Szeroki wybór książek, multimediów z zakresu szeroko pojętej kultury: architektura, duchowy wymiar twórczości, szlaki kajakowe, współczesne media, przemoc w mediach, polityka. Odnajdziesz tu również książki i podręczniki idealne dla uczniów oraz studentów. Szeroki wybór beslsellerów i nowości.
Współcześnie, aby poznać odległą przestrzeń, nie musimy opuszczać domowych pieleszy. Wystarczy bowiem zerknąć na ekran telewizora lub monitor, by oddać się przyjemności oglądu miejsc oddalonych o tysiące kilometrów. Do niedawna tę możliwość dawały tylko literatura podróżnicza i malarstwo. Pokonując współcześnie własne ograniczenia - finansowe, czasowe, rodzinne czy zawodowe - możemy oddać się przyjemności delektowania się obrazami obcych miast, odległych widoków, sami nie wkładając wysiłku w akt fizycznego przemieszczania się. Każda proponowana nam narracja związana jest jednak z poetyką drogi odmierzanej stałym rytmem kroków, dynamiką środków komunikacji, z których korzysta narrator. Najważniejszy, a zarazem najbliższy człowiekowi sposób poruszania się stanowi chodzenie. Obwarowane jest ono kilkoma wymogami. Odbywa się z punktu do punktu, wymaga postawy pionowej, odmierzane jest rytmem kroków, podlega ograniczeniu związanemu z odczuciem fizycznego zmęczenia poruszającego się podmiotu. Chodzenie wymaga także skupienia. Pieszy musi się rozglądać, omijać przeszkody, wchodzić w kontakt z przedmiotami i podmiotami, które znajdują się na jego drodze, omijać je, wyprzedzać. Trasa podporządkowana jest liniom miejskich arterii, dróg czy uliczek. Kroki się stawia, drobi. W kroku może być zawarta dystynkcja i rytm marszu lub figlarność tanecznych kroczków. Mówi się o kroku tanecznym, marszowym, defiladowym, żółwim czy milowym. Chodzenie z założenia cechuje odcinkowość, fragmentaryczność poznania przestrzeni, którą pieszy zagarnia. Fragmenty układają się przechodniowi w całość, za każdym razem jednak inną, znaczoną indywidualnym rytmem, wysiłkiem i punktem odniesienia. Mapa jednej przestrzeni staje się zatem wielokrotnością map zapisanych przez indywidualnych użytkowników. Powstają swoiste puzzle. (Fragment Wstępu)
Książka stanowi kompendium wiedzy na temat historii gier tradycyjnych, ich funkcji i znaczenia w dziejach rozwoju społeczeństw. Zbiera wiadomości dotyczące poszczególnych grup gier oraz szczegółowo prezentuje ich zasady. W pięciu rozdziałach zostały omówione zagadnienia związane z samymi pojęciami "gra" i "zabawa", gry planszowe, karciane, hazardowe oraz domino i układanki. Niewątpliwym atutem książki jest bogaty materiał ilustracyjny.
Książka jest analizą inspirujących do dnia dzisiejszego koncepcji wyobraźni, które stały się istotne dla historii filozofii sztuki i są wciąż na nowo interpretowane. Zdeterminowało to wybór przedstawionych w pracy reprezentatywnych filozofów i ich teorii, począwszy od Kanta, który dał sztuce autonomię (oraz istotne znaczenie wyobraźni), przez Schopenhauera, Sartre'a, Freuda, Junga, aż po Bachelarda. Autorka, pokazując, jak wyobraźnia w różnych koncepcjach wspiera sztukę, a nawet ją warunkuje, prowadzi przez różnorodne, charakterystyczne filozoficzno-estetyczne koncepcje wyobraźni, wybrane również po to, by przedstawić wyobraźnię w jej wielowymiarowości i wieloaspektowości. Taki horyzont pozwala na szerokie ujęcie tej kategorii, ukazanie jej współdziałania z wieloma dyspozycjami umysłowymi, a także wpływu na procesy psychiczne i na rzeczywistość, szczególnie w aspekcie sztuki i designu. Problematyka dotycząca zagadnienia wyobraźni została przedstawiona w dwu częściach, mających ukazać rozdźwięk władzy czy też funkcji, jaką jest wyobraźnia, w odniesieniu do kategorii podmiotowości. Chodzi tu o jej źródło i zastosowanie, które mogą wpływać na świadomość i z nią współdziałać bądź być zależne od nieświadomych celów. Przy czym i w jednym, i w drugim przypadku zadaniem wyobraźni jest wykreowanie bądź to samego obrazu, bez realnego odniesienia, bądź konkretnego realnego przedmiotu. Motywem łączącym obie części jest jeszcze inna funkcja czy dyspozycja wyobraźni - kreacja. Ta właśnie zdolność przejawia się i manifestuje w sztukach (od pięknych po nowoczesne); jest to wyobraźnia współtworząca "obiekty kulturowe", przedmioty (zjawiska, sytuacje) o artystycznej i często estetycznej wartości. Tej możliwości w odniesieniu do czasów współczesnych poświęcony jest ostatni "przystanek" tej książki, dotyczący nowych perspektyw w kreowaniu sztuki i designu w XX wieku, czyli tzw. sztuk nowoczesnych. Alicja Głutkowska-Polniak, doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Zakładzie Estetyki i Antropologii Przestrzeni Uniwersytetu Śląskiego. Zainteresowania badawcze: obszary dizajnu, szczególnie w jego powiązaniach ze sztuką, modą i kulturą popularną, także krytyczna sztuka współczesna oraz wszelkie przejawy kulturowej estetyzacji rzeczywistości. Wybrane publikacje: autorka książki pt. Wyobraźnia. Sztuka i design.
Celem autorki jest przedstawienie kultury zaangażowanej oraz przywrócenie do dyskursu naukowego kategorii kultury obywatelskiej. Przy rekonstrukcji pojęcia kultury politycznej autorka trafnie sięga po określenie ukute przez Gabriela Almonda i Sidneya Verbę. Są to do dziś najbardziej znane ujęcia, wskazujące nie tylko na kulturę polityczną, ale także na wagę społecznego zaangażowania. Podobnie, na co skazuje autorka, dzieje się w przypadku pojęć takich jak rola obywatelska Edmunda Wnuka-Lipińskiego, wspólnota obywatelska Roberta Putnama oraz cnoty obywatelskie Willa Kymlicki. Ich analiza pokazuje, jak istotna jest aktywność samych obywateli dla żywotności demokracji. To właśnie powrót do perspektywy kulturowej, ale także powiązanie jej z zaangażowaniem obywatelskim sprawiają, że argumentacja przedstawiona w pracy jest istotna i odpowiada na wyzwania związane ze współczesnym wycofywaniem się obywateli, rosnącą agresją polityczną, ale także otwartym negowaniem systemu demokratycznego przez coraz więcej państw na świecie. Autorka wraca do kategorii kultury obywatelskiej w kontekście słabnącej globalnie demokracji oraz rosnących w siłę ruchów populistycznych i nacjonalistycznych. Książka odpowiada więc na rosnące obawy związane z odchodzeniem od demokracji, na co wskazuje także indeks demokracji: The Global Democracy Index | UNESCO. Z recenzji dr hab. Agnieszki Nogal, prof. UW
Czwarty tom "Esejów" Tymoteusza Karpowicza zamyka dziesięciotomową, zapoczątkowaną w 2011 roku edycję Dzieł zebranych Tymoteusza Karpowicza i podobnie jak poprzednie scala istotną, tym razem już ostatnią partię rozproszonego, mniej znanego dorobku pisarza. Rozliczne, drobniejsze i obszerniejsze teksty z czasopism krajowych oraz emigracyjnych, a także nadal wydobywane z archiwum maszynopisy składają się na całość, która w coraz większym stopniu uzupełnia i niuansuje obraz dokonań autora Odwróconego światła. Eseje, publicystyka, rozmowy oraz - co ciekawe - kolejne nieznane dotąd wiersze z początków i z końca twórczej działalności rzucają nowe światło na pisarski profil Karpowicza, poszerzając znacznie powszechnie znany obszar jego zainteresowań i odsłaniając przed czytelnikami jego wszechstronność, czujność i wnikliwość zarówno w tworzeniu, jak i opisywaniu literatury. Niezależnie jednak od tego czy po raz kolejny wraca do "swoich" tematów, czy pisze lub mówi o bieżącym życiu literackim, społeczno-kulturalnym bądź politycznym - nie ma wątpliwości, że to Tymoteusz Karpowicz, wielowymiarowy twórca, odbiorca i obywatel kultury.
Zbiór esejów Carla Ginzburga Czytać między wierszami zawiera teksty poświęcone wielkim pisarzom europejskim, od Montaigne’a i Woltera do Prousta i Tomasiego di Lampedusy.
Szczepański-orientalista, był ostro świadom wielości kultur, miał dystans wobec wszelkich fanatyzmów, kwestionował modę na naśladowanie przez Zachód egzotycznych obrzędów. […] Paradoks, zaskoczenie, próby przezwyciężenia banału – to właściwości prozy krakowianina. Jan Błoński w znanej książce krytycznej „Odmarsz” zauważył, że epicką siłą „Polskiej jesieni” jest… siła pokory. Niepowtarzalność jednostki (nie tylko ludzkiej!) i humanitaryzm, wrażliwość na los ludzi i zwierząt, powtarzały się w wypowiedziach Szczepańskiego. […]
Dla podniesienia poziomu dzisiejszej kultury literackiej, dla sublimacji oczekiwań, poszerzenia horyzontów poznawczych i etycznych wskazane jest wchodzenie w dialog z nieoczywistymi tezami Szczepańskiego, NB wraz z Kijowskim współscenarzysty filmu o Janie Pawle II Krzysztofa Zanussiego, „Z dalekiego kraju”. Literatura to poważna sprawa. Jak powiedział pisarz: „Trwałość świadectwa literatury polega na tym, że jest ona wyniesiona na jakieś wyższe piętro uogólnienia. To jest swoista deformacja rzeczywistości, której celem jest znalezienie tej rzeczywistości sensu” (J.J. Szczepański, z archiwum Polskiego Radia).
(z recenzji wydawniczej prof. dr hab. Doroty Heck)
Autorka szuka źródeł polskiej mentalności w chłopskiej historii wielowiekowego podporządkowania. Doświadczenie chłopskie, nie aspirujące do rangi wydarzenia traumatycznego przetrwało w formie nieufności wobec ludzi i państwa, oporu wobec modernizacji, wycofania, sprytu i cwaniactwa w życiu codziennym. Czy "ludowa historia" Polski, opowieść o "chamstwie", docenianie wagi zjawisk opowiedzianych "półgębkiem" stanowi nie tylko diagnozę rzeczywistości, ale także terapię? Uwaga Hanny Gosk skupia się na "narracjach źle obecnych", które uczona określa mianem "przekazywanych półgębkiem, więc nie otwarcie i tak, by niekoniecznie zostały usłyszane". Jak dalej wyjaśnia: "Takim właśnie wybranym, a niechętnie podejmowanym publicznie i prywatnie wątkom postzależnościowym, które przewijają się w literaturze, dotycząc kondycji świadomościowej/światopoglądowej (byłych) subalternów poświęcam uwagę w tej książce". Byli subalterni to chłopi, o których sposobie myślenia i odczuwania nadrzędna heroiczno-martyrologiczna "narracja losu polskiego", reprezentująca głównie punkt widzenia "panów", czyli szlachty, a następnie środowisk inteligenckich prawie zupełnie milczy. Przedmiotem refleksji staje się zatem polska proza XX i XXI wieku jako trudny do przecenienia zapis przemian świadomości tej warstwy społecznej, z której wywodzi się obecnie większość Polaków, a którą naznaczyły pamięć o trwających przez wieki degradacji, poniżeniu oraz wstydzie. Autorka zadaje zasadnicze pytania: "Jak zbudować tożsamość narracyjną, jeśli materiał opowieści nie skłania do jej upublicznienia. Upodlenie i upokorzenie przekazać z pozycji ofiary? Własną pogardę i przemoc wobec słabszego/gorszego przemilczeć? Zdradę swoich korzeni ukryć? A co z gniewem, agresją, resentymentem, chęcią odwetu za przemoc, pragnieniem zemsty? Jaki użytek narracyjny zrobić ze zdolności do mimikry i dwójmyślenia, czajenia się w oczekiwaniu, skąd wiatr zawieje? Jak opowiedzieć o przetrwaniu za cenę przystosowania do warunków narzuconych przez silniejszego?". Tego rodzaju pytania prowadzą do oryginalnego ujęcia współczesnych dzieł literackich jako świadectwa zjawisk mało zbadanych, kłopotliwych czy budzących nieraz zażenowanie, czyli obiektywnego przedstawienia postaw chłopskich od okresu zaborów, poprzez dwudziestolecie, II wojnę światową, lata PRL-u aż do czasów III RP.
W książce zestawiono dwa momenty przełomu ustrojowego, co pozwoliło na rozpatrzenie polskiej historii XX wieku w perspektywie nie tylko gwałtownych przekształceń, lecz także długiego trwania społecznych, politycznych i kulturowych narracji, które znalazły swoje odzwierciedlenie zarówno w wybranych polskich produkcjach filmowych, jak i organizacji przemysłu filmowego czy oczekiwaniach widowni wobec kina polskiego. Autorzy zastanawiają się nad tym, z jakimi narracjami zmierzyć się musieli polscy twórcy filmowi, jakie ich elementy przedostały się do tych polskich filmów, które dowodzą dziś polityczno-społecznych wstrząsów i ciągłości, składających się na skomplikowaną genealogię III Rzeczpospolitej. Teksty autorek i autorów podejmujących to zagadnienie w kinie niemieckim, rosyjskim i czechosłowackim pozwalają zobaczyć oba przełomy w polskim kinie w kontekście transnarodowym.
Historyczka mody Emmanuelle Dirix w kolejnej części serii poświęconej kultowym domom mody opisuje życie i twórczość Balenciagi, zwracając uwagę na najważniejsze jej cechy oraz podkreślając znaczenie licznych inspiracji. Pokazuje, jak wpłynęła na nią hiszpańska tradycja, religia katolicka oraz dawne malarstwo, kreśląc jednocześnie postać Balenciagi jako awangardowego projektanta, nieustannie eksperymentującego z formami i materiałami. Poznamy tu również dokonania kolejnych pokoleń projektantów pozostających pod wpływem wielkiego mistrza, a także najnowszą historię marki.Ojciec chrzestny konceptualnego wzornictwa, mistrz formy, prawdziwy reformator modowych trendów - to tylko niektóre z wyrazów uznania, jakimi został obdarzony jeden z najciekawszych i najbardziej kultowych projektantów mody XX wieku: Cristóbal Balenciaga.
Versace to marka, której już sama nazwa elektryzuje. Produkty z charakterystycznym logotypem w postaci głowy Meduzy są bowiem synonimem ekskluzywnej mody w najlepszym wydaniu. Uwielbiane zarówno przez jej miłośników, jak i celebrytów, stanowią spełnienie marzenia o luksie i elegancji.Książka Versace. Historia kultowego domu mody prezentuje historię marki od momentu jej utworzenia w 1978 roku przez Gianniego Versacego aż po jej dzisiejszy kultowy status firmy posiadającej ponad dwieście butików na całym świecie.To także opowieść o genialnym projektancie i jego zakończonym tragicznie życiu. Gianni Versace był jednym z największych innowatorów mody wszech czasów - projektantem o statusie gwiazdy i wizjonerem. Był artystą, pasjonował się swoją pracą i nie bał się podejmować ryzyka ani łamać zasad. Dzięki temu mógł tworzyć piękno, a na wybiegach kreować pełne fantazji wizje. W książce spotkamy też jego siostrę Donatellę, kierującą domem mody od 1997 roku, wielbiących markę Versace celebrytów, a także słynne supermodelki lat 90.W tej bogato ilustrowanej publikacji zobaczymy najważniejsze projekty, a także zdjęcia z oszałamiających pokazów z czerwonych dywanów, na których nie brakuje największych gwiazd końca XX i początków XXI wieku.
22 października 2020 roku trybunał Przyłębskiej zaostrza prawo aborcyjne i wydaje wyrok na Polki. Na ulice wychodzą tłumy.Wzburzone. Wściekłe. Wkurwione.Kobiecy gniew eksplodował wtedy mocniej niż w trakcie Czarnego Protestu. Setki tysięcy kobiet w dziesiątkach miast głośno upomniały się o swoje prawa. Prawa, których nie miałyśmy nigdy.Aleksandra Nowak była jedną z nich. Tamtymi demonstracjami otwiera swoją prywatną kronikę gniewu, wściekłości i furii. Autorka przygląda się współczesnej kulturze, tradycyjnemu wychowaniu i religii. Sięgając do własnych doświadczeń, w przejmująco osobistej książce analizuje siłę, której nie sposób powstrzymać.
Kryptologia jest trudna? Może, ale na pewno nie z tą książką!
Jeśli słowo "szyfr" budzi w Tobie przyjemny dreszczyk emocji, mamy dla Ciebie prawdziwą gratkę. Już za chwilę poznasz największe tajemnice ludzkości. Prezentowane w tej książce tajemnicze kody służyły dyplomatom, armiom pierwszej i drugiej wojny światowej, wreszcie zimnowojennym szpiegom. Były kamyczkami, które wywołały lawinę rewolucji informatycznej. Bez żadnej przesady - oto szyfry, które decydowały o losach świata. I wciąż o nich decydują.
Kryptologia bardzo intensywnie się rozwija. Dziś jest wręcz niezbędna do naszego funkcjonowania. Warto poznać jej podstawy, tak samo jak wypada się orientować w historii, fizyce czy biologii - choćby po to, by być na bieżąco ze współczesną nauką. Poza tym szyfrowanie i deszyfrowanie stanowi znakomitą gimnastykę dla umysłu i dobry sposób na kreatywne spędzenie czasu. Co więcej, prezentowane sposoby ukrywania wiadomości mogą nadal służyć zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem - do ukrywania tego, co niekoniecznie chcemy przekazać wprost...
Designer, punk, rebel, dame... Vivienne Westwood was all this and more. One of the main architects of the 1970s punk era, the inimitable Westwood refused to take fashion too seriously, finding unique and arresting ways to subvert tradition and challenge the status quo.
But her impact on the industry was more than ripped T-shirts. A master of tailoring and mistress of corsetry, she deconstructed street fashion and parodied English looks with tight waists, bustles and a zany take on tartan and Harris Tweed.
Clients include Dita Von Teese, FKA Twigs and Doja Cat, her signature designs have featured in Japanese manga, Nana, and having captivated the TikTok generation, her vintage pieces still go viral today.
Punk in both fashion and politics to the very end, Vivienne Westwood will remain an icon of fashion and feminism for generations to come.
Publikacja Marty Wójcickiej Medialne dyskursy (nie)pamięci zbiorowej ma charakter interdyscyplinarny, co oznacza, że autorka wykorzystuje w niej twórczo dorobek medioznawstwa, komunikatologii, socjologii, politologii, semiologii, psychologii społecznej. Autorka wręcz pedantycznie przestrzega reguł naukowego wywodu, definiując terminy, analizując pojęcia, poświęcając wiele miejsca i uwagi typom pamięci i niepamiętania, dyskursów medialnych i niemedialnych, znaków pamięci, werbalnych i ikonicznych aktów, tekstów oraz gatunków pamięci. Na szczególną uwagę i wysoką ocenę zasługuje część trzecia poświęcona badaniu i egzemplifikacji dyskursów (nie)pamięci (strajki kobiet, Tęczowa Matka Boska, palenie Judasza, pomnik ks. Jankowskiego). Trzeba tu pochwalić zarówno wybór przykładów, jak i wirtuozerię analiz dyskursów oraz subtelność i umiar w potraktowaniu delikatnych i ryzykownych (poprawność polityczna) przypadków i wydarzeń.Książkę Marty Wójcickiej czyta się nie tylko z pożytkiem poznawczym, ale i z przyjemnością, jaką sprawia kontakt z dziełem napisanym przejrzystą i elegancką polszczyzną. Medialne dyskursy (nie)pamięci zbiorowej istotnie wzbogacają naszą wiedzę na temat ważnych dla nas problemów zbiorowej pamięci, tożsamości i języka. Monografia jest ukoronowaniem wieloletnich dociekań autorki wysoko ocenianych artykułów i rozpraw dotyczących spraw naukowo i społecznie doniosłych. Interdyscyplinarne kompetencje badawcze autorki idą w parze z jasnością, precyzją i logiką wywodu, co ma wpływ na poszerzenie kręgu potencjalnych odbiorców, również spoza środowiska akademickiego. Prof. dr hab. Jerzy Jastrzębski
Recenzowana monografia, zatytułowana Dziedzictwo leksykalne wyznacznikiem tożsamości regionu lubelskiego, jest ostatnim tomem projektu Regionalne dziedzictwo językowe Lubelszczyzny o charakterze etnicznym: Słownik gwar Lubelszczyzny (tomy VI-XII) z dokumentacją leksykologiczną, kartograficzną, ikonograficzną i dźwiękową []. Jest to znakomita synteza książkowa podejmująca, w dobie globalizacji, niezwykle ważny temat dziedzictwa leksykalnego jako wyznacznika tożsamości regionu, dogłębnie przemyślana, jasno napisana, odznaczająca się doskonałym warsztatem metodologicznym i wyjątkową dokumentacją materiałową. []. Jej trzon stanowi pięć rozdziałów teoretyczno-materiałowych, w których do badań leksyki gwarowej zastosowano nowoczesny aparat lingwistyczny z zakresu kognitywizmu oraz socjo- i pragmalingwistyki, zachowując jednocześnie odpowiednie proporcje pomiędzy oglądem teoretycznym omawianego zagadnienia, a dokumentacją materiałową. []. Odznaczająca się bogactwem materiałowym i doskonałym warsztatem metodologicznym, a ponadto zaopatrzona w imponującą bibliografię, książka Profesor Haliny Pelcowej pt. Dziedzictwo leksykalne wyznacznikiem tożsamości regionu lubelskiego, dzięki szeroko zakreślonym horyzontom teoretycznym oraz wnikliwej analizie zgromadzonego materiału, niewątpliwie będzie stanowić jeden z podstawowych wzorców metodologicznych dla kolejnych autorów słowników gwarowych, jak też dla analizy ludowej leksyki innych regionów Polski. Z recenzji prof. dr hab. Haliny Kurek, Uniwersytet Jagielloński
tanowi oryginalne i wartościowe dzieło, w którym uwidacznia się przemyślana i efektywnie dokonana analiza. Badanie empiryczne przeprowadzono zgodnie z warsztatem naukowym, a ich wyniki przedstawiono w sposób interesujący. Liczne wypowiedzi liderek na temat drogi do przywództwa w samorządzie lokalnym, przeszkód, jakie napotyka-ją, oraz pozytywnych doświadczeń dostarczają niezwykle cennej wiedzy. Lektura z pewnością przysłuży się poszerzeniu wiedzy w wielu aspektach, zaś publikacja będzie przydatna w kontekście naukowym, dydaktycznym oraz praktycznym. Można śmiało stwierdzić, że niniejsza książka stanowi wartościowe świadectwo przywództwa lokalnego kobiet w Polsce.
[…] Zawiera interesujące oraz oryginalne wyniki badań empirycznych […]. Dogłębna analiza tytułowego zagadnienia została przedstawiona w interesujący sposób, który czyni publikację przydatną zarówno dla innych badaczy, jak i praktyków – liderów i liderek w samorządzie lokalnym. Monografia, poprzez zawarte w niej wyniki badań, stanowi oryginalny wkład do nauki i rzetelne źródło wiedzy o podjętym problemie badawczym.
Z recenzji dr. hab. Macieja Hartlińskiego, prof. UWM
Śmierć tragedii George’a Steinera to próba przyjrzenia się nie tylko sytuacji tragedii jako gatunku literackiego, ale również – pośrednio – sytuacji całej kultury europejskiej. Przyczyn tej śmierci (gdyż przyjmuje ją za aksjomat) autor dopatruje się w, rzec by można, dewertykalizacji spojrzenia na kondycję ludzką, utracie perspektywy przekraczającej horyzonty rozumu. Zdaniem autora, „upadek tragedii jest nierozerwalnie związany z załamaniem się jednolitego poglądu na świat i towarzyszących mu kontekstów mitologicznych, symbolicznych i rytualnych”. Zabójczy dla tragedii jest wszelki optymizm, jak również przekonanie, że racjonalność może stanowić remedium na cokolwiek i zapobiec niepojętemu cierpieniu: „Tragedia, co trzeba niezmordowanie podkreślać, wyklucza istnienie doczesnych środków zaradczych. Tragedia nie traktuje o świeckich dylematach, dających się rozwiązać na drodze racjonalnych innowacji, lecz o tym, że świat w swoim biegu skłania się nieustająco ku okrucieństwie i zniszczeniu”. Steiner, analizując teksty od starożytności do XX wieku, pokazuje próby nowożytnej reanimacji tragedii w zmienionym pejzażu duchowym i kulturowym.
Zbiór esejów, w których autor dowodzi, że wiele spośród najbardziej znanych dzieł kultury można opisać kategoriami dziwaczności lub osobliwości. Pojęcia te, choć bardzo do siebie zbliżone, nie są tożsame. Oba kojarzone są z horrorem, ale wykraczają poza jego ramy. Dotykają tego, co zewnętrzne i nieznane, niepokojące, ale niekoniecznie przerażające. Kategorie dziwaczności i osobliwości Fisher przykłada do dzieł takich twórców i twórczyń jak: H.P. Lovecraft, H.G. Wells, Daphne Du Maurier, Margaret Atwood, Stanley Kubrick czy Christoper Nolan.
Humanity has always used symbols-material objects used to denote difficult, abstract concepts-to describe thoughts and feelings, or to protect secret truths from common knowledge. This concise A-Z guide is a fascinating work of reference that brings to light all the symbols and symbolisms of the world, many aspects of which have been lost to time, including Freemasonry, the Kabbalah, the tarot, astrology, alchemy, Zoroastrianism, and ancient cultures from Egypt to Japan.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
