Literatura beletrystyczna o tematyce filozoficznej dostępna w księgarni internetowej Dobreksiazki.pl. W ofercie nowości, zapowiedzi i bestsellery. Szczególnie polecamy literaturę Olgi Tokarczuk - znana polska pisarka, eseistka, poetka i autorka scenariuszy, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 2018. Jej artystyczny dorobek to między innymi: Księgi Jakubowe, Czuły narrator, Zagubiona dusza, Bieguni, Szafa, Lalka i perła i wiele innych, które znajdziesz w jednym miejscu, z natychmiastową wysyłką.
Aby zgłębić barokową naturę współczesnego świata, Drago Jančar cofa się do wieku osiemnastego, do Europy wojen, pielgrzymek i gorączkowego poszukiwania Boga. Powieść otwiera spotkanie trójki jej protagonistów: Katariny podążającej za umykającą miłością, jezuity zachwianego w swej wierze po traumatycznych doświadczeniach w Ameryce Południowej i oficera austryjackiej armii dumnie oczekującego od życia samych zwycięstw w bitwach. Wszyscy troje są w drodze ze słoweńskich prowincji do katedry w Kelmorajn (Kolonia), przekonani że u kresu podróży dane im będzie dostąpić siły moralnej i objawienia. Czy rzeczywiście?
Kunsztownie skonstruowana i pięknie opowiedziana historia miłości na tle zawieruchy dziejowej, odbierającej człowiekowi spokój i pewność uporządkowanego tradycyjnymi wartościami świata.
Poradnik domowy kilera to nie przewodnik dla zdesperowanych gospodyń domowych. To niebezpiecznie wciągająca opowieść drogi, w której trup ściele się gęsto, a kobiety są zabójczo piękne.
Kosmopolityczna opowieść o problemach tożsamości, ludzkim przeznaczeniu i walce obecnych w nas pierwiastków dobra i zła, okraszona hektolitrami czarnego humoru.
Tomislav Bokšić, weteran wojny na Bałkanach, znany pod pseudonimem Toxic, staje w obliczu odwiecznego dylematu płatnego zabójcy: żyć czy dać żyć? Po nieudanej akcji desperacko ucieka przed FBI. Przez przypadek trafia do ortodoksyjnej rodziny na Islandii w przebraniu telewizyjnego kaznodziei z południa Stanów. Na ulicach Reykjaviku na każdym kroku czeka go prawdziwy szok kulturowy. Plac w centrum miasta przypomina raczej opuszczony parking, domki są malutkie, brakuje zgiełku, broni, gangów. Trudno uwierzyć, że imprezuje tu sam Quentin Tarantino. Ludzie noszą dziwaczne imiona i mówią niezrozumiale. Pewne cechy okazują się jednak ponadnarodowe?
Poradnik domowy kilera to szalenie zabawna komedia pomyłek, wartka opowieść o losach twardziela o miękkim sercu, a jednocześnie poruszający obraz przemocy i wojny. To także barwny portret egzotycznej Islandii autorstwa jednego z najbardziej poczytnych islandzkich pisarzy, twórcy bestsellerowego 101 Reykjavik.
Jest brutalnie, mało przyzwoicie, ale przede wszystkim zabawnie. Hallgrímur Helgason ma błyskotliwe poczucie humoru i niewyczerpane zapasy celnych metafor, które porywają czytelnika od pierwszej strony powieści.
Fokus
W Central Parku przedstawia opis podróży do Nowego Świata (każda istotna podróż jest wyprawą do Nowego Świata). Była to podróż w przyszłość, ku temu, co nowe, lecz jednocześnie odkrywałem swoją przeszłość, swoje korzenie. Dopisywałem sobie genealogię: potrzebowałem przewodników i zdołałem ich wyszukać (Gombrowicz, Miłosz, Hockney, Nabokov, Sołżenicyn, Tocqueville).
Była to podróż inicjacyjna: próba wchodzenia w świat, we wspólnotę, nie przez stawienie czoła żywiołom, lecz przez podróż ku źródłom ? ku źródłom pamięci, języka.
Szkicowałem wirtualną genealogię kreśląc portrety przewodników ? to oni pomagali mi widzieć malarstwo, słyszeć literaturę, pomagali dostrzegać związki jednostki ze zbiorowością: jak jednostka bywa wzbogacana i jak może być miażdżona.
Wojciech Karpiński
W Polsce, tom składający się z opowiadania W Gdańsku, tekstu Dlaczego napisałem "W Polsce" oraz noweli Primaaprilis i doń komentarza. Fenomenalna inwencja językowa, bogactwo odniesień filozoficznych i celne obserwacje obyczajowe czynią z "W Polsce" prawdziwą literacką ucztę. Przewracał także na nice mit młodego
pokolenia, które miało góry przenosić. Stanowił gorzką parabolę naszej polskiej, arcypolskiej niemożności. Jednakże W Polsce to nie tylko polityczna satyra, metafora peerelowskiego spętania ducha. Korzeniewski swym pisarstwem walczył o artystyczną niezależność od społeczeństwa (czyli "Trzody"), od wszelkich grup opiniotwórczych.
Po raz pierwszy na świecie zebrane w jednym tomie opowiadania wybitnego włoskiego pisarza, Caudia Magrisa.
Przybrane w formę monologu teksty układają się w niezwykle spójną całość, a jednocześnie zawierają najistotniejsze motywy twórczości Magrisa. Łączą się tu w jedno: rzeka i morze mieniące się wielością znaczeń, historia i wieczne trwanie, ruch i bezruch, wędrówka i cel.
Słowo wstępne Autora napisane zostało specjalnie na potrzeby niniejszej edycji. Wchodzi ono w swoisty dialog z posłowiem Tłumaczki; oba teksty dopełniają i zwielokrotniają "Głosy".
Czarna księga masonerii nie jest kolejną pozycją z gatunku ,,spiskowej teorii dziejów"". Autor, znany niemiecki dziennikarz, proponuje poddać ruchy masońskie rutynowym, empirycznym badaniom, próbując dowiedzieć się, kim są ich uczestnicy, do jakich partii należą, jak zdobywają pieniądze, dlaczego działają w ruchu wolnomularskim i dlaczego tak bardzo zależy im na tajności. Odpowiedzi na te pytania pokazują, że organizacje masońskie, wbrew deklaracjom, nie są wcale apolityczne. Przeciwnie, ich podstawowym celem okazuje się wywieranie zakulisowego wpływu na rządy. Przykładem takich działań są nie tylko rewolucja amerykańska i rewolucja francuska, w których wolnomularze odegrali niepoślednią rolę, ale również zabójstwo Aldo Moro, afera Banco Ambrosiano, kariera polityczna Berlusconiego czy śmierć Uwe Barschela. O tym, jaką rolę w tych oraz innych politycznych wydarzeniach odegrali członkowie lóż, opowiada, między innymi, ta książka.
Najnowsza powieść Jasia Kapeli, autora m.in. powieści Stosunek seksualny nie istnieje.
Jestem jedynym opowiadaczem tej historii. Jej jedynym bohaterem i uczestnikiem. Gdyby nie ja, zginęłaby ona w zalewie nikomu niepotrzebnych informacji. Zresztą i tak zginie. Mało kto ją przeczyta. Dzieci w Afryce nigdy jej nie przeczytają. A mogłyby się z niej dowiedzieć wielu interesujących rzeczy.
fragment książki
Ostrzeżenie: w niniejszej publikacji autor pragnie zareklamować nihilizm i pragnienie śmierci.
Janusz Hrystus mieszka na strzeżonym osiedlu i chciałby uratować cały świat, ale na razie ma problem z wychodzeniem z domu. Więc ogląda filmy i kłóci się z dziewczyną starannie obmyślając plan ostatecznego rozwiązania swojej historii.
Ta krótka powieść uznawana jest przez wielu za najwybitniejszą w twórczości At-Tajjiba Saliha. Zaliczana do nurtu sudańskiego realizmu magicznego przedstawia w ciepły, liryczny sposób codzienne życie, wierzenia, obyczaje, pracę i rozrywki mieszkańców małej sudańskiej wioski. Tytułowy bohater, Zajn, jest odmieńcem, będącym przedmiotem żartów swoich sąsiadów i znajomych, głównie z powodu swego kochliwego usposobienia ? zakochuje się często, lecz bez wzajemności, zawsze w najpiękniejszych dziewczętach. Plotki o jego weselu poruszają wszystkich mieszkańców wioski, każdego jednak z innych powodów...
Gdy James Redfield napisał Niebiańską przepowiednię, miliony czytelników odkryły afirmujące życie prawdy o synchronii, intuicji i osobistym przeznaczeniu. Inspirująca podróż trwa dalej i teraz prowadzi nas ku nowym przygodom oraz nowym duchowym prawdom, które objawiają się ludzkiej świadomości. W niedostępnych, pokrytych śniegiem górach w Tybecie żyje społeczność od dawna uważana jedynie za mit zwany Shambhalą. Jest tam skrywana od stuleci wiedza i wtajemniczenie, które może mieć głęboki wpływ na to, jak przeżywamy swoje życie. Poszukiwanie Shambhali rozpoczyna się od słów dziecka i wizji, które prowadzą do Katmandu, a potem do Lhasy w Tybecie. Wśród śnieżnych zamieci w niebezpiecznych górach spotykamy członków tajnej sekty, która strzeże dawnej legendy — przekazywanych od wieków ustnych instrukcji, jak doświadczyć wewnętrznej przemiany, aby wejść do Shambhali. W końcu docieramy do miejsca, gdzie objawia się zaskakująca rzeczywistość stworzona dzięki energii ludzkiej modlitwy. Tajemnica Shambhali, jak inne książki Redfielda, ma moc przypowieści — z pewnością poszerzy nasze widzenie świata, ułatwi też kierowanie własnymi myślami i pragnieniami tak, by zmieniać je w dynamiczną siłę, która pomoże osiągnąć osobistą wolność, podnieść wartość życia oraz aktywnie zmieniać świat.
Paulo Coelho is one of the world's best-loved storytellers, bringing joy and wisdom to milions. In this collection of extracts from classic book that have inspired him, Coelho explores the emotions and reflections in works as diverse as The Art. Of War, Lady Chatterley's Lover and Frankenstein.
W co wierzyć - pyta autor - gdy człowiek stając twarzą w twarz z losem staje się mimowolnym narzędziem nieuchronnej zagłady tego, czym jest i co kocha? To podstawowy wątek wielkich mitów ludzkości, zbudowanych z nadziei, tęsknoty i trwogi spełnienia. Wpisują się w nie także Brzegi Syrtów - jedno z najważniejszych dzieł literackich XX wieku.
Brzegi Syrtów są powieścią o powtarzalności historycznych cykli: można w niej odczytać echa upadku Cesarstwa Rzymskiego, czy zmierzchu Republiki Weneckiej. Ale to także powieść o granicach możliwości człowieka w oddziaływaniu na bieg przeznaczeń.
Mój pan nie żyje. Zdawałoby się, że śpi. Nie oczekujcie ode mnie, że zdradzę wam moje uczucia i ujawnię me myśli. Czuję się zdolna tylko do żałości i płaczu. Ale komu się zwierzyć? On już nie zmartwychwstanie. Właśnie skończył był pięćdziesiąt siedem lat. W nocy ze środy na czwartek miał we śnie widzenie: zobaczył chmury, trąby wodne z piekielnym zgiełkiem spadające wprost z nieba i był tym tak przerażony, że obudził się z wielkim krzykiem. Nękany strasznym cierpieniem, oblany zimnym potem i drżący na całym ciele, rzucał się we wszystkie strony i skręcał, śmierć przyzywając na pomoc. Jego cierpienie tak było okrutne, iż jęczał bez chwili przerwy. Chwycił go ból przeszywający w pachwinie. Poczuł, że życie zeń wycieka i zobaczył je całe, od dnia swych narodzin, o szóstej wieczorem, we wtorek 21 maja 1471, w dzień Świętej Prudencji w Norymberdze w Bawarii, gdzie na chrzcie dano mu imię Albrecht, po ojcu, człowieku wielkiej dobroci i mądrości, złotniku, po którym, wedle zwyczaju, odziedziczyć miał zawód, ale który, widząc jego skłonności, bo bardziej ciągnęło go malarstwo niż jubilerstwo (zawód wielkiej precyzji), powierzył go opiece sąsiada, czcigodnego Michaela Wolgemuta - zmarłego w wieku osiemdziesięciu dwóch lat - w pracowni którego wyuczył się był sztuki malowania i używania narzędzi, dzięki czemu, w wieku trzynastu lat, srebrnym sztyftem, którego subtelny użytek wymaga pewnej ręki, zważywszy iż nie dopuszcza żadnej poprawki, narysował portret samego siebie, najlepszy w północnej Europie.
Centralną postacią tej niepokojącej, pesymistycznej powieści jest pisarz Bill Gray. Od lat ukrywający się przed światem, obsesyjnie przerabiający i cyzelujący swoje nowe dzieło, staje się literacką legendą. W jego samotni towarzyszą mu dwie osoby: Scott Martineau, sekretarz, oraz jego dziewczyna Karen. Pewnego dnia Bill Gray
otrzymuje zaskakującą propozycję: ma na konferencji prasowej w Londynie przeczytać kilka wierszy młodego prawie nieznanego poety, który został porwany w
Bejrucie. Jednocześnie ogłoszono by jego uwolnienie, podając zarazem informacje o ugrupowaniu, które go porwało. Proste, szlachetne zadanie staje się śmiertelnie
niebezpieczne? Mao II (1991) to głos w dyskusji o sensie i celu twórczości literackiej, o przetrwaniu lub eliminacji jednostki w czasach, gdy ?przyszłość należy do tłumów?, jakże często ulegających niebezpiecznym fanatykom.
Maria, młoda dziewczyna z brazylijskiej prowincji, wyrusza w daleką podróż. Jednak świat jest inny niż sobie wyobrażała. Gorzkie doświadczenia sprawiają, że zostaje prostytutką. Decyduje się na życie bez miłości i wpada w pułapkę, z której wybawić może właśnie miłość.
"Jedenaście minut" to współczesna baśń dla dorosłych, przypowieść o seksie, miłości i przeznaczeniu, które sprawia, że kręte ścieżki naszego losu mogą nieoczekiwanie poprowadzić nas ku szczęściu, choć dawno przestaliśmy w nie wierzyć.
"Jedenaście minut" to zarazem głębokie studium o naszej seksualności, o jej sacrum i profanum, o tak ważnej strefie naszego życia, a zarazem tak zakłamanej. To powieść, która nie pozwala na obojętność i budzi nadzieję, że spotkanie z drugim człowiekiem może być najważniejszym doświadczeniem naszego życia.
Czyta: Anna Zawiślak
Torrente Ballester bada genezę procesu twórczego: zamknięty świat powieści, prawdopodobieństwo, związki historii z fikcją i tekstu z autorem. Dwa wątki krzyżują się w tej powieści, aby opowiedzieć o miłości narratora, nieśmiałego wykładowcy literatury, do młodej Greczynki Ariadny, z którą dzieli chatkę na Wyspie Ściętych Hiacyntów. Ariadna z kolei jest zakochana w pewnym naukowcu, autorze książki, w której poprzez zastosowanie skomplikowanych teorii stara się dowieść, że Napoleon nigdy nie istniał ? został wymyślony przez Nelsona, Metternicha i Chateaubrianda. Wszystko to nieustannie oscyluje pomiędzy możliwym i niemożliwym, pomiędzy wyobraźnią i dotykalną rzeczywistością. Postaci Cagliostra i Żyda Wiecznego Tułacza także pojawiają się w tej historii, gdzie erotyzm i melancholia mieszają się z ciętą ironią.
?Jeśli istnieje niebo, Torrente Ballester siedzi w nim po prawicy Cervantesa?.
José Saramago
?Patriarcha literatury hiszpańskiej?.
J.M. Martínez Cachero
Gonzalo Torrente Ballester (ur. 1910 r., w El Ferrol), studiował filozofię i prawo na uniwersytetach w Santiago, Oviedo i Madrycie. Był profesorem literatury, powieściopisarzem, eseistą i dramatopisarzem. Od 1975 r. był też członkiem Królewskiej Akademii Hiszpanii. W 1982 r. otrzymał Premio Príncipe de Asturias de las Letras, a w 1985 r. najbardziej prestiżową w świecie hiszpańskojęzycznym Premio Miguel de Cervantes. Uważa się go za przedstawiciela realizmu magicznego w literaturze europejskiej, choć popularność przyniosła mu monumentalna, trzytomowa powieść obyczajowa "Blaski i cienie" oraz erotyczno-historyczna powieść "Kronika zadziwionego króla". "Wyspa Ściętych Hiacyntów" to jedna z części tzw. ?trylogii fantastycznej?.
Dopóki mamy twarze to niemal nieznane w Polsce arcydzieło C. S. Lewisa, autora Opowieści z Narnii; jego ostatnia powieść, napisana dla dorosłych czytelników.
W starożytnej krainie Glome, gdzie czci się krwawą boginię Ungit, dorastają dwie królewskie córki: piękna i tak brzydka, że zakrywa twarz welonem. Gdy na królestwo spadają plagi i nieszczęścia, świątynia Ungit żąda krwawej ludzkiej ofiary, która ma odwrócić gniew bogini. Ofiara zostanie złożona tajemniczej Bestii, mieszkającej w cieniu Szarej Góry. Oczy kapłanów Ungit zwracają się na mieszkańców Pałacu…
Dopóki mamy twarze to historia miłości, opowieść o walce między rozumem a pierwotnymi siłami, o prawdzie i fałszu, wierze i złudzeniu. To ostatnie słowo jednego z ojców gatunku fantasy jest niewątpliwie wielką literaturą, a zarazem arcydziełem mistrza wyobraźni, powieścią o sensacyjnej akcji, pełną tajemniczości i grozy, historią przykuwająca od pierwszej do ostatniej strony.
Książkę można czytać jako wciągającą opowieść o mieszkańcach barbarzyńskiej krainy leżącej w cieniu Szarej Góry, ale także jako opowiedziany na nowo starożytny mit, wieloznaczną historię, która mówi o człowieku – istocie zależnej od swojej cielesności, mściwej i zazdrosnej, a jednocześnie tęskniącej do doskonałości i piękna. To także opowieść o problemie wiary – o tych, którzy uwierzyli i o wątpiących.
Jakob Voss chce stworzyć doskonałe przedsiębiorstwo. Narzędziem jego eksperymentu jest ferma drobiu, gdzie w brutalny sposób produkuje się mięso. Technika, wiedza, przemoc, smród i wrzask zarzynanych ptaków, a w tle inicjacja seksualna młodych Niemców. Opowieść Göritza wyrasta z jednego zdania Isaaca Bashevisa Singera: "Dla zwierząt wszyscy ludzie to naziści, a ich życie to wieczna Treblinka".
"Göritz w bezwzględny sposób jątrzy nasze ekologiczne sumienie".
Olga Tokarczuk
Magiczna baśń o stanie wojennym. Książka Jacka Dukaja, która okazała się wielkim wydarzeniem literackim jesieni 2009, już w wydaniu dźwiękowym w fantastycznym wykonaniu Jana Peszka. Dawno, dawno temu był sobie chłopiec o imieniu Adaś. W tamtych czasach nie było komputerów. Nie było Internetu. Czarno-białe telewizory pokazywały dwa programy. Gadali na nich o nudnych sprawach brzydcy panowie. W kinach nie wyświetlano amerykańskich filmów. I nie było muzyki do słuchania z iPodów i komórek. I pewnej niedzieli – nie było Teleranka. Wroniec wpadł nocą przez okno do mieszkania w którym mieszkał Adaś z rodziną i porwał jego tatę. Życie zamieniło się w straszliwą bajkę. Czyta Jan Peszek.
Dla dzieci Stanu Wojennego i dla dzieci, które Stanu Wojennego nie mogą pamiętać - bajka magiczna o nocy grudniowej, gdy małemu Adasiowi Wroniec porwał z domu rodzinę.
Jak Alicja wędrowała przez Krainę Czarów, tak powędrujemy z Adasiem przez miasto czarnego snu PRL-u, między fantastycznymi figurami Szpiclów, Milicjantów, Opozycjonistów, Czołgów i ZOMO.
Pełen przygód, gier językowych i baśniowej fantasmagorii powrót do dzieciństwa pokolenia, które dzieciństwa nie miało.
Książka bogato, barwnie ilustrowana przez Jakuba Jabłońskiego, autora opracowania graficznego "Kinematografu" i "Hardkoru 44" Tomka Bagińskiego.
Jak mówi sam autor:
"Wrońcowi" bliżej do "Alicji" Lewisa Carrolla; ale to też myląca wskazówka. Wyszło raczej coś w rodzaju czarnej fantasmagorii narodowej w formule bajki dla dzieci. Zupełnie inne niż dotychczas, także stylistycznie: minimalistyczne, dynamiczne, na obrazach-archetypach, o prościutkiej fabule. "Wroniec" powinien się ukazać na rocznicę stanu wojennego. Bogatą - bajkową - oprawę graficzną robi teraz do niego Jakub Jabłoński, człowiek od graficznej koncepcji "Kinematografu" Bagińskiego. Mam nadzieję, że wyjdzie małe dzieło sztuki. (Odpukać!)
fragment wywiadu J. Żerańskiego dla Katedry
Trzecia powieść Benoît Duteurtre’a, która ukazuje się nakładem naszej oficyny, to wizjonerska szydercza baśń o świecie podobnym do naszego. Pewnego dnia Kompania, światowy lider kulturalnego wypoczynku, wykupuje zabytkowe centrum jednej z europejskich stolic i otwiera w nim park rozrywki. Jego mieszkańcy mogą tam pozostać, ale w zamian za pewne korzyści muszą dostosować się do wymagań Kompanii: w historycznych kostiumach mają przechadzać się po ulicach. Bohater powieści, pięćdziesięcioletni pisarz, długo opiera się prywatyzacji swojego miasta, aż wreszcie ulega jak inni pokusie zmian. Żeby jednak nie być zmuszonym do brania udziału w spektaklu turystycznym, pisze scenariusze do serialu telewizyjnego: w dowcipny sposób opowiada o pozornym szczęściu mieszkańców miasta. Jednak to, co w serialu może być zabawne, w życiu staje się dramatem. Uporządkowana, spokojna egzystencja naszego bohatera rozpada się z wolna, podobnie jak miasto zrodzone z marzeń o utopii; pisarz musi stawić czoło uniwersalnym ludzkim problemom: samotności, chorobie, przemijaniu...
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
