"Magnetyczny, przystojny biznesmen, tajemnicze konsorcjum i młoda, zdolna finansistka
Nadia jest zadowoloną z życia, atrakcyjną singielką. Gdy po studiach przenosi się do Berlina i zaczyna sama dbać o swoje utrzymanie, niespodziewanie otrzymuje intratną propozycję zarządzania ekskluzywnym klubem nocnym na obrzeżach miasta. Dzięki Aśce, swojej najlepszej przyjaciółce, ma szansę robić to, co kocha, i wreszcie wykazać się swoimi umiejętnościami. Jest tylko jeden problem, a na imię mu Dominic Alexandrow. Porywczy i nieprzystępny szef Nadii, obdarzony hipnotycznym spojrzeniem i ciałem godnym boga seksu, może w każdej chwili sprawić, że dziewczyna wpadnie w poważne tarapaty...
Moje ciało mimowolnie sztywnieje, a puls niebezpiecznie przyśpiesza. Znika całe otoczenie, liczy się tylko on. Dotknął ledwie mojego ramienia, a ja już cała płonę. Niemal słyszę głos, który każe mi się ocknąć, ale nie robię nic, jedynie stoję i wpatruję się w niego.
Gdy jego wzrok pada na moje usta, mimowolnie muszę je rozchylić, dosłownie się duszę. W moje myśli wkrada się obraz, jak mógłby mnie doprowadzać do orgazmu samym dotykiem i spojrzeniem.
Zauważywszy, dokąd to wszystko zmierza, pośpiesznie zdejmuję wzrok z jego twarzy, by odepchnąć napływające do mojej głowy sceny. Przenoszę spojrzenie niżej, na jego koszulę. Wygląda w niej niesamowicie. Nie ukrywam, chętnie patrzyłabym, jak każdy z jej guzików spadałby na ziemię, odkrywając kolejne centymetry tego boskiego ciała."
Książka jest zachętą do zweryfikowania szeregu stereotypów dotyczących myśli średniowiecznej, w szczególności myśli Tomasza z Akwinu. Jest także zachętą do czerpania z niej inspiracji we współczesnych debatach etycznych, naznaczanych niebywałym rozwojem nauk o mózgu. Nie jest to zatem kolejne wprowadzenie do neurotyki, ale próba wskazania na użyteczność czerpania takich inspiracji w neurotyce. Użyteczność ta ujmowana jest w kategoriach narzędzi myślowych, pomagających w poszerzaniu zdolności opisu i wyjaśniania, czy wreszcie formowaniu krytycznego umysłu.
Myśl Tomasza może być użyteczna w formowaniu postawy krytycznej receptywności. Postawa receptywności zakłada otwartość na dane współczesnej nauki, afirmację i przyjmowanie ogromu dobra powstałego dzięki rozwojowi nauki. Receptywność ta musi być jednak krytyczna, jeśli człowiek ma zachować swoją tożsamość jako bytu rozumnego, czyli jeśli ma być czymś więcej niż stale aktualizowaną bazą danych czy idealnym przedmiotem działań marketingowych. Myśl Akwinaty może być inspiracją w tworzeniu teorii moralnych integrujących dzisiejszy stan wiedzy, jak również inspiracji w dzisiejszych dyskusjach dotyczących konkretnych dylematów powstałych w wyniku rozwoju neuronauk.
Piotr Lichacz
adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN
Autor w ramach podjętego tematu – a potwierdza to struktura oraz treść opracowania – wybrał religijność, moralność oraz aksjologię jako obszary swoich dociekań naukowych [...]. Uderzającą cechą opracowania jest jego komplementarność, jednorodność i logiczny układ, co uznać trzeba za dużą zaletę. [...] Przyjęte założenia teoretyczne i metodologiczne zostały gruntownie osadzone w adekwatnej do omawianego zagadnienia litera-turze przedmiotu. Szczególną wagę z poznawczego punktu widzenia ma-ją zbiorcze tabele ukazujące pomiar religijno-moralnych oraz aksjologicznych postaw polskiej młodzieży szkół średnich w roku 2017. To wszystko sprawia, że opracowanie pod względem analitycznym oraz informacyjnym ma charakter wyraźnie naukowo-badawczy, a zebrane wyniki badań – charakter dokumentacyjno-informacyjny. Autor, wykorzystując ten bogaty materiał empiryczny w sposób profesjonalny, ukazuje dynamikę przeobrażeń w sferze religijno-moralnej, śledzi jej zakres i formułuje liczne wnioski.
Fragment recenzji wydawniczej ks. prof. zw. dr. hab. Sławomira H. Zaręby
Czytelnik omawianego dzieła będzie mógł znaleźć odpowiedź na liczne pytania, które związane są z religią, moralnością i systemem wartości młodego pokolenia Polaków w drugiej dekadzie XXI wieku, a także antycypować kondycję społeczeństwa polskiego w omówionych wymiarach. Materiał zaprezentowany przez Janusza Mariańskiego jest mocno ugruntowany w bogatym materiale empirycznym „własnym”, jak również „wspomagającym”, nadto jego eksplikacja jest obudowana najnowszymi teoriami socjologicznymi, co w połączeniu z wielkim doświadczeniem i wiedzą Autora gwarantuje, że Czytelnik otrzymuje produkt najwyższej jakości.
Fragment recenzji wydawniczej dr. hab. Mariusza Zemło, prof. UwB
Nie ma lepszego sposobu, by zwiedzić piękną katedrę, jaką jest Suma teologiczna św. Tomasza z Akwinu, i poznać jej ducha, niż uczynienie tego w towarzystwie rozmiłowanego w niej człowieka. Taka przechadzka pozwoli nam lepiej poznać myśl wielkiego teologa kierującego się czułą miłością do Chrystusa i człowieka oraz kontemplującego to, co w człowieku odbija Boży obraz. Koncepcja życia moralnego św. Tomasza jest pełna nadziei i pozbawiona formalizmu. Jej autor wierzy głęboko, że dobro jest tak fascynujące, iż poprowadzi nas ku kontemplacji Tego, który je stworzył, i do bliskości z Nim. Gueullette jak koneser sztuki i znakomity przewodnik bierze nas pod rękę i wprowadza w gmach teologii św. Tomasza – teologii przyjaźni z Bogiem. Angażuje intelekt, jednocześnie pozwalając odetchnąć.
Podejmowane współcześnie projekty inwestycyjne coraz częściej sięgają w odległą przyszłość. Nierzadko, jak w przypadku inwestycji przeciwdziałających zmianom klimatycznym, ich okres oddziaływania sięga setek lat. Wówczas efekty podejmowanych dziś działań dotyczyć będą głównie nienarodzonych jeszcze osób.
Niniejsza książka jest odpowiedzią na liczne niedostatki narzędzi wykorzystywanych dla oceny efektywności takich inwestycji. Książka zawiera autorską propozycję modyfikacji tych metod postulującą rozszerzenie oceny ekonomicznej o kryteria o charakterze normatywnym, uwzględniające problematykę sprawiedliwości międzypokoleniowej.
Rezultaty badawcze wychodzą naprzeciw wymogom związanym z wydłużaniem się horyzontu planowania działań inwestycyjnych, szczególnie w przypadku instytucji publicznych. Publikacja może być też przydatna dla przedstawicieli środowiska akademickiego i studentów zajmujących się problematyką ekonomiki inwestycji, analizy kosztów-korzyści oraz ekonomii środowiska.
W mojej ocenie podjęta w pracy problematyka badawcza jest niezmiernie interesującą i inspirującą. Należy podkreślić jej wysoką aktualność, co wynika z wyzwań stawianych społeczeństwu próbującemu rozwiązać kluczowe problemy stawiane ludzkości, takie jak problem globalnego ocieplenia, wyboru długoterminowych inwestycji energetycznych czy realizacji programów środowiskowych w skali globalnej.
dr hab. inż. Mariusz Kudełko, prof. nadzw. AGH
Monografia ma charakter teoretyczny i jest próbą określenia wpływu uwarunkowań instytucjonalnych na zaangażowanie przedsiębiorstwa w dobrowolne działania społeczne i środowiskowe, które są definiowane jako społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR). W szczególności praca analizuje wpływ uwarunkowań instytucjonalnych towarzyszących różnym modelom kapitalizmu w krajach wysoko rozwiniętych na poziom zaangażowania przedsiębiorstw w CSR. Wykorzystuje przy tym ekonomiczną teorię osobistej motywacji Freya do wyjaśnienia wpływu tychże uwarunkowań na motywację menedżerów do podejmowania działań o charakterze społecznie odpowiedzialnym. W monografii zaprezentowane zostały również mechanizmy instytucjonalne prowadzące do globalnego rozprzestrzeniania się praktyk organizacyjnych z zakresu CSR.
W opracowaniu redagowanym przez Ewę Marię Marciniak i Jerzego Szczupaczyńskiego teoretyczną refleksję nad przywództwem politycznym uzupełniają rozważania nad praktycznymi wymiarami przywództwa. W monografii zaproponowano badanie przywództwa w powiązaniu z etyką i polityką.
Zaprezentowane rozważania są głosem w dyskusji nad istotą przywództwa politycznego oraz etapem w konstruowaniu jego koherentnej koncepcji. Są również okazją do formułowania wielu kolejnych pytań o przywództwo, jego istotę, między innymi o to, czy i w jakim stopniu współczesne przywództwo jest autorytetem, wizją, obecnością, uwagą czy polityczną empatią.
Walorem poznawczym i dydaktycznym publikacji jest to, że autorzy łączą przejrzystą, nader komunikatywną systematykę problemu i stanu badań z wątkami heurystycznymi. Jest to zbiór tekstów, który wyraźnie tworzy całość z wyeksponowanym wspólnym wątkiem przewodnim. Wywody zawarte w poszczególnych artykułach są wzajemnie komplementarne, a całość tomu spójna. Autorzy skupiają uwagę zarówno na normatywnych aspektach przywództwa politycznego, jak i na wyznacznikach, mechanizmach, strategiach i stylach przywództwa w warunkach ekstremalnych – w sytuacjach zagrożeń i kryzysów. Nie stronią przy tym od ukazywania manipulacyjnych form socjotechniki zagrożenia, lęku, dyscyplinowania za sprawą własnych prowokacji i mistyfikacji.
Geniusz, dla którego najważniejszy był człowiek
Ten wie o człowieku więcej niż Freud, Heidegger, Levinas. ks. prof. Józef Tischner
Wielkość Antoniego Kępińskiego wyraża się tym, że – odwołam się tu do zwrotu banalnego, ale kluczowego – wyprzedził on epokę. Nigdy nie czułem tego rodzaju tremy i onieśmielenia, jak teraz, dzieląc się refleksjami o tej książce. Czy Kępiński przeszedł w swoim życiu epizod psychotyczny? Są przesłanki potwierdzające tę hipotezę i o tym autorka książki pisze wprost. prof. Bogdan de Barbaro
Uformował moje spojrzenie na psychiatrię, ale też – co ważniejsze – postawy, poglądy, systemy wartości. prof. Jerzy Aleksandrowicz
Gdyby zapytać polskich psychiatrów, czyje książki wpłynęły na ich wybór kierunku kształcenia, bardzo wielu odpowie, że Kępińskiego. Nie ma chyba drugiej takiej inspiracji w psychiatrii polskiej jak jego dzieła. dr Łukasz Cichocki
Nie cierpi obłudy, układów, sztywności, „chodzenia pod krawatem”, towarzyskiego ple-ple, konferencji organizowanych po to, by szermujący tak zwanymi złotymi myślami mogli się popisać. dziennikarka Ewa Owsiany
Poglądy Kępińskiego, spopularyzowane w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, wpłynęły nie tylko na środowisko psychiatryczne, ale w ogóle na społeczeństwo. Od tego czasu inaczej zaczęto patrzeć na chorych psychicznie. prof. Krzysztof Rutkowski
Krystyna Rożnowska – dziennikarka z wieloletnim doświadczeniem, autorka cenionych poradników medycznych oraz książek, w tym biografii prof. Juliana Aleksandrowicza Uleczyć świat. W Wydawnictwie WAM opublikowała Zwyciężoną i Można oszaleć – opowieść o pacjentach szpitala psychiatrycznego.
Społeczna odpowiedzialność biznesu instytucji finansowych, w tym przestrzeganie norm etycznych, jest jednym z ważnych instrumentów budowania zaufania publicznego do tych instytucji, które jest niezbędne w świadczeniu usług finansowych klientom. Nadal jednak w działalności instytucji finansowych spotyka się przejawy społecznej nieodpowiedzialności, w tym nieodpowiedzialnej i niedostosowanej do potrzeb i sytuacji klienta sprzedaży (misselling) produktów finansowych, której konsekwencje mają negatywny wymiar finansowy oraz pozafinansowy dla tych instytucji. Monografia podejmuje ważne zagadnienia teorii i praktyki społecznej odpowiedzialności biznesu instytucji finansowych, takie jak:
• Dlaczego tolerujemy misselling w branży finansowej?
• Działania edukacyjne banków centralnych w obszarze wiedzy ekonomicznej i kompetencji finansowych jako przejaw społecznej odpowiedzialności biznesu.
• CSR finansów w kulturze ekonomii postwzrostu.
• Raportowanie społecznej odpowiedzialności biznesu w sektorze bankowym i pośrednictwie finansowym.
• Społeczna odpowiedzialność instytucji finansowych za misselling i FinTech.
• Społeczna odpowiedzialność banków spółdzielczych.
• Korzyści i koszty społecznej odpowiedzialności biznesu instytucji finansowych.
• Kwalifikacja „Doradzanie w zakresie finansów osobistych" jako czynnik ograniczający misselling na rynku usług finansowych.
Książka jest adresowana do osób zajmujących się naukowo lub praktycznie koncepcją społecznej odpowiedzialności biznesu, w tym pracowników instytucji finansowych, pracowników uczelni i wydziałów ekonomicznych, studentów i konsumentów chcących zwiększyć poziom swojej wiedzy na temat teorii i praktyki społecznej odpowiedzialności instytucji finansowych.
Na podkreślenie zasługuje kompleksowość i wysoki poziom merytoryczny opracowania. Autorzy opierają się na źródłach odzwierciedlających stan obecny i perspektywy rozwojowe rynku finansowego. Trafnie eksponują kluczowe problemy, np. ewolucję poglądów na temat CSR wskazującą na nieadekwatność nie tylko znanego od lat profitowego modelu CSR, lecz również na poznawczą nieprawomocność klasycznych teorii ekonomicznych, które ów model wspierają, czy na raportowanie społeczne, ujawniające na ile deklaracje strategiczne instytucji finansowej o społecznie odpowiedzialnych praktykach realizują się w działaniu, a na ile pozostają jedynie marketingowym hasłem. Uwzględniają wszystkie kluczowe wątki problematyki społecznej odpowiedzialności banków i pośredników finansowych. Biorą pod uwagę aspekty ekonomiczne i regulacyjne, stosownie do postulatów ekonomii instytucjonalnej oraz ekonomicznej analizy prawa. Podejmowanie racjonalnych decyzji finansowych przekłada się nie tylko na wzrost dobrobytu, ale również na stabilizację systemu finansowego.
Z recenzji prof. dra hab. W. Szpringera
Filozofia jest bogatym źródłem alternatywnych narracji opisujących, w jaki sposób powinniśmy chronić prawa człowieka; narracji, które rozwinęły się w czasach istnienia XX-wiecznych rządów totalitarnych. Niniejsza książka skupia się na myśli dwóch filozofów tego okresu – Ericha Fromma i Isaiaha Berlina. Analiza ich przemyśleń pozwala na ukazanie nowej filozoficznej koncepcji państwa i prawa opartej na wartościach godności ludzkiej i solidarności, uzasadnianych za pomocą argumentów odmiennych od „tradycyjnie uniwersalistycznych”. W koncepcji tej, zakorzenionej w ludzkim doświadczeniu, prawo musi uwzględniać zmieniające się okoliczności, być nakierowane na utrzymanie chwiejnej równowagi między różnymi i czasami przeciwstawnymi wartościami. Rozważania filozofów są zaskakująco aktualne i ukazują, że zagrożenia, które wystąpiły w XX wieku, czyhają na nas także dziś.
Wznowienie klasycznej książki – ze wstępem Yuvala Noaha Harariego, autora Sapiens, oraz wprowadzeniem Dariusza Gzyry, współzałożyciela Stowarzyszenia Empatia
Wyzwolenie zwierząt to biblia obrońców praw zwierząt i każdego, komu nieobce jest cierpienie naszych braci mniejszych.
Zwierzęta nie mogą same domagać się wyzwolenia ani też głosowaniem, demonstracjami czy bojkotem protestować przeciwko warunkom, w jakich żyją. Zdaniem Singera jednak normy moralne nie powinny odnosić się jedynie do ludzi, lecz do wszystkich istot, które zdolne są odczuwać cierpienie. Nie ma dobrych powodów pozwalających nam na używanie zwierząt do zaspokajania naszych potrzeb. Zwłaszcza na taką skalę i z takim okrucieństwem.
Czy zatem tyrania człowieka nad zwierzętami będzie trwać nadal, dowodząc, że w zderzeniu z egoistycznymi interesami moralność nic nie znaczy? Czy też staniemy na wysokości zadania i udowodnimy, że stać nas na prawdziwy altruizm, kończąc z bezlitosną eksploatacją gatunków, nad którymi mamy władzę, i to nie dlatego, że zmuszą nas do tego aktywiści, lecz ponieważ uznamy, iż jest ona moralnie nie do przyjęcia?
„Napisałem opowieść o tyranii człowieka wobec zwierząt. W rozdziałach ukazujących ich cierpienia znajdą się miejsca, które wzbudzą emocje. Mam nadzieję, że będzie to gniew i oburzenie”.
Książka ta nie jest jednak wyłącznie opisem tragicznego losu zwierząt. Jest to także jasny i klarowny wywód filozoficzny na temat źródeł naszego szowinizmu gatunkowego i przedmiotowego traktowania zwierząt. Singer pisze spokojnie, bez zacietrzewienia, stara się wyraźnie apelować nie do emocji, lecz rozumu, wyraźnie przeciwstawia się też aktom przemocy, na jakie porywali się nieraz najbardziej wojowniczy obrońcy praw zwierząt.
Sławomir Zagórski, „Gazeta Wyborcza”
Peter Singer (ur. 1946 w Melbourne) – najsłynniejszy współcześnie żyjący filozof, obwołany przez amerykański „Times” jednym ze 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie. Profesor University Center for Human Values i Uniwersytetu Princeton. Wykładał m.in. w Oxfordzie, Nowym Jorku, Uniwersytecie Colorado, Kalifornijskim i Monash. Wyzwolenie zwierząt przyniosło mu międzynarodową sławę. Jest autorem i współautorem wielu innych książek, m.in. Dzieci z probówki, Etyka a to, co jemy, Etyka praktyczna, Jeden świat, O życiu i śmierci, Przewodnik po etyce, W obronie zwierząt i Życie które możesz ocalić. Jest założycielem Międzynarodowego Towarzystwa Bioetycznego, a także współinicjatorem (wraz z Paolą Cavalieri) Projektu na rzecz Dużych Małp Człekokształtnych.
Ludzie od tysięcy lat spoglądali w niebo, starając się przeniknąć tajemnice gwiazd. Tymczasem psychologia istnieje od zaledwie stu dwudziestu lat, tak jakby to, co tuż obok, pod ręką, w naszym bliskim otoczeniu, nie było aż tak interesujące. A przecież świat zarówno ten wokół nas, jak i ten w naszych umysłach staje się coraz bardziej skomplikowany i wciąż stawia przed nami nowe wyzwania. Do tego, by choć trochę go zrozumieć, nie wystarczy nam zdrowy rozsądek ani nasze jednostkowe doświadczenie. Potrzebna jest także dobrze udokumentowana wiedza, między innymi ta płynąca z badań psychologów.O tym, co psychologia ma dziś do powiedzenia na temat władzy, polityki i moralności, kobiet i mężczyzn, dobrych i złych ludzi, naszych zachowań, decyzji i wyborów (nie tylko politycznych), oraz o wielu innych sprawach z profesorem Bogdanem Wojciszke rozmawia Marcin Rotkiewicz.Każdy w tej książce znajdzie pytanie, które sam chciałby zadać, a co ważniejsze uzyska na nie mądrą odpowiedź.
Jeśli Bóg istnieje, i jeśli – jak na Boga przystało – jest dobry i wszechmocny, to zło obecne w stworzonym przezeń świecie staje się zagadką, która bezwzględnie domaga się wyjaśnienia. Czy dobry i zarazem wszechmocny Bóg w ogóle może pozwalać na zło? A jeśli pozwala, to czy na pewno jest dobry, i czy na pewno jest wszechmocny?
Nie ma łatwej odpowiedzi na pytanie o przyczynę zła. Dla tych, którzy wierzą w dobrego i wszechmocnego Boga, znalezienie tej odpowiedzi jest szczególnie trudne. Świat powołany do istnienia przez Stwórcę naznaczony jest bowiem piętnem cierpienia, które stawia pod znakiem zapytania prawdę o Jego dobroci i Jego wszechmocy. Czy jednak Bóg rzeczywiście mógł stworzyć świat bardziej doskonały niż ten, który stworzył? Świat, w którym w ogóle nie byłoby zła? Wiele wskazuje na to, że nie. Ale wcale nie jest oczywiste to, iż uzasadniony jest optymizm Leibniza, który dowodzi, że żyjemy w najlepszym z możliwych światów, i że bez obecnego w nim zła nie byłby to już świat najlepszy.
Dlaczego zło? Czy możliwy jest świat bez zła? Czy Leibniz miał rację, gdy twierdził, że nasz świat jest najlepszym z możliwych? W każdym razie świat bez książki Pabjana byłby odrobinę gorszy.
ks. prof. Michał Heller
Tadeusz Pabjan - ksiądz katolicki, wykładowca filozofii przyrody i filozofii nauki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Nakładem CCPress ukazały się m.in.: Niedomknięty bilans wszechświata (2014), Anatomia konfliktu. Między nowym ateizmem a teologią nauki (2016) oraz - wspólnie z ks. prof. Michałem Hellerem - Stworzenie i początek wszechświata (2013).
Czy zwierzęta są zdolne do empatii, traktują się fair, współpracują i pomagają sobie nawzajem w kłopotach? Krótko mówiąc, czy zwierzęta przejawiają inteligencję moralną? Najnowsze badania naukowe rozbijają ustalone granice między ludźmi i zwierzętami, zmuszając nas do poszerzenia horyzontów i rewizji przestarzałych stereotypów dotyczących tego, co zwierzęta mogą, a czego nie mogą myśleć, robić i czuć. Marc Bekoff i Jessica Pierce łącząc wieloletnie doświadczenie i badania z zakresu poznania dowodzą, że zwierzęta posiadają szeroki repertuar zachowań moralnych. Nie tylko wykazują się poczuciem sprawiedliwości i wzajemności, ale też są zdolne do ufności, wybaczania i empatii. Dzika sprawiedliwość przedstawia nie tylko aktualny stan wiedzy, lecz także prowokuje do przemyślenia naszych relacji ze zwierzętami i naszych wobec nich obowiązków. Dzika Sprawiedliwość to bardzo inspisująca lektura. Książka wpisuje się w nurt myślenia oddającego zwierzętom coraz więcej odczuć, zdolności i pojęć, zarezerwowanych dotychczas jedynie dla człowieka. Autorzy książki bardzo sugestywnie pokazują, iż moralność może pochodzić „z natury”. Przy czym nie odziera to nas, ludzi, z wyjątkowości, lecz zbliża do innych istot zamieszkujących z nami Ziemię. Szczerze polecam! – Stefan Jakimiuk, WWF Polska Pomysły Marca Bekoffa i Jessiki Pierce dotyczące moralnego życia zwierząt podkreślają znaczenie rzetelności, kooperacji, empatii i sprawiedliwości, aspektów zachowania rozpaczliwie potrzebnych w dzisiejszym świecie. – Jane Goodall Ta książka przekonuje, że należy zachować otwarty umysł w stosunku do zwierząt innych niż ludzie. – New Scientist Badania przedstawione w książce przekonują, że nadszedł czas, by przemyśleć na nowo jeszcze jedną cechę, którą uważaliśmy za wyjątkową dla nas. – Discover Magazine Marc Bekoff - emerytowany profesor ekologii i biologii ewolucyjnej na University of Colorado w Boulder. Laureat Exemplar Award przyznanej przez Animal Behavior Society za istotny wkład w badania nad zachowaniami zwierząt. Jessica Pierce – amerykańska bioetyk, filozof i pisarka. Jej prace skupiają się na relacjach ludzi i zwierząt. Autorka licznych książek, m.in. Morality Play: Case Studies in Ethics.
Lektura książki to intelektualna podróż przez historię myśli pedagogicznej, dla której punktem odniesienia była z jednej strony specyfika ludzkiej natury oraz procesu osiągania przez nią doskonałości, a z drugiej strony etyczne i społeczno-polityczne konteksty owego procesu.
Filozofia jest bogatym źródłem alternatywnych narracji opisujących, w jaki sposób powinniśmy chronić prawa człowieka; narracji, które rozwinęły się w czasach istnienia XX-wiecznych rządów totalitarnych. Niniejsza książka skupia się na myśli dwóch filozofów tego okresu – Ericha Fromma i Isaiaha Berlina. Analiza ich przemyśleń pozwala na ukazanie nowej filozoficznej koncepcji państwa i prawa opartej na wartościach godności ludzkiej i solidarności, uzasadnianych za pomocą argumentów odmiennych od „tradycyjnie uniwersalistycznych”. W koncepcji tej, zakorzenionej w ludzkim doświadczeniu, prawo musi uwzględniać zmieniające się okoliczności, być nakierowane na utrzymanie chwiejnej równowagi między różnymi i czasami przeciwstawnymi wartościami. Rozważania filozofów są zaskakująco aktualne i ukazują, że zagrożenia, które wystąpiły w XX wieku, czyhają na nas także dziś.
Dziękuję za świńskie oczy to ważny głos w debacie na temat naszego stosunku do innych zwierząt. Autor nie tylko pokazuje, że zwierzęta są niezastąpionym źródłem wiedzy o świecie, w tym o ludziach, ale również jak bardzo potrzebna jest prowegańska polityka rozwoju.Dariusz Gzyra uważa, że w świecie, w którym zło jest wszechobecne, widać wyraźnie, ile jest możliwości czynienia dobra. Weganizm postrzega jako kontestację systemu manipulującego ludźmi, a rozwijanie krytycznego myślenia jako podstawowy akt oporuW Polsce każdego roku dla smaku, kaprysu i mody zabija się miliony zwierząt. Codziennie po cichu na fermach przemysłowych i w rzeźniach giną kurczaki, świnie, cielęta, norki oraz wiele innych zdolnych do odczuwania zwierząt. Choć większość Polek i Polaków deklaruje miłość do zwierząt i jest przekonana, że odczuwają one ból tak samo jak ludzie, a połowa z nas ma pod opieką jakiegoś zwierzęcego pupila, to mało kto na poważnie traktuje zwierzęcą krzywdę.Ponieważ nie chcemy widzieć cierpienia i śmierci zwierząt, większość niezliczonych przypadków przemocy wobec nich to działanie na zlecenie. Zaplanowane, metodyczne i standardowe. Zgadzamy się na stosowanie przemocy przez innych, abyśmy sami mogli się cieszyć smakiem mięsa i innych produktów pochodzących od zwierzęcych. Ale czy to zwalnia nas z odpowiedzialności?
Kolejna publikacja z serii ""Edukacja-Kultura-Społeczeństwo"" posiada myśl przewodnią - ""Człowiek w świecie bez wolności"". Znaczna część zgromadzonych w niej artykułów została zaprezentowana na Kongresie Edukacyjnym zorganizowanym we Wrocławiu w dniach 11-13 października 2016 r. pod tym samym tytułem. Brak wolności potraktowany został przez autorów w bardzo szerokim kontekście. Od dosłownego rozumienia, jako ograniczenie swobody, przymus, sytuację, w której niemożliwe jest dokonywanie wyborów spośród wszystkich dostępnych opcji, po ograniczenia prawne, społeczne czy mentalne, utrudniające działalność, życie czy edukację...
Dostojewski otwiera przed nami Rosję. Ba, otwiera! – roztrzaskuje siekierą z rozmachem i hukiem wiekowe wieko biezdny. Ale także Rosja otwiera nam dostęp do Dostojewskiego. I potrafi to zrobić z równym impetem, posługując się tym samym co on narzędziem. Co tam siedzi w „środku”? Żeby zobaczyć, co ma w głowie Dostojewski, trzeba – podpowiada nam z głębi swych dusznych dziejów duchowych Rosja – użyć siekiery. Żeby ujrzeć wnętrzności Rosji, warto – zaleca biegły w anatomii „duszy rosyjskiej” Dostojewski – rozpłatać ją siekierą.
Zdemolujmy pewien porządek. Nie po to, by przyglądać się – z bezpiecznego dystansu – zdemolowanemu krajobrazowi. Przeciwnie – żeby dojrzeć możliwość innej konstelacji, złożonej ze zdemolowanych fragmentów.
Z okładki:
Gdybyśmy zapytali ludzi na ulicy, czy mają poczucie swojej godności, zapewne większość odpowiedziałaby twierdząco. Ilu jednak potrafiłoby odpowiedzieć na pytanie, czym ta godność jest? Czym zatem ona jest? Czy ma jakieś szczególne cechy? A jeśli tak, to jakie? Dlaczego
w niektórych trudnych sytuacjach po prostu wiemy, że nic nie odbierze nam godności, a
w innych, znacznie prostszych, czujemy się poniżeni?
Książka Krzysztofa Jedlińskiego, wybitnego psychoterapeuty, odpowiada nie tylko na te pytania. Prosta, ale mądra i logiczna narracja powoduje, że spoglądamy na naszą godność z nowych perspektyw, których wcześniej nie dostrzegaliśmy. Zauważamy, jak kruche jest poczucie naszej godności, ale jednocześnie staje się dla nas jasne, jak wiele sami możemy zrobić, żeby je wzmocnić, odzyskać, zbudować…
Ze skrzydełek:
Krzysztof Jedliński jest psychoterapeutą i trenerem psychologicznym. Przyjmuje pacjentów dorosłych cierpiących z powodu: zaburzeń typu lękowego, problemów w kontaktach z ludźmi, sytuacji kryzysowych. Prowadzi psychoterapię indywidualną, małżeńską i rodzinną. Pracuje
w podejściu integratywnym, łącząc terapię humanistyczną z elementami innych kierunków, głównie psychodynamicznego i poznawczo-behawioralnego. Nie prowadzi farmakoterapii.
W ramach pracy trenerskiej prowadzi treningi interpersonalne oraz warsztaty: komunikacji, organizacji czasu i radzenia sobie ze stresem, współpracy w zespole. Zajmuje się szkoleniem psychoterapeutów oraz trenerów grupowych. Jest absolwentem Wydziału Lekarskiego AM
w Warszawie, specjalistą II stopnia w psychiatrii, doktorem nauk medycznych.
Aby być panem swojego życia, aby nie znaleźć się w sytuacji upokarzającej zależności, trzeba umieć powiedzieć „nie”. Słowo „nie” jest granicą obszaru, który do nas suwerennie przynależy
i do którego inni mogą mieć dostęp tylko za naszym wyraźnym przyzwoleniem.
Aby skutecznie powiedzieć „nie”, trzeba być zwięzłym, nie należy szeroko argumentować, ale po prostu podać krótkie, zgodne z prawdą uzasadnienie. Na przykład jeśli zamierzamy odmówić komuś spotkania, powiedzmy raczej: „Nie wybiorę się z tobą do teatru, bo zaplanowałem sobie czas inaczej” niż: „No wiesz, chętnie bym się z tobą wybrał, ale po pierwsze, czuję się trochę przeziębiony, po drugie, mama prosiła mnie, abym dziś koniecznie pomógł jej w domu, młodsza siostra też chciała, żebym ją przepytał z fizyki i tak w ogóle, widzisz, że absolutnie nie mogę…”. Jeśli naszemu rozmówcy naprawdę zależy, aby postawić na swoim, po kolei obali nasze argumenty i wymusi przychylną dla siebie decyzję. Jeśli natomiast będziemy w razie potrzeby spokojnie powtarzać (jak „zdarta płyta”) nasze uzasadnienie, w dodatku opierając się na własnej decyzji (…), nasza odmowa będzie skuteczna.
(z rozdziału „Co dalej oraz parę istotnych reguł”)
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
