Schizmy i nieporozumienia pomiędzy Starym a Nowym Testamentem występujace w pierwszym tysiącleciu były problemami w obrębie jednego Imperium Rzymskiego i jednego rzymskiego narodu. Prawdziwi Rzymianie zawsze starali się naprawić błędy w zakresie kwestii teologicznych, ponieważ czuli swoją odpowiedzialność zarówno za losy ojczyzny, jednego Kościoła Powszechnego, jak i za historię, którą sami tworzyli. Jednakże Karolowi Wielkiemu i jego frankofońsko-germańskim następcom, którzy podbili i zniewolili rzymsko-prawosławny Kościół w zachodniej Europie nie zależało ani na jedności Kościoła, ani na ortodoksji dogmatycznej. Chodziło im przede wszystkim o zdobycie za wszelką cenę tronu cesarskiego w Konstantynopolu, natomiast kwestie dogmatyczne, jak np. bezprawna interpolacja do symbolu wiary filioque, stała się już problemem peryferyjnym.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?