Judaizm jedna z najstarszych religii świata. Podstawą judaizmu jest wiara w jednego Boga. Książki zamieszczone w tej kategorii są bardzo różnorodne, można z nich dowiedzieć się dużo ciekawych informacji zarówno na temat religii, tradycji jak i historii Żydów. Zapraszamy do rozważań na temat tekstów biblijnych, Tory, czy kabały.
Bohaterkami tej książki są chasydki - chasydzkie kobiety, żony izraelskich chasydów. Kiedy w rozmowach hebrajskich nazywam je chasidot, mężczyźni kpią ze słowa, z jego znaczenia, uśmiechają się z pobłażaniem dla moich feministycznych fanaberii. - Przecież nie ma chasidot, są tylko chasidim, chasydzi. A chasidot to bociany po hebrajsku. Są żony, matki i córki chasydów - napominali mnie wielokrotnie mężczyźni.
W książce omówione zostały związki pomiędzy kulturą perską a Biblią. Na starożytną Persję zazwyczaj patrzymy od strony Greków, którzy w pewnym okresie stali się przedmiotem agresji ze strony Persów, a później opanowali imperium perskie, narzucając mu swoją władzę, a przede wszystkim kulturę. A jak to wyglądało od strony Izraela?
Bez wątpienia publikacja ta zmienia nieco optykę zagadnienia i istotnie rozszerza naszą wiedzę o starożytności, a także o Biblii.
?Przez termin literatura żydowska rozumie się prace napisane w jakimkolwiek języku przez Żydów, dotyczące tematyki żydowskiej oraz utwory mające literacki charakter, napisane przez Żydów po hebrajsku, w jidysz lub w innych językach żydowskich (?).
Literatura żydowska, która powstała w okresie od czasów biblijnych do haskali, koncentruje się w dużej mierze wokół Tory i życia religijnego Żydów związanego z jej zachowywaniem. Dlatego na wstępie należy wyjaśnić kluczowe pojęcie, jakim jest tora. Obecnie najczęściej jest ono rozumiane w sposób rabiniczny, tzn. tak, jak je uformowali od przełomu I i II wieku uczeni żydowscy zwani rabinami, twórcy judaizmu rabinicznego, który narastał po zburzeniu drugiej świątyni jerozolimskiej i trwa w różnych odmianach do dzisiaj. Ukształtowany przez nich judaizm zasadza się na trzech filarach: studium Tory, czynnościach kulturowych i dobrych uczynkach. Pierwszy filar ? studium Tory ? jest najważniejszy.?
Ze wstępu
Anatolia, to kraj nazwany przez Greków Krajem Wschodu od ich słowa anatole, oznaczającego wschód. To ziemia, którą później nazwano Azją Mniejszą, a dziś znajduje się na terytorium państwa tureckiego. Jest to jeden z najważniejszych rejonów w dziejach świata. Niezwykły półwysep stanowiący pomost między ogromną Azja a małą Europą, półwysep, na którym ukształtowały się wspaniałe wczesne cywilizacje: hetycka, lidyjska, frygijska, karyjska i wiele innych. Nasze zainteresowania Anatolią ograniczamy do starożytności i kończymy na pierwszym wieku po Chrystusie, w tym bowiem przedziale czasowym zachodzą interesujące nas zależności pomiędzy kulturami anatolijskimi a Biblią. Anatolia wybitnie obecna jest na kartach Biblii, jej ludy stykały się ze starożytnym Izraelem, a w Nowym Testamencie jest to teren działalności św. Pawła i św. Jana.
Niniejsze opracowanie pragnie przedstawić samą tylko historię powstawania tekstu hebrajskiego oraz jego przekaz przez wieki aż do dnia dzisiejszego. Biblia powstała w określonym środowisku kulturowym i społecznym, a jej poszczególne księgi tworzyły się także w konkretnych okolicznościach politycznych.Na pewno wszystko to miało wpływ nie tylko na ich treść czy formę nawet, ale także na możliwości i sposoby ich przekazywania następnym pokoleniom.
Czy w XXI wieku można żyć przestrzegając w sposób dosłowny wszystkich biblijnych zakazów i nakazów? Wielbić Boga na nowojorskiej ulicy grą na dziesięciostrunowej harfie, obmywać nogi bliźnim, kamienować cudzołożników…?
Przez ponad rok A.J. Jacobs, Żyd-ateista żył bogobojnie, wypełniając ponad siedemset zaleceń zawartych w Starym i Nowym Testamencie. Zapuścił brodę a la Mojżesz (dla niektórych a la ZZ Top albo Gandalf!), założył strój biblijnego patriarchy i wyruszył w podróż: zarówno dosłowną, jak i metaforyczną, w świat Biblii i odległy od niej o trzy tysiące lat świat cywilizacji Google i New Age. Rozmawiał z Samarytanami w Tel Avivie i Beduinami na pustyni Negew, spotykał się z amiszami i wyznawcami kreacjonizmu, rabinami, pastorami i księżmi, przeczytał kilkanaście różnych edycji Biblii (w tym wersję hip-hopową oraz wydanie wodoodporne) oraz drugie tyle książek ją objaśniających.
Zapisem tego niezwykłego doświadczenia jest Rok biblijnego życia, książka dowcipna i prowokująca, pełna anegdot, ciekawostek, zabawnych historyjek, niepozbawiona jednak inteligentnej refleksji na temat moralności oraz roli religii i wiary w życiu współczesnego człowieka. Paramount Pictures oraz Plan B Brada Pitta przygotowują oparty na niej film (reż. Julian Farino).
O autorze
A.J. Jacobs (ur. 1968) – dziennikarz czasopisma „Esquire” znany z niekonwencjo-nalnych eksperymentów: by stać się „najmądrzejszym człowiekiem na świecie”, przeczytał 32 tomy encyklopedii Britannica. To doświadczenie opisał w książce The Know-It-All: One Man’s Humble Quest to Become the Smartest Man in the World).
Termin mesjanizm jest z pewnością jednym z częściej używanych terminów, jaki odnosi się przede wszystkim do dziedziny religijnej, ale nie tylko, oznacza pewne idee religijne, ale również i inne, a także różnego rodzaju programy z politycznymi włącznie.
Odnosi się do rzeczywistości idealnej i oczekiwanej lub realnej. W tym wielorakim używaniu terminu mesjanizm nie ma jednoznaczności, a przede wszystkim w dużym stopniu zagubiliśmy właściwy jego sens i dlatego istnieje niebezpieczeństwo, że oznacza on coś niewłaściwie lub błędnie, a jego istotny sens może pozostać gdzieś na uboczu.
Zadaniem prezentowanej książki jest ukazanie właściwego znaczenia mesjanizmu w rozwoju religijnej myśli judaizmu i chrześcijaństwa. W obu tych religiach mesjanizm odgrywa istotną rolę. Chrześcijanie rozpoznają Mesjasza w Jezusie z Nazaretu i oczekują Jego powtórnego przyjścia, które będzie objawieniem się transcendentnej rzeczywistości, judaizm natomiast oczekuje eschatologicznego królestwa mesjańskiego, jakie Mesjasz założy na tej ziemi.
Książka zawiera przejrzysty i systematyczny wykład na temat Talmudu. Jest to najlepsza i najpełniejsza synteza niezmiernie bogatego materiału, który przez setki lat pozostawał niedostępny dla Europejczyków z powodów religijnych, kulturowych, a także trudnej do pokonania bariery językowej.
Zapraszam do wędrówki po nieistniejących mniejszych cmentarzach żydowskich, potocznie zwanych kirkutami, do zanurzenia się w ten, jak pięknie pisała Amma Kamieńska, "lud kamieni".
Każdy tom jest bogato ilustrowanym kompendium wiedzy o danej religii, przedstawiającym jej główne cechy, historię i etykę. Książki prezentują mity, objawienia, przywódców, proroków, święte teksty, symbolikę, obrzędy, tradycję i obyczaje. Odnoszą się także do spraw współczesnych i aktualnych, ukazując rolę kobiet i normy kulturowe obowiązujące w danej religii, w tym m.in. stosunek wyznawców do spraw: pokoju i agresji, zdrowia, sportu, mediów, muzyki i tańca, zwierząt i środowiska naturalnego, jedzenia i picia, wychowania i kształcenia, seksualności i planowania rodziny. Każdy z tomów został uzupełniony o rozdział dotyczący danej religii w Polsce. Konsultantami naukowymi serii są wybitni polscy znawcy przedmiotu.
Książka stanowi próbę spojrzenia na społeczność żydowską Międzyrzeca Podlaskiego przez jej cmentarze - stary i nowy. Odpowiednie spojrzenie na cmentarz i odczytanie go jako "tekstu kultury" może przynieść bardzo interesujące efekty poznawcze. Zasadniczym przedmiotem i podstawą źródłową tej pracy są nagrobki, które poddano analizie w różnych aspektach jako zabytki epigraficzne. Materiał jest prezentowany w perspektywie trzech horyzontów badawczych, które odpowiadają kolejnym partiom opracowania, ujmującym rzecz od ogólnego kontekstu historycznego do szczegółowej analizy obiektów: 1) dzieje społeczności żydowskiej w Międzyrzecu, 2) dzieje cmentarzy, 3) opis i analiza ocalałego cmentarza jako całości oraz poszczególnych nagrobków. Charakterystyka macew obejmuje: aspekty technologiczne, rodzaje nagrobków i ich zdobnictwo, informację o wykonawcach nagrobków, formalne cechy pisma inskrypcji, charakterystykę tekstów nagrobkowych pod względem językowym (struktura, treść, zastosowane formy literackie). Ważną partią tej pracy jest prezentacja materiału źródłowego - stanowiącego podstawę opracowania i odniesienie do części opisowo-analitycznej - zamieszczonego w "Katalogu nagrobków".
Książka rabina Leona Treppa to znakomite kompendium wiedzy o Żydach i judaizmie. Autor przedstawia w zarysie dzieje swojego narodu, prezentując jego dorobek umysłowy i kulturalny. Omawia piśmiennictwo i literaturę żydowską, poczynając od starożytności (Biblia i Talmud) aż po czasy współczesne. Opisuje żydowskie święta i zwyczaje, wierzenia i symbole religijne. Znajdziemy tu także rozdziały poświęcone powstaniu i problemom współczesnego państwa Izrael, społeczności Żydów amerykańskich, nowoczesnym kierunkom w judaizmie, a także relacjom chrześcijańsko-żydowskim.
Obecne wydanie, poprawione i uaktualnione, zawiera również informacje o żydowskiej mistyce (kabale) oraz debacie na temat Holokaustu.
Napisana prostym i przystępnym językiem, książka ta zawiera ogromną ilość informacji, które zapewne z trudem pomieściłaby obszerna encyklopedia.
Jesteśmy jak bracia, którzy po bardzo długim czasie się odnaleźli. Jan Paweł II
Kardynał Stanisław Dziwisz i rabin David Rosen byli uczestnikami wielu historycznych wydarzeń w dziejach dialogu katolicko-żydowskiego, a dziś należą do grona jego czołowych propagatorów. Prezentowane tu przemówienia zostały wygłoszone 6 marca 2009 roku podczas konferencji zatytułowanej: Dialog katolicko-żydowski - droga za nami, droga przed nami. Ich autorzy podjęli wątek wspólnych korzeni, historii, bez unikania trudnych tematów, jak holokaust i antysemityzm. Wspominają także pontyfikat Jana Pawła II i wydarzenia, które przyczyniły się do zacieśnienia relacji między katolikami i żydami.
Co to jednak naprawdę jest Biblia?
Przeciętny Polak, któremu zadamy znienacka to pytanie, odpowie zapewne: „Pismo święte” albo „Księga święta”, dodając jeszcze może „Księga święta chrześcijan i Żydów”.
Określenia te wymagają wszakże uściślenia: Biblia, choć często wydawana w naszych czasach w jednym tomie, to przecież nie „księga”, lecz raczej „księgozbiór”, to cała „biblioteka”, która narastała z wolna przez ponad tysiąc lat [...] „Biblia” znaczy w rzeczywistości tyle, co „księgi”, gdyż jest pierwotnie liczbą mnogą od słowa greckiego biblion – księga. Biblia to jedyne w swoim rodzaju zjawisko w dziejach naszej kultury, którego wpływ i rozmaite echa odnajdujemy na każdym kroku w naszej sztuce, literaturze, sposobie myślenia, a nawet w nawykach językowych. Wpływowi temu ulegają bezwiednie również ludzie pragnący jak najbardziej zdecydowanie odciąć się od wszelkiego dziedzictwa chrześcijańskiego czy w ogóle religijnego. [...]
Nie ma na to żadnej rady: jeśli chcemy zrozumieć siebie i świat, w jakim żyjemy, to musimy sięgnąć do jego korzeni, nie tylko antycznych, lecz także i biblijnych.
(Fragment)
Przegląd najważniejszych różnic i zbieżności w postawie etycznej wielkich religii (judaizmu, chrześcijaństwa, islamu, buddyzmu, hinduizmu) wobec ważnych i aktualnych kwestii współczesnego świata.
Świat przemija, a religie trwają. Wpisane są one na trwałe w dzieje ludzkości. Nie było kultury ani cywilizacji, która nie miałaby religii. Religia od zawsze stanowi środowisko naturalne człowieka, przestrzeń jego narodzin, życia i śmierci. Co więcej, każda niemal religia przedłuża istnienie ludzkie w nieskończoność, rysując wizję zbawienia i wiecznego szczęścia. Każdy system religijny spełnia szereg funkcji. Najważniejszą jest funkcja teologiczna, określająca relację człowieka do Boga, Istoty Ponadziemskiej, czy bóstwa.
Fragment
Ktokolwiek jednak pragnie uchwycić myśl autorów biblijnych, musi bez względu na swe przekonania starać się spojrzeć najpierw na ich dzieło nie tak, jak sam je widzi, lecz tak, jak oni na nie patrzyli. Warto tu, jak sądzę, zacytować słowa Jeana Rudhardta, historyka religii greckiej, profesora Uniwersytetu w Genewie. Powiada on, że jeśli chcemy zrozumieć cokolwiek z tej czy innej religii, to „nie ma na to innego sposobu, niż stać się uczniem tych, których chcemy zrozumieć [...]. Krótko mówiąc, trzeba w miarę możliwości zapomnieć o naszych nawykach myślowych, aby odtworzyć w sobie – tam, gdzie chodzi o religię grecką – również i grecką mentalność”.
Zdanie to jest nie mniej słuszne w odniesieniu do Biblii. Studiując ją musimy zatem uczciwie próbować odtworzyć w sobie coś z mentalności biblijnej, z postawy wewnętrznej biblijnych autorów. A zasada ta dotyczy wszystkich Czytelników, zarówno niewierzących, jak i tych wierzących. (Fragment książki)
,,W przedmowie do swojego przekładu Księgi Psalmów pisze Czesław Miłosz, że decydującym powodem podjęcia tej pracy było zapoznanie się z mikrofilmem dwujęzycznego, polsko-hebrajskiego wydania Biblii z przekładem Izaaka Cylkowa. Na wydanie to zwrócił mu uwagę kolega z uniwersytetu w Berkeley, znakomity logik i matematyk Alfred Tarski. Poeta uważa, że jest to przekład zarówno poetycko piękny, jak i bardzo wierny (co przecież tak rzadko idzie w parze). Miłosz podkreśla, że Cylkow stara się zachować kolejność słów oryginału. Zauważa, że Cylkow, `wrażliwy na modulację hebrajskiej frazy, nieco inaczej kształtuje werset niż czynią to Biblie, zarówno katolickie jak i protestanckie, zawsze... ulegające wpływowi składni łacińskiej`. Przyznając się do tego, iż stale odwołuje się do jego rozwiązań, swój własny przekład określa jako ciągłą z nim rozmowę
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
