W tym dziale znajdziecie fascynująca literaturę, która przekona was jak fascynująca i ciekawa jest historia i jak wiele możemy się nauczyć. Może zainteresujecie się wojną na Pacyfiku, o której ciekawie pisze Morison Samuel Eliot, albo może zaciekawią was powieści Adama Borowieckiego, które przedstawiają przygody w galaktykach kosmosu Junga i Ing. Zapraszamy równiez po powieści biograficzne, polityczne.
One of the great epics of political and historical fiction, The Cicero Trilogy charts the career of the Roman statesman Marcus Tullius Cicero from his mid-twenties as an ambitious young lawyer to his dramatic death more than thirty years later, pursued by an assassination squad on a cliff-top path.
The extraordinary life that unfolds between these two episodes is recounted by Cicero's private secretary, Tiro: the law cases and the speeches that made his master's name; the elections and conspiracies he fought; the rivals who contended for power around him - Pompey, Crassus, Cato, Clodius, Catalina, and, most menacingly, Caesar; and, at the heart of it all, the complex personality of Cicero himself - brilliant, cunning, duplicitous, anxious, brave, and always intensely humane.
More than ten years in the writing, and now published in a single volume for the first time, The Cicero Trilogy brings the world of the Roman republic vividly to life. Here is its grandeur, ambition and corruption; and here is its tumultuous collapse into dictatorship and anarchy - a story of the fragility of democratic institutions that holds a warning for our own time.
On 26 June 1941, unidentified bombers attacked the Hungarian town of Kassa, prompting Hungary to join its Axis partners in Operation Barbarossa, Hitler's invasion of the Soviet Union. Hungary's contribution to Barbarossa was designated the Carpathian Group, its most powerful component being the Mobile Corps, which fielded motorized rifle, cavalry, bicycle and light armoured troops. The Hungarians faced Soviet forces belonging to the Kiev Military District, deployed in four armies along a 940km-long front.
On the defeated side in World War I, Hungary had seen its borders redrawn and its armed forces constrained by treaty, but was determined to recover territories lost to adjoining countries. When Hungary decided to participate in Operation Barbarossa, however, the Royal Hungarian Army was deployed in the Soviet Union and not against its neighbours. Meanwhile, the Red Army, while remaining among the most formidable armies of the era, had been seriously weakened by successive purges, its shortcomings exposed by the Winter War against Finland in 1939-40.
During the opening battles (4-13 July), the Hungarian motorized rifle and armoured units clashed with the withdrawing Red Army forces. In the battle for Uman (15 July-8 August) the Hungarians blocked the Soviet troops' efforts to break out from encirclement. During the Hungarian defensive operation at the River Dniepr (30 August-6 October), counter-attacking Soviet units exerted heavy pressure on the defending Hungarians. Both sides would seek to draw lessons from these opening battles as the war in the East continued to rage into 1942. Fully illustrated, this book investigates the Hungarian and Soviet soldiers who fought in three battles of the Barbarossa campaign, casting new light on the role played by the forces of Nazi Germany's allies on the Eastern Front.
Wbrew temu co podsuwa nam literatura historyczna, bazująca na brawurowych, ale fikcyjnych całkiem opisach operacji wojennych, Rakoczy rozpoczął swoją kampanię w środku zimy. Węgrzy przekroczyli granicę z Polską pod koniec stycznia. To jest dość dziwne, zważywszy że tą granicą były Karpaty, gdzie nie można było liczyć na jakiekolwiek ułatwienia komunikacyjne. Śnieg sięgał wojakom po pas, a oni maszerowali, ciągnąc za sobą tabory i konie. Rakoczy wkraczał do Polski jak po swoje, był bowiem całkowicie przekonany, że postanowienia traktatu rozbiorowego z Radnot wejdą w życie i on na ich mocy stanie się królem Polski rezydującym w Krakowie. Polska ta miała być państwem kadłubowym, pozbawionym Wielkopolski, sporej części Mazowsza, a także Rusi, że o Wielkim Księstwie Litewskim nie wspomnę. Nie miało to jednak dla Rakoczego znaczenia, albowiem on miał być królem, prawdziwym władcą w koronie na głowie, namaszczonym z łaski nie wiadomo w zasadzie kogo. Jak wielkim złudzeniem karmił się Jerzy II Rakoczy niech zaświadczą następujące fakty. Tuż przed rozpoczęciem wyprawy, która przecież musiała być przygotowywana od ładnych kilku lat, do Alba Julia stolicy Siedmiogrodu wyruszyli posłowie tureccy, z zamiarem zatrzymania całej imprezy. Tutaj się zatrzymajmy, dla nabrania oddechu i wyjaśnienia w czyim rzeczywiście imieniu występują posłowie tureccy, w XVII wiecznej rzeczywistości politycznej? Podobnie jak armia szwedzka pustosząca kraje katolickie, są oni reprezentantami interesów Paryża. Jeśli więc do Siedmiogrodu wyruszyli posłowie ze Stambułu, z zamiarem powstrzymania Rakoczego, to znaczy, że w roku 1657 można było już śmiało powiedzieć, że Rzeczpospolita została uratowana, a Paryż zmienia swoją politykę wobec protestantów i nie będzie popierał podziału katolickiego królestwa na wschodzie Europy. W rzeczywistości – hipoteza, którą niebawem wyłożę dokładniej – kwestie te były bardziej skomplikowane, pozostaje jednak faktem, że działania wojenne – drogie i nieefektywne wobec uporczywej postawy narodu szlacheckiego, nie przynosiły efektów politycznych. Ich eskalacja zaś mogła doprowadzić do nieprzewidzianych, katastrofalnych skutków, które odbiłby się niekorzystnie na polityce wszystkich mocarstw, także tych najsilniejszych. Karta którą zagrał Rakoczy była więc już blotką na samym początku nowego rozdania. Warto jednak dowiedzieć się, kto prócz samego Rakoczego traktował ją serio. O tym za chwilę, póki co wyłóżmy na stół figurę taką oto – nie karcianą bynajmniej, ale opisową – z chwilą kiedy rosną koszta wojny, nie ma takiego złudzenia, przekrętu czy manipulacji, której nie chwycił by się ponoszący największe koszta i odpowiedzialność gracz. I tak właśnie było z najważniejszym rozgrywającym wypadków toczących się w Europie środkowej od roku 1618 do końca lat siedemdziesiątych tego stulecia czyli Francją. Wysłanie posłów tureckich do Rakoczego, było jasnym wskazaniem, że ani Paryż, ani Stambuł, nie życzą sobie na razie wojny w Polsce i dobrze by było, aby król Szwecji, bohater licznych kampanii i bitew zrozumiał to wreszcie. Tego rzecz jasna nie można było wyłożyć wprost, tak jak nie można nikogo odzwyczaić od zgubnych nałogów za pomocą prostodusznych deklaracji. To jest polityka, a posunięcia polityczne muszą mieć swoją wagę i koloryt, muszą też być utrzymane w zrozumiałej dla wszystkich konwencji.
Fragment rozdziału „Barwy kampanii”
Zwycięstwo odniesione pod Radzyminem, Wołominem, Ossowem wpisało się złotymi zgłoskami w tradycję oręża polskiego. Wysiłek obrony Warszawy został okupiony wieloma ofiarami, a w krytycznych dniach sierpnia 1920 r., w chwili
zwątpienia, szukano nadziei nawet w siłach nadprzyrodzonych, czy w cudzie Bożym. Mogło się wówczas wydawać, że nie ma siły, aby armie bolszewickie nie zdobyły Warszawy. A jednak trud i waleczność żołnierza, pewnie i opatrzność Boża sprawiły, że Polska przez dalsze dwudziestolecie mogła się cieszyć niepodległością i wolnością.
"1. Po tym, jak usłyszałem opowieści o wszystkich wydarzeniach rozgrywających się po tej stronie morza, na terenie Syrii i Cypru, które odnosiły się jedynie do cesarza i do mieszkańców Cypru, postanowiłem opowiedzieć o wielu innych rzeczach, do których doszło w tym miejscu oraz w kilku innych wartych przypomnienia, położonych po tamtej stronie morza.
2. Kiedy trwała wojna pomiędzy ludźmi z Cypru a ludźmi cesarza, o czym sam słyszałem, cesarz dowiedział się, że Genueńczycy udzielili mieszkańcom Cypru znacznej pomocy, walczyli przeciwko jego ludziom i przeciw niemu, gdy on przebywał w Akri z pomocą władcy Bejrutu. Dlatego znienawidził Genueńczyków i rozkazał wyrzucić ich ze wszystkich podległych mu terytoriów pod groźbą utraty głowy, począwszy od ustalonego przez siebie terminu. Zabronił również wywożenia ze swoich ziem do Genui zarówno zboża, jak i innych produktów żywnościowych pod groźbą kary. Ponieważ zboże było bardzo drogie w Genui, i jedna miara kosztowała sto soldów, miasto Genua mogła zaopatrzyć się wówczas we wszystko czego potrzebowało, oprócz zboża.
3. W tej sytuacji papież Celestyn z Mediolanu wezwał do Rzymu wielu prałatów, a ponieważ ci nie mieli odwagi przechodzić przez ziemie cesarza ani przez ziemie Pizy, udali się do Genui, uzbroili wiele galer i ruszyli w drogę. Cesarz dowiedział się o wyjeździe prałatów z Genui, kazał uzbroić w Pizie czterdzieści galer i te udały się za galerami prałatów, chcąc zaszkodzić Genui i pokazać wrogie nastawienie do Kościoła. Galery cesarza zdobyły tamte galery i zatopiły je, zabiły wielu ludzi i zabrały prałatów do Pizy, z jednych zdarli skórę na czubku głowy, innych uśmiercili w więzieniu."
(fragmenty książki)
Massie jest mistrzem historycznej opowieści, imponuje niesamowitym literackim rzemiosłem...Max Boot, The New York Times Book ReviewPrzedstawił każdą postać z artystyczną wizją pisarza... napisana z pasją opowieść o ludziach z epoki pierwszej wojny światowej...The Waszyngton Post Book WorldWspaniałe, niewyobrażalne osiągnięcie ...Książka napisana lekkim, świetnie się czytającym stylem oparta na benedyktyńskiej pracy historyka...Milwaukee Journal SentinelŻywy opis postaci i wydarzeń... mistrz gawędziarstwa... w tym rodzaju historycznego pisarstwa wątpię, by Massie miał sobie równegoPaul Kennedy, Los Angeles Time Book RevievPółmisek wypełniony smakowitymi opisami postaci. Wielka, wspaniała lektura...New York PostRobert K. MassieUrodzony w 1929 roku w Lexington. Studiował na Uniwersytecie w Yale i Oxfordzie, dziennikarz, zdobywca Nagrody Pulitzera, jeden z najpoczytniejszych współczesnych pisarzy historycznych na świecie. "Stalowe Fortece" są kontynuacją świetnego "Dreadnoughta" wydanego przed kilku laty w Polsce.
Dr Iwona Demczyszak, historyk, pisze o tej książce m.in. tak:
„Odkrywcy zapomnianych śladów” to pełna ciepła opowieść, w której ważne wydarzenia historyczne przeplatają się z codziennością głównych bohaterów – paczki młodych ludzi, odkrywających losy swoich dziadków.
Akcja rozgrywa się w jednym z najpiękniejszych regionów Polski, czyli na Dolnym Śląsku – w krainie fascynującej nie tylko pod względem krajobrazowym, lecz także z powodu swej historii. Autorka w sposób niezwykle ciekawy wciąga czytelnika w dzieje powstań narodowowyzwoleńczych, II wojny światowej, pierwszych lat powojennych, a także lat 80. XX w., kiedy powstał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”. (…)
„Odkrywcy zapomnianych śladów” mówią też o rozterkach współczesnych młodych ludzi, ich sposobie patrzenia na rzeczywistość, a także relacjach ze starszymi i z rówieśnikami. Ich problemy są udziałem wielu młodych Polaków, dzięki czemu bohaterowie Elżbiety Śnieżkowskiej-Bielak stają się czytelnikom bliżsi.
Elżbieta Śnieżkowska-Bielak,
poetka, pisarka, członkini Oddziału Dolnośląskiego Związku Literatów Polskich we Wrocławiu. Mieszka w Gryfowie Śląskim. Pisze dla dorosłych i dla dzieci. Spod jej pióra wyszło dziesięć tomików poezji, cztery powieści, dwa zbiory opowiadań, wiersze, bajki i opowiadania dla dzieci. Pisarka prowadzi warsztaty dla najmłodszych na podstawie swoich bajek i wierszy. Jest autorką książek niezbędnych w nauczaniu języka polskiego i ćwiczeniu poprawnej wymowy, np. Psoty literek, Językowe łamigłówki, Mówię wyraźnie (Oficyna Wydawnicza Impuls). W swojej twórczości pisarka pragnie zainteresować młodego czytelnika prawdziwą historią Polski. Wydała zbiór legend o polskich zamkach Czy w tym zamku straszy? (Grupa Wydawnicza „Harmonia), książkę dla najmłodszych czytelników Opowieści o władcach polskich (Fundacja Nasza Przyszłość), zbiór rodzinnych opowieści o II wojnie światowej Na wojennych ścieżkach (Dom Wydawniczy „Rafael”), powieść interaktywną dla starszych dzieci Oni byli Niezłomni (Wydawnictwo Meandry z Gdańska). W procesie wydawniczym znajduje się kilka nowych książek autorki.
W 2008 roku pisarka otrzymała od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaczenie Zasłużony dla Kultury Polskiej, a w 2019 Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Ogniem i mieczem jest pierwszą powieścią historyczną z cyklu zwanego Trylogią, w skład którego wchodzą także Potop i Pan Wołodyjowski. Akcja powieści rozgrywa się w latach 1648-1651 w czasie powstania Chmielnickiego na Ukrainie. Dramatyczne wydarzenia historyczne z dziejów Rzeczypospolitej przeplatają się z losami bohaterów powołanych do życia przez Henryka Sienkiewicza: Jana Skrzetuskiego, Heleny Kurcewiczówny, Jana Onufrego Zagłoby, Longinusa Podbipięty czy Jurko Bohuna. Dzięki geniuszowi autora, postacie stały się w oczach czytelników autentyczne, a ich pasjonujące losy znalazły ważne miejsce w świadomości narodowej Polaków. Ogniem i mieczem, wydane w 1884 roku, odegrało ogromną rolę w kształtowaniu się postaw patriotycznych w końcowym okresie zaborów, a co za tym idzie w odrodzeniu się niepodległej Polski.
Europa nie doświadczyła takiej skali zniszczenia od czasu najazdu Hunów. Dochodziło do dantejskich scen w miastach i wsiach, do których wkraczali. Z dziką radością wieszali ich mieszkańców na drzewach, odcinali nosy i uszy, odrąbywali nogi, rozpruwali brzuchy, a nawet wyrywali z przebitej piersi serca. Zazwyczaj pijani rozszarpywali ludzi hakami, bądź kładli nagich na rozżarzonych węglach i torturowali w wymyślny sposób. Rodzicom odbierali dzieci, bądź zabijali je na miejscu; masowo gwałcili kobiety i dziewczęta; wiele osób odebrało sobie życie, by nie doświadczyć cierpień ze strony tej azjatyckiej dziczy. Jakby tego było mało podpalali wsie i miasteczka, z dzikimi wrzaskami zapędzając ludzi w ogień, gdzie ci palili się żywcem; rozkopywali groby szlachciców i księży, rozrzucając doczesne szczątki i szukając kosztowności. Wielu przerażonych mieszkańców zawczasu opuszczało w popłochu swoje siedziska i uchodziło do Gdańska, dokąd z Königsberga [Królewiec] zostało też przetransportowane archiwum królewskie...
Tomasz Rogacki. Z zawodu menedżer kultury (UAM Poznań), ale od najmłodszych lat pochłonięty historią, na co wpływ miał udział dziadka w powstaniu wielkopolskim i wojnie 1920 r. (odznaczony numerowanym Krzyżem Walecznych) oraz ojca w kampanii 1939 r. Opowieści w domu rodzinnym o tamtych czasach utrwaliły w nim potrzebę poznawania przeszłości i jej propagowania. Zawodową wiedzę historyczną zdobywał we własnym zakresie. W jej zgłębianiu niezwykle pomocna okazała się znajomość języków obcych. W swych przemyśleniach nad przeszłością doszedł do wniosku, że każdy, kto postrzega historię przez pryzmat czasów nam współczesnych, nigdy jej nie zrozumie.
„Dary Laimy" stanowią trzecią po „Nawróceniu wiedźmy" i „Perkunowych wyrokach" część sagi o losach Auszry – córki plemiennej litewskiej wiedźmy, obdarzonej nadprzyrodzonymi zdolnościami i jej dzieciach, które po niej ten dar odziedziczyły. Miłość, która połączyła Auszrę z Namirem należącym do grupy osadników budujących gród nad Łyną, sprawiła, że właśnie tu, w Alenstein, założyła swoją rodzinę. Auszra i jej dzieci są świadkami zmieniającego się świata dawnej wiary i pogańskich obyczajów, a także uczestnikami życia krzepnącej nowej społeczności o odmiennej kulturze i chrześcijańskiej religii. Otoczeni kręgiem przyjaciół stają się jej częścią, choć nie do końca są przez wszystkich akceptowani. W głębi duszy pragną nadal zachować wiarę przodków. Występujące postacie tworzą barwny kalejdoskop charakterów, którymi rządzą ludzkie, jakże uniwersalne namiętności: miłość, przyjaźń, oddanie, ale także nienawiść, zazdrość, chęć zemsty. To tło dla treści w tomie „Dary Laimy”, którego akcja przeniosła się od czasów kolonizacji ziem pruskich przez zakon krzyżacki do lat 80. XIV w. – czasów przyjęcia chrztu przez Litwę i schyłku starej wiary.
„Dary Laimy" to opowieść o Gintare, najmłodszej córce Auszry, dalszych losach jej rodzeństwa i innych bohaterów trylogii. To także opowieść o tolerancji, nadziei i odwadze w poszukiwaniu nowych dróg. Kolorytu treści dodają przybliżenie codzienności mieszczańskiego życia i barwne opisy wypraw do odległych krajów średniowiecznej Europy.
Arcydzieło Hugo w wybranych fragmentach ułatwiających czytanie, między powieścią historyczną a powieścią noir
Paryż. 1482. Na placu Notre-Dame Esmeralda, młoda bohema o dzikiej urodzie, tańczy i porusza serca. Jego miłość do Phoebus de Châteaupers, kapitana gwardii, wyzwala złą zazdrość archidiakona Claude'a Frollo. Z pomocą Quasimodo, papieża szaleńców o potwornej brzydocie, zrobi wszystko, by zniszczyć tę czarodziejkę o tajemniczej przeszłości. Na tym historycznym fresku los bohaterów rozgrywa się wokół najsłynniejszej katedry na świecie.
Notre-Dame de Paris, główne dzieło przywódcy romantyzmu , napisane, gdy Wiktor Hugo nie miał jeszcze trzydziestu lat, oscyluje między powieścią historyczną a powieścią gotycką , grając rejestry na scenie, w Paryżu, mieście wszystkiego, co możliwe, postaciom podlegającym ich przeznaczenie .
Hiroszima 1945 to trzymająca w napięciu prawdziwa historia burzliwych dni, tygodni i miesięcy prowadzących do 6 sierpnia 1945 roku, kiedy Truman wydał rozkaz zrzucenia bomby na Hiroszimę. W swojej książce Chris Wallace przedstawia czytelnikom różne motywacje najsłynniejszych postaci, które wniosły wkład w historię bomby – wśród nich są legendarny Albert Einstein, który miał później nazwać swoje publiczne poparcie dla broni atomowej jedynym wielkim błędem, jaki popełnił w życiu, kierujący badaniami J. Robert „Oppie” Oppenheimer oraz potajemnie infiltrujący jego zespół sowieccy szpiedzy, zacięcie rywalizujący ze sobą piloci samolotu wybranego do zrzucenia bomby i wielu innych. Hiroszima 1945 to jednak przede wszystkim historia niesprawdzonego nowego prezydenta, który musi zmierzyć się z decyzją mającą na zawsze zmienić świat, i zdaje sobie sprawę z jej wagi. W ciągu tych 116 dni Truman przebywa dramatyczną drogę: od szoku, gdy dowiaduje się o istnieniu bomby, przez sprzeczne rady otrzymywane od generałów, takich jak Dwight D. Eisenhower i George Marshall, po rozterki dotyczące potwornej masakry, która nastąpi, jeżeli wyda rozkaz użycia pierwszej amerykańskiej broni masowego rażenia. Opowiedziana z werwą i inteligencją, a zarazem wrażliwością Hiroszima 1945 jest niesamowitą relacją z jednego z najważniejszych momentów w historii.
Sprawa Rudolfa Hessa należy do największych zagadek historii. Opierając się na nieznanych materiałach z brytyjskich i niemieckich archiwów, a także na doskonałej znajomości tematyki tajnych służb oraz kulis drugiej wojny światowej, Pierre Servent opracował pierwszą wyczerpującą biografię delfina Hitlera. Rozprawia się w niej z szeregiem teorii spiskowych, jakie snuto w związku z postacią gorącego miłośnika okultyzmu, który pewnego majowego wieczoru 1941 roku niespodziewanie spadł z nieba na szkocką ziemię.Jaki charakter miały relacje Hessa z Hitlerem, którego był jednym z pierwszych i najbliższych współpracowników i przyjaciół? Jaką rolę odgrywał Hess w III Rzeszy? Czy lecąc do Wielkiej Brytanii, wypełniał wolę Hitlera, czy był szalony, jak utrzymywano później w Norymberdze? Czy ukrywał tajemnice aż do śmierci w więzieniu Spandau? I wreszcie - czy odebrał sobie życie, czy mu je odebrano, bo za dużo wiedział?Na te i wiele innych pytań znajdujemy wreszcie odpowiedzi we wciągającej książce - swoistym biograficznym śledztwie - w której autor odtwarza całą prawdę o jednej z najbardziej enigmatycznych postaci III Rzeszy.Pierre Servent - wybitny specjalista w dziedzinie obronności, wieloletni wykładowca paryskiej Szkoły Wojskowej, związany również z Instytutem Wyższych Studiów Obrony Narodowej. Absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu, pisał do ""La Croix"" oraz ""Le Monde"".
Dlaczego Adolf Hitler w grudniu 1941 roku, u szczytu potęgi III Rzeszy, wypowiedział wojnę Stanom Zjednoczonym? Powód był prosty: dał się zwieść Franklinowi D. Rooseveltowi, który zręcznie podsunął Führerowi fałszywą wiadomość o planie skierowania do Europy 10 milionów żołnierzy. W ten sposób prezydent USA uzyskał możliwość odrzucenia ograniczeń nakładanych przez ustawę o neutralności.
Po II wojnie światowej Stalin popełnił ten sam błąd. Przekonany o potędze radzieckich sił zbrojnych szykował się do wojny z byłym sojusznikiem. Nie zdążył jednak jej wypowiedzieć. Śmierć zabrała go w szczytowym okresie przygotowań.
Jego następca Nikita Chruszczow był przekonany o swojej sile, gdyż plany wykradzione z amerykańskich laboratoriów nuklearnych pozwoliły skonstruować bombę atomową. B-29 Superfortress, przechwycony w 1944 roku na Dalekim Wschodzie, umożliwił budowę kopii tych ciężkich bombowców – Tu-4. Radzieccy naukowcy zaprojektowali rakietę, która mogła zaatakować amerykańskie miasta.
Wydawało się, że dzięki temu Chruszczow mógł rozpocząć wcielanie w życie wielkiego planu „zabicia Ameryki”.
Ostatecznie cel ten nie został osiągnięty, ale wielka rozgrywka wciąż trwa…
Polska w anegdotach to dopełnienie antologii pt. Anegdoty z czterech stron świata. To także zbiór 1117 zabawnych, ekspresyjnych bądź refleksyjnych opowiastek o bardziej lub mniej znanych postaciach historycznych.Są tu niezłomne, ale i słabe charaktery, zadziwiające emocje, cięte riposty, ciekawe bon moty i literackie kalambury.Beczka śmiechu i kieliszek łez.ŚMIEJMY SIĘ! KTO WIE, CZY ŚWIATPOTRWA JESZCZE TRZY TYGODNIE(Pierre Beaumarchais)Ryszard Szurkowski, legendarny kolarz szosowy, usłyszał kiedyś od dziennikarza:Jeździł pan przez wiele lat z kolarskim peletonem, zwiedził pan dziesiątki krajów, kilka kontynentów, tyle pan widział. Co pan najbardziej zapamiętał?Przednie koło odpowiedział.
Bestsellerowe powieści z wielką historią w tle!Narzeczona nazistyCzym była miłość w obliczu gigantycznej nienawiści, śmierci i poniżenia? Czy miała prawo się z niej cieszyć, podczas gdy tylu straciło życie?Przepiękna, cudowna, idealna. Jedna z najpiękniejszych książek, jakie czytałam. To będzie największe odkrycie tego roku!Justyna Chaber / ONA CZYTACórka nazistyCÓRKA NAZISTY to przejmująca powieść o przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć.O strasznych czasach II wojny światowej i o miłości na przekór wszystkiemu. O dzieciach, które niepowinny odpowiadać za winy swoich rodziców. I o odkupieniu, które przynosi dopiero zmierzeniesię z prawdą. Czasem, by na nowo odnaleźć spokój i miłość, trzeba przejść przez piekło.
Wyobraź sobie świat, gdzie bohaterowie nie piją wody. Gdzie częściej jest sie właścicielem jednego ucha niż jednego domu. Kraj w wino i miód opływający, tłusty i bogaty. Piękny i jednocześnie niebezpieczny. Podzielony na wiele domen i udzielnych księstewek; z głębokimi lochami i wysokimi kurhanami. Rządzi tu królewska para - Siła i Spryt, a za nimi kroczą: Zasadzka, Zdrada, Walka i Zajazd. To nie fantastyka, choć może tak brzmi. To kresy XVII-wiecznej Polski. I wolnoć, Tomku, w swoim domku.
Powrót do barwnych czasów Rzeczypospolitej szlacheckiej, bez literackiej fikcji, a najprawdziwszym opisem najsłynniejszych postaci panów, wyznających ideę wolności i wyższości szlachty polskiej. W tej książce dostaniecie fakty potwierdzone w źródłach historycznych — pamiętnikach, zapisach sądowych, kronikach, listach itp.
Ta książka to doskonały przykład tego jak powinno przedstawiać się historię Polski.
Przerażający obraz szlacheckiej Rzeczypospolitej.
Lubimyczytac.pl
Napisane z gracją i fantazją godną XVII wiecznych Panów Braci
nakanapie.pl
Po lekturze nie będziemy mieć wątpliwości, dlaczego więcej wśród nas Bohunów niż Skrzetuskich
wyborcza.pl
Anglia przez lata była areną walk, a najeźdźcy plądrowali wyspę. Wśród nich byli wikingowie, którzy na stałe zapisali się w historii. Drużyna Askellada również uczestniczy w grabieżach. Plądrują, gwałcą, mordują. Syn Thorsa, Thorfinn jest wśród nich, ale czy pozostanie bierny na te bestialstwa?
“Saga Winlandzka” to epopeja, w której nie brak intryg, pokazanych z rozmachem scen walk, berserków czy Jomswikingów - elitarnych wojowników (niektórzy badacze twierdzą, że stacjonowali oni na Wolinie!). To też barwne, nierzadko historyczne, postacie - Thorfinn, Askeladd, Floki czy Leif.
Zapraszamy na niesamowitą sagę, która zdobyła szereg nagród i jest uznawana za jedną z najlepszych serii o wikingach, jaka kiedykolwiek powstała!
Auschwitz, 1943 rok. Czy w czeluściach piekła może pojawić się nadzieja? Czy miłość może zatriumfować nad nienawiścią?
Oparta na historii Almy Rosé „Skrzypaczka z Auschwitz” powołuje do życia jedną z najbardziej nieustraszonych i inspirujących bohaterek historii. W więzieniu każdy dzień to walka o przetrwanie. Alma jest więźniarką numer 50381, jak sugeruje jej jasnoniebieski tatuaż. Jest zamknięta z tysiącami innych ludzi, oderwana od bliskich, uwięziona za kolczastym drutem. Mimo tego, że była cenioną skrzypaczką, a jej występy urzekały publiczność. Gdy przyjmuje propozycję zostania dyrygentem orkiestry, uświadamia sobie, jak dzięki temu będzie mogła pomóc innym kobietom. Poznaje również Miklosa, pianistę, z którym znajduje radość we wspólnych próbach i koncertach.
Czy w miejscu, gdzie powietrze skażone jest stratą, a pewnością jest tylko tragedia ich uczucie przetrwa? Ta poruszająca historia udowodni Wam, że miłość może zwyciężyć nawet w najciemniejsze dni i daje siłę, by przetrwać.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
