Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
PRAWDY WIARY, NA KTÓRYCH OPIERA SIĘ KOŚCIÓŁBISKUP STEFAN OSTER jest jednym z najciekawszych hierarchów młodego pokolenia w Kościele katolickim. Jest wyraźnym głosem broniącym prawd wiary i nauczania Kościoła. Nie boi się wypowiadać w najbardziej zapalnych kwestiach, które stały się głównymi tematami drogi synodalnej jak podejście do związków jednopłciowych, związków niesakramentalnych, celibatu i kapłaństwa kobiet. Nie popiera jednak modernizacji katolickiego nauczania, ale pokazuje wartość i mądrość wiary i Tradycji Kościoła, dlatego często jest krytykowany przez środowiska liberalne.Historia jego życia jest bardzo ciekawa. Świetnie wykształcony, po studiach filozoficznych i teologicznych na uniwersytetach niemieckich i w Oksfordzie. Jego powołanie do kapłaństwa zrodziło się, gdy był już dojrzałym człowiekiem i było wynikiem głębokiego nawrócenia. Wstąpił do zgromadzenia salezjanów, rozstawszy się wcześniej ze swoją wieloletnią partnerką. Bardzo wiele z poglądów, które reprezentuje, wynika z jego doświadczenia życiowego i radykalnej decyzji, żeby pójść za Chrystusem.BISKUP STEFAN OSTER salezjanin, od 2014 roku biskup diecezjalny Pasawy. Po przeżyciu głębokiego nawrócenia wstąpił do zakonu założonego przez św. Jana Bosko. Obecnie jest przewodniczącym Komisji ds. Młodzieży przy Konferencji Episkopatu Niemiec.Biskup Oster, salezjanin, wyjaśnia nam prawdy wiary katolickiej. Krótko, jasno i konkretnie. To ksiazka szczególnie dla tych, którzy mają umysł analityczny uporządkują sobie wiele kwestii teologicznych dzięki tej obowiązkowej pozycji w naszej religijnej biblioteczce. Polecam!ks. Dominik Chmielewski SDBUważam za prawdziwe treści naszego katechizmu. Podczas moich świeceń biskupich uroczyście przysięgałem bronić tych treści wyznał bp Oster. I słowa dotrzymał. Teraz wyjaśnia Credo głęboko, ciekawie, przekonująco, z pasją pasterza pachnącego Chrystusem. W kontekście współczesnego zamętu w Kościele daje to nadzieję.ks. Tomasz Jaklewicz, teolog, dziennikarzMyślałeś, że znasz Wyznanie wiary? Sięgnij po Credo i zobacz, jak się myliłeś. Ta książka niewątpliwie zmieni twoje spojrzenie. Biskup Oster w umiejętny sposób prowadzi nas przez Wyznanie wiary i odpowiada na nurtujące nas wszystkich pytania.Karol Gac, dziennikarz
Chodzenie zyskuje coraz więcej zwolenników, którzy zaznają jego dobroczynnego działania: uspokojenia, zjednoczenia z naturą, poczucia pełni. Chodzenie nie wymaga ani umiejętności, ani techniki, ani sprzętu, ani pieniędzy. Wystarczy ciało, przestrzeń i czas.Ale chodzenie jest też aktem filozoficznym i doświadczeniem duchowym. Włóczęgi i pielgrzymki, błądzenie i rytuały przejścia, natura i cywilizacja autor czerpie z literatury, historii i filozofii: Rimbaud i jego wieczne ucieczki, Gandhi i polityka biernego oporu i oczywiście Kant i jego codzienne przechadzki po Królewcu.A jeśli tylko stopami dobrze się myśli? Co miał na myśli Nietzsche, kiedy pisał: I wspinały się stopy, palce już słuchały? Właśnie o tym jest ta książka, będąca zarazem traktatem filozoficznym i próbą zdefiniowania sztuki chodzenia. Ucieszy wszystkich, którzy nigdy nie myśleli o sobie jako o wędrujących myślicielach.
Monografia Warsztat historyka filozofii tematyzuje i systematycznie omawia narzędzia, techniki i strategie, które bywają stosowane intuicyjnie i na podstawie doświadczenia, celem uzyskania kompetencji w korzystaniu z nich „świadomie, krytycznie i elastycznie”. Jej adresatami są użytkownicy wspomnianego warsztatu na różnym poziomie zaawansowania, także początkujący. Książka dzieli się na cztery duże rozdziały, dotyczące komponentów publikacji naukowej, autorskich uwarunkowań warsztatu akademickiego, oceny gotowego dzieła akademickiego oraz pragmatyki życia naukowego; rozdziały te podlegają dalszym systematycznym podziałom. Do rąk Czytelników trafia bardzo dobra realizacja wyżej zarysowanego ważnego celu. Chociaż książka nie jest rozprawą z historii filozofii i sama nie musi stosować się do omawianych w niej reguł warsztatowych, to jednak w wielu punktach – niejako nadobowiązkowo – je realizuje, co stanowi jej osobną zaletę. To bardzo dobre, trafne, komunikatywne i plastyczne opracowanie tematu z wielu względów ważnego i trudnego – zarówno z racji ściśle systematycznych, jak i z uwagi na pewne okoliczności związane z obecną kondycją życia akademickiego.
Na czym polega sens życia? Czy warto zabiegać o szczęście? Czy życie to egzystencjalna pustka?Spokojnie! Jeśli przytłaczają Cię takie pytania, w tej książce znajdziesz na nie gotowe odpowiedzi.Frank Martela, filozof, analizuje te i inne pytania w tonie swobodnej konwersacji, z przewrotnym poczuciem humoru, umieszczając jedne z najważniejszych zagadnień i rozterek filozoficznych we współczesnym kontekście.Szybko i zwięźle przechodzi do sedna sprawy: miejsca człowieka w świecie i tego, jak odnaleźć sens w życiu, z naciskiem na to, jak je przeżywamy i jak możemy mu nadać większą wartość.Poszukiwanie sensu życia to prawdopodobnie najważniejsza misja, jakiej możemy się podjąć. A podczas każdej misji niezbędny jest przewodnik. Wspaniałe życie to książka dociekliwa filozoficznie, którą zarazem dobrze się czyta i można do niej wracać wielokrotnie w swoich poszukiwaniach życiowego celu.Dr Frank Martela jest filozofem i badaczem akademickim specjalizującym się w zagadnieniach sensu życia, szczęścia i dobrostanu człowieka. Współpracował z wiodącymi ekspertami w tych dziedzinach i prezentował swoje badania na licznych konferencjach naukowych, był też zapraszany jako prelegent przez uniwersytety na czterech różnych kontynentach, w tym Uniwersytet Stanforda, Uniwersytet Harvarda i Uniwersytet Edynburski. Martela jest również znanym publicystą, udzielającym wywiadów takim dziennikom jak np. New York Times. Martela wykłada na Aalto University w Helsinkach.Błyskotliwa, urocza książka, która w prosty sposób, z humorem i wnikliwością odpowiada na najważniejsze życiowe pytania... Pełna anegdot, historycznych odniesień, przemyśleń i ciekawych perspektyw, z zabawną narracją.Roy F. Baumeister, autor bestsellera Siła woliBadania dowodzą, że jesteśmy najszczęśliwsi nie wtedy, gdy mamy więcej rzeczy lub zaszczytów, ale gdy mamy większe poczucie sensu. Wspaniałe życie to dowcipny i inspirujący przewodnik, który pomoże ci żyć życiem pełnym sensu. Autor szeroko czerpie z psychologii, filozofii i literatury, a jego książka w równej mierze bawi, co wzbogaca czytelnika.Emma Seppl, autorka książki Droga do szczęściaTa książka to nie tylko świetna lektura, ale także autentyczny przełom w badaniach naukowych. Martela łączy ze sobą niektóre z najbardziej fascynujących idei z dziedziny historii, filozofii i psychologii, aby odpowiedzieć na najbardziej palące pytanie wszech czasów: co nadaje sens życiu? Zbyt wielu z nas dzisiaj wątpi, że ich życie ma jakąkolwiek wartość. W swojej podnoszącej na duchu i bogatej w przemyślenia książce Martela proponuje praktyczne wskazówki, dzięki którym każdy zdoła odnaleźć w swoim życiu więcej sensu.Emily Esfahani Smith, autorka Znajdź w życiu sens
Książka dla każdego, komu zależy na losie zwierząt!W ciągu ponad czterdziestu pięciu lat od wydania legendarnej książki zatytułowanej Wyzwolenie zwierząt jej autor, Peter Singer, stał się ikoną światowego ruchu zmagającego się z ogromem cierpień, jakie człowiek zgotował innym czującym istotom. Upływ dekad przyniósł obrońcom zwierząt niewątpliwe sukcesy. Dziś wyłaniają się jednak nowe problemy związane z rozwojem bioetyki, ewolucją aktywizmu prozwierzęcego, prawnym zabezpieczeniem dobra zwierząt oraz postępami nauki w badaniach nad życiem psychicznym wielu gatunków.W obronie zwierząt to zbiór tekstów filozofów i aktywistów od lat zaangażowanych w walkę o przemianę świadomości zarówno wśród intelektualistów, jak i wszystkich przejętych problemem cywilizacyjnego okrucieństwa wobec zwierząt.Przegląd nowych prądów w filozofii, nauce i działalności na rzecz zwierząt. Eseje teoretyczne doskonale kreślą ogólny zarys problemu, a teksty z dziedziny walki o prawa zwierząt są wciągające i niezwykle rozsądne. J.M. Coetzee
Przez ponad czterdzieści lat Śri Nisargadatta Maharadż inspirował, prowadził i wspierał tych, którzy przybywali z całego świata, żeby usłyszeć jego słowa.W wielu rozmowach Maharadż mówi wciąż o tym samym. Dzieje się tak, ponieważ nawet w ostatnim okresie życia, kiedy jego ciało było już bardzo słabe, Maharadż, drążąc ten sam temat, uparcie starał się przekazać sedno swego nauczania. W żadnym z tekstów owo dążenie nie jest lepiej widoczne niż w jego ostatnich słowach skierowanych do nas i spisanych w Świadomości i Absolucie.Dwa tygodnie przed śmiercią, kiedy Maharadż nie miał już siły mówić, jeden z obecnych zaproponował, żeby posłuchać nagrania wcześniejszej rozmowy. Maharadż wyraził zgodę, ale po dwudziestu minutach poprosił, żeby zatrzymać kasetę. Z trudem usiadł na łóżku i wyszeptał:Rozmyślajcie o tym, co właśnie usłyszeliście; o tym, co usłyszeliście, ale też co jest milion razy ważniejsze o tym, kim jest ten, kto tego słuchał.Śri Nisargadatta Maharadż (18971981) był prawdziwym mędrcem i człowiekiem poznania. Należał do tradycji Adwajtawedanty monistycznego kierunku klasycznej filozofii indyjskiej. Prowadził bardzo skromne życie, przez wiele lat był sprzedawcą papierosów i mieszkał na poddaszu w zatłoczonej dzielnicy Bombaju. Nisargadatta był żonaty i miał dzieci. Nie otrzymał żadnego wykształcenia, nie cytował świętych pism, mówił wyłącznie na podstawie własnego rozumienia i doświadczenia. Nie stworzył żadnego aśramu, klasztoru czy ośrodka nauczania. Przyjmował u siebie poszukujących z całego świata. Był dla wszystkich dostępny i nigdy nie pobierał żadnych opłat. Jego przesłanie było i jest przenikliwie proste: idź do źródła pojęcia ja jestem.
Pasjonująca podróż po wiekach teologii chrześcijańskiejPierwsze na rynku polskim jednotomowe wydanie tak obszernego, a zarazem przystępnego przewodnika po dziejach teologii chrześcijańskiej. Autor, uznany niemiecki teolog, odkrywa przed czytelnikami zarówno jasne, jak i ciemne karty historii Kościoła. Z dużą dbałością o szczegóły opisuje najważniejsze postacie, wydarzenia i orientacje teologiczne. Uwzględnia przy tym kontekst historyczny i uwarunkowania interpretacyjne panujące w opisywanych epokach, dzięki czemu daje czytelnikowi klucz do zrozumienia przytaczanych historii.Krótka historia teologii chrześcijańskiej"" jest najlepszą książką teologiczną o charakterze wprowadzenia do teologii dogmatycznej, jaką w życiu czytałem. Autor w sposób syntetyczny, a jednocześnie całościowy i głęboki opowiada w niej o historii rozwoju teologii chrześcijańskiej szczególnie w jej aspekcie doktrynalnym od pierwszych wieków Kościoła aż po czasy nam współczesne.ks. prof. Zbigniew Kubacki SJDirk Ansorge (ur. 1960) niemiecki teolog, profesor dogmatyki w Uniwersytecie Filozoficzno-Teologicznym w Sankt Georgen (Frankfurt nad Menem), od 2014 roku również prorektor tego uniwersytetu. Specjalista w zakresie historii teologii dogmatycznej, autor kilku monografii oraz wielu artykułów naukowych. Za swoje osiągnięcia na polu badań teologicznych otrzymał prestiżową Nagrodę im. Karla Rahnera przyznawaną przez Uniwersytet w Innsbrucku.
NOC CIEMNA Doświadczenie psychiczne i rzeczywistość duchowa. Przewodnik po Nocy Ciemnej św. Jana od Krzyża o. Marc Foley OCDKsiążka Marca Foleya OCD jest przewodnikiem po ścieżkach wiodących do pełni życia, ukazanych w Nocy ciemnej. Autor analizuje kluczowe pojęcia z hiszpańskiego oryginału, ukazując znaczenie, jakie miały w czasach św. Jana i jakie mają obecnie. Aby zilustrować omawiane zagadnienia, zamieszcza w swej książce inspirujące cytaty z pism rozmaitych autorów, dawnych i współczesnych.Przy próbie czytania Nocy ciemnej św. Jana od Krzyża doświadcza się najrozmaitszych reakcji. Jest tak w przypadku każdego, kto poszukuje mądrości na drodze do Boga, dlatego taka lektura to przedsięwzięcie wymagające głębokiego zaangażowania. Potrzeba nam przewodników, którzy przeprowadzą nas poprzez subtelności i zawiłości pism mistycznych.Jednym z nich jest ojciec Marc Foley OCD, którego polski czytelnik mógł już poznać jako popularyzatora myśli św. Teresy od Dz. Jezus i św. Jana od Krzyża. Karmelita bosy z prowincji waszyngtońskiej posiada niezwykle jasny przekaz a jego doświadczenie psychologa i kierownika duchowego sprawia, że jego publikacje pomagają w zrozumieniu życia duchowego.
Przełożyła Krystyna Krzemieniowa Książka jest rekonstrukcją filozoficznego podłoża, na którym rodzą się nowe formy obrazów w XX wieku. Skupiając uwagę na zagadnieniu widzialności obrazu, autor wskazuje na wewnętrzną konieczność, z jaką następuje rozwój twórczości od malarstwa Dawnych Mistrzów do wideoklipu, od abstrakcyjnego kolażu do cyfrowej symulacji. Tę wizję rozwoju sztuki wspiera argumentami zaczerpniętymi z dorobku estetyki formalnej, dotąd często nie docenianej. Za reprezentatywnych myślicieli tego nurtu estetyki uznał sześciu uprawiających ją filozofów XIX i XX wieku: Roberta Zimmermanna (1824-1898), Alois Riegla (1858-1905), Heinricha Wólfflina (1864-1945), Konrada Fiedlera (1841-1895) Maurice'a Merleau-Ponty'ego (1908-1961), Charles'a Williama Morrisa (1901-1979). Omówienie ich koncepcji w sześciu kolejnych rozdziałów książki pozwoliło autorowi przedstawić pojęcia i kategorie stosowane w nowoczesnej teorii obrazu oraz ujawnić widzialne i semiotyczne cechy szczególne rozmaitych form obrazowych. Lektura książki może okazać się zaskakującą, ujawnia bowiem procesy prowadzące do wyników wydawałoby się nieprzewidywalnych. Jest adresowana w równej mierze do filozofów, znawców sztuki, teoretyków mediów, co do artystów i designerów.
Wszystko, co żyje - podobnie jak my, ludzie - do czegoś dąży. Uznanie tego stanu rzeczy należy do istoty człowieczeństwa i w liczącej przeszło dwa tysiące lat tradycji filozoficznego myślenia zadomowiło się jako stały temat refleksji. Poznanie dziejów Ideologicznego myślenia, które w tej książce zostały po raz pierwszy tak obszernie, wnikliwie i dokładnie przedstawione, pozwoli podważyć scjentystyczny przesąd, przywracając naturalnemu podejściu do przyrody poczucie pewności. Stawianie pytania "Po co?", za którego sprawą czujemy się zadomowieni w przyrodzie, nie jest kwestią przymusu, ale też nie jest mniej uprawnione niż pytania "Skąd?" i "Jak?", które musimy sobie stawiać, aby móc nasze panowanie nad przyrodą utrzymać i potęgować. Pogląd, że interpretowanie naturalnych procesów jako ukierunkowanych na cel jest niedopuszczalnym przenoszeniem charakteru kierowanych przez wolę działań człowieka na dziedzinę życia organicznego, jest przesądem tyleż nieuzasadnionym, co zatwardziałym. Ustanawianie z rozmysłem celów możliwe jest dlatego tylko - to jedna z głównych tez Roberta Spaemanna - że z samej natury jesteśmy już tacy, że do czegoś dążymy. Wykazuje on Jasno, że wszelkie próby wyeliminowania teleologii, lub też zastąpienia jej tolerowaną przez scjentyzm formułą "Jak-gdyby", wikłają się nieuchronnie w sprzeczności, obciążając nasz stosunek do przyrody zgubnymi konsekwencjami. Przemawia więc za tym, by leżące u podłoża tych prób scjentystyczne przesądy przemyśleć na nowo. s. 158-160
Przełożyła Krystyna Krzemieniowa"Co przychodzi po postmodernie? Ja sądzę, że moderna. Formuła "postmoderna" jest hasłem albo antymodernistycznym, albo pluralistycznym. Jako hasło antymodernistyczne byłoby niebezpieczną iluzją: odrzucenie świata nowoczesnego nie jest przecież czymś pożądanym".
"Po co sztuka? Krytycy sztuki, ci nastawieni poważnie, czyli (...) socjodyletanci pośród estetyków, tylko różnie odpowiadali na to pytanie - ze szkodą sztuki i jej pogodności. Chodzi zaś o to, aby stawić im czoła. (...) Po co żądza stawiania wszystkiego pod osąd trybunału właśnie w estetyce (...)
Człowiek jest swego rodzaju nieszczęśliwą amfibią, która żyje w dwóch światach, ale nie jest zadomowiona w żadnym z nich. Próbujemy uwolnić się myślowo od naszych zwierzęcych warunków życia, ale mimo to nadal pozostajemy w nie uwikłani.
Przełożył Jarosław MereckiCzłowiek jest swego rodzaju nieszczęśliwą amfibią, która żyje w dwóch światach, ale nie jest zadomowiona w żadnym z nich. Próbujemy uwolnić się myślowo od naszych zwierzęcych warunków życia, ale mimo to nadal pozostajemy w nie uwikłani.
Przełożył Jarosław MereckiTradycyjna definicja znaku, wedle której znak "reprezentuje" jakieś "znaczenie", implikuje określoną ontologię znaczenia, która w dziejach filozofii stawała się coraz bardziej problematyczna. Przez znaki rozumiemy raczej znaki czasu, które poruszają myślenie poza przyjęty dotąd punkt widzenia - jako to, co rzeczywiste w relacji do myślenia i w relacji do pojęcia możliwych dla tego myślenia "przedmiotów doświadczenia". Znakiem jest to, co jest istotne dla doświadczenia tej rzeczywistości. Znakiem jest wszystko, co rozumiemy w nieograniczonym sensie.Filozofię znaku można jednak dzisiaj uprawiać tylko w języku metafizyki. Nie mamy zresztą żadnego innego pojęcia filozofii, jak tylko pojęcie metafizyczne.
Przełożyła Krystyna Krzemieniowa "Z [...] retorycznie ujętymi kryteriami niemetafizycznej wzniosłości łączy się pewien brak, który można przewidzieć w świetle teoretycznych aspiracji "filozofii sztuki": Kierują one uwagę na modalność świadomości estetycznej, a nie na samo to, co się przejawia. Są one "psychologią sztuk" w rozumieniu Schellinga i Hegla. Mnie natomiast zależałoby raczej na pojęciu "fenomenologii sztuk", ponieważ w ostatecznym rachunku nie chodzi o zainteresowanie psychicznymi procesami w doznającym podmiocie, co charakteryzowało moralno-pychologiczną estetykę recepcji (Arystoteles/Lessing) lub zainteresowanie transcendentalne (Kant/Schiller), przy czym obydwa te stanowiska były raczej antropologią niż estetyką, ale o stan doświadczenia estetycznego, które jest właśnie stanem estetycznym, a nie odmianą stanu psychicznego. Pojęcie doświadczenia estetycznego należałoby zbadać raz jeszcze w kontekście estetyki wzniosłości (groza, nagłość).Na wstępie powoływałem się na "sztukę" jako kryterium "teorii estetycznej". Oddzieliłem ją w ten sposób przede wszystkim od "filozofii sztuki" Teraz na koniec można wskazać na drugie oddzielenie, zapewne jeszcze bardziej prowokujące: oddzielenie od życia - tak jak wielka sztuka nie odzwierciedla życia wprost, tak też i "teoria estetyczna" nie jest adwokatem życia. Oczywiście, zachodzi pewna relacja. Jest rzeczą możliwą, że życie albo społeczeństwo na dłuższą metę nie produkuje już takiej sztuki i literatury, która by spełniała kryteria opisanej tu "teorii estetycznej". Jakkolwiek byśmy to oceniali, "teoria estetyczna" byłaby wówczas w stanie dokładnie określić taką radykalną zmianę paradygmatu kulturowego. Nie dałaby się uwieść hedonizmowi życia powszedniego ani estetyzującemu się dyskursowi, by tę zmianę teleologicznie wynieść na wyżyny procesu cywilizacyjnego, albo też metodę krytyki kultury zdewaluować jako upadek. [...] Nie dałaby się też zwieść rzekomym powrotem historii, tzn. pozornie zawartym implicite nawrotem historiozoficznych możliwości myślowych. Rzeczywista zmiana, na którą się zanosi, dotyczy aisthesis jako postrzeżenia estetycznego. O tyle "teoria estetyczna" czyli estetyka jest właściwą teorią epoki. "Zamilknięcie filozofii w obliczu sztuki" ma przyczynę nie w tym, że filozofia zachowuje milczenie wobec problemów życia, ale w tym, że sztuka a priori przewyższa ją pojęciowo bądź do niej nie dorasta".
Jerzy Kmita swą książką włącza się do toczącej się obecnie na terenie filozofii i nauk szczegółowych (głownie humanistycznych) debaty postmodernistycznej. Uczestnikami jej są z jednej strony zwolennicy modernizmu, z drugiej zaś uczeni próbujący upowszechnić nowe postmodernistyczne myślenie o świecie i o ludzkiej tożsamości. Debata ta nie ma znamion spokojnej, rzeczowej dyskusji, przeciwnie - przebiega z naruszeniem reguł racjonalności.(...) Jerzy Kmita w swej książce próbuje zracjonalizować debatę, ustawiając ją w płaszczyźnie naukowej. Zdaje się zakładać, że ma miejsce taka przemiana w kulturowym obrazie świata, że bezpośrednie porozumienie między zwolennikami dotychczasowego myślenia a rzecznikami nowego nie jest możliwe; możliwe jest jednak przeanalizowanie sytuacji i wskazanie punktów, w których myślenie o charakterze postmodernistycznym (w tym także niefundamentalistyczne) zdolne jest nawiązać do tradycyjnego, uznając niektóre z jego źródeł (z recenzji wydawniczej).
Przełożył Andrzej Maciej Kaniowski"Filozofii przypada pewien formalny priorytet: filozofia jest teorią rozumowej struktury wiedzy skończonej, realizowaną środkami pojęciowej refleksji. Zgodnie ze swą zarazem historyczną i systematyczną samokrytyką nie może ona uważać się za rozum absolutny, lecz już tylko za rozum krytyczny, który sam z siebie potrafi zaprojektować jedynie ramy określające inne postaci ducha, ale nie ich treści. Dlatego w stosunku do nauki, sztuki i religii filozofia może występować tylko jako krytyczny, ale nie jako sprawujący kuratelę. Inne postacie ducha są zatem samodzielnymi współkonkurentami w interpretowaniu sensu ludzkiego życia".
Filozofia i metodologia nauk ekonomicznych to unikatowa monografia ekonomiczna, w której prof. dr hab. Jan Burnewicz kompleksowo wyjaśnia, skąd się bierze prawda o prawidłowościach życia gospodarczego. Przedstawia systematyzację ewoluującej w czasie metodologii badań ekonomicznych, a także charakterystykę istoty najważniejszych metod oraz instrumentów wyjaśniania ekonomicznych tajemnic. Czytelnik otrzymuje w tej książce wszechstronną i szczegółową interpretację filozoficznych i pragmatycznych przyczyn różnorodności myśli ekonomicznej. Znajdzie też pomoc w trudnych kwestiach, a zwłaszcza w zakresie: sztuki formułowania istotnych problemów, doboru metod badania, dowodzenia słuszności twierdzeń ekonomicznych, weryfikacji prawdziwości istniejących teorii, wyrażania obiektywnych opinii o innych dziełach. Monografia stanowi ukoronowanie ponad 45-letniej pracy naukowej prof. dr. hab. Jana Burnewicza, który w tym czasie m.in. wykładał metodologię ekonomii dla doktorantów na Uniwersytecie Gdańskim. Przed jej napisaniem zrealizował wieloletnie badania polegające na zgromadzeniu, krytycznej analizie i uporządkowaniu różnorodnych nurtów myślenia ekonomicznego na świecie.
Dlaczego na Zachodzie czyni się znak krzyża od lewej do prawej strony? W jakich okolicznościach przed chrześcijaństwem używano zawołania Kyrie eleison? Co miał na myśli Jezus, mówiąc o ciele i krwi? Czy podczas Modlitwy Pańskiej wierni mogą rozkładać ręce, podobnie jak robi to celebrans? Czego nie powinno się głosić z ambony?Jeśli chce się autentycznie doświadczyć liturgii, to warto jak najlepiej ją poznać. Powyższe pytania to tylko nieliczne spośród tych, na które odpowiadają autorzy Modlić się mszą świętą. Tomasz Grabowski OP, Dominik Jurczak OP, ks. Krzysztof Porosło, ks. Piotr Roszak i ks. Maciej Zachara MIC specjaliści w dziedzinie liturgii przeprowadzają przez wszystkie części mszy świętej. Zwięźle opisują najdrobniejsze jej aspekty, które często umykają uwadze podczas zwykłego niedzielnego nabożeństwa, a których docenienie pozwala o wiele głębiej przeżyć liturgię. Obok kwestii ponadczasowych dotykają również spraw głęboko aktualnych, takich jak przyjmowanie komunii świętej na rękę czy dopuszczanie kobiet do posług lektoratu i akolitatu.Nie chodzi o to, aby modlić się w czasie liturgii, jakby jedną rzeczą było wypełnianie rytuału, a drugą modlitwa, o którą trzeba niejako zawalczyć w międzyczasie. Rzecz w tym, żeby modlić się liturgią, a więc tak wypowiadanymi słowami modlitw, jak śpiewami, gestami i postawami ciała wszystkimi zmysłami zaangażowanymi w odbiór bogactwa liturgicznych symboli.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
