Over recent years, the world of news making has dramatically changed. Newspaper Design examines the forces that have transformed the industry and showcases the best of editorial design in the news context. Following the shift to digital, the role of visual journalists has evolved. As our reading habits change, so do the ways in which designers deal with typography, grid systems and illustration in order to tell a story in the most engaging way. Newspaper Design discusses the daily challenges of journalists and editorial designers, and introduces the work of the teams behind some of the most influential newspapers, such as the New York Times, the Guardian, and Libération. Unique insights from professionals paired with outstanding visual examples reveal the inner workings of the news industry and make Newspaper Design a must-have for designers, publishers and journalists.

Kod kulturowy został dotychczas przetłumaczony na 12 języków (ostatnia edycja w Korei Południowej sprzedana w 250 000 egzemplarzy). Planowane jest kolejne wydanie książki w USA, m.in. w związku z premierą książki w Polsce oraz serialem Netflixa 13 kodów, 13 kultur. Książka jest lekturą obowiązkową na wielu amerykańskich uczelniach wyższych o profilu biznesowym. Co różni ludzi na całym świecie? Co takiego sprawia, że wybieramy jakiś styl życia i kupujemy takie, a nie inne rzeczy? Co kształtuje nasze podejście do miłości, uwodzenia i seksu? Odpowiedzią na te pytania jest kod kulturowy. Clotaire Rapaille, światowej sławy badacz kultur i ekspert rynku, doradca większości firm z listy Forbes 100, spędził dekady, odkrywając tajemnice zachowań konsumentów i przekazując je największym firmom świata, współtworząc produkty trafiające w sedno potrzeb rynku. Tworzył kampanie dla takich gigantów, jak Boeing, LG, Honda, Lego oraz kilkudziesięciu innych światowych korporacji. Rapaille złamał system kodujący nasze zachowania. Częścią tego systemu stajemy się w chwili naszych narodzin. Nieświadomie przyswajamy programy funkcjonowania w świecie – kody kulturowe. To właśnie one czynią z przedstawicieli Homo sapiens Amerykanów, Niemców czy Polaków. To one sprawiają, że przeżywamy swoje jednostkowe życie według zasad, których sens pozostaje przed nami głęboko ukryty. System kulturowego kodowania działa bowiem w sposób milczący i niewidzialny, delikatnie, acz stanowczo popychając nas w kierunkach, w których poruszamy się na co dzień. Clotaire Rapaille zastosował swoją metodę do odkrycia tożsamości USA, przeniknięcia istoty sera we Francji czy wydobycia idei samochodu w Niemczech. Odkryte przez niego kody pozwalają zrozumieć fenomen amerykańskiego prezydenta oraz przyczyniają się do sukcesu rynkowego produktów pochodzących od firm ze szczytu światowego biznesu. Na szczęście my również możemy poznać unikalną metodę łamania kodów kulturowych, zyskując nowy rodzaj wolności w otchłani otaczających nas zjawisk. *** Kluczem do nieświadomych procesów zachodzących w naszych umysłach są historie, metafory i symbole związane z „filtrami”, poprzez które odbieramy świat, nadajemy znaczenia, podejmujemy decyzje. Wiedza o tym zaszyta jest w antropologicznych studiach nad mitami, w koncepcji archetypów niezwykłego psychoanalityka C.G. Junga, a współcześnie potwierdzona w badaniach nad mózgiem – i w odniesieniu do naszych decyzji ekonomicznych opisana przez badaczy ekonomii behawioralnej, z odkryciami noblisty Daniela Kahnemana tak zwanych dwóch ścieżek myślenia – ta szybsza jest właśnie symboliczna (Thinking, Fast and Slow). Autor tej niezwykłej książki daje nam do użytku „klucze” do tych nieświadomych procesów, które – oby etycznie – mogą być wykorzystane w wielu obszarach marketingu, wpływu społecznego i perswazji. To równie wymagająca co obiecująca lektura, zaś przed nami praca nad lokalną – tu w Polsce – adaptacją tych modeli i narzędzi. Jacek Santorski, twórca i dyrektor programowy Akademii Psychologii Przywództwa *** Doktor Clotaire Rapaille – prezes Archetype Discoveries Worldwide, światowej sławy badacz kultur i ekspert rynku, osobisty doradca pierwszej dziesiątki CEO świata, konsultant ponad połowy firm z rankingu Forbes 100. Jego wyjątkowe podejście do marketingu łączy w sobie głębokość analizy psychoanalityka z uwagą biznesmena na kwestie praktyczne. Dr Rapaille napisał ponad 17 książek. Doktor Rafał Paprocki – prezes ADW Eastern Europe, badacz zachowań konsumentów. Ekspert w zakresie kodów kulturowych oraz utajonych sterowników konsumpcji w Polsce. Twórca systemu analizy postaw FREQSEM. Wykładowca akademicki, tłumacz, podróżnik, medalista MŚ w trójboju siłowym klasycznym.

Osnową narracji Lucio Russo jest przeciwstawienie dwóch tez z pogranicza historii, geografii i kultury. Pierwsza zakłada, że różne cywilizacje rozwijały się niezależnie i w izolacji od siebie, podlegając jednak uniwersalnym prawom rządzącym procesem rozwoju ludzkości; według drugiej rozwój ten należałoby traktować jako całościowe zjawisko, w którym były okresy regresu, ale był i postęp. Autor, podpierając się najnowszymi osiągnięciami archeologii, twierdzi, że narody i państwa Starego Świata łączyła zbyt pokaźna sieć wzajemnych związków ekonomicznych, społecznych i kulturowych, żeby utrzymała się podzielana przez większość historyków koncepcja niezależnego, odizolowanego rozwoju. Prowadzi to do pytania, czy prekolumbijska Ameryka miła kontakty z innymi kontynentami, czy nie. Russo skłania się ku tezie, że takie kontakty były, i powołuje się na rozmaite współczesne teorie i artefakty. Przedstawia kronikę wydarzeń świadczących o tym, że poznawaliśmy świat nieco dalszy niż Morze Śródziemne z przyległościami (Wikingowie na Grenlandii, Ultima Thule, ekspedycja Fenicjan z ramienia faraona Necho II). Odmienne poglądy dominujące dotąd w pojmowaniu kontaktów międzycywilizacyjnych wyjaśnia bezkrytycznym przyjmowaniem przez badaczy obliczeń Klaudiusza Ptolemeusza z II wieku n.e., który jednak zasadniczo pomylił się w określaniu rozmiarów Ziemi. Błąd wybitnego antycznego uczonego wskazuje, że upadek wiedzy, jaki wystąpił w świecie śródziemnomorskim w czasie podbojów Cesarstwa Rzymskiego, był zdecydowanie dalej posunięty niż się powszechnie przyjmuje. Otwiera nam to drogę do rozważenia alternatywnej wizji historii dziejów – może trzeba porzucić dotychczasową wizję niezależnej, równoległej ewolucji cywilizacji na dwóch kontynentach na rzecz nowej wizji jednej, wspólnej historii.

Pierwsza w Polsce tego rodzaju specjalistyczna publikacja. Przedruki oryginalnej księgi legendarnego znaku graficznego Centrali Przemysłu Naftowego opatrzone komentarzem znawcy historii projektowania graficznego i projektanta, Patryka Hardzieja. Autor przez wiele lat dokumentował pracę twórcy znaku CPN, Ryszarda Bojara, oraz jego zespołu. We wstępie do książki opowiada o tym, jak powstawał znak, przedstawia jego charakterystykę, opisuje też pokrótce historię przemysłu naftowego na ziemiach polskich. Nietuzinkowa publikacja dla wielbicieli projektowania graficznego i nie tylko.

Fetish Fashion to uwodzenie, prowokacja, czysty erotyzm, moda dla dorosłych od stóp do głów. Fetish Fashion to prace 40 znanych projektantów, którzy odważnie sięgają po skórę, lateks, pióra i koronki by tworzyć stroje, maski i buty, budzić fantazje, pożądanie i zmysłowość.

Bogato ilustrowana książka o różnych wcieleniach torby od średniowiecznych sakiewek po współczesne torebki znanych projektantów.Co można spakować do ananasa? Jak bezpiecznie przewieźć granaty? W czym najlepiej wynieść śmieci? Gdzie przechować sztuczną szczękę?Listonosze i królowe, pielgrzymi i gospodynie, letnicy i biegaczki wszyscy coś ze sobą noszą. Nie tylko pieniądze, telefon czy klucze, ale też klejnoty, granaty albo psie ciasteczkaTorba, torebka czy teczka to dla niektórych także ważna część stroju. Po ubraniach i dodatkach można odgadnąć, czym człowiek się zajmuje, czy jest kimś ważnym, czy jest biedny czy bogaty. Dlatego wielu ludzi używa toreb także po to, by pokazać, kim są. I często aby pokazać, że nie byle kim.Zajmującą opowieść Joanny Bojańczyk uzupełniają dowcipne ilustracje Adama Wójcickiego, na których można obejrzeć nie tylko same torebki, walizki i plecaki, ale także ich właścicielki i właścicieli oraz to, co ze sobą noszą.

Najciekawsze polskie obyczaje wigilijne bogato zilustrowane i interesująco opisane językiem przeznaczonym dla ucznia szkoły podstawowej. Dzięki tej książce dziecko pozna polskie tradycje z okresu Bożego Narodzenia.

Najciekawsze polskie obyczaje wigilijne bogato zilustrowane i interesująco opisane językiem przeznaczonym dla ucznia szkoły podstawowej. Dzięki tej książce dziecko pozna polskie tradycje z okresu Bożego Narodzenia.

Pierwszy tom z cyklu czterech tytułów, które sukcesywnie będą przez nas wznawiane. Napisane przez Łukasza Gołębiowskiego (1773-1849) jednego z pierwszych polskich etnografów (badacz tzw. starożytności słowiańskich oraz zwyczajów i obyczajów ludu polskiego), powstaniec kościuszkowski, historyk, bibliotekarz, tłumacz, pamiętnikarz i opiekun zbiorów Biblioteki Poryckiej, członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk.Warszawskie lata Gołębiowskiego (18231831) były najbardziej intensywnym okresem jego pracy naukowej. Opracował wówczas i wydał m.in. pierwszy przegląd historiografii polskiej O dziejopisach Polski, ich duchu, zaletach i wadach (1826), a także jedną z pierwszych książek o historii Warszawy, z opisem jej zabytków i przewodnikiem po mieście Opisanie historyczno-statystyczne miasta Warszawy (1826), a wreszcie pierwszą pracę etnograficzną w Polsce, pt. Gry i zabawy różnych stanów w kraju całym, lub niektórych tylko prowincyach (1831) oraz Ubiory w Polszcze od najdawniejszych czasów aż do chwil obecnych (1830).Około roku 1831 pełnił funkcję bibliotekarza Biblioteki Publicznej w Warszawie, z obowiązkiem wykładania bibliografii na miejscowym Uniwersytecie. Po upadku powstania listopadowego został zwolniony (marzec 1833) przez władze carskie ze stanowiska sekretarza Towarzystwa Przyjaciół Nauk (za ukrycie funduszy Towarzystwa przed konfiskatą rosyjską). Wkrótce potem nabył niewielką kolonię wiejską Kaźmierówka (koło Hrubieszowa), gdzie się przeprowadził.Prezentowana książka Domy i dwory, przy tym opisanie apteczki, kuchni, stołów, uczt, biesiad, trunków i pijatyki; łóżek, pościeli, ogrodów, powozów i koni; błaznów, karłów, wszelkich zwyczajów dworskich i różnych obyczajowych szczegółów, Warszawa 1830 to pierwszy tom z cyklu czterech tytułów.

Książka opatrzona jest dwustronicowym wstępem napisanym przez autora. Tom pierwszy zawiera 383 strony. Tom drugi to tylko 192 strony, ponieważ śmierć autora zatrzymała pracę przy encyklopedii na literze ""L"". Oba tomy wydane są w jednym woluminie. Praca ta jest alfabetycznym spisem licznych i wspaniałych przykładów budownictwa drewnianego w dawnej Polsce "" na jej kartach prezentowane są obiekty z Podlasia, Mazowsza, Litwy, Żmudzi, z pogranicza Podola i Wołoszczyzny, z Galicji, z Czerwonej Rusi, Poznańskiego, Grodzieńszczyzny i innych regionów. Autor opisuje także nieistniejące już obiekty z terenów Litwy, Podlasia, Mazowsza, Lubelszczyzny, Ukrainy, Żmudzi, Ziemi Sandomierskiej, Opatowskiej, Radomskiej itd. Z. Gloger przedstawia w swojej książce dawne cerkwie drewniane, stare domy, chaty, dwory szlacheckie, pałace, stare pomniki przyrody, dzwonnice, kościoły, lamusy, krzesła, krzyże, kufry etc. Łącznie księga zawiera około 550 zdjęć, rysunków i rycin (m.in. świetne rysunki Z. Glogera oraz ryciny wg Jana Matejki). Jest to praca o wyjątkowej wartości naukowej (etnograficznej i historycznej) z uwagi na fakt, iż większość prezentowanych obiektów nie przetrwała do naszych czasów.

„Wszystko jest historią – opowiadanie jest zawsze i wszędzie”. Teza zawarta w tytule naukowego artykułu sprzed kilku lat świadczy o nieprzemijającej aktualności opowiadania jako obiektu zainteresowania przedstawicieli wielu dyscyplin, zwłaszcza historyków, literaturoznawców i kulturoznawców. Między klasycznym pytaniem Leopolda von Ranke „Jako to właściwie było?” i przypisywanym czołowemu przedstawicielowi narratywistycznej ?lozo? i historii Haydenowi White’owi stwierdzeniem, że „także Klio poetyzuje”, rozpościera się pole nieustającej dyskusji nad powinnościami historyka wobec przeszłości, jego obowiązkami wobec czytelników oraz regułami obowiązującymi w historycznym fachu.

Sąsiedztwo zobowiązuje... 50 tomów Poznańskiej Biblioteki Niemieckiej

A może tak rzucić wszystko i zostać grabarzem? Obcując na co dzień ze śmiercią, oswoić ją i uodpornić się na jej powagę, kosząc przy tym niezły hajs? Tak trzeba żyć! Podczas czytania tej książki przypominamy sobie najlepsze momenty z kultowego serialu Sześć stóp pod ziemią. Lektura NEKROSYTUACJI wywołuje lekki dreszczyk, ożywczy śmiech i szczyptę kontemplacji. Wszystko w idealnych proporcjach, jak starannie skomponowane menu na stypie. To literacki fenomen – sprzedano cały nakład i zrobiono cztery dodruki w ciągu pięciu tygodni. [...] Bailly opowiada o codziennej pracy w frmie pogrzebowej, nie używając białych rękawiczek. „Le Figaro” Historie, które wywołują śmiech lub łzy wzruszenia, opowiedziane z życzliwością. „Le Parisien”

Zaskakująca w nieznanych szczegółach z najnowszej historii i niezwykła w interpretacjach znanych wydarzeń opowieść o Polsce ostatniego półwiecza. Rafał Grupiński - polityk, a zarazem historyk kultury, krytyk literacki i wydawca, w latach 80. współpracownik paryskiej "Kultury" i założyciel podziemnego czasopisma "Czas Kultury" - opowiada o czasach opozycji demokratycznej, stanie wojennym z poznańskiej perspektywy, by chwilę potem odsłaniać kulisy sejmowej i rządowej polityki po 1989 roku. Sekretarz stanu w rządzie premiera Donalda Tuska, doradca polityczny i szef największego klubu parlamentarnego Sejmu VII kadencji, a chwilę wcześniej wydawca takich pisarzy jak Andrzej Stasiuk, Marcin Świetlicki czy Natasza Goerke, łączył zawsze dwa światy, które wydają się przy obecnej brutalizacji polityki nie do pogodzenia: politykę i kulturę. O tym jest także ta książka ważnego świadka epoki, który angażując się w PRL w walkę o niepodległość czy późniejsze przemiany polityczne kraju, nigdy nie porzucił kultury i świata jej nieprzemijających wartości.

Oto zbiór tekstów, których głównym bohaterem jest śmieć. Ten domowy i wysypiskowy, patriotyczny i zagraniczny, niechciany i pożądany. Jednym słowem – literacka hałda mistrzowsko posortowanych zachwytów nad pięknem nieoczywistym i lamentów nad zdewastowaną planetą. Pokaż mi swój śmieć, a powiem ci, kim jesteś. Śmieci opisują: Beata Chomątowska, Paweł Dunin-Wąsowicz, Natasza Goerke, Zbigniew Mikołejko, Włodzimierz Karol Pessel, Maria Poprzęcka, Małgorzata Rejmer, Anda Rottenberg, Filip Springer, Ziemowit Szczerek, Krzysztof Środa, Ilona Wiśniewska, Urszula Zajączkowska

To miał być tylko jedno- lub dwudniowy służbowy wyjazd do stolicy po części elektroniczne. Jednakże zamiast pojechać na północ, w kierunku Warszawy, Autor tej książki udał się na zachód, do Norymbergi. Był to rok 1987. Minęło już ponad trzydzieści lat od tamtego pamiętnego wyjazdu na stałe. Niesamowite, z jaką dokładnością opisuje on swoje przygody, dzieląc się z Czytelnikami swoimi doświadczeniami życiowymi. Jest to biografia człowieka, który swą przygodę życiową rozpoczął w roku 1965 jako nauczyciel fizyki w jednej z nowych tysiąclatek. W swoim bogatym życiu pełnił wiele funkcji – był wizytatorem przy Wydziale Oświaty i Wychowania, potem szefem jednego z ośrodków szkolenia zawodowego, a na końcu starszym inspektorem ekonomicznym w dziale zaopatrzenia w jednym z dużych zakładów. W swej książce-pamiętniku opowiada, jak został konserwatorem zabytków na historycznym i znanym cmentarzu św. Jana (St. Johannisfriedhof) w Norymberdze, gdzie pochowani są między innymi: Wit Stwosz (Veit Stoss), Albrecht Dürer, Ludwig Feuerbach, William Wilson. Wystarczy spojrzeć na spis treści, aby zorientować się co do szerokiego wachlarza zainteresowań Autora prezentowanej publikacji. Jest to niezwykły pamiętnik, który gorąco polecam przeczytać. A więc… przyjemnej lektury! Stefan Tycjan Tyczyna

Wręczenie kwiatów w nieodpowiednim kolorze, podarowanie Chińczykowi zegarka, czy kompletu srebrnych łyżeczek Arabowi - czynności z pozoru niewinne, które my Europejczycy uznalibyśmy za sympatyczne i stanowiące wyraz przyjaźni, w niektórych kulturach mogą zostać odebrane jako obraźliwe i świadczące o braku dobrych manier. Ta książka umożliwia znalezienie trafnych i przekonujących odpowiedzi na następujące pytania: - Czym są i jakie są najważniejsze różnice kulturowe? - Jakie mają one znaczenie dla procesu komunikowania w biznesie i nie tylko? - Jaki związek ma religia z biznesem? - Czym jest szok kulturowy i jak go przezwyciężać? - Czym różnią się od siebie protransakcyjne i propartnerskie kultury biznesu? - Gdzie „czas to pieniądz", a gdzie wszyscy mają czasu pod dostatkiem? - Dlaczego kciuk uniesiony ku górze w Grecji jest znakiem obraźliwym, a w innych krajach gestem akceptacji? - Czy wypada Japończykowi wręczyć podarunek składający się z czterech części? - Dlaczego w krajach Dalekiego Wschodu nie numeruje się niektórych pięter? - Dlaczego Arabowie uwielbiają utrzymywać intensywny kontakt wzrokowy w czasie rozmowy? - W jakich państwach kobieta nie jest równorzędnym partnerem biznesowym? - Gdzie rozmowy biznesowe obficie „podlewa się" alkoholem, a gdzie obowiązuje wstrzemięźliwość? - Czy prezent otrzymany od Chińczyka należy rozpakować w jego obecności? - Jakich kwiatów nie wręczać na powitanie w poszczególnych państwach?

Książka Apostołowie nowoczesności dotyczy protestantyzmu podczas dwudziestolecia rządów Rezy szacha. Okres ten stanowi niewielki wycinek w historii działalności protestantów w Iranie, sięgającej początków XIX wieku, pozwala jednak uchwycić specyfikę rozwoju protestantyzmu w sytuacji granicznej, wywołanej gwałtownymi przemianami społecznymi i kulturowymi, będącymi następstwem autorytarnej modernizacji.Znaczenie zaprezentowanych w pracy opisów i analiz zasadza się przede wszystkim na próbie historyczno-kulturowej eksploracji fenomenu protestantyzmu globalnego. Zaproponowane podejście badawcze wynika z konieczności redefiniowania chrześcijaństwa, jego deeuropeizacji i dekolonizacji, a tym samym z podkreślenia roli i znaczenia lokalnych, rdzennych, nieeuropejskich społeczności globalizujących chrześcijaństwo w sposób oddolny i niezależny od dawnych euroatlantyckich centrów misyjnych.Analizy poświęcone protestantyzmowi w Iranie w okresie gwałtownych przemian społeczno-politycznych w kontekście rozwoju irańskiego nacjonalizmu oraz odgórnej modernizacji mogą służyć jako punkt wyjścia do badań o charakterze porównawczym dotyczących strategii adaptowania i asymilowania protestantyzmu w kulturach pozaeuropejskich.

Praca Bez złudzeń i bez maski. Publicystyka Leopolda Ungera w paryskiej „Kulturze” w latach 1970-2000 jest próbą analizy zawartości artykułów Brukselczyka w miesięczniku. Książka jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytania o rolę i miejsce L. Ungera w „Kulturze”, a także o jego niepowtarzalny dziennikarski warsztat. Tłem jest opowieść o trudach życia dziennikarza, które jak w soczewce pokazywały skomplikowaną historię Polski.

Głównym przedmiotem książki jest analiza tekstu Ambasady do Tamerlana, jednak zasięg badawczy Autora jest znacznie szerszy. Autor z niebywałą drobiazgowością przywołuje specyfikę średniowiecza, epoki, która nie skłaniała do mobilności, przemieszczania się, a raczej dowartościowywała przywiązanie do miejsca i znanej obyczajowości. Na tym także polega niewątpliwa zasługa Autora dostrzegł zjawisko, które w omawianym okresie historycznym należało do rzadkości i praktykowane było tylko przez nielicznych. Bardzo ciekawa jest nie tylko analiza dokonana przez Autora, ale swoisty dwugłos pisze on o podróży, ale także o literaturze o niej opowiadającej. To tekst jest szlakiem, kierunkiem, który przez Burkiewicza jest dodatkowo eksponowany. Uczestnictwo w podróży, poza przełamywaniem codzienności, konfrontuje z bogatym zbiorem nieoczekiwanego, nieznanego, które wymaga rozpoznania. Burkiewicz nie tylko dokonuje tego oswojenia, przybliżając tekst polskiemu czytelnikowi nieznany, ale także prezentuje tę mozaikę różnorodności, która jest związana zarówno z historycznym zapleczem pracy, jak i odmiennością kulturową. Dr hab. Agnieszka Kaczmarek, prof. UAM