Jan Witold Suliga urodził się w 1951 roku w Krakowie. Studiował etnografię i indologię na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Warszawskim. W latach osiemdziesiątych był stypendystą stacjonarnych studiów doktoranckich w Łodzi, a potem na uniwersytecie w Ranchi w Indiach. Po powrocie z Indii został wykładowcą w Instytucie Geografii Uniwersytetu Łódzkiego. W 1990 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie antropologii kulturowej, pisząc pracę na temat indyjskich społeczności plemiennych. W latach 1990–2006 pełnił funkcję dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Jest autorem wielu artykułów i książek z zakresu etnografii, antropologii kulturowej i ezoteryki. Zainteresowania naukowe i ezoteryczne Jana Witolda Suligi obejmowały antropologię kulturową i stosowaną, archeologię, religioznawstwo i geografię religii, mistykę, kabałę, tantrę, szamanizm, magię, mitologię i symbolikę mitów, historię okultyzmu i systemów ezoterycznych. Interesował się także wierzeniami i obyczajami Słowian oraz rdzennych ludów świata, zwłaszcza obu Ameryk. Ponad trzydzieści lat zajmował się tarotem i uznawany był w tej dziedzinie za autorytet. Mówił o sobie, że jego największą pasją jest to, że każdego dnia może odkryć coś nowego w tym, w czym pozornie nie ma już nic do odkrycia. Książka Opowiedzieć świat albo rzecz o symbolice Światowida ze Zbrucza i nie tylko jest tej postawy owocem i przykładem, rzuca bowiem nowe światło na tajemnice tego niezwykłego artefaktu, których nikt wcześniej nie zauważył lub nie podjął się ich wyjaśnienia.
W tym też kontekście osadzam opowieść wykutą na licach zbruckiego idola traktującą o bogu Trojanie przeobrażającym się w Boga Darczyńcę i Światłość wszechświata; w Darzboga, bo takie mi swoje imię wyjawił, kiedy widziałem go we wszystkich przemianach jakie przechodził, począwszy od ustanowienia siebie jako fundamentu świata, skończywszy na przeistoczeniu w niegasnący płomień Światła i Ognia spojonego mocą boskiej Żywicielki. I ujrzałem w nim także wołchwa, z którego ust wydobywa się „wyśpiewywany” przezeń wszechświat. Wtedy zrozumiałem czemu postać Trojana składa się z tylu samych „elementów”, co złożona z dwunastu płaszczyzn zbrucka statua. Nie jest to proste, lustrzane odbicie makrokosmosu w ludzkim mikrokosmosie, lecz zaznaczenie tego, że ten drugi stanowi integralną część tego pierwszego i że go „dokreowuje”, gdyż sobą go „opowiada”, a czyni to, ponieważ został do tego powołany. (fragment książki)
Spis treści
WPROWADZENIE
CZĘŚĆ I IDOL ZE ZBRUCZA
Posąg
Fałszerze, Połowcy i inni
Ci, którzy mieszkają wokół
CZĘŚĆ II DRAMATIS PERSONAE
Lico C posągu. Jeździec
Lica A i B posągu Niewiasta z rogiem, kobieta z kółkiem
Lico D posągu. Postać bez atrybutów
Atlas o trzech obliczach
CZĘŚĆ III PIEŚŃ ŚWIETLISTEGO
Czasoprzestrzenne usytuowanie idola
Zimowe solstycjum
Równonoc wiosenna
Letnie solstycjum
Równonoc jesienna
CZĘŚĆ IV WNUKOWIE TROJANA
Zrodzeni z gorąca
Podążając szlakiem Trojana
Paralele
WYBRANA LITERATURA
SPIS ILUSTRACJI
Czym jest tarot? Dlaczego od wielu pokoleń fascynuje ludzi na całym świecie? Z jakiego powodu Kościół nazywał go kiedyś „Biblią Szatana”? Co polska kultura zawdzięcza tarotowi? Na wszystkie te i inne pytania odpowiada w swojej pracy Jan Witold Suliga (1951-2022). Studiował etnografię i indologię na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Warszawskim. W latach osiemdziesiątych był stypendystą stacjonarnych studiów doktoranckich w Łodzi, a potem na uniwersytecie w Ranchi w Indiach. Po powrocie z Indii został wykładowcą w Instytucie Geografii Uniwersytetu Łódzkiego. W 1990 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie antropologii kulturowej, pisząc pracę na temat indyjskich społeczności plemiennych. W latach 1990–2006 pełnił funkcję dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Przez długie lata był związany z czasopismami „Nieznany Świat” i „Nie z tej ziemi”. Jest autorem wielu artykułów i książek z zakresu etnografii, antropologii kulturowej i ezoteryki. Zainteresowania naukowe i ezoteryczne Jana Witolda Suligi obejmowały antropologię kulturową i stosowaną, archeologię, religioznawstwo i geografię religii, mistykę, kabałę, tantrę, szamanizm, magię, mitologię i symbolikę mitów, historię okultyzmu i systemów ezoterycznych. Interesował się także wierzeniami i obyczajami Słowian oraz rdzennych ludów świata, zwłaszcza obu Ameryk. Ponad trzydzieści lat zajmuje się tarotem i uznawany jest w tej dziedzinie za autorytet. Jego książki o tarocie były pierwszymi publikacjami wydanymi w Polsce po 1990 roku. Jest twórcą polskiej talii tarota – „Tarot Magów”. Jak sam mówił, jego największą pasją była możliwość odkrywania każdego dnia czegoś nowego w tym, w czym pozornie nie było już nic do odkrycia.
Spis treści
Przedmowa od wydawcy
Arkana tarota
CZĘŚĆ PIERWSZA LE CARTE PARLARE
Ludus chartarum
Piekło hazardzistów
Zamek Plutona
Pod znakiem triumfu Hermesa, Erosa i Fortuny
Cui prodest?
CZĘŚĆ DRUGA BIBLIA SZATANA
Labirynt numerologii
Miłosny tygiel marsylskiego tarota
Księga Thota
CZĘŚĆ TRZECIA ROSAE CRUCIS
Kabalistyczne drzewo życia
Złoty Brzask
Sprzysiężenie Wodnika
Sarmackie fascynacje tarotem
Tɑrɷteka XXIII
Jan Witold Suliga urodził się w 1951 roku w Krakowie. Studiował etnografię i indologię na Uniwersytecie Łódzkim i Uniwersytecie Warszawskim. W latach osiemdziesiątych był stypendystą stacjonarnych studiów doktoranckich w Łodzi, a potem na uniwersytecie w Ranchi w Indiach. Po powrocie z Indii został wykładowcą w Instytucie Geografii Uniwersytetu Łódzkiego. W 1990 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie antropologii kulturowej, pisząc pracę na temat indyjskich społeczności plemiennych. W latach 1990 – 2006 pełnił funkcję dyrektora Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. Przez długie lata był związany z czasopismami „Nieznany Świat” i „Nie z tej ziemi”. W roku 2006 założył Centrum Terapii Uzależnień Duchowych, od roku 2014 prowadzi Kabalistyczną Szkołę Tarota w podwarszawskim Józefowie, a także szereg kursów i warsztatów terapeutycznych. Jest autorem wielu artykułów i książek z zakresu etnografii, antropologii kulturowej i ezoteryki.
Zainteresowania naukowe i ezoteryczne Jana Witolda Suligi obejmują antropologię kulturową i stosowaną, archeologię, religioznawstwo i geografię religii, mistykę, kabałę, tantrę, szamanizm, magię, mitologię i symbolikę mitów, historię okultyzmu i systemów ezoterycznych. Interesuje się także wierzeniami i obyczajami Słowian oraz rdzennych ludów świata, zwłaszcza obu Ameryk. Od ponad trzydziestu lat zajmuje się tarotem i uznawany jest w tej dziedzinie za autorytet. Jego książki o tarocie były pierwszymi publikacjami wydanymi w Polsce po 1990 roku. Jest twórcą polskiej talii tarota – „Tarot Magów”. Mówi o sobie, że jego największą pasją jest to, że każdego dnia może odkryć coś nowego w tym, w czym pozornie nie ma już nic do odkrycia.
Podobnie jak inne techniki przepowiadania przyszłości kartomancja budziła i wciąż jeszcze budzi wątpliwości natury moralnej, religijnej i duchowej. Dotyczy to zwłaszcza wróżbiarstwa z użyciem tarota, którego karty obrosły czarną legendą. Towarzyszy ona tarotowi niemal od początku jego istnienia, już bowiem w drugiej połowie XV wieku zakonny brat Johannes nazwał go "biblią szatana", słusznie dostrzegając, ze stanowi on symbolowy zapis jakiejś duchowej wiedzy i przypisując ją księciu ciemności.
Ezoteryczna symbolika małych wtajemniczeń
Kabalistyczna symbolika małych arkanów
Astrologiczna symbolika mniejszych wtajemniczeń
Wróżebna symbolika arkanów małych
Książka, która pozwoli wam zgłębić tajniki gry w karty. W książce w sposób prosty i czytelny przedstawiamy ogólne informacje o kartach oraz zasady popularnych gier karcianych. Mamy nadzieję, że dzieki tej książce znajdą państwo odpowiednią grę dla siebie i przyjaciół.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
