Książka jest praktycznym przewodnikiem stosowania Zasad techniki Prawodawczej (ZTP) przy tworzeniu projektów aktów prawa miejscowego. Stanowi wybór i mówienie tych przepisów ZTP, które uwzględniają specyfikę tworzenia przepisów lokalnych. W opracowaniu przedstawiono więc: ogólne zasady tworzenia aktów prawa miejscowego; struktura wewnętrzna tych aktów; przepisy porządkowe; zmiana (nowelizacja) aktu prawa miejscowego; tekst jednolity aktu prawa miejscowego; sprostowanie błędu w akcie prawa miejscowego oraz w tekście jednolitym takiego aktu; typowe środki techniki prawodawczej. Omówienie skomplikowanych zasad redakcyjnych dotyczących tworzenia prawa miejscowego uzupełnione zostało o przykłady regulacji lokalnych, zarówno pozytywne, do naśladowania, jak i błędne, które powinny być unikane. Szczególny akcent na przykłady położono tam, gdzie wielość i poziom skomplikowania formuł redakcyjnych może przysparzać najwięcej trudności w praktyce legislacyjnej. Uwzględniono orzecznictwo i poglądy przedstawicieli nauki prawa. W książce szczególnie dużo uwagi poświęcono zagadnieniom: - redagowania przepisów porządkowych - jest to kwestia typowa tylko dla aktów prawa miejscowego i często pomijana w publikacjach odnoszących się ogólnie do techniki prawodawczej, - redagowania przepisów zmieniających - współcześnie coraz częściej decyzje prawodawcy są wyrażane w postaci przepisów zmieniających. Publikacja jest przeznaczona dla legislatorów lokalnych organów samorządu terytorialnego oraz terenowych organów administracji rządowej.
W ciągu trzech godzin lewe skrzydło marackie, którym stały się siły Ibrahima Chana, przebiło się przez linię afgańską i dziesiątkowało teraz przeciwnika. Jednak również Maratowie ponieśli duże straty: z dziewięciu batalionów, które zostały rzucone do walki, sześć przepadło już w boju. Pozostałe jednak walczyły dalej. Sam Ibrahim Chan odniósł rany, dźgnięty włócznią i trafiony z muszkietu. Rohillowie znów zaczęli ustępować. W reakcji na to do boju ruszyły siły podległe Chan Bangaszowi, które dołączyły do walki i pozwoliły na ustabilizowanie łamiącego się frontu. Była to jednak tylko krótkotrwała pomoc...
Książka niniejsza jest poświęcona przebiegowi bitwy pod Panipatem, która miała miejsce w północnych Indiach w 1761 roku, ale również wydarzeniom poprzedzającym to starcie i po nich następującym. Bitwa ta, niestety chyba mało znana polskiemu czytelnikowi, była jedną z największych i najkrwawszych batalii stoczonych w XVIII wieku. Pod Panipatem stanęły naprzeciwko siebie wojska liczące około 100 tysięcy żołnierzy; w bitwie i wskutek zdarzeń, które nastąpiły po niej, zginęło lub rany odniosło kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy i cywilów. Bitwa została stoczona przez armie dwóch państw będących regionalnymi mocarstwami, a jej efekty wykraczały daleko poza bieżące zagadnienia militarne i polityczne. Konflikt afgańsko-maracki doprowadził w rezultacie do osłabienia jednego z zaangażowanych weń państw i w pewnym stopniu ułatwił podporządkowanie Indii mocarstwom europejskim, zwłaszcza Wielkiej Brytanii.
Książka ta nie jest historią Indii od XVI wieku do połowy osiemnastego stulecia. Niemniej za konieczne uznałem syntetyczne ujęcie dziejów Indii w tym okresie. Bez tego zwięzłego oraz – zdaję sobie z tego doskonale sprawę – niepełnego i dalece uproszczonego opisu trudno byłoby, jak sądzę, zrozumieć istotę wydarzeń bezpośrednio zmierzających do kulminacji, jaką była bitwa pod Panipatem…
Marcin Gubała (1979) – doktor nauk prawnych, urzędnik służby cywilnej, popularyzator historii.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?