Kolejny zbiór felietonów Igora Zalewskiego, który konsekwentnie ucieka od polityki w stronę tematyki obyczajowej. Zbiorowym bohaterem Zalewskiego jest polska klasa średnia w średnim wieku. Dzieciata, obarczona kredytami, zapracowana i już zmęczona imprezowaniem, ale dziarsko udająca, że wcale tak nie jest. Błyskotliwy i zabawny portret generacji, która weszła w dorosłe życie koło roku 1989 i nieoczekiwanie dla siebie odkryła, że młodość nie trwa wiecznie.
Zbiór felietonów pisanych jako pamiętnik "grubasa", to lektura obowiązkowa dla wszystkich, tych, którzy zmagają się z obżarstwem. Zwłaszcza w dzisiejszych czasach, w których dostęp do jedzenia jest nieograniczony, a wiedza na temat zdrowego stylu życia jest wciąż zbyt mała. Tę książkę powinni przeczytać nie tylko ci, co mają duży problem z nadwagą, ale także ci, którzy, od lat nie potrafią się pozbyć zbędnych kilku kilogramów. To również książka dla rodziców, którzy zaślepieni miłością nie dostrzegają, że ich pociechy mają problem, który przekłada się na ich egzystencję. Prawda książki niech będzie inspiracją dla wielu czytelników.?
Wybór felietonów znanego satyryka z lat 1972-2014, publikowanych m.in. w ,,Rzeczpospolitej"", tygodnikach ,,Wprost"" i ,,Polityka"" z rysunkami autora. Stanisław Tym siecze, smaga, kpi, ośmiesza, drwi, bawi, pochyla się z troską... Nawet najstarsi nie pamiętają od kiedy. Bo Stanisław Tym jest od zawsze - dla jednych jako niezapomniany kaowiec z ,,Rejsu"", Ochódzki z ,,Misia"" czy ,,Rozmów kontrolowanych"", dla innych jako autor sztuk teatralnych (,,Rozmowy przy wycinaniu lasu"") i skeczów, które przeszły do historii polskiego kabaretu (,,Wężykiem, wężykiem""). Jeszcze inni najbardziej cenią jego talent felietonisty - dziś pisze dla ,,Polityki"". Tym nigdy nie traci poczucia humoru: ,,Jestem szczęśliwy, gdy ludzie się śmieją. Śmiech pozwala zapomnieć o przykrościach, biedzie, złym losie. Daje wolność. Choćby na chwilę"".
Satyryczne felietony mojej przyjaciółki Hanny Bakuły do „Playboya” to rezultat obserwacji erotycznych obyczajów nowobogackiej Polski. Jej pełen słodkiej trucizny język obnaża naszą żałosną dekadencję. ISTNY SATIRICON BAKULLINIEGO. Kora Głównym obiektem jadowitej napaści Hanny Bakuły jest typowy polski mężczyzna końca tysiąclecia: lekko spasiony, średnio rozgarnięty seksualny nieborak. Ponieważ jestem zapasionym, mało rozgarniętym seksualnym nieborakiem czytam (na domiar złego świetnie napisane) felietony Bakuły z wściekłością i życzę jej najgorzej. Życzę jej na przykład, żeby choć na krótko zakochała się zwierzęco w jakimś mało bystrym spaślaku, a potem, kiedy on odejdzie, żeby długo i boleśnie łkała na widok jego zostawionych na środku pokoju kapci w kratkę. Jerzy Pilch Bakuła powinna się rozmnażać. Bakuły są inteligentne, zadziorne i wesołe! Więcej Bakuły! Wojtek Jagielski Bezlitośnie ukazana fizyczność seksu śmieszy i przeraża. Rodzi się myśl o głębokiej, szlachetnej, bezcielesnej miłości. Ta idea przyświeca zapewne Bakule. Ale niewyraźnie. Jerzy Bralczyk Hanna Bakuła – malarka i pisarka, autorka kilkunastu książek. Pisała felietony do „Playboya” i „Urody”, obecnie pisze bloga i felietony na portalu www.kobieta.wp.pl oraz publikuje teksty w miesięcznikach. Jest absolwentką wydziału malarstwa warszawskiej ASP. Portretowała m.in.: Liv Ullmann, Yehudi Menuhina, Daniela Olbrychskiego, Agnieszkę Osiecką. Pracuje w technice pasteli. Całe lata 80. XX w. spędziła na Manhattanie. Projektowała tam m.in. kostiumy i scenografię do spektakli na Broadwayu, za które wyróżnił ją „New York Times”. Oprócz polskiego ma też obywatelstwo amerykańskie. Na wizytówce ma napisane „osoba kontrowersyjna”. Mówi o sobie, że jest soft-feministką. Prowadzi fundację propagującą kulturę polską za granicą, wspiera dwa domy dziecka, organizuje festiwale muzyki Franciszka Schuberta.
Weź, czytaj: świetny publicysta, autor książki „Lepiej palić fajkę niż czarownice” znowu wsadza kij w mrowisko polskich i kościelnych sporów. Rok 2014 dla księdza Adama Bonieckiego, Redaktora Seniora „Tygodnika Powszechnego”, jest rokiem szczególnym. W lipcu będzie obchodził swoje 80. urodziny. W tym roku minie także 50 lat od pierwszej jego publikacji na łamach „Tygodnika Powszechnego”, którego 15 lat temu został redaktorem naczelnym. To nie jedyne powody do świętowania – 35 lat temu objął stanowisko redaktora naczelnego polskiej edycji „L’Osservatore Romano”, a 40 lat temu wydał nakładem Znaku swoją pierwszą książkę Rozmowy niedokończone. Z okazji jubileuszu księdza Adama Bonieckiego przygotowaliśmy książkę Zakaz palenia - zbiór edytoriali z „Tygodnika Powszechnego”, który jest kontynuacją bestsellerowego tomu Lepiej palić fajkę, niż czarownice opublikowanego w listopadzie 2011 roku. Paradoksalnie, po nakazie milczenia nałożonym na księdza Adama przez jego zwierzchników, zainteresowanie jego osobą wzrosło – od tego czasu odwiedził on ponad 200 miejsc w Polsce i za granicą, w których spotkał się z czytelnikami, wiernymi, wszystkimi, dla których głos księdza Bonieckiego jest ważnym elementem debaty publicznej. Książka będzie ilustrowana zdjęciami Grażyny Makary i opatrzona komentarzami Michała Okońskiego i Piotra Mucharskiego, redaktorów „Tygodnika Powszechnego”.
Silna czy słaba płeć? Męska czy kobieca i tajemnicza? Wybranka czy wybierająca rycerza na śniadym koniu? Jaka jest kobieta w XXI wieku? Czy uświadamia sobie, jakie są jej potrzeby? Czy żyje szczęśliwiej, lepiej? Do którego wzorca kobiecości dąży? Jednak mowa tu nie tylko o kobietach. Tak jak mężczyzna liczy się w życiu płci pięknej, tak i w tej książce zajmuje miejsce niepoślednie. Rycerz, macho, przyjaciel czy ofiara? Mężczyźni mają do wyboru cały wachlarz ról do odegrania przed paniami. A co na to one same? No właśnie, o tym jest ta książka.
Krystyna Kofta po raz kolejny podejmuje dyskusję ze stereotypami, które przez stulecia zawładnęły naszym, europejskim postrzeganiem ról społecznych kobiet i mężczyzn. Mówi też o nowych wzorcach, jakie wykształciły się w ostatnim dwudziestoleciu, które choć radykalnie inne, wcale nie muszą być takie dobre. Dlatego, by żyło się nam lepiej, autorka z obu perspektyw wyłuskuje, to co najlepsze. Lektura lekka i zabawna dla każdego.
Obecne wydanie Jak zdobyć, utrzymać i porzucić mężczyznę stanowi wersję przejrzaną i poprawioną.
Zbiór ironicznych obserwacji codziennego życia, przeplatanych wspomnieniami i anegdotami. Znany reżyser, aktor, były dyrektor Teatru Muzycznego, człowiek o cynicznym podejściu do życia, ale o wielkim złotym sercu – zdaniem kolegów cyników, po raz kolejny zaskakuje czytelnika. Inteligentnie i z niezwykłym poczuciem humoru pisze kronikę „wypadków medialnych”, intryguje niedopowiedzeniami, prowokuje śmiałymi sądami, kontrowersyjnymi środkami wyrazu by na koniec zaskoczyć ciętą ripostą. Do książki dołączona jest płyta CD z opowiadaniem w wykonaniu autora.
Codzienność różni się nieco od teorii rozwijanych przez poradniki. Codzienność boli i wystawia nas na próby ogniowe już od rana. Dzwoni budzik ? czas wstawać. Odwracamy się spuchniętą twarzą w stronę Miłości Naszego Życia i błagając, rzęzimy ?odprowadzisz do przedszkola??. Bez reakcji. Wstajemy więc i zaczynamy ogarniać rzeczywistość. W kuchni krajobraz jak po wybuchu bomby atomowej, w przedpokoju ubłocone buty, w lodówce gra zespół Pustki. Jak to się mogło stać w królestwie Perfekcyjnej Pani Domu? Bezustanne lawirowanie między dobrem dziecka a swoim, zmiana relacji w związku, codzienna krzątanina i logistyka. Choć Sylwia Chutnik opisuje swoje macierzyństwo ze sporą dozą humoru i ironii, w jej felietonach kryją się celne obserwacje na temat wymagań stawianych współczesnej matce. Sylwia Chutnik ? pisarka, kulturoznawczyni i aktywistka społeczna. Autorka m.in. nagrodzonej Paszportem Polityki powieści ?Kieszonkowy Atlas Kobiet?. Prezeska Fundacji Mama. Pisze felietony m.in. do ?Polityki?, ?Pani? i ?Dziecka?.
Tyrmand warszawski to zbiór felietonów Leopolda Tyrmanda o Warszawie. Teksty te nigdy dotąd nie były wydane w formie książkowej. Autor drukował je głównie w ,,Stolicy"", ale także w ,,Tygodniku Powszechnym"". Leopold Tyrmand powrócił po wojnie do Polski - głównie z miłości do Warszawy. I właśnie ta miłość, z którą się bynajmniej nie krył, jest osnową wszystkich jego tekstów na temat naszej stolicy, takiej jaką była w latach 1946-1953. Okazuje się jednak, że wiele z jego obserwacji aktualnych jest do dziś. Przywołując słowa Autora: ...wszystko, dziejące się poza Warszawą, było niedobre, nudne, niewłaściwe i pozbawione wdzięku. Tak samo wszystko, dziejące się w Warszawie, jest dobre, interesujące, właściwe i pełne czaru i uroku. Przykład - proszę bardzo: gdy w Łodzi pada deszcz w Wielkanocne święta, jest to tylko i wyłącznie winą Łodzi, bo tylko w takim mieście może w Wielkanoc padać deszcz. Gdy natomiast Warszawa ma nad sobą złą pogodę w każde święta, można, a nawet należy to wybaczyć. Bowiem winna jest pogoda, a nie miasto. Na pewno. A zresztą w Warszawie, na Wielkanoc musi być ładnie...
Krótki kurs nowomowy"" jest kompletem felietonów legendarnej działaczki pierwszej ""Solidarności"", Joanny DudyGwiazdy, napisanych w latach 2001-2013 dla czasopisma społecznopolitycznego ""Nowy Obywatel"". Zawartą w tomie publicystykę tak podsumował autor wstępu, prof. Zdzisław Krasnodębski: Lewicowość autorki łączy się z przywiązaniem do narodowej suwerenności i sceptycyzmem wobec brukselskiej biurokracji. Duda-Gwiazda odrzuca natomiast ""lewicowość"", która oznaczałaby obronę komunistycznej przeszłości czy pochwałę dawnych donosicieli. Jest rzeczą charakterystyczną dla III RP, że na scenie politycznej nie znalazło się miejsce dla ludzi o podobnych poglądach.
Riko, ogromny bury kocur o kamiennym spojrzeniu, posturze atlety i złotym sercu był panem i władcą okolicy, w której na nowym osiedlu stanął i nasz dom. Budowa osiedla wywróciła do góry nogami jego świat, ale Riko odnalazł się w nowym otoczeniu. Potrafił zająć się nie tylko sobą, ale i zaopiekować swoją rodziną, a nawet pomagać obcym, a słabszym od siebie kotom ? silniejszych, prawdę mówiąc, nie było ? i bardzo wiele nauczyć nas, ludzi, u których zamieszkał. Riko każdego dnia miał nam coś do powiedzenia w sprawach zasadniczych ? jak być wiernym i dobrym, odważnym i łagodnym, silnym i delikatnym, twardym i wrażliwym, władczym i opiekuńczym. Było i jest zaszczytem, że nam zaufał.
Jak przyrządzić sałatkę z ziemniaków, którą zajadał się Ernest Hemingway, gdy mieszkał w Paryżu?
Czy wiersz Cebula świadczy o wyjątkowej pozycji tego warzywa w jadłospisie naszej noblistki Wisławy Szymborskiej?
Co Antoni Czechow myślał o karasiu w śmietanie – daniu, które zabiło Iwonę, księżniczkę Burgunda, z dramatu Witolda Gombrowicza?
Czym krzepiły się postacie biblijne i co oprócz sławnej „magdalenki” spożywali bohaterowie W poszukiwaniu straconego czasu Prousta?
Erudycja Bogusława Deptuły robi wrażenie. Ale Literatura od kuchni jest nie tylko zbiorem błyskotliwych felietonów na temat związków słowa pisanego z jedzeniem – to także swego rodzaju książka kucharska. Dowiemy się z niej, w jakich proporcjach połączyć odpowiednie składniki, aby poczuć się jak bohaterowie literackich arcydzieł. Czasem będą to potrawy prawdziwe, czasem zupełnie fantastyczne, jak niewiniątko
w tarapatach, misjonarz na dziko czy Syrena Południa w białym winie, wszystkie trzy z powieści Rolanda Topora.
Lektura obowiązkowa każdego smakosza. Palce lizać!
Wspomnienia rockowej młodości i artystycznego podziemia z czasów PRL, refleksje dotyczące przeczytanych książek, obejrzanych filmów i spektakli, rozważania o wierze i... wątpieniu. Ksiądz Andrzej Luter kieruje się zasadą, że najważniejszy jest człowiek, a dopiero w dalszej kolejności jego poglądy, doświadczenia czy wygląd. Bez natrętnej „duszpasteryzacji”, z szacunkiem i ciekawością stara się zrozumieć bliźniego – niezależnie od tego, czy jest nim światowej sławy reżyser, młodo zmarły poeta-buntownik czy też „zwykły” parafianin. Andrzej Luter jest księdzem rzymskokatolickim, asystentem kościelnym Towarzystwa „Więź”, publicystą „Tygodnika Powszechnego”, „Więzi”, „Znaku, „Dialogu” i miesięcznika „Kino”. Aktywny duszpastersko w środowiskach dziennikarskich i twórczych.
Rozmowy ze specjalistami i naukowcami, które zmienią na zawsze Wasze menu. O dobrodziejstwie płynącym z picia kawy, mitach o cholesterolu, eko-żywności i pożywnym piwie, czyli wszystko, co powinniście wiedzieć
o zdrowym odżywianiu.
Krystyna Naszkowska urządziła sąd nad polskim stołem. Pyta naukowców i specjalistów od żywienia o sprawy, które nurtują wszystkich dbających o zdrowie.
Z książki dowiecie się m.in.:
- Czy jaja nas żywią czy trują?
- Czy jedząc ekologiczną żywność będziemy żyć dłużej?
- Czy masło jest zdrowsze od margaryny?
- Czy mięso zmienia nas w agresywnych drapieżników?
- Czy żywność genetycznie modyfikowana to dobrodziejstwo czy przekleństwo?
- Czy istnieje idealna dieta?
Wśród rozmówców znaleźli się: prof. Tadeusz Trziszka, prof. Małgorzata Kozłowska-Wojciechowska, prof. Grażyna Cichosz , prof. Jan Hartman, prof. Piotr Węgleński oraz psycholog Agata Ziemnicka.
Subtelny i wyrafinowany humor w najlepszym wydaniu. W krzywym zwierciadle to zbiór felietonów Maciej Stuhra, w których wybitny aktor objawia swój kolejny talent - literacki. Świat oczyma Macieja Stuhra może wydawać się światem odbitym w krzywym zwierciadle - ale bez wątpienia pełnym humoru. A jak wiadomo - humor zawsze w cenie...Maciej Stuhr - znakomity aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i kabaretowy. Na stałe związany z Teatrem Nowym w Warszawie. Mimo ponad 50 ról wciąż zaliczany do aktorów młodego pokolenia. Laureat wielu nagród - m.in. Orła za pierwszoplanową rolę męską w filmie Pokłosie. W roku 2006 uhonorowany tytułem Mistrza Mowy Polskiej
Kiedy miałem lat sześć, nie chciałem być strażakiem ani żołnierzem, ale gdyby mnie kto spytał, czy chciałbym zostać krytykiem literackim, to z pewnością też bym zaprotestował - pisze Jacek Dehnel we wstępie do swej najnowszej książki. I w rzeczy samej, Młodszy księgowy nie jest tomem krytycznoliterackim, choć znalazło się tu kilka recenzji. To fascynująca opowieść o literaturze pojmowanej najszerzej jak tylko można; zbiór komentarzy, dygresji, anegdot i, last but not least, wyznań estetycznej wiary. Dehnela interesuje prawie wszystko - obyczaje poetów w podróży służbowej, grafomania, perły znalezione w stuletnich sztambuchach, korespondencja pisarzy wielkich i małych. Pisze głównie o innych, ale nie zapomina o sobie - czytelnik będzie mógł towarzyszyć mu w spotkaniach i wyprawach i podejrzeć go przy biurku. Błyskotliwość, rozległa wiedza i swoboda łączenia spraw, zdawałoby się, odległych, dystans do siebie i znakomite poczucie humoru - Dehnel jest równie dobrym felietonistą, jak prozaikiem i poetą.
Dotychczasowym dorobkiem Jacek Dehnel mógłby obdzielić kilku mniej pracowitych i mniej przez los obdarowanych kolegów.
Jan Zieliński, „Rzeczpospolita"
"Theater" jest esejem naukowym o walorach popularyzatorskich, pełną erudycji opowieścią o historii i zmiennych losach teatru w Stanach Zjednoczonych. Na tle historycznych epok autor kreśli sylwetki postaci ważnych dla kształtowania i rozwoju amerykańskiego systemu teatralnego - reżyserów, producentów, dramatopisarzy. Opisuje powstanie i ewolucję instytucji teatralnych, pokazuje jak na przestrzeni dekad, podczas kolejnych prezydentur, zmieniała się rola państwa w finansowaniu tej sfery życia kulturalnego. Autor, odpowiadając na pytanie o strukturę i finansowanie amerykańskiego teatru, wskazuje na te elementy polityki fiskalnej, które spowodowały komercjalizację scen instytucjonalnych (system producencki Broadwayu) i powolny upadek ambitniejszego działania artystycznego. Szczegółowo omawia także działalność uniwersytetów, fundacji, organizacji non profit i pokazuje ich dzisiejsze uprzywilejowane miejsce w systemie finansowania oraz aktywność w walce z zaistniałym kryzysem. Wskazując mechanizmy, które doprowadziły do upadku teatru w USA, ostrzega Europę przed automatycznym absorbowaniem amerykańskich rozwiązań ekonomicznych w sferze kultury.
To pierwsza w Polsce książka czysto antyfeministyczna. Jeśli zawarte w niej poglądy Cię szokują to znaczy, że ideologia lewacka naprawdę rozprzestrzeniła się w Polsce zdecydowanie za daleko.
Jeśli znasz jakąś wojującą feministkę osobiście, zrób dobry uczynek i kup jej tę książkę.
Spotkanie z wciąż żywą myślą ks. Tischnera
Ksiądz Józef Tischner był nie tylko znanym i lubianym publicystą, ale przede wszystkim cenionym duszpasterzem i duchowym autorytetem. Zrozumieć własną wiarę to dwa cykle artykułów: pierwszy: Wiara szuka rozumienia - został opublikowany na początku lat 90. na łamach „Gazety Wyborczej”, drugi - Rozmowy rekolekcyjne - w latach 70. ukazywał się w miesięczniku „W drodze”. Oba stanową cenną i zwięzłą prezentację myślenia religijnego ks. Tischnera. W cyklu pierwszym autor tłumaczy, czym jest wiara i jak odróżnić tę prawdziwą (wiarę w Boga) od jej surogatu („wiary w wiarę”). W drugim omawia zasadnicze treści wiary chrześcijańskiej (albo szerzej - biblijnej), pytając przede wszystkim o „twarz biblijnego Boga”.
Ta niewielka książka jest zaproszeniem do rekolekcji z ks. Tischnerem - do spotkania z jego wciąż żywą myślą.
Zbiór filuternych, napisanych z niezwykłą lekkością, felietonów traktujących o relacjach damsko-męskich.Miniaturowe historie miłosne pod piórem Agnieszki Osieckiej skrzą się nie tylko od dowcipu, ale też pełne są przewrotnej ironii i przekornej czułości. Sercowe przypadłości swoich bohaterów autorka opisuje na tle złotych lat PRL-u, przez wielu wciąż darzonych sentymentem.Choć epoka, którą z kronikarską dokładnością uwieczniła autorka, minęła i nie ma już Peweksów, a walerianę zastąpił prozac, zaś marząc o wakacjach, marzymy bardziej o Seszelach niż Pilawkach, to problemy rodzinno-łóżkowe pozostają bez zmian. Dalej rywalizujemy z teściową, męczymy się z maminsynkami, a panowie stają się coraz mniej rycerscy. Dziś jednak felietony te zyskały nowy kontekst. Księgarnie zalane są poradnikową literaturą quasipsychologiczną. Teksty te zaś drwią nie tylko z tego typu hochsztaplerskich porad, ale i z psychoterapii jako takiej.Agata PassentOpowiastki te mają charakter żartobliwy, czasem wręcz groteskowy. Autorka starała się w krzywym zwierciadle przedstawić nasze dole i niedole miłosne. Śmiesznie sfotografować zapłakane oczy, przypudrować podstarzałą metrykę, ulżyć rozpaczy poprzez błazeństwo. Niektóre zaś dowcipy służyć mają czystej krotochwili. Agnieszka Osiecka
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
