Poznaj drugą książkę Walleca D. Wattlesa, która podobnie jak pierwsza z tej serii - "Sztuka wzbogacania się", zrobiła ogromne wrażenie na wszystkich czytelnikach z całego świata. Lektura, która potrafi szeroko otworzyć oczy na temat naszego zdrowia, pomimo faktu, że została napisana w 1910 roku, wciąż przekazuje aktualne prawdy. Zdrowie bowiem może być wynikiem naszego pozytywnego myślenia jeśli tylko sami zaczniemy się odpowiednio do tego stosować. Każdy z nas posiada swoje własne "Źródło zdrowia", które może uzdrowić każdą naszą chorobę - jeśli będziemy myśleć i postępować zgodnie ze Sztuką Bycia Zdrowym. Czyta Robert Grabka Czas nagrania 165 minut Format CD MP3

Asztawakragita czyli pieśń Asztawakry to indyjski dydaktyczny poemat filozoficzny, nauczający w duchu systemu adwaita wedanty, że jedyną wartością wyzwalającą człowieka jest poznanie. Poemat ten, skomponowany w stylu humanistycznym, jest równocześnie wysokiej klasy dziełem literackim. Autor poematu jest anonimowy. Utwór pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku. Religijno-filozoficzny poemat został ujęty w postać dialogu między mędrcem Asztawakrą a jego uczniem, legendarnym królem Dżanką. Toczy się wokół dwóch zasadniczych problemów: poznania i wyzwolenia. Poznanie, które osiąga się wraz z odkryciem prawdy, prowadzi do wyzwolenia, jakie daje joga. Wyzwolenie zaś jest specyficznym rodzajem szczęścia.

Książka - podręcznik jogi - została napisana z myślą o osobach starszych, które pragną rozpocząć jej uprawianie. Całość dzieli się na dwie części. Pierwsza stanowi teoretyczną prezentację głównych zasad jogi, druga natomiast praktyczny opis podstawowych ćwiczeń, które mają umożliwić samodzielne rozpoczęcie treningu. Autorki przekonują jak przy pomocy łatwych do wykonania ćwiczeń, każdy, niezależnie od wieku, może zacząć uprawianie jogi. Ukazują też jakie korzyści przynosi jej regularne praktykowanie. Joga w każdym wieku When I`m sixty four... - Któż nie pamięta tego legendarnego songu Bitelsów, który ukazał się w 1967 r., kiedy my wszyscy byliśmy jeszcze młodzi, a starość niewyobrażalnie odległa. Kto potrafił sobie wtedy wyobrazić, że kiedykolwiek będzie miał 64 lata? 30 lat oznaczało już wtedy podeszły wiek! Byliśmy pokoleniem buntu, które bezgranicznie pragnęło swego rozwoju, zrozumienia i uzdrowienia własnego wnętrza. W minionych dziesięcioleciach doświadczyliśmy bezspornego poszerzenia horyzontów naszej świadomości. Odzwierciedleniem tego jest wiele dalekowschodnich metod służących odnajdowaniu własnej tożsamości, liczne formy terapii (fizycznej) oraz zachodnie metody lecznicze. Był to proces zdumiewający i fascynujący zarazem, który uprawnia do konkluzji, że nasze ideały zostały jednak częściowo zrealizowane. Determinowała nas potrzeba świadomego i niezależnego kształtowania życia, a warunki zewnętrzne były korzystne. Mieliśmy wiele możliwości, które w młodości naszych rodziców były nie do pomyślenia: podróże do dalekich krajów stały się oczywistością, komunikacja nie zna dziś praktycznie żadnych granic, radykalnie zmieniły się formy partnerstwa i struktura świata pracy oraz zatrudnienia. Zatroszczyliśmy się o to, że w świadomości publicznej znalazło się miejsce na problemy ekologiczne oraz zasobów surowcowych. Zaangażowaliśmy się w zwiększenie równouprawnienia, doskonaliliśmy nasze umiejętności rozwiązywania konfliktów. Ponieważ wcześniejsze modele starzenia się przestały być dla większości z nas wzorcem, stoimy obecnie przed wyzwaniem, by odnaleźć własne drogi na okres życia, jaki mamy jeszcze przed sobą - jest to zupełnie nowa sytuacja, której nie doświadczyła dotychczas żadna generacja. Dzisiejsi sześćdziesięciolatkowie mają zasadniczo inne wyobrażenie o życiu niż ludzie w tym wieku jeszcze przed kilkudziesięciu laty - cechuje ich ciekawość i ochota dokonywania zmian, pragnienie wykorzystywania dla własnego rozwoju wolnego czasu, który pojawił się po zakończeniu pracy zawodowej. Wielu tęskni za tym, by porzucić rutynę dnia codziennego i odkryć nowe oblicza swojego ja. Pokolenie lat 60. stoi dziś przed wyzwaniem, by raz jeszcze wykonać pionierską pracę i wziąć w swoje ręce ster życia i sposobu starzenia się. Moment, w którym rozpoczynał się kiedyś tak zwany stan spoczynku, jest dziś nierzadko okazją, by ponownie rozpocząć samodzielną aktywność zawodową, rozwinąć talent artystyczny, który do tej pory leżał odłogiem (jeszcze raz), zmienić stan cywilny albo opłynąć dokoła świat. Głównym motorem tych działań jest chęć dokonania czegoś, co nadawałoby sens własnemu życiu oraz potrzeba podzielenia się z innymi bogactwem własnych doświadczeń i wiedzy. Ta nowa faza życia - niezależnie od czasu jej trwania - kryje w sobie dzięki temu wiele szans na śmiałe rozwijanie własnych wizji i kreatywne kształtowanie nadchodzących lat. Na tej drodze do nowego poznania, zrozumienia i samorealizacji, cennym towarzyszem stać się może joga. Ponadczasowa wiedza jogi wspiera dojrzewanie naszego człowieczeństwa pod wieloma względami. Fizycznie pozostajemy dzięki niej w dobrej kondycji - silni, rzutcy i sprawni. Jednocześnie zyskuje nasz duch, jego przenikliwość i precyzja oraz zdolność koncentracji i jasnego postrzegania rzeczy. Przez regularne praktykowanie jogi stajemy się bardziej czujni i uważni. Na płaszczyźnie emocjonalnej powstaje uczucie zrównoważenia i nierzadko nawet szczęścia. W ten sposób generujemy energię, by także w zaawansowanym wieku urzeczywistniać pragnienia i cele - móc cieszyć się życiem. Duże rozpowszechnienie się jogi, jakie dokonało się na Zachodzie poczynając od lat 60., świadczy o tym, w jak wielkim stopniu jej praktykowanie wzbogaca nasze życie. Odzwierciedla ona naszą tęsknotę i dążenie do wewnętrznego rozwoju oraz intensywniejszego przeżywania. Być może już wcześniej myśleliście o tym, żeby uprawiać jogę. Niezależnie od tego, co do tej pory stało na przeszkodzie, zacznijcie teraz. Joga wprowadzi Was w teraźniejszość i utrzyma w zdrowiu. Odczujecie tak wielkie korzyści z regularnego praktykowania jogi, że wielu z Was będzie żałować, że nie wzięło się za nią wcześniej. Życzymy Warn, abyście przeżyli z jogą Wasze najlepsze lata! Joga w każdym wieku Spis treści:   Przedmowa: when i'm sixty-four wprowadzenie Czym jest joga? Filozoficzne podstawy jogi joga w tradycji B.K.S. iyengara JAK STARZEĆ SIĘ W ZDROWIU DZIĘKI JODZE Zależność między ciałem a świadomością Skutki niezdrowego trybu życia Brak ruchu i zła postawa ciała WEŹ PRZYSZŁOŚĆ W SWOJE RĘCE ŻYĆ BARDZIEJ ŚWIADOMIE Z JOGĄ NASZA REAKCJA FIZJOLOGICZNA NA STRES Długotrwały stres jako przyczyna chorób Opanować stres dzięki jodze kultywować czujność na co dzień znaczenie zrównoważonego odżywiania WSCHŁUCHAJ SIĘ W WEWNĘTRZNĄ INTELIGENCJĘ CIAŁA JOGA JAKO PRAKTYCZNA DROGA ŻYCIA joga w praktyce przygotowanie CZEGO POTRZEBUJECIE DO PRAKTYKOWANIA JOGI joga wyspą wytchnienia w dniu codziennym swobodny przepływ oddechu ASANY pozycje stojące w jodze pozycje siedzące jogi skręty pozycje odwrócone ćwiczenia na miednicę wygięcia w tył odprężające pozycje jogi układy ćwiczeń podziękowanie zalecana literatura  

Kolejny podręcznik poświęcony grom sportowym i rekreacyjnym, tym razem napisany z myślą o osobach starszych. Autorzy omawiają problematykę ich aktywności fizycznej, psychicznej oraz społecznej, a następnie przedstawiają zestaw 24 mało znanych w Polsce gier rekreacyjnych, w tym dwie propozycje autorskie. Kolejność prezentowania gier uporządkowano w zależności od intensywności wysiłku fizycznego. Opisy zawierają szkice boisk, prezentację graficzną odpowiedniego sprzętu oraz możliwe modyfikacje gier. Publikacja przeznaczona dla wszystkich dbających o zdrowie, a w szczególności dla osób organizujących czas wolny seniorów oraz zawodowo zajmujących się animacją wypoczynku, w tym studentów kierunków turystyki i rekreacji.

Masz kłopoty z sercem, krążeniem lub ciśnieniem? Bolą cię stawy albo kręgosłup? Cierpisz na grzybicę? A może ciągle łapiesz infekcje? Ten poradnik powstał z myślą o Tobie! Dr Jadwiga Górnicka, wybitna specjalistka chorób wewnętrznych i medycyny naturalnej, dzieli się swoją wiedzą z Czytelnikami, odpowiada na najczęściej zadawane pytania i udziela porad, jak wzmocnić swój organizm i wspomóc go w walce z dolegliwościami. Autorka omawia m.in.: choroby serca i układu krążenia, schorzenia układu oddechowego, schorzenia nerek i pęcherza moczowego, schorzenia gośćcowo-reumatyczne, schorzenia kobiece. Przykładowe listy: Anemia Barbara, lat 29 Cierpię na anemię od wielu lat. Dostawałam ascofer, hemoglobina podniosła się. Leczę się, ale hemoglobina ciągle spada, po wzięciu tabletki ascoferu podnosi się, i ponownie spada. Czuję się bardzo tle, chodzę jak gdybym była „pijana", pokazują mi się mroczki przed oczami, a o pracy fizycznej nie ma mowy. Chciałabym zaznaczyć, że miesiączki trwają 7-8 dni i są bardzo obfite, lekarz ginekolog nic na to nie poradził Białaczka szpikowa Anna, lat 50 Mój mąż ma 53 lata, nie pije, nie pali papierosów, od dłuższego czasu cierpi na przewlekłą białaczkę szpikową. Dotychczasowe leczenie nic nie pomogło. Nie wiem, co robić, co stosować, jak odżywiać męża. Proszę panią o pomoc, gdyż wierzę gorąco w działanie medycyny naturalnej. Ciągle rusza mi się głowa Zofia, lat 53 Choruję na kręcz karku i ruchy mimowolne. Bardzo mnie to męczy, nie mogę nic robić, bo ciągle rusza mi się g/owa. Byłam 3 razy w szpitalu, brałam leki, ale sytuacja wcale się nie poprawia. Chcę pomóc dziecku Stanisław, lat 30 Moja 2-letnia córka nie może sama chodzić, a gdy postępuje i trzyma się czegoś, raptem chwieje się i przewraca. Rozumie wszystko, co się mówi, ale słów nie wymawia, natomiast gdy przewróci się, płacz ma doniosły. Badania lekarskie stwierdzają, że córka będzie normalnie chodzić, ale rozwój umysłowy ma opóźniony. Jesteśmy z żoną młodym małżeńst­wem, chcielibyśmy naszemu dziecku udzielić najdalej idącej pomocy w tej chorobie. Apteka natury Porady odpowiadam na listy Spis treści: Przedmowa Choroby krwi - Anemia - Białaczka szpikowa - Czerwienica - Krwawiące dziąsła - Skaza białkowa - Węzły chłonne - Wrzody - Zakrzepica - Ziarnica Choroby serca i układu krążenia - Choroba Burgera - Hemoroidy - Kołatanie serca - Kłopoty z krążeniem - Kłopoty z sercem i nadwagą - Nerwica serca - Niskie ciśnienie - Po zawale - Wysokie ciśnienie - Żylaki na nogach Schorzenia gośćcowo-reumatyczne - Bolą mnie stawy - Bóle kręgosłupa - Dziecięce bóle stawów - Gościec postępujący - Mama choruje na gościec - Przewlekłe zapalenie kości Schorzenia kobiece - Bolesne miesiączki - Chcę urodzić zdrowe dziecko - Grzybica pochwy - Guzy na piersi - Jak stracić mleko? - Krwawię bez przerwy - Krwotoczne miesiączki - Mięśniak na macicy - Przekwitanie - Straciłam dziecko - Torbiele na piersiach - Trudny okres przekwitania - Włoski na rękach, nogach, twarzy - Zapalenie jajników - Zioła na mięśniaki Schorzenia neurologiczne - Ciągle rusza mi się głowa - Chcę pomóc dziecku - Dotkliwe bóle głowy - Drganie powieki - Krzyś po urazie - Kurcze w łydkach - Migrena - Niedowład nóg - Niszczą mnie nerwy - Niedowład ręki - Padaczka poporodowa - Stwardnienie rozsiane - Zapalenie korzonków - Zapalenie nerwu trójdzielnego twarzy Schorzenia nerek i pęcherza moczowego Prostata - Cysta na nerkach - Kamica nerkowa - Moczenie nocne - Słaby pęcherz - Śmiejąc się „popuszczam" - Synek się poci - Po przekwitaniu - Prostata - Zapalenie nerek Schorzenia oczu - Jestem krótkowidzem - Mama cierpi na zaćmę - „Suche oko" - Wylew w oku - Zapalenie nerwu wzrokowego Schorzenia przemiany materii - Badanie tarczycowe - Nadczynność tarczycy - Paradontoza - Wole guzowate Schorzenia przewodu pokarmowego - Boję się przerzutów - Bóle żołądka - Bulimia - Celiakia - Chore jelita - Chore ślinianki - Jak walczyć z glistami? - Kamica wątrobowa - Kamica żółciowa - Kłopoty z jelitem grubym - Zaburzenia czynnościowe jelita - Kłopoty z trawieniem - Lambliaza - Leczę się na niestrawność Marskość wątroby Nadkwasota Nadżerki w żołądku Nerwica żołądka Nieżyt żołądka Owsiki Pasożyty Pokrzywka i biegunka Przepuklina Przykry zapach oddechu Robaczyca Ropień przetokowy Uchyłki Zapalenie odbytnicy Zapalenie trzustki Zaparcia chorzenia skóry Cierpię na łuszczycę Grzybica - Kłopoty ze skórą - Kurzajki - Łysienie plackowate - Odciski - Odmrożona twarz - Owłosione nogi - Plamy wątrobowe - Puchnie mi nos - Sposób na rozszerzone naczynia krwionośne - Ramiona w krostkach - Swędząca wysypka - Swędzi mnie głowa - Sucha skóra - Trądzik różowaty - Rozstępy - Uporczywy trądzik - Wypadają mi włosy Schorzenia układu oddechowego - Astma oskrzelowa - Dzieci ciągle chorują - Jak się hartować? - Jestem zaflegmiona - Katar sienny - Krzywa przegroda nosowa - Ropne migdały - Nieżyt nosa - Zapalenie krtani - Zatoki Zakończenie - Akupresura - Dieta ryżowa - Dieta tybetańska, czyli pokuta - Herbaty po czterdziestce - Jak skutecznie wyleczyć przeziębienie? - Kąpiele i półkąpiele - Kuracja oczyszczania woreczka żółciowego i nerek - Miażdżyca - Nalewki, syropy, wina, oleje ze świeżych ziół - Nasiadówki - Obstrukcja - Ocet jabłkowy - Sposób oddychania przeponowego - Uzdrawiające soki - Zasady prawidłowego odżywiania - Zasady żywienia dietetycznego w kamicy nerkowej - Zioła przy kamicy wątrobowej - Zioła na odtrucie organizmu po antybiotykach - Zioła na leczenie prostaty

„Książka ta jest owocem wielu lat przemyśleń i pracy z pacjentami. Kilkanaście lat temu jako początkujący lekarz byłem zafascynowany możliwościami współczesnej medycyny. Jednak życie mocno zweryfikowało moją postawę. Dzięki pracy z ludźmi zrozumiałem, że choroba to coś więcej niż tylko uszkodzenie naszego ciała; to przede wszystkim brak równowagi na wielu poziomach, na samym końcu dopiero odbijający się w ciele fizycznym. Wieloletnia nauka, poszukiwania i praca nad samym sobą doprowadziły mnie do tego miejsca, to jest do napisania tej książki. Główną inspiracją do pisania był widziany przeze mnie, coraz większy, panujący wśród moich pacjentów chaos. Ludziom coraz trudniej osiągnąć równowagę, nie umiemy powiedzieć, co jest dobre dla nas, a co złe. Z jednej strony mamy do dyspozycji medycynę zachodnią (akademicką), z drugiej zaś tzw. alternatywną. Jaką drogę do zdrowia wybrać? To pytanie zadaje sobie prawie każdy pacjent. Moim marzeniem jest, aby ludzie choć częściowo odzyskali swój własny rytm, swoją harmonię. Wtedy będą umieli wybrać. Nie chodzi tu o to, aby oceniać, co jest lepsze, a co gorsze, ale aby zrozumieć, że życie każdego z nas ma swój własny, niepowtarzalny rytm. Jeżeli to odkryjemy w sobie, to łatwiej zauważymy, że my wszyscy, ludzie mamy też swój wspólny rytm i z innymi, i z naturą. Kiedy to zobaczymy, świat na pewno będzie się rozwijał w dobrym kierunku, szanując wszystko, co jest na tej planecie. Mam nadzieję, że ta publikacja choć w małym stopniu przyczyni się do zrozumienia nas samych i umożliwi zmianę naszych postaw życiowych. Pragnę, aby czytelnicy, idąc za swoim przykładem, zauważyli, że dobre i złe wydarzenia w naszym życiu są w rezultacie przyczynkiem do naszego rozwoju, choć czasem są bardzo srogimi nauczycielami”.  Harmonia zdrowia Spis treści: Wstęp Rozdział 1. Dlaczego chorujemy? 1.1 Jakość życia 1.1.1 Czym jest jakość życia? Historie pacjentów: rak piersi (gdy to, co muszę, wygrywa z tym, co chcę) 1.1.2 Czy można uzyskać idealną jakość życia? 1.1.3 Co, jeśli nie mam dobrej jakości życia? Historie pacjentów: stwardnienie rozsiane (gdy niezdecydowanie rządzi naszym życiem) 1.1.4 Czy można długo żyć źle? 1.1.5 Czy można żyć dobrze według własnego odczucia? 1.1.6 Po co dążyć do idealnej jakości życia? 1.1.7 Co jest potrzebne, by poprawić jakość życia? 1.2 Energia 1.2.1 Czym jest energia? Co powoduje, że powstaje ona w organizmie człowieka? Historie pacjentów: otyłość (jak odzyskać swoją energię) 1.2.2 Co to znaczy mieć wysoką/niską energię albo nie mieć jej w ogóle? 1.2.3 Czy energię pozyskujemy tylko z zewnątrz (np. jedzenie)? 1.2.4 Czy źródła energii są niewyczerpalne w organizmie człowieka? 1.2.5 Czy wielkość różnicy potencjałów wpływa na wartość posiadanej energii? 1.2.6 Czy mamy szansę, by nasz poziom energii był optymalny? 1.2.7 Czy podobne zasady istnieją w całej naturze? 1.3 Dualizm 1.3.1 Co to jest dualizm w naturze? 1.3.2 Do czego w ogóle służy dualizm w naturze? Czy człowiekowi jest potrzebny dualizm? 1.3.3 Czy można żyć bez dualizmu? 1.4 Harmonia 1.4.1 Czym jest harmonia? Historie pacjentów: toczeń układowy (jak odzyskać harmonię) 1.4.2 Czy można żyć bez harmonii? 1.4.3 Dlaczego niektórzy z nas żyją bez harmonii? 1.4.4 Czy przyroda jest idealnie harmoniczna? 1.4.5 Czy możliwa jest stała harmonia? Historie pacjentów: zawał (jak odnaleźć rytm życia) 1.5 Wibracja 1.5.1 Czym jest wibracja? 1.5.2 Czy wszystko w przyrodzie podlega wibracji? Czy przedmioty martwe też mają wibrację? 1.5.3 Po co w ogóle jest wibracja? 1.5.4 Co to jest rezonans? 1.6 Rozwój 1.6.1 Po co nam rozwój? 1.6.2 Z czego składa się rozwój? 1.6.3 Czy możemy jakoś opisać rozwój? 1.6.4 Czym jest idealny rozwój? 1.7 Zdrowie 1.7.1 Czym jest zdrowie? 1.7.2 Kiedy możemy utrzymać zdrowie? 1.7.3 Czym jest zdrowie dla człowieka? 1.7.4 Co to znaczy mieć równowagę w tych sferach? 1.7.5 Czy jest możliwe być zdrowym jednocześnie we wszystkich trzech sferach? 1.7.5.1 Stan tu i teraz 1.7.6 Czy jest możliwe utrzymanie tego stanu przez cały okres życia? 1.7.6.1 Co właściwie oznacza tu i teraz? 1.8 Zmiana i rytm (ang. flow) 1.8.1 Czym jest zmiana? 1.8.2 Czy zmiana i rytm są tym samym? 1.8.3 Czy jest możliwe życie bez rytmu (zmian)? Co by się stało, gdyby nie było rytmu? 1.8.4 Dlaczego boimy się zmian? 1.9 Postawy życiowe 1.9.1 Co to są postawy życiowe? 1.9.2 Dlaczego zwykle trzymamy się kurczowo jednej postawy, ignorując inne? 1.9.3 Jakie są konsekwencje określonej postawy? 1.10 Rozstrojenie 1.10.1 Czym jest rozstrojenie? 1.10.2 Jak długo możemy być rozstrojeni? 1.10.3 Jakie są konsekwencje rozstrojenia? 1.11 Choroba 1.11.1 Czym jest choroba? 1.11.2 Dlaczego chorujemy? 1.11.3 Jak się przejawia choroba w ciele fizycznym, emocjonalnym i duchowym? 1.11.4 Na co najpierw należy zwrócić uwagę? 1.11.5 Jak medycyna traktuje chorobę? 1.11.6 Dlaczego nie możemy osiągnąć uzdrowienia? 1.11.7 Dlaczego jest coraz więcej chorób przewlekłych? 1.12 Lekarz 1.12.1.1 Dlaczego lekarze patrzą na chorobę głownie w sposób fizyczny? Dlaczego jest mało lekarzy, którzy patrzą na chorobę w sposób wielowymiarowy? 1.13 Terapia 1.13.1 Czym jest terapia? 1.13.1.1 Wiara 1.13.1.2 Wiedza 1.13.1.3 Działanie Rozdział 2. Jak skutecznie wyzdrowieć? 2.1 Co musisz zrobić? 2.1.1 Po pierwsze: zauważ 2.1.2 Po drugie: wyzwól w sobie motywację 2.1.3 Po trzecie: zacznij działać 2.1.4 Po czwarte: bądź konsekwentny 2.1.5 Po piąte: zaangażuj się 2.1.6 Po szóste: wykorzystaj swoją siłę 2.1.7 Po siódme: pokaż to innym 2.1.8 Po ósme: podziel się z innymi 2.2 Inni ludzie wokół nas Rozdział 3. Praktyczne zasady stosowania rezonatorów biofotonowych 3.1 Zasady stosowania u ludzi zdrowych 3.2 Ból ostry i przewlekły 3.2.1 Migrena 3.2.2 Napięciowe bóle głowy 3.2.3 Bóle kolan 3.2.4 Bóle kręgosłupa szyjnego 3.2.5 Bóle kręgosłupa piersiowego 3.2.6 Bóle kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego 3.3 Choroby krążenia 3.3.1 Choroba niedokrwienna serca 3.3.2 Stan po zawale mięśnia sercowego 3.3.3 Zaburzenia rytmu serca 3.3.4 Nadciśnienie tętnicze (tzw. dolne ciśnienie) 3.3.5 Niskie ciśnienie tętnicze 3.3.6 Nadciśnienie tętnicze (tzw. górne i dolne ciśnienie) 3.3.7 Żylaki i zakrzepica naczyń kończyn dolnych 3.4 Choroby płuc 3.4.1 Astma i inne stany zapalne płuc i oskrzeli 3.5 Choroby układu pokarmowego 3.6 Choroby nerek 3.7 Choroby układu moczowo płciowego 3.8 Zaburzenia odporności, choroby infekcyjne 3.9 Choroby z autoagresji (RZS, toczeń układowy, łuszczyca) 3.10 Zespół przewlekłego zmęczenia 3.11 Choroby ośrodkowego układu nerwowego 3.12 Choroby tarczycy 3.13 Typy metaboliczne człowieka a zastosowanie rezonatora 3.13.1 Typ sensoryczny 3.13.2 Typ emocjonalny 3.13.3 Typ behawioralny

W książce zaprezentowano szczegółowe i udokumentowane informacje na temat korzyści, jakie dają ćwiczenia rozciągające oraz przedstawiono najlepsze sposoby ich. Instrukcje do przeprowadzenia 130 ćwiczeń oraz jasne i szczegółowe porady pomogą w samodzielnym opracowaniu własnego programu ćwiczeniowego, dostosowanego do indywidualnego rozkładu zajęć, poziomu zaawansowania, a w przypadku sportowców – uprawianej przez nich dyscypliny sportu. Jedyne w swoim rodzaju podejście anatomiczne, ilustrowane rycinami, sprawi, że przewodnik ten pomoże zarówno osobom początkującym, jak i zaawansowanym odkryć, czym jest stretching i jak poprawić swoje wyniki sportowe. Wiadomości zawarte w publikacji będą również przydatne w pracy zawodowej trenerów oraz nauczycieli wychowania fizycznego.

Psychodeliczne Modlitwy autorstwa Timothy Leary’ego to jedyna jego książka, będąca zbiorem medytacyjnej poezji, która jest zarazem praktycznym, psychodelicznym podręcznikiem zainspirowanym przez książkę Lao Tse – Tao Te Ching.   Timothy Leary czerpał z „Psychodelicznej Jakości” starożytnych prac Lao Tse. Mawiał, że jego celem jest znalezienie podstawowych idei w każdej sutrze oraz przepisanie ich w języku psychodelii. Rezultatem jego prac była przystępna dla każdego książka modlitewna, którą zgodnie z jego intencją należy czytać wolno i uważnie jako przewodnik do ponadzmysłowych doświadczeń. „Przedstawione medytacje, dotyczące nauki i sztuki poszerzają znacznie pole świadomości a zarazem oddziałując na zmysły, pozostają spokojne, zabawne i mądre. Można powiedzieć, że znajdują się one pomiędzy najbardziej inspirującymi dziełami, napisanymi przez jeden z najbardziej wychodzących poza swe czasy i wizjonerski geniusz XX w.” – Ralph Metzer     Modlitwy Psychodeliczne Spis Treści:   Słowo od Wydawcy Wstęp. Ralph Metzner Wstęp bibliograficzny. Michael Horowitz. Przedmowa. Rosemary Woodruff Leary Przedmowa. Timothy Leary Część I. Modlitwy przygotowawcze Część II. Doświadczanie energii elementarnej Część III. Doświadczanie energii nasiona komórkowego Część IV Doświadczanie energii neuronowej Część V. Doświadczanie czakr Część VI. Doświadczanie wdrukowanego świata Poematy o postępowaniu w życiu wg. Rosemary Woodruff Leary. W hołdzie Wielkiemu Jasnowidzącemu Dodatki Indeks  

Odpowiednio dobrany do własnej kondycji i możliwości wysiłek fizyczny jest tym, co zdecydowanie pomaga w utracie zbędnych kilogramów, utrzymaniu pięknej sylwetki, a także poprawieniu naszej sprawności psychofizycznej. Ruch ma dobroczynny wpływ na funkcjonowanie układu krwionośnego i pracę serca. Na regularnych ćwiczeniach korzysta też układ oddechowy. Do krwi dociera więcej tlenu, poprawia się też praca przepony. Ma doskonały wpływ na układ pokarmowy. I chociaż zwiększa zapotrzebowanie na ilość pokarmów i płynów, to raczej nie spotyka się otyłych wśród ludzi regularnie uprawiających sport. Poprawia także samopoczucie i odporność. Poradnik Piękne ciało. Joga ? pilates ? fitnes ma na celu pomóc ci w wyborze właściwej formy ruchu. Omawia najpopularniejsze i najciekawsze zajęcia oferowane przez kluby fitness. Znajdują się tu liczne przykłady ćwiczeń, które pomogą ci w utrzymaniu zgrabnej sylwetkę.

W momencie, kiedy mija pierwszy etap związku, okres zakochania, zauważamy, że tak pożądane wspólne szczęście nie jest trwałe samo z siebie. Przyzwyczajenie, stres, kryzysy oraz własne lęki podkopują lub wręcz niszczą związek. Autorzy pokazują na podstawie praktycznych przykładów i osobistych doświadczeń w jaki sposób można z powodzeniem wprowadzić do relacji z partnerem główne zasady buddyzmu. Autentyczne zainteresowanie, uważność, szacunek (dla siebie i drugiego człowieka) oraz odpowiedzialność za własne czyny pomagają umacniać i pogłębiać miłość. Dzięki skoncentrowaniu się na tych wartościach partnerzy mogą przełamać negatywne wzorce, zakończyć kłótnie czy „ciche dni” i wyleczyć rany. Proponowane ćwiczenia medytacyjne pomagają doświadczać życia tu i teraz, nabrać dystansu do siebie samych oraz spojrzeć na partnera nowymi oczyma. To, co różni tę książkę od innych poradników dotyczących związków to spojrzenie na miłość, wspólne życie i jego problemy z holistycznej perspektywy filozofii dalekowschodniej. Skłania do przemyśleń i weryfikacji zachodniokulturowych wyobrażeń o idealnej miłości. I nie trzeba być buddystą, aby ją przeczytać i zrozumieć. Napisana jest zrozumiałym, dostępnym i lekkim językiem, a wzbogacona przykładami z życia. Niczego nie narzuca, raczej doradza, analizuje, uświadamia, otwiera głowę i serce. Książka zaprasza do refleksji, ćwiczeń medytacyjnych i próbowania ich w życiu. Zachodnie poglądy przeciwstawione są buddystycznym. Nie ma tu jednak wartościowania. Wyciągnięcie wniosków dla siebie i ewentualne zastosowanie ich w życiu autorzy pozostawiają czytelnikowi. Zapraszają do fascynującej podróży w głąb siebie. Anne-Bärbel Köhle - dziennikarka, była szefowa redakcji magazynu „Niemowlę i rodzina“. Zajmuje się w swych publikacjach psychologią oraz sferą związków. Mężatka od 20 lat, matka dwóch synów. dr Stefan Rieß - w latach 2005-2007 zastępca szefa redakcji magazynu „Emotion“. Dzisiaj kieruje dużym wydawnictwem w Monachium. Szczęśliwy mąż i ojciec dwóch synów. Fragment Książki Dalajlama dla par Jak kochać uważnie Przedmowa Jak udaje się miłość Czy to już miłość? Nauka zachodnia dysponuje całkiem pokaźną liczbą wyjaśnień tego przejmującego uczucia. Badacze ludzkiego mózgu opisują stan zakochania jako chaos wzburzonych hormonów i substancji neuroprzekaźnikowych, panujący w mózgu osoby zakochanej - zakochanie przypomina wręcz ciężką neurozę. Według psychologów rozwoju, miłość związana jest z ważnymi zadaniami, którym musimy podołać w ciągu całego życia. Naukowcy zajmujący się związkami międzyludzkimi tłumaczą tęsknotę za miłością naszą inherentną potrzebą bliskości i bezpieczeństwa. Za tym wszystkim kryje się też potrzeba zdefiniowania niepojętego zjawiska i próba wtłoczenia go w zrozumiały schemat logiki. Zupełnie inaczej kwestię miłości postrzega filozofia wschodnia. Uznaje ona bowiem, że uczucie to po prostu istnieje i już. Ludzie zaś przychodzą na świat po to, aby wieść życie w miłości. „Miłość to nasz stan naturalny" - twierdzi dr Brenda Shoshanna, amerykańska psycholog, autorka i ekspertka buddyzmu zeń. Dalajlama pisze: „Miłość, współczucie i szczere zainteresowanie innymi - oto prawdziwe źródła szczęścia. Gdy rzeczywiście chcemy osiągnąć szczęście, musimy rozszerzyć obszar wpływów naszej miłości". Brzmi pięknie, a mimo to rodzi się pytanie: dlaczego wobec tego me stanowimy ciągle jedności zarówno ze sobą,jak i z naszymi bliźnimi? Dlaczego przyjemny stan zakochania nie trwa stale? Dlaczego kłócimy się i oszukujemy nawzajem? Dlaczego miłość się kończy i rozstajemy się? Najczęstsza odpowiedź na te pytania brzmi „mój partner/partnerka po prostu me pasuje do mnie". Obojętne kogo poznamy, prędzej czy później zawsze coś okazuje się nie tak i związek się nie udaje - nawet gdy poświęcamy mu dużo starań. A jednak w naszych sercach wciąż pozostaje nienasycona tęsknota i przekonanie, że gdzieś w dalekim, wielkim świecie musi istnieć ten jeden jedyny człowiek, z którym zrozumiemy się bez słów, który będzie miał wgląd w naszą duszę, a my w jego. Może więc następny partner okaże się tym jedynym? W buddyzmie przekonanie takie uważa się za mylne. Dlaczego? O tym właśnie jest ta książka. Miłość potrzebuje czasu - dla buddystów to oczywiste. Wymaga ona także cierpliwości, opanowania, uwagi i szacunku wobec drugiej osoby. Niektórzy czytelnicy mogą postawić zarzut, że to wszystko brzmi wspaniale, ale jak zdobyć się na cierpliwość, gdy związek właśnie przechodzi głęboki kryzys? Na jaki szacunek zasługuje partner, który mnie oszukuje? l wreszcie opanowanie - duże słowo, ale w codziennym życiu, z małymi dziećmi, stresującą pracą i partnerem, któremu stale trzeba przypominać o konieczności wykonywania podstawowych prac domowych, bardzo trudno się zdobyć na opanowanie. Może osoba sięgająca po tę książkę przeżywa właśnie kryzys. Może w jej życiu wiele związków się nie udało i zadaje sobie pytanie, dlaczego tak jest. Ale może jest i tak, że chce ona chronić swój obecny wspaniały związek albo uczynić go jeszcze silniejszym. W każdej z wymienionych sytuacji jedno jest pewne: gdy miłość doznaje porażki, gdy nie sprawia, ze jesteśmy szczęśliwi, tak jak się spodziewaliśmy, powodem jest wcale nie to, że szukamy - i nie możemy znaleźć - księżniczki lub księcia z bajki. Buddyzm, podobnie zresztą jak filozofia zachód nią, wyraża przekonanie, że miłość zaczyna się w nas i tylko wtedy, gdy pracujemy nad sobą, może nam się udać. Nie mamy możliwości zmieniania innych ludzi, ale zmieniając samych siebie, zmieniamy tez okoliczności, a wraz z nimi mnóstwo innych rzeczy. Dalajlama dla par Jak kochać uważnie Spis Treści Przedmowa. Jak udaje się miłość 8 Czy to już miłość 8 Dlaczego napisaliśmy tę książkę 10 Kochać tu i teraz 16 Zakochać się - co to znaczy z zachód n i ego punktu widzenia 16 Dlaczego książka ta nosi tytuł Dalajlama dla par 18 Czy muszę być buddystą, aby nauczyć się czegoś z tej książki? 19 Doktryna buddyzmu 24 Podstawowe zagadnienia w buddyzmie 24 Dlaczego cierpimy? 27 Cierpienia się kończą 29 Nasz duch i ciało 31 Kim jestem? 34 Co oznacza karma? 38 Mądrość Buddy i miłość 42 Sześć działań uwalniających 44 Właściwa mowa 46 Co to wszystko ma wspólnego z partnerstwem? 50 Nic nie pozostaje takim, jakie jest 51 Z rozumienie i odpowiedzialność za samego siebie 53 Każdy czyn ma konsekwencje 54 Zasada przyczyny i skutku 55 Precz z pułapką błędów! 62 Błąd główny numer jeden: niewiedza i dezorientacja 62 Błąd główny numer dwa: chciwość i skąpstwo 65 Błąd główny numer trzy; nienawiść i gniew 68 Błąd główny numer cztery: zawiść i zazdrość 71 Błąd główny numer pięć: duma 74 Krytyczne spojrzenie na nasz własny związek 79 Dziesięć przydatnych działań do osiągnięcia pełniejszego szczęścia w partnerstwie 84 Pierwsze przydatne działanie: zapewnienie ochrony (nie zabijać, nie niszczyć) 85 Drugie przydatne działanie: być hojnym 88 Trzecie przydatne działanie: dbałość o czuły seks 91 Czwarte przydatne działanie: mówić prawdę 94 Piąte przydatne zachowanie; tworzenie harmonii 98 Szóste przydatne działanie: rozmawiać spokojnie i w pełnym zaufaniu 100 Siódme przydatne działanie: sensowna komunikacja 102 Ósme przydatne działanie: być skromnym i zadowolonym 104 Dziewiąte przydatne działanie: zachowywać się życzliwie 108 Dziesiąte przydatne działanie: kształtowanie właściwego podejścia 109 Szczęściu zawsze należy dawać kolejną szansę 111 Fazy przeobrażeń miłości 114 Pierwsza faza: element drewna 114 Druga faza: element ognia 115 Trzecia faza: element ziemi 116 Czwarta faza: element metalu 117 Faza piąta: element wody 117 Zen słuchania 122 Gdy komunikacja jest zakłócona 122 Znowu uczymy się rozmawiać ze sobą 125 Milczenie ćwiczymy, spokojem się delektujemy 130 Pomocy, problem! 138 Typowe problemy w związku i jak dają się one rozwiązać 139 Zakończenie 166 Przemowa na rzecz miłości 166 Literatura 170

Zastanawiasz się, dlaczego po 50-ce łatwiej przytyć, a trudniej schudnąć? Masz trudności z zachowaniem odpowiedniej wagi? Chcesz bardziej zadbać o siebie? TA KSIĄŻKA JEST DLA CIEBIE! *zdobędziesz rzetelną wiedzę o funkcjonowaniu Twojego organizmu *nauczysz się komponować posiłki, aby jeść to, co lubisz *poznasz wartości kaloryczne produktów i niezwykłe właściwości przypraw Proste porady doktor Evelyne Chartier pomogą Ci wyeliminować błędy żywieniowe, które rujnują zdrowie. Pozbędziesz się szkodliwych nawyków i poczujesz się o wiele lepiej niż dotychczas.

Wszystko, co dotąd sądziłeś na temat odchudzania, było błędem! Co sprawia, że tyjemy? Nasilającą się od ponad 50 lat, epidemię otyłości charakteryzuje pewien paradoks: im ""bardziej"" wiemy, dlaczego tyjemy, tym więcej mamy otyłych. Czy tłuszcz, cukier i zbyt mała ilość ćwiczeń to główni winowajcy? Gary Taubes dziennikarz zajmujacy sie tematyką naukową, rozprawia się z wieloma mitami dotyczącymi odchudzania i rzuca podejrzenie na pewien rodzaj weglowodanów, jako głównych sprawców otyłości. Nie dziwi opór środowiska medyczno żywieniowego, które musiałoby przyznać mniej więcej to: ""Przez 30 lat byliśmy w błędzie. Żałujemy i za wszelkie niedogodność, w tym epidemię chorób serca, cukrzycy i otyłości, szczerze przepraszamy"". Kilka kontrowersyjnych tez Taubesa: dieta nie polega na ograniczeniu kalorii wszystkie popularne diety oparte są na błędnych założeniach wbrew konwencjonalnej wiedzy to nie nadmiar kalorii jest przyczyną otyłości i chorób ruch i ćwiczenia nie przyczyniają się do utraty wagi cukier uzależnia podobnie jak heroina czy nikotyna Ta książka to świetne wprowadzenie do zdrowego stylu życia, klucz to zrozumienia powodów ogólnoświatowej epidemii otyłości i braku naprawdę skutecznych diet. O autorze Gary Taubes (ur. 1956) jest z wykształcenia fizykiem i dziennikarzem, zajmuje się tematyką medyczną. Od początku lat 80 tych tropi i opisuje kontrowersje w badaniach naukowych oraz zjawisko pseudonauki, czyli tzw. bad science. Ma silną pozycję w amerykańskim środowisku dziennikarskim i naukowym. Od lat 90 tych zajmuje zasadnością oficjalnych zaleceń dietetycznych w Ameryce. Jego dwie książki Good Calories, Bad Calories(2007) oraz Dlaczego Tyjemy (2010), stały się punktem odniesienia oraz inspiracją dla wielu środowisk naukowych, lekarskich i niezależnych badaczy. Pisał dla takich czasopism jak ""Dicover"", ""Science"", ""New York Times"", ""Atlantic Monthly"", ""Esquire"". Za swoją twórczość został trzykrotnie uhonorowany nagrodą pn. Science in Society Award of the National Association of Science Writers oraz zdobył sypendium MIT Knight Science Journalism Fellowship na lata 1996 97

Współczesna medycyna pozostaje bezradna wobec pierwotnych przyczyn wielu schorzeń, bezskutecznie poszukując ich źródła. Tymczasem podstawowe funkcje organizmu, takie jak oddychanie, poruszanie się, odżywianie czy seksualność, związane są z naszą duchowością o wiele bardziej niż sądzimy. Niewidoczny duch i obserwowalna cielesna materia łączą się w pojęciu danej nam z góry łaski, którą można określić "boskim duchem" działającym w ciele człowieka. Tak więc istnienie ludzkie to stan pewnej świętości, kompletności, jedności ziemskiego życia z tym, co boskie. Świętość owa i kompletność, czyli po prostu - zdrowie - najwidoczniej i najpewniej przejawia się we wdzięku ruchów, w cielesnym "blasku" i w żywotności, "przygaszenie" zaś i toporność ruchów mogą oznaczać nawet śmiertelną chorobę.

Stosowałem metodę Pose wobec sportowców, których trenowałem, i udało mi się odnieść ogromny sukces w doskonaleniu ich biegowych osiągów. W porównaniu z bieganiem o intensywniejszym kilometrażu albo z robieniem interwałów dla większości biegaczy jest to najszybszy sposób na poprawę prędkości. Opanowanie metody Pose jest jak zdobycie darmowej szybkości.Joe Friel, autor książki Triathlete...s Training Bible, były przewodniczący Krajowego Komitetu Treningowego USATJestem zawodowym triatlonistą od ośmiu lat i nieustannie poszukuję sposobów na poprawę moich wyników, by stać się tak dobrym sportowcem, jak tylko pozwala mój potencjał. Dlatego też zdecydowałem, że moim trenerem będzie dr Romanov. Jego wiedza i biegłość (wliczając w to metodę Pose) są niezrównane w tej dyscyplinie sportu.Andrew JohnsNiezależnie od tego, na jakim poziomie biegasz, metoda Pose na pewno Ci się przyda. Choć jest ona wykorzystywana przez sportowców profesjonalnych, jest nieoceniona dla wszystkich biegaczy, od rekreacyjnych do zapalonych amatorów i od sprinterów po maratończyków.dr Nicholas RomanovDoprowadź swoją formę do mistrzowskiego poziomu!Większość książek o bieganiu skupia się na udzielaniu cennych porad treningowych, ale nie poruszają one głównego zagadnienia: ""JAK BIEGAĆ?"". Informacje dotyczące tętna, tempa, taktyki, odpoczynku i diety są ważne, jednak zanim zaczniesz je studiować, rozpocznij skuteczny trening, zaprojektowany po to, by zamienić Cię w biegacza wydajnego, szybszego i mniej narażonego na ryzyko kontuzji. Ten podręcznik zawiera innowacyjne ćwiczenia poprawiające elastyczność, koordynację i siłę oraz rozwijające indywidualne talenty każdego zawodnika. Kiedy już będziesz wiedział, JAK biegać, przekonasz się, że cała reszta przyjdzie Ci bardzo łatwo i naturalnie. Wyeliminuj kontuzje!Zwiększ swoją prędkość!Wzmocnij wytrzymałość!Popraw koordynację!Dr Nicholas S. Romanov był dyrektorem Wydziału Dyscyplin Sportowych, Naczelnym Trenerem Lekkoatletyki oraz wykładowcą w dziedzinie biomechaniki sportu, teorii i praktyki wychowania fizycznego, a także lekkoatletycznego treningu. W połowie lat 70. stworzył metodę Pose, która zwiększa wydajność i umożliwia uzyskiwanie lepszych wyników w bieganiu, lekkoatletyce, pływaniu, kolarstwie, gimnastyce, łyżwiarstwie szybkim oraz narciarstwie przełajowym. Obecnie prowadzi wykłady i szkolenia w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Anglii i Afryce Południowej, we współpracy z klubami, krajowymi organami rządowymi oraz uniwersytetami.John Robson jest miłośnikiem surfingu, pływania, kolarstwa, biegania i skateboardingu. Z zawodu dziennikarz, jest autorem licznych artykułów do gazet ""Florida Sports Magazine"", ""Miami Herald"", ""New York Daily News"", ""Outside Magazine"", ""Billboard Magazine"" i wielu innych.

Jeśli kiedykolwiek zmagałeś się z nadwagą lub nadal z nią walczysz, koniecznie sięgnij po tę książkę. Dzięki niej masz szansę zmienić swoje życie, poczuć się zdrowy, sprawny i piękny. O tym, że to naprawdę możliwe przekonują autorzy Robert i Hubert Roszkiewicz. Bracia bliźniacy. Sportowcy, członkowie reprezentacji narodowej w zapasach w stylu wolnym, mistrzowie Polski i Europy, olimpijczycy. Dziś z pasją wykonują zawód trenerów osobistych – pomagają wymodelować sylwetkę, poprawić kondycję fizyczną i zdobyć dużo dobrej energii życiowej. Tworzą plany treningowe, doradzają w kwestiach diety i ćwiczą razem ze swoimi podopiecznymi, motywując ich do działania i prowadząc przez las czyhających pokus. A znają je z własnego doświadczenia, bo – jak sami piszą we wstępie: „Jesteśmy nawróconymi żarłokami i doskonale wiemy, co znaczy zmagać się z rozpasanym głodem, zachciankami kulinarnymi i niechęcią do jakiejkolwiek aktywności fizycznej. Jesteśmy tacy, jak ty”. Dzięki lekturze tej książki nauczysz się zdrowo, mądrze i z planem wygrać walkę z nadwagą i to nawet wtedy, jeśli nigdy nie miałeś styczności ze sportem. Nie czekaj, zacznij od dziś!

Spisana przez Williama Harta Sztuka życia jest pierwszą przeznaczoną dla szerokiego grona odbiorców książką, która szczegółowo opisuje Vipassanę według nauk Śri S.N. Goenki.Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacji. 2500 lat temu została odkryta na nowo przez Gotamę Buddę i była następnie nauczana przez niego jako uniwersalne lekarstwo na powszechne dolegliwości. Początkowo rozkwitała w Indiach, lecz stopniowo uległa zniekształceniom, straciła swą skuteczność i zanikła w k Spisana przez Williama Harta Sztuka życia jest pierwszą przeznaczoną dla szerokiego grona odbiorców książką, która szczegółowo opisuje Vipassanę według nauk Śri S.N. Goenki. Vipassana jest jedną z najstarszych indyjskich technik medytacji. 2500 lat temu została odkryta na nowo przez Gotamę Buddę i była następnie nauczana przez niego jako uniwersalne lekarstwo na powszechne dolegliwości. Początkowo rozkwitała w Indiach, lecz stopniowo uległa zniekształceniom, straciła swą skuteczność i zanikła w kraju, gdzie się narodziła. Na szczęście sąsiadująca z Indiami Birma zachowała Vipassanę przez tysiąclecia w jej oryginalnej formie. Od 1969 roku jest znów nauczana w Indiach, gdzie znajduje głęboki odzew. Nauczycielem medytacji Vipassana jest Śri Satya Narayan Goenka oraz jego asystenci. Kursy odbywają się regularnie w licznych ośrodkach w Indiach oraz w wielu krajach na całym świecie. Biorą w nich udział osoby pochodzące z wszystkich środowisk społecznych, niezależnie od rasy, kasty, wykształcenia oraz statusu społecznego i materialnego. Przez dziesięć dni uczestnicy kursu mieszkają razem w harmonii, połączeni wspólnym celem przyswojenia tego starożytnego, duchowego skarbu Indii. Vipassana w języku palijskim oznacza wgląd - widzenie rzeczy takimi, jakimi są naprawdę. Nie jest ślepą wiarą ani filozofią i nie ma nic wspólnego z jakąkolwiek zorganizowaną religią lub ruchem religijnym. Jest natomiast metodą praktyczną, możliwą do zastosowania przez każdą przeciętnie inteligentną osobę. Jej celem jest oczyszczenie umysłu, usunięcie napięć i negatywnych uczuć, które sprawiają, że czujemy się nieszczęśliwi. SPOŚRóD WIELU RóŻNYCH rodzajów MEDYTACJI istniejących na świecie w dzisiejszych czasach, metoda Vipassany nauczana przez S.N. Goenkę jest unikalna. Technika ta jest prostym i logicznym sposobem na osiągnięcie autentycznego spokoju umysłu i prowadzenie szczęśliwego, pożytecznego życia. Długo przechowywana przez społeczność buddyjską w Birmie, Yipas-sana nie ma nic wspólnego ze zorganizowanym ruchem religijnym i może być zaakceptowana i stosowana przez wszystkich ludzi, bez względu na ich pochodzenie społeczne czy kulturalne. S.N. Goenka jest emerytowanym przemysłowcem i byłym przywódcą społeczności hinduskiej w Birmie. Urodzony w konserwatywnej rodzinie hinduskiej, od wczesnej młodości cierpiał na wyjątkowo silne migreny. Poszukując sposobu wyleczenia się, zetknął się w 1955 roku z Sayagyi U Ba Khinem, który łączył publiczną funkcję pracownika administracji państwowej wyższego szczebla z prywatną rolą nauczyciela medytacji. Ucząc się Vipassany od U Ba Khina, pan Goenka znalazł metodę, która swoimi efektami wykroczyła daleko poza złagodzenie fizycznych objawów choroby i przekroczyła bariery kulturalne i religijne. W ciągu następnych lat praktyki i nauki pod przewodnictwem nauczyciela Vipassana stopniowo odmieniła jego życie. W 1969 roku pan Goenka został przez U Ba Khina autoryzowany na nauczyciela medytacji. W tym samym roku przyjechał do Indii i rozpoczął tam nauczanie Vipassany. W ten sposób technika wróciła do kraju swego pochodzenia. W państwie nadal rozdartym ostrymi podziałami kastowymi i religijnymi kursy pana Goenki przyciągały tysiące ludzi z wszystkich klas i warstw społecznych. Tysiące osób z Zachodu zachęconych praktyczną stroną techniki również wzięło udział w kursach Vipassany. Pan Goenka sam jest ucieleśnieniem cech Vipassany. To pragmatyk nie tracący kontaktu z rzeczywistością codziennego życia i zdolny rzeczowo sobie z nią radzić, zachowując w każdej sytuacji niezwykły spokój umysłu. Spokojowi temu towarzyszy głębokie współczucie i zdolność empatii z każdą istotą ludzką. A przy tym nie ma w nim ani śladu uroczystej powagi czy dostojności. Ma ujmujące poczucie humoru, które przejawia się w jego nauczaniu. Jego uśmiech i często powtarzane motto: „Bądź szczęśliwy!" na długo pozostają w pamięci uczestników kursu. Jasno widać, że Vipassana przyniosła mu szczęście i że chce się on tym szczęściem podzielić z innymi, pokazując im technikę, która tak wspaniale zadziałała w jego przypadku. Mimo swej magnetycznej osobowości pan Goenka wcale nie ma ochoty być guru, który zamienia swoich uczniów w automaty. Zamiast tego uczy odpowiedzialności za siebie. Prawdziwym testem Vipassany,jak twierdzi, jest zastosowanie jej w życiu. Zachęca medytujących, aby poszli w świat i żyli w nim szczęśliwie, a nie siedzieli u jego stóp. Odrzuca wszelkie objawy oddania, mówiąc uczniom, że powinni być oddani technice i prawdzie, którą znajdą w sobie. W Birmie nauczanie medytacji tradycyjnie jest przywilejem mnichów buddyjskich. Jednak, podobnie jak jego nauczyciel, pan Goenka jest osobą świecką i głową dużej rodziny. Pomimo to jasność jego nauczania i skuteczność samej techniki zyskały uznanie wysokich rangą mnichów w Birmie, Indiach i Sri Lance. Wielu z nich osobiście wzięło udział w kursach przez niego prowadzonych. Aby zachować czystość medytacji, pan Goenka kładzie bardzo duży nacisk na to, żeby nigdy nie stała się ona biznesem. Wszystkie jego kursy i ośrodki medytacji są prowadzone wyłącznie na zasadzie non profit, czyli nie są nastawione na zysk. On sam nigdy nie otrzymuje wynagrodzenia za swą pracę ani bezpośrednio, ani pośrednio. Tak samo pracują jego asystenci — autoryzowani nauczyciele, których upoważnił do prowadzenia kursów w jego imieniu. Rozpowszechnianie techniki Vipassany traktuje wyłącznie jako służbę ludzkości, aby pomóc tym, którzy potrzebują pomocy. S.N. Goenka jest jednym z nielicznych hinduskich przywódców duchowych szanowanych równie wysoko w Indiach co na Zachodzie. Jednak nie szuka rozgłosu. Woli, by informacje o Yipassanie rozchodziły się drogą ustną. Stale też podkreśla, że rzeczywista praktyka medytacyjna jest nieporównanie ważniejsza niż samo czytanie tekstów o medytacji. Z tych powodów jest o wiele mniej znany, niż na to zasługuje. Niniejsza książka jest pierwszą dużą pracą poświęconą jego naukom, przygotowaną pod jego przewodnictwem i za jego zgodą. Publikacja ta opiera się przede wszystkim na wykładach wygłoszonych przez pana Goenkę w trakcie dziesięciodniowego kursu Vipassany oraz, w mniejszym stopniu, na jego artykułach pisanych w języku angielskim. Używałem tych materiałów swobodnie, nie tylko zapożyczając z nich argumentację i sposób przedstawienia konkretnych zagadnień, ale również przykłady wygłoszone podczas wykładów. Często używałem tych samych zwrotów, a nawet całych zdań. Dla osób, które uczestniczyły w kursach medytacji Vipassana prowadzonych według jego nauk, spora część książki zabrzmi znajomo i może nawet będą w stanie zidentyfikować konkretny wykład lub artykuł wykorzystany w różnych częściach tekstu. W trakcie kursu objaśnienia nauczyciela towarzyszą krok po kroku doświadczeniom medytacyjnym uczestników. Tutaj materiał został przeorganizowany na użytek innego odbiorcy — osób, które tylko czytają o medytacji, niekoniecznie ją praktykując. Dla tych czytelników podjęto próbę zaprezentowania nauk tak, jak są one rzeczywiście doświadczane: w logicznym, nieprzerwanym ciągu od pierwszego kroku do ostatecznego celu. Tę organiczną całość najłatwiej zrozumieć medytującym, jednak książka próbuje dostarczyć osobom niemedytującym wglądu w nauki zgodnie z porządkiem, w jakim odsłaniają się one tym, którzy je praktykują. Niektóre fragmenty celowo zachowują styl języka mówionego, aby możliwie wiernie oddać sposób nauczania pana Goenki. Fragmenty owe to opowieści umieszczone pomiędzy rozdziałami oraz pytania i odpowiedzi kończące każdy rozdział — dialogi wzięte z rzeczywistych rozmów z uczniami podczas kursu lub z rozmów prywatnych. Niektóre opowieści dotyczą wydarzeń z życia Buddy, inne pochodzą z bogatego skarbca hinduskich opowieści ludowych, a jeszcze inne z osobistych doświadczeń pana Goenki. Wszystkie opowiedziane są jego słowami, bez najmniejszego zamiaru poprawiania oryginału, tylko z intencją zaprezentowania ich w świeży sposób i podkreślenia ich związku z praktyką medytacji. Historie te rozluźniają poważną atmosferę kursu Vipassany, obrazując główne punkty nauk w sposób, który łatwo zapada w pamięć i stanowi inspirację dla uczniów. Umieszczono tu tylko niewielki wybór spośród wielu historii opowiadanych w trakcie dziesięciodniowego kursu. Cytaty pochodzą z najstarszego i powszechnie akceptowanego zapisu słów Buddy — „Zbioru Kazań" (Sutta Pitaka) — tak jak zostały one zachowane w starożytnym języku palijskim w buddyjskich krajach o tradycji therawady. Aby utrzymać jednakowy styl w całej książce, podjąłem próbę przetłumaczenia od nowa wszystkich fragmentów tutaj cytowanych. Kierowałem się przy tym dokonaniami czołowych współczesnych tłumaczy. Jednak, ponieważ nie jest to praca naukowa, dosłowna dokładność tłumaczenia z pali nie była moim celem. Próbowałem raczej w jasny i prosty sposób przekazać sens każdego fragmentu tak, jak jawi się on medytującym w świetle ich medytacyjnych doświadczeń. Być może interpretacja niektórych słów czy fragmentów wyda się nieortodoksyjna, ale w kwestii objaśnienia istoty sprawy mam nadzieję, że tłumaczenie angielskie przekazuje najbardziej dosłowne znaczenie tekstów oryginalnych. Ze względu na spójność i precyzję, użyte w tekście terminy buddyjskie są podawane w języku palijskim, mimo że w niektórych przypadkach san-skryt mógłby brzmieć dla czytelnika bardziej znajomo. Na przykład palij-skie słowo dhamma jest używane zamiast sanskryckiego dharma, kamnia zamiast karma, nibbana zamiast nirvana, sańkhara zamiast samskara. Aby ułatwić zrozumienie tekstu, słowa palijskie przybierają liczbę mnogą na sposób angielski, czyli przez dodanie „s" na końcu wyrazu. Generalnie użycie słów palijskich ograniczono do minimum, aby uniknąć niejasności. Jednak są one często wygodnym skrótem dla pewnych pojęć obcych myśli Zachodu, które niełatwo zawrzeć w jednym angielskim słowie. Z tego względu użycie palijskiego słowa zamiast długiego angielskiego zwrotu wydawało się w niektórych przypadkach znacznie wygodniejsze. Wszystkie palijskie słowa wydrukowane grubszą czcionką są objaśnione w słowniczku na końcu książki. Technika Vipassana oferuje jednakowe korzyści wszystkim praktykującym, niezależnie od rasy, pozycji społecznej i płci. Aby pozostać wiernym temu uniwersalnemu podejściu, próbowałem unikać języka determinującego jedną płeć. Niekiedy jednak używałem zaimka „on" w odniesieniu do osoby medytującej niezależnie od jej płci. Czytelniczki i czytelnicy proszeni są o potraktowanie tego użycia jako dotyczącego obu płci. Nie zamierzałem wykluczać kobiet lub traktować mężczyzn w uprzywilejowany sposób, gdyż taka stronniczość byłaby sprzeczna z podstawowymi naukami i niezgodna z duchem Vipassany. Jestem wdzięczny wielu osobom, które pomogły przy realizacji tego projektu. W szczególności pragnąłbym dać wyraz mojej głębokiej wdzięczności dla S.N. Goenki za znalezienie czasu, pomimo wielu zajęć, na przeglądanie tej pracy, w miarę jak powstawała, i jeszcze większej wdzięczności za przewodnictwo w okresie, gdy sam robiłem pierwsze kroki na opisanej tu ścieżce. W głębszym sensie, prawdziwym autorem tej książki jest S.N. Goenka, gdyż moim celem było tylko zaprezentowanie jego przekazu nauk Buddy. Wszystkie zalety tej pracy są jego zasługą. Za jakiekolwiek wady ja ponoszę wyłączną odpowiedzialność. Przedmowa do książki Sztuka życia Medytacja Vipassana Sztuka życia Medytacja Vipassana Spis treści: Słowo wstępne (autor: S.N. Goenka) Przedmowa Wstęp Opowieść: Pływaniologia Rozdział l: Poszukiwanie Opowieść: Iść ścieżką Rozdział 2: Punkt wyjścia Opowieść: Budda i naukowiec Rozdział 3: Przyczyna bezpośrednia Opowieść: Nasiono i owoc Rozdział 4: Korzeń problemu Opowieść: Kamienie i masło Rozdział 5: Trening zachowania moralnego Opowieść: Recepta od doktora Rozdział 6: Trening koncentracji Opowieść: Krzywy budyń Rozdział 7: Trening mądrości Opowieść: Dwa pierścienie Rozdział 8: Uważność i równowaga umysłu Opowieść: Nic prócz widzenia Rozdział 9: Cel Opowieść: Napełnianie butelki z olejem Rozdział 10: Sztuka życia Opowieść: Godzina wybiła Dodatek A: Znaczenie vedana w naukach Buddy Dodatek B: Fragmenty z różnych sutt na temat vedana Słowniczek terminów palijskich Przypisy Ośrodki medytacji Vipassana

Nam, ludziom Zachodu, idee hinduskie są obce, w większości nie jesteśmy w stanie nawiązać z nimi wewnętrznego związku. W perspektywie psychologicznej wszyscy jesteśmy chrześcijanami, niezależnie od tego, czy nasza świadomość zgadza się z tym poglądem, czy nie. A zatem każda doktryna budująca w duchu chrześcijańskim ma lepsze widoki na to, by ująć naszą wewnętrzną naturę, niż choćby nie wiem jak głębokie ujęcie pochodzące z obcego nam kręgu myśli. Z biegiem stuleci Zachód tworzyć będzie swoją własną jogę - na podwalinach chrześcijaństwa.

Podstawą prezentowanego tutaj przekładu jest oryginalny tekst L' Experience interieure w wydaniu Oeuvres completes. Do przekładu dołączamy za łaskawą zgodą Pierr'a Klossowskiego jego bataille'owski komentarz " z epoki" (1947).

Uzdrawiająca moc wibracji Drzemie w Tobie ogromny i niewykorzystany dotąd potencjał, dzięki któremu możesz nadać swojemu życiu nowy sens i kierunek. Ta siła tylko czeka, aby się uaktywnić. Wsłuchaj się w siebie i uwolnij wibracje fal mózgowych, które sprawią, że lepiej poznasz samego siebie. Dzięki nim uzyskasz intensywniejszy kontakt ze światem zewnętrznym oraz nauczysz się bez wypowiadania choćby jednego słowa wywierać wpływ na innych. Zasada jest bardzo prosta: Twój mózg jest kluczem do Twojego szczęścia i zdrowia, dlatego też musisz zacząć go ćwiczyć tak, jak ćwiczysz swoje ciało. Dowiedz się, jak trwale poprawić stan swojej kondycji fizycznej, emocjonalnej czy duchowej. Poznaj mechanizmy działania mózgu oraz jego współdziałania z pozostałymi partiami organizmu. Książka została podzielona na dwie części: Pierwsza łączy kilka głębokich spostrzeżeń na temat wschodnich tradycji filozoficznych i duchowych, a także zdrowia psychicznego i fizycznego. Druga prezentuje ćwiczenia, których celem jest: poprawienie Twojego zdrowia i samopoczucia, wzmocnienie zdolności do zwalczania skutków stresu, usprawnienie umiejętności komunikowania się z innymi ludźmi, rozszerzenie możliwości Twojego mózgu. Docenisz ją również, jeśli starasz się odzyskać w swoim życiu równowagę i poczucie sensu lub pragniesz osiągnąć wyższy poziom samorealizacji czy spełnienia życiowego.

Ben zaczął medytować, kiedy służył w wojsku w Iraku. Zostałam jego korespondencyjną nauczycielką. Powiedział mi, że czuje, iż medytacja pomoże mu w walce ze stresem i traumą, których doświadcza na co dzień, oraz że dzięki niej łatwiej mu będzie pamiętać o wyznawanych przez siebie wartościach. Sarah chciała być dobrą macochą. Uznała, że medytacja pomoże jej być bardziej cierpliwą słuchaczką i lepszą negocjatorką w skomplikowanej tkance nowo stworzonej rodziny. Dianę przyszła na zajęcia z medytacji prowadzone przeze mnie w dużej firmie z branży mass mediów, w której pracowała jako kierowniczka działu. Chciała odnaleźć równowagę między życiem zawodowym a osobistym oraz lepiej i spokojniej komunikować się z kolegami z pracy, bez względu na to, jaki zamęt panował akurat w biurze. Jerry jest strażakiem, który zmaga się z faktem, że 11 września jako jeden z pierwszych znalazł się na miejscu katastrofy World Trade Center. Elena chciała się skoncentrować na nauce do egzaminu licencyjnego na agentkę nieruchomości. Rosie liczyła, że łatwiej jej będzie znosić chroniczny ból pleców. Lisa, właścicielka niewielkiej firmy cateringowej, powiedziała, że chce wreszcie przestać się czuć tak, jakby cały czas lunatykowała. „Robię wszystko automatycznie, nie mam ze sobą żadnego kontaktu" — wyznała. „Wiecznie się zamartwiam przyszłością lub tym, co mam do zrobienia, i w efekcie zupełnie tracę łączność z teraźniejszością. Mam wrażenie, jakby życie toczyło się gdzie indziej". Zmieniłam imiona swoich uczniów i pewne cechy rozpoznawcze, ale to, co ich motywowało, jest prawdą, podobnie jak to, że medytacja zmieniła ich życie. Od trzydziestu sześciu lat uczę medytacji w Barre w Massachusetts, w ośrodku medytacyjnym Insight Meditation Society, który założyłam ze znajomymi w 1975 roku, a także w szkołach, korporacjach, agencjach rządowych i domach kultury na całym świecie. Techniki, z którymi wkrótce się zapoznasz, prezentowałam przedsiębiorcom z Doliny Krzemowej, nauczycielom, policjantom, sportowcom, nastolatkom, kapelanom wojskowym, lekarzom, pielęgniarkom, pacjentom z poparzeniami, więźniom, pracownikom socjalnym w schroniskach dla ofiar przemocy domowej, świeżo upieczonym rodzicom. Moi uczniowie wywodzą się z najróżniejszych środowisk, grup etnicznych czy wyznaniowych. Wpisują się przy tym w ogólnokrajowy trend: sondaż przeprowadzony przez National Center for Health Statistics w 2007 roku (najświeższe dostępne dane) pokazuje, że w ciągu minionych dwunastu miesięcy ponad dwadzieścia milionów Amerykanów praktykowało medytację. Z tego, co mówili badaczom, medytowali, żeby poprawić swoje ogólne samopoczucie, znaleźć ulgę w stresie, lękach, bólu, depresji czy bezsenności oraz poradzić sobie z objawami emocjonalnego wyczerpania spowodowanego przewlekłymi chorobami, takimi jak nowotwory czy choroby serca. Przekonałam się też, że ludzie zaczynają medytować, bo chcą podejmować dobre decyzje, zerwać ze złymi nawykami i lepiej sobie radzić z rozczarowaniami. Chcą czuć głębszą więź z rodziną i przyjaciółmi; chcą się lepiej czuć we własnym ciele i umyśle; chcą się wpisać w coś większego niż oni sami. Zaczynają medytować, bo ludzkie życie jest pełne realnych, hipotetycznych i wyimaginowanych zagrożeń, a oni pragną się czuć bezpieczniej, pewniej, spokojniej i mądrzej. Wszystkim tym najróżniejszym motywom przyświeca podstawowa prawda, że wszyscy jesteśmy jednakowi w swoim dążeniu do szczęścia oraz równie bezbronni w obliczu bólu i nagłych zmian. Wciąż na nowo widzę, jak kolejni adepci medytacji odmieniają swoje życie — nawet jeśli na początku byli oporni czy sceptyczni. Z własnego doświadczenia wiem, że medytacja pomaga znaleźć spokój, połączyć się ze swoimi uczuciami, odnaleźć poczucie integralności, wzmocnić relacje z ludźmi i zmierzyć się ze swoimi lękami. Tak właśnie było w moim przypadku. Zaczęłam medytować w 1971 roku jako osicmnastolatka na pierwszym roku studiów w Indiach. Chciałam znaleźć praktyczny sposób na to, by złagodzić ból i nieszczęście, które towarzyszyły mi każdego dnia, a które stanowiły echo trudnego i nieustabilizowanego dzieciństwa. Ojciec odszedł, kiedy miałam cztery lata, a mama zmarła, gdy miałam dziewięć. Zamieszkałam wtedy u dziadków. Kiedy miałam jedenaście lat, zmarł dziadek i na krótko wrócił ojciec, do czasu gdy na skutek próby samobójczej wylądował w zakładzie psychiatrycznym, z którego nigdy już nie wyszedł. W momencie gdy zaczynałam studia, miałam za sobą pięć różnych domów, a każda zmiana miejsca zamieszkania była wymuszona jakąś stratą. Czułam się wiecznie porzucana. Ludzie, którzy mnie wychowywali, robili to z miłością, ale nie potrafili mówić otwarcie o tym, co mnie w życiu spotkało. Zaczęłam mieć wrażenie, że na nic nie zasługuję. Tłumiłam w sobie ogromny żal, złość i niezrozumienie, umacniając się coraz głębiej w przekonaniu, że nie zasługuję na miłość. Z całego serca chciałam poczuć, że mam swoje miejsce na ziemi, że mam dostęp do niezmiennego źródła miłości i wsparcia. W wieku szesnastu lat zaczęłam naukę na stanowym uniwersytecie w Buffalo. Na drugim roku studiów w ramach zajęć z filozofii azjatyckiej poznałam filozofię buddyjską. Pociągało mnie, że buddyzm bez żadnego zakłamania i zastraszania uznawał istnienie cierpienia w życiu. To złagodziło trochę moje poczucie wyobcowania: nie ja jedna cierpiałam! Budda, urodzony w Indiach w 563 r. p.n.e. książę, który został nauczycielem duchowym, napisał: „Choćbyś przemierzył cały świat, nie znajdziesz nikogo, kto bardziej niż ty sam zasługuje na twoją miłość". Budda nie tylko twierdził, że można kochać samego siebie, ale uznał wręcz, że trzeba tę umiejętność pielęgnować, bo to podstawa miłości i troski o innych. Filozofia ta przyniosła mi ulgę w cierpieniu spowodowanym rozpaczą i brakiem zrozumienia. Mimo pewnych wątpliwości możliwość zamiany nienawiści do samej siebie na miłość przyciągała mnie jak magnes. Nie interesowała mnie żadna nowa religia; chciałam jedynie przestać wreszcie tak strasznie cierpieć. W ramach indywidualnego toku nauczania pojechałam więc do Indii. Kiedy zjawiłam się na miejscu, usłyszałam o bardzo poważanym nauczycielu, który prowadził odosobnienia medytacyjne dla różnych grup, w tym dla początkujących. Trochę mnie rozczarowało to, że medytacja nie jest wcale aż tak egzotyczna, jak się spodziewałam — żadnych mistycznych poleceń wypowiadanych w zaciemnionym pomieszczeniu, w którym panuje nadnaturalna aura. Mój pierwszy nauczyciel rozpoczął praktykę od słów: „Usiądźcie wygodnie i poczujcie swój oddech". „Mam poczuć swój oddech?" — pomyślałam zbuntowana. „Równie dobrze mogłam zostać w Buffalo i tam czuć swój oddech!". Ale wkrótce odkryłam, jak wielkie zmiany zachodzą w moim życiu przez samo to, że koncentruję się na wdechu i wydechu, a przez to w zupełnie nowy sposób łączę się ze wszystkimi swoimi przeżyciami — w sposób, dzięki któremu mogę być łagodniejsza dla siebie i bardziej otwarta na innych. Kiedy nauczyłam się spoglądać w głąb siebie, odkryłam jasną żyłę dobroci, która tkwi w każdym człowieku, również we mnie — dobroci, która czasem bywa głęboko schowana i budzi nieufność, ale której nie da się całkowicie wyplenić. Zaczęłam wierzyć całym sercem, że zasługuję na szczęście — podobnie jak wszyscy inni. Teraz w kontaktach z nieznajomymi czuję z nimi większą więź, bo wiem, jak wiele nas łączy. A kiedy trwam sama ze sobą w medytacji, nie mam już wrażenia, że spotykam się z kimś obcym. Dzięki medytacji zaszły we mnie głębokie, choć subtelne zmiany w sposobie myślenia i postrzegania samej siebie w świecie. Przekonałam się, że nie muszę się ograniczać do tego, kim sądziłam, że jestem, kiedy byłam dzieckiem, lub do tego, co wczoraj czy nawet godzinę temu uważałam, że jestem w stanie zrobić. Medytacja uwolniła mnie od starej, opartej na uwarunkowaniach definicji samej siebie: osoby, która nie zasługuje na miłość. Mimo fantazji, które towarzyszyły mi, gdy jako studentka zaczynałam medytować, wcale nie doświadczyłam stanu wiecznej szczęśliwości. Dzięki medytacji jestem szczęśliwa, kochająca, spokojna — ale nie w każdym momencie w ciągu dnia. W dalszym ciągu mam dobre i złe chwile, momenty radości i smutku. Ale teraz łatwiej mi akceptować trudności; nie wywołują we mnie aż tak wielkiego rozczarowania i nie traktuję ich aż tak osobiście, bo dzięki medytacji radzę sobie z wielką prawdą — że wszystko podlega nieustannym zmianom. Ze wstępu do książkiSiła medytacji 28 dni do szczęścia Spis Treści Podziękowania (13) Wstęp (15) Rozdział 1. Co to jest medytacja? (Czyli jeśli już umiesz oddychać, potrafisz też medytować) (21) Uwaga, uwaga, uwaga! (22) Jak wyćwiczyć uwagę za poradą medytacji: trzy priorytetowe umiejętności (24) Rozdział 2. Po co nam medytacja? Zyski i ujęcie naukowe (31) Medytacja w ujęciu naukowym (37) Otwórz kopniakiem drzwi (43) Tydzień 1szy. Koncentracja. Oddychanie i sztuka zaczynania od nowa (45) Przygotowanie: praktyczne wskazówki (48) Wstęp do praktyki (52) Podstawowa medytacja oddechu (54) Medytacja słuchowa (58) Medytacja uwalniania myśli (60) Minimedytacje w ciągu dnia (62) Refleksje z pierwszego tygodnia (62) W większości wypadków zadawane pytania (67) Na wynos (75) Tydzień drugi. Uważność i ciało. Uwalnianie się z obciążeń (79) Wstęp do praktyki (82) Medytacja skanowania ciała (85) Medytacja w ruchu (86) Medytacja doznań cielesnych (91) Medytacje codziennych czynności (93) Medytacja w trakcie picia herbaty (94) Refleksje z drugiego tygodnia (95) W większości zadawane pytania (98) Na wynos (101) Tydzień trzeci. Uważność i emocje. Jak sobie radzić z myślami i uczuciami (103) Drużyna nieprostych emocji (107) Wstęp do praktyki (110) Medytacja emocji (111) Medytacja z przywoływaniem skomplikowanych emocji (113) Medytacja pozytywnych emocji (117) Medytacja pomysłu (119) Refleksje z trzeciego tygodnia (120) Po prostu tego nie rób (122) Najczęściej zadawane pytania (123) Na wynos (129) Tydzień czwarty. Miłująca dobroć. Jak osiągnąć współczucie i prawdziwe szczęście (135) Wstęp do praktyki (141) Medytacja podstawowa: miłująca dobroć (142) Medytacja miłującej dobroci w okresach cierpienia psychicznego i fizycznego (144) Medytacja miłującej dobroci dla opiekunów (147) Medytacja dostrzegania genialna (149) Medytacja wyłączania wewnętrznego krytyka (151) Miłująca dobroć w ruchu (152) Medytacja kręgu miłującej dobroci (152) Refleksje z czwartego tygodnia (153) Najczęściej zadawane pytania (156) Na wynos (161) Dziesięć sposobów na pogłębienie własnej praktyki (163) Kolejne tygodnie. Kontynuacja praktyki. "Zwyczajnie bądź tam ciałem" (165) W znaczącej liczbie sytuacji zadawane pytania (173) Refleksje na zakończenie (177) Sugestie (181)