Książka Teatr bliskiego kontaktu. Studia przypadków grup teatralnych wypełnia lukę na polskim rynku wydawniczym dotyczącą aktualiów rodzimego teatru niezależnego (i socjologii teatru w ogóle). Pomimo że Teatr Węgajty, Stowarzyszenie Teatralne Chorea i Teatr Szwalnia wyrastają z poniekąd już „klasycyzującego się” idiomu stworzonego przez Jerzego Grotowskiego i czerpią w sposób przemożny z kontrkulturowego etosu lat 60., stanowią wciąż aktualną i nader żywą antytezę wobec teatru mieszczańskiego i – co Autorki wykazują w sposób dobitny – twórczo wpływają na tkankę lokalnych społeczności, budując (wciąż) nową wrażliwość i wartości. Niewątpliwą zaletą tekstu jest jego komparatystyczny charakter. Autorki precyzyjnie wskazują na konfigurację cech budujących społeczną strukturę, etos i habitus poszczególnych grup, mniej lub bardziej „rezonujących” ze światem społecznym, sformalizowanych, inkluzywnych, opartych na idei „plemienności”.
Dr hab. Małgorzata Stępnik, prof. UMCS
Każda z trzech grup teatralnych będąca przedmiotem zainteresowania Autorek została odrębnie przedstawiona i opisana przez inny zespół autorski, co spowodowało, że sposób obrazowania nie jest jednolity, opiera się - na odmiennych założeniach teoretycznych i posiada odmienna? strukturę? opisu. […] Autorki wyraźnie dopuszczają polifonie? i nie chcą porównywać tego, co i tak przecież nie jest porównywalne – na takim przekonaniu opiera się? również swoistość wykorzystywanej przez nie metodologii badan´ jakościowych. W efekcie Autorki nie tylko uzyskały polifonie? narracji, lecz także uchwyciły polifonie? badanych zjawisk.
Dr hab. Przemysław Kisiel, prof. UEK
Jest to studium twórczości estradowej autorki, a zarazem swoisty przewodnik po sztuce performatywnej obejmującej szerokie konteksty literackie, antropologiczne, społeczne, obyczajowe, genderowe i polityczne. Autorka bowiem analizując debiutancki album Marii Peszek miasto mania i późniejszy projekt Maria Awaria erudycyjnie, i co szczególnie istotne, precyzyjnie, wykorzystuje rozmaite narzędzia performatyczne, by zbudować personę Marii Peszek, teatralizującej na scenie swoją intymność, prywatność, seksualność i swój kobiecy dyskurs wymagający stanu wiecznego zakochania. Nie dziwi więc stałe odwoływanie się autorki przede wszystkim do prac Rolanda Barthes`a, Michela Foucaulta czy Judith Butler.
Prof. dr hab. Krystyna Duniec
Jest to być może pierwsze tak obszerne i kompletne opracowanie twórczości słowno-muzycznej Marii Peszek. Z odkryciem tej twórczości jako fascynującego i nowatorskiego zjawiska artystycznego, swego rodzaju nowej, performatywnej i multimedialnej poezji idzie w parze oryginalna i złożona interpretacja będąca wyrazem nietuzinkowej wyobraźni i wysokiej kompetencji humanistycznej.
Dr Mateusz Kanabrodzki
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
