Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Gdzie kryją się ewolucyjne źródła kultury człowieka?
Co o naturze człowieka mówią badania nad innymi naczelnymi?
Jakie jest znaczenie prymatologii dla współczesnej polityki?
Władza, seks, przemoc, życzliwość – fascynująca książka Fransa de Waala, jednego z najwybitniejszych prymatologów naszych czasów, mierzy się z każdą z tych kwestii, czerpiąc z niezwykle bogatej historii badań nad małpami człekokształtnymi, zarówno w niewoli, jak i w naturalnym środowisku tych zwierząt. Wnikliwa obserwacja naszych najbliższych ewolucyjnych krewnych umożliwia autorowi świeże spojrzenie na specyfikę gatunkową człowieka. W zachowaniach wspólnych nam i małpom, de Waal dopatruje się biologicznych fundamentów ludzkiej kultury.
Małpa w każdym z nas stawia przed nami ewolucyjne lustro, w którym wyraźniej możemy zobaczyć głęboko zakorzenione w nas instynkty współpracy czy empatii, ale także impulsy destrukcyjne. Frans de Waal podkreśla jednak, że to od nas zależy, które oblicze będziemy w nim chcieli dostrzegać częściej.
Frans de Waal jest profesorem psychologii na Uniwersytecie Emory’ego i dyrektorem Living Links Center w Atlancie. Jest autorem kilkunastu książek i kilkuset artykułów naukowych, publikowanych w najbardziej prestiżowych czasopismach. W 2007 r. magazyn Time uznał go za jedną ze stu osób, które kształtują nasz świat. Autor m.in. książek Bonobo i ateista. W poszukiwaniu humanizmu wśród naczelnych (CCPress 2014) oraz Małpy i filozofowie. Skąd pochodzi moralność? (CCPress 2013).
Jakie jest miejsce człowieka we Wszechświecie? Czy jesteśmy „kwiatem Stworzenia”, jedną z najwspanialszych istot w Kosmosie, zajmującym centralne miejsce w strukturze świata? A może człowiek to tylko nieznaczący pyłek w potężnym Wszechświecie, obojętnym na nas i na nasz los?
W swoim nowym światowym bestsellerze Prof. Brian Cox i Andrew Cohen proponują zupełnie nową odpowiedź na to pytanie, opartą nie tylko na dogłębnej wiedzy naukowej, ale również na wielkiej fantazji i energii właściwej wybitnym, wielokrotnie nagradzanym za swoją pracę, popularyzatorom nauki. Cox i Cohen proponują bowiem, że człowiek jest istotą „cudownie nieznaczącą”, a historia odsuwania nas i naszej planety z centrum Kosmosu - za sprawą słynnych odkryć astronomicznych, m.in. Kopernika, Galileusza, Newtona czy Einsteina - „wspaniałym wzlotem ku nieistotności”...
Brian Cox - profesor fizyki cząstek na Uniwersytecie w Manchester; jeden z najsłynniejszych brytyjskich popularyzatorów nauki. Laureat Nagrody Faradaya i Nagrody Kelwina za swoje osiągnięcia w tej dziedzinie, autor wielu książek oraz telewizyjnych programów popularnonaukowych, m.in. serii Human Universe (dla telewizji BBC).
Andrew Cohen - dyrektor działu naukowego w BBC, producent serii popularnonaukowej Human Universe. Współpracował przy powstaniu wielu najsłynniejszych programów naukowych w brytyjskiej telewizji, m.in. serii Horizon, Wonders oraz Stargazing Live. Prowadzi gościnnie zajęcia z zakresu nauk biologicznych na Uniwersytecie w Manchesterze.
Pierwsza na świecie monografia poświęcona kinu Islandii. Zawiera opis blisko stu filmów: od pierwszych dokumentów sprzed 110 lat aż po najnowsze produkcje fabularne, licznie nagradzane na festiwalach filmowych całego świata. Analizę tych dzieł autor osadza jednocześnie w szerokim kontekście historycznym, kulturowym i artystycznym. Dzięki temu przewodnik po kinematografii odległej wulkanicznej wyspy staje się również przewodnikiem po niej samej: po jej tysiącletniej historii, jej unikatowej mitologii, wciąż silnie obecnej w codziennym życiu Islandczyków, a także po skomplikowanej i niezrozumiałej dla obcokrajowców ponowoczesnej rzeczywistości.
Czym właściwie jest miasto? Co stanowi o jego charakterze? W jaki sposób powstawały miasta i jak się zmieniały? Na czym polega rywalizacja między miastami? Co znaczy dla miasta tłum i jego gniew?Odwołując się m.in. do historii, urbanistyki i ekonomii, Deyan Sudjic rozkłada miasto na czynniki pierwsze. Pokazuje, jak rozumieć jego strukturę, funkcjonowanie i rozwój. Podaje dziesiątki przykładów z historii i współczesności, a przy tym nie ogranicza się do jednego regionu czy kontynentu, pisze m.in. o Nowym Jorku lat 50., starożytnym Ur w Mezopotamii, XIX-wiecznym Londynie, XX-wiecznym Stambule, współczesnym Mumbaju, Szanghaju czy Kairze. Pasjonująca, napisana z werwą i dociekliwością panorama miejskości.Deyan Sudjic jest dyrektorem Design Museum w Londynie. Współtworzył miesięcznik poświęcony architekturze Blueprint, jako krytyk współpracował także z The Observer. W 2002 roku był dyrektorem Biennale Architektury w Wenecji. W 2013 roku nakładem wydawnictwa Karakter ukazał się jego Język rzeczy, znakomicie przyjęte przez czytelników wprowadzenie do świata współczesnego dizajnu. W Polsce ukazały się także: B jak Bauhaus. Alfabet współczesności (wyd. Karakter) oraz Kompleks gmachu. Architektura władzy (wyd. Centrum Architektury).
Studia zebrane w tomie Rzecz w kulturze ukazują status i funkcjonowanie różnych przedmiotów w środowisku kulturowym człowieka, przy czym materiału do analiz dostarczyły dawne i współczesne teksty kultury, w tym zwłaszcza utwory literackie, filmy i reklamy. Książka reprezentuje nurt określany jako „posthumanistyczny” i jest kolejnym głosem w dyskusji o rzeczach, toczącej się ostatnio w wielu gremiach naukowych w Polsce i na świecie. Artykuły w niej zebrane analizują ciekawie, wnikliwie i przekonująco funkcje, zależności kontekstowe, charakter znakowy przedmiotów oraz sposoby ich przedstawiania w tworzywie językowym i przy użyciu technik filmowych.
Książka zaciekawia już samym wyborem przewodnich kategorii – wyborem nietuzinkowym, a jednocześnie prowokującym pozorną prostotą. Zdawałoby się znane i oczywiste pojęcia odsłaniają swą wielowymiarowość, okazują się wyjątkowo inspirujące – tak w wymiarze artystycznym, jak i czysto poznawczym. Dzięki temu właśnie można rozpatrywać zagadnienia ciężaru i lekkości w kulturze w perspektywie rozmaitych dyscyplin humanistycznych (kolejne studia prezentują m.in. perspektywę językoznawczą, literaturoznawczą, muzykologiczną, filmoznawczą, teatrologiczną, filozoficzną, wiedzy o architekturze, fotografii, sztukach plastycznych). Zebrane w książce szkice odsłaniają zarówno dosłowne, jak i metaforyczne znaczenia tytułowych kategorii, ujawniając ich różnorodne sensy w wielu wymiarach, m.in.: estetycznym, emocjonalnym, psychologicznym, intelektualnym czy etycznym.
Zbiór koptyjskich tekstów z Nag Hammadi w kodeksie VI powstał dzięki pracy skrybów, a być może także pomysłu tłumaczy z języka greckiego na koptyjski. O wyborze tekstów do przetłumaczenia i przepisania na papirusach mógł decydować właściciel greckich oryginałów, zamawiający, albo skryptorium, w którym powstały rękopisy. Mimo wielu rożnych prób i propozycji nie zostały ostatecznie wyjaśnione okoliczności powstania zbioru z Nag Hammadi, w tym oczywiście także zbioru spisanego w kodeksie VI. Więcej informacji o powstaniu rękopisów mogą nam dostarczyć zapisy skrybów, którzy przepisywali teksty. Pod tym względem kodeks VI wyróżnia się w szczególny sposób, bo zawiera notatkę anonimowego skryby. […] Notatka jest oddzielona od reszty tekstu linią obejmującą ją ze wszystkich stron. Na określenie tytułów tekstów, które miał w ręku, używa słowa „logos”, także gdy używa go w liczbie mnogiej. Skryba przepisywał owe logoi (tłumaczę tu jako „rozprawy”) z jakiegoś innego zbioru, w którym takich utworów było bardzo wiele. Otwartym pytaniem jest, czy jest to notatka kopisty, czy tłumacza. Gdyby pochodziła od tłumacza, to można sądzić, że tłumacz przepisywał i tłumaczył z jakiegoś zbioru greckiego. Mahé, wydawca tekstów hermetycznych z VI kodeksu, doszedł jednak do przekonania, że notatkę sporządził skryba, który przepisywał teksty już przetłumaczone, a notatkę umieścił na papirusie, ponieważ akurat znalazło się miejsce po zakończeniu kopii pierwszego tekstu hermetycznego. Po notatce rozpoczął przepisywanie fragmentu z „Asklepiosa”. Krótka notatka skryby pozwala nam wyobrazić sobie, jak mogły powstawać rękopisy z Nag Hammadi, także VI kodeks tego zbioru.
Niniejsze wydanie tekstów VI kodeksu w języku polskim z komentarzem tekstowym i treściowy jest hołdem składanym Osobie Pani Profesor Szczudłowskiej-Dembskiej. Poszczególne pisma, przetłumaczone przez Panią Profesor, zostały przez współautorów opatrzone dodatkowym komentarzem i/lub (dodatkowym) wstępem, bibliografią oraz podzielone tematycznie dla większej czytelności przekazu. Ewentualne zmiany w tłumaczeniu zaznaczono w komentarzach do każdego pisma. Jeden tekst – Noema – występuje w wydaniu podwójnie: I – w przekładzie (ze wstępem) Pani Profesor oraz B. Charkiewicz (z d. Toczydłowskiej), II – w przekładzie (ze wstępem i komentarzem) prof. W. Myszora. Do przekładów tekstów koptyjskich dołączono ich ewentualne ekwiwalenty językowe (z dopiskiem „Dodatek”): Rzeczpospolita (dołączony przekład tekstu greckiego) i „Asklepios” (dołączony przekład ekwiwalentu łacińskiego).
Francoize Boucher podaje 50 powodów, dla których warto kochać książki i kilka dobrych powodów do książek miłości!
Są tu opisane z humorem prawdziwe powody i zupełnie szalone wymyślone! Książka dla całej rodziny, dzieci i dorosłych, a szczególnie dla tych, którzy nie lubią czytać!
Książka wydana we Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Niemczech, Rosji i Chinach!
In this completely revised and updated edition of international bestseller WATCHING THE ENGLISH, anthropologist Kate Fox takes a revealing look at the quirks, habits and foibles of the English people. Now with new survey data to add weight to her original fieldwork findings, and more extensive field-research and experiments to back up earlier observations, Kate Fox has deciphered yet more enigmatic behaviour codes, adding new rules, new subcultures, new chapters and over 100 updates. If you’re English, this new edition of Kate Fox’s acclaimed international bestseller will make you stand back and re-examine everything you take for granted - and if you aren’t English you’ll finally understand all our peculiar little ways. WATCHING THE ENGLISH has sold more than half a million copies and has been translated into many languages. Not only a worldwide bestseller, but also a set text for university anthropology courses, WATCHING THE ENGLISH has been widely praised as a revealing and entertaining dissection of the English national character
Jednym z najszczerszych komplementów, jakim uczony może obdarzyć drugiego uczonego, jest złożenie księgi jubileuszowej. W przypadku księgi poświęconej Profesorowi Bolesławowi Faronowi komplement nabiera szczególnej wagi – Pejzaże humanistyczne podpisało ponad dwudziestu akademików, różnej specjalności i w różnym wieku. Hołd to niezwykły, oddanie swego pióra ku czci Jubilata doniosłe, a korzyść dla czytelnika – nie do przecenienia. W najnowszej publikacji Oficyny Wydawniczej IMPULS otrzymujemy zbiór esejów sygnowanych znakomitymi nazwiskami: Profesor Baluch, Profesor Ziejka, Profesor Bujnicki czy Profesor Waligóra nadają ton, a wyjątkowo bogaty wachlarz tematyczny musi zaimponować. Dostajemy tu zarówno szkice poświęcone malarstwu Grottgera, jak i kontrowersyjnej estetyce grupy Rammstein, logopedię i Sienkiewicza, postmedialną szkołę i I wojnę światową.
Zapraszamy!
Z recenzji prof. dr. hab. Stanisława Żaka
Tom, składający się z ponad dwudziestu artykułów, przynosi niezwykłe bogactwo tematyczne: od literatury wspomnieniowej (Jacek Rozmus, Maria Jolanta Olszewska) do charakterystyki postaw ideowych czy filozoficznych (Jerzy Waligóra), od rozważań lingwistycznych (Jagoda Cieszyńska-Rożek, Alicja Baluch), poprzez malarstwo (Franciszek Ziejka) i autobiografizm (Barbara Głogowska-Gryziecka)…
Różne są też metody analizy, opisu i interpretacji, tak jak różni pokoleniowo są autorzy poszczególnych prac, co stanowi niewątpliwie o sytuacji współczesnej literatury, a może nawet humanistyki?
Lektura tych artykułów znacznie poszerza wiedzę nie tylko polonistów, ale również historyków, filozofów, estetyków, psychologów i pedagogów. […] może ona sprawiać wielorakie satysfakcje emocjonalne i intelektualne.
Ta niezwykła książka jest czymś w rodzaju poetyckiego kalendarza. Podzielona jest, jak każdy kalendarz, na dwanaście miesięcy, których już same nazwy – w odróżnieniu od wielu języków europejskich – zachowują oryginalny ludowy charakter. Każda „kartka” tego poetyckiego kalendarza zawiera opis charakterystycznych dla danej pory roku obyczajów, obrzędów , podań i wierzeń. Zamknięty cykl kalendarzowy „roku polskiego” to doskonały symbol nieustannego powracania do źródeł, do rodzimych tradycji, które stanowią podłoże i osnowę wszystkich treści naszego narodowego życia.
Badania stroju w kontekście sztuk plastycznych mają na świece i w Polsce długą tradycję, ale w ostatnich dziesięcioleciach nabrały szczególnego dynamizmu. Niniejsza publikacja jest zbiorem artykułów prezentujących najnowsze metody stosowane w studiach nad ubiorem jako obiektem artystycznym, a także strojem jako znaczącym elementem dzieła sztuki.
"Sztuka stroju, strój w sztuce" składa się z dwóch części, które odpowiadają głównym problemom badawczym wskazanym w jej tytule. Pierwszy z nich dotyczy pokazania stroju jako dzieła sztuki, przedmiotu zainteresowania artystów i działań artystycznych, a także wpływu sztuk plastycznych na kształtowanie ubioru i modę. Druga część publikacji poświęcona jest natomiast strojowi jako tematowi dzieła sztuki w różnych epokach i kręgach kulturowych.
"Muzeum etyczne. Księga dedykowana Profesorowi Stanisławowi Waltosiowi w 85. rocznicę urodzin – jest skromnym wyrazem podziwu i szacunku, jakim profesora prawa, wybitnego karnistę, doctora honoris causa wielu uczelni darzy środowisko polskich muzealników. Etyka – jako obszar kluczowy dla funkcjonowania muzeów – była zawsze bliska Jubilatowi. Był tłumaczem i komentatorem Kodeksu Etyki ICOM dla Muzeów, a jednocześnie jako dyrektor Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego (1977–2011) uczył nas godzenia świata sztuki, nauki, humanistyki i osobistej wolności z literą zasad, uczciwości i rozsądku.
Wszystkie zamieszczone w niniejszej publikacji teksty autorstwa wybitnych polskich humanistów i muzealników powstały specjalnie do tej publikacji, składającej się z trzech części: I – Muzeum: etyka, prawda, praktyka; II – Oczywiście… w Krakowie, III – Miejsca, historie, problemy. Osiemnaście artykułów poprzedzają: Tabula gratulatoria, wywiad z Profesorem zatytułowany Muzea w moim życiu, tekst poświęcony jego działalności, list z życzeniami od Krystyny Zachwatowicz i Andrzeja Wajdy, a zamyka bibliografia prac Profesora Stanisława Waltosia skupionych na zagadnieniach muzeologicznych oraz dylematach kultury i prawa."
Dorota Folga-Januszewska
Słowo wstępne, Paweł Jaskanis
Tabula gratulatoria
Muzea w moim życiu, opowiada Stanisław Waltoś, spisała Grażyna Polkowska-Nowak
O Profesorze Stanisławie Waltosiu słów kilka, opracowała Grażyna Polkowska-Nowak
Na urodziny Profesora Stanisława Waltosia. od Krystyny Zachwatowicz i Andrzeja Wajdy
I. MUZEUM: ETYKA, PRAWDA, PRAKTYKA
DOROTA FOLGA -JANUSZEWSKA
Dylematy etyczne w muzeach, czyli o prawdach
IWONA SZMELTER
Ethos, , stymulacja ochrony dziedzictwa kultury
MICHAŁ F. WOŹNIAK
Dlaczego powinniśmy wystrzegać się muzeów narracyjnych
ANTONI BARTOSZ
Muzeum dla realnego świata
MIROSŁAW BORUSIEWICZ
Etyka tekstu muzealnego
MARIA ANNA POTOCKA
Antropologia alternatywy
JAROSŁAW SUCHAN
Muzeum jako happening
II. OCZYWIŚCIE… W KRAKOWIE
ZOFIA GOŁUBIEW
O wartościach i znaczeniach – Jubilatowi
ANNA JASIŃSKA
Ogród nauk i sztuk – rzecz o Collegium Maius
KRZYSZTOF STOPKA
Kilka uwag na temat fundacji obrazu Ukrzyżowanie Collegium Maius
EWA WYKA
Muzeum uczelniane a akademickie dziedzictwo naukowe
FRANCISZEK ZIEJKA
Zanieśmy prochy Mickiewicza na Wawel! Czy Karol Estreicher (st.) był pomysłodawcą sprowadzenia prochów poety do Krakowa?
MICHAŁ NIEZABITOWSKI
Muzeum i urok opowieści
III. MIEJSCA, HISTORIE, PROBLEMY
ELŻBIETA BARBARA ZYBERT
Polacy i Droga Krzyżowa w Jerozolimie
TOMASZ F. DE ROSSET
Nowoczesne paryskie kolekcjonerstwo artystyczne
PIOTR MAJEWSKI
Dziedzictwo kulturowe Polski w czasach postsocrealistycznej odwilży, czyli szkic o Etyce zmarginalizowanej przez Historię
BOŻENA STEINBORN
Kozłówka – zwierciadło muzealniczych wątpliwości
ANDRZEJ ROTTERMUND
Zamek Królewski w Warszawie – pomnik czy muzeum?
Stanisław Waltoś – publikacje z zakresu dziejów kultury, opracowała Grażyna Polkowska-Nowak
Indeks nazwisk
Żyjemy w zachodniej kulturze, która jest wręcz opętana przez ideę „tolerancji”. Kiedy jednak tolerancja jest słabo zdefiniowana i jest uczyniona absolutnym dobrem, wtedy podąża ku nietolerancji. Wtedy musi, argumentuje D.A.Carson, być rozmyślnie zakwestionowana, zarówno dla dobra Kościoła, jak też dla dobra szerzej pojętej kultury.
Carson sprawdza, jak definicja tolerancji się zmieniała, szczególnie w ostatnich dziesięcioleciach. Obecnie ma ona mniej do czynienia z tolerowaniem osoby lub jej postawy, a bardziej z odm?wieniem twierdzenia, że inni się mylą. Jest niemożliwością stosowanie tej nowej tolerancji konsekwentnie, w wyniku czego rzeczywista praktyka jest często kapryśna i arbitralna. Gorzej, słowa „tolerancja” i „nietolerancja” stały się zaledwie retorycznymi określeniami akceptacji i odrzucenia.
Pomimo wielu ujemnych rzeczy związanych z tymi nowymi, często etycznie niedoskonałymi definicjami tolerancji, z chrześcijańskiej perspektywy miały także miejsce pewne zdobycze. W tym wartościowym i przystępnym tomie Carson podaje przykłady i cytaty, aby zilustrować swoją analizę i kończy praktyczną poradą w kwestii przedstawienia wartości i zachęcenia do prowadzenia cywilizowanego publicznego dyskursu.
Jak to się stało, że spośród dziesiątków tysięcy gatunków jedynie my opanowaliśmy niebywałą zdolność mówienia?
W swojej fascynującej książce światowej sławy antropolog i psycholog ewolucyjny Robin Dunbar rozwija autorską wizję powstania języka – tego najpotężniejszego narzędzia komunikacji, jakim dysponują ludzie. To również opowieść o tym, jak zdrady, kłamstwa i oszustwa – a także silna presja na to, by to wszystko ograniczyć, uczyniły nas ludźmi.
W tej książce nie tylko uważnie przyjrzę się temu, co robimy z językiem, lecz także postaram się znaleźć odpowiedzi na bardziej fundamentalne pytania dlaczego mamy język, skąd on się wziął i jak dawno powstał. Będzie to zaczarowana podróż pełna przeskoków z jednego nieoczekiwanego zakamarka naszej struktury biologicznej do drugiego, od historii do hormonów, od bardzo ostentacyjnych zachowań małp do chwil największej ludzkiej intymności. Opowieść ta poprowadzi nas w przeszłość poprzez różne etapy naszych dziejów aż do czasów, gdy nie byliśmy jeszcze ludźmi, lecz zaledwie nie tak znowu niezwykłymi małpami człekokszałtnymi. Jak brzmiały najwcześniejsze języki? Kto nimi mówił? Dlaczego rozwinęły się w to, czym są dzisiaj? Dlaczego wciąż się zmieniały do tego stopnia, że dziś istnieje około 5000 różnych języków (nie licząc tych, które wymarły na przestrzeni tysiącleci, zanim ktoś zdążył je zapisać)? [fragment wstępu]
Robin Dunbar jest brytyjskim antropologiem i profesorem psychologii ewolucyjnej Uniwersytetu w Oxfordzie. Słynie z teorii dotyczącej maksymalnej ilości stabilnych relacji międzyludzkich jeden osoby, czyli tzw. liczby Dunbara. Autor m.in. książek Nowa historia ewolucji człowieka (CCPress 2013), Człowiek. Biografia (CCPress 2015), Anatomia miłości i zdrady (CCPress 2016).
Zapewne tak jak długo interesuje nas fenomen narodzin człowieka, tak też fascynuje nas od pokoleń zagadnienie śmierci. W historii pojawiała się ona w różnych kontekstach kulturowych. Można założyć tezę, że miarą poziomu cywilizacyjnego był stosunek człowieka do śmierci. [...] Obrzędy związane z tradycją chowania zmarłych bardzo mocno związane są z przekonaniem, że życie na ziemi jest tylko etapem istnienia człowieka. [...] U wielu ludów i kultur pamięć była sposobem na przedłużenie ziemskiej obecności zmarłego wśród żywych. We współczesnym świecie dostrzegamy wiele takich znaków pamięci [...].Fragment
26 marca 1267 roku papież Klemens IV, spełniając prośby króla Czech, książąt śląskich, episkopatu polskiego oraz sióstr zakonu cysterskiego z Trzebnicy, kanonizował Jadwigę Śląską. Stało się to zaledwie w 24 lata po śmierci Jadwigi – żony księcia wrocławskiego Henryka I Brodatego, a córki Bertolda IV, księcia Meranii, i Agnieszki von Rochlitz z rodu Wettynów. Jej życie w zgodzie z wiarą, dobroczynność, fundacje kościołów i klasztorów, pomoc chorym i ubogim (m.in. założenie szpitala dla trędowatych) oraz osobista asceza legły u źródeł rodzącego się kultu. Wkrótce zaowocował on powstaniem spisanych historii jej życia. Pierwszą zachowaną wersją Legendy o Świętej Jadwidze jest tzw. kodeks lubiąski z 1353 roku, kolejną, która nie dotrwała do naszych czasów – przekaz z 1380 roku. Wreszcie trzecia to tłumaczenie na język niemiecki z 1451 roku. Ten przekaz właśnie stał się podstawą XVIII-wiecznego rękopisu Legendy o św. Jadwidze, który pod sygnaturą 303/IV znajduje się w zbiorach Biblioteki Śląskiej w Katowicach.
Niniejsza edycja, ukazująca się prawie 770 lat po śmierci Świętej, to wierne odwzorowanie tego rękopisu. Ponadto każda karta została wzbogacona o przekład tekstu niemieckiego na język polski oraz o swoisty komentarz w postaci obszernych fragmentów opracowania [K. Stronczyńskiego] z 1880 roku Legenda obrazowa o świętej Jadwidze księżnie szląskiej według rękopisu z r. 1353 przedstawiona i z późniejszymi tejże treści obrazami porównana.
Najciekawsze polskie obyczaje bogato zilustrowane i interesująco opisane językiem przeznaczonym dla ucznia szkoły podstawowej. Dzięki tej książce dziecko pozna polskie tradycje.
W monografii Mityczni obcy. Dzieci i starcy w polskiej kulturze ludowej przełomu XIX i XX wieku Tomasz Kalniuk przygląda się mitowi organizującemu kulturę ludową w życiu codziennym i świątecznym jej przedstawicieli, koncentrując uwagę na dzieciach i starcach. Wybór ten jest nieprzypadkowy. W kulturze ludowej traktowano ich bowiem w sposób najbliższy ujęciu mitycznemu, rodzącemu postawy ambiwalentne charakteryzujące świat „obcych”. Z jednej strony byli oni typowymi przedstawicielami własnej społeczności, z drugiej natomiast jednostkami wyróżnionymi spośród „swoich”. Ich społeczna i gospodarcza marginalizacja, m.in. ze względu na nieproduktywny wiek, spotykała się z mityczną – sakralizującą waloryzacją. Dzieci i starcy umieszczeni w grupie „obcych” ilustrują wówczas zasady funkcjonowania światopoglądu mitycznego przypisywanego chłopstwu z przełomu wieku XIX i XX, a rozpiętego pomiędzy „swoim” i „obcym”.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
