KATEGORIE [rozwiń]

Jacek Drozda

Okładka książki Echa innych rewolucji

36,00 zł 22,98 zł

Artykuł chwilowo niedostępny

Jaki możemy mieć dziś pożytek z zagłębiania się w historie politycznych zrywów epoki przedinternetowej, gdy światowa polityczna dominacja była przedmiotem konkurencji dwóch wielkich, zimnowojennych obozów? Cóż, choćby taki, że historie rewolucji i mobilizacji społecznych, odsuwanych na boczny tor historiografii i edukacji historycznej, pozwalają uwolnić wyobraźnię od usilnie wtłaczanego nam sposobu pojmowania epoki między 1945 a 1991 r. jako wielkiej rozgrywki między dwiema potęgami, a każdego ruchu społecznego, wojny domowej lub antykolonialnego powstania co najwyżej jako lokalnego echa owej globalnej rywalizacji. Opowieści o rewolucji są dziś niezwykle potrzebne, bowiem tak samo jak rzetelna wiedza o polityce, historii i ideach, pośród szumu informacyjnego niezbędny staje się trening krytycznej wyobraźni. Dlatego echa przeszłych rewolucji i mobilizacji społecznych wciąż powinny mieć dla nas znaczenie. Jacek Drozda – doktor nauk humanistycznych, kulturoznawca. Opublikował m.in. książki Postfutbol. Antropologia piłki nożnej (z M. Czubajem i J. Myszkorowskim) i Opór kulturowy. Między teorią i praktykami społecznymi. Prowadzi podcast Emancypacje poświęcony historii ruchów oraz zjawisk społecznych związanych z zagadnieniami rewolucji i walk o sprawiedliwszy świat.
Okładka książki Opór kulturowy

40,00 zł 27,58 zł

Artykuł chwilowo niedostępny

Opór kulturowy. Między teorią a praktykami społecznymi "Na tę książkę warto było poczekać. Wprawdzie sporo pisze się w krajowej humanistyce na temat buntu, oporu i strategiach emancypacyjnych w realiach neoliberalnej monokultury kapitalizmu XXI wieku, ale rzadko mamy do czynienia z pracami takiego kalibru. Decyduje o tym kilka względów. Jacek Drozda, po pierwsze, dokonał wszechstronnej wiwisekcji warunków, w jakich przychodzi nam dzisiaj praktykować krytyczne wersje refleksji nad naszym hic et nunc, wyraźnie odróżniając pięknoduchowską troskę akademików i inteligentów od postawy w prawdziwym sensie zaangażowanego podmiotu, który nie tylko obnaża i moralizuje, ale przede wszystkim – wskazuje na źródła i powody, dlaczego status buntu i oporu jest tak wieloznaczny w świecie, w którym wszystko jest na sprzedaż. I proponuje wyrwanie się z tego chocholego tańca z wrogiem. Po drugie, imponują horyzonty teoretyczne i rozmach historyczny analiz autora, owo niebywałe „przerzucanie mostów” między tradycjami pozornie odległymi, jak włoskie operaismo i brytyjskie studia kulturowe, myśl postkolonialna i marksizm klasyczny. Jak się okazuje, na panoramę zmagań z kapitalistyczną hegemonią w sferze wyobraźni zbiorowej składa się tak wiele nurtów, teorii i praktycznych pomysłów, iż tworzą one rozległe terytorium, którego wspólnym mianownikiem jest wiara, że inny świat jest możliwy. Bo o to w buncie kulturowym chodzi w ostateczności – o wyrwanie się z kolein rutynowego myślenia i równie nawykowej retoryki wylewającej się zewsząd w ideologii radosnego konsumpcjonizmu, zbudowanego na bezrefleksyjnej akceptacji neoliberalnej wizji świata. Po trzecie, Jacek Drozda buduje zręby poważnego programu kulturoznawstwa krytycznego, zdolnego do podjęcia dyskursu z ową rzekomo bezkonkurencyjną wizją zarówno na poziomie teoretycznym, jak i emancypacyjnym. Po czwarte wreszcie, o potencjale i wartości książki decyduje połączenie wielkiej erudycji i zdyscyplinowanej pasji, z jaką autor przedziera się przez meandry współczesności, obnażając jej pułapki, ambiwalencje i zagrożenia oddania się w pacht społecznego imaginarium preferującego jedną tylko wersję podmiotowości – jednostki nieustannie uwikłanej we własną reinwencję i nieufnej wobec wszelkich form podmiotowości, ufnej, że osobisty sukces jest gwarantem udanego życia. Książka namawia do zupełnie innego spojrzenia na to, czym w istocie winna być jednostkowa i zbiorowa reinwencja wyrażająca ideę kulturowego buntu w prawdziwym sensie, a więc budowanie ładu społecznego konkurencyjnego wobec neoliberalnego porządku, który świetnie radzi sobie z buntem i oporem podatnym na zawłaszczenie i koaptację. Humanistyka krytyczna dla Jacka Drozdy to nic innego, jak koncepcja totalnej reinwencji spetryfikowanych tradycji akademickiego pisania o buncie i oporze".
  • Poprzednia

    • 1
  • Następna

Promocje

Uwaga!!!
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
TAK
NIE
Oczekiwanie na odpowiedź
Dodano produkt do koszyka
Kontynuuj zakupy
Przejdź do koszyka
Oczekiwanie na odpowiedź
Wybierz wariant produktu
Dodaj do koszyka
Anuluj