzliwej dekady u steru NATO.Gdy w 2014 roku Jens Stoltenberg objął stanowisko sekretarza generalnego NATO, świat stał u progu wielkich przemian. Przed nim rozciągała się dekada wojen, kryzysów dyplomatycznych i decyzji, które zaważyły na bezpieczeństwie całego świata.W tej książce Stoltenberg otwiera przed czytelnikami drzwi do najbardziej niedostępnych gabinetów Sojuszu i dzieli się kulisami funkcjonowania najpotężniejszej organizacji militarnej świata. Opowiada o wysiłkach na rzecz zachowania jedności NATO i analizuje przełomowe wydarzenia: wojnę w Ukrainie, wycofanie wojsk z Afganistanu, napięte relacje z Rosją i Chinami, a także współpracę z przywódcami, takimi jak Angela Merkel, Donald Trump czy Wołodymyr Zełenski.To nie opowieść o podziałach, lecz o jedności i przyjaźni - i o tym, dlaczego NATO wciąż ma kluczowe znaczenie. Przez pryzmat trudnych decyzji i różnic zdań Stoltenberg pokazuje, że otwartość i dialog są fundamentami, na których opiera się spójność Sojuszu oraz zdolność do reagowania na zagrożenia przyszłości.Na mojej warcie to wyjątkowe spojrzenie na sztukę dyplomacji i dylematy, przed jakimi stają liderzy, gdy stawką jest globalny pokój.
Filmy, które ukształtowały bezkompromisowego artystę
Quentin Tarantino jest nie tylko jednym z najsłynniejszych współczesnych twórców filmowych, lecz także prawdopodobnie największym pasjonatem kina na świecie. Przez lata w wywiadach przekonywał, że w końcu zajmie się pisaniem książek o filmach.
Wreszcie nadszedł ten moment: długo oczekiwane Spekulacje o kinie są tak dobre, jak tylko fani reżysera i miłośnicy kinematografii mogli sobie wymarzyć.
Tarantino skupia się na najważniejszych amerykańskich filmach lat siedemdziesiątych, które po raz pierwszy obejrzał w młodości i które przyczyniły się do jego rozwoju artystycznego. Proponuje własne spojrzenie na kino: łączy elementy krytyki filmowej, teorii filmu i reportażu ze wspaniałą historią osobistą, a całość napisana jest charakterystycznym, niepodrabialnym głosem, który mógł wybrzmieć dzięki brawurowemu przekładowi Jana Dzierzgowskiego.
W którym filmie pojawił się pierwszy filmowy seryjny morderca?
Jak Tarantino zakończyłby Ucieczkę gangstera, gdyby miał ją reżyserować?
Ile Steve McQueen liczył sobie za przeczytanie scenariusza i dlaczego?
Dlaczego Brian de Palma nie wyreżyserował Taksówkarza?
Debiutancka książka non fiction autora Pewnego razu w Hollywood jest intymnym, zabawnym i błyskotliwym wyrazem obsesji na punkcie kina, wyjątkowym jak wszystko, co tworzy Tarantino.
Książka popularnonaukowa, która zawiera biografie ojców naszych wybitnych rodaków. To opowieść o ludziach, niezwykłych charakterach, ukształtowanych w trudnych czasach oraz o ich wpływie na otoczenie, kulturę, naukę, tradycję Autorka przedstawia atmosferę dzieciństwa bohaterów, trudy ich młodości i karierę zawodową. Opisuje też relacje z kobietami, sposób wychowania dzieci, dochodząc do kresu ich ziemskiego życia i spuścizny, którą pozostawili. Ileż o nich wiemy? Czyż zdajemy sobie sprawę jak znamienitymi osobistościami o wspaniałych ludzkich i moralnych przymiotach byli rodzice: Fryderyka Chopina, Juliusza Słowackiego, Josepha Conrada, Jana Matejki, Andrzeja Stanisława i Józefa Stanisława Załuskich, Tadeusza Boya-Żeleńskiego oraz Jana III Sobieskiego?To fascynujące historie o życiu, o dojrzewaniu, o dawnych czasach, o tym, co pozostaje i co powinno być drogowskazem.
Jak dzięki przełomowym badaniom i nowoczesnej medycynie możemy żyć do setki - i jak do tego dojść.Bestseller SPIEGELa Zdrowe życie w wieku 100 lat jest możliwe.Być może największym odkryciem medycznym ostatniej dekady jest to, że proces starzenia się można kształtować. Można na niego wpływać, przyspieszać go lub spowalniać. A my sami możemy zrobić bardzo wiele, by go kontrolować.Thomas Schulz zebrał najcenniejszą wiedzę w licznych wywiadach z laureatkami Nagrody Nobla, onkologami, neurolożkami, ekspertami ds. żywienia, biohakerami i liderkami myśli w dziedzinie sztucznej inteligencji.Jego książka zabiera czytelnika do najbardziej renomowanych laboratoriów badawczych zajmujących się długowiecznością na świecie, a także do siedzib firm w Dolinie Krzemowej, i odpowiada na najważniejsze pytania:Jakie czynniki mają największy wpływ na długość zdrowego życia? Jaka dieta i jakie formy aktywności fizycznej są najskuteczniejsze? Czy przyjmowanie suplementów lub leków rzeczywiście może przedłużyć życie? I wreszcie: czy społeczeństwo stulatków będzie nas w ogóle stać?
"Gdyby tak Kościół mówił do nas, jak Ksiądz Profesor... Gdyby tak mieszał się do polityki, jak ten wspaniały (znam Go od lat) Rozmówca... Jakże skorzystalibyśmy wszyscy na tym! Nasza polityka, nasz język publiczny, a może i sam Kościół..." prof. dr hab. Jerzy Bralczyk
Truman Capote był w swoim czasie jednym z najbardziej rozpoznawalnych pisarzy amerykańskich i choć fascynacja nim jako osobowością utrzymuje się nadal, tego samego nie można powiedzieć o jego twórczości. Capote to postać tragiczna, geniusz autokreacji, celebryta i ten obraz utrwaliły w masowej wyobraźni poświęcone mu filmy oraz seriale z ostatnich dwóch dekad. Urodzony w 1924 roku, Capote zadebiutował jako powieściopisarz książką "Inne głosy, inne ściany" w wieku 24 lat. Pamiętany jest głównie jako autor powieści "Śniadanie u Tiffany'ego" (1958), rozsławionej dzięki ekranizacji z główną rolą Audrey Hepburn, i "Z zimną krwią" (1966), dzieła, które w zasadniczym stopniu zdefiniowało nurt Nowego Dziennikarstwa opisujący prawdziwe wydarzenia przy użyciu technik beletrystycznych. Capote pisał też scenariusze filmowe. Zmarł w 1984 roku. Odzwierciedlając nierozerwalność twórczości i życia Capotego, niniejszy tom przywraca go polskiemu czytelnikowi przede wszystkim jako pisarza.*****In his day, Truman Capote was among the most renowned American writers, and although the fascination with his legend lasts, the same cannot quite be said about the interest in his writing. Capote was a tragic figure, a genius of self-creation and a celebrity, and such an image has been perpetuated in the popular imagination by films devoted to the writer, made over the past two decades. He is remembered mainly as the author of 'Breakfast at Tiffany's' and 'In Cold Blood', the latter work having been considered a cornerstone of New Journalism, which described real events with the use of literary techniques. Reflecting the inseparability of Capote's life and work, the present volume primarily aims to reappraise his literary achievement.
Pierwszy papież z Ameryki Południowej.Pierwszy papież jezuita.Pierwszy papież tak kochany i tak nienawidzony.Gdy po wyborze na Stolicę Piotrową w 2013 roku nie zamieszkał w Pałacu Apostolskim, lecz wybrał skromny pokój w Domu Świętej Marty, jedni odczytali to jako znak powrotu Kościoła do prostoty i ubóstwa, inni - jako przejaw braku szacunku dla urzędu papieskiego.W kolejnych latach, zamiast sprawować liturgię Wieczerzy Pańskiej w Watykanie, odwiedzał więzienia, szpitale i ośrodki dla uchodźców, myjąc stopy więźniom i imigrantom - zarówno mężczyznom, jak i kobietom. Nie wszyscy rozumieli tę otwartość, zwłaszcza w obliczu niepokojących danych dotyczących kryzysu migracyjnego w Europie.Wzywał do miłosierdzia i przebaczenia, a jednocześnie nie wahał się ostro krytykować grzechów duchowieństwa i ambicji kościelnych urzędników.Emocje sięgnęły zenitu, gdy ograniczył możliwość odprawiania mszy w rycie trydenckim, ogłosił encyklikę poświęconą ekologii oraz wykonywał przyjazne gesty w stronę małżeństw niesakramentalnych i par jednopłciowych.Wielu wiernych nie nadążało za Franciszkiem.Czy różne oblicza papieża Franciszka układają się w spójną całość, czy rację mają ci, którzy zarzucają mu duchową schizofrenię?Dominik Dubiel SJ przekonuje, że jest jeden klucz, który tłumaczy pontyfikat Franciszka.Jaki?Ta książka to pierwsza na rynku polskim próba podsumowania całego pontyfikatu papieża Franciszka.
Opowieść o niezwykłych kobietach, których jawna lub ukryta rywalizacja na zawsze zmieniła oblicze kina, teatru, biznesu i mody Solidarność kobiet może być niezwykłą siłą, dzięki której rozwija się talent i osiąga szczyt kariery. Jednak to zacięta rywalizacja często zmienia bieg historii i przykuwa powszechną uwagę. Sarah Bernhardt i Eleonora Duse, Coco Chanel i Elsa Schiaparelli, Helena Rubinstein i Elizabeth Arden, Hedda Hopper i Louella Parsons, a także siostry Joan Fontaine i Olivia de Havilland – biografie tych genialnych kobiet, kwestionujących normy społeczne i będących wizjonerkami w swoich dziedzinach, są historiami zaciętej rywalizacji, która sprawiła, że każda z nich nie tylko odniosła sukces, lecz również zainspirowała kobiety na całym świecie. Książka Paoli Calvetti to wciągająca lektura o nich i o czasach, w których żyły, o ich walce zarówno między sobą, jak i ze zdominowanym przez mężczyzn światem.
Odzyskane po latach dzieło literatury poświęconej Holokaustowi, napisane przez dziennikarza, poetę i ocalałego z zagłady Józsefa Debreczeniego.Najbardziej bezpośrednia konfrontacja z grozą obozów koncentracyjnych, jakiej kiedykolwiek doświadczyłem w lekturze. To również subtelna, choć zaskakująca refleksja na temat tego, czym jest próba zmierzenia się z tymi okropnościami za pomocą słów. [] Debreczeni utrwalił panoptyczny obraz piekła, jednocześnie osobisty i wspólnotowy."New York Times" Skarb. [] Wspomnienia Debreczeniego stanowią znaczący wkład w literaturę Holokaustu, to książka, która poszerza nasze rozumienie "życia" w Auschwitz."Wall Street Journal" Literacka perła. [] Świadectwo Holokaustu godne Primo Leviego."The Times of London" József Debreczeni, węgierski dziennikarz i poeta, trafił do obozu Auschwitz w maju 1944 roku. Gdyby podczas selekcji na rampie został skierowany na lewo, miałby przed sobą jeszcze około czterdzieści pięć minut życia. Jako jeden ze "szczęśliwców" został wysłany na prawo, czego konsekwencją było dwanaście przerażających miesięcy niewoli i katorżniczej pracy w trzech podobozach KL Gross-Rosen, wchodzących w skład kompleksu AL Riese w Górach Sowich. Kalwaria pisarza zakończyła się w "zimnym krematorium", jak nazywano obóz szpitalny Drnhau, gdzie więźniowie - zbyt słabi, aby pracować - oczekiwali egzekucji.Debreczeni swoje doświadczenia zawarł w Zimnym krematorium, jednym z najsurowszych, najbardziej bezlitosnych oskarżeń pod adresem nazizmu, jakie kiedykolwiek sporządzono. Zimne krematorium po raz pierwszy opublikowano po węgiersku w Jugosławii w 1950 roku. W rodzinnym kraju autora książka ukazała się dopiero w 2024 roku. Po ponad 70 latach to arcydzieło, które niemal zaginęło w czasie, jest dostępne w osiemnastu językach i zajmuje należne miejsce wśród największych dzieł literatury Holokaustu.
Pamiętnik córki ocalałego, o tym, że jedzenie to więcej niż smak – to przetrwanie, więź i nadziejaBonny Reichert przez długie lata unikała wszystkiego, co miało związek z Holokaustem. Znała opowieści ojca, który przetrwał getto łódzkie, ocalał z Auschwitz-Birkenau, a potem niemal umarł z głodu, ale panicznie bała się spojrzeć tej historii w oczy. Zgodnie z zaleceniami taty próbowała być po prostu szczęśliwa.Aż do momentu, gdy podczas niechcianej wycieczki do Polski poczuła smak barszczu. To wtedy, w Warszawie zaczęła się jej podróż do korzeni i początków kulinarnych pasji i obsesji.Potrawa po potrawie, wspomnienie po wspomnieniu, łącząc teraźniejszość z przeszłością, autorka odkrywa głęboki sens jedzenia. Od przysmaków, które przygotowywała w dzieciństwie u boku baby Sarah, przez dania, które powstawały w jej ciasnym mieszkanku studenckim, aż po smażone na maśle jajka, które ojciec przyrządzał dla niej, gdy potrzebowała pocieszenia. Odnajduje w kuchni źródło tożsamości i spełnienia, a nawet więcej – lekarstwo na ból po utracie przodków i międzypokoleniową traumę.O autorce:BONNY REICHERT jest nagradzaną kanadyjską dziennikarką, szefową kuchni i nauczycielką pisania. Urodziła się i wychowała w Edmonton w Albercie, jako najmłodsza córka ocalałego z Holokaustu, pochodzącego z Pabianic przedsiębiorcy z branży restauracyjnej. Po studiach uniwersyteckich w Toronto pracowała jako redaktorka w magazynach „Today's Parent” i „Chatelaine”, była także felietonistką i stałą współpracowniczką gazety „The Globe and Mail”. W wieku czterdziestu lat zapisała się do szkoły kulinarnej i od jej ukończenia twórczo eksploruje tematy związane z jedzeniem.Mieszka w Toronto z mężem i psem, odwiedzana od czasu do czasu przez trójkę dorosłych już dzieci. Uczy pisania w School of Continuing Studies na Uniwersytecie w Toronto.Wybrane recenzje:„Zaczęłam płakać już na pierwszej stronie, a kilka stron dalej wybuchnęłam śmiechem. Ta pięknie napisana książka zabiera czytelnika w emocjonalną podróż – do głębi poruszającą, a zarazem pełną nadziei”. Ruth Reichl„Od pierwszej strony wiedziałam, że pokocham tę książkę. Przesiąknięta jest miłością i udręką, każdy rozdział pulsuje emocjami i detalami. Ujmuje ciepłem i szczerością, które sprawiają, że jest naprawdę urzekająca. I to jedzenie! Każdy posiłek staje się ucztą, podobnie jak czytanie tej prozy”. Lucy Adlington„To dzięki jedzeniu Reichert staje twarzą w twarz ze swoim dziedzictwem, niemal niewyobrażalnym cierpieniem, jakiego doświadczył jej ojciec podczas Holokaustu, i światłem, którego poszukuje. Jest wspaniałą pisarką (…)”. Dorie Greenspan„Pięknie napisany, otwierający oczy pamiętnik, który w przejmujący sposób pokazuje, jak jedzenie – i pisanie o nim – może łączyć i uzdrawiać pokolenia”. BOOKPAGE„Ta często wstrząsająca, ale ostatecznie afirmująca życie opowieść o więziach rodzinnych, jedzeniu i miłości poruszy nawet najbardziej nieczułych czytelników”. BOOKLIST„Reichert dodaje głębi konwencjonalnym opowieściom kulinarnym, wspomnieniom z Holokaustu i relacji o zdrowiu psychicznym w tej zarazem lekkiej i głębokiej historii o dzieciństwie (i jedzeniu) córki ocalałego z Auschwitz”. PUBLISHERS WEEKLYPatronat honorowy: MUZEUM HISTORII ŻYDÓW POLSKICH POLINFragment książki:Zerkam do miski, spodziewając się kleiku, papki lub tłustego kawałka mięsa. Zamiast tego widzę bulion tak klarowny, że mogę się w nim przejrzeć. Naczynie jest chłodne w dotyku, a płyn w środku ma głęboki, rubinowy kolor. Zbliżam nos do krawędzi i wdycham zapach czystej ziemi. Zapach korzeni.Żyd, który pochodzi z Polski, jest Żydem, a nie Polakiem, tak mnie zawsze uczono, a jednak wiem dokładnie, co robić. Dodaję kilka kawałków ziemniaka, łyżeczkę ogórków, odrobinę kwaśnej śmietany. Całość posypuję koperkiem. Spoglądam na tatę. Jego miska jest pełna dodatków. Daje znak kelnerce, by podeszła.– Czy moglibyśmy dostać więcej śmietany?Podnoszę podniszczoną łyżkę i zanurzam ją w chmurze gęstej śmietany, a następnie w bordowym jeziorze bulionu poniżej. Kiedy wkładam łyżkę do ust, czuję, że smak jest słodki i kwaśny, i uczciwy. Ten smak to życie.
Przesłanie książki brzmi: "Przede wszystkim kochaj siebie samego i przenigdy nie poświęcaj własnego szczęścia". Nie należy rozumieć tego jednak w sposób dosłowny. Autor nie nawołuje do kierowania się tylko swoimi pragnieniami i do realizacji jedynie własnych zamierzeń, nie namawia, by całe życie postępować w sposób egoistyczny. Chodzi mu raczej o dobry egoizm. O to, by analizować swoje potrzeby i potrzeby innych. Aby analizować, czy to, jakie są względem nas oczekiwania otoczenia, nie jest ze strony tego właśnie otoczenia nadużyciem. Każdy z nas ma bowiem prawo do szczęścia - nie kosztem innych, oczywiście. Ale nikt nie może od nas wymagać bezwzględnego oddania, posłuszeństwa, rezygnacji z własnych pragnień. Autor poświęcił dwadzieścia lat życia kobiecie, która nie była warta ani miłości, ani poświęconego jej czasu, która nie potrafiła docenić wsparcia, jakie miała ze strony męża. I w pewnym momencie dała świadectwo temu, że sama kierowała się tylko egoizmem. Nie było w niej żadnej wdzięczności. Czyli czas ten można uznać w pewnym sensie za zmarnowany.W swej książce D. Lewandowski porusza wiele naprawdę trudnych tematów: alkoholizm, zaniedbywanie dzieci, problemy rodzinne, choroba, śmierć, samotność. Można się zastanowić, czy warto po nią sięgnąć, skoro traktuje o tak poważnych sprawach. W moim przekonaniu - warto. Bo po pierwsze zawsze znajduje się jakieś pocieszenie, choćby minimalne, w tym, że innych też dopadają nieszczęścia i że nie jesteśmy w tych naszych smutkach odosobnieni. A po drugie - skoro innym udało się wyjść z opresji obronną ręką, to i nam się uda. I jeśli bohater w końcu zetknął się z miłością bezinteresowną i taką, która pomaga odbić się od dna i znów nabrać wiatru w żagle, to może takie uczucie stanie i na naszej drodze. Życzmy sobie tego.Fragment recenzji Anny Kowalskiej
Ta książka nie analizuje alternatywnych scenariuszy działań Polski w 1939 roku – ani porozumienia z Hitlerem, ani kapitulacji po klęsce wrześniowej, ani odstąpienia od akcji „Burza“.Porusza ona znacznie głębszą i ważniejszą kwestię: zdolność Polaków do samodzielnego bytu państwowego.Wydanie drugie, zaktualizowane o najnowsze ustalenia historyków, podkreśla wpływ wzajemnej nienawiści obozów politycznych na upadek wolnej Polski. Kluczowym aspektem jest tu teza, że polityczne zacietrzewienie i wewnętrzna „wojna polsko-polska“ dominowały nad strategicznymi działaniami międzynarodowymi, co ostatecznie doprowadziło do tragicznych konsekwencji dla Polski, w tym zdrady ze strony zachodnich aliantów.
Szósta i ostatnia już część wielkiego azjatyckiego cyklu mistrza powieściJamesa Clavella. Tena autor słusznie zwany "Mr. Bestseller" był zafascynowany kulturą Azji, znał kilka azjatyckich języków w tym malajski, chiński, japońskiJego azjatycki cykl oprócz Whirlwinda to także m.in. takie hity jak "Shogun" czy "Król szczurów" Tym razem akcja rozgrywa się w gorącym roku 1979 tuż po obaleniu w Iranie szacha Mohammada Rezy Pahlawiego przez zwolenników wielkiego religijnego przywódcy ajatollaha Chomeiniego. A przecież Iran to ropa. Jak wpłynie to na przyszłość i intersy wielkich korporacji przemysłowych? Kto i dlaczego będzie mógł dalej robić interesy w świecie ajatollahów? Fikcja miesza się z prawdą, a wszystko to jak u Clavella w zawrotnym tempie. !200 stron, które czyta się jednym tchem.
Jak rodzona matka mogła zrobić swoim dzieciom takie rzeczy?
Ondrei miał siedem lat. Dzieci w jego wieku spędzają czas, bawiąc się z rówieśnikami. On, pozostawiony sam sobie, spędził na zimnej podłodze w piwnicy kilka miesięcy. Gdy funkcjonariusze przybyli na miejsce, zobaczyli go skrępowanego tak, że nie mógł nawet swobodnie się poruszać. Przepełnione strachem oczy błagały o pomoc.
Sprawa dzieci z miasteczka Kuřim jest wstrząsająca i wciąż - choć od jej ujawnienia upłynęły całe lata - tajemnicza. Początki były zwyczajne, tak jak zwyczajne może być życie siedemnastolatki, która niespodziewanie zachodzi w ciążę ze starszym mężczyzną. Po szybkim ślubie rodzi się pierwszy syn, potem drugi. Niebawem relacje między małżonkami się psują, na szczęście Klara Mauerowa ma starszą siostrę Katerinę, która jest dla niej wzorem i opoką. Kierując się dobrocią serca, samotna matka dwóch synów podejmuje się dodatkowo opieki nad lekko autystyczną nastolatką Aną. Dla dobra rodziny przeprowadza się do małej miejscowości Kuřim. Brzmi jak bajka? A tymczasem to początek koszmaru...
Historia rodziny szukającej spokoju zamienia się w jedną z najbardziej niepokojących spraw w historii Europy Środkowej. Mimo upływu lat wiele pytań wciąż pozostaje bez odpowiedzi. Kim naprawdę była Ana? Jaką rolę odegrała Katerina? I co się działo za zamkniętymi drzwiami domu w niewielkim czeskim miasteczku Kuřim?
Sukcesja Pokoleniowa to nie tylko testamenty i strategie firmowe. To także niewidzialna praca kobiet, które od lat trzymają wszystko w ryzach ... choć zbyt rzadko stawia się je w centrum wydarzeń.
W piątym sezonie BIOLOGIKI SUKCESJI POKOLENIOWEJ Paweł Piotr Nowak przygląda się sukcesji z kobiecej perspektywy ... od córek sukcesorek, przez matki godzące rodzinę z działalnością biznesową, aż po właścicielki, które dziś podejmują decyzje i budują firmę na własnych zasadach. To książka o emocjach, decyzjach, lojalności, dziedziczeniu i partnerstwie.
Jak wygląda sukcesja oczami kobiet, które przez lata działały z tylnego siedzenia?
Czy da się zabezpieczyć dzieci z dwóch małżeństw i nie wchodzić przy tym w konflikt?
Dlaczego bez rozmowy z kobietą nie da się przeprowadzić żadnego procesu sukcesyjnego?
Czym różni się sukcesorka Alfa od matki Sigma?
Jak rozmawiać o pieniądzach, miłości i fundacji rodzinnej bez iluzji?
To nie jest książka wyłącznie dla kobiet. To sezon dla każdego, kto chce zrozumieć, komu zawdzięcza więcej, niż mu się wydaje. Bez tej rozmowy sukcesja nie ma dalszego ciągu.
Czy Kościół rządził Rzeczpospolitą? Komu naprawdę służyli księża? I czy wiara naszych przodków była tym samym chrześcijaństwem, które znamy dzisiaj?
Na kazaniach w przedrozbiorowej Polsce księża opowiadali wiernym o niebie jak o rajskiej wersji Rzeczpospolitej – aniołowie i święci stawali się dworzanami ubranymi w kontusze, sąd boski przedstawiano na wzór sądów szlacheckich, Mojżesz był „hetmanem pospolitego ruszenia”, a Jezusa wybrano królem „na polu elekcyjnym”. Trudno o lepszy symbol wielowiekowego sojuszu tronu i ołtarza.
Jak bogaty był Kościół w dawnej Polsce? Na tyle, że przyćmiewał majątek króla, a poniekąd i szlachty. Co łączyło biskupów i świeckich magnatów? Bogactwo, przepych i niedostępna dla innych władza. Czym zatem był ówczesny Kościół – instytucją wiary czy gigantycznym folwarkiem? Co groziło za nieobecność na mszy świętej i dlaczego chrzcielnice zawsze zamykano na kłódkę? Dlaczego wprowadzono celibat i czy kiedykolwiek był on przestrzegany? Odpowiedzi, jakie daje na te pytania Kamil Janicki, mogą szokować.
„Dziesięcina”, ostatnia część trylogii bestsellerowych książek o historii pierwszej Rzeczpospolitej i zwieńczenie opowieści zaczętej w „Pańszczyźnie” i „Warcholstwie”, to wolny od tabu obraz duchowieństwa uwikłanego we władzę, zbytek i inne pokusy świata doczesnego. Historia rozpasania, wyzysku i niemalże boskiej pychy, ale też bogaty opis życia w sutannie, które rządziło się swoimi prawami – i którego nie można oceniać według współczesnych norm i oczekiwań. Jednak Kamil Janicki nie każe brać niczego na wiarę, jego książka oparta jest na solidnych źródłach, które czynią z niej lekturę nie tylko pasjonującą, ale i konieczną dla każdego, kto chce poznać prawdziwe oblicze przedrozbiorowego Kościoła.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
