„Pieśni umarłego marzyciela” to zbiór opowiadań Thomasa Ligottiego, który zapewnił mu miano klasyka nadnaturalnego horroru, wymienianego jednym tchem obok Edgara Alana Poego i Howarda Phillipsa Lovecrafta. Jednocześnie jest to dzieło, które nie boi się sięgać po ironię oraz bawić formą. Znajdziemy w nim niemal wszystkie elementy, które mogą nam się kojarzyć ze świetnie zbudowanym światem grozy. Ale każde z zamieszczonych tutaj opowiadań zawiera w sobie coś osobliwego, niepozwalającego nam przejść obojętnie wobec wyzierających zeń koszmarów. To „coś” sprawiło, że dzieło Ligottiego opublikowano w prestiżowej serii „Penguin Classics”. On sam zaś stał się jednym z zaledwie dziesięciu żywych autorów, których spotkał ten zaszczyt.
Spisek przeciwko ludzkiej rasie Thomasa Ligottiego nareszcie doczekał się druku. Jest to pierwsza niebeletrystyczna książka tego znanego pisarza grozy. Omawia on w niej szeroko filozoficzne i literackie dzieła o charakterze pesymistycznym, pokazując, że największa zgroza nie jest wytworem wyobraźni. Autor udowadnia nam, że najliczniejsze koszmary to domena rzeczywistości.
Jak zwykle pierwszych 100 egzemplarzy proponujemy wam w obniżonej cenie promocyjnej, więc nie przegapcie okazji.
Lojalnie uprzedzamy, że to książka jedynie dla osób dojrzałych i wytrzymałych psychicznie.
„Dobrze wiemy, jaki wyrok czeka śmiałków podważających powszechne przekonanie, zgodnie z którym bycie żywym jest w porządku. Mówiący nie normatywnej pogodzie ducha naszej rasy winni oczekiwać chłosty za swoją niewdzięczność, przygany za tchórzostwo, traktowania z góry za płytkość myśli… Spisek przeciwko ludzkiej rasie rzuca zapewne najtrudniejsze jak dotąd wyzwanie szantażowi intelektualnemu, nakładającemu na nas obowiązek wieczystej wdzięczności za dar, o który nie prosiliśmy. Bycie żywym nie jest w porządku: to proste nie zawiera w sobie zuchwałość myśli dojrzalszej aniżeli wszelkie komunały o tragicznej szlachetności życia odznaczającego się przesytem cierpienia, frustracji oraz samooszustw. Nie ma przyrody wartej czci, z którą warto na powrót się zjednoczyć; nie ma jaźni, która wróciłaby na tron jako kapitan okrętu własnego losu; nie ma przyszłości, ku której warto by zdążać, na którą warto by mieć nadzieję. Życie jest, jak stwierdza dobitny stempel niezgody Ligottiego, chorobliwie bezużyteczne.”
– Ray Brassier?
Ten produkt jest zapowiedzią. Realizacja Twojego zamówienia ulegnie przez to wydłużeniu do czasu premiery tej pozycji. Czy chcesz dodać ten produkt do koszyka?
