Zapraszamy po szeroki wybór literatury z dziedziny filozofii: systemy filozoficzne, kultura, sztuka, socjologia, historia filozofii, dzieła wielkich myślicieli. Szczególnej uwadze polacamy tutaj książki współczesnego nauczyciela duchowego, autora książek i wykładów z dziedziny duchowości czyli Eckhart Tolle. Jego bestsellery to Nowa ziemia, Strażnicy istnienia, Mowa ciszy, Praktykowanie potęgi teraźniejszości, Diament w twojej kieszeni i wiele innych, po które zapraszamy na Dobreksiazki.pl
Niniejszy tom otwiera nowe, długo w Polsce oczekiwane, opracowanie i nowy przekład anonimowego traktatu O wzniosłości, najtrudniejszego, jak się powszechnie przyjmuje, do tłumaczenia starożytnego tekstu, w którym głębi dociekań i refleksji na temat sztuki słowa towarzyszy, artystyczna forma ich wyrażenia, a którego rola, jaką odegrał w kształtowaniu nowożytnej wrażliwości estetycznej Europy, może być porównywalna tylko z Poetyką Arystotelesa. Towarzyszący pracy przekładowej i interpretacyjnej ogromny wysiłek intelektualny i wielkie zaangażowanie tłumacza, zaowocowały adekwatnym do obecnego stanu wiedzy, wiernym pod względem treści i formy oryginałowi, jasnym i godnym oczekiwania odbiorców przekładem. Pozostałe cztery zaprezentowane w tym tomie traktaty nie były nigdy wcześniej na język polski tłumaczone. Jest to pierwszy ich przekład i pierwsza ich tak wszechstronna prezentacja w języku polskim, umożliwiająca dzięki naukowemu opracowaniu i historyczno-literackiemu komentarzowi korzystanie z nich szerokim kręgom odbiorców, zainteresowanych teoretycznie i praktycznie problematyką stylu i publicznego przemawiania.Dr hab. Krzysztof Narecki, prof KUL - z Przedmowy
Książka poświęcona jest najważniejszemu klasycznemu traktatowi o hathajodze pt. „Hathapradipika” („Lampka hathajogi”), napisanemu w języku sanskryckim w XV wieku przez jogina Swatmaramę. Zawiera obszerny filologiczno-historyczny komentarz do tego dzieła oraz szczegółowo omawia najtrudniejsze spośród poruszanych w nim zagadnień. Stanowi doskonałe uzupełnienie przekładu „Hathapradipiki”, który ukazał się w Wydawnictwie Naukowym UAM w 2018 roku.
Praca [...] zawiera nowatorskie ujęcie problemu struktury aktu poznania intelektualnego, wykorzystuje dostępną literaturę źródłową oraz literaturę przedmiotu. Nie jest jedynie prostym przedstawieniem stanowiska Tomasza z Akwinu na temat celowości poznania intelektualnego ani nawet jego dogłębną rekonstrukcją. Wnikliwa analiza tekstów Akwinaty jest bowiem dla autora drogą pozwalającą dostrzec istotę problemu i wniknąć w podstawowe struktury aktu poznania intelektualnego. Wypracowana przez niego koncepcja proto-aktów rozbudowuje strukturę aktu poznania intelektualnego, wskazując na jego ontyczną podstawę, lezącą w pożądaniu naturalnym. Tym samym przezwyciężony został rozziew między intelektualizmem a woluntaryzmem, a akt poznania intelektualnego został uchwycony w jego pełni, obejmującej zarówno moment poznawczy, jak i pożądawczy.Ks. dr hab. Jan Krokos, prof. UKSW Kierownik Katedry Teorii Poznania UKSWKsiążka stanowi próbę rekonstrukcji stanowiska Tomasza z Akwinu w kwestii funkcji czynników pożądawczo-celowościowych w ludzkim poznaniu intelektualnym. Autor wnikliwie omawia liczne (przytaczane w oryginale) fragmenty łacińskich tekstów Akwinaty [...], które wprost poruszają omawiana problematykę lub mogą stanowić dla niej istotny kontekst. Autor poddaje przytaczane teksty Tomasza bardzo dokładnej analizie, dopełniając je dalszymi - niejako 'metaanalitycznymi' - precyzacjami i rozróżnieniami. Pomimo bardzo dobrego zaplecza historycznofilozoficznego i filologicznego, prezentowana w książce rekonstrukcja ma zasadniczo cel przedmiotowo-systematyczny. Autor chce za jej pomocą po prostu uzyskać „wgląd w badane stany rzeczy" - w funkcjonowanie ludzkiego umysłu. Zakłada przy tym, że ów wgląd, przeprowadzony z punktu widzenia 'aksjomatów' i kontekstu całości metafizycznego systemu Tomasza, może dać interesujące rezultaty. Autor, w przeciwieństwie do typowych tekstów tomistycznych, stara się wydobyć z myśli Tomasza wątki uniwersalne, doniosłe dla filozofów różnych orientacji.Dr hab. Jacek Wojtysiak, prof. KUL Kierownik Katedry Teorii Poznania KUL
Najsłynniejsza książka Michaela J. Sandela, powstała na podstawie popularnych i obleganych przez studentów wykładów, zatytułowanych Sprawiedliwość, które autor prowadzi na Uniwersytecie Harvarda.
Pytając o to, czy społeczeństwo jest sprawiedliwe, rozważamy, w jaki sposób dzieli między swoich członków to, co ma dla nas wartość – dochody i bogactwo, prawa i obowiązki, władzę i możliwości, urzędy i zaszczyty. Sprawiedliwe społeczeństwo rozdziela te dobra w odpowiedni sposób; przyznaje każdemu człowiekowi to, co mu się należy. Trudności zaczynają się wtedy, gdy zapytamy, co należy się ludziom i dlaczego.
Książka poświęcona jest analizie słabych i mocnych stron trzech sposobów myślenia o sprawiedliwości. Najpierw zajmiemy się ideą maksymalizacji dobrobytu. Następnie wizjami, które wiążą sprawiedliwość z wolnością. Na koniec przejdziemy do teorii, które łączą sprawiedliwość z cnotliwym i dobrym życiem.
Zanim podejmiemy próbę oceny tych trzech teorii sprawiedliwości, warto zapytać, jak mogą przebiegać dyskusje filozoficzne - szczególnie w tak niejasnej dziedzinie jak filozofia moralna i polityczna. Punktem wyjścia często są konkretne sytuacje. Ale w jaki sposób dokonuje się przejście od oceny konkretnych okoliczności do określenia zasad sprawiedliwości, które naszych zdaniem powinno się stosować w każdej sytuacji? Na czym polega argumentacja moralna?
Z rozdziału 1
Kadencja Profesor Małgorzaty Gersdorf na stanowisku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego zbiegła się z dwoma ważnymi dla tej instytucji momentami: jubileuszem stulecia – bo Sąd Najwyższy ma historię nieco dłuższą niż niepodległa Polska – oraz czasem największego ataku na tę instytucję i na wolne sądy, zmierzającego do podporządkowania wymiaru sprawiedliwości władzy politycznej. Nie był to jej żywioł, ale bez wahania stanęła na pierwszej linii obrony niezależności Sądu Najwyższego i wszystkich sądów. Ta książka to seria rozmów o tym trudnym czasie, o dylematach, które trzeba było rozstrzygać, także o ludziach i ich postawach wobec podważania utrwalonych już – mogłoby się wydawać – dobrych standardów demokracji i praworządności.
Rozważania o państwie systematyzują wątki zawarte we wcześniejszych pracach. Emanuje z nich ogromna erudycja autora i zarazem dążenie do zbudowania słownika głównych pojęć nauki o państwie, takiej jak ją pojmował autor. Są to refleksje w znacznych fragmentach oryginalne i tym godniejsze uwagi, że stanowią syntezę poglądów kształtowanych przez kilkadziesiąt lat. Podstawą potoczystych, urodziwą polszczyzną napisanych wywodów Czesława Znamierowskiego jest jego rozległa znajomość dzieł filozoficznych, socjologicznych, historycznych i prawniczych.; Problematyka państwa ukazana jest w rozległej perspektywie zagadnień kulturowych, politycznych, prawnych i społecznych. Trafność wielu stwierdzeń i spostrzeżeń autora zapewne wywoła zdumienie niejednego współczesnego czytelnika. Jednakże (...) do jakiego państwa lub do jakich państw odnoszą się rozważania autora (...) Czesław Znamierowski nie pisze o żadnych konkretnych państwach czy typach państw, ani historycznych, ani współczesnych. Zajmuje się on państwem jako takim, jego zasadniczymi rysami, państwem jako pewną ukształtowaną, Istniejącą w ciągu setek lat specyficzną instytucją życia zbiorowego. Można więc powiedzieć, że uprawia naukę o państwie jako dyscyplinę przede wszystkim filozoficzną (...). "(...) pisał Czesław Znarnierowski w czasach, kiedy w Polsce i w innych krajach tzw. realnego socjalizmu urzędowo obowiązywały pseudonaukowe marksistowsko-leninowskie dogmaty. Autor nie tylko im nie uległ, ale wydawał się zupełnie immunizowany na naciski ideologiczne. Autorytet, którym się cieszył, oraz unikanie bezpośredniej konfrontacji z rzecznikami nowych, świeckich "prawd objawionych" pozwalały mu zachować względną niezależność w czasach, które żadnej niezależności nie sprzyjały". "Jego (...) wielotematyczny dorobek naukowy (...) zasługuje na przypomnienie i trwałą obecność w polskiej humanistyce i jurysprudencji. Wiele z jego idei zyskało już rangę doniosłych dokonań, np. wyróżnienie norm aksjologicznych i tetycznych oraz stworzenie koncepcji sytuacji prawnej i systemu prawnego jako układu zbudowanego z norm imperatywnych i konstrukcyjnych. Zasługą Czesława Znamierowskiego jest również to, że w refleksjach nad państwem i prawem zerwał z ciasnym normatywizmem charakteryzującym znaczną część polskiej literatury teoretyczno-prawnej w okresie II Rzeczypospolitej i w latach PRL-u. W swoich studiach (...) odwoływał się przede wszystkim do czynników społecznych i ich zmieniającej się konfiguracji. Te i inne okoliczności przemawiają za traktowaniem twórczości Czesława Znamierowskiego nie tylko z uwagą i należytym pietyzmem, lecz także jako źródła inspiracji w dyskusjach nad współczesnymi problemami społecznymi, państwowymi i prawnymi.
ETERYZM to brawurowa pod każdym względem opowieść o zabarwieniu religijnym, w której autor poddaje wstępnie krytycznej analizie wszystkie trzy wierzenia będące dla duszy religijnym trójkątem bermudzkim. Robi to z perspektywy człowieka pamiętającego bytowanie w formie energetycznej, sprzed wcielenia materialnego. Ukazuje w zupełnie nowym świetle postać Jezusa Chrystusa, chrześcijaństwo rzymskie czy zjawisko śmierci. Opowiada o energii Boga, duszy, Lucyfera oraz o sensie życia w materii ciała. Przedstawiana perspektywa wygląda na brakujące ogniwo między religią a nauką. Wizja energetycznego postrzegania otaczającej nas rzeczywistości może brzmieć przerażająco wiarygodnie i logicznie. Nosi znamiona czerwonej pigułki pełnej danych. Pigułki z filmowego klasyku, który nawiązuje fabułą do koncepcji ETERYZMU. To oczywiście nie wszystko w tej niekończącej się opowieści... Możesz nigdy już nie postrzegać otaczającego świata tak jak poprzednio...
Nowa książka Bronisława Wildsteina to erudycyjny, pełen filozoficznych i literackich odwołań esej o kluczowym dla zrozumienia naszych czasów napięciu. Jak pisze autor we Wprowadzeniu: Bunt i afirmacja jawią się jako bieguny konfliktu, który współcześnie dzieli naszą cywilizację. Chodzi o sprawę fundamentalną, nie o akcydentalne akty sprzeciwu czy akceptacji. Te zależą od konkretnej sytuacji i historycznych warunków. Natomiast elementarna opozycja, o której piszę, ma charakter metafizyczny. Sprowadza się do przyjęcia albo odrzucenia świata w jego zasadniczym, danym nam kształcie z jego podstawowymi uwarunkowaniami.Afirmacja nie oznacza zamykania oczu na zło, którego doświadczamy i które wpisane jest w ludzką kondycję. Wręcz przeciwnie. Dopiero akceptacja świata jako całości pozwala nam ze zrozumieniem, a więc do pewnego stopnia skutecznie, przeciwstawić się jego negatywnym aspektom.
Książka doskonale wpisuje się w aktualne rozważania nad fundamentalnymi kwestiami poznawczymi, ukazując dobitnie znaczenie elementów informacyjnych obecnych we wszystkich dziedzinach nauki. Składają się one na zintegrowany opis otaczającego nas świata. Już sam tytuł dzieła zakreśla szeroki wachlarz poruszanych dyscyplin, od mechaniki kwantowej po genomikę. Odwołanie się do tak oddalonych od siebie obszarów poznawczych ma, według założeń Autora, nie tylko ukazać logikę złożoności i uporządkowania wszechświata, ale nade wszystko wskazać na uniwersalne prawidłwości jego organizacji.
Z recenzji prof. dra hab. Andrzeja B. Legockiego
Pisma wczesne odsłaniają źródła późniejszych i najsłynniejszych dzieł myśliciela z Amsterdamu. Jest to bezwzględnie najlepsze i najciekawsze wprowadzenie do jego myśli, uważanej często za kontrowersyjną.
Na książkę składają się 3 niewielkie dzieła:
Uporządkowane streszczenie filozofii Kartezjusza (wydane w 1663 roku), stanowiące już zapowiedź stylu i metody Etyki, nie tylko w klarowny sposób wyjaśnia myśl autora Medytacji, ale ujawnia też najważniejsze jej luki i słabości.
W tym kontekście szczególne znaczenie mają zamykające całą rekonstrukcję Rozmyślania metafizyczne.
Traktat krótki o Bogu, człowieku i jego szczęśliwości (pochodzący z 1661 roku) to wstępny zarys koncepcji rozwiniętej potem w Etyce. Już tutaj bowiem prawdziwym i jedynym warunkiem doskonałości okazuje się fakt, iż człowiek "nic sam w sobie uczynić nie zdoła ku swemu zbawieniu i szczęściu".
Niedokończony "Traktat o uzdrowieniu rozumu" (1661), którego spisanie zbiegło się najprawdopodobniej z rozpoczęciem pracy nad "Etyką". Spinoza w "Traktacie" zapowiada "Etykę", rozważając głównie kwestie epistemologiczne, w tym zwłaszcza istotę, pochodzenie i formę "myśli prawdziwych" - ale i w tym wypadku "poprawa rozumu" służyć ma jednostkowemu i zbiorowemu szczęściu. Kto miał tego pecha i nie zna jeszcze "Etyki" pana de Spinozy, ma to wielkie szczęście, że może rozpocząć lekturę jego pism od dzieł nawcześniejszych.
(Z anonimowego listu z XVII wieku)
Niniejsza publikacja nie jest ani podręcznikiem, ani też dość przypadkowym zbiorem artykułów z etyki stosowanej. Jej podstawą jest jedenaście tomów serii ETYKA I TECHNIKA, jakie ukazywały się nakładem Towarzystwa Naukowego KUL w latach 1999-2011. Każdy z nich był wzbogaconym zazwyczaj o kilka tekstów zapisem konferencji pod tym samym co seria tytułem organizowanych przez Katedrę Etyki Szczegółowej KUL. W roku 2009 uznaliśmy, że czas zakończyć tak cykl konferencji, jak i towarzyszącą im serię i pomyśleć o nowej formule etycznych debat. Zakończona już seria stanowi jednak dorobek, który może zostać wykorzystany w dydaktyce, łatwiej sięgnąć po niego, kiedy teksty opublikowane są w jednej książce niż rozproszone w poszczególnych tomach serii. Książka zawiera zatem wybrane artykuły z wydanych już tomów, ale nie tylko. Dodane zostały do niej teksty, które dopełniają problematykę zawartych w niej rozdziałów, rozdziały odpowiadają natomiast różnym obszarom etyki stosowanej.
Rozmyślania Marka Aureliusza składają się z osobistych zapisków cesarza-filozofa, utrzymywanych w formie medytacji i pisemnych ćwiczeń duchowych. Ich siła wyrazu i głębia spojrzenia przez całe stulecia inspirowały filozofów, pisarzy i zwykłych czytelników do refleksji nad miejscem człowieka w świecie odartym ze złudzeń. Przeżyj życie najpiękniej, a możność tę znajdziesz w duszy pisał cesarz-filozof.Od pierwszego polskiego przekładu Rozmyślań upłynęło niemal 100 lat. Najnowsze tłumaczenie podąża skrupulatnie za greckim tekstem oryginału, jednak wiernie oddając jego niuanse, zachowuje literackie walory prozy Aureliusza.
Charles Handy is one of the giants of contemporary thought. His books on management – including Understanding Organizations and Gods of Management – have changed the way we view business. His work on broader issues and trends – such as Beyond Certainty and The Second Curve – has changed the way we view society.
In his new book, Handy builds on a life's work to glimpse into the future and see what challenges and opportunities the next generation faces. How will people cope with change in a world where the old certainties no longer apply? What goals will and should they set themselves? How will they find purpose and fulfilment in their lives? Clear-eyed and optimistic by turns, he sets out the questions that everyone needs to ask themselves, and points us in the direction of the answers.
Jest to książka o naukowcach i pasji uprawiania nauki – pasja postrzegana jest w kontekście pozytywnej motywacji, zaangażowania i satysfakcji naukowca; pasja jako integralna część rdzenia jego tożsamości. Zdaniem Autora nasze pasje naukowe, w powiązaniu z władzą i wolnością naszego umysłu, mogą być w praktyce urzeczywistniane, możemy kreować swój akademicki świat „w sobie i wokół”.
Żyjemy w społeczeństwach po „śmierci Boga”. Ta formuła ma dla Gaucheta sens ściśle socjologiczny. Kres religii nie oznacza jej zaniku, lecz zasadnicze przemieszczenie: u początku dziejów rodzaju ludzkiego religia była fundamentem więzi społecznych, dzisiaj ? jest ważnym elementem życia psychicznego, zaspokajając emocjonalne potrzeby jednostki. Najważniejszym argumentem za religią jest poczucie bezsensu i rozpaczy ogarniające człowieka pozbawionego wiary w Boga.
Miejsce chrześcijaństwa w tym ruchomym porządku jest paradoksalne: było ono ? zgodnie z formułą Gaucheta ? „religią wyjścia z religii”. Chrześcijański monoteizm, umieszczając Boga poza światem i przypisując mu nieskończone atrybuty, doprowadził do odczarowania i desakralizacji rzeczywistości widzialnej. Z kolei wiara w jednostkową nieśmiertelność i ciężar położony na moralnej świadomości jednostki stały się podstawą europejskiego indywidualizmu. Chrześcijaństwo, jego trwająca dwa tysiące lat praca złożyły religię do grobu.
Książka ta jest poświęcona myśli Martina Heideggera (1889-1976), najwybitniejszego filozofa niemieckiego XX wieku, jednego z najważniejszych myślicieli w dziejach całej filozofii zachodniej. Heidegger podejmuje i rozwija projekt fenomenologii, doprowadzając go do granic możliwości. Przemyślenie podstaw zachodniej filozofii, a przede wszystkim niemożliwość postawienia pytania o samo bycie w horyzoncie badań transcendentalnych, przywiedzie Heideggera do prób innego, niemetafizycznego myślenia, które sytuuje się już poza obszarem filozofii metafizycznej, filozofii ufundowanej na pojęciu obecności. Ostatnim słowem tego myślenia będzie wydarzanie (Ereignis). Wydarzanie jest nieprzedstawialne, niewypowiadalne. Nie istnieje nic, z czego można je wywieść, a tym bardziej nic, czym można je wyjaśnić. W 1969 roku podczas seminarium w Le Thor Heidegger powiedział, że w wydarzaniu nie zostało już pomyślane nic greckiego. W 1973 roku określił całą swą drogę myślenia mianem fenomenologii niepojawialnego, niejawialnego (Unscheinbare). W późnym wykładzie Heideggera Koniec filozofii i zadanie myślenia czytamy, że człowiek myślący powinien doświadczyć sedna nieskrytości, owego miejsca ciszy skupiającego w sobie to, co dopiero udziela nieskrytości, doświadczyć prześwitu Otwartego. Choć jest to zarazem doświadczenie bezpodstawności, doświadczenie źródłowego Nic, byłoby to – według Heideggera– doświadczenie tego, co jest. Książka Cezarego Woźniaka jest próbą interpretacji myśli Heideggera pod kątem jej ciągłej orientacji na sferę źródłowej jawności aż po moment kontemplacyjnej mądrości doświadczającej istoty samej zjawiskowości. Cezary Woźniak pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie sprawuje funkcję dyrektora Instytutu Kultury na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej. Jest autorem książki Martina Heideggera myślenie sztuki oraz artykułów publikowanych między innymi w „Kwartalniku Filozoficznym", „Principiach", „Przeglądzie Filozoficznym".
Dobre przywództwo ma krytyczne znaczenie zarówno dla rozwoju społeczno-ekonomicznego, jak i powodzenia w biznesie.
W coraz mniej bezpiecznym, niestabilnym i trudno przewidywalnym świecie pojawia się potrzeba przywództwa w każdej organizacji, w każdej instytucji – silniejsza niż kiedykolwiek. Przywództwo przez wartości to odpowiedź na widoczne problemy współczesności i wyzwania przyszłości. Sprawiedliwość to jedna z tych wartości, które kształtują dobre życie, umiejętne sprawowanie władzy czy zarządzanie. Znajduje ona zastosowanie w przywództwie przejawiającym się w każdej postaci. Autorka książki udowadnia to w sposób jednoznaczny i co równie ważne – pokazuje, na czym to polega w praktyce.
Człowiek w dialogu to drugi tom z cyklu Filozofia na tropie człowieka. Monografią otwierającą ten cykl była publikacja Człowiek. Filozoficzne wyzwanie, a zakończy go Przeszłość i przyszłość antropologii fundamentalnej – książka poświęcona projektowi Michaela Landmanna.
Określenie „człowiek w dialogu” przywodzi na myśl dialog, będący powszechnym medium porozumiewania się i komunikacji. Tymczasem dialog jest nie tylko rozmową (może być nawet bezsłowny), podobnie jak nie każda rozmowa jest dialogiem – w sensie, który przypomniany nam został za sprawą dwudziestowiecznej filozofii dialogu, a nawet dzięki niej doczekał się antropologicznej rehabilitacji i wydobycia z filozoficznej niepamięci. Człowiek jest podmiotem użytkującym język – w słowie mówionym i pisanym – i w ten sposób dającym wyraz swojej rozumności, ale to pozostaje oczywiste, przynajmniej od czasów Arystotelesa. Jednak słowo dialog, gdyby uwzględnić jego morfologię, ujawnia dwie prawdy, niezależne od siebie, a zarazem współtworzące szczególną jakość. Mówi ono, że „dia” jest nie tylko reminiscencją greckiego liczebnika, lecz także posiada inną etymologię, wskazującą na zapośredniczenie ludzkiego Ja przez Ty. Owo osobowe, interpersonalne Ty nie może zostać sprowadzone do żadnego To – nie dlatego i nie tylko dlatego, że taka procedura byłaby niebezpieczna czy kulturowo niestosowna. Przyczyna leży w fakcie międzyosobowego „zagadnięcia”, które za sprawą swego transcendentnego źródła dysponuje potencjałem zapewniającym możliwość pełnego uczłowieczenia tym, którzy stają się jego beneficjentami.
Ukazany przez dialogików paradoks polega na tym, że chociaż dialog nie jest żadnym poddającym się weryfikacji obiektem, kulturowym artefaktem ani żadną ontyczną realnością, to jednak – i właśnie dzięki temu – stanowi bezprecedensową okoliczność, która jako jedyna zdolna jest doprowadzić do ukonstytuowania się bytu ludzkiego. Ów odkrywany przez dialogików człowiek jest nie tylko istotą myślącą, mówiącą, formującą przestrzeń cywilizacyjno-kulturową oraz formowaną przez tę przestrzeń. Jest on ponadto kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym – ludzką osobą.
Prezentowana książka to filozoficzny dialog o doczesnych rządach Opatrzności, łączący walory literackie z ogromnym ładunkiem polemicznej pasji. Joseph de Maistre rzuca na szalę całą swoją wiedzę, erudycję i talent pisarski, by wbrew naukowo uzasadnianej pysze zwątpienia, a często także wbrew zdrowemu rozsądkowi, dowodzić, że Bóg jest obecny we wszystkich sprawach ludzkich, nade wszystko zaś w życiu politycznym.Słynne ze swej kontrowersyjności i po wielokroć cytowane wywody: pochwała kata, apologia wojny i filipiki antyoświeceniowe, nabierają zupełnie nowego znaczenia. Przed oczyma czytelnika staje pejzaż rewolucyjnej epoki widzianej oczyma konserwatywnego arystokraty o żarliwości jakobina, którego twórczość wciąż zdumiewa i przywodzi do desperacji tak jego admiratorów, jak i przeciwników.
Co może ocalić człowieczeństwo? Czy we współczesnym świecie wiara w miłość, dobro i spokój jest tylko nierzeczywistym marzeniem? A może każde z doświadczeń to ponadczasowy dar?Na te i wiele innych pytań odpowiada wnuk Mahatmy Gandhiego, Arun. Przywołując dziesięć ważnych i poruszających lekcji, które otrzymał od swojego dziadka, rzuca nowe światło na rozwiązanie duchowych problemów współczesnego człowieka.Dzięki jego naukom możesz zrozumieć równowagę sił dobra i zła w świecie, a także pogodzić się z negatywnymi emocjami i wydarzeniami, dostrzegając w nich sens i przekuwając w wewnętrzną siłę.
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
![Okładka książki Potęga mitu [2025]](https://dobreksiazki.pl/Photos/7/MEDIUM/000080/potega-mitu-2025.jpg "Potęga mitu [2025]. Autor: Campbell Joseph. Dobreksiazki.pl")
