Człowiek żywi nadzieję, a nadzieja żywi człowiekaJeden z najwybitniejszych współczesnych polskich filozofów bada zjawisko podejrzane i małokomentowane, z pogranicza serca i rozumu, a jednocześnie bardzo ludzką, emocjonalnąpotrzebę.Czy o nadzieję trzeba walczyć? Dlaczego za nadzieję uważa się często coś, co wcale nią niejest? Autor tropi losy nadziei - od Platona po Tischnera. Uważnie przygląda się definicjomśw. Tomasza i Jacka Dukaja. I wreszcie opisuje, jak sam widzi nadzieję - zwłaszcza tęzderzoną z powszechnym poczuciem beznadziei. Jak rozwijało się myślenie o niej od czasówstarożytnych aż po współczesność?Publikacja niebywale trafia w swój czas. Jeszcze pamiętamy pandemię, dotyka nas wojna,załamują się światowe gospodarki. A książka niesie pocieszenie.Swoją mądrą książką Jacek Filek odpowiada na potężny kryzys nadziei. Nie proponujejednak zbioru zaleceń - jak żyć (z nadzieją), ale historię filozoficznej refleksji nad tympojęciem. Taki zamysł może wydawać się luksusem w czasie, gdy uzasadniony lęk przedjutrem paraliżuje naszą zdolność do oczekiwania na coś dobrego. A jednak analizy Filka sąbezcenne, bo pokazują, że właśnie krytyczne myślenie może przybliżyć nas do nadziei,która liczy się z lękiem, i nie jest matką głupich. Autor przekonuje, że możemy nie tylkorozpaczać, ale też "nadziejować". Bo nadzieja nie jest uczuciem, stanem pasywnym, w którypopadamy, lecz przyrodzoną zdolnością do akceptacji świata. Jak pisała Emily Dickinson,jest "tym upierzonym / Stworzeniem na gałązce / Duszy" (tłum. S. Barańczak).dr hab. Łukasz TischnerJacek Filek - filozof, emeryt. prof. zw. UJ, wydał m.in.: Z badań nad istotą wartościetycznych (Kraków 1996), Filozofia jako etyka (Kraków 2001 - nominowana do NagrodyJana Długosza dla najlepszej książki w dziedzinie humanistyki), Filozofia odpowiedzialnościXX wieku (Kraków 2003 - nagroda ministra), Etyka. Reinterpretacja (Kraków 2014 -nagroda im. ks. Józefa Tischnera). Jego artykuły były publikowane m.in. w "KwartalnikuFilozoficznym" czy "Tygodniku Powszechnym". Uzyskał patent dla "Szachownicy dla trzechosób" - wynalazek zdobył medale na światowych wystawach w Norymberdze i w Brukseli.
Współczesna filozofia zmarginalizowała etykę. Tymczasem nie da się postawić radykalnie kwestii etycznej, abstrahując od takich problemów metafizycznych i ontologicznych, jak problem wolności, problem skończoności i nieskończoności, problem czasu czy problem sposobów istnienia. Dotyczy to również problemu prawdy.
Etykę traktuje się incydentalnie. Służy temu ekscytowanie publiczności szokującymi problemami "etycznymi", z którymi zdecydowana większość nie zmaga się bezpośrednio w swym życiu.
Życie nie jest "dziedziną" czy "konkurencją", choć niektórzy traktują je jak konkurs. Redaktor (encyklopedii) o tobie nigdy się nie dowie. Wielkość twego życia objawia się w codzienności, najczęściej poza wszelką publicznością. Tymczasem dla niego, jeśli nie jesteś "wielki" w jakiejś konkurencji, w ogóle nie jesteś wielki. Jednakże jego ślepota na twoją wielkość nie ma charakteru zawinienia, błędu, który można by naprawić już w następnym wydaniu. Po prostu zwykła wielkość człowieka jako człowieka, a nie jako piosenkarza, jako ministra, jako matematyka itd., jest czyś z istoty nie-publicznym, nie-klasyfikowanym i nie-konsumowanym (jako tzw. Sukces). I tak to musi pozostać.
Współczesne filozofowanie nad człowiekiem i jego światem kulminuje w filozofii odpowiedzialności, gdzie odpowiedzialność nie jest już pojmowana peryferyjnie (jako na przykład pojęcie wyłącznie moralne czy prawne), lecz uzyskuje rangę podstawowego pojęcia filozoficznego. Tymczasem najważniejsi filozofowie odpowiedzialności filozofują niemal w całości w pojedynkę i niewiele wzajem o sobie wiedzą. Nie ma żadnej między nimi rozmowy. W tej sytuacji wydobycie na jaw drążącego rozmaite nurty filozofowania wątku odpowiedzialności oraz doprowadzenie na tym polu do bezpośredniego intelektualnego kontaktu i umożliwienie w ten sposób rozmowy między poszczególnymi filozofiami odpowiedzialności wydaje się jednym z najpilniejszych zadań stojących dzisiaj przed badaniami filozoficznymi. Niniejsza antologia źródłowych tekstów dwudziestowiecznej filozofii odpowiedzialności spełni swe zadanie, kiedy czytelnik spostrzeże, iż ci tak różni nieraz filozofowie zmierzają wprawdzie w pojedynkę, jednakże w tym samym kierunku, i że nieświadomi w pełni wspólnoty problemowej, jaką stanowią wypracowują przecież pewne nowe i w miarę zwarte rozumienie fenomenu odpowiedzialności.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
