„TA KSIĄŻKA CIĘ KOCHA” Książka najpopularniejszego youtubera na świecie! PEWDIEPIE to największa gwiazda światowego Internetu – ma ponad 36,5 MLN stałych subskrybentów na swoim kanale YouTube, a w samej Polsce obserwuje go ponad 4,4 MLN osób miesięcznie. PewDiePie (alias Felix Kjellberg) z oglądalnością ponad 8,5 MILIARDA jest najbardziej popularną osobowością YouTube na naszej planecie i znajduje się na liście 30 najbardziej wpływowych ludzi w Internecie na świecie w rankingu Magazynu TIMES. Jego materiały video są najczęściej oglądanymi programami kultury masowej. Teraz PeDiePie swoją nieprawdopodobną popularność i wyjątkowe poczucie humoru wykorzystuje przedstawiając światu swój najnowszy projekt: „Ta książka Cię kocha” („This Book Loves You”), która na trzy miesiące przed premierą stała się bestsellerem #1 Amazona . PewDiePie na 256 stronach książki dzieli się swoimi pomysłami na życie. To nietypowy poradnik, w którym guru współczesnej młodzieży zawarł swoje przemyślenia i najpopularniejsze, kultowe już cytaty oraz kontrowersyjne grafiki i zdjęcia, jako inspiracje do pozytywnych zmian w życiu. Współczesne życie pociąga za sobą masę wyzwań i problemów. PewDiePie ma odpowiedź na każde z nich i czyni to, w typowy dla siebie, przewrotny, niekonwencjonalny i pełen ironii sposób. Wszystko to utrzymane w charakterystycznej dla niego zabawnej i prześmiewczej formie! Ta książka to niezapomniana lektura, która przełamuje stereotypy na temat otaczającego świata i rzeczywistości oraz najlepszy poradnik dla współczesnego pokolenia ERY INTERNETU!
W książce "Kreatywne szkoły" Ken Robinson rozwija myśli zawarte w swojej słynnej prelekcji „Czy szkoły zabijają kreatywność” i prezentuje przełomowe, praktyczne rozwiązania dotyczące kluczowej kwestii dla współczesnych społeczeństw: transformacji szkół i systemów edukacji.
Robinson krytykuje przestarzały, przemysłowy model edukacji i pokazuje, jak wdrożyć wysoce spersonalizowany, ekologiczny model, który pozwala na wykorzystanie bezprecedensowych możliwości XXI wieku, by wykształcić całe osobowości uczniów i przygotować ich do wyzwań współczesnego świata.
Książka "Kreatywne szkoły" – pełna przykładów, przełomowych badań i rekomendacji profesjonalistów z całego świata, a także napisana z właściwym Robinsonowi wciągającym stylem i poczuciem humoru – zainspiruje nauczycieli, rodziców, dyrektorów szkół i decydentów, by na nowo przemyśleli prawdziwą naturę i cele edukacji.
"Co możesz zrobić? Niezależnie od tego, czy jesteś uczniem, nauczycielem, rodzicem, dyrektorem placówki czy decydentem, jeśli w jakikolwiek sposób jesteś zaangażowany w edukację, możesz być częścią zmiany".
Ken Robinson, "Kreatywne szkoły"
Największą zaletą „Pochwały wątpliwości” jest odwaga przypominania rzeczy najważniejszych i dlatego – tak łatwo zapominanych. Przede wszystkim – obrona uniwersalnych, ponadczasowych osiągnięć myśli ludzkiej przed z jednej strony fundamentalizmem (zarówno religijnym jak I świeckim), a z drugiej przed wszechogarniającym relatywizmem i tak modnym dzisiaj postmodernizmem. Jak piszą autorzy Każdy światopgląd jakoś umiejscawia człowieka. Fundamentalizm czyni to zarówno w wersji rekonkwisty, jak i w wersjach subkulturowych. Tożsamość ma być uważana za rzecz oczywistą, wyposażoną w oczywistą słuszność. I dalej Jeżeli ktoś ceni wolność oraz społeczeństwo, w którym wolność została zinstytucjonalizowana przez liberalną demokrację I konstytucyjne państwo fundamentalizm musi postrzegać jako poważne zagrożenie. Fundamentalizm, czy to religijny, czy świecki, jest zawsze wrogiem wolności.Ale z drugiej strony czeka na nas pułapka sceptycyzmu, relatywizmu czy postmodernizmu (wszelkich -izmów). Wedle Bergera I Zijdervelda większość teorii postmodernizmu twierdzi, że wszystkie interpretacje są równorzędne, co oczywiście zwiastowałoby koniec wszelkich badań naukowych historii i społeczeństwa. Niektórzy teoretycy postmodernizmu utrzymują, że poza tymi interpretacjami nic nie istnieje, co jest bliskie klinicznej definicji schizofrenii, stanu, w którym człowiek nie jest w stanie odróżnić rzeczywistości od własnych fantazji. Mówiąc prościej, istnieje ogromna różnica między postmodernizmem a socjologią nauki, rozumianą jako nauka empiryczna.Wszystkie postacie relatywizmu przeczą zdroworozsądkowemu doświadczaniu codziennego życia...Czy mamy zatem wyjście z pułapki zastawionej na nas przez z jednej strony fundamentalizm a z drugiej relatywizm? Tak odpowiadają autorzy: tym wyjściem jest Pochwała wątpliwości.
Otchłań cywilizacyjnego pęknięcia, który odsłania ta książka, nie może pozostawić jej czytelnika obojętnym. Autorka precyzyjnie pokazuje, jak to pękniecie jest od lat poszerzane żyletką rajfurów pokomunistycznej władzy, ale też jak wpisane jest głęboko w projekt liberalnej nowoczesności, jak dewastuje pojęcia rodziny, patriotyzmu, tradycji. Pisana na chłodno, ta książka brzmi jak „ostatni krzyk”: krzyk przestrogi przed przepaścią, której żaden most już nie połączy.
prof. Andrzej Nowak
Dlaczego my, Polacy, tak bardzo jesteśmy podzielni? Dlaczego w Polsce toczy się tak zacięty spór? Autorka pokazuje, że nie jest to spór doraźny, partyjny, czy tylko medialny. Dzisiejsze podziały i kontrowersje mają korzenie historyczne. Chodzi w nich o sprawy zasadnicze, o wartości fundamentalne. Jest to książka o polskiej tożsamości i jej ścisłym związku z religią, z katolicyzmem, a także książka o współczesnej kulturze i współczesnym barbarzyństwie, ukazująca uniwersalny charakter polskiego sporu. To lektura, którą gorąco zalecam tym wszystkim, którzy chcą być świadomymi obywatelami i Polakami.
prof. Zdzisław Krasnodębski
Ta książka to brawurowa analiza przemian i prób destrukcji polskiego patriotyzmu. Wojna kulturowa w Polsce odbija w pastiszowym krzywym zwierciadle spory światopoglądowe w świecie zachodnim, zastępując dawne spory ideologiczne. Zmiany wnoszone przez globalizację najbardziej dramatycznie dekonstruują sferę kultury. Powodują korozję tożsamości - zbiorowej i indywidualnej. Destrukcja metafizyki ułatwia przekształcanie ludzi w nastawione tylko na konsumowanie tryby globalnej maszynerii.
Prof. Jadwiga Staniszkis
Książka Barbary Stanisławczyk jest przejmująco opowiedzianą historią polskiego doświadczenia narodowego od demokracji szlacheckiej do dzisiejszego społeczeństwa masowego - z jego wulgarnością, rozpadem więzi między ludźmi i pogardą dla wysokich ideałów. Opowiedziana historia jest gorzka, lecz pod nią tkwi mocne pozytywne przesłanie, mówiące o potrzebie nieustannej troski obywatelskiej o wspólnotę narodową, o suwerenność państwową oraz o wartości duchowe, bez których nie przetrwalibyśmy jako wspólnota i których dzisiaj znowu wypada nam bronić.
prof. Ryszard Legutko
Poszukujecie namysłu, który podtrzymuje wartości? Namysłu, który tu-i-teraz każdego z nas osadza w wielkiej tradycji Cywilizacji Zachodu, który polskość chroni i zarazem szlifuje ją do konfrontacji z wyzwaniami współczesności, to… nie wypuśćcie niniejszej książki ze swoich rąk, zanim jej nie przeczytacie.
prof. Andrzej Zybertowicz
Wybór tekstów Konstantego Puzyny, „Keta”, eseisty, jednego z najwybitniejszych polskich krytyków teatralnych, znawcy twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, wnikliwego obserwatora polskiego życia kulturalnego, autora klasycznych tekstów poświęconych polskiej awangardzie teatralnej, m.in. działalności teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego. Autorem opracowania i wstępu jest Tadeusz Nyczek. Książka zawiera najważniejsze teksty Konstantego
Puzyny pochodzące m.in. z tomów „Burzliwa pogoda”, „Syntezy za trzy grosze”, „Półmrok” a także eseje nie wydane dotychczas w książkach.
Interesuję się w szczególności; historią, polityką, astrofizyką i sztuką. Nie znam w historii żadnej wielkiej rewolucji społecznej – począwszy od: francuskiej, radzieckiej, polskiej, czy pozostałych, które by z czasem nie zakończyłyby się – prostytucją, nie tylko polityczną! Obserwując postępujący upadek etyki politycznej i społecznej, postanowiłem na swoim blogu www.nwaldi.blog.onet.pl – odkłamać prawdę!
Tytuł książki «SEX, REWOLUCJA – PROSTYTUCJA» jest wysoce adekwatny do rzeczywistości – ukazuje skryte mechanizmy prostytuowania się życia nie tylko politycznego, ale i społecznego. Niestety, Polacy – kiedyś wielcy, – dziś raczej nie mają powodu – ze swojej winy do dumy z siebie zaprzedanego, rozkradzionego i niebotycznie zadłużonego kraju. W końcowym rozdziale zamieszczam zaawansowane przemyślenia dotyczące astrofizyki, które wysłałem do czołowych pism naukowych jak: Nature, Science, czy Polskiej Akademii Nauk. Niestety w nadmiarze zainteresowań, zaniedbałem kontynuacji sztuki, która przez wiele lat cieszyła się znaczącym zainteresowaniem! Poniżej przedstawiam dwie prace z wielu zamieszczonych w blogu.
Z czystym sumieniem polecam przeczytanie tej książki, która na pewno nie będzie nudna i miałka – zapewniam czytelników!
„Chciałbym się stwierdzeniom generalnym z góry przeciwstawić. Trzeba po prostu rozpatrywać każde wydarzenie z osobna” – pisał Andrzej Kijowski. I taki też jest niniejszy zbiór artykułów wybitnego powojennego krytyka i eseisty. Stanowi on sumę rozważań pisarza na temat teatru, literatury i szeroko pojętej kultury. Zapisy te cechuje pasja ciągłego poszukiwania, analizowania i reinterpretowania doskonale znanych tematów. Odkrywczość jego przemyśleń wciąż zaskakuje, bo, jak zresztą twierdził sam Kijowski, możliwości oddziaływania na wrażliwość estetyczną kulturalnego człowieka są nieskończenie bogate, a sam odbiorca sztuki – otwarty na wszelkie, najbardziej śmiałe nawet propozycje.
Niedościgniony ideał czy źródło rozczarowań?
Demokracja ginie na naszych oczach. Dlaczego jest z nią tak źle, skoro uważa się ją za dobrodziejstwo? Może potrzeba radykalnych rozwiązań, aby ją uleczyć? Uznany profesor mierzy się z klasycznym problemem i udziela inspirujących odpowiedzi.
Marcin Król, wykładowca i nietuzinkowy publicysta, pisze o demokracji z całą świadomością wywoływanej przez nią nieufności, ale też niewypalającego się nigdy ideału, który mimo rozczarowań ciągle chcemy wcielać w życie.
Pora na demokratyzację to książka o polityce, która nie musi deprawować i filozofii, która nie jest jedynie nużącymi formułami. To także historia samego autora, który nieustępliwie buduje w Polsce demokrację od ponad 25 lat.
Marcin Król – filozof i historyk idei politycznych. Założyciel i redaktor naczelny opozycyjnego, liberalnego pisma „Res Publica” (obecnie działającego jako „Res Publica Nowa”). Wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim, był dziekanem Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych. Ostatnio opublikował: Europa w obliczu końca (2012) i Byliśmy głupi (2015).
Nowe, poszerzone wydanie książki „W krzywym zwierciadle”. A w nim - jeszcze więcej błyskotliwych felietonów, ciętych ripost, trafnych spostrzeżeń oraz dodatkowo - opowieść filmowa „Utytłani słońcem”. W książce „W krzywym zwierciadle”, której 1 wydanie przebojem zdobyło listy bestsellerów, Maciej Stuhr objawił swój kolejny talent – literacki. Ceniony aktor daje się poznać jako znakomity obserwator rzeczywistości i mistrz puent. Pozwala spojrzeć na świat przedstawiony w krzywym zwierciadle. Czasem rozśmiesza, czasem wzrusza. Z wrodzoną inteligencją balansuje na granicy humoru i drwiny. Dostarcza rozrywki, ale przede wszystkim prowokuje do myślenia. W krzywym zwierciadle to pozycja obowiązkowa dla wielbicieli wyrafinowanego dowcipu. Dzięki tej książce Maciej Stuhr daje się poznać tym, którzy do tej pory nie czytali comiesięcznych felietonów w magazynie „Zwierciadło” lub też czytują je sporadycznie, a mieliby ochotę częściej…. Maciej Stuhr – wybitny aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i kabaretowy. Współpracował ze znamienitymi reżyserami filmowymi i teatralnymi. Felietonista magazynu „Zwierciadło”. Laureat wielu nagród – m.in. Orła za pierwszoplanową rolę męską w filmie Pokłosie i Kryształowego Zwierciadła. Uhonorowany tytułem Mistrza Mowy Polskiej (2004), w roku 2008 został Ambasadorem Polszczyzny. Odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014).
Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o islamie, ale wstydzicie się zapytać.
W ostatnim czasie media bezustannie informują nas o zamachach terrorystycznych i działalności tak zwanego Państwa Islamskiego. Strach i pośpiech sprawiają, że w gąszczu informacji mylone są podstawowe pojęcia, a obraz rzeczywistości staje się coraz bardziej zafałszowany. Jak pisze Tahar Ban Jelloun, „nie dostrzega się różnicy między sunnizmem (odłam klasyczny) a szyizmem (odłam rozbieżny, charakteryzujący się bardzo szczególnymi praktykami); myli się talibów afgańskich z egipskim Braćmi Muzułmanami. Uważa się, że islam irański (szyicki) jest taki sam jak ten, który wyznają niektórzy imigranci w Europie. Mówi się o szariacie, nie precyzując znaczenia tego terminu. Miesza się wszystko: elementy polityczne, łajdacki terroryzm, wojnę opiumową, kamienowanie niewiernych żon, zasłanianie twarzy, noszenie burki, mowę fanatyków i teksty o duchowości, islam Arabii Saudyjskiej i islam na przykład francuski, islam pakistański i islam krajów maghrebskich itp. Islam nie jest monolitem. Krzyżują się w nim różne tendencje, rozmaicie przeżywane w zależności od tego, w jakim występuje kraju”.
Książka Tahara Ben Jellouna w niezwykle przystępny sposób porządkuje te pojęcia, podaje podstawowe informacje na temat historii islamu, jego doktryny i odłamów, zawiera też rzeczowy komentarz do ostatnich wydarzeń związanych z narastającym fundamentalizmem religijnym. Pierwsza wersja książki powstała pod wpływem pytań, jakie dziesięcioletnia córka pisarza zadawała mu po zamachach z 11 września. Później autor dołączył do tej rozmowy teksty, które w ciągu kolejnych lat pisał dla zachodniej prasy.
Polskie wydanie książki zostało poszerzone o sześć niepublikowanych dotąd tekstów, komentujących m.in. zamachy na „Charlie Hebdo” i koszerny sklep w Paryżu oraz zamachy w Tunezji.
Tahar Ben Jelloun (ur. 1944 r. w Maroku) jest jednym z najbardziej znanych na świecie autorów pochodzenia arabskiego. Opublikował wiele powieści, esejów i tomików poezji. W Polsce ukazały się dotąd: To oślepiające nieobecne światło, O mojej matce, Dziecko piasku, Święta noc.
Stanisława Ignacego Witkiewicza – filozofa, prozaika, poetę, dramaturga, malarza i fotografa zapewne zna każdy. Prawdopodobnie każdy też doskonale wie o jego eksperymentach ze środkami psychoaktywnymi. „Narkotyki” uważa się za jeden z najbardziej interesujących opisów wpływu kilku z nich (m.in. morfiny, peyotlu, kokainy, eteru, alkoholu i nikotyny) na percepcję i funkcjonowanie organizmu. I oto przed Państwem zapiski artysty we wspaniałej interpretacji Michała Breitenwalda. Witkacy dzieli się w nich osobistymi przeżyciami, jakich doświadczał po zażyciu każdego ze specyfików. Co zastanawiające, w swojej rozprawie pokusił się też o akcenty dydaktyczne i moralizatorskie. Dzieło ze wszech miar wyjątkowe!
Wśród wielu poruszonych w książce kwestii jedna zdaje się tworzyć oś, której podporządkowane są pozostałe: jakiej odpowiedzialności moralnej powinien od siebie i innych oczekiwać odpowiedzialny człowiek. Te rozważania etyczne ujęte są fundamentalnie, a więc wobec całości faktów moralnych i poznawczych, z którymi się mierzymy – bo zawsze deliberacji towarzyszy dylemat odniesienia: istnienia lub nieistnienia Boga; jego sprawczej aktywności lub bierności. Od traktatu lub humanistycznego credo różnią się te rozważania uwagą dla szczegółu i przykładu: jakie są skutki egoizmu wobec dzieci, jakie zniszczenia wnosi do relacji hipokryzja lub bigoteria (bo przecież o naszym życiu i szczęściu bardzo często decydują obcy dla nas ludzie, dla których nasze życie może być bezwartościowe). Czym mamy się kierować, prowadząc niebłahe, pogłębione życie?
«Je n'ai jamais eu a chercher Dieu : je vis avec lui. Avant meme que je sois extrait par des spatules du ventre de ma mere ou je serais bien resté, si on m'avait demandé mon avis, il était en moi comme je suis en lui. Il m'accompagne tout le temps. Meme quand je dors.
C'est ma mere qui m'a inoculé Dieu. Une caricature de sainte mystique qu'un rien exaltait, des pivoines en fleur aussi bien qu'une crotte de son dernier-né, au fond du pot. Je suis sur qu'elle avait de l'eau bénite en guise de liquide amniotique. Elle exsudait la foi.»
«Son mouvement libéra le mari inquiet, qui, rendu a une jalousie active et normale, recommença de penser et se leva sans précipitation pour suivre sa femme.
Elle est ici pour quelqu'un, avec quelqu'un. Dans moins d'une heure, je saurai tout.
Cent cagoules, violettes ou vertes, lui garantissaient qu'il ne serait ni remarqué, ni reconnu.»
Oto książka francuskiego literaturoznawcy, która trafiła na listy bestsellerów, wyprzedzając wiele dzieł literatury popularnej. Autor bierze w niej pod rozwagę nasz stosunek do książek, zwłaszcza książek nam nieznanych, choć w jakiś sposób znajdujących się w polu naszego zainteresowania (np. jako pozycje klasyczne). Bayard identyfikuje sytuacje, w których bywamy zmuszani do mówienia o takich książkach, mimo że nigdy do nich nie zaglądaliśmy albo tylko je przekartkowaliśmy, zapomnieliśmy ich treść lub znamy je tylko ze słyszenia. Dowodzi, że możliwe jest przeprowadzenie pasjonującej rozmowy na temat książki, której się nie czytało, również – a może przede wszystkim - z osobą, która również jej nie czytała...
Bataille’owskie rozróżnienie trzech postaci erotyzmu: erotyzmu ciała, erotyzmu serc i erotyzmu sacrum – jest jednym z podstawowych pojęć współczesnej antropologii. W pierwszym przypadku człowiek odnajduje swój pierwotny związek z przyrodą przede wszystkim za sprawą erotycznego upojenia, które jest chwilowym unicestwieniem granic własnego ja i utożsamieniem z pierwotnym bytem natury. Erotyzm, choć w pewnym sensie nieodłączny od doświadczenia prokreacji, jest samoistnym „eksperymentowaniem psychicznym”, powiada Bataille, w poszukiwaniu sensu życia. Erotyzm serc – to romantyczna koncepcja fuzji bliskich dusz. Głębokim sensem trzeciej postaci erotyzmu, erotyzmu sacrum, analizowanego przez Bataille’a na podstawie obrzędów i rytuałów religijnych, ale także literatury, poezji, teatru etc., jest obalanie wszelkich struktur zamykających człowieka w wąskich ramach egzystencji (ramy społeczne, jednostkowa osobowość, ubiór, modele zachowania, itp.) w poszukiwania nieskończonej i niczym nieograniczonej jedności z bogiem. Erotyzm sacrum, będący zarazem doświadczenie estetycznym, etycznym i religijnym, jest definitywnych wykraczaniem człowieka poza siebie i swe ograniczenia.
Cztery pory roku(1938) to trzeci po Księdze ziół (1943, wyd. pol. 2003) oraz Niebie i ziemi (1942, wyd. pol. 2011) zbiór miniatur Sándora Máraiego w tłumaczeniu Feliksa Netza. Tomik podzielony jest na dwanaście części odpowiadających kolejnym miesiącom, a w każdej z nich Márai w swoich „epigramach prozą” spisuje nastroje i spostrzeżenia towarzyszące przemianom pogody i rytmom natury; notuje znaki, które, jak pisze, zaczęły „przemawiać do mnie równocześnie z bezpośredniej obserwacji i ze snu, z doświadczenia i myśli, z wierszy i krajobrazów, z muzyki i rzeczy, ten cudowny promieniujący zimny blask, to subtelne i bezlitosne odczucie”.
“LEKTURA OBOWIĄZKOWA dla lekarzy oraz zmotywowanych laików, którzy poszukują faktów i odpowiednich wskazówek, a nie politycznej strategii udającej naukową prawdę”. - Dr Thomas E. Levy Obecny harmonogram zalecanych szczepień jest tak przepełniony, że lekarze podają dzieciom kilka szczepionek podczas jednej wizyty – nawet do ośmiu w jednym zastrzyku. Rodzice – oraz lekarze – często zapominają, że szczepionki są lekami. Jak często osoby dorosłe przyjmują tak wiele leków w jednym czasie? Czy przyjęcie 5, 6, 7 lub nawet 8 antygenów jednocześnie jest bezpieczne i konieczne? Czy istnieje jakaś alternatywa? Oto rzetelny przewodnik po szczepionkach, który został napisany z myślą o zaniepokojonych rodzicach. Każdy z rozdziałów tej publikacji poświęcony został innej infekcji i szczepionce, którą się na nią podaje. Bazując na wielu źródłach i wynikach badań, dr Eisenstein omawia w książce zarówno częstość występowania danej choroby, czynniki zwiększające ryzyko jej wystąpienia, a także skład szczepionek mających chronić przed infekcją oraz skutki uboczne, jakie mogą wywoływać. Znalazły się tu również autentyczne opinie rodziców, których dzieci są ofiarami chorób poszczepiennych. Dodatkowo, autor podaje możliwe do wdrożenia środki ostrożności, jakie mogą podjąć rodzice, aby uchronić swoje dzieci przed chorobami zakaźnymi. To jedna z najbardziej szczerych, obiektywnych publikacji poświęconych szczepieniom, wsparta ogromną bazą bibliograficzną i polecana przez wielu lekarzy w USA. Wyposażony w zawartą w książce wiedzę rodzic, może podjąć świadomą decyzję o szczepieniu swojego dziecka.
O twórczyni Puław i Powązek, arystokratce działającej dla ojczyzny, jednej z nielicznych Polek - uosobień swego czasu, Stanisław Wasylewski napisał:
"Gdyby chcieć wskazać jaką postać niewieścią, najlepiej ujawniającą, najobficiej skupiającąwszystkie rysy czasu tego, to nią może być tylko ona jedna. Standard woman,godna medalu z napisem: vivere ausae… ta, która odważyła się być żywą! Biografiaksiężnej generałowej to zaiste brewiarz epoki – jej profil duchowy, to prawie wypadkowawszystkich linii charakterystycznych ery stanisławowskiej! Wspaniałe, występne,najmilsze, nieznośne i wszystkie znamiona XVIII wieku zbiegły się w tym usposobieniui temperamencie. (…) Chodziła po świecie lat dziewięćdziesiąt z górą. Od Augusta IIIdo Metternicha, od markizy Pompadour do Makryny Mieczysławskiej, widziała Wolterai Chopina, kosynierów Kościuszki i emisariuszów Zaliwskiego, Katarzynę II i Napoleona.Przeżyła epokę saską, barską, listopadową. Pisano, mówiono o puławskiej pani tyledobrego i złego, osobiście przeszła takie tragedie, farsy, wodewile, że można by tym obdzielićdziesięć innych kobiet i jeszcze starczyłoby na jedenastą".
Ze Wstępu
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
