Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Przedstawienie w jednym tomie zbiorów Galerii Uffizi i Palazzo Pitti znajduje uzasadnienie w rzeczywistej jedności tych kolekcji, połączonych Korytarzem Vasariego (Corridoio Vasariano), przebiegającym ponad rzeką Arno górną częścią Ponte Vecchio. Zbiory Galerii Florenckich to także bardzo liczne, doskonałe obrazy rozlokowane w innych siedzibach; dlatego też prezentujemy tu również dzieła znajdujące się w Akademii Sztuk Pięknych, w Muzeum San Marco, w Bargello i w Cenacolo San Salvi. Stanowią one integralną część florenckich zbiorów muzealnych, ukazując kompletny i unikatowy w świecie zespół malarstwa toskańskiego, prezentując w sposób szeroki i wyczerpujący inne szkoły włoskiego malarstwa (w szczególny sposób wenecką), a także malarstwo zagraniczne. Pomysł Kosmy I Medyceusza, aby w Uffizi zgromadzić swoje pierwsze kolekcje dzieł sztuki, kontynuowali jego następcy: Francesco I, Ferdinando I i Ferdinando II. Lecz dopiero spuścizna rodu Della Rovere wniosła do Florencji tak ogromną liczbę dzieł sztuki najwyższej klasy, że Galeria wysunęła się na pierwsze miejsce pod względem nie tylko liczebności, ale przede wszystkim jakości zasobów. Druga wielka galeria – Pałacowa (Galleria Palatina) – założona przez Kosmę II, też została wzbogacona dzięki spuściźnie po rodzie Della Rovere, a następnie dzięki kolekcjom sztuki kardynała Leopolda Medyceusza i dynastii lotaryńskiej. W zbiorach florenckich przechowywane są najlepsze dzieła wszystkich największych artystów, często eksponowane kompleksowo, jak w przypadku Rafaela, Andrei del Sarto, Bronzina, Pontorma, Tycjana, Caravaggia i Rubensa. Niezwykle interesujące są kolekcje malarstwa niderlandzkiego, z obrazami takich mistrzów, jak Hans Memling, Rogier van der Weyden, Barend van Orley i Gerard David. Tu także można podziwiać arcydzieło piętnastowiecznego malarstwa flamandzkiego, jakim jest Ołtarz Portinarich Hugo van der Goesa. Szkoła niemiecka wyróżnia się sześcioma dziełami Dürera; hiszpańską reprezentują El Greco, Velázquez, Murillo i Goya. Można zatem rzec, że oto stoimy przed wejściem do jednej z największych galerii świata, z pewnością pierwszej pod względem jakości i bogactwa bezsprzecznych arcydzieł
Już w pierwszych wiekach wiary chrześcijańskiej w Polsce powstał zwyczaj wznoszenia w Wielkim Tygodniu tak zwanego Grobu Pańskiego, w którym na zakończenie liturgii W. Piątku składano krzyż, a w późniejszych wiekach także Eucharystię, którą adorowano aż do nocy zmartwychwstania. W tę zaś noc podnoszono krzyż, a potem Eucharystię, z grobu przed Jutrznią Paschalną. W ten sposób lud wierny obchodził święte dni "ukrzyżowania, pogrzebania i zmartwychwstania Chrystusa".
Czy ubranie może zmienić mężczyznę w dżentelmena?
Oczywiście, że nie. Z drugiej strony, właściwe ubranie to nieodłączna część kultury. Poszerzając wiedzę o historii mody, prawidłowym doborze elementów stroju czy wzorując się na ikonach mody, wzbogacamy naszą wiedzę ogólną, poszerzamy horyzonty myślowe i poprawiamy samoocenę. Nie wolno też zapominać o tym, że rozmowa na temat właściwych materiałów na garnitur, ręcznie szytych butów czy idealnie dobranej wody po goleniu jest przyjemnością samą w sobie.
Gentleman dostarczy czytelnikowi podstawowych informacji na temat klasycznej mody męskiej, poinformuje o miejscach, które prawdziwy dżentelmen powinien regularnie odwiedzać: pracowniach krawieckich i szewskich, perfumeriach, a nawet... sklepach z bronią palną.
Gentleman jest skarbnicą wiedzy o trendach mody, które ukształtowały nowoczesny styl. Zawiera też wiele porad dotyczących najlepszych zestawień znanych materiałów, wzorów tkanin i kolorów. Podaje również wiele przydatnych dżentelmenowi adresów i informacji.
Kiedy w roku 1972 umarł Balenciaga, wiadomość trafiła na pierwszą stronę „The New York Timesa”. Był jednym z najbardziej nowatorskich i podziwianych twórców haute couture, był – jak stwierdziła Schiaparelli – „jedynym projektantem, który ma odwagę robić to, co mu się podoba”. Christian Dior określił go mianem „mistrza nas wszystkich”. Pomimo ważnej roli, jaką odgrywał w świecie mody, Balenciaga utrzymywał się z dala od ciekawskich oczu. Inaczej niż dzisiejsi projektanci, dbał o to, by niewiele o nim wiedziano, do tego stopnia, że niektórzy francuscy dziennikarze powątpiewali, czy w ogóle istnieje. Nigdy nie poznały go nawet jego najważniejsze i najbardziej oddane klientki: Marlena Dietrich, Barbara Hutton czy panie z rodziny Rothschildów.
Autorka ukazuje kameralny i odkrywczy portret człowieka, którego wizja zmieniła branżę mody, ale którego historia ujrzała światło dzienne dopiero teraz.
Od Wigilii z zupą rybną „trochę naszą, trochę orientalną”, po noworoczną ucztę z indykiem w kasztanach. Może „Wigilia jak u babci z Kresów”, z karpiem zapiekanym z chrzanem i śliwkami, albo „Wigilijna kolacja – postna, ale wykwintna” z łososiem, pieczonym w cieście francuskim? A Bożonarodzeniowy obiad? „Klasyka z odrobiną szaleństwa” w postaci rosołu z… winem porto, czy „Obiad jak królewska uczta” z pasztetem cielęcym z gruszkami w winie. Wspaniałe przekąski na Sylwestra i regenerujące zupy na Nowy Rok. Autorka dokładnie wyjaśnia, co, jak i kiedy przygotować, bo czasem trzeba zacząć przynajmniej kilka dni wcześniej. Inspirujące!
JAN STRAUS (ur. 1946) – kolekcjoner dawnej książki, jej historyk i bibliofil. Od 1974 roku członek Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie [TBP]. Wygłosił szereg prelekcji na tematy związane z książką i ludźmi książki. Brał udział w większości wystaw zorganizowanych przez TBP w przeciągu ostatnich trzydziestu lat. Najpoważniejszą wystawą w jego dorobku jest monograficzna wystawa Sztuka polskiej książki literackiej 1918–1939 (Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, 1986). Cykl jego esejów poświęconych mało znanym faktom z pogranicza edytorstwa i literatury ukazuje się w roczniku TBP „Akapit”. Był współorganizatorem i współautorem katalogów kilku aukcji bibliofilskich o zasięgu ogólnopolskim. Książki z jego księgozbioru były eksponowane na wielu wystawach organizowanych przez państwowe instytucje takie jak np. Muzeum Literatury, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki czy Biblioteka Narodowa. Autor książki Przygoda z erratą (2012).
Uważna refleksja nad kondycją człowieka doprowadziła wielu myślicieli do smutnego wniosku, że jej najbardziej charakterystycznym rysem jest tragiczność. Poczucie tragiczności egzystencji było szczególnie intensywne wśród starożytnych Greków epoki przedklasycznej, którzy dali mu ponadczasowy wyraz w poematach Homeryckich, zwłaszcza w Iliadzie. Czy jednak przekonanie o tragiczności ludzkiego życia jest uzasadnione? Czy rzeczywiście istnieją przekonywujące racje za tak gorzką oceną ludzkiej egzystencji? Książka ta nie próbuje dostarczyć jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie; jest to pytanie osobiste, by nie powiedzieć intymne – z rodzaju tych, z którymi każdy musi zmierzyć się samodzielnie i uzyskaną odpowiedź zachować dyskretnie dla siebie, nie próbując do niej przekonywać innych. Może jednak do pewnego stopnia pomóc w systematycznym namyśle nad tym pytaniem. Zawiera bowiem staranną rekonstrukcję samego pojęcia tragiczności, przeprowadzoną w kontekście interpretacji poematów Homeryckich, oraz dokładną analizę różnych odpowiedzi na zawartą w nich tragiczną wizję świata. Autor wyróżnia pięć typów odpowiedzi stanowiących próby jej przezwyciężenia lub oswojenia: heroiczną afirmację, hedonizm, obojętność, wyrzeczenie, oraz nadzieję. Z każdą z nich wiąże określoną tradycję filozoficzną lub religijną (odpowiednio: egzystencjalizm, epikureizm, stoicyzm, buddyzm i chrześcijaństwo). W rezultacie Czytelnik otrzymuje gamę odpowiedzi na tragiczną wizję świata, spośród których może wybrać to, które wydaje się Mu najwłaściwsze, lub uzupełnić je o jakąś inną odpowiedź, pominiętą lub przeoczoną przez Autora. Życie nędzne, w którym z zasady nie może być żadnych przebłysków piękna, nie byłoby tragiczne, lecz odarte z sensu, całkowicie bezwartościowe. W pojęciu tragiczności zawiera się więc oczekiwanie wobec świata, że potencjałowi piękna tkwiącemu w życiu człowieka będzie sprzyjał i podtrzymywał go w nieskończoność, oraz smutek wywołany tym, że świat tak nie funkcjonuje. Zatem tylko człowiek kochający życie, zdolny do śmiechu i radości, może odczuwać tragizm życia, będący – w najkrótszej charakterystyce – skutkiem jego kruchości. Bolesne poczucie kruchości życia, a nie potępienie życia, jest więc właściwe tragizmowi. /Fragment książki/ Wojciech Załuski (ur. 1978), dr hab, prof. UJ, filozof, prawnik. Specjalizuje się w etyce, filozofii prawa i filozofii politycznej. Zajmuje się także filozoficznymi aspektami teorii ewolucji, filozofią religii oraz psychologią moralną. Autor kilkunastu książek, m.in. Evolutionary Theory and Legal Philosophy (Edward Elgar Publishing) i Game Theory in Jurisprudence (Copernicus Center Press), oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Laureat wyróżnień naukowych, m.in. Stypendium Polityki ‘Zostańcie z nami’ i Max Weber Fellowship.
Dzięki tej książce wykonasz, krok po kroku, wiele ciekawych ozdób wielkanocnych. Stworzysz własne prace ozdobione naklejkami ? powstaną m.in. Oklejane kolorowa bibułką pisanki, wielkanocna girlanda, czapeczki dla jajek,korona z kwiatów, kolaż z motylkami, ozdobne wisiorki. Wiele zamieszczonych tu wskazówek będziesz mógł wykorzystać, ozdabiając kartki dla rodziny i przyjaciół nie tylko na Wielkanoc...
Klasyczna setka" przedstawia kobietom szczegółową mapę mody i stylu, którą należy się kierować, planując wyjście na zakupy w celu uzupełnienia garderoby. Wraz z rysunkami uznanego w świecie ilustratora mody, Rubena Toledo, "Klasyczna setka" przedstawia 100 ubrań oraz dodatków, które według Niny nigdy nie wyjdą z mody i będą absolutnie niezbędne dla każdej kobiety, chcącej zawsze wyglądać modnie.
Dlaczego spośród kilkunastu żyjących niegdyś gatunków hominidów przetrwał właśnie homo sapiens? Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych istot z którymi dzielimy planetę? Kiedy i jak doszło do tego odróżnienia? „Kim więc jesteśmy my, gatunek malarzy i poetów? Jak do tego doszliśmy? Jak to się stało, że ci bezimienni artyści z jaskiń południowej Europy trafili tam, by uprawiać swoje rzemiosło tak dawno temu? Skąd przybyli? Dlaczego, spośród wszystkich gatunków w historii, tylko oni wpadli na to, by zostawić po sobie te subtelne ślady? I, to być może najciekawsze pytanie, dlaczego je zostawili?” Książka ta jest odyseją, wyprawą przez mgły czasu do zamierzchłej przeszłości. Co właściwie tak mocno odróżnia nas od wszystkich innych gatunków z którymi dzielimy planetę? Jak, biorąc pod uwagę, że nasze początki nie różnią się niczym od początków wszystkich innych żywych istot, dochodzi w trakcie ludzkiego życia do pojawienia się tych różnic. W którym momencie ewolucji człowieka powstało to, co oddziela nas od pokrewnych nam stworzeń? I, pytanie które chyba najbardziej dręczy Autora, dlaczego to właśnie nasz rodowód okazał się tak znakomity? „Znakomicie napisana, mocna, prowokacyjna książka, którą świetnie się czyta” (Wall Street Journal) „Niezwykle przystępny i aktualny opis ewolucji człowieka spod pióra jednego z najwybitniejszych psychologów ewolucyjnych w Wielkiej Brytanii” (Guardian) „Robin Dunbar to jeden z najbardziej twórczych badaczy ewolucji człowieka i jego książka dobitnie to udowadnia” (Robert Foley)
Książka prezentuje nowoczesne ujęcie zagadnień identyfikowanych i charakteryzowanych poprzez projektowanie, implementację oraz skuteczność działań w obszarze zarządzania i marketingu w sferze kultury. Modelowe rozwiązania uzupełniają studia przypadków, przykłady praktycznego wykorzystania strategii oraz przedsięwzięć marketingowych instytucji kultury.
SMAKI POLSKIE CZYLI JAK SIĘ DAWNIEJ JADAŁO
Podtytuł: z przepisami do wykorzystania we współczesnej kuchni
Autor: Andrzej Kozioł
Historia ma nie tylko polityczny, bitewny wymiar. Nie tylko szumi sztandarami, ale także pełna jest kuchennych odgłosów - zupy pyrkoczącej w wielkich garnkach, pieczeni skwierczącej nad żywym ogniem. Historia pachnie laurem wieńczącym skronie bohaterów, tym samym laurem, który przydaje aromatu potrawom.
Zmienia się wszystko, także kuchnia. Jeszcze pamiętam kuchnie ogromne - z chlebowymi piecami, z gorącymi szabaśnikami, w których potrawy nabierały smaku. Jeszcze pamiętam stoły jak z holenderskich martwych natur - z kolorowym ptactwem czekającym na oskubanie, ze stosami grzybów, z jarzynami, owocami.
Dzisiaj kuchnie - malutkie i białe - przestały być pracowniami kulinarnej alchemii. Kurczak wsadzany do elektrycznego piekarnika lub mikrofalówki bardziej przypomina - niestety, także smakiem - przemysłowy produkt niż domowe ptactwo. I nikt już nie pamięta, że wczesnym latem, podawało się go - wypełnionego smakowitym farszem - z mizerią. Bo kurczak bez mizerii był niepełny.
Dawna Polska pachnie barszczem - z rurą, koniecznie z rurą! - bigosem, pieczonym prosiakiem, wielkanocnymi babami, krupniczkiem uwarzonym z gorzałki, miodu i korzeni, pachnie dębniaczkiem - ulubionym napojem imć pana Onufrego Zagłoby.
Zapraszam do kulinarnej podróży po krainie zwanej przeszłością. A zaczniemy ją od zupy podstawowej, protoplasty zup wszelkich - od rosołu.
(Wstęp)
dodatkowe info.:
format WAM:146×202 mm
stron: 224
ISBN: 978-83-7505-165-0
rodzaj oprawy: twarda
cena detaliczna: 29,90 zł.
- Budynki i rzeźby
- Żywe przykłady historii
- Wspaniałe dzieła sztuki
- Perły architektury
- Dzieje i symbolika
Przeczytaj koniecznie tę książkę! Może zechcesz zobaczyć te wspaniałe działa na własne oczy?
Książka stanowi wprowadzenie do sztuki kaligrafii japońskiej. Omówiono w niej sposoby pisania: - znaków kanji będących podstawą wszystkich alfabetów, - alfabetów kana, charakterystycznego pisma płynnego, polegającego na nieprzerwanym łączeniu kolejnych znaków, bez unoszenia pędzelka. Dzięki tej książce krok po kroku, kreska po kresce, zapoznasz się z podstawami japońskiego pisma. Jasny i uporządkowany sposób prezentacji poszczególnych lekcji kaligrafii oraz przykłady znaków ułatwią naukę tej sztuki pisania.
Pod względem chronologicznym antologia jest kontynuacją >>Wizji Polski na łamach ,,Kultury"" 1947-1976"" opracowanej przez Grażynę Pomian. Jej formuła jest jednak inna: ukazuje ,,Kulturę"" jako pismo podejmujące najważniejsze problemy polityczne i społeczne w wymiarze globalnym. Najważniejsze bez wątpienia były sprawy polskie, ale Jerzy Giedroyc nigdy nie tracił z pola widzenia kontekstu światowego. Z utworów literackich uwzględniono jedynie eseistykę jako gatunek szczególnie dla ,,Kultury"" ważny, była bowiem przez pięćdziesiąt lat mekką polskiego eseju, zawdzięczając też wiele stylowi eseistycznemu, który kojarzy polot i namysł, swadę i skupienie, rozmach i poczucie miary. Oczywiste ograniczenia zmusiły autorów antologii do zrezygnowania z wielu znakomitych artykułów i szkiców. Być może jednak i te opublikowane zachęcą czytelnika do sięgnięcia po numery `Kultury`.
Fresk historyczno–obyczajowy ukazujący świat przed wybuchem I wojny światowej, gwałtowne przemiany zachodzące w każdej dziedzinie życia, rodzenie się ścieranie nowych idei, kluczowe postacie.
Barbara Tuchman (1912-1989) – amerykańska historyczka, autorka bestsellerów, znana także w Polsce. Zaczynała jako dziennikarka. Była korespondentem wojennym podczas wojny w Hiszpanii. Nie miała kierunkowego wykształcenia historycznego. Jej celem było pisanie dla szerokiej publiczności, oparte na obszernych badaniach źródłowych, ale lżejsze od naukowych prac historycznych. Laureatka wielu nagród, m.in. Pulitzera i National Book Award.
Radość picia to jedna z tych książek, które zabiera się ze sobą na bezludną wyspę. Oczywiście pod warunkiem, że nie jest ona tak zupełnie bezludna, to znaczy znajduje się na niej przynajmniej jeden sprawny barman i dobrze zaopatrzony barek.Radość picia to także jedna z tych książek, które odbiera się wszystkimi sześcioma zmysłami. Czytając opis chińskich naczyń do produkcji alkoholu, niemal czujemy pod palcami ich fakturę. Widzimy i słyszymy Pigmejów z Konga, rozochoconych po spożyciu słusznej porcji niezwykłego miodu, nie wymagającego nawet fermentacji. Wierci nas w nosie od fajkowego (i czasem opiumowego) dym, wypełniającego całkiem i niezupełnie legalne tawerny, gospody, puby i kawiarnie na całym świecie. Nawet język ma nieodparte złudzenie, że kosztuje nigeryjskiego burukutu lub brzoskwiniówki, którą pędzą w północnej Wirginii. A szósty zmysł? Cóż, nasze poczucie humoru będzie także usatysfakcjonowane w najwyższym stopniu:
Kiedy królowa Saba odwiedziła króla Salomona, była doprawdy zdumiona niesłychaną ilością podczaszych. Paradowali oni przed nim w równym szeregu, podczas gdy wychylał jeden kielich za drugim, a wszystkie „naczynia, z których pił król Salomon, były złote”. Mało prawdopodobne, że tak kosztowne sprzęty służyły do picia soku pomarańczowego.
(fragment)
Publikacja „Zabytkowe klasztory w Małopolsce” wpisuje się w popularny w ostatnich latach nurt tzw. turystyki pielgrzymkowej. Umożliwia kompleksowe zapoznanie się z dziedzictwem zabytkowych konwentów, które od wieków kształtują polską religijność i kulturę. Prezentujemy obiekty klasztorne usytuowane w bliższych i dalszych okolicach Krakowa: od położonych z dala od głównych szlaków turystycznych pereł architektury w Bieczu, Hebdowie i Alwerni, poprzez ważny ośrodek kultu maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej i prastare opactwo w Tyńcu z uposażeniem obejmującym niegdyś „pięć miast i sto wsi”, aż po świątynię benedyktynek w Staniątkach, Bazylikę Grobu Pańskiego w Miechowie oraz zespół klasztorny norbertanek w Imbramowicach. W kronikach klasztornych, ale także w ich wnętrzach, na krużgankach i dziedzińcach, w parkach i ogrodach, w elementach wyposażenia, na murach i w podziemiach, zapisany został genius loci – urzekający duch czasu i miejsca. Pradawne gmachy małopolskich konwentów, mimo różnorakich zawirowań dziejowych, prawie bez wyjątku i niemal bez przerwy – to ewenement w skali naszego kraju! – pozostają we władaniu swych pierwotnych gospodarzy.
Odbiorcy:
- miłośnicy historii Polski
- pielgrzymi
- amatorzy turystyki
- osoby wrażliwe na piękno architektury i sztuki
Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę?
Klasztory są kunsztownymi perłami architektury i skarbnicami piękna, a także depozytariuszami tych treści dziedzictwa, które zazwyczaj nie od razu sobie uświadamiamy: życia i śmierci, modlitwy i pokuty, radości, rozterek i strapień minionych, a także obecnych pokoleń wspólnot zakonnych oraz wiernych świeckich. Oto siedemnaście zabytkowych zespołów klasztornych – świadków losów osób w nich przebywających, a także burzliwych dziejów naszej Ojczyzny. Na bogactwo treści naszego przewodnika składają się: barwne fotografie wraz z dołączonymi do nich szczegółowymi opisami architektury, dzieł sztuki i wyposażenia wnętrz, zarys dziejów prezentowanych klasztorów, a także zamieszkujących je zgromadzeń zakonnych, dane teleadresowe obiektów oraz słownik terminów. W publikacji anonsujemy ponadto obiekty i atrakcje turystyczne znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie opisywanych konwentów.
Studiując rodzime baśnie, podania i legendy, odnosimy nieodparte wrażenie, iż nasi przodkowie kochali niesamowite opowieści. Przez setki lat historii naszego kraju powstał olbrzymi, barwny i ludny świat polskich wierzeń ludowych. Pięknie ilustrowany przez Pawła Zycha i Witolda Vargasa Bestiariusz jest skromną próbą zilustrowania tego bogactwa i ukazania choćby jego części współczesnemu Czytelnikowi. Zapraszamy do podróży śladami opowieści naszych przodków, mitów pełnych słowiańskiej magii tak rzadko obecnej we współczesnej polskiej kulturze.
Wydanie książki w stulecie urodzin Henryka Tomaszewskiego zbiega się z wystawą „Byłem, czego i wam życzę. Henryk Tomaszewski” w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Publikacja ta to pierwsze tak kompletne i wyczerpujące opracowanie twórczości Henryka Tomaszewskiego – wybitnego grafika, projektanta książek, współtwórcy polskiej szkoły plakatu, rysownika, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Teksty autorstwa Iwony Kurz, Katarzyny Matul, Piotra Rypsona i kuratorki wystawy Agnieszki Szewczyk traktują o różnych aspektach sztuki tego wybitnego artysty. W książce znalazł się także katalog wszystkich plakatów Tomaszewskiego, kalendarium życia, wyczerpująca bibliografia obejmująca projektowane przez niego książki i serie wydawnicze, ale przede wszystkim niezwykle interesujący materiał wizualny.
Henryk Tomaszewski to jedna z najważniejszych postaci w historii polskiego projektowania graficznego po II wojnie światowej, a jego charakterystyczny język artystyczny inspiruje kolejne pokolenia grafików i projektantów.
Henryk Tomaszewski, pod redakcją Agnieszki Szewczyk, projekt graficzny Iwo Rutkiewicz, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Bosz, Warszawa 2014.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
