„Ziemia może być Twoją przyjaciółką. Stąpaj po niej lekko jak inne stworzenia”. Ty również bądź przyjaciółką/przyjacielem jedynej planety, jedynej natury, jaką mamy. Ta książka przypomina, byśmy traktowały/-li świat wokół nas z szacunkiem i troską, na jakie zasługuje. Rzeki, jeziora, łąki, lasy, pustynie, nawet niebo nad nami – te wszystkie formy środowiska naturalnego, jeśli tylko zechcemy ich wysłuchać, mają nam coś do powiedzenia.
Krótkie i sugestywne frazy zachęcają do doświadczania Ziemi w rozmaitych jej odsłonach i “chodzenia po niej lekko, jak to robią inne stworzenia”. Poetyckie wersy Lewisa skłaniają do refleksji, wskazują, że, wiele mądrości możemy zaczerpnąć od natury: „Od morza ucz się, jak stawiać czoła temu, co nieustępliwe”, “Niech rzeka przypomni ci, że wszystko przemija”, “Niech jezioro uczy cię ciszy i spokoju”. Bór może być twoją “ostoją spokoju”, a lasy deszczowe „oazą nadziei”. Niektóre sugestie zdają się nieuchwytne, stawiają przed nami pytania. Dlaczego warto „iść o zmierzchu na spotkanie z mokradłami”? I co może oznaczać, że “pustynia szepcze wieczności «Szszszsz»“?
Ilustracje Anny i Eleny Balbusso łączą poetyckość, realizm i fantazję, rezonując z tym, jak J. Patrick Lewis migruje między światami natury i kultury. Razem, pomieszczone między okładkami słowa i obrazy są dla nas lekcją, jak mądrze i dobrze żyć, czerpiąc garściami z mądrości natury i szanując ją jednocześnie.
