Jest to już dziewiąty tom przekładu ekumenicznego Biblii, podjętego przez czterech polskich chrześcijan: prawosławnego arcybiskupa Jeremiasza, pastora Mieczysława Kwietnia z Kościoła Zielonoświątkowego oraz dwóch katolików, ks. Michała Czajkowskiego i Jana Turnaua.
Jak zaznacza we wstępie do książki jej redaktor, Jan Turnau, "zespół translatorski nie jest żadną oficjalną reprezentacją Kościoła. Trzech biblistów trzech wyznań i dziennikarz-teolog jako sekretarz tłumaczą Nowy Testament całkiem nieurzędowo, prywatnie".
"Zaczęliśmy naszą pracę ćwierć wieku temu, gdy jeszcze nie było polskiego międzykościelnego przekładu Biblii, dokonywanego pod przewodem Towarzystwa Biblijnego w Polsce. Tymczasem stało się wiele: przekład międzykościelny już jest, polskie chrześcijaństwo ma już wspólne tłumaczenie jedenastu Kościołów, na razie Nowego Testamentu i Psalmów. Jeżeli pracujemy dalej, to nie po to, by konkurować z tamtym dziełem" - zapewnia Turnau.
Książka "Paweł Apostoł. Dzieło i myśl", wydana obecnie w Bibliotece "Więzi", oprócz dwóch ksiąg Nowego Testamentu ? Dziejów Apostolskich, których Paweł jest głównym bohaterem i Listu do Rzymian, jego głównego pisma teologicznego ? zawiera wprowadzenia napisane przez czterech tłumaczy, m.in. obszerny esej ks. Michała Czajkowskiego pt. "Paweł przeciw Prawu?". Autor kończy swe rozważania pytaniem o to, jakie byłoby nasze chrześcijaństwo ? terytorialnie i teologicznie ? bez Szawła z małoazjatyckiego Tarsu. Wyjaśnia, że "otwartość i odwaga to lekcja zadana przez niego Kościołowi wszystkich czasów, także dzisiejszemu, także polskiemu, także każdej i każdemu z nas?.
Andrzej Zimniak, autor 8 zbiorów opowiadań i 2 powieści, jest jednym z czołowych polskich pisarzy tworzących w konwencji fantastyki naukowej. Doktor chemii, publicysta i naukowiec, opublikował ponad 150 artykułów naukowych i popularyzujących wiedzę.
Strona autora: http://zimniak.art.pl/
Zimniak przedstawia w 20 artykułach spójną, miejscami przerażającą, ale w sumie optymistyczną wizję świata bliskiej i odległej przyszłości. Prognozy są mocno zakotwiczone w nauce i ziemskich realiach, lecz autor za każdym razem szykuje niespodziankę i szybko wynosi czytelnika na wysoką orbitę, skąd roztacza się widok zapierający dech. Wszystkie przewidywania, choć uskrzydlone pisarską wyobraźnią, pozostają jednak do końca logiczne i uzasadnione, bazując na trzech niezmiennych wyznacznikach życia: polowaniu, zawłaszczaniu terytorium i prokreacji.
A oto wybrane tematy, poruszane w tej książce:
Ścieżka w dżungli genów
Smutek wiecznego trwania
Sztuczne życie
Wojny w XXI wieku
Terroryzm totalny
Wycieczka do gwiazd
Seks w III tysiącleciu
Kiedy władza kobiet
Czy chemia skraca życie
Rozmowy z duchami w VR
Wspaniała książka (...). Ma wszelkie cechy dobrej polemiki naukowej ? kompetentna, przekorna i bardzo zabawna. Nie mogę się doczekać odpowiedzi Dawkinsa na krytykę Alistera McGratha.
Michael Ruse, Florida State University
Tour de force.
Simon Conway Morris, Cambridge University
Miażdżąca krytyka.
David N. Livingstone, Queen?s University, Belfast
McGrath napisał znakomitą książkę. Trudno sobie wyobrazić, aby można było lepiej pokazać, zinterpretować i skrytykować dzieło Dawkinsa i jego religijne implikacje.
Times Higher Education Supplement
Jest to pierwsza książka poświęcona w całości polemice z poglądami Richarda Dawkinsa, autora kilku popularnonaukowych bestsellerów, jak Samolubny gen i Ślepy zegarmistrz. Dawkins jest chyba najbardziej znanym na świecie ateistą, słynącym z wrogości wobec religii i kontrowersyjnych wypowiedzi na jej temat. Ta doskonale przemyślana książka ujawnia po kolei słabości podstawowych założeń Dawkinsa, dotyczących takich zagadnień, jak konflikt między religią a nauką, teoria działania ?samolubnego genu? w procesie ewolucji czy rola nauki w wyjaśnianiu świata. Co ważne, mówiąc o tych kontrowersyjnych sprawach, autor posługuje się językiem zrozumiałym nawet dla czytelników niemających wiedzy naukowej i religijnej.
Alister McGrath jest profesorem teologii historycznej Uniwersytetu Oksfordzkiego. Jako światowej sławy teolog ze stopniem doktora w dziedzinie biofizyki molekularnej jest osobą wyjątkowo kompetentną w opisywanej przez siebie dziedzinie. Znany z klarowności pisarskiego stylu, potrafi przedstawić trudne sprawy w sposób jasny dla przeciętnego odbiorcy.
Seria „Wyobraźnia dialogu” jest odpowiedzią na widoczną w naszym stuleciu potrzebę rozwoju sztuki myślenia dialogicznego, cierpliwego i odważnego tworzenia kultury dialogu na miarę problemów trzeciego tysiąclecia. Wyrosła z przekonania, że każda religia i kultura jest inspiracją do zastanowienia nad tajemnicą świata, a w szczególności nad różnorodnością dróg i doświadczeń człowieka. Dialog zaczyna się bowiem od akceptacji i szacunku wobec drugiego, od zrozumienia, że „inność” nie jest zagrożeniem, powodem do nieufności i podziału. Wyobraźnia dialogu pomaga uszanować godność każdego człowieka w tajemnicy ikonicznego podobieństwa do Stwórcy – Boga, który „był – dzięki Bogu! – od zawsze Bogiem wszystkich ludzi” (W. Bühlmann).
"Dialog w żywiole wyobraźni" jest antologią tekstów powstałych w ramach projektu: "W stronę wyobraźni dialogu". Autorami są m. in. W. Hryniewicz, W. Oszajca, K. Gebert, J. Szymik i T. Terlikowski. Książka jest pierwszą częścią z serii "Wyobraźnia dialogu".
Ojciec prof. Edward Kaczyński jest dominikaninem, wybitnym teologiem i filozofem, rektorem Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum).
W pierwszej części książki omawia m.in. wybrane encykliki Jana Pawła II oraz przybliża jego stanowisko teologiczne wobec rozmaitych zjawisk i problemów współczesnych (zbrojne ingerencje humanitarne, manipulacje genetyczne, kształtowanie kultury). Część druga dotyczy już samej osoby Jana Pawła II i zawiera wspomnienia autora o papieżu oraz retrospektywę jego pontyfikatu. Książka przeznaczona dla studentów, wykładowców, nauczycieli i wszystkich osób zainteresowanych postacią Jana Pawła II oraz jego wkładem w losy Kościoła i świata w XX wieku.
Odkryjmy mity, którymi obecnie żyjemy! Będziemy pisać o cichych, `intymnych odkryciach`. Bardzo często ich nie dostrzegamy, ponieważ tak naprawdę największe z nich dotyczą metod na jedną chwilę. Interesujące są często konieczne sposoby poruszania się wśród wielokrotnie złożonych narracji, mediowania `wpomiędzy` różnorodnymi racjonalnościami.
Psycho-kulturowość doświadczenia granicznego pokazujemy przede wszystkim poprzez zbliżanie się ku jednostkowym światom oraz ujmowanie ich w relacji do współczesnych projektów kulturowych akcentujących pojęcie akcydentalności, przejściowości, multilogiczności czy transkulturowości.
Celowo nie definiujemy za Ciebie Czytelniku tytułowego pojęcia psychescapes, zostawiając właśnie Tobie wolną przestrzeń do interpretacji. Co najwyżej, poprzez dobór przykładów współczesnych zjawisk czy podzielenie własnymi doświadczeniami, staramy się wyzwolić w Tobie własne skojarzenia z tym, naszym zdaniem nowym, typem tożsamości.
Trudno sprecyzować, czy jest to rozprawa socjologiczna, zbiór esejów czy też po prostu ciekawa opowieść o mało zbadanej dziedzinie kultury polskiej osadzona na tle gwałtownych i dramatycznych przemian XIX i XX wieku. Praca oryginalna, momentami odkrywcza. Autor łączy erudycję i naukową dociekliwość z temperamentem pisarskim. Porównując muzykę ludową Polski centralnej i Bretanii, wysuwa wnioski, obok których nie sposób przejść obojętnie.
Książka o wiejskich muzykantach jest również opowieścią o folklorystach, etnografach, działaczach kultury, o niemożności porozumienia ?wsiowych? z ?miastowymi? ? nawet wówczas, gdy ci miastowi pochodzą ze wsi. O tym, że tradycyjnej muzyki ludowej na papierze nutowym zapisać się po prostu nie da.
fragmenty recenzji Antoniego Kroha
Kilkanaście współczesnych, nowych, zaskakujących swą wymową bajek - napisanych przez nauczycielkę-polonistkę z Białegostoku - staje się przedmiotem głębokiej, odkrywczej i niezwykle pouczającej analizy w wykonaniu doświadczonego psychologa i psychoterapeuty. Analiza ta zawarta jest w formie żywego, lekkiego, nierzadko zabawnego dialogu terapeuty z autorką bajek.
Pouczenie o tajemnych obrzędach i tajemnicach jakiejś religii. Św. Cyryl Jerozolimski (ok. 315-386) w katechezach mistagogicznych (gr. „wtajemniczających”), jakie głosił podczas Wielkiego Postu i okresu świąt wielkanocnych, przygotowywał katechumenów do przyjęcia chrztu w Wielką Sobotę i pouczał ich jeszcze po tym wydarzeniu. Św. Maksym Wyznawca (ok. 580-662) własną mistyczną interpretację liturgii nazwał mistagogią (gr. „wtajemniczenie”). Obecnie niektórzy posługują się tym wyrazem, zwłaszcza jej greckim odpowiednikiem mistagogia, na oznaczenie katechezy i teologii tkwiącej korzeniami w głębszym przeżyciu Boga i na upowszechnienie takiego przeżycia ukierunkowanej. Karl Rahner (1904-1984) twierdził, że podstawowe kursy teologiczne, chociaż różne od mistagogii, muszą być jej bliskie i muszą rzucać światło na osobiste doświadczenie łaski. Zob. disciplina arcani, katecheza, katechumenat, obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, przeżycie religijne, tajemnica.
Sekrety to pasjonująca lektura. Pierwszy tego rodzaju dowcipny zbiór wypowiedzi na te same tematy trzech przyjaciółek w wieku 30, 40, i 50 lat. Autorki są znanymi osobami, które postanowiły razem stworzyć swoistą opowieść o tym, co myślą współczesne dziewczyny i ich matki. Książka składa się z 46 ciekawych osobistych zwierzeń kobiet w różnym wieku.
Niezwykły zbiór esejów i miniatur
Michał Głowiński w swojej najnowszej książce jawi się jako uważny obserwator i wytrawny komentator, twórca stopniujący egzystencjalne napięcie i cięty felietonista. Autor z właściwą sobie pasją opisuje rzeczywistość polityczną, kulturalną, nie stroniąc czasem od intymnych zwierzeń.
Michał Głowiński ? teoretyk literatury i znawca nowszych dziejów literatury polskiej, profesor Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk ? kontynuuje tom ?Przewidzenia i figury. Małe szkice 1977-1997?, który w 1998 roku ukazał się nakładem Wydawnictwa Literackiego.
?Urok mody polega na ulotności i nietrwałości, jej żywiołem jest permanentna zmiana. Rzeczy, które były w powszechnym użyciu w czasie naszego dzieciństwa, ulegają zapomnieniu i wydają się nam anachroniczne. Nazwy wielu części garderoby, które nosiły nasze matki stają się dziś niezrozumiałe. Zdarza się, że zapominamy także o drobiazgach, które niegdyś wydawały nam się nieodzowne.?
Książkę ?Alfabet mody? Alicji Szubert-Olszewskiej ? zbiór felietonów o modzie publikowanych przez kilka lat na łamach miesięcznika ?List do Pani? - czyta się lekko i przyjemnie. Nie jest to jednak banalne paplanie o strojach spotykane w tzw. prasie kobiecej. Autorka w prosty, bezpretensjonalny sposób wprowadza czytelniczki (choć nie ma zakazu wstępu dla czytelników) w świat wiedzy o stylach, kanonach piękna i elegancji, jak również obyczajach i mentalności poszczególnych epok kultury, ze szczególnym uwzględnieniem czasów współczesnych.
Felietony, przy swoim lekkim temacie, nie stronią od wskazówek dotyczących wyborów poważniejszych aniżeli rodzaj ubioru. Autorka potrafi mądrze i taktownie doradzić w kwestiach tak ważnych jak wychowanie czy życie w rodzinie.
W latach 1931-1939 Jerzy Giedroyc redagował dwa pisma, które uchodzą za publicystyczny ewenement dwudziestolecia. "Bunt Młodych" a później "Polityka" były miejscem refleksji dotyczącej najistotniejszych ówczesnych problemów Polski.
Publicyści młodego pokolenia próbowali stawić im czoła z bezinteresowną wiarą, że trzeba wskazywać możliwości, które utrwalą niepodległość, usprawnią i wzmocnią państwo oraz zmodernizują stosunki wewnętrzne, zwłaszcza narodowościowe. Oba pisma stały się miejscem debaty prowadzonej w przekonaniu, że na przekór słabościom wewnętrznym i sytuacji geopolitycznej Polska może uwolnić się od niebezpieczeństwa, a także zdobyć status państwa stabilnego i wpływającego na sytuację polityczną w Europie.
Książka jest poruszającym opisem „przygody", jaką jest spotkanie z narkotykiem. „Wrota percepcji" i „brama duszy", które otwierają marihuana, LSD, haszysz czy „grzybki-psylocybki", zbyt często okazują się drogą do piekła i przyspieszonym kursem autodestrukcji – duchowej, jak i fizycznej. Według Autora ci, którzy poszukują duchowego i psychicznego Edenu i sięgają po narkotyk, mają tylko jedną alternatywę – jest nią religijne oświecenie i spotkanie Chrystusa.
Książka zwraca uwagę na obecność narkotyków w życiu człowieka od zarania dziejów. Opisuje bogactwo roślin i substancji, które były i są wykorzystywane do sztucznego zmieniania percepcji i świadomości. Nasza cywilizacja nie jest jedyną, która uległa magii substancji halucynogennych. Choć do głębokich doznań i psychodelicznego świata wizji dążyli również starożytni "narkomani", spustoszenie duchowe spowodowane narkotykami w naszych czasach jest wyjątkowe. Dążenie do odzyskania utraconego raju za pomocą psychodelików prowadzi według Autora na manowce, z których powrót do normalności bez religijnych doświadczeń jest niezwykle trudny.
Słowa klucze to książka wyjątkowa w dorobku autora Wymiany symbolicznej i śmierci, rodzaj autokomentarza, w którym Baudrillard przystępnie objaśnia najważniejsze pojęcia powracające w jego pisarstwie, takie jak: przedmiot, wartość, wymiana symboliczna, uwodzenie, obsceniczność, przejrzystość zła, wirtualność, aleatoryczność, chaos, kres, zbrodnia doskonała, los, wymiana niemożliwa, dwoistość, myślenie.
Jean Baudrillard (1929 – 2007) – francuski socjolog i filozof kultury, jeden z najbardziej oryginalnych krytyków globalizacji, obdarzony apokaliptyczną wyobraźnią i rozpoznawalnym stylem. Zainteresowany społeczeństwem postindustrialnym i kulturowymi skutkami rozwoju technik rzeczywistości wirtualnej, autor teorii symulakrów. Teoretyk fotografii i fotograf. Po polsku ukazała się jego Ameryka, rozmowy Przed końcem, Pakt jasności. O inteligencji Zła, Duch terroryzmu. Requiem dla Twin Towers, O uwodzeniu, Symulakry i symulacja, Wojny w Zatoce nie było, W cieniu milczącej większości albo kres sfery społecznej, Spisek sztuki, Społeczeństwo konsumpcyjne, jego mity i struktury oraz Wymiana symboliczna i śmierć.
Ks. Andrzej Zwoliński opisuje historię sześciu zwyczajnych młodych ludzi, których spotkał w swoim życiu.
?Oni nie są jedyni czy wyjątkowi. Żyją i myślą tak jak wielu, borykając się z codziennością i ciągle na nowo próbując żyć uczciwie i dobrze. Chcę przedstawić wycinki z ich właśnie światów dlatego, że są one zwykłe, a więc wielu ludziom bliskie.?
Bohaterowie tej książki to:
- Lucyna, która wyrwała się ze świata narkotyków;
- Anna i Michał ? nadzieja i wiara zrodziły w nich pokorną zgodę na miłość znaczoną krzyżem;
- Jolka, która ? chociaż zmarła ? żyje wśród nas i nam pomaga;
- Agnieszka, która wybrała pracę z osobami niepełnosprawnymi;
- Tomek, który nie wstydzi się przyznać do Jezusa;
- Agata, która ciągle poszukuje lepszych rozwiązań.
Książka Tadeusza Bartosia o Janie Pawle II, opatrzona podtytułem ?analiza krytyczna?, znacząco różni się od dotychczas wydawanych w Polsce pozycji poświęconych zmarłemu w 2005 roku papieżowi. Autor ? znany teolog, publicysta i były dominikanin ? nie rysuje bowiem kolejnej laurki, lecz przygląda się postaci i poglądom Jana Pawła II z krytycznym namysłem. Docenia wielkość Wojtyły, ale też potrafi wskazać błędy jego pontyfikatu, pośród których na czołowe miejsce wysuwa zaniedbanie spraw wewnętrznych Kościoła, centralizację władzy, nieumiejętność słuchania przeciwnych argumentów oraz niezdolność do dialogu, zwłaszcza w takich kwestiach jak ewolucja teologii, reforma Kościoła, teologia wyzwolenia, antykoncepcja, celibat, wychowywanie duchownych (tuszowanie skandali seksualnych), rozumienie pojęć prawdy i wolności.
Opinie przytaczane przez Bartosia traktowane są za granicą jako oczywistość. Do Polski jednak nie docierają. Krytycy Jana Pawła II zaliczani są u nas automatycznie do grona radykalnych antyklerykałów, a oceny jego pontyfikatu dokonywane są zazwyczaj na klęczkach. Zdaniem Bartosia, uczciwość intelektualna wymaga konfrontacji różnych punktów widzenia. To droga do lepszego zrozumienia.
Bartoś analizuje mit Karola Wojtyły jako ostatniego Wielkiego Romantyka, nawiązując m.in. do Juliusza Słowackiego przepowiedni o słowiańskim papieżu oraz interpretując obraną przez Wojtyłę rolę duchowego przewodnika przez pryzmat polskiego mesjanizmu. Prezentuje Jana Pawła II koncepcję religii i religijności, a także teologii, w których nazbyt dominującą rolę odgrywają etyka i moralność. Krytykuje zamknięcie ?polskiego papieża? na dialog z osobami o odmiennych poglądach ? zwłaszcza z przeciwnikami w łonie samego Kościoła; zamknięcie zadziwiające zwłaszcza w zderzeniu z otwartością Karola Wojtyły na ludzi. Przygląda się też Opus Dei, kontrowersyjnej organizacji cieszącej się szczególną sympatią Jana Pawła II. Podsumowuje wreszcie ponad 26-letni pontyfikat, wskazując na rolę, jaką odegrał on w obaleniu komunizmu oraz podtrzymaniu ?kondycji duchowej? Polaków. I stawia pytania o przyszłość nie tylko polskiego katolicyzmu.
Tadeusz Bartoś (ur. 1961) ? filozof, teolog, komentator bieżących wydarzeń z życia Kościoła na łamach ?Gazety Wyborczej?, ?Tygodnika Powszechnego?, ?Dziennika?; były dominikanin. Opublikował m.in.: Ścieżki wolności i Wolność, równość, katolicyzm.
"Ludzka egzystencja, życie umysłu jest równoznaczna z doświadczaniem melancholii i żywotnej zdolności jej przezwyciężania. Można stwierdzić, że rodząc się, zostajemy naznaczeni stygmatem smutku..."
Pomaganie ludziom w poszukiwaniu szczęścia i sensu życia jest celem nowej dyscypliny, zwanej psychologią pozytywną ? dziedziny, którą od pewnego czasu autor się zajmuje ? a zatem niniejsza książka opowiada poniekąd o źródłach psychologii pozytywnej tkwiących w starożytnych mądrościach, oraz o jej zastosowaniach we współczesnym świecie. Aby się tego dowiedzieć, autor przeczytał dziesiątki dzieł starożytnych mędrców, pochodzących przede wszystkim z trzech wielkich ośrodków myśli klasycznej: z Indii (na przykład Uaniszady, Bhawagadgita czy nauczanie Buddy), Chin (Dialogi Konfucjańskie, księga Daodejing, pisma Mencjusza) oraz z kultur śródziemnomorskich (Stary i Nowy Testament, filozofowie greccy i rzymscy, Koran). Przeczytał również wiele innych dzieł filozoficznych i literackich z ostatnich pięciuset lat. To inspirująca książka, której lektura pozwoli na głęboką analizę pojęcia SZCZĘŚCIA, a co za tym idzie uczyni dążenie do niego o wiele łatwiejszym.
Pierwsze krajowe wydanie książki opublikowanej w Paryżu w 1990 roku nakładem Éditions du dialogue.
?Na urok tej książki złożyły się, najczęściej zgadzające się jak ogień z wodą, erudycja i poezja. Jest to dzieło uczone i literackie. Jest to egzegeza biblijna, patrologia, historia literatury i malarstwa. Autor po przywołaniu perykopy ewangelicznej czasem rozpoczyna swój wywód na temat jednej z tajemnic dzieciństwa Jezusowego od tekstu, innym razem od obrazu, poruszając się swobodnie w obu dziedzinach. [...] Traktując o wydarzeniach biblijnych, które dokonały się ?w on czas?, kiedyś, raz na zawsze, a więc dziejących się wiecznie, książka jest także dziełem współczesnym. Co chwila przez uczony dyskurs prześwieca groza czy nadzieja naszego czasu, dochodzi do głosu nasze egzystencjalne doświadczenie? (ks. Janusz St. Pasierb).
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
