Pytania podstawowe i osobiste doświadczenie religijne
Wspólnym mianownikiem tekstów zebranych w tej książce jest przytoczona we wstępie opowieść z Ewangelii św. Marka o przejmującej prośbie człowieka oczekującego cudu: „Wierzę, Panie, wspomóż niedowiarstwo moje”. „Niedowiarstwo moje” jest uzupełnionym i poprawionym wznowieniem rozważań, które po raz pierwszy ukazały się niemal dwadzieścia lat temu – i nie straciły na aktualności.
„Teksty tu drukowane powstawały w różnym czasie i w większości ogłaszane były w różnych pismach, tak jak to się zwykle dzieje z publicystyką. Mają jednak wspólny mianownik, ten, o którym mówi cytat z Ewangelii, i dlatego chciałabym je utrwalić jako całość w nadziei, że dzielenie się własnymi drogami wiary jest jednym z darów, które komuś mogą się przydać” – Józefa Hennelowa
Józefa Hennelowa – publicystka, działaczka katolicka, wieloletnia dziennikarka „Tygodnika Powszechnego”, w którym pełniła m.in. funkcje sekretarza redakcji i zastępcy redaktora naczelnego, była posłanka na Sejm z ramienia Solidarności, a następnie Unii Demokratycznej. Współpracuje z miesięcznikiem „Znak”.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Nazwisko pani Józefy Hennelowej łączone jest często z terminem „Kościół otwarty”. Każdy go rozumie inaczej, ale mnie jest bliskie znaczenie, które w swoich pismach nadał mu papież Franciszek. Oznacza ono u niego ni mniej, ni więcej jak „Kościół miłosierdzia”. Z kart tej książki płynie właśnie taka wrażliwość i takie miłosierdzie, o którym mówi papież.
bp Grzegorz Ryś
Rozważania zawarte w niniejszym zbiorze charakteryzują paradoksy: precyzja argumentów wyrażona w felietonowej formie, uniwersalność pytań wynikających z bieżących wydarzeń, jasny przekaz ujęty w ramy bogatej polszczyzny.
Najważniejszy z paradoksów dotyczy jednak samej treści prezentowanych tu tekstów. Mówią one o byciu w Kościele i byciu częścią narodu, co wbrew dominującym trendom dla Autorki jest równoznaczne z ciągłym stawianiem elementarnych pytań, kwestionowaniem konwenansów i stereotypów. W tej książce Józefa Hennelowa jawi się nam, jako jedna z najprzenikliwszych obserwatorek życia w Polsce XXI wieku.
Józefa Hennelowa – publicystka, działaczka katolicka, wieloletnia redaktorka „Tygodnika Powszechnego”, w którym pełniła m.in. funkcje sekretarza redakcji i zastępcy redaktora naczelnego. Członkini zespołu miesięcznika „Znak”, na którego łamach obecnie prowadzi rubrykę „Coraz bliżej albo coraz mniej”. W latach 1989–1993 posłanka na Sejm z ramienia Solidarności, a potem Unii Demokratycznej.
Nadać naszemu „tu i teraz” sens i nadzieję potrafią tylko niektórzy.
I właśnie im trzeba dziś dać wyraźny i mocny głos.
Józefa Hennelowa, Pani Ziuta. Każdy stały czytelnik „Tygodnika Powszechnego” wie, o kim mowa. Opatrzność daje łaskę długiego życia tym, którzy mogą świadczyć o ludziach i sprawach pozornie należących do przeszłości, ale ważnych dla nas „tu i teraz”. Oni są dla nas, współczesnych, bezcennymi świadkami epoki, gdy niełatwo było zachowywać przyzwoitość, kroczyć drogą rozsądku, ale i prawdy, rozróżniać czas kompromisu od czasu świadectwa.
Dla całego środowiska inspirowanego duchem i spuścizną „Tygodnika Powszechnego” jest Pani Ziuta stałym i niezmiennym drogowskazem. Któż inny bowiem ogarnia dziś całe niemal dzieje czasopisma, które potrafiło zachować rolę jedynego, opozycyjnego ośrodka „między Łabą a Władywostokiem”?
(ze wstępu Pawła Stachowiaka)
Pani Józefa Hennelowa od lat zachwyca celnymi spostrzeżeniami i ostrym piórem, w ostatnim czasie głównie za sprawą felietonów na stronach Klubów „Tygodnika Powszechnego”. Ta książka jest tego najlepszym dowodem.
Dlaczego polskie kościoły stopniowo pustoszeją? Dlaczego partie głoszące antyklerykalne poglądy zyskują coraz większe poparcie?
Odpowiedź na takie pytania może kryć się w tej książce. Józefa Hennelowa, wieloletnia redaktorka "Tygodnika Powszechnego", jak nikt potrafi zdiagnozować i opisać aspekty działalności Kościoła, które wielu Polakom trudno dziś zaakceptować: kwestię obecności krzyża w sejmie, materializm, uwikłanie w politykę, zaangażowanie w spór wokół ustawy antyaborcyjnej i lustrację, wreszcie problem imperium medialnego o. Rydzyka.
Sądy prezentowane przez autorkę są głębokie i wyważone, a zarazem niezwykle celne. Sylwetki przyjaciół i polemistów ? kreślone z jednakowym szacunkiem. Józefa Hennelowa splata opinie i osobiste wspomnienia w jedną całość, co sprawia, że od książki trudno się oderwać.
Pozycja obowiązkowa ? nie tylko dla katolików!
O autorze
JÓZEFA HENNELOWA, z domu Golmont, ur. 1. 04. 1925 w Wilnie ? dziennikarka, publicystka, felietonistka, poseł na Sejm X i I kadencji.
W czasie II wojny światowej brała udział w tajnym nauczaniu w Wilnie, należała do "Szarych Szeregów". Studiowała na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie i na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1951 roku ukończyła Wydział Humanistyczny.
W latach 1954-1956 pracowała w krakowskim oddziale Ossolineum. W czasach PRL współpracowała z Polskim Porozumieniem Niepodległościowym.
Od maja 1948 do 2008 roku ( z przerwą w latach 1953-1956) pracowała w redakcji "Tygodnika Powszechnego" najpierw jako pracownik redakcji, potem sekretarz i zastępca redaktora naczelnego.
W latach 1989-1991 była posłem na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, w 1990 członkiem radu założycielskiej ROAD. Przystąpiła potem do Unii Demokratycznej, z ramienia której w latach 1991-1993 pełniła funkcja posła I kadencji. W sejmie zasiadała w komisjach Polityki Społecznej oraz Kultury i Środków Przekazu.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
