Zbiór ironicznych obserwacji codziennego życia, przeplatanych wspomnieniami i anegdotami. Znany reżyser, aktor, były dyrektor Teatru Muzycznego, człowiek o cynicznym podejściu do życia, ale o wielkim złotym sercu – zdaniem kolegów cyników, po raz kolejny zaskakuje czytelnika. Inteligentnie i z niezwykłym poczuciem humoru pisze kronikę „wypadków medialnych”, intryguje niedopowiedzeniami, prowokuje śmiałymi sądami, kontrowersyjnymi środkami wyrazu by na koniec zaskoczyć ciętą ripostą. Do książki dołączona jest płyta CD z opowiadaniem w wykonaniu autora.
Przeciwieństwa stanowią treść naszego życia. Jeśli doznamy radości to wcześniej czy później musimy doświadczyć i smutku, jeśli jesteśmy szczęśliwi z jakiegoś powodu to będziemy nieszczęśliwi z innego, jeśli jest początek to musi też być i koniec, po nocy następuje dzień a po burzy spokój, itd.... Nasze życie jest utkane na kanwie par przeciwieństw, których wszyscy musimy nieustannie doświadczać, czy tego chcemy, czy nie. Któż z nas chciałby wyrzec się uczucia radości, dumy czy szczęścia? Chyba nikt. Jednakże wybierając te doświadczenia musimy także doświadczyć ich przeciwieństw czyli odpowiednio: uczucia smutku, wstydu i nieszczęścia. To cena za nie i nic nie jest w stanie jej znieść. Wydawałoby się, że nie ma wyjścia z tej matni, jednak tak nie jest. Wyjście istnieje, choć jest ukryte przed naszymi oczami. Wyobraź sobie świat, w którym Bóg nie ma przeciwnika w formie szatana, gdzie dobro nie ma przeciwnika w formie zła, gdzie szczęściu nie towarzyszy czyhające w ukryciu nieszczęście a mąż i żona stanowią jedność w mowie, myślach i czynach. Wyobraź sobie, że możesz spełnić każde swoje marzenie, bo nie ma kogoś, kto mógłby ci w tym przeszkodzić, ani też twój umysł nie budzi w tobie żadnych wątpliwości. Myślisz, że to niemożliwe, ale się mylisz. To wszystko istnieje tuż obok ciebie, tylko tego nie widzisz, bo patrzysz na świat poprzez umysł dualny, a umysł dualny widzi tylko dwie opcje w każdej sytuacji, które są w przeciwnym stosunku do siebie. Jeśli chcesz zobaczyć trzecią, niewidoczną opcję i wyjść na światło, przeczytaj tę książkę. Ona wskaże ci drogę wyjścia.
Szkice Zbigniewa Mikołejki dotyczą spraw różnorodnych, ale zawsze zaskakują świeżością i głębią spojrzenia. Kiedy pisze o sobie, o dojmującym poczuciu przemijania, nie czyni tego, by zamartwiać się nieuchronnością śmierci, ale wprost przeciwnie – by opowiedzieć o początku wszelkiego istnienia. Potrafi dokonać erudycyjnej analizy biblijnych opisów gwałtu, by zaraz potem napisać o tym, co kryje się za sprawą Josefa Fritzla, a także o przemilczanym antysemityzmie Mircei Eliadego.
Czy zatem – trzeba teraz postawić to pytanie – Eliade był antysemitą? W potocznym tego słowa znaczeniu, które bezpośrednio prowadzi do prześladowań i przemocy, oczywiście nie. Myślę nawet, że tego rodzaju antysemityzm napełniał go odrazą. Antysemityzm Eliadego sięgał więc, podobnie jak było to u Juliusa Evoli, Giovanniego Gentilego i innych faszystów włoskich, w sferę idei, w sferę ducha.
Fragment
Niezależnie od tego, czy opisuje obrazy tajemniczego malarza (a właściwie – zdradźmy to – dwóch artystów skrytych pod wspólnym pseudonimem Monsu Desiderio), czy wskazuje antyżydowskie wątki w różnych czasach i miejscach, czy też zabiera nas do maleńkiej, urokliwej Krajenki, zawsze szuka tego, co pozostając wyjątkowym i niepowtarzalnym, okazuje się uniwersalne. Czy uniwersalność ta jest cechą zjawisk i rzeczy, czy też nadaje ją im wiedza i wszechstronność Mikołejki?
Czy powinno nas zastanawiać, że kampania na rzecz wpisania do Konstytucji RP „życia poczętego” zaczęła się od ślubowania w Częstochowie? Czy to przypadek, że w miesiącu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej tygodniki opinii poświęciły kilka razy więcej uwagi niż zwykle problemowi „różnicy płci”, a jeden z nich ogłosił „powrót prawdziwego mężczyzny”? Co właściwie znaczy zdanie: „Polska jest kobietą” - i czy znaczy cokolwiek sensownego jako nazwa kobiecej partii politycznej? Dlaczego Młodzież Wszechpolska tak dużo mówi o homoseksualistach? Dlaczego gej kojarzy się w Polsce z Żydem czy pedofilem i dlaczego raz po raz komuś się jeden z drugim „myli”? Co sprawia, że artykuły prasowe o polskich gejach najczęściej ilustruje się zdjęciami niemieckich gejów? I co na to wszystko polskie ruchy społeczne - kobiecy i gejowsko-lesbijski?
Rykoszetem jest próbą odpowiedzi na te i inne „naiwne” pytania z perspektywy nieco szerszej niż polska, swojska, lokalna. Ludzie uważający się w Polsce za liberałów lubią mówić o „polskim zoo”, dziwić się egzotycznym debatom, w których Matka Boska i Matka Polka zlewają się w jeden obraz. Na styku płci i narodu dzieje się w polskim dyskursie publicznym coś, co wydaje się dziwaczne, a zarazem bardzo polskie. Jednak pora przestać się dziwić. Pora przestać przykładać liberalną miarkę do czegoś, co w zawrotnym tempie przestaje być liberalnym kontekstem. I wskazywać na polską egzotykę tam, gdzie dzieje się coś w gruncie rzeczy typowego.
To nie jest spisek. To raczej rozpoznany przez socjologów i historyków mechanizm, w którym napięcie społeczne, kulturowy niepokój związany ze zmianą w zbiorowej tożsamości niejako rykoszetem odbija się na kobietach i seksualnych odszczepieńcach. W obecnej debacie na temat aborcji i praw gejów nie chodzi o aborcję i gejów. Chodzi o „naród” - ten sam, który zastąpił nam w mowie publicznej „społeczeństwo” i sprawił, że słowo „obywatelstwo” powoli wychodzi z użycia. Tu chodzi o honor narodu, o przyszłość narodu. I tak jakoś dziwnie się składa, że wobec braku innych wrogów wrogiem narodu stają się właśnie zwolennicy praw kobiet i mniejszości seksualnych.
(ze wstępu)
Agnieszka Graff (ur. 1970) jest absolwentką Amherst College, uniwersytetu oksfordzkiego i Szkoły Nauk Społecznych przy Polskiej Akademii Nauk. W 1999 roku doktoryzowała się z literatury angielskiej. Wykłada na Uniwersytecie Warszawskim: w Ośrodku Studiów Amerykańskich i na Gender Studies, oraz w Collegium Civitas. Związana z „Krytyką Polityczną” i z Helsińską Fundacją Praw Człowieka. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, które organizuje co roku Manify. Autorka książki Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym (W.A.B. 2001), nominowanej do Nagrody Literackiej NIKE. Przełożyła książkę Virginii Woolf Własny pokój. W latach 2004-2005 stypendystka Fundacji Fulbrighta. Autorka licznych artykułów naukowych o historii amerykańskiego feminizmu, a także tekstów publicystycznych - publikowała w „Gazecie Wyborczej” „Rzeczpospolitej”, „Res Publice” „Nowej”, „Zadrze”.
W drugim tomie prezentującym myśl filmową naszych południowych sąsiadów Czytelnik znajdzie szkice teoretyków skupionych wokół Praskiego Koła Lingwistycznego oraz ich kontynuatorów (Jan Mukařovský, Jan Kučera, Roman Jakobson), teksty powstałe w związku z ekspansją kina nowej fali (Vratislav Effenberger, Jaromil Jireą), a takźe wypowiedzi młodszego pokolenia filmoznawców (Vlastimil Zuska, Petr Mareą). Teksty napisane na przestrzeni blisko 75 lat pozwalają prześledzić ewolucję myśli filmowej pod wpływem zmieniających się nurtów w europejskim kinie oraz modnych koncepcji badawczych. Dają równieź moźliwość przyjrzenia się rozmaitym zagadnieniom, jak język i estetyka filmu, związki X muzy z źyciem społecznym oraz innymi tekstami kultury.
Optymizm nie zastąpi nam Polski, Książka wydanej po raz pierwszy w Krakowie w październiku 1944 r., a obecnie wznowiona w tomie pod tym samym tytułem w ramach Dzieł wydawanych przez "Kontrę" (tom 18, Londyn 2005).
Książka Czym jest Sangha? ukazuje się jako trzecia część trylogii Sangharakszity poświęconej fundamentom buddyzmu (wcześniej nakładem Wydawnictwa A opublikowane zostały książki Kim jest Budda? i Czym jest Dharma?). Sangharakszita opisuje w niej nie tylko zasady funkcjonowania tradycyjnej społeczności buddyjskiej, ale przedstawia również sposoby i możliwości przeniesienia zasad buddyzmu do współczesnego życia. Dlatego książka Sangharakszity może być też traktowana jako praktyczny poradnik, nawet dla tych, którzy nie interesują się buddyzmem, ale chcą uczynić swoje życie bardziej szczęśliwym i harmonijnym.
Sangharakszita (właściwie Dennis Lingwood) urodził się w Londynie. Już w młodości interesował się kulturą Wschodu, szczególnie buddyzmem. W czasie drugiej wojny światowej służył w armii angielskiej. Po zakończeniu działań wojennych został w Indiach. Przez wiele lat praktykował buddyzm i pobierał nauki od czołowych przedstawicieli najważniejszych tradycji buddyjskich, w ten sposób zdobył ogromną wiedzę i doświadczenie.
Po dwudziestu latach spędzonych w Indiach powrócił do Anglii, gdzie w 1967 roku założył ruch buddyjski pod nazwą Przyjaciele Zachodniej Wspólnoty Buddyjskiej (Friends of the Western Buddhist Order). Sangharakszita zdobył uznanie na całym świecie jako tłumacz i pośrednik między tradycyjnym światem Wschodu a nowoczesnym światem Zachodu. Jest autorem kilkudziesięciu wysoce cenionych książek na temat buddyzmu.
Tom esejów polskiego filozofa, wykładowcy Collegium Civitas w Warszawie, ucznia ks. Józefa Tischnera. Treścią poszczególnych rozdziałów jest opis najważniejszych doświadczeń, wobec których staje człowiek, chcący przeżywać swoje życie "umiejętnie": losu, wolności, miłości i wdzięczności, samotności i spotkania, nadziei i nudy, a wreszcie - cierpienia i śmierci.
Moja Francja to zbiór felietonów Patrycji Todo, autorki popularnego bloga pod tym samym tytułem. Jej ciekawe i często kontrowersyjne spostrzeżenia na temat kraju znanego jako kolebka kultury europejskiej i nowożytnej demokracji mogą dziwić, szokować, a nawet przerażać... Bo kto z nas mógłby sądzić, że w wielu francuskich rodzinach normą jest kąpiel raz w tygodniu? Jaka tak naprawdę jest Francja? Według autorki - trudna, zakompleksiona, zadzierająca nosa, tylko na pozór przyjazna cudzoziemcom, ale wciąż i niezaprzeczalnie piękna.
Blisko dwadzieścia pięć lat po ustanowieniu demokracji w Polsce, po politycznym przełomie w 1989 roku, jej jakość i dojrzałość są na stosunkowo niskim poziomie. Wielość powodów takiego stanu rzeczy sprowadza się do postaw obywatelskich Polaków i Polek. Podejmując problematykę władzy i wskazując, jaki wywiera wpływ na różne obszary życia codziennego, autorzy książeczki w sposób szczególny zajmują się problemem władzy politycznej. Mają nadzieję, że przyczynią się do większego zaangażowania w sferę publiczną w Polsce, w tym korzystania z praw wyborczych, a tym samym do podnoszenia standardów polskiej demokracji.
Autorzy przygotowali tę oto książeczkę, ponieważ chcieliby zwiększyć wiedzę z zakresu obywatelstwa i obywatelskości jako wartości fundamentalnych dla funkcjonowania demokracji. Podstawowe pojęcia dotyczące obywatela połączone z wybranymi zagadnieniami myśli politycznej mogą okazać się pomocne w lepszym rozumieniu rzeczywistości społecznej i politycznej – zarówno tej na co dzień nas otaczającej w gminie, powiecie i województwie, jak i tej w szerszym wymiarze: krajowym, europejskim, globalnym. Autorzy liczą na to, że poza twórczą refleksją Czytelnicy znajdą również dobrą zabawę.
Ksiądz Tischner należał do najbliższych współpracowników kard. Karola Wojtyły, a potem Jana Pawła II. Pod patronatem Papieża współorganizował (razem z Krzysztofem Michalskim) Instytut Nauk o Człowieku w Wiedniu, a także słynne konferencje intelektualistów w Castel Gandolfo. Wiele artykułów poświęcił pontyfikatowi Jana Pawła II. Nowa książka jest wyborem dokonanym właśnie spośród tych tekstów.
„Jedyna płeć” Katerine Kielos to kolejna książka w serii Biblioteka Kongresu Kobiet.
Autorka w zabawny sposób tłumaczy, że ekonomia to nie wszystko, że nasze życie to coś więcej niż bilanse i rachunki. Kielos w przystępny i zabawny sposób tłumaczy nie tylko ostatnie przemiany gospodarcze i społeczne, ale też zwraca uwagę na brak kobiecej perspektywy w ekonomii. „Jedyna płeć” to dowód na to, że ekonomia nie musi być ani nudna, ani trudna!
Druga płeć to traktat o sytuacji kobiety. Beauvoir swoje opus magnum - poświęca interpretacjom faktów i mitów narosłych wokół "kobiecości". Bada kształtowanie się kobiety w kobiecie, żeńskość i dialogi płci. Dowodzi, iż świat został fałszywie zbudowany na prawach mężczyzn, a męski punkt widzenia funkcjonuje wciąż jako dominujący. Posługując się bogatym materiałem erudycyjnym, demaskuje uprzedzenia, usprawiedliwienia i ostatecznie wiedzie ku wyzwoleniu. Książka jest gruntowną analizą kobiecości, jednym z fundamentów dyskursu feministycznego.
W jaki sposób stajemy się mężczyzną?
Na to pytanie - które dziś wydaje się niezbyt politycznie poprawne - odpowiada antropolog, Franco La Cecla, zabierając nas w podróż po różnych kulturach. We wszystkich różnica płciowa jest podstawą społeczności ludzkiej. Tożsamość mężczyzny, podobnie jak tożsamość kobiety, jest kulturowym konstruktem, tak samo jak języki, którymi się posługujemy, Renesans, czy indyjska muzyka. Tożsamość mężczyzny często jest konstruowana z męskiej zazdrości o kobiecą zdolność dawania życia. Podczas gdy kobiety doskonale wiedzą, do czego są zdolne, mężczyźni muszą to cały czas udowadniać, stąd tożsamość męska jest bardziej płynna, niestała, w stanie kruchej równowagi. To z kolei tłumaczy mechanizmy dominacji, które mężczyźni uruchamiają w wielu społeczeństwach.
Wychodząc od najnowszych ustaleń antropologii, ale też opierając się na myśli Foucaulta, Levinasa i Illicha, La Cecla wyjaśnia, że czysto polityczne bądź czysto moralistyczne podejście do kwestii różnic płciowych nie odsłania całego ich bogactwa. Kobiety odpowiadają na męskie strategie innymi strategiami i w ten sposób dialektyka płci nie ustaje. Nawet "trzecie płcie", queer i homoseksualiści czerpią pełnymi garściami z dorobku różnicy płciowej.
Ta polemiczna książka, o której głośno było we Włoszech, Francji, Stanach Zjednoczonych, jest odpowiedzią na wyzwanie rzucone przez Simone de Beauvoir, która ogłosiła swego czasu, że mężczyźni nie są w stanie mówić o męskiej tożsamości.
Franco La Cecla – antropolog, pisarz, reżyser i wykładowca Istituto di Studi Superiori, Universita di Bologna. Wykładał antropologię w Wenecji, Bolonii, Mediolanie, Berkeley, Paryżu, Barcelonie, a obecnie w Istambule (ITU). Ostatnio wydał: "The Culture of Ethics" (razem z Piero Zanini), Chicago University Press 2013; "Ivan Illich e la sua eredita", Medusa , Milano 2013; "Il Punto G dell'uomo", Nottetempo, Roma, 2011; "Indian Kiss", ObarraO , Milano 2012: "Il Malinteso, antropologia dell'incontro", Laterza, Bari 2010. Jego film dokumentalny pt. "In other sea" został nagrodzony na San Francisco Film Festival w 2010r.
Rajiv Mehrotra rozmawia z jego Świątobliwością XIV Dalajlamą.
Prawdziwy wróg znajduje się wewnątrz nas, nie na zewnątrz. Dzięki treningowi i wysiłkowi jesteśmy w stanie przejąć kontrolę nad naszym umysłem i zdyscyplinować go, a wówczas osiągniemy prawdziwy spokój.
Wszyscy pragniemy szczęścia - szczęścia, które ma swoje źródło w naszym wnętrzu - jego koszty są zatem niewielkie, nieprawdaż? Mówię tu o szczęściu, którego nikt nie może zburzyć, ukraść ani odebrać nam w inny sposób. To właśnie tego rodzaju wewnętrzny spokój jest najcenniejszy - jego fundamentami są miłość i współczucie. Jeśli ktoś się ze mną zgadza, powinien zacząć wcielać moje słowa w życie.
Prawdziwi mistrzowie to ci, którzy mają odwagę żyć zwykłym ludzkim życiem, posiadają świadomość własnych słabości, ale nieustannie z nimi walczą. Poszukują wiedzy i dzielą się nią z innymi. Wykazując się jednocześnie pokorą i pewnością siebie, Dalajlama postępuje zgodnie z tymi zasadami.
Słucha wszystkich ludzi z wielką uwagą i ze wszystkimi rozmawia. Zawsze okazuje głęboki szacunek - bez względu na to, czy jego rozmówcami są przybysze z Tybetu, ryzykujący często życie, by dotrzeć do swojego guru, czy przypadkowi ludzie spotkani w hotelowym holu, na ulicy bądź w samolocie, politycy, dziennikarze, naukowcy, filozofowie, ateiści, ludzie głębokiej wiary, żebracy czy rekiny biznesu. Dla Dalajlamy wszyscy oni są ludźmi, którzy pragną szczęścia i starają się unikać cierpienia. Teraz również Ty masz możliwość doświadczenia siły i mądrości, płynących z rozmów z jego Świątobliwością.
Niniejsza książka stanowi zapis rozmów z Dalajlamą - zawiera jego przemyślenia i spostrzeżenia, wyrażane i dokumentowane w ciągu ponad dwudziestu pięciu lat. Przekonują nas one, że możemy podążać jego śladami i powtarzać jego sukcesy. Dalajlama konsekwentnie przypomina, że nie można przyjmować żadnej nauki czy filozofii w sposób bezkrytyczny, dogmatyczny i czołobitny. Chociaż pewne tezy mogą wydawać się przydatne z duchowego punktu widzenia, należy zawsze poddać je weryfikacji logicznej. Buddyjski przywódca oczekuje, że jego samego, a także wszystko inne, rozpatrywać będziemy w takiej właśnie perspektywie. Prosił, by w ten sposób podchodzić i do tej książki.
Oto jedna z najważniejszych dyskusji, jaka miała miejsca na przestrzeni 25 lat na temat żywienia. John Robbins – założyciel ruchu na rzecz zdrowej żywności – przeprowadza rozmowy z 21 niezależnymi, bezstronnymi, światowej sławy ekspertami od odżywiania i diety, jak specjalista od chorób przewlekłych Dean Ornish, producent słynnego filmu Super Size Me, Morgan Spurlock, czy autor bestsellerowej książki Nowoczesne zasady odżywiania, Colin Campbell.
Robbins zadaje im trudne pytania – czasami intrygujące, często szokujące, ale zawsze dotyczące tego, co naprawdę ważne. Słuchaj uważnie, ponieważ mówią oni o tym, jak wielkie znaczenie dla zdrowia naszego i całej planety ma to, co znajduje się na naszych talerzach.
Dzięki tej książce, ujętej w przystępnej formie wywiadu, dowiesz się, w jaki sposób twoje wybory żywnościowe mogą pomóc zapobiec dalszym zmianom klimatycznym, wyeliminować globalny głód, pozostać w zgodzie z twoimi najgłębszymi wartościami, zapobiegać chorobom, a nawet je cofać, czy też po prostu pomóc ci czuć się zdrowo i być pełnym energii, a także wpłynąć na los zwierząt hodowlanych. Odnajdziesz tu dosłownie kopalnię informacji i praktycznych wskazówek, dlaczego i jak dokonywać świadomych, pozytywnych wyborów żywnościowych. Otrzymasz w pigułce dane o najważniejszych kwestiach dotyczących odżywiania, jak jakość przetworzonej żywności, wegetarianizm, GMO, nowe modele produkcji żywności czy Sprawiedliwy Handel.
Zastanawiasz się, czy twój głos w tej sprawie będzie się liczył? Oczywiście, że tak! Małe działania pomnożone przez miliony ludzi są w stanie zmienić świat! Dlatego już dziś przyłącz się do rewolucji, poznaj strategię obiadową – politykę żywienia zdrowych ludzi, i ustawiaj na swoim talerzu tylko zdrowe i naturalne produkty.
Planeta jest pod stałym naciskiem i nasze wybory, których dokonujemy każdego dnia, jeszcze nigdy nie były dla niej tak ważne. „Głosy rewolucji żywnościowej” to informacyjne i inspirujące narzędzie, które wyznacza nowy kierunek naszej planety.
– Paul McCartney
,,Instrukcje przebudzenia"" to książka przedstawiająca zapowiedzi rychłej transformacji naszej cywilizacji, jakie od dawna padały ze strony przedstawicieli obcych cywilizacji oraz pojawiały się w źródłach religijnych i przepowiedniach. Zapowiedzi te doskonale pasują do najnowszych wydarzeń. W wyniku analizy porównawczej ogromnej ilości materiału wyłania się uderzająco logiczny i spójny obraz - obraz nas w oczach inteligencji reprezentujących znacznie wyższe poziomy rozwoju. Witkowski zwraca uwagę na elementy często pomijane w innych publikacjach i jest to otwarcie ,,okna"" na zupełnie nową rzeczywistość. Dominującym elementem we wszystkich przekazach są sposoby przewartościowania ludzkiej świadomości i budowy świata ukierunkowanego na rozwój zamiast obecnego zastoju.
Pracowałem nad tym zbiorem przypowieści ponad dziesięć lat, towarzyszył mi wiernie, wracałem do niego niemal codziennie, wraz z upływem czasu powoli się rozrastał. Czy ułożę trzeci? Nie sądzę, bym miał jeszcze czas. Ale inni z pewnością pójdą dalej. Jest jeszcze wiele drogi do przebycia. Właściwie posuwamy się tu drogą bez końca i bez granic. Czasem trudno odróżnić prawdę od zmyślenia. Rzeczywistość i wyobraźnia od dawna zabawiają się w tej sposób, że to się łączą, to uwodzą się wzajem, to się boczą na siebie, to przed sobą uciekają. Ale „wyobraźnia jest królową prawdy”, jak powiedział (zdaje się) Baudelaire. A również trafne jest zdanie przeciwne. To, co prawdziwe, rodzi to, co wyobrażone. A więc prawdziwe jest wszystko.
- Lewicowy Franciszek zwolennikiem teologii wyzwolenia?
- Antyklerykalny Franciszek zmienia nauczanie Kościoła – przede wszystkim w kwestii rozwodów i obrony życia poczętego?
- Liberalny Franciszek wprowadzi kapłaństwo kobiet?
- Rewolucyjny Franciszek gruntownie zreformuje podstawy wiary?
- Ubogi Franciszek zajmuje się przede wszystkim zwalczaniem bogactwa wśród biskupów?
Lewica ma nowego idola – papieża Franciszka. Mają go także media, kreujące Ojca Świętego na takiego idola. Przypisują mu nieprawdopodobne poczynania, poglądy, cechy i zamiary. Tomasz P. Terlikowski rozbija w proch i pył ów fałszywy, sztucznie wykreowany wizerunek Franciszka. Pokazuje, jak odległy jest on od rzeczywistości, jak naiwny i szkodliwy. Jednocześnie dowodzi, że prawdziwy Franciszek jest znacznie
ciekawszy od serwowanej nam medialnej podróbki…
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
