Judaizm jedna z najstarszych religii świata. Podstawą judaizmu jest wiara w jednego Boga. Książki zamieszczone w tej kategorii są bardzo różnorodne, można z nich dowiedzieć się dużo ciekawych informacji zarówno na temat religii, tradycji jak i historii Żydów. Zapraszamy do rozważań na temat tekstów biblijnych, Tory, czy kabały.
W książce omówiono podstawowe etapy kształtowania się judaizmu od starożytności po czasy współczesne. Opisano praktyki religijne starożytnego Izraela przed niewolą babilońską, okres krystalizowania się tej religii w okresie perskim, hellenistycznym i rzymskim. Znajdziemy tu także podstawowe dokumenty religijno-prawne judaizmu, którym towarzyszą objaśnienia dotyczące kalendarza świąt i praktyk religijnych. Autorka omawia też znaczący wpływ judaizmu na historyczne uwarunkowania narodzin chrześcijaństwa.
Dominique de La Maisonneuve, mieszkająca w Paryżu zakonnica Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej z Syjonu, wiele lat spędziła w Izraelu, gdzie obroniła doktorat na Uniwersytecie Hebrajskim. Pracę wykładowcy języka hebrajskiego na Uniwersytecie Katolickim w Paryżu łączy z wykładami organizowanym we Francji i w Izraelu w ramach działalności SIDIC (Centrum Informacji i Dokumentacji Żydów i Chrześcijan). Jest autorką podręcznika akademickiego do nauki języka hebrajskiego oraz książek na temat judaizmu.
Ozjasz (Abraham Jo szua) Thon urodził się we Lwowie w 1870 r. Od wczesnej młodości był zagorzałym aktywistą syjonistycznym. W 1890 r. przeprowadził się do Berlina, aby tam rozpocząć studia filozoficzne i socjologiczne, które zakończył uzyskując tytuł doktora. Podczas pobytu w Berlinie uczęszczał także do Instytutu Nauk Judaistycznych i otrzymał tytuł rabina. W czasie studiów przyłączył się do zwolenników Teodora Herzla, któremu pomagał przy organizacji Pierwszego Kongresu Syjonistycznego. W 1897 roku przyznano mu rabinat Krakowa w Postępowej Synagodze Tempel, który piastował aż do śmierci w 1936 roku. Członkowie jego gminy, zasymilowani Żydzi, choć nie byli wówczas antysyjonistami, krytycznie odnosili się do koncepcji stworzenia państwa żydowskiego. Pomimo tego Thon w kazaniach nigdy nie ukrywał swoich syjonistycznych poglądów. W 1919 roku wybrano go na posła do pierwszego polskiego Sejmu. Niniejsza antologia jego kazań z lat 1895-1906 po raz pierwszy opublikowana była w 1938 roku. To wielka zasługa wydawnictwa Austeria, że podjęło się wydania tych kazań po tak wielu latach. Książka ta stanowi bardzo ważną pozycję dla współczesnego czytelnika. Ukazuje Ozjasza Thona jako religijnego a zarazem liberalnego Żyda, myśliciela i człowieka czynu, filozofa i rabina, zagorzałego syjonistę a jednocześnie entuzjastycznego zwolennika polskiego języka i literatury. Osobowość skomplikowaną, łączącą w sobie pozorne sprzeczności, ale faktycznie dającą przykład na jedyne w swoim rodzaju polsko-żydowskie współistnienie.
Shoshana Ronen
Zakład Hebraistyki UW
O dwudziestu Festiwalach Kultury Żydowskiej w Krakowie
Książka opisuje fenomen Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie – jego rolę w edukacji i utrwalaniu wiedzy o przemijającej tradycji; prezentuje różnorodność współczesnej i dawnej kultury żydowskiej. Druga dusza to swoisty zbiorowy pamiętnik uczestników Festiwalu – gości i artystów, wzbogacony o fotografie oraz materiały archiwalne m.in. recenzje, artykuły, programy, plakaty, dokumenty oraz płytę DVD.
Książka Régisa Debraya pod nieco przewrotnym tytułem Sceptyk w Ziemi Świętej jest pozycją bardzo szczególną, z uwagi na sposób traktowania wędrówki po Ziemi Świętej, jako możliwości obserwacji wydarzeń bieżących, ale wynikających z wielowiekowej i niezwykle skomplikowanej historii tego regionu. Zderzenie trzech wielkich religii monoteistycznych, wpływ nakładających się warstw dziejowych na teraźniejszość, toczące się do dziś konflikty, a także zderzenie przeszłości z relacjami osób stojących po różnych stronach ? wszystko to sprawia, że książka Debraya będąc próbą ukazania tego, co obecnie dzieje się na obszarze zwanym Ziemią Świętą, w wielu punktach burzy utrwalane zarówno przez hierarchię kościelną jak i historyków poglądy.
Bruno Frappat
W piśmiennictwie polskim istnieje kilka dobrych opracowań poświęconych historii starożytnego Izraela, napisanych przez rodzimych autorów i przetłumaczonych z języków obcych. Jednak żadne z nich nie ma zalet będących udziałem Starożytnego Izraela. Z szerokim zakresem poruszanej problematyki, obejmującej rozległą panoramę od początków patriarchalnych do 70 r. po Chr., idzie w parze głębia w jej potraktowaniu, zaś rzeczowości i erudycji towarzyszy jasność i precyzja wykładu. Duże znaczenie ma umiejętne przedstawianie rozmaitych stanowisk, punktów widzenia i poglądów, natomiast tam, gdzie pełna zgoda uczonych nie jest możliwa, pomaganie czytelnikowi w wyrabianiu własnej opinii na poruszane tematy. Ważne uzupełnienie tekstu stanowią mapy, wykresy i fotografie, które powiększają wiedzę i oddziałują na wyobraźnię.
Ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Anatolia, to kraj nazwany przez Greków Krajem Wschodu od ich słowa anatole, oznaczającego wschód. To ziemia, którą później nazwano Azją Mniejszą, a dziś znajduje się na terytorium państwa tureckiego. Jest to jeden z najważniejszych rejonów w dziejach świata. Niezwykły półwysep stanowiący pomost między ogromną Azja a małą Europą, półwysep, na którym ukształtowały się wspaniałe wczesne cywilizacje: hetycka, lidyjska, frygijska, karyjska i wiele innych. Nasze zainteresowania Anatolią ograniczamy do starożytności i kończymy na pierwszym wieku po Chrystusie, w tym bowiem przedziale czasowym zachodzą interesujące nas zależności pomiędzy kulturami anatolijskimi a Biblią. Anatolia wybitnie obecna jest na kartach Biblii, jej ludy stykały się ze starożytnym Izraelem, a w Nowym Testamencie jest to teren działalności św. Pawła i św. Jana.
Książka przedstawia ogólne tło religii Izraela w kontekście innych religii, przede wszystkim tych, z którymi religia Izraela stykała się na swej historycznej drodze w sposób bezpośredni. Były to religie Lewantu czyli ziem wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, religie Egipcjan, Mezopotamii, Anatolii, Persji, Grecji i Rzymu.
Książka dotyczy opowieści mitycznych o początkach miejsc uznawanych w tradycji biblijnej za święte. Nie jest to jednak studium archeologiczne mające na celu prześledzenie dziejów i form kultu. Praca łączy elementy biblistyki, historii oraz religioznawstwa. Analiza wątków mitycznych, znajdujących się w Starym Testamencie i wykorzystanych do opisu początków takich miejsc świętych, jak: Beer-Szeba, Betel, Dan, Ofra czy Sychem, pozwoliła autorowi na wyciągnięcie ogólnych wniosków dotyczących gatunku i funkcji mitów opowiadających o początkach miejsc świętych. Autor poświęca również dużo miejsca analizie mitów, rekonstrukcji rytuałów i pierwotnego panteonu bóstw czczonych w starożytnej Palestynie. Omówienie wątków mitycznych, związanych z początkiem miejsc świętych, wnosi nowe argumenty do dyskusji o istnieniu w starożytnej Palestynie - poza Jerozolimą - wielu miejsc kultu.
Książka Y. Rabkina, opublikowana już w wielu językach, a obecnie wydawana po polsku, na pewno zaciekawi polskiego czytelnika. Polska była bowiem zarówno miejscem powstania, jak i rozwoju syjonizmu, który później został przeszczepiony do Palestyny i Izraela. Praca napisano w sposób jasny i kompetentny jest jak najbardziej aktualna.
/profesor Szewach Weiss, ambasador Izraela w Polsce/
Święta, które Bóg nazywa swoimi, są pięknym obrazem Jego łaski i miłosierdzia. Są obchodzone przez wierny lud w celu wyrażenia Bogu wdzięczności i uwielbienia. Każde z tych świąt składa świadectwo o Mesjaszu.Książka ta, napisana w formie wywiadów z Kazimierzem Barczukiem ? znawcą kultury żydowskiej, jest wspaniałą pomocą w zapoznaniu się z prawdziwym przesłaniem świąt biblijnych.
Gwiazda i Krzyż to opis dwóch tysięcy lat fascynującej historii narodu żydowskiego i jego religii, zwłaszcza zaś życia w diasporze. Niezwykle interesujący jest niejako główny wątek - kompleks judaizmu wobec chrześcijaństwa i próby konkurowania z nim czy wręcz jego zdominowania. Autor ukazuje, jak dobre początkowo stosunki Żydów z ludnością krajów europejskich stopniowo się pogarszały, prowadząc w skrajnych przypadkach do linczów i pogromów. Powody odległe były jednak od rasizmu. Michael Jones uwypukla przy tym ochronę i pomoc, jakie w ciągu wieków Żydzi znajdowali w instytucjach kościelnych. Przyczyn szerokiej w naszej współczesności niechęci do Żydów, mającej swoje tragiczne extremum w holokauście, autor upatruje w żydowskim zaangażowaniu we wszelkie rewolucyjne ruchy i piski w poszczególnych krajach. Ten niepoprawny politycznie wniosek jest przez autora dowiedziony przekonująco, z krytycznym wykorzystaniem faktografii i literatury historycznej.
Obszar historyczno-geograficzny, po którym porusza się czytelnik w ślad za autorem, jest bardzo szeroki. Imponuje przy tym erudycja autora i jego pieczołowitość w dążeniu do odnalezienia ukrytych przyczyn wydarzeń.
Pierwsze getta zorganizowali papieże. To oni doszli do wniosku, że Żydów należy ośmieszać, każąc im nosić specjalne stroje. Narracja świętych doktorów Kościoła, redukująca rodaków Jezusa do odznaczających się charakterystycznym fetorem roznosicieli chorób, mordujących dzieci na macę, wpisana jest w historię chrześcijaństwa. Wyssane z palca oskarżenia rzucano bezkarnie w świątyniach oraz umieszczano beztrosko w listach apostolskich i encyklikach papieskich. W XX wieku Hitler rozwinął tę lekcję antysemityzmu i oparł Holocaust na tych oszczerstwach. „Antysemickie chrześcijaństwo” to opowieść o tym, jak chrześcijańskie kłamstwo, że Żydzi ukrzyżowali Jezusa, przemieniło się w historyczny fakt, że chrześcijanie od ponad dwóch tysięcy lat krzyżują Żydów. Przemilczana historia, która pokazuje, do czego doprowadziła trwająca dwa tysiące lat lekcja pogardy. Artur Nowak (ur. 1974) – adwokat, publicysta i pisarz, m.in. współautor wraz z profesorem Stanisławem Obirkiem bestsellerowych reportaży „Babilon. Kryminalna historia Kościoła”, „Gomora. Władza, strach i pieniądze w polskim Kościele” oraz „Skandalistów w sutannach”, a z filozofem Ireneuszem Ziemińskim książki „Chrześcijaństwo. Amoralna religia”. Napisał też „Kroniki opętanej” – powieść, w której przedstawił opartą na faktach historię nastolatki molestowanej przez egzorcystów. Jest również autorem reportażu „Adwokaci. Zraniony zapał”. Współautor podcastu „Kryminalna historia Kościoła”, nagrodzonego Bestsellerem Empiku za 2022 rok. Kolejny sezon tego podcastu otrzymał w roku 2023 nagrodę Best Audio. Od 2021 roku na kanale Sekielski Brothers Studio prowadzi autorski podcast „Wysłuchanie”. Stanisław Obirek (ur. 1956) – antropolog, teolog, publicysta. Pracuje w Instytucie Ameryk i Europy Uniwersytetu Warszawskiego. Były jezuita – wyświęcony w 1983 roku, w 2005, po serii krytycznych ocen polskiego katolicyzmu i nałożeniu na niego nakazów milczenia, wystąpił ze stanu duchownego. Wydał m.in. „Polak katolik?” oraz „Umysł wyzwolony. W poszukiwaniu dojrzałego katolicyzmu”. Współautor z Arturem Nowakiem bestsellerowych reportaży „Babilon. Kryminalna historia Kościoła”, „Gomora. Władza, strach i pieniądze w polskim Kościele” oraz „Skandalistów w sutannach”.
Biblia hebrajska, będąca świętym tekstem dla judeochrześcijańskiego kręgu kulturowego, od tysięcy lat wywołuje spory, kontrowersje i podziały. Książka Isaaca Kalimiego, jednego z najsłynniejszych współczesnych biblistów, dokładnie analizuje korzenie sporów interpretacyjnych, prezentując różnorodne podejścia egzegetyczne i teologiczne. Kalimi koncentruje się na źródłach żydowskich od czasów Drugiej Świątyni do późnego średniowiecza i początków nowożytności, ukazując, w jaki sposób studiowanie Biblii wypełniło pustkę po zniszczeniu Drugiej Świątyni i kształtowało długą, pełną konfliktów historię żydowskiego życia. Autor przygląda się relacjom Żydów z chrześcijanami i muzułmanami, często obarczonymi wrogością i retorycznymi oskarżeniami w kwestiach egzegezy i teologii. Jednak to właśnie walka o przetrwanie żydowskich społeczności wytworzyła geniusz interpretacji rabinicznej. Publikacja ta pierwotnie ukazała się w 2017 roku, a dziś z radością prezentujemy jej polskie tłumaczenie autorstwa Łukasza Toboły. Serdecznie zachęcamy do zapoznania się z tą intrygującą książką, wydaną we współpracy z Wydziałem Historii oraz Wydziałem Archeologii UAM w Poznaniu. Jeżeli interesuje Cię historia i teologia oraz chciałbyś lepiej zrozumieć spory dotyczące Biblii, ta książka zapewne przypadnie Ci do gustu. Zachęcamy do zgłębiania tajemniczych i burzliwych losów tego świętego tekstu
Publikacja składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza zawiera przekład na język polski Tory, pierwszego zbioru Biblii Hebrajskiej, znanego jako Pięcioksiąg Mojżesza. Specyfiką przekładu jest to, że podaje tekst zaopatrzony w sigla umieszczone na bocznych marginesach odsyłające do ksiąg Nowego Testamentu, ale - w odróżnieniu od innych katolickich przekładów Pismo Świętego - bez żadnych przypisów. Część druga zawiera komentarz o charakterze duszpasterskim, uwzględniający istotne elementy chrześcijańskiej i żydowskiej tradycji egzegetycznej. To, co w innych przekładach znajduje się w przypisach, tutaj zostało przeniesione do komentarza, chodzibowiem o to, żeby nic nie odrywało uwagi od czytania i przeżywania treści tekstu biblijnego. Ważne uzupełnienie komentarza stanowią starannie dobrane ilustracje, które obrazują wielowiekowe oddziaływanie Biblii i potwierdzają jej rolę jako fundamentu chrześcijaństwa i Kościoła oraz kodu kulturowego Europy i świata.O AUTORZEKs. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski - urodził się w 1951 r., profesor doktor habilitowany teologii, biblista, konsultor Rady Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego, profesor zwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, przewodniczący Stowarzyszenia Biblistów Polskich, zaangażowany w dialog katolicko-żydowski. Do roku 1998 współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów. Członek Komitetu Nauk Teologicznych PAN. Autor ponad 2000 publikacji naukowych i popularnonaukowych. Zajmuje się głównie Starym Testamentem.
Jednym z podstawowych celów tej publikacji, na co wskazano już w poprzednich tomach, jest próba przybliżenia polskiemu Czytelnikowi najważniejszych tekstów judaizmu rabinicznego nazywanego także talmudycznym od głównego dzieła — Talmudu — którego pierwszą i podstawową część stanowi Miszna. Pochylenie się nad literaturą rabiniczną, szczególnie w jej początkowej fazie, jest sięgnięciem do istoty judaizmu. Na wyjątkowość tego dzieła oraz jego niezwykłą wagę dla rozwoju studiów judaistycznych w Polsce wskazał już w przedmowie do pierwszego tomu Rabin Stas Wojciechowicz z Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie. Obecna publikacja to czwarty tom pierwszego polskiego opracowania naukowego Miszny, głównego dzieła Tory ustnej (Tora szebaealpe). Książka oprócz naukowego opracowania zawiera zarazem pierwszy polski przekład z języka hebrajskiego czwartego działu Miszny, zwanego Nezikin (Szkody), zajmującego się w głównej mierze prawem cywilnym, a w szczególności wyrządzonymi szkodami, stąd nazwa całego porządku.
Nie jest celem tego polskiego wydania Miszny wyczerpujący komentarz religijny (aczkolwiek praca daje do tego podstawy), ale naukowe opracowanie oparte na tekstach źródłowych, uwzględniające najważniejsze komentarze badawcze znanych komentatorów i badaczy Miszny (wymienionych na wstępie: Ch. Albeck, H. Danby, J. Neusner), w tym także wyjaśnienia P. Kehatiego mające często bardziej charakter religijny niż naukowy. Poza tym praca Kehatiego w dużej mierze odwołuje się do doświadczenia innych niż Miszna komentarzy rabinicznych (Tosefty, a zwłaszcza Gemary, która powstała znacznie później i w języku aramejskim).
Czwarty dział Miszny Nezikin (Szkody) obejmuje dziesięć traktatów. Pierwsze trzy traktaty tego porządku Bawa kama (Pierwsze wrota), Bawa meci‘a (Środkowe wrota) i Bawa batra (Ostatnie wrota), zawierające po dziesięć rozdziałów każdy, stanowiły początkowo jeden traktat zatytułowany Nezikin (co pozostało w nazwie porządku) i podzielony na trzy części, nazywane z aramejskiego ‘wrotami’ (bawot). Zagadnienia poruszane w trzech pierwszych traktatach zgodnie z nazwą całego działu skupiają się głównie na szkodach i odszkodowaniach. Omówiono również prawa dotyczące rzeczy znalezionych, udzielania pożyczek, dzierżawy i najmu, nabywania własności, szczególnie nieruchomości, sprzedaży majątku, zasad dziedziczenia oraz spłaty długów. Stąd też porządek ten, a w szczególności trzy pierwsze traktaty, określa się niekiedy mianem kodeksu prawa cywilnego. W czwartym traktacie ( Sanhedryn) ustalono zasady organizacji trybunałów sądowych oraz reguły rządzące procedurą sądową, związane szczególnie z karą śmierci. Następnie wyjaśniono przepisy dotyczące kary chłosty i kary za krzywoprzysięstwo (Makot), a także różne rodzaje przysiąg i kar za ich złamanie oraz reguły rządzące czystością rytualną (Szewuot). Zajęto się również świadectwami mędrców składanymi w sądzie w sprawach budzących wątpliwości (Edujot). Rozważono zagadnienie bałwochwalstwa (Awoda zara). Podano również mądrości życiowe (Pirke Awot) i pouczenia w sytuacji, gdy Sanhedryn lub arcykapłan podjęli błędne rozstrzygnięcia (Horajot).
Dwujęzyczna edycja najważniejszego i najbardziej znanego zbioru nauk i pouczeń religijnych Izraela ben Eliezera, zwanego Baal Szem Towem (1700-1760).
Ten charyzmatyczny mistyk plebejski i cudotwórca – uznany przez tradycję żydowską za założyciela i pierwszego nauczyciela chasydyzmu na ziemiach polskich – nie pozostawił po sobie żadnych własnych pism. Nauczanie Baal Szema znamy jedynie ze świadectw i notatek jego słuchaczy, publikowanych wiele lat po śmierci mistyka. Wszyscy wielcy cadycy i nauczyciele chasydyzmu drugiej połowy XVIII wieku uważani są za uczniów Izraela ben Eliezera lub uczniów jego uczniów.
Dr hab. Jan Doktór jest pracownikiem naukowym Żydowskiego Instytutu Historycznego im. Emanuela Ringelbluma i redaktorem naczelnym „Kwartalnika Historii Żydów”. Zajmuje się duchowością żydowską, starymi drukami żydowskimi oraz chrześcijańskimi misjami wśród polskich żydów. Jest autorem wielu publikacji i opracowań, m.in.: Początki chasydyzmu polskiego (2004), Misjonarze i żydzi w czasach mesjańskiej zawieruchy 1648–1792 (2012), Słowa Pańskie. Nauki Jakuba Franka z Brna i Offenbachu (2017), Bracia, obcy czy współobywatele. Debaty chrześcijańskie na temat judaizmu i jego wyznawców w Europie do początków XIX wieku (2019). Tłumaczy prace religioznawcze i filozoficzne. W 2021 roku został uhonorowany Nagrodą im. Jana Karskiego i Poli Nireńskiej.
Ireneusz Kania to wybitny tłumacz z kilkunastu języków. Jego ogromny dorobek translatorki obejmuje pozycje z zakresu religioznawstwa, filozofii, teorii kultury i nauki, a także literaturę piękną – zarówno prozę, jak i poezję.
Kania jest też frapującym myślicielem i eseistą, otwierającym horyzonty o niespotykanej dziś rozległości. Dług metafizyczny porusza zagadnienia dla niego centralne, skupione wokół buddyzmu i judaizmu, literatury, języka oraz „tęsknoty, utraty”, czyli intuicji świata jako miejsca wybrakowanego, naznaczonego nieusuwalnym cierpieniem.
Marcin Trzęsiok
Praca translatorska Kani przypomina działanie bez mała duchowej natury. Przywraca do istnienia nieznane albo zapoznane połacie rzeczywistego. Pełni funkcję ocalającą.
Przepastna erudycja Kani przeradza się w coś, co w dawnych czasach nazywano mądrością. Jego różnorodne zainteresowania i zatrudnienia tajemnie łączą się ze sobą: buddologia i wiedza o Kabale, teksty Jabesa i rozprawy Benjamina, wiersze Miłosza i poezja Tranströmera, twórczość rebetiko i pieśni fado. Wszystkie te – jak mawiał Wilhelm Dilthey – „obiektywizacje ducha ludzkiego” dotykają na różne sposoby wciąż tego samego. Są – zawsze cząstkowymi i przygodnymi – próbami nazywania życia w jego ciemnym, tajemniczym rdzeniu.
Dariusz Czaja
„Jakim człowiekiem jest prorok?” – pyta we wstępie do Proroków Abraham Joshua Heschel, jeden z największych teologów żydowskich xx wieku.
Prorok to przede wszystkim człowiek nadzwyczajnie wyczulony na zło. „Dla nas pojedynczy akt niesprawiedliwości – oszukiwanie w interesach czy wyzyskiwanie biednych – to drobnostka; dla proroków zaś to zbrodnia”. Książka A. J. Heschela zaznajamia nas z postaciami poszczególnych proroków, omawia sytuację historyczną, w której żyli, gromadzi dotyczące proroków poglądy filozofów i badaczy od starożytności aż do xx wieku. Przede wszystkim jednak skupia się na wielkich tajemnicach prorokowania, tłumaczy, czym jest prorocze natchnienie, współodczuwanie z Bogiem oraz czym są Boży gniew i smutek. Wreszcie – zajmuje się misją proroków wobec ludu i tym, jak lud odpowiadał na ich przesłanie, a więc także i największymi ludzkimi wadami: bezdusznością i zatwardziałością serca.
Prorocy to jedna z najważniejszych książek A. J. Heschela, a jednocześnie jedna z najpiękniejszych książek o Bogu. Całkowicie zmienia ona rozumienie sformułowania „Bóg starotestamentowy”, które kojarzyło się dotąd z surowym, skłonnym do gniewu i karania sędzią.
Drugie wydanie Księgi Estery - tym razem w nowym tłumaczeniu rabina Saszy Pecarica.
Megila opowiada historię cudu, który Bóg uczynił dla Żydów, zagrożonych zagładą z powodu knowań podłego Hamana. To jedyna księga Tanachu, w której Imię Boga nie pojawia się ani razu, a jednak to On kieruje wszystkimi dramatycznymi wydarzeniami opowiedzianej tu historii, aż do ich kulminacji, gdy "nieszczęście i żałoba, przemienia się w (…) radość i święto". Tego człowiek może być pewien: to Bóg kieruje jego losem i zaufanie do tego kierownictwa jest pierwszym przesłaniem Megili. Lecz za drugie przesłanie można uznać słowa skierowane przez Mordechaja do Ester: "jeżeli będziesz milczeć w takim czasie, wsparcie i ocalenie dla Żydów nadejdzie z innego miejsca (…) [jednak] kto wie, czy nie ze względu na ten właśnie czas dostąpiłaś królewskiej godności". Zaufanie do Boga nie zwalnia człowieka od działania, jakie wobec niegodziwości sam ma obowiązek podjąć.
613 przykazań Judaizmu ukazuje funkcjonowanie religii żydowskiej w czasach istnienia Przybytku i Świątyni Jerozolimskiej i nadal stanowi podstawę całego żydowskiego prawa religijnego.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
